Conditie en Warming-up
Na een goede eerste helft, wordt de wedstrijd verloren in de tweede helft. “Als wij een betere conditie hadden, dan hadden wij gewonnen”. Het is een opmerking die je vaker hoort in de jeugd. Het niet kunnen volhouden van een bepaalde speelbeeld voor de gehele wedstrijd is erg lastig. Dat kan door meerdere aspecten komen. Het doorvoeren van wissels, een tactische aanpassing (van het team of de tegenstander) of verlies van concentratie. Conditie blijft één van de meest genoemde redenen, maar wat is conditie nou precies?
Conditie valt op vele manieren uit te leggen. Als wij kijken naar het voetbal, dan is de volgende zin passend:
“Conditie is het snel herstellen van een voetbalhandeling om deze veelvoudig op een goede manier uit te kunnen voeren.”
Conditie gaat gepaard met vele kenmerken. Een aantal van deze kenmerken zijn:uithoudingsvermogen, spierkracht, snelheid en coördinatie. Met conditie willen wij zeggen dat een speler de juiste kracht, snelheid en coördinatie heeft om een voetbalhandeling (passen, aannemen, schieten etc.) goed uit te voeren voor een langere periode. In het bovenstaande mist echter één belangrijke eis voor conditie, aanmaak van hormonen.
Het is voor het ontwikkelen van een conditie belangrijk dat de spelers sterker worden in de hiervoor genoemde kenmerken. Het sterker worden gebeurt in het lichaam aan de hand van testosteron. Een kind heeft aanleg van nature en dat kan in de jongere jaren een fysieke voordeel geven in de conditie. Het trainen op conditie heeft dus vóór het aanmaak van testosteron geen effect op het sterker maken van het lichaam, maar is alleen een trainingsprikkel. Daarom heeft conditioneel trainen geen (langdurig) effect op kinderen vóór de groeispurt. In de onderbouw hoeft er dus niet conditioneel getraind te worden.
Gemiddeld begint de groeispurt vanaf de O15 en kan er getraind worden op het sterker maken van het lichaam. In het voetbal is periodisering een veelvoorkomend manier om spelers beter voetbalhandelingen te laten uitvoeren voor een langere periode. Dit wordt gedaan door een planning waarin bepaalde fysiologische kenmerken stapsgewijs worden getraind. Hierbij wordt er gekeken naar de belasting en belastbaarheid van spelers tijdens trainingen. Het maken van een planning is niet gemakkelijk en daarvoor is het belangrijk dat de kennis bij de trainer is om ervoor te zorgen dat de spelers niet overbelast woden. Het streven is om de kennis met alle bovenbouw trainers op lange termijn te delen.
Van conditie willen wij nog even een zijstap maken naar de warming-up. Wij hebben allemaal geleerd dat de warming-up essentieel is voor een fysieke inspanning om blessures te voorkomen. Daarbij hebben wij ook allemaal een beeld van wat een warming-up is. De twee rijen die 10 tot 16 meter in een strak routine de looppas, hakken-billen, knie heffen, zij-pas etc. uitvoeren, kan iedereen wel visualiseren.
Bij kinderen onder de 12 jaar zijn de spieren en pezen nog erg soepel, waardoor een warming-up ter preventie van blessures niet nodig is. Daarnaast zijn kinderen onder de 12 jaar van nature al erg actief. De warming-up bij de leeftijdscategorieën Wolven t/m O12 staat meer in het teken als inleiding naar een voetbaltraining toe. Het voorbereiden van een trainingsprikkel. Dit kan door hele leuke voetbalvormen, waardoor de kinderen direct bezig zijn met de bal. Dit is voor de trainers en spelers een mooi moment om accenten te leggen op techniek.
Wij vinden het belangrijk dat op de momenten dat de kinderen op het veld staan met de trainers dat er doelgericht wordt getraind en het doel is ten alle tijden:
De spelers moeten zich maximaal ontwikkelen met maximaal spelplezier.