Wedstrijdverslagen
Droevig: DETO – Huizen 3 – 0
Door Eendracht Tot Overwinning Twenterand
De berichten over het overlijden van Pim van de Meent en Arie Bout overschaduwden deze wedstrijddag op voorhand al. Vanaf deze plek wensen wij uiteraard familie, vrienden en kennissen heel veel sterkte bij het verwerken van dit verlies.
in het dorp moet het broodje warme beenham wat haastig worden weggewerkt, want het is een fikse rit naar Vriezenveen en het vertrek van de bus staat dan ook al om kwart voor twaalf gepland. Achteraf hadden we wel wat rustiger aan kunnen doen, want de wedstrijdbespreking loopt wat uit. Als de mannen dan toch neerdalen uit de bestuurskamer waar Arnold Klein hen ongetwijfeld tot in detail op mogelijkheden en gevaren van DETO heeft gewezen.
Vriezenveen is met haar rijke historie opgegaan in de gemeente Twenterand. Enkele jaren geleden werd dat ‘Twenterand’ nog zéér nadrukkelijk aan de clubnaam verbonden, maar inmiddels is men weer terug naar voornamelijk DETO.
Huizen staat één puntje en daarmee vier(!) plekken onder DETO op de ranglijst. Het geeft maar weer aan hoe klein de verschillen tussen de verschillende ploegen zijn.
Twee toppers vandaag: SWIFT ontvangt DHSC en Ajax ontvangt Eemdijk. Niet dat het overigens nog zin heeft naar die top van de ranglijst te kijken als je een tiende plek op die lijst inneemt. Vandaag zal duidelijk worden of we de blikken voortaan naar boven of naar beneden moeten gaan richten: de winnaar van vandaag schurkt zich tegen de top 5 aan, wie verliest moet angstig naar die laatste vier plekken gaan kijken.
Aan de poort in Vriezenveen neem ik een fraai ‘DETO Thuis’ boekje in ontvangst. Twaalf pagina’s met standen, fotootjes en een fraaie voorbeschouwing waarin men gezien de resultaten van Huizen geen voorspelling durfde te doen voor hetgeen ons vanmiddag te wachten staat.
DETO speelt haar wedstrijden op écht gras. Dat lijkt me toch weer een klein nadeeltje voor onze mannen die het vlakke kunstgras onder de voeten gewend zijn. Daarbij lijkt me met de recente regenval het veld ook wat ‘zwaar’ worden. Maar goed: op het oog ligt het er keurig bij.
In de bestuurskamer neem ik de opstellingen even door. Een gezellige bestuurskamer waarin je je in een authentiek buurtcafé waant waar Bolle Jan maar zo achter de tap had kunnen staan. Ik zou daar overigens de blonde schoonheid niet voor willen inruilen die er nu de tap beheert, maar dat terzijde…
Huizen treedt aan in de gekende opstelling, met dien verstande dat Kogeldans weer zijn vertrouwde stek op links heeft ingenomen en Helms weer op rechts gaat starten. De bank wordt vandaag warm gehouden door Laurens Kooij, Sergio Kozjak, Tim Boterenbrood, Timo Vos en reservedoelman Tim van Dompzelaar. Vooral de terugkeer van ‘Boter’ doet me goed! Na zijn blessure zie ik deze goedlachse bikkel graag weer in wedstrijdtenue op het veld verschijnen.
Na een prima bakje koffie krijg ik een warm welkom van de beukenbomen rond het veld. Een ware hagelbui van beukennootjes daalt op me neer als ik haastig richting tribune loop. Ik heb enkele malen wel eens zo’n nootje in de grond gestopt in de hoop er een boompje uit te kweken, maar nimmer deed het zaadje waar het dus feitelijk voor bedoeld was. Als je vruchtbaarheid zó laag is, kan ik me voorstellen dat je als boom dan maar voor de zekerheid zo’n enorme hoeveelheid van die nootjes produceert…
Huizen blijkt niet echt een publiekstrekker daar in Twenterand: ik zie voornamelijk bekende gezichten die toch maar weer die verre tocht hebben ondernomen om hun club te ondersteunen. Hulde! Wel wat jeugd met een megatrommel die fanatiek geroerd wordt. Dat dan weer wél…
Huizen in smetteloos wit en geen pupillen van de week en dus meteen van start…
Huh?
Is het nervositeit, het veld, concentratiegebrek? Ik weet het niet, maar van meet af aan is het spel slordig en rommelig. Ballen springen van de voet, geen pass komt er aan en ballen worden onderschept, zijn te kort, te lang of totaal niet in de richting. Van Huizen? Nee, beide ploegen grossieren in onbegrijpelijk balverlies. Dit is bepaald niet het Huizen waar ik de laatste maanden zo van heb kunnen genieten met hun verzorgde positiespel en fraaie combinaties.
In de vijfde minuut verwacht Anouar Aktaou een vrije trap mee te krijgen als hij bij het uitverdedigen op de hakken wordt getrapt. Arbiter Xander Stoffer – die verder overigens een prima wedstrijd zou fluiten – heeft ook wat last van het ‘Nijhuis syndroom’ en laat gewoon doorgaan. Spits Bas Postma bedenkt zich niet met dit buitenkansje en haalt meteen uit. Tot onze opluchting zien we de bal hard voor de goal van Hensen langs spatten. Vaak graait een getackelde speler meteen de bal naar zich toe als hij neer gaat en het is dan ook een geluk bij een ongeluk dat Anouar dit nu niet doet anders hadden we binnen vijf minuten al een strafschop tegen gekregen…
Een minuut later stuurt Sergae Kogeldans een dieptepass richting Felitciano Zschusschen die echter de bal op een metertje afstand aan zich voorbij ziet vliegen richting doelman Roberto Stopel. En daarmee heb ik de hoogtepunten van het eerste kwartier wel beschreven: beide ploegen zoeken slordig en onnauwkeurig de aanval in een foutenfestival waarbij de bal zelden een keer of drie in bezit van dezelfde ploeg weet te blijven.
Ploeteren
En dus wordt het bij gebrek aan creativiteit en nauwkeurigheid ploeteren voor beide ploegen. Het lijkt wel wat op tafelvoetbal, alleen de stangetjes ontbraken tussen de spelers.
In de twintigste minuut weet Frank van den Bosch de opbouw van DETO achterin goed te verstoren. Hij lijkt de bal te verspelen en jaagt weer goed door als de bal ook wat onzorgvuldig richting doelman Stopel gespeeld wordt. Het scheelt niet veel, maar Stopel weet de klus te klaren. Maar het was wel tekenend voor het niveau van de wedstrijd. Binnen vijf seconden was de bal drie keer van team gewisseld.
Een goede sliding van Kogeldans voorkomt een doorbraak van Kai Wesselink. De bal gaat keurig terug op Hensen en het gevaar wordt daarmee keurig beteugeld.
Dan gaat Theo Visser neer en gaat de bal via DETO keurig over de zijlijn. Frank van den Bosch speelt de bal keurig terug op doelman Stopel. Het was denk ik zijn eerste pass die vandaag ‘aan kwam’… Maar het zou flauw zijn onze jonge pitbull hier op aan te kijken, want niet alleen leverde hij wel zijn arbeid, maar ik zou er nog wel tien of twaalf aan weerskanten op kunnen noemen die nog geen bal op de gewenste plek hadden doen belanden.
Bij DETO loopt er al iemand warm. Ik heb nog geen tekenen van blessures gezien aan de kant van de Twenten. Zou coach Jürgen Schefczyk nu al willen ingrijpen?
Een pass die wél aankomt wordt dan in de 32e minuut verzonden door Anouar Aktaou, die daarmee zomaar Visser vrij zet op de rand van de zestien. Oog in oog met doelman Stopel heeft onze goalgetter teveel moeite met de controle en biedt daarmee de defensie weer de gelegenheid deze dekkingsfout te corrigeren. Is dat het veld dat hem parten speelt?
Diezelfde Anouar Aktaou schat dan op het middenveld een situatie verkeerd in, stapt te laat in en lijkt te worden uitgespeeld. Op karakter stuift onze robuuste verdediger terug en weet alsnog te voorkomen dat Wesselink door kan breken. De aanval wordt echter wel doorgezet door DETO en van buiten de zestien haalt middenvelder Coplan Soumaoro woest uit en dwingt Hensen tot een moeizame redding.
Kansen
Als het getij verloopt, verzet men de bakens. De kansen aan beide zijden zijn met een nachtkaarsje te zoeken. En dus gaan we op de tribune iedere beweging rond de zestien als als kans bestempelen. Ook op een blinde rebound-volley van Hoeseb Yakob plakken we dan maar het kansetiketje, maar het Vriezenveense deel van het publiek was al blij met deze ‘kanskruimel’ ondanks dat de bal wel héél ruimschoots over de goal van Hensen vloog.
Dichterbij was Bas Postma met een schuiver die via de vingertoppen van Jaime Hensen maar ternauwernood uit de linkerhoek getikt kon worden. Een uithaal van Melvin Degenaar gaf kort daarop al meteen weer minder blijk van richtingsgevoel en gaat dan ook van een meter of vijfendertig hard naast.
Ook Huizen weet al ploeterend een paar keer dreigend richting Stopel te trekken. Felitciano Zschusschen geeft een heerlijke diagonale pass richting de sprintende Hidde van der Veldt. De uitblinkende Tim Bongers zit er dan ook een keertje mis en springt net onder de pass door en geeft daarmee Hidde de ruimte om iets moois te bedenken. De bal gaat naar Theo Visser die gretig is mee komen stormen. Maar opnieuw heeft onze aanvalsleider een stap teveel nodig om de bal te controleren en tot een doelpoging te komen. Nee, ook Visser zou vandaag geen grootse vorm laten zien en de Visser van vorig seizoen zou zich vandaag niet laten herkennen in deze hardwerkende, maar ongelukkig spelende Visser. Net als Van den Bosch kan je dan de vorm van de dag wel niet hebben, maar beiden liepen zich desondanks toch de benen uit het lijf en werkten zich een slag in de rondte. En dat is hoe dan ook een compliment waard.
Na het balverlies van Visser gaat de aanval toch weer door door dat harde werken, en via Hidde van der Veldt wordt weer richting Stopel gedacht. Zijn uithaal gaat via diezelfde Stopel naast en levert een corner op die echter weer kansloos geruimd wordt.
Dan komt DETO coach Schefczyk een minuut voor rust met de lang verwachte wissel: Degenaar mag de douches vast aan gaan zetten ten faveure van Tim Pothast. Mij was Degenaar niet in negatieve zin opgevallen en ook merkte ik geen blessure op aan het spel van Degenaar, maar wie ben ik? Als ik als coach ontevreden zou zijn, dan zou ik toch die ene minuut tot de rust maar uitzingen. Áls het al een tactische wissel was, dan lijkt het me toch wat hardvochtig om de speler een minuut voor tijd naar de kant te halen. We houden het dan ook maar op een blessure.
Reactie Jürgen Schefczyk: Degenaar had een vervelende hamstringblessure opgelopen en dat was dan ook de reden van de wissel. Schefczyk hechtte er verder aan te vermelden dat een horkerige behandeling van spelers bepaald zijn stijl niet is. Waarvan akte en met excuses!
Rust
Nadat ook Karlo Borghuis met zijn schot het doel van Hensen niet had weten te vinden, gaan we dan met een logische 0 – 0 de rust in. Een 0 – 0 die zo kleurloos is als de eerste helft die we zojuist hebben uitgezeten. Er gaat van beide kanten veel te veel mis om van een aantrekkelijke eerste helft te kunnen spreken. De simpelste ballen komen niet aan, springen weg van de voeten, of gaan aan weerskanten op andere wijze verloren. Die spreekwoordelijke objectieve toeschouwer komt vandaag niet echt aan zijn trekken en het spel is zo grauw als het weer: af en toe een kleine opklaring, maar verder triest en troosteloos. Het oogt en voelt echt als een typische 0 – 0 wedstrijd. Een uitslag waar beide teams niets anders dan dat ene puntje mee opschieten. Maar goed: als je ‘m niet kunt winnen, dan moet je in ieder geval zorgen dat je ‘m niet verliest.
Op het veld is Sergio Kozjak bezig met iets dat op de voorbereiding voor een invalbeurt lijkt. Voor wie? Ik kan er wel acht aanwijzen, maar gezien de posities die Kozjak het liefst inneemt, vermoed ik dat Klein er iemand uit de voorste lijn uit zal gaan halen.
Wissel
En inderdaad, als Huizen wat laat uit de kleedkamers verschijnt (DETO stond al te trappelen van ongeduld), zie ik Frank van den Bosch in trainingspak uit de catacomben tevoorschijn komen. Kozjak moet dan eerst nog even door de ‘keuring’ van de arbitrage en na wat geharrewar mag Kozjak dan eindelijk de Huizer elf completeren.
Kai Wesselink wurmt zich dan na twee minuten spelen langs twee verdedigers en jaagt de bal gevaarlijk vlak voor de goal van Hensen langs. Daar had maar een teentje tussen hoeven te zitten!
Een minuut later een fraaie steekbal op Joshua Lo-Asioe die zich niet bedenkt en de bal meteen met een lob over doelman Stopel tracht te spelen. De DETO-doelman is echter bijtijds weer op zijn post en kan de bal simpel vangen. Het is er ook de wedstrijd niet naar dat dit soort ballen met enige fortuin binnen weet te vallen, maar de actie was in ieder geval weer fraai en deed het ‘oude’ Huizen een beetje herleven.
Ook een van de weinige combinaties die even leken te lukken levert een corner op als Theo Visser Joshua Lo-Asioe bereikt. Diens voorzet wordt corner gekopt en men besluit de corner kort te nemen. Té kort dus, en na een foute kaats gaat de bal weer over in Twents bezit.
Bijna een uur gespeeld als Kozjak goed onderbreekt en Hidde van der Veldt het maar eens met een afstandspegel probeert. Maar ook Hidde had het vizier niet op scherp en de bal verdwijnt ook nu over de goal van Stopel. De bloedeloze 0 – 0 dringt zich met de minuut nadrukkelijker op en op de tribune hoor ik iemand al verzuchten dat degene die nu scoort de wedstrijd ook zal gaan winnen. Maar vooralsnog lijkt geen van de beide ploegen erg veel aanstalten te kunnen maken voor die winnende treffer.
Wissels
Een van de weinige lichtpuntjes van vanmiddag speelde bij DETO: back Tim Bongers. In de zevenenvijftigste minuut soleert hij soepeltjes over het middenveld, slalomt om een mannetje of drie van Huizen heen alsof het de etalagepoppen van De lange Menstore betrof. Gelukkig voor ons zag Bongers zijn pass dan ook weer onderschept worden, zodat de schade beperkt werd tot een klein minderwaardigheidscomplexje voor onze middenvelders.
Dan besluiten beide coaches tot het doorvoeren van wat wissels. Er mogen er vijf gewisseld worden en dat leek voor vandaag eigenlijk nóg te weinig. Schefczyk brengt Badr Hamdoui en Hans Ouraaha voor Postma en Yakob, Klein brengt Timo Vos voor Hidde van der Veldt en Tristen Kroeze voor Kogeldans.
Op de tribune een kleine bespiegeling over het puntensysteem dat drie punten toekent aan de winnaar en slechts één bij een gelijkspel. Ik denk dat die gedachte werd ingegeven door het feit dat Huizen weinig met dat ene puntje waar het op af lijkt te stevenen op zal schieten na twee opeenvolgende gelijke spelen en dus mogelijk deze derde op komst. Persoonlijk vind ik het wel een goede regeling: het stimuleert aanvallend voetbal en voorkomt het catenaccio dat ik persoonlijk een smet op de voetbalsport vind.
Vos laat meteen zien dat hij niet vies is van vuile meters en dankzij zijn goed storende werk loopt de aanval via Ouraaha stuk als Ouraaha de bal opgejaagd achter loopt.
Even de adem inhouden als een bal in een druk bezet doelgebied voor Hensen wordt gebracht en Hense de bal wat merkwaardig weg’kletst’ met de handschoenen in plaats van een ferme vuist. De bal blijft nog even rondgaan, maar dan is het gevaar toch weer geweken. Hamdaoui jaagt de bal dan ook nog een keer een klein metertje naast en we moeten constateren dat de opleving die Huizen na rust had gehad inmiddels overgenomen werd door de thuisploeg.
Noodlottig
Opnieuw een open doekje voor Bongers die zich steeds nadrukkelijker aan de algehele malaise leek te onttrekken en Theo Visser bedient Vos die een goede voorzet geeft waar helaas de DETO defensie ook goed het oog in had.
Dan komt ook Laurens Kooij voor Felitciano Zschusschen die ook niet met erg veel tevredenheid terug zal kunnen zien op deze wedstrijd.
Kroeze weet dan met de hak een pegel van Soumaoro te keren en het gevaar lijkt weer even geweken en Huizen neemt de aanval over. Dan gaat het toch weer mis en staat Huizen niet goed op het middenveld, achterin moet een keuze worden gemaakt als de pass splijtend richting Hamdaoui gaat die dan ineens vrije doorgang lijkt te hebben richting Hensen. In een uiterste poging tracht Kroeze met een sliding het gevaar te keren, maar de sliding wordt te laat ingezet en Hamdaoui gaat neer. Iedereen voelt dan op zijn Huizer klompen aan wat dit gaat betekenen: Arbiter Stoffer wijst resoluut naar de stip! En dat niet alleen: uit zijn borstzak floept de rode kaart tevoorschijn! Even consternatie en na wat heen en weer gediscussieer treedt Stoffer in overleg met zijn vlaggenist. Even hebben we nog hoop dat ook de strafschop geannuleerd zal worden als Stoffer terugloopt en dat bekende wegwuifgebaar met de rode kaart maakt. Maar dan trekt hij alsnog geel en dat houdt in dat er wel degelijk een overtreding is geconstateerd en dat die strafschop daarmee blijft staan… Ik vermoed dat Stoffer een doorgebroken man in Hamdaoui had gezien en de lijnrechter hem wees op de verdedigers die alsnog op de weg terug waren. Géén doorgebroken man, dus en dus ‘slechts’ geel…
Als ik zie dat die uitstekende middenvelder Soumaoro zich achter de bal zet, noteer ik de 1 – 0 maar vast en als de bal onhoudbaar in de hoek vliegt kan ik daar een punt achter zetten. Net als achter eigenlijk mijn hoop op dat ene puntje…
Alles of niets
We hadden op de tribune al eerder gefilosofeerd dat degene die zou scoren deze wedstrijd in de tas zou hebben. En zoals het er nu dus naar uitziet blijft die tas voor Huizen dus leeg vandaag. Uiteraard wil Huizen in de resterende twaalf minuten plus extra tijd er nog alles aan doen om alsnog een welverdiend punt uit de strijd te slepen. Het zet aan en Sten Knol moet een corner weggeven als een partijtje hooghouden in het strafschopgebied voor Stopel wat al te dreigend wordt. Aktaou brengt de bal prima voor en de bal spat bij de tweede paal omhoog. Joshua Lo-Asioe haalt meteen uit op de vallende bal, maar ook Josh had vandaag de grootse vorm en dus de mazzel niet, waardoor de bal opnieuw het doel van Stopel niet weet te vinden.
Dan een uitval en een diagonale pass op Hamdaoui. Die kiest vrij voor Hensen de goede hoek en opnieuw is onze doelman geklopt: 2 – 0 en daarmee is alle illusie op een resultaat wel vervlogen. Alles of niets loopt uit op ‘niets’…
Huizen knokt manmoedig door. Karakter kan onze mannen niet ontzegd worden. Een aanval wordt door Stopel knap weggebokst en Soumaoro legt bij de daaruit voortvloeiende counter opnieuw vrij voor Hensen ook de 3 – 0 nog binnen.
DETO permitteert zich wat galleryplay en voorkomt daarmee dat de schade voor Huizen nog verder oploopt. Nadat Visser nog een wanhoopspoging had zien mislukken en Hamdaoui nog een keer uit kansrijke positie naast kopt, maakt Stoffer er dan een eind aan. Huizen verliest niet alleen, maar zakt ook weer verder richting de plekken waar je echt niet terecht wilt komen…
Arnold Klein
“Ik denk dat we vandaag een typische 0 – 0 wedstrijd hebben verloren,” gooi ik onze coach maar meteen voor de voeten.
“Tja, de eerste helft was het sowieso erg rommelig in balbezit, we hebben vandaag bepaald niet ons beste voetbal in balbezit laten zien…”
“Dat vind ik een understatement,” onderbreek ik Kleins betoog. “Ik heb Huizen dit seizoen nog niet zo slecht zien spelen als vandaag!”
“O jawel! Tegen Barneveld was het ook niet best. Deze tegenstander gaf gewoon bij vlagen heel goed druk en ik denk dat we vandaag een ploeg hebben gezien waarin we gewoon ons meerdere moeten erkennen. DETO was slim, volwassen, ingekocht heeft voor de top 3, en daar zijn wij als Huizen gewoon nog niet aan toe…
De eerste helft hebben we nog meegedaan, waar zij zich heel slim onderuit voetbalden. Daar hebben wij ons dan weer tegen proberen te wapenen, hetgeen bij vlagen goed lukte. Ik heb net in de kleedkamer ook aangegeven dat er situaties waren die we gewoon beter hadden moeten en kunnen uitspelen: een situatie waarbij een bal om een man heen succes had kunnen opleveren, we waren gewoon niet goed genoeg in balbezit vandaag…”
“Dat klopt: ik zag vandaag de meest simpele ballen verkeerd gaan…”
“Ja, maar dat geldt ook voor DETO. Voor een deel denk ik dat dat ook te wijten was aan het veld. Dan kan je wel stellen dat je afgelopen week op het veld had moeten gaan trainen, maar zie ook DETO: die creëerden ook niets de eerste helft.
Die penalty ontstaat door hoe we positioneel op het veld staan. Dat heeft niks te maken met de overtreding die Tristen Kroeze maakt en hij biedt dan wel zijn excuses aan in de kleedkamer, maar wij stonden daar als team gewoon niet goed. Daardoor werd een een twee-op-één situatie op Tristen uitgelokt en dan krijgt Tristen een steekpass binnendoor voor zijn kiezen. Maar als wij positioneel goed hadden gestaan, dan hadden ze die steekpass niet kunnen geven. Als je zag in wat voor zeeën van ruimte Tristen stond om te verdedigen, dan zie je die fantastische nummer zes van hen, die Soumaoro, die dan kan kappen en draaien en die kan dan al dribbelend kan wachten op het moment om die pass te verzenden.
Misschien had Tristen wat langer op de benen moeten blijven staan, maar wellicht was het ook wel zijn laatste redmiddel op de bal. Maar dáár gaat het niet fout, het gaat fout positioneel op het middenveld, dáárdoor kwamen we in ondertal bij Tristen te staan.
Ik denk dat de laatste vijfentwintig minuten ook voor DETO waren waardoor we achteruit moesten. Je zag ook dat de bank van DETO ‘breder’ is dan onze bank, DETO is verder dan wij…”
“Ik vind nou wel dat je DETO afschildert als een veel sterkere ploeg dan die ik vanmiddag op het veld heb gezien…”
“Natuurlijk hebben zij ook hun kwetsbaarheden, alleen hebben wij die vandaag niet helemaal bloot kunnen leggen omdat wij aan de bal te onrustig waren, waardoor we geen diepgang wisten te brengen achter de verdediging van DETO.
Ik gaf al eerder aan dat we relatief ‘jong’ in deze klasse zijn. En dan kan uiteraard ook Frank van den Bosch een keer een slechte wedstrijd hebben. Die knul zit in de rust zwaar aangeslagen in de kleedkamer. Hij zat zwaar is zak-en-as. Maar ook Frank moet leren accepteren dat ook hij een slechte wedstrijd kan spelen. Dat is een leerproces waar hij nog doorheen moet. Ik wil deze ene speler niet afvallen, maar het gaat gewoon om de details waar we vandaag mee geconfronteerd werden en dan constateer ik gewoon dat DETO ‘verder’ is dan Huizen op dit moment.”
“Toch bekruipt mij het gevoel dat we deze ploeg thuis – op onze eigen kunstgrasmat – ook maar zo met 3 – 0 naar huis zouden kunnen spelen…”
“Als wij de ruimtes weten te bespelen die zij laten, en dan ook die gerichte diepgang kunnen hebben, dan hebben wij zeker meer kans dan vandaag. Maar dit is gewoon een heel ervaren ploeg, die lopen niet zo gek veel, maar ik vind wel dat ze in de omschakeling kwetsbaar zijn. Ik zeg ook zeker niet dat we vandaag kansloos verloren hebben, maar wel dat we tegen een iets ervarener ploeg het onderspit hebben gedolven. Tot aan de penalty zijn we vandaag ook zeker niet weggespeeld of zelfs de mindere ploeg geweest.
Voor wat betreft de ranglijst: we hebben ons ten doel gesteld ons te willen handhaven. Dat klinkt wel een beetje raar misschien en we willen voor onszelf toch bepaalde doelen stellen. Handhaving vind ik dan niet echt een ‘doel’, maar eerder een tussenstap. We weten dat we hier ploegen tegen gaan komen die gewoon beter zijn dan wij en dat moeten we op dit moment gewoon accepteren. We moeten nu ook zeker niet in een mineurstemming verzanden, over twee weken moeten we er gewoon weer Staan tegen CSV Apeldoorn!”
Sergio Kozjak
“Ik kreeg het gevoel dat met jouw komst Huizen even wat meer ‘voetbal’ in de ploeg kreeg…”
“Ok, ik was natuurlijk wel een verse kracht, ik had er zin in en wilde aanvallend zoveel mogelijk betekenen voor de ploeg. Dus het kan zijn dat er aanvallend wat meer dreiging in kwam te zitten.”
“Ik vond de eerste helft dat er teveel mis ging bij Huizen, dat werd met jouw komst wat beter had ik het gevoel…”
“Nou, ik had had zelf ook wel het gevoel dat de ballen lekker aankwamen en dat we daardoor ook snel wat kleine kansjes wisten te creëren. We zetten best wel wat druk op de tegenstander en dat merkte ik ook wel op in de eerste fase van de tweede helft. Daarna zwakte dat helaas toch weer wat af en herpakte DETO zich. Zeker na die penalty zakte bij ons de moed toch wat in de schoenen. We probeerden nog wel alles eruit te halen wat er nog in zat, maar ja, dan vallen er ruimtes en wordt het 2 – 0 en zelfs 3 – 0.”
“Ik had het er met de trainer al even over: ik had het gevoel dat dit een typische 0 – 0 wedstrijd zou worden…”
“Ja, klopt! We creëerden beiden wel iets, maar niet genoeg om eigenlijk een overwinning over de streep te mogen trekken. Maar helaas, het mocht niet zo zijn dat w hier een puntje pakten.”
Sergae Kogeldans
Het verbaasde mij dat onze kleine kanonskogel gewisseld werd. Even tekst en uitleg vragen dus…
“Je begon lekker weer op je eigen stek. Het liep aan jouw kant wel goed voor mijn gevoel, waarom ging je eruit?”
“Ik voelde dat mijn benen aan verzuren waren. Het was ook een lastige wedstrijd op dit zware veld. Daarbij heb ik ook twee wedstrijden niet volledig uit kunnen spelen, dus ik ben mijn conditie weer een beetje aan het opbouwen. Maar mijn wissel voelde voor mij persoonlijk wel als een domper omdat nadien pas die doelpunten zijn gevallen. Dat neem ik mezelf eigenlijk wel kwalijk, ik had gewoon fitter willen zijn…”
“Ik neem toch aan dat je er hard aan werkt aan die conditie…”
“Jazeker! Ik ben ook weer volledig op de training aanwezig na mijn kaakoperaties. Vorige week heb ik niet volledig kunnen trainen doordat ik twee verstandskiezen heb moeten laten verwijderen. Meteen na de operatie voelde ik me eigenlijk prima, maar later viel het me toch wel wat tegen. De dag na de operatie speelde ik tien minuten mee, maar de week erop kwam ik toch maar tot twintig minuten en vandaag redde ik het tot vijfenzestig minuten. Volgende wedstrijd speel ik gewoon weer de volle negentig!
Het verlies vandaag is heel zonde! We moeten nu uit gaan kijken dat we niet verder wegzakken op de ranglijst, want dan wordt het een ander verhaal natuurlijk.”
“Dat klopt natuurlijk, maar aan de andere kant: er is nog geen wedstrijd waarin we helemaal ‘zoek’ zijn gespeeld…”
“Dat kopt! Zelfs vandaag hadden we een goed kans om gelijk te spelen. We gingen gelijk op met DETO. Dat dat niet gelukt is daarvoor moeten we onszelf nog dieper in de spiegel kijken en er voor zogen dat we de wedstrijden met de juiste mentaliteit tot het einde toe uitspelen!”
Apenstaartjes kijk op de zaak
Een 0 – 0 wedstrijd verliezen geeft altijd een nare nasmaak. Maar een dag na de wedstrijd en na een halve nacht evaluatie in het donker naast mijn vredig slapende echtgenote, probeer ik toch de zaak weer wat te relativeren:
– Huizen werd niet weggespeeld en de 3 – 0 is over de gehele wedstrijd bezien zeker geflatteerd te noemen. Een kwartier voor tijd was er nog geen vuiltje aan de lucht voor onze mannen en binnen zeven minuten stond het ineens 3 – 0 als gevolg van het ‘alles-of-niets-principe’.
– Als er al een ploeg had moeten winnen, dan had DETO inderdaad licht het voordeel van die twijfel. Aan DETO-zijde speelden iets meer spelers die wél een acceptabel niveau haalden: Tim Bongers, Coplan Soumaoro en die kale middenvelder Karlo Borghuis.
– Het zware grasveld was iets waar de thuisploeg uiteraard meer ‘ervaring’ mee had dan Huizen. Dat ook DETO er blijkbaar toch ook niet echt lekker op uit de voeten kon, doet me vermoeden dat we thuis toch zeker ook een kans maken tegen de Vriezenveners.
– We moeten nu niet in de paniek schieten: voetballend zijn we nog geen tegenstander tegen gekomen waar we echt door weggepoetst zijn. Olde Veste hadden we kunnen en wellicht ook moeten verslaan, DHSC hadden we eigenlijk al op de knieën, maar lieten ons in een kwartiertje afbluffen. Had de wedstrijd echter nog een kwartiertje langer geduurd, dan had er zeker meer in gezeten voor Huizen, ook WV-HEDW had maar zo aan de zegekar gebonden kunnen worden, ook tegen Ajax speelde het pechduiveltje de hoofdrol. HZVV? Zegt u het maar…
Hadden telt natuurlijk niet in het voetbal, hebben is waar het om gaat. Ondanks een in mijn ogen bedroevend slecht en steriel spelend Huizen.
Neemt allemaal niet weg dat het zaak wordt weer aan de goede kant van de score te belanden. Volgende week hebben we een bekerwedstrijd voor de boeg tegen Schalkwijk, een vijfde klasser, weer op echt gras. Natuurlijk dien je daar als winnaar vandaan te komen, maar de ervaring leert dat een ploeg in zwaar weer het best heel lastig kan hebben tegen een ploeg die wel eens even wat wil laten zien tegen die ‘grote jongens’. Ongetwijfeld zal Klein enkele spelers de gelegenheid geven weer wat op te laden, te herstellen van kleine pijntjes en ongemakken. Dus zullen er ongetwijfeld wat spelers aan de basis mogen ruiken. Noblesse oblige, adel verplicht, en dus moet Huizen volgende week de zege mee naar huis nemen. Uiteraard zal ik weer proberen aanwezig te zijn om verslag voor u te doen…. Ik hoop dan met een positiever verhaal te kunnen komen…
Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via
ron apenstaartje rtpsoftware punt NL