Huizerkaas BC Zuyderzee MECO groep
  • Lid worden
  • Webshop
  • Businessclub
  •  

    Wedstrijdverslagen

    Belangrijk: Flevo Boys – Huizen: 1 – 4

    Gepubliceerd op:

    Resultaten uit het verleden en meer van dat…

    Het is even schrikken als ik op de Wolfskamer arriveer en Theo Visser op krukken rond zie strompelen. Je wilt geen speler missen, maar je topschutter al helemáál niet. Zeker niet als je tegen een tegenstander moet die enerzijds tot op het bot gemotiveerd zal zijn en waartegen je desalniettemin toch hoopt weer met de volle winst op de Wolfskamer terug te keren.
    Een botsing met de doelman vorige week heeft het een en ander aan schade aangericht bij onze captain.
    Na een voorspoedige rit waarna onze bus keurig werd opgevangen en tot voor de ingang van sportpark Ervenbos werd begeleid, heeft Bertje Brons even wat moeite zijn versnaperingen voor de terugreis onder de pannen te krijgen. Het kost hem wat overredingskracht om het keukenpersoneel van zijn goede bedoelingen te overtuigen en helemaal van harte gaat het allemaal niet. Men was een dergelijk verzoek klaarblijkelijk niet echt gewend en dat bewijst maar weer eens aan hoe uniek onze Bertje is. Daar hebben we echt ‘goud’ mee in handen…
    In de bestuurskamer bij een prima bakje koffie neem ik de opstellingen door. Naast het ontbreken van Theo Visser mis ik ook de naam van de de laatste weken uitstekend op dreef zijnde Tristen Kroeze die op de bank begint. Dat zet Helms dan weer in de basis. Een luxe voor onze staf dat je een dergelijke all-rounder achter de hand hebt.
    In de spits verwacht ik Ritchie Zinga, al vind ik onze slangenmens beter op de vleugel uit de verf komen dan als afrondende spits. Mijn keuze zou dan ook Kozjak of Frankie van den Bosch in de spits zijn, zeker als je een aandringende tegenstander verwacht.
    Grote onbekende bij onze tegenstander is Jelmer Dijkman. Ik verwacht een recent toegevoegde speler, want de fraaie namenlijst toont geen foto van deze speler die als een ‘nummer tien’ achter de twee spitsen Nijboer en Tiems zal spelen.
    Eerlijk gezegd had ik een aanvallender ingesteld Flevo Boys verwacht. Maar de 5 – 0 op de Wolfskamer lag coach Arjan Postma blijkbaar nog wat zwaar op de maag en hij kiest voor twee-spitsen. Natuurlijk zijn de verwachtingen na die 5 – 0 ook bij Huizen wat hoog gespannen, maar naast die eerste voetbalwet geldt er nog een die we uit de beleggingswereld hebben overgenomen: ‘Resultaten uit het verleden…’ etcetera, etcetera…
    Bij Huizen wordt de bank bezet door reservedoelman Tim van Dompzelaar, die blijkbaar weer hersteld is van zijn beenblessure. Hij krijgt er gezelschap van Timo Vos, Robin Creebsburg, Rowdy Perez, Tijmen Bakker en dus Tristen Kroeze.
    Ook weer een bekend gezicht langs de lijn: Rolf Sponselee is weer voldoende hersteld van zijn ziekenhuistoestanden om de wedstrijd bij te wonen. Goed je weer te zien, Rolf!
    Met een parmantig huppeltje drijft pupil Jan Toropov de bal voorwaartse en passeert doelman Hensen met een dito schuivertje en dan kan arbiter Semih Kiremit de wedstrijd in beweging zetten. Overigens zonder de minuut stilte die ik vanwege de slachtoffers in Turkije en Syrië eigenlijk wel verwacht had…

    AUUUWW!!!

    De minuut staat nog maar nauwelijks op de beide stadionklokken die Sportpark Ervenbos rijk is als de thuisploeg een vrije trap mag nemen. De aanleiding is me even ontgaan, maar nummer vijftien, Thomas Potters, zet zich achter de bal op een meter of twintig, vijfentwintig van de goal van Hensen. De bal zeilt richting kruising en dan blijkt dat onze doelman de enige is die al wakker is, want met wat onze oosterburen een ‘Glanz Parade’ noemen ranselt hij de bal uit de hoek. Dar belandt de bal echter voor de voeten van Thom Bos die genadeloos uithaalt en de bal alsnog door een woud van wanhopig springende Huizers binnen jaagt. Nauwelijks begonnen en nu al met 1 – 0 achter! Aaauuuww! Dat doet zeer!

    Foto’s Annalies Klompe

    Zeker na de schamele vertoning van vorige week tegen rode lantaarndrager d’Olde Veste en het gelijke spel tegen WV-HEDW is het vertrouwen bij de Huizers op de tribune op z’n zachtst gezegd niet helemaal optimaal meer…
    Logischerwijs ruikt Flevo Boys nu bloed en het zet aan om Huizen op de rug te leggen en Huizen is duidelijk wat van de leg. Zo speelt Hensen de bal bij het uitverdedigen zomaar in de voeten van Thom Bos en die had toch duidelijk het shirt van Flevo Boys aan! De bal gaat snel naar Aran Nijboer die Hensen opnieuw tot een fraaie redding dwingt.
    Zit Huizen in een vormdip? In de hoek waar die klappen vallen? Ook dit lijkt weer op een teleurstellende middag uit te draaien. Van mijn hoop dat Huizen deze tweede seizoenshelft maar zomaar eens met vier overwinningen op rij zou kunnen beginnen vervloog al bij WV-HEDW en kreeg nog een tweede deuk bij de bloedeloze 1 – 1 tegen de Steenwijkers. Is dit dan de mokerslag waar Huizen de rest van het seizoen tegen zal moeten knokken?
    En dan gaat ineens Johan Tiems door richting Hensen. Onze doelman komt dapper uit, maar Tiems lift de bal keurig over hem heen en vervuld met afgrijzen zien we de bal richting doelmond vallen. 2 – 0 binnen het kwartier? Maar gelukkig: daar is die blonde kuif van onze onvolprezen Jeroen Lamme die de bal onder lat vandaan kopt en ons voor een geweldige zeperd behoedt! Maar waar gaat dit heen met dit zwalkende Huizen?

    Gelijk!

    Deed Huizen dan helemaal niets terug? Nou het probeerde wel, maar behoudens een stuklopende aanval in de tweede minuut waarin Van den Bosch en Kozjak een corner wisten te versieren en twee doelpogingen gekraakt werden door de Flevo Boys-defensie, heeft Huizen nog niet veel laten zien dat op iets van een wederopstanding had kunnen lijken.
    Dan gaat echter de gretig spelende Van der Veldt er vandoor. Scherp snijdt hij richting achterlijn en behoudt dan het overzicht om de bal strak voor te geven. Een voorzet waar ‘captain’ DJ Joshy wel raad mee weet en met een beheerste pof! Jaagt hij de bal tegen het net achter doelman Winand Quartel. Ik denk dat die arme doelman nog geen bal in handen heeft gehad en nu mag hij de bal al uit de touwen plukken! 1 – 1 en dat is heel eerlijk gezegd wat tegen de veldverhoudingen in.

    Zwoegen

    Het lijkt voor Huizen een wake-up-call. Ineens herwint het het geloof dat hier wat te halen valt. Anouar Aktaou en arbiter Kiremit beginnen dan een komisch act voor twee heren als Aktaou een paar metertjes tracht te smokkelen bij een vrije trap. Kiremit laat Anouar de bal net zolang terug rollen tot hij er uiteindelijk zelfs een metertje bij inschiet. Behoudens een tweetal inworpen die wellicht verkeerd om werden gegeven en een niet gegeven cornertje zou Kiremit verder een prima partij fluiten waarbij hij de voordeelregel niet schuwde en gewoon goed toepaste. Nee, ik heb ze wel slechter zien fluiten dit seizoen!
    Opvallend sterk bij de Flevo Boys was het optreden van die jonge Jelmer Dijkman. Een speler die me de eerste wedstrijd niet was opgevallen en die ik dan ook niet meer tegenkwam op het wedstrijdformulier van destijds. Nu is hij echter nadrukkelijk aanwezig en is de spil waar alles om draait in de aanvalsopzetten van Flevo Boys. Met speels gemak stuurt hij Johan Tiems op avontuur richting cornervlag. Daar laat Tiems een harde voorzet los. Hensen probeert er nog een handje tegenaan te krijgen, maar de bal vliegt zonder verder gevaar te stichten aan alles en iedereen voorbij.
    Joshua Lo-Asioe — die extra energie leek te krijgen van die aanvoerdersband die hem was toebedeeld na het afhaken van Theo Visser — is dan nuttig achterin als Dijkman weer een fraaie diepe bal verzendt richting de sprintende Nijboer. Joshua onderschept de bal voor Nijboer er zijn snode plannen mee ten uitvoer kan leggen.
    En zo ontwikkelt zich een niet hoogstaande, maar wel aantrekkelijke wedstrijd waarin beide ploegen voor de volle winst leken te gaan. Het is een aantrekkelijk zwoegen, zullen we maar zeggen…

    Overwicht

    Langzaam maar zeker kantelt het overwicht richting Huizen als de overtuiging bij Flevo Boys wat wegebt. Men dringt wel aan, maar tot uitgespeelde kansen komt het ondanks het goede werk van Dijkman toch niet echt.
    Huizen stuurt via Van den Bosch spits Zinga op avontuur. Hij probeert een voorzet te geven waar even daarvoor een doelpoging meer op zijn plek had geweest. Het levert Huizen weer een corner op.
    Diezelfde Zinga onderschept dan scherp de opbouw op het Emmeloorder middenveld en stormt met grote passen op hoge snelheid de zestien binnen. Ook deze pass weet echter helaas geen medespeler te bereiken. Maar de speldenprikjes van Huizen worden veelvuldiger en venijniger.
    Opnieuw Zinga die zijn ijver nu een vervolg weet te geven met een voorzet die wél aankomt: Kozjak haalt voortreffelijk uit en met een ultieme redding met de voet weet doelman Quartel bij de verre paal een tweede Huizer treffer te voorkomen.
    Het zal echter uitstel van executie voor Quartel en zijn mannen betekenen, want onder de aanhoudende druk van Huizen met een ontketende Zinga als speerpunt gaat het door. We zitten op een minuut of vijf voor de rust als Zinga op de dapper keepende Quartel stuit. De rebound springt terug het veld in en de ook al gretig spelende Van der Veldt jaagt achter de bal aan. Dan wordt hij op de hakken getrapt voor hij de bal weet te achterhalen en onverbiddelijk wijst Kiremit naar de stip: strafschop! De mensen van Flevo Boys hebben er op de tribune meer moeite mee dan de mannen in het veld. Het was een onnodige strafschop, Hidde liep op dat moment eigenlijk van de goal af. Maar onnodig is geen argument voor een arbiter en de strafschop werd dan ook volkomen terecht toegekend. Het is Zinga die zich bij ontbreken van specialist Visser over de bal ontfermt. Met een bekeken pegel laat hij Quartel kansloos en zet zo Huizen op een 1–2 voorsprong. Deze keer wel volkomen terecht gezien het beeld van de wedstrijd.
    Drie minuten later velt Huizen eigenlijk het definitieve vonnis over het dapper knokkende Flevo Boys als wederom een onnodige overtreding op Frank van den Bosch nu een vrije trap op een meter of twintig oplevert. Anouar Aktaou belast zich met deze bal met een schijnbeweging van Van den Bosch. De muur staat goed, maar de bal is van ongekende schoonheid. Geen doelman die zo’n bal nog uit de hoek weet te plukken en dus ook die arme Quartel dus niet: 1 – 3 en dat is op slag van rust een heerlijke opsteker en een mokerslag voor het arme Flevo Boys. Hoe praat coach Postma deze domper nog uit de hoofden van zijn mannen?

    Rust

    Na nog een laatste corner waaruit Jeroen Lamme nog een kopbal weet te produceren, gaan we dan aan de thee.
    Het was een weinig hoogstaande, maar door het spelbeeld toch zeker goed verteerbare eerste helft. Twee ploegen die beide voor de winst gingen, wisselend overwicht naar beide kanten, kansen voor de doelen, het was best uit te houden daar op die klapstoeltjes van Ervenbos.
    De 1 – 3 is dan ook wat geflatteerd te noemen, maar geen Huizer die daar iets om maalt. De fantastische vrije trap van Anouar Aktaou maakte de rit naar Emmeloord an sich al de moeite meer dan waard. Zo zie je ze toch niet echt vaak!
    De 1 – 3 lijkt me echter comfortabeler dan hij daadwerkelijk is. Het is zaak om Flevo Boys niet kort na rust naderbij te laten komen, want dan kon ons nog wel eens een uitermate hectische slotfase wachten. Ik denk dan maar even terug aan DHSC uit waarin we ook deze comfortabele voorsprong wisten te nemen en toch met lege handen de bus in moesten…

    Wissels

    De deur van de Flevo Boys kleedkamer zal geklapperd hebben en de ingreep van Postma is niet mals: maar liefst drie nieuwe spelers staan aan de zijlijn te trappelen om hun opwachting voor de tweede helft te mogen maken. Marc Reussing, Aran Nijboer en Roelof Strikwerda worden bedankt voor bewezen diensten en mogen onder de douche, Robin Zuidema, Yander Zandbergen en Ron Janzen mogen het tij trachten te keren voor Flevo Boys.
    En het lijkt effect te hebben, want de jacht op de aansluitingstreffer wordt nadrukkelijk door de thuisploeg ingezet. Fanatiek gaat men ‘erop’ en dat levert even een blessure op voor Thomas Potters waarbij zijn vriendin zich ongetwijfeld even zorgen zal hebben gemaakt voor eventueel nageslacht. Maar het lijkt gelukkig mee te vallen en Potters kan de wedstrijd voortzetten na even naar adem gehapt te hebben in de armen van verzorger Johan van Slooten.
    Het offensief van Flevo Boys leidt vervolgens tot een lange scrimmage in ons strafschopgebied en een schot van Zuidema die de bal hard voorlangs jaagt.
    Toch is de beste kans voor Huizen als Kozjak (weer voortreffelijk spelend!) goed doorzet en de bal prima bij Hidde van der Veldt bezorgt. Vanuit de dekking en de draai jaagt hij de bal buiten bereik van Quartel op de buitenkant van de paal.

    Weg die bal!

    Diezelfde Zuidema produceert vanuit kansrijke positie en een fraaie lange crosspass van Frits Dantuma een kopbal waar Hensen goed het oog op en de handen achter heeft.
    Het blijft spannend en daardoor aantrekkelijk. Dat er veel mis gaat aan beide zijden is daarbij van ondergeschikt belang. Belangrijk zijn ook de luidkeelse tactische aanwijzingen van onze onvolprezen voorzitter Klaas Vos: “WEG DIE BAL!!” schalt zijn sonore bariton meermaals over sportpark Ervenbos. Gelukkig volgen de mannen daar beneden zijn advies vooralsnog goed op en weten ze het gros van de Emmeloorder aanvalspogingen daarmee in de kiem te smoren. Maar dat de druk maar steeds aanhoudt en dat we uit een ander vaatje zullen moeten gaan tappen willen we die aansluitingstreffer niet voor de kiezen krijgen, staat helaas wel als een paal boven water.
    Van den Bosch gaat dan goed door en zet de Emmeloorder defensie onder druk. Hij dribbelt het strafschopgebied binnen en dreigt tot twee, drie keer aan toe met een schot, maar de Emmeloorder defensie geeft geen krimp en hij passt tenslotte opzij in de hoop dat Kozjak er beter voor staat. Maar de krachten zijn wat op bij onze kleine horzel en de bal zal Kozjak helaas niet bereiken.

    Coup de grâce

    Het is echter wel het eerste teken dat Huizen zich wat onder de druk van Flevo Boys aan het uit voetballen is. Het noopt Postma tot een volgende ingreep: Willem Huizing moet plaatsmaken voor Timon Rorije. Bij Huizen haalt Klein de moegestreden Van den Bosch naar de kant. Zijn gezicht verraadt de teleurstelling, maar het fijne was er inderdaad wat af bij onze Frank. Met het inbrengen van Tristen Kroeze zou het echter ook maar zo een tactische wissel geweest kunnen zijn: een aanvallende middenvelder inwisselen voor een solide verdediger. Druk gebarend geeft Klein aan hoe de posities nu moeten worden ingevuld.
    Ondanks dit defensieve accent van Klein is het toch Huizen dat Flevo Boys de genadeslag toedient in de vorm van de 1 – 4 als de bal voor komt en Kozjak in eerste instantie nog op doelman Quartel stuit. De rebound wordt echter door Hidde van der Veldt keurig tegen de touwen gewerkt en Hidde beloont zich daarmee zo voor een prima wedstrijd.
    De 1 – 4 is een klap die Flevo Boys niet meer te boven zou komen. De race was gelopen en de mannen van Postma onderkennen dat. Manmoedig spartelen ze nog tegen, maar je ziet gewoon dat het geloof op een resultaat met die vierde Huizer treffer de bodem in is geslagen.
    Van der Veldt en Zinga mogen dan voor de resterende twintig minuten hun plekken afstaan aan Timo Vos en Rowdy Perez. Doelman Quartel waagt zich op een vrije trap nog dapper tussen de maaiende noppenzolen, Hensen heeft geen moeite met een weinig overtuigende schuiver van Zuidema, waarna Postma eigenlijk de handdoek in de ring gooit door uitblinker Jelmer Dijkman naar de kant te halen. Aan Ivar Span de ondankbare taak de laatste minuten vol te maken.
    Ook Creebsburg en Bakker mogen nog even wat minuutjes het genoegen smaken mee te doen. Dat is in een winnend team uiteraard een totaal ander lot dan die arme Span ten beurt viel. Vos produceert op de valreep nog een slap schot dat daarmee geen enkel probleem vormt voor doelman Quartel.
    Drie punten netjes in de knip. Moeizamer dan de uitslag zou doen geloven, maar daarom zeker niet minder lekker en zonder mee nuttig om niet te zeggen noodzakelijk voor onze plek op de ranglijst…

    Arnold Klein

    Morgen lezen de mensen in de krant: Flevo Boys – Huizen 1-4! Oooo: appeltje eitje… Maar zo was het voor mijn gevoel toch niet…
    “Nee, daar ben ik het mee eens. Ik kan nog niet eens zeggen dat het een ‘slap’ begin is, het is gewoon een beetje een ongelukkig begin. Jaime Hensen pakt die vrije trap eerst goed, en dan vind ik weer wél dat het slap is dat we onze keeper niet voldoende ondersteunen. Daarmee sta je dan binnen de minuut al met 1 – 0 achter. Ik weet niet of we die klap helemaal te boven zijn gekomen, want ik heb voor mijn gevoel te weinig goede aanvallen gezien. De goede aanvallen die we produceerden, die mondden dan ook meteen uit in een goal en twee reddingen van die keeper. En dat vind ik ‘mager’ ten opzichte van hetgeen ik weet dat wij kunnen. Het lijkt wel of het frivole er op de en of andere manier een beetje uit is bij de ploeg. We hebben uiteraard benadrukt dat vandaag die drie punten heilig waren. Misschien dat daarmee het ontspannen en spontane spel wat onder druk is komen te staan. We hebben ook bewust gekozen ons iets meer terug te laten dringen om vanuit de omschakeling te kunnen spelen en ze zo pijn te kunnen doen…”
    Dat terug laten dringen voerden jullie wel érg fanatiek uit na rust. Ik dacht op een gegeven moment dat we dit niet nog een half uur vol zouden houden op deze manier….
    “Jawel,” sust Klein vol vertrouwen. “We kozen er bewust Flevo Boys het spel te laten maken en ze vanuit de omschakeling pijnt te doen. Daaruit maken we een prima 1 – 1 en krijgen we wat gelukkig een penalty mee. Die was zeker wel terecht, maar wellicht wat onnodig vanuit Flevo Boys bezien. Aan de andere kant is het wel iets waar we me bezig zijn geweest de afgelopen weken: als je de bal verliest, ga dan meteen schakelen en dat doet Hidde goed en krijgt daardoor die penalty mee.
    Na rust weet je dat met een 1 – 3 stand er nog van alles kan gebeuren. We hadden de 1 – 4 als meteen na rust kunnen maken met die bal van Hidde op de paal, maar toen die 1 – 4 uiteindelijk toch viel was het natuurlijk ‘klaar’.
    Nee, ik begon niet met Frank van den Bosch in de spits. Frank stond áchter de spits. Ik had voor vandaag gekozen voor Sergio Kozjak in de spits.”
    Ik had Zinga daar verwacht eigenlijk, al vond ik dat hij beter over de flank uit de verf kwam…
    “Nou, ik denk dat met onze manier van spelen Ritchie ook in de spits heel zinvol kan zijn. Ik heb het er met hem over gehad na zijn wissel vorige week. Hij vroeg toen welke punten hij moest verbeteren in mijn optiek en ik heb hem aangegeven dat zijn spel wat zakelijker moet worden. Ik vind dat hij heel veel kwaliteiten heeft en ook hij moet weer gewoon lekker ‘los’ gaan voetballen en daarbij moet hij toch weer wat wennen aan onze manier van voetballen. Wij willen graag veel lopende mensen hebben en daar is hij er óók een van…”
    Over lopende mensen gesproken, het verbaasde me toch wat dat je Van den Bosch naar de kant haalde…
    “Ik zag dat het een beetje ‘op’ was. Het is nu toch weer een niveautje hoger dan vorig seizoen en Frank is ook een speler die de trainingen altijd voor de volle honderd procent gaat alsof het een wedstrijd is. Frank ‘verzaakt’ nooit en soms moet je een speler ook een beetje tegen zichzelf in bescherming nemen. Met dit soort spelers moet je altijd een beetje waken voor overbelasting en blessures. De wedstrijd was voor mijn gevoel eigenlijk wel gelopen en vandaar dat we besloten om hem maar even rust te geven.”
    Een andere naam die mij verbaasde was de entree van Helms ten koste van Kroeze. Voor mijn gevoel is Kroeze aan een geweldige serie bezig…
    “Tristen had de hele week niet getraind. Hij moest met de school waar hij werkt een werkweek.”
    Het lijkt me toch een lastige keuze die je iedere week moet maken.
    “Tja, ik zet niemand voor mijn plezier op de bank, maar ik mag er nou eenmaal maar elf tegelijk opstellen. Er is er dan maar één die die keuze moet maken en dat ben ik. Anderzijds: als we iedere week met drie punten van het veld aflopen, dan vindt niemand het erg om van de bank te zijn gestart. Dat is nou eenmaal zo en daar zullen we mee moeten dealen.”
    Die onzekerheid waar je zojuist aan refereerde, is dat ook het gevolg van de blessure van Visser – toch een van de bepalende spelers van dit Huizen – en de matige vertoning van vorige week?
    “Nou, ik heb de beelden van vorige week nog eens teruggezien en zoals trainers dat dan noemen, zag ik ook nog wel lichtpuntjes vorige week. Ik zag momenten waarop de dingen die we trainen er ook echt wel uit kwamen. Maar goed: als die bal een keer extra opzij gelegd wordt, dan win je ‘m alsnog. Maar je kunt leuke fases in de competitie hebben waarin je weliswaar frivool speelt, maar er drie op een rij verliest. Nu spelen we minder frivool en pakken gewoon vier punten. De eerste competitiehelft stonden we met vijf wedstrijden op zeven punten, nu hebben we er met vier gespeeld al acht punten.
    We moeten ons ook niet gek laten maken en gewoon volharden in waar we met de groep mee bezig zijn. Helaas moeten we volgende week voor de beker spelen, maar ik had liever meteen doorgegaan met de competitie. Ik vind de competitie op dit moment gewoon belangrijker om lijfsbehoud veilig te stellen. Maar aan de andere kant: een bekerblamage wil je ook niet! Ik ga er de komende week dan ook even goed over nadenken hoe we die bekerwedstrijd tegen VIOS uit Warmenhuizen aan zullen gaan vliegen…”

    DJ Joshy

    Zijn legendarische uitdrukking ‘Busman’ is inmiddels breed ingeburgerd onder de intimi. Joshua Lo-Asioe is een gangmaker. Niet ‘Adje voor de sfeer’ maar ‘Joshy voor de sfeer’. Het verbaast me dan ook niet dat hij de aanvoerdersband heeft gekregen na het wegvallen van Theo Visser. En die ban gaf hem energie want we zagen weer een dominante Lo-Asioe die zijn stempel nadrukkelijk op de wedstrijd drukte.
    Is dat plukkie ongeregeld onder je kin iets dat tot iets serieus moet uitgroeien, of ben je vanochtend een stukje vergeten te scheren?” plaag ik onze interim aanvoerder als hij met een brede lach om de lippen van het veld af loopt.
    “Haha! Nee, ik zal je eerlijk vertellen dat ik al drie jaar bezig ben om er eentje te kweken zoals Anouar Aktaou op zijn kin heeft, maar hij komt maar niet… Haha!
    Ja, hij was er weer he? De Joshua van vorig seizoen was weer helemaal terug. Nee, ik had niet eens doping gebruikt, ken je nagaan! Haha! Wel goed en lang geslapen vannacht en fris opgestaan vanochtend. Zeker nu ik aanvoerder was geworden, had ik er vandaag heel veel zin in. Ik voelde het wel als een beetje extra druk om iets extra’s te geven en dat is er gelukkig ook uitgekomen vandaag.
    We kwamen veel te snel achter en dat is misschien wel het probleem van de laatste weken dat we wat onzeker worden en gewoon niet goed staan bij spelhervattingen in de buurt van onze eigen zestien. Die tweede bal moet veel vaker voor ons zijn, dat is denk ik toch een stukje scherpte dat af en toe ontbreekt. Daar hamert de trainer ook regelmatig op. Als je die ballen niet weet te winnen, dan zie je gewoon wat er gebeurt!”
    Toen Jeroen ook die bal nog van de lijn moest koppen, was ik eigenlijk bang voor een hele zware middag…
    “Nou, ik wist wel dat die bal door Jeroen van de lijn zou worden gekopt, dus dáár was ik niet bang voor, maar gelukkig hebben we het vandaag weer om weten te zetten in een 1 – 4 overwinning. Ook weer lekker dat ik zelf weer eens een doelpuntje heb kunnen maken. Je zag met die 1 – 1hoe er weer ‘power’ in het team kwam. We hebben de wedstrijd gewoon zakelijk over de streep getrokken en dat was prima!”

    Remco Helms

    Hij mocht weer in de basis beginnen. Voor mijn gevoel is hij te goed voor de bank en ik open dan ook met een gewetensvraag: “Ik denk dat er niemand in Huizen en de verre omgeving ook maar enige twijfel heeft over jouw kwaliteiten. Iedereen roemt je om je volwassen spel, maar toch kan je niet altijd rekenen op een basisplaats. Hoe ga jij daar mee om?
    “Ja, af en toe is dat wel lastig, inderdaad. Ik moet gewoon mijn best blijven doen door hard te trainen en me te laten zien in de minuten die ik krijg. Het is gewoon wachten op de kansen die je krijgt en die dan zien te grijpen en hopen dat je voor langere tijd in de basis mag beginnen. Ik moet daar op het moment gewoon mee zien te dealen en hopen dat ik die kansen weet te grijpen.”
    Je hebt natuurlijk ook de pech dat Tristen Kroeze momenteel aan een geweldige ‘wedergeboorte’ bezig is… Dus ik begrijp de trainer eigenlijk ook wel…
    “Ja, dat knaagt inderdaad ook wel eens wat aan me. Ik weet dat k wel de kwaliteiten heb om mee te kunnen op dit niveau en ook maar zo in de basis zou kunnen staan. Maar ja: ik ben vrij multifunctioneel, dus dat is ideaal voor een trainer om me in te schuiven waar het nodig is. Maar dat kan natuurlijk ook ten nadele zijn van jezelf omdat je daarmee nooit een vaste plek in het elftal verwerft.
    Ik heb gelukkig voor de winterstop een hoop wedstrijden mogen spelen. Na de stop ben ik vanaf de bank begonnen en vandaag dan weer een kans gehad. Ik vond wel dat je aan de bal iets meer van me mocht verwachten dan ik vandaag heb laten zien…”
    Ik wou het zelf niet zeggen, maar ik roem je altijd vanwege het feit dat je altijd naar de juiste kleur speelt, maar dat ging vandaag toch ook een paar keer lelijk mis…
    “Klopt, ik ben zelf altijd wel kritisch op mijn eigen spel. Ook vorige week was ik niet echt tevreden over mijn invalbeurt. Er zat wel een aantal goede ballen tussen, maar ook een paar waar ik nadrukkelijk minder tevreden over was, matige inspeelballen.
    Ook vandaag was ik niet 100% tevreden. Ik vind het lastig te zeggen of dat aan mij of aan gebrek aan beweging in het team te wijten is.”
    Heb je het desondanks nog steeds naar je zin bij Huizen?
    “O ja! Zeker! We hebben een hele gezellige groep en staf. Op zich vind ik dat we niet verkeerd meedraaien in de competitie. Ik ben er nog niet helemaal uit of ik ga bijtekenen. Dat heeft vooral met mijn thuissituatie te maken, de kleine en zo, tijden, afstand… Zeker niet omdat ik het niet naar mijn zin zou hebben, maar meer van ‘Past het allemaal nog?’”
    Besef wel dat deze voetballende tijd nooit meer terug komt!
    “Nee, dat klopt! Dat moet ik inderdaad wel in mijn achterhoofd houden! Als ik besluit om te stoppen of op een lager niveau te gaan spelen, dan ga ik dit niveau nooit meer aantikken en krijg ik misschien later spijt…”
    Ik hoop echt dat deze veel te bescheiden topper ook volgend jaar weer in een groen-geel shirt te bewonderen zal zijn. Al was het maar vanwege de luxepositie waar hij Arnold Klein in brengt!

    Jelmer Dijkman

    Een opvallende speler aan de kant van Flevo Boys was de jonge middenvelder Jelmer Dijkman. Nieuwsgierig naar het hoe en waarom vraag ik hem na het douchen nog even bij me aan te schuiven. “Ik miste je foto in de opstelling. Is dat omdat je nieuw bent in de ploeg?
    “Ja, ik ben pas in de winterstop bij Flevo Boys gekomen. Ik ben twee weken geleden speelgerechtigd geworden en vandaag mocht ik dan in de basis beginnen. Vanwege schorsingen kreeg ik de kans van de trainer. Het leek goed uit te pakken voor ons, binnen twee minuten op voorsprong en dan krijg je kort voor rust twee stomme tegendoelpunten tegen uit standaardsituaties en dat was fataal.”
    Ik vond jou toch wel een van de lichtpuntjes op het veld. Het gebeurt maar zelden dat ik ook een speler van de tegenpartij interview, maar ik zal je eerlijk zeggen dat ik niet alleen nieuwsgierig naar je was, maar ook dat ik blij was dat je er uit gehaald werd…
    “Het klopt inderdaad dat ik de eerste helft wat nadrukkelijker aanwezig was, maar ik heb gewoon nog niet zo heel veel wedstrijdritme. Ik kom van PEC Zwolle uit het beloftenteam en heb daar niet zo heel veel gespeeld. Dan kom ik hier en train ik wel en word ook steeds fitter, maar wedstrijdritme is toch heel iets anders….”
    “Nou, het was er wel aan af te zien dat je betaald voetbal hebt gespeeld, ik heb van je genoten!”
    Jelmer was inderdaad een feestje om naar te kijken. Ik heb dan weliswaar een geel-groen brilletje op mijn neus, maar de liefhebber in mij kan toch ook genieten van zo’n ‘Pareltje van het rechterrijtje’. Eigenlijk vind ik deze knul te goed voor een team dat zó moeizaam draait. Jammer dat de afstand Huizen – Emmeloord wat aan de lange kant is…

    Apenstaartjes kijk op de zaak

    Een overwinning die wellicht even belangrijk als moeizaam was. De uitslag doet een veel simpeler middag vermoeden dan hetgeen we daar in Emmeloord beleefden. Het is in de ploeg te prijzen dat het ondanks het stroeve spel uiteindelijk toch de overwinning binnen wist te harken, ondanks het ontbreken van topschutter Theo Visser.
    d’Olde Veste ontpopt zich momenteel toch als een reuzendoder. Het sterke DETO werd daar in Steenwijk ook met 3 – 1 teruggewezen. Dat maakt de matige vertoning van vorige week toch wel iets verteerbaarder en was het wellicht toch nog zo’n slechte prestatie nog niet.
    WV-HEDW en CSV Apeldoorn deelden de punten, waardoor Huizen weer twee puntjes op de Amsterdammers inliep. Ajax daarentegen pakte tegen Buitenpost ook de volle winst dus dat blijft momenteel een nek-een-nek-race op de ranglijst.
    Vooralsnog lijkt een goede middenmootpositie voor Huizen het hoogst haalbare. Het zal er hard aan moeten trekken zich op deze negende plek te kunnen handhaven. Ik denk dat we er voetballend recht op hebben, maar je zult toch gewoon de punten binnen moeten halen om die plek te behouden.
    Na de bekerwedstrijd tegen VIOS Warmenhuizen wacht ons de lastige klip die DHSC heet. Een ieder die er bij was herinnert zich deze spectaculaire ontmoeting nog als de dag van gisteren. 1 – 3 voor komen en met 6 – 5 uiteindelijk toch aan het kortste eindje trekken. Dat schreeuwt om een revanche tegen de ploeg die inmiddels onder leiding van ex-Huizenspeler Tarik Divarci staat. Het zal een beladen potje worden daar op de Wolfskamer.
    Maar eerst maar eens zien dat we VIOS-W aan de zegekar binden. Keuzes voor Klein: wie geeft hij rust, wie moet er volle bak. De ploeg uit Warmenhuizen staat aan kop in de tweede klasse zondag met negen overwinningen en slechts één nederlaag. Op voorhand geen katje om zonder handschoenen aan te pakken.  We gaan het beleven!

    Inspecteur Apenstaartje en het plankjesmysterie

    Het is vrijdagmiddag. Materiaalman Hans Hoogenboom heeft het pand net verlaten en het zal nog een half uur duren voor kantinebeheerster Roelie Visser het pand weer zal betreden.
    Toch zwaait de deur open en een onverwachte gast komt binnen. Zeker en nauwkeurig gaat hij met zijn gereedschappen aan het werk. Geconcentreerd en gedegen demonteert hij de plank onder het keukenluik, zaagt er keurig een deel af, zorgt dat de randen netjes worden afgewerkt en hangt het resterende deel weer keurig terug onder het luik waardoor Roelie en haar medewerkers de heerlijkheden aan de hongerigen plachten te verstrekken.
    Hij werkt snel, onze mysterieuze gedaante. Zelfs het zaagsel wordt keurig verwijderd. Maar wát is de bedoeling van deze mysterieuze actie?
    Geppie Vos duikt zelfs de container in op zoek naar het verdwenen houtdeel, niets!
    Roelie weet dat ze haar jas er eerder die dag nog op kwijt kon. Maar nu: als een missende voortand in het gebit gaapt de opening de toeschouwers tegemoet.
    Inspecteur Apenstaartje neemt het geheel in ogenschouw, ondervraagt diverse betrokkenen, maar niemand kan enig licht werpen op deze merkwaardige amputeeractie.
    De modus operandi verraadt een doelbewuste handeling, geen prutswerk, geen spontane sloopactie voor een stukje hout. Wat is hier aan de hand? Wat is hier gaande? Welke delen van de kantine ontbreken er volgende week dan weer? Alom verwarring en verbijstering....
    Het houdt de gemoederen tot laat in de avond bezig. Dus hier is ‘Opsporing Verzocht’: wie kan er opheldering te verschaffen over deze mysterieuze verdwijning?

    Op– en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via
    ron apenstaartje rtpsoftware punt NL

    Gerelateerde artikelen