31 AUG 2020
“HENK DE LANGE WAS S.V. HUIZEN”
Met het overlijden van Henk de Lange verliest s.v.Huizen een icoon. Het uithangbord van de club gedurende vele tientallen jaren. Henk was s.v. Huizen en s.v. Huizen was Henk de Lange. Hij heeft van 1967 tot 1996 in het hoofdbestuur gezeten. Eerst van 1967 tot 1972 als secretaris en van 1972 tot 1996 als voorzitter. Daarvoor zat hij in het jeugdbestuur. Toen Henk stopte werd hij benoemd tot erelid en ere-voorzitter. Naast het voorzitterschap bij s.v. Huizen zat Henk ook nog in allerlei KNVB organen. In het bestuur van de afdeling Utrecht, later afdeling West 1. Van daaruit werd hij afgevaardigde in het bestuur Amateurvoetbal. En in het bestuur van de Belangenorganisatie Zaterdagvoetbal ( BZV). Voor al deze verdiensten ontving Henk later de gouden KNVB-speld. Vele jaren was hij ook betrokken bij de KNVB ZWALUWEN JEUGDACTIE ( de deelnemende teams doneren via de KNVB een deel van het inschrijfgeld aan de Zwaluwen Jeugd Actie). Met het geld dat wordt ingezameld worden mooie projecten gerealiseerd zodat jongeren met een lichamelijke of een verstandelijke beperking toch kunnen voetballen.
Naast dat Henk inderdaad de KNVB Waarderingsspeld in Goud heeft ontvangen is hij gedecoreerd als "LID van Verdiensten van de KNVB", de op één na hoogste KNVB-onderscheiding. Henk was ook een trouw en graag gezien lid van de club “KNVB- gedecoreerden”. Tevens ontving Henk voor al zijn verdiensten een koninklijke onderscheiding ( zie onderste foto).
In de periode 1967 – 1972 realiseerde het toenmalige bestuur waarin Henk de Lange secretaris was en Lammert van der Sleet voorzitter, de bouw van de tribune en een lichtinstallatie. Huizen behoorde in die tijd tot de top van het zaterdagamateurvoetbal en liep voorop met allerlei ontwikkelingen. Vele kampioenschappen werden behaald. Nadat Henk voorzitter was geworden werd 2 jaar later in 1974 het algeheel amateurkampioenschap behaald tegen Elinkwijk op het Huizenveld in aanwezigheid van 5000 toeschouwers. Een hoogtepunt in de clubhistorie. Uiteraard was Henk hier enorm trots op. Een ander hoogtepunt was het bezoek van koningin Beatrix, in 1983, aan de sv. Huizen bij de afronding van de Zwaluwen Jeugdactie. Een van de weinige keren dat je Henk op stress kon betrappen. Ook toen al moest er aan allerlei protocollen en draaiboeken voldaan worden.
(tekst gaat verder onder de foto)
Kampioenschap 1974
In de jaren na 1974 ontstonden er in het zaterdagamateurvoetbal nieuwe ontwikkelingen. Er kwamen spelers van buiten en de sponsoring deed zijn intrede. Het geld werd steeds belangrijker. Ook de prestaties van Huizen 1 werden langzamerhand minder. Dit resulteerde in 1981 in de 1e degradatie. Voor Henk en de club een ramp. Dit kon en mocht niet gebeuren. Gelukkig kon Huizen het jaar daarop weer terugkomen in de hoogste afdeling.Later maakte Henk het nog enkele keren mee dat Huizen een stapje terug moest doen. Maar steeds kon men binnen enkele jaren weer terugkomen. Henk streefde altijd naar een sportieve, gezonde vereniging met sport op elk niveau maar het 1e moest als uithangbord van de club wel zo hoog mogelijk spelen. En daar had je dus ook goede trainers voor nodig.Daarom was hij altijd trots op de kwalitatief goede trainers die hij voor Huizen aantrok zoals o.a. Pim v.d. Meent , Nico van Miltenburg, Henk Buskermolen en Eltjo Kapenga.Als voorzitter heeft Henk natuurlijk met diverse bestuursleden samengewerkt zoals o.a. Piet Klein, Rinus van Wessel, Cees Baas, Lambert van der Sleet, Klaas Rebel, Harmen Schaap, Gerard Baas, Aart van der Roest, Harmen Slokker, Piet Schipper, Koos Drooger en niet te vergeten Klaas Schaap. Het waren zeker in de tachtiger jaren echte Huizers in Het Bestuur. Tijdens de bestuursvergaderingen was de voertaal dus Huizers en Nederlands.
(tekst gaat verder onder de foto)
Opening nieuwe accommodatie in 2014
Henk streefde altijd naar een bestuur wat goed met elkaar overweg kon. Hij werkte voortdurend aan saamhorigheid. Hij was een verbinder. Het bestuurswerk was zijn lust en leven. Vele, vele uren kon je Henk bij de club aantreffen. Doordeweeks even gauw kijken ( in zijn pauze bij werkgeven Balamundi) en op de zaterdagen was hij al vroeg aanwezig en hij deed ’s avonds om 21.30 uur de deur van de kantine dicht nadat het bestuur ook nog de kantinetroep van die dag had opgeruimd. Dat was vooral in de beginjaren. Later hoefde dat niet altijd meer. Gelukkig had hij veel steun aan zijn medebestuurders en zijn vrouw Cock. Zij stond zaterdags achter de bar en in de keuken samen met Hennie van Wessel. Soms met de kleine baby mee en die sliep lekker tussen de koffiebussen. Jaren later werden deze dames de gastvrouwen in de bestuurskamer. Je kunt gerust zeggen dat Henk weinig thuis was.
(tekst gaat verder onder de foto)
70 jarig bestaan s.v.Huizen
Als voorzitter was Henk een heer. Een echte gentleman. Altijd netjes gekleed en verzorgd. Tiptop. Een geboren bestuurder. Een warme, rustige, diplomatieke, aimabele persoonlijkheid. Hij was voor iedereen toegankelijk. Kon goed luisteren en op het juiste moment het woord pakken en rake dingen zeggen. Als het moest ook wel knopen doorhakken. Een genomen besluit was besluit. Punt uit. Een gevleugelde uitspraak van hem was tijdens de jaarvergadering na een lastige of onnodige vraag: “We komen erop terug”. Meestal loste de tijd de vraag al op.
Een voorzitter die voorop ging. Zijn club op een voortreffelijk manier vertegenwoordigde. En door zijn inbreng bij de KNVB een groot netwerk had waardoor men in heel Nederland positief over Henk de Lange en s.v. Huizen sprak. Die bij uitwedstrijden altijd voorin de bus zat en de chauffeur wel vertelde hoe hij moest rijden. De laatste jaren toen zijn gezondheid minder werd, kwam Henk af en toe nog bij de thuiswedstrijden.
Vorige week overleed hij nadat hij een week eerder gevallen was. Negen maanden na het overlijden van zijn Cockie die hij enorm miste.
Wij zullen Henk enorm missen maar……………… bij de kantine-ingang staat zijn naam op de 1e steen van de nieuwe accommodatie, opdat wij hem nooit zullen vergeten!!!
Henk, dank voor alles.
De gehele s.v. Huizen.