Aftrap: Achilles Veen – Huizen: 1 – 1

Historische grond

Achilles in het illustere Veen, getraind door Dennis van der Steen, is onze eerste tegenstander van dit fonkelnieuwe seizoen. Volgens Google Maps ben ik hier zeven jaar geleden ook al geweest. Wat vliegt de tijd! Ik heb nog steeds die lange Denny van Loen op mijn netvlies staan die met zijn grote teen de bal langs de uitkomende Achilles-doelman tipt en ons zo de derde divisie in rommelt. Helaas maar voor slechts één seizoen en twee opeenvolgende degradaties deden ons uiteindelijk in de eerste klasse belanden. Nu hebben we dan eindelijk de weg omhoog weer gevonden en mogen we ons weer op ‘hoofdklasseniveau’ gaan meten. Tussen aanhalingstekens, want de KNVB heeft besloten deze klasse te hernoemen naar ‘Vierde Divisie’.
Hoewel ik ruim bijtijds naar Veen afreis, dreigt het toch nog even spannende te worden als ik in een megafile belandt. Op de andere rijbanen heeft zich een kettingbotsinkje voorgedaan en blijkbaar is dat voor veel mensen reden om er vanaf de andere kant daar maar eens rustig naar te gaan kijken. Wat mensen daar aan vinden is mij een raadsel, maar ze staan er gewoon voor in de rij! (vrij naar Herman Finkers). In ieder geval heb ik hier dus langer in de file gestaan dan tijdens mijn vakantie naar Zuid-Frankrijk, heen én terug, en begint de tijd toch een beetje te knijpen.
Ik arriveer nog redelijk op tijd in Veen, waar Achilles een fraai complex bespeelt. Maar goed dat ik op tijd ben, want een spelerslijst voert me langs de ene official na de andere. Allemaal uiterst bereidwillig, maar dan is daar ene Eus die me van zijn mobiel een foto laat maken. Van onze onvolprezen Bertje Brons mag ik dan ook zijn lijstje fotograferen. Geen overbodige luxe want ik zie ruim twintig man in de warming up aan de gang, waaronder veel nieuwe gezichten.
Ook tegenstander Achilles kent een geheel vernieuwde selectie. Als ik voor de wedstrijd even in de Achilles dug-out aanschuif bij Van der Steen en hem vraag of hij met zijn sterkste opstelling gaat beginnen, antwoordt hij dat hij nog geen idee heeft wat die opstelling zou moeten zijn. Hij heeft deze groep dit seizoen voor het eerst onder zijn hoede en dus zijn niet alleen de dertien(!) nieuwe aanwinsten nog een redelijke puzzel voor hem, ook de oudgedienden zullen zich voor hun nieuwe trainer moeten bewijzen. Achilles is 25 juli begonnen met de voorbereiding en heeft al een oefenwedstrijd tegen de Ajax-amateurs in de benen (2-1 winst) en heeft dus een klein streepje voor qua voorbereiding. Een degelijke ‘Hoofdklasser’, dat Achilles. Oefenwedstrijden zeggen uiteraard niet veel en zijn er vooral op gericht de spelers wedstrijdminuten in de  benen te laten krijgen, maar dat geldt voor beide ploegen en dus is het stiekem toch ook wel een beetje een graadmeter qua kwaliteitsverhoudingen.

Van start!

Onder toeziend oog van de jarige Frank Tevaarwerk gaan we dan van start. Achilles neemt aanvankelijk het voortouw en we zien na een minuut of acht (men had de stadionklok niet gestart) dat de snelle Mats van Huijgevoort doorbreek en dat diens voorzet maar met moeite door onze geïmproviseerde defensie kon worden verwerkt. Een vloeiende combinatie via Jens Verschuren, Thomas de Man en weer Verschuren wordt door deze laatste met een schot afgerond dat echter flink over de goal van Jaime Hensen vliegt. Ook de inzet van Lucas Ligtvoet blijkt een simpele vangbal voor Jaime Hensen. Niet écht gevaarlijk, maar het is Achilles dat de toon zet. Huizen zoekt het via snelle combinaties richting Achilles-doelman Rick van der Leest, maar zelden komt de combinatie zo ver dat Van der Leest daadwerkelijk in actie moet komen.
Na een klein kwartier mag Achilles een vrije trap nemen als Ozan Cimen net naast de hoek van het strafschopgebied neer gaat. Van Huijgevoort slingert de bal in de doelmond en de lange Bas van Stokkom zet er goed het hoofd achter. Opnieuw ontbreekt het echter aan finesse in de Veense afronding en weet Van Stokkom te weinig richting aan de bal te geven om Hensen in de problemen te kunnen brengen.

Bingo!

Dan spurt Hidde van der Veldt er op zo’n diepe pass van achteruit ineens vandoor. Oog in oog met Rick van der Leest behoudt Hidde het overzicht, ziet de mee opgekomen Felitciano Zschusschen en legt de bal perfect breed. Voor een speler van het kaliber Zschusschen is het dan een koud kunstje om de bal in de open goal te planten en Huizen staat lichtelijk tegen de veldverhouding in op een 0 – 1 voorsprong!
Even later lijkt de rolverdeling omgedraaid als Felitciano Zschusschen er vandoor lijkt te gaan. Hij heeft echter wat ruzie met de bal en met een tegenstander die er nog net even bij zit, en de bal gaat nu opnieuw opzij naar Hidde van der Veldt. Oog in oog met Van der Leest haalt Hidde uit, maar trapt half in de grond en de bal hobbelt gevaarloos richting doelmond waar de mannen uit Veen het klusje verder klaren.
Bij Huizen achterin speelt Robin Creebsburg een puike partij. Hij blijft sterk overeind (letterlijk) in een fel duel met Justin Beemsterboer. Beemsterboer ziet even later hoe Thomas de Man de bal fraai in zijn richting steekt. Maar Beemsterboer werkt dan in zijn ijver de in de laatste lijn opererende Joshua Lo-Asioe tegen de grond en dat vindt dan geen genade in de ogen van de arbitrage. Een striemend afstandsschot van Rico Geerooms klimt rakelings over de lat boven Hensen en Huizen heeft over fortuin even niet te klagen.
Weer Creebsburg die nu aan de linkerkant redder in de nood speelt. Huizen moet alle zeilen bijzetten om zich Achilles van het lijf te houden, maar doet dat gedisciplineerd en geconcentreerd.
Na een korte drinkpauze toch even een slordigheidje van Creebsburg: hij tracht wat al te lichtvaardig Nikki Baggerman weg te kappen aan de rand van het strafschopgebied. Het gaat bijna mis, maar Creebsburg heeft de mazzel dat de bal buiten bereik van Baggerman caramboleert.

Wissels

Minuten maken is waar het nu om draait bij Huizen. En dus brengt Arnold Klein na een half uur de eerste drie wissels binnen de lijnen: Tijmen Bakker, Theo Visser en Laurens Kooij mogen hun kunsten gaan vertonen. Het brengt even wat verwarring en bij de eerstvolgende aanval laten drie opeenvolgende verdedigers de bal lopen voor de ander, waarna Lucas Ligtvoet zich niet bedenkt en een venijnige schuiver loslaat waar Hensen gelukkig goed het oog in had.
Huizen laat zich de kaas niet van het brood eten en schuwt de duels niet. Ondanks de dreiging van Achilles weet men zich met lichte overtredingen de thuisploeg van het lijf te houden. Het oogt allemaal behoorlijk ‘volwassen’. Het laatste kwartier voor rust heeft Huizen zowaar zelfs het beste van het spel.
De rust laat zich al bijna aandienen als De Man en Verschuren dan toch iets moois bedenken waar Beemsterboer een goed einde aan moet zien te breien. Beemsterboer loopt de bal helaas voor de Veeners wat ongelukkig zelf over de achterlijn.
Achilles’ beste kans ontstaat kort voor rust als Van Huijgevoort een perfecte voorzet geeft waar De Man van een meter of twee het hoofd tegenaan weet te zetten. Bal goed naar de grond, en alles behalve de richting is perfect! Met een sterke reflex met de voeten weet Jaime Hensen ook deze situatie vervolgens meester te blijven. Eigenlijk de enige honderd procents kans die Huizen deze eerste helft weggaf!

Rust

Sergae Kogeldans ziet op slag van rust dan nog een fraaie volley geblokt worden in de Veense defensie en zo mag Huizen gaan rusten met een keurige 0 – 1 voorsprong. Het is een beetje tegen de veldverhouding in, maar Achilles heeft gewoon behoudens die kopkans kort voor rust heel weinig aanvallend laten zien. Twee keer moest Hensen enige actie met importantie aan de dag leggen, maar voor de rest was het een rustige middag voor onze doelman.
Behoudens onze goal en de mistrap van Hidde van der Veldt bakte Huizen er aanvallend ook niet echt veel van. De onwennigheid en het ontbreken van wedstrijdritme was duidelijk waarneembaar en speelde veel spelers parten. Dat zijn zaken die vanzelf groeien naarmate de voorbereiding vordert. Bemoedigend was de breedte van de selectie, die ondanks een ‘fantasieopstelling’ en het ontbreken van enkele vaste waarden, toch goed overeind bleef tegen deze sterke tegenstander.

Tweede helft

De rust werd opnieuw aangegrepen om wat spelers te wisselen. Tim van Dompzelaar heeft de plek onder de lat overgenomen van Jaime Hensen en ik zie de geblokte Kalid Osman de rechtsbackplek innemen. Huizen lijkt even met tien man te willen beginnen, maar dan completeert Frank van den Bosch haastig het elftal en schuift Laurens Kooij door naar de rechterkant. Even een stukje miscommunicatie?
Doelman Van Dompzelaar mag meteen aan de bak en doet dat met verve: bij een corner komt hij dapper zijn goal uit en zet zijn vuisten onder de voorzet. Daarbij komt onze nieuwe aanwinst Simon van den Abeelen even in de verdrukking en heeft verzorging nodig en moet zich even later laten vervangen. Niets ernstigs laat het zich aanzien, maar geen risico met blessures in deze fase van de voorbereiding!
Huizen begint goed aan de tweede helft: Theo Visser en Frank van den Bosch zetten een snelle combinatie op nadat Visser zijn lichaam goed gebruikte om een Veense aanval te onderbreken. Het levert Huizen een corner op die echter zonder verdere gevolgen blijft.
Uiteraard wil Van der Steen op zoek naar die gelijkmaker. Spits Pim Goossens heeft dan in kansrijke positie meer tijd dan hij besefte en schiet veel te gehaast over.
Van Dompzelaar krijgt dan even later een stijl neervallende bal te verwerken. De nachtmerrie voor menig doelman: een duwtje, een grabbeltje en je bent gezien! Maar Tim plukt de bal kalmpjes en geroutineerd uit de lucht. Maakte een goede indruk, die jonge doelman!
Goossens had het vizier bepaald nog niet bij Hans Anders laten afstellen, want even later weet hij opnieuw in kansrijke positie het doel niet te vinden.

Gelijk…

Toch ontkomt Huizen niet aan de gelijkmaker. Een corner van Nikki Baggerman in de vijfentwintigste minuut komt goed voor en dan is daar Van Stokkom die deze keer alles goed doet: met een kordate knik stuurt hij de bal vlak langs de paal en laat zo Van Dompzelaar kansloos.
En Achilles gaat op zoek naar méér! Van Dompzelaar moet zich onderscheiden bij een corner en weet ook de rebound te pareren. Goossens heeft zijn vizier duidelijk beter afgesteld bij een kopbal die maar rakelings voorlangs vliegt en van Dompzelaar moet daarna knap redding brengen op een inzet van Van Huijgevoort. Huizen staat wat onder druk nu en beperkt zich tot counters, waarbij het credo ‘weg is weg’ met enige regelmaat opgeld doet. Een linke terugspeelbal en Van Dompzelaar blijkt opnieuw goed bij de les en voorkomt zo een achterstand voor Huizen.
Bij dit soort countervoetbal komt de snelheid van Hidde van der Veldt uiteraard goed van pas. Een minuut of tien voor het einde spurt Hidde er weer onstuitbaar langs. Het levert Huizen een corner op die uiterste gewaagd door een Veense verdediger opnieuw tot corner moet worden gewerkt. Die tweede corner is echter een simpele vangbal voor doelman Van der Leest.
Ook Robin Creebsburg waagt zich nu mee naar voren. Als de bal dan voor zijn voeten belandt heeft hij me toch een dreun in gedachten! Maar de wens blijft de vader van die gedachte, want zijn vernietigende uithaal raakt de bal maar half en hij produceert zo een afzwaaier die de achterlijn niet eens haalt, maar zelfs een inworp tot gevolg heeft. Het is hem vergeven, want Robin speelde verder een sterke en degelijke wedstrijd.
Tristen Kroeze grijpt dan nog eens sterk in bij een uitbraak en blokt de voorzet van Ousmane. En zo stapt Huizen met een keurige 1 -1 richting kleedkamers.

Arnold Klein

“De kop is eraf. Uitslagen zeggen niets, want het gaat nu om minuten maken, denk ik dan maar?”
“Inderdaad, veel supporters, journalisten en en zo begrijpen vaak niet waar het in die voorbereiding om draait. Die zien graag dat je in de voorbereiding al meteen gaat ‘pieken’. Maar voor ons is het gewoon belangrijk om weer ‘in de minuutjes’ te komen. Ook weer niet teveel minuten. We zitten eigenlijk al op meer minuten dan we normaal gesproken willen, maar dat had ook te maken met de personele bezetting die we hebben. We hadden vandaag veel spelers in het veld die nog niet gewend zijn aan de manier van spelen zoals ons die voor ogen staat. We missen ook nog behoorlijk wat spelers, ons hele centrale verdedigingsblok bijvoorbeeld. Maar dat neemt niet weg dat het mooi is om te zien hoe je dan toch tegen een goede hoofdklasser speelt…”
“Ik vergelijk het zoeken naar de sterkste basis wel een met het maken van een legpuzzel: je past de stukjes net zolang aan elkaar tot de juiste combinatie naadloos op tafel ligt… Heb je voor je gevoel al de eerste stukjes van die puzzel op zijn plek?”
“Ach, laten we duidelijk zijn: we hoeven niet zo gek veel te veranderen aan de manier van spelen. Natuurlijk gaan we daar wel iets verder op door. Belangrijk is dat de spelers elkaar scherp gaan houden. Met de geblesseerden of de spelers die het net nog niet kunnen brengen moet je wat rustiger aandoen, dat zal niet anders zijn dan vorig seizoen.
Ik vond ons in balbezit nog veel te onrustig. Je moet ook leren om een tegenstander te laten lopen. Als je dat doet, dan krijg je vanzelf wel ruimtes tussen de linies vrij. Na een half uur brengen we dan Theo Visser in. Zonder andere spelers tekort te willen doen, is Theo toch wel een speler die wat extra bagage met zich meebrengt, die snapt wat er voetballend gevraagd wordt. Daar werden we echt sterker door.
Ik ben verder heel tevreden over de bereidheid van de spelers om voor elkaar te werken. Dan neem ik op dit moment nog maar even voor lief dat het áán de bal voetballend nog niet allemaal even goed was. Belangrijk was dus minuten maken en heel blijven. Op twee kleine blessuretjes na is dat goed gelukt.
Over het doelpunt dát we tegen krijgen ben ik minder te spreken. Een standaardsituatie waarover we duidelijke afspraken hebben gemaakt die dan niet worden nagekomen. Spelers moeten ‘lezen’ waar iedereen staat en daar scoren zijn dan uit.”
“Mag ik dan zo eigenwijs zijn te stellen dat die goal er met ons vaste centrum nooit ingegaan was?”
“Nou, dat weet ik niet. Die kopbal die komt en je kunt een keer een duel verliezen, maar als er iemand bij de tweede paal staat, dan kan ie ‘m gewoon simpel wegwerken. Dat heb ik ze net nog even meegegeven en als spelers dan in de kleedkamer gewoon ruiterlijk aangeven ‘Dat had ik moeten doen…’ dan betekent dat dat het best wel duidelijk is bij de mannen en dat het gewoon een goed leermoment was waar we later weer profijt van kunnen hebben…”
“Ondanks de minuutjes, hadden we hier toch anders gestaan als we met 4 – 0 van het veld waren gepoetst… In die zin vind ik de uitslag toch wel wát zeggen…”
“Ja, natuurlijk. Achilles is een ploeg die zich altijd wel bij de eerste zes zal gaan nestelen. Ik zei vlak voor het einde nog tegen de staf: ‘Het zou zuur zijn als je nu nog een goal tegen zou krijgen!’ Vooral vanwege die hoeveelheid arbeid die we er met z’n allen in hebben gelegd. Dat moet gewoon beloond worden.
Waar ik ook heel tevreden over ben is het feit dat er weer twee jongens uit de eigen jeugd hun debuut hebben gemaakt: Tijmen Bakker en Robbie Schipper. Producten uit onze eigen jeugdopleiding die nu toch minuutjes maken en erbij komen.”
“Heb je het idee dat je tactisch aanpassingen zult moeten doorvoeren nu je een divisie hoger speelt?”
“Ja, ik merkte ook vorig seizoen al dat we in de manier van druk zetten bij sommige tegenstanders nog wel wat moeten veranderen. Daar gaan we de komende weken ook mee aan de slag. En natuurlijk zullen we komend seizoen ook tegenstanders treffen die gewoon een maatje te groot zullen zijn. Maar dat wil bepaald niet zeggen dat we ons zomaar naar de slachtbank zullen laten leiden. We willen iedere week gewoon voor de winst gaan en daarvoor de ene week een wat meer defensieve aanpak moeten hanteren dan de andere.
Dinsdag gaan we naar Hoogland. Nu we wat hoger spelen gaan we ook eerder beginnen met de competitie. We hebben helaas de hele groep nog niet terug van vakanties en dat maakt deze voorbereiding wel wat lastiger. We zijn wel wat eerder begonnen eigenlijk, maar ja, als je niet je complete groep bij elkaar hebt… Als we als groep een stap willen maken, dan moet je als speler accepteren dat je niet meer weg kan in augustus… We hebben nu nog drie weken voorbereiding voor we SDVB voor de competitie zullen treffen. Dat is kort, maar we bereiden ons er zo gedegen mogelijk op voor…”

Van den Abeelen

In de catacomben tref ik de tweeling Van den Abeelen. “Hoe is jullie debuut bevallen?”
“Het was wel aanpoten!” verklaren Simon en Thomas in koor. “Het is allemaal net wat fysieker dan we gewend waren in de Onder23. Maar ik heb wel lekker zestig minuutjes kunnen maken!” verklaart Thomas. “Zo’n eerste wedstrijd gaat het er ook om dat je aan je teamgenoten went en ze beter leert kennen. We moeten er nog een beetje inkomen met z’n allen,” vult Simon aan. En nu ik dit schrijf hoop ik dat ik de namen niet verwisseld heb. “Simon heeft zijn haar kort laten knippen en ik heb het juist wat langer laten groeien,” legt Thomas uit. Maar daar hóór je dus achteraf helemaal niks meer van in de geluidsopname…
“Een redelijk zware wedstrijd tegen een goede en degelijke hoofdklasser. Fysiek was het wel een niveautje verschil. Dat zal ook in de komende weken nog even wennen zijn, ook op de training viel ons dat al op…”
“Nog steeds het ‘warme bad’ dat ik las in jullie interview in de krant?”
“Haha! Jazeker!” beaamt de tweeling volmondig. “Nog vijf wedstrijdjes voor we écht gaan beginnen. Nu is het gewoon lekker wennen aan het team en werken aan de dingen waarin we nog wat tekort komen. We moeten gewoon elke keer ons ‘eigen ding’ doen, dan komt het vast allemaal goed! Dan moet de trainer zelf gewoon de keuze maken. Je moet jezelf opstellen en daar gaan we voor!”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Het viel me niet tegen. Zonder dat ik nou likkebaardend daar in Veen op die tribune heb gezeten, heb ik wel een enthousiaste groep aan het werk gezien. Wat me toch wel wat zorgen baart is toch die korte aanlooptijd tot de eerste competitiewedstrijd. Met de zaterdagen en de dinsdagen voor het spelen van oefenwedstrijden, blijft er voor mijn gevoel toch wat weinig tijd over om automatismen in te slijpen in reguliere trainingen. Nu is een groot deel van de groep bijeen gebleven en als alle oudgedienden weer present zijn zullen die automatismen ongetwijfeld snel weer hun intrede doen in het spel van Huizen. Het betekent wellicht wel dat enkele nieuwelingen wat langer op hun beurt zullen moeten wachten. Maar ook in dat opzicht zijn we een volwaardig vierde divisionist en hoort ‘op je beurt wachten’ gewoon bij het spelen op dit niveau.
Ook nu weer zie ik een brede selectie die in staat moet worden geacht schorsingen en blessures zonder al te veel problemen op te kunnen vangen. Aan voorspellingen waag ik me niet meer, daarvoor heb ik er té vaak té erg naast gezeten. Deze eerste kennismaking gaf me toch wel het nodige vertrouwen. Dinsdag in Hoogland eens kijken of we daar een goed vervolg aan kunnen geven…

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via

ron apenstaartje rtpsoftware punt NL