Duidelijk: Huizen – SVW’27: 9 – 0

Steeds VoorWaarts ‘27

Pas sinds dit seizoen spelen de heren uit Heerhugowaard op zaterdag nadat de zondagtak werd opgeheven. En dat houdt dus in dat de ploeg zich vanuit de vierde klasse maar weer omhoog moet zien te werken naar het eerste en tweede klasse niveau waar men met de zondagtak meestentijds op bivakkeerde, met een hoogste notering zelfs een nette zesde plek in 1A.
Nu dus uitkomend in de vierde klasse waar het met vijftien punten een keurige derde plek inneemt. Voorlopig is uitkomen in de tweede klasse de eerste ‘stip op de horizon’ waar SVW op mikt.
En na het met 2 – 1 uitschakelen van De Zouaven – ook een vierde divisionist, maar dan van de zondagtak – bevindt SVW zich geheel tot eigen verbazing bij de laatste vierenzestig clubs in deze bekerronde. Een beker waar Huizen overigens nog steeds de trotse bekerhouder van is.
Ik ga gekleed als een Michelinmannetje de lege tribune op. Het is akelig fris als je stilzit en dus draag ik een skibroek en twee truien over elkaar en daarmee is het best uit te houden. En inderdaad: ik ben een watje…
Met het WK op televisie en deze onaangename temperaturen is een bekerwedstrijd tegen een vierde klasser natuurlijk geen affiche waar je huis en open haard voor achterlaat en dus kan ik ‘ruim zitten’ op die lege tribune. Voorzitter Klaas Vos bemant het radiohokje en spreekt enthousiast de ‘dames en heren’ toe en dat had hij met zijn ‘luider stem’ eigenlijk wel zonder microfoon kunnen doen. Toch jammer: je hoopt toch op een beetje entourage bij zo’n wedstrijd.
Coach Klein heeft toch niet gekozen voor een ‘uitgeklede’ selectie en stuurt zijn sterkste formatie het kunstgras op. Uiteraard keept Tim van Dompzelaar die de bekerwedstrijden voor zijn rekening mag nemen dit seizoen, verder Sergio Kozjak weer in de basis en in de spits. Op de bank zien we Laurens Kooij, Robin Creebsburg, Rowdy Perez, Timo Vos en reservedoelman Olivier Pabon. Op de valreep moet Vos het wedstrijdshirt toch nog aantrekken als Joshua Lo-Asioe in de voorbereiding lichte klachten ontwikkelt.

Namen en rugnummers

Uiteraard heb ik een keurig wedstrijdformulier, maar als de SVW-mannen dan zonder rugnummers op het veld verschijnen heb ik alsnog een probleem. De broekjes hebben wel een minuscuul nummer, maar zo goed zijn mijn ogen bij dit kunstlicht nou ook weer niet. Goede raad is duur en vraag of er SVW’ers in de zaal zijn en dat blijkt het geval en voorzitter Hilko Kramer neemt naast me plaats om me de juiste naam bij de acties te geven. Waarvoor bij deze nog hartelijke dank!
Het verschil in kwaliteit laat zich al snel gelden: Theo Visser haalt al na luttele minuten de trekker over als Sergio Kozjak rand zestien neergaat. Visser ziet zijn inzet maar rakelings over het doel van doelman Tim Kuipers stijgen. De toon is gezet en de rolverdeling wordt met de minuut duidelijker: Huizen gaat dit varkentje wel even wassen: alleen al de handelingssnelheid bij onze mannen is een versnelling of vier hoger geschakeld dan die van de mannen van Miquel Tjong A Hung. Maar Tjong A Hung verloochent zijn speelwijze niet. Op hun vertrouwde manier van voetballen proberen zijn mannen er toch het beste van te maken – wellicht tegen beter weten in.
En dat levert toch een snelle counter op als Dylan van Bekkum-Marks een slordige pass onderschept. Hij schiet er als een speer vandoor, maar dan moet er een strakke eindpass volgen en dat was toch wat veel gevraagd voor deze best wel getalenteerde spits.
Ook bij Huizen beginnen de kansen zich aaneen te rijgen. Timo Vos komt net niet tot een voldragen poging als er slecht wordt ingegrepen bij onze gasten. Het levert tenslotte een corner op die door Dennis Lamme helaas over wordt gekopt.

Kansen

Het is wachten tot de ban gebroken wordt en de eerste erin valt. Een verkeerde terugspeelbal en dan is daar ineens weer de ijverige Visser die alleen op doelman Tim Kuipers af mag gaan. Vlaggenist Raymond Schipper heeft denk ik niet in de gaten dat het een terugspeelbal betreft, want hij begint fanatiek met zijn vlag te wapperen. Gelukkig was arbiter Ids Gerritsma wél bij de les en liet gewoon doorgaan. Of Visser nu toch wat uit zijn concentratie gehaald werd door het vlagsignaal zullen we nooit weten, maar waar onze goalgetter meestal wel raad weet met dit soort kansen, komt nu doelman Tim Kuipers als winnaar uit de strijd. En dat zou niet de eerste geweldige redding van deze jonge doelman blijken vanavond. In de twaalfde minuut is het weer Visser die een open kans krijgt en nu het doel te hoog zoekt. En dan ga je toch een klein beetje twijfelen of die eerste voetbalwet niet om de hoek zal komen te kijken – hoe onwaarschijnlijk ook, maar je kunt maar niet ongestraft honderdprocents kansen laten liggen…
Toch ook wat werk voor Tim van Dompzelaar die een rustige avond onder de lat zou beleven als hij er goed uit is bij een diepe bal van Tim Kramers en met een keurig een-tweetje de gretig jagende Dylan van Bekkum-Marks uitspeelt.
Huizen is slordig in de opbouw en voorin ontbreekt het vooralsnog aan scherpte om bij deze dapper voetballende Heerhugowaarders weg te lopen. Zolang die hatelijke nul op het scorebord staat is er leven en dus hoop voor de mannen van Tjong A Hung.
Wéér die Dylan van Bekkum-Marks die het met een fraaie kapbeweging Anouar Aktaou lastig tracht te maken. Onze rots in de branding blijft echter rustig en onverstoorbaar en ontneemt de SVW-aanvaller simpel de bal. Nee, om Anouar te passeren zal je toch echt meer uit de kast moeten halen Dylan…
Een kunststukje van Hidde van der Veldt die een bal schitterend controleert en een voorzet op Theo Visser legt, opnieuw weet Visser de juiste keuze niet te maken om die heldhaftige doelman kansloos achter te laten. Ook een zeer fraaie combinatie die via Timo Vos en onze Frank ‘de horzel’ van den Bosch bij Hidde van der Veldt komt. Maar ook van een meter afstand blijkt Tim Kuipers onpasseerbaar.
Dan blijft een foutje op de loer liggen: een verkeerde terugspeelbal en weer die dekselse Dylan van Bekkum-Marks die er bijna tussen zit. Zolang we geen afstand nemen blijft het gevaar op de loer liggen dat een slippertje als dit ons noodlottig zou kunnen worden. Nu blijven onze gasten nog wel lekker meevoetballen, maar als ze voor weten te komen, dan konden ze wel eens die spreekwoordelijke bus gaan parkeren. En zie er dán nog maar eens doorheen te breken…

Eindelijk…

Ook Sergio Kozjak moet ervaren dat die Tim Kuipers een lastig te nemen klip is daar in de goal van SVW. Eerst keert Kuipers zijn inzet maar kan niet klemmen, maar ook de rebound wordt gekeerd door deze jonge doelman.
De ban wordt dan toch gebroken door wie anders dan Theo Visser: vanuit de draai jaagt hij de bal spijkerhard achter Kuipers die hier dan eindelijk geen antwoord op heeft. 1 – 0 en ik was al een beetje bang geworden dat Visser al z’n doeltreffendheid afgelopen zaterdag in Aalten opgebruikt had. Maar dit is weer een heerlijke typische Visser-goal: trefzeker, scherp en venijnig!
Dan een snelle uitbraak: Frank van den Bosch mag alleen op doelman Kuipers afgaan en ook hij laat nu de dappere doelman kansloos: 2 – 0 en daarmee lijkt het pleit al wel beslecht. Eén goaltje had er wellicht nog wel ingezeten voor SVW, maar twee of drie?
Toch geeft men het niet op. Als de SVW’ers hun volgens mij enige corner van deze wedstrijd hebben mogen nemen als Tristen Kroeze een doelpoging geblokt heeft, komt de bal voor en dan is daar Jordi Smit die de bal maar rakelings tegendraads over de eerste kruising stuurt. Hij is er lichtelijk ontdaan van en zoekt wat vertroosting tegen de ballenvanger achter de goal van Van Dompzelaar…
Als de bal dan weer in het spel is gebracht weet diezelfde Jordi Smit een bal niet voldoende te controleren om een diepe pass te kunnen benutten. Dapper SVW blijft gaan voor de aansluitingstreffer, maar het ontbreekt aan de voetballende kwaliteiten om het onze defensie lastig te maken – áls de mannen uit Heerhugowaard überhaupt zo ver weten te komen…

Op slot

Weer een soepele combinatie van Huizen en nu is het Hidde van der Veldt die zijn meerdere in Tim Kuipers moet erkennen: de doelman kaapte hem de bal voor de voeten weg voor hij er iets doeltreffends mee kon uitvoeren. Een poging van Visser zeilt rakelings langs de kruising, Vos komt voor zijn man bij een strakke pass van Anouar Aktaou en ziet zijn bal over de goal spatten. Dan is daar Hidde van der Veldt die Kuipers passeert met een bekeken schuiver en de 3 – 0 staat in de boeken. En mocht er bij onze gasten nog enige hoop hebben gegloord op een wondertje, dan doofde daarmee dat lichtje wel in die Heerhugowaardse harten…
DJ Polak controleert nog een bal op fraaie wijze, maar dan gaat zijn voortzetting weer de spreekwoordelijke mist in. Huizen heeft de wedstrijd in het slot gegooid en kan zich nu naar hartenlust uit gaan leven om het scorend zelfvertrouwen verder op te krikken. Op slag van rust gaat Visser neer rand zestien en hij voltrekt zelf het vonnis: tegen deze vrije trappen zijn vierdeklassers gewoon niet opgewassen: spatzuiver vliegt de bal de uiterste hoek in en met een comfortabele 4 – 0 mogen de mannen aan de thee.

Rust

Het is zoals te verwachten een kat-en-muis-spelletje dat we hier aanschouwen. Het dapper voetballende SVW valt me toch heel erg mee en ik voorzie dat ze toch echt nog wel een gooi naar die tweede klasse zouden kunnen gaan maken. Maar Huizen is gewoon een maatje of twee te groot. Voorlopig werd er echter alleen gescoord door individuele klasse. De combinaties die tot doelpunten hadden moeten leiden liepen allemaal uit op schitterende reddingen van die jonge keeper daar in de SVW goal.
Voorzitter Kramer naast me zou graag zien dat zijn ploeg het verzorgde voetbal zou laten varen en meer voor de lange bal zou kiezen om zo onder die Huizer druk uit te kunnen voetballen. Ik vraag me echter af of dat ook daadwerkelijk verschil zou maken: de ballen zouden dan nog sneller weer terug gebracht worden, want het technisch surplus van Huizen is overduidelijk. Die brengen een lange bal veel makkelijker onder controle dan die hardwerkende SVW’ers. Daarbij is dít het spel waar de mannen van Tjong A Hung aan gewend zijn en waar ze zaterdag weer mee de competitie in zullen moeten. Ze spelen gewoon hun eigen spel en dat siert ze. Huizen heeft gewoon op iedere positie meer kwaliteit in de gelederen, speelt daardoor sneller, loopt daardoor sneller, laat de bal sneller en zuiverder rond gaan.
Het verschil had echter groter kunnen en moeten zijn als we voorin wat meer scherpte zouden weten te betrachten: aanstaande zaterdag tegen Buitenpost kunnen we ons echt niet permitteren zoveel honderdprocents kansen te laten liggen, dan is een dergelijk gebrek aan scherpte dodelijk!

Doorgaan

Na rust geen ander spelbeeld dan ervoor: Kozjak stuurt de bal met een subtiele voetbeweging langs doelman Kuipers, maar helaas ook langs het doel en na een fraaie combinatie is Kuipers weer ongenaakbaar als Vos de bal richting eerste paal stuurt. Even weer Dylan van Bekkum-Marks die een slechte spelhervatting onderschept, maar het zat de SVW-spits niet echt mee en de kans gaat verloren.
Jordi Smit wordt er dan uit gehaald en wordt vervangen door Dean Groen. Een minuut later geeft Sergio Kozjak de bal feilloos op maat voor voor Frank van den Bosch die doelman Kuipers verrast en de 5-0 binnen glijdt.
DJ Polak laat een afstandspegel los waaruit toch al een beetje wanhoop en frustratie spreekt. De bal zeilt hoog over de goal van Van Dompzelaar. Je zou die dapper voetballende SVW’ers haast een ere-treffertje gaan gunnen…
Een heerlijke combinatie Van den Bosch-Kozjak-Van den Bosch resulteert in een strakke pegel die echter recht op doelman Kuipers afvliegt. En dat zijn geen ballen waar je deze voortreffelijke doelman mee op de knieën krijgt.
Kozjak, Remco Helms en Timo Vos worden dan bedankt voor bewezen diensten en worden vervangen door Robin Creebsburg, Rowdy Perez en Laurens Kooij.
Perez’ eerste actie is meteen een heerlijke. Een diepe pass en Perez zet de turbo aan: eerste man voorbij, tweede man voorbij, alsof ze stilstaan! Het levert Huizen een corner op die verder zonder gevolgen blijft.
Robin Creebsburg begint wat minder gelukkig aan zijn invalbeurt en verspeelt de bal ongelukkig aan die nog immer gretige Dylan van Bekkum-Marks die meteen richting Van Dompzelaar stuift. Achtervolgd door Creebsburg is het toch de insnijdende Kroeze die zijn stijgende vorm demonstreert door met een gave sliding redding te brengen voor Van Dompzelaar in hoeft te grijpen.

Scorebord

De 6 – 0 komt wederom van Theo Visser als hij naar binnen draait en het gapende gat ziet dat die verre hoek ineens vormt. Dat is ‘kaassie’ voor Visser en met een droge knal wordt Kuipers ten zesden male tot de trieste gang naar het net veroordeeld.
Coach Miquel Tjong A Hung wisselt dan drie man tegelijk. Ik reken op het wedstrijdformulier voor de namen van al die wissels, want ook mijn trouwe SVW-souffleur is druk doende een en ander te noteren. Helaas heeft de scheidsrechter deze wissels niet op het formulier laten doorgeven, dus wellicht dat die me nog even via mijn mailadres kunnen worden doorgegeven (zie ondertekening)…
Veel helpt het die arme Tjong A Hung niet, want twee minuten later is het Anouar Aktaou die opstoomt, met een schijntrap zijn tegenstanders het bos in stuurt en de bal achter Kuipers jaagt: 7 – 0 en die befaamde ‘10’ komt zowaar in zicht met nog een klein half uur te spelen!
Nadat Regillio de Mees nog een keer zijn schot uit de draai geblokkeerd zag volgt dan het hoogtepunt van de wedstrijd. Je hebt wel eens van die acties waar je om met Kees van Kooten te spreken, ‘ballen van in je buik krijgt’, die zo perfect worden uitgevoerd, zo soepel lopen dat je denkt dat voetbal om dit soort acties ooit is uitgevonden en groot is geworden. Het is Laurens Kooij die na een schitterende combinatie oog heeft voor de naar binnen sprintende Perez. De bal is splijtend, ongenaakbaar, op de millimeter precies, de aanname in volle ren is weergaloos, de controle om door een ringetje te halen en dan nog een paar stappen en de genadeloze schuiver die Kuipers voor de achtste keer volkomen kansloos laat. Waaaaaat een heerlijkheid! Alleen daarom al hadden de thuisblijvers geen gelijk! Zo mooi zie je ze op het WK niet eens! Dit is Voetbal met een hoofdletter ‘V’, het beste van atletiek, ballet en voetbal samengebald in één genotzalige actie…
Vergeef me mijn euforie, maar hij zo zó verschrikkelijk mooi, daar koop je inderdaad je voetbalkaartjes voor…
De negende komt ook van de voet van Perez als Visser een striemende bal afgeketst ziet worden en Perez er als de kippen bij is de ontregelde defensie inclusief doelman Kuipers de genadeslag toe te brengen: 9 – 0 en die befaamde nummer tien lonkt nu wel heel nadrukkelijk! Zal ons scorebord berekend zijn op een dergelijke uitslag? Wellicht zullen we het zo te weten komen…
Probleem is dan dat eigenlijk iedereen wel die tiende erin wil prikken en dat gaat ten koste van het Huizer spel: weer een prachtbal van Kooij en Van der Veldt schat die op waarde maar zoekt het doel te hoog, Tristen Kroeze jaagt de bal nog een keer op de paal, Visser ziet zijn inzet door een woud van benen net de verkeerde kant van de paal op zoeken en Creebsburg verschijnt oog in oog met doelman Kuipers. Tot drie keer aan toe weet de liggende doelman zijn inzetten te blokkeren!
Kan ons scorebord die fameuze tien aan? We zullen het vandaag niet aan de weet komen, want de score stokt bij negen. En heel eerlijk gezegd gunde ik het SVW wel om van die blamage verschoond te blijven en al zeker doelman Kuipers die als een leeuw knokte en er voor zorgde dat hier geen legendarische score neer werd gezet…

Arnold Klein

“Volgens mij kan jij niet tegen je verlies!” open ik het interview als Klein de kleedkamer verlaat.
“Nee!” beaamt Klein, grimmig.
“Anders had je wel half Onder-21 op laten draven, maar je ging gewoon ‘volle bak’!”
“Nou ik heb wel even nagedacht of we spelers wat rust zouden gaan geven, maar we hebben ze gewoon lekker laten voetballen om ze daarmee het gevoel van afgelopen zaterdag vast te kunnen laten houden.
Dit is een veredelde oefenpot natuurlijk, waarbij we gewoon ook kritisch kunnen zijn op onze manier van spelen en we weer hebben kunnen ervaren waar een tegenstander ons de ruimte laat en waar en wanneer we de diepte moeten bespelen. Dus dat was ook weer een nuttig leermoment voor spelers van ons.”
“Ik vond dit een beter voetballende ploeg dan het Schalkwijk waar we in de vorige ronde toch aardig wat moeite mee hadden…”
“Ja, deze jongens wilden absoluut meer voetballen. Aan de andere kant denk ik dat het kunstgras ook een grote rol speelde. Het gaat er mij altijd voornamelijk om of je zin hebt in die wedstrijd of niet. En je kon vandaag gewoon zien dat ze er trek in hadden. Het komt er misschien niet altijd even goed uit, maar ze willen wel altijd!
De eerste tien minuten kregen we dotten van kansen en die gaan er dan niet in en wordt het voetballen tégen die kansen. Als ie er dan uiteindelijk toch inligt, volgen er vanzelf dan toch meer en gaat alles ineens wat frivoler. Dan vind ik dat je het nog steeds zakelijk moet bespelen om zoveel mogelijk te scoren en elkaar zo goed mogelijk aan te spelen.
Het klopt dat we scoorden uit individuele acties, die combinaties waren er wel alleen scoorden we er niet uit. Maar ook die individuele acties konden alleen maar voortkomen uit het feit dat andere spelers de ruimtes trokken voor die spelers en konden de loopacties anticiperen op weer andere loopacties. Daarbij pakte die keeper er een paar heel leuk uit en hadden we ook een beetje pech…”
“Toch een beetje een ‘verplicht nummer’ zo op zo’n sfeerloze avond…”
“Ach, ik vind het wel lekker. Het is toch een leuk alternatief voor een reguliere training. Ik ben zelf niet zo van dit soort wedstrijden omdat ik denk dat we er op een training soms nog meer uit kunnen halen. Vanavond speelt Frankrijk – Australië op het WK en dat is toch een aantrekkelijker affiche dan Huizen – SVW’27…
Nee, die tiende wilde maar niet vallen omdat we te geforceerd naar die goal toe wilden. Nee, we weten nog steeds niet of het scorebord die ‘10’ wel aankan. Dat moeten we toch nog maar eens een keertje uitproberen, haha!”
“Misschien tegen Buitenpost dan maar, he?“ opper ik gekscherend.
“Nou, tegen Buitenpost ben ik al dik tevreden met één nul! Nee, dat wordt echt heel andere koek! Maar we zijn in de winning-mood en iedereen kan van iedereen winnen. We zullen zaterdag gewoon weer vlijmscherp moeten starten om ons naar boven te kunnen werken…”

Tim Kuipers

Ik pluk na afloop die geweldige doelman even uit de kleedkamer. Hij lijkt even niet te beseffen wat hem overkomt, een interview…
“9 – 0, Normaal gesproken is dat een k*t-wedstrijd voor een keeper, toch heb ik het gevoel dat jij als enige met voldoening op deze wedstrijd terug kunt kijken…”
“Nou, nu óók, hoor! Natuurlijk! Negen goals tegen, daar word je als keeper niet vrolijk van…”
“Van die negen was er maar één waarvan ik dacht dat je daar meer aan had kunnen doen, maar op de rest was je toch redelijk kansloos en had je toch een flink aantal geweldige reddingen in huis!”
“Ja, die tweede, daar had ik beter bij kunnen zitten. Ik heb er inderdaad ook wel een paar gepakt…”
“Een páár?!...”
“Nou ja, ik ben blij dat ik me toch een beetje heb kunnen laten zien deze wedstrijd…”
“Ik begreep dat ook jij niet de eerste keeper bent bij SVW. Hoe goed moet die andere keeper dan wel niet zijn?”
“Nee, ik ben inderdaad tweede doelman. Ik begon dit seizoen wel als eerste keeper. Jesse Bellekom (de eerste keeper. Red.) was geblesseerd en toen hij na vijf wedstrijden weer fit was is hij weer eerste man geworden. In wedstrijden zoals dit moet ik ‘het’ gewoon laten zien, laten zien dat ik er wil staan…”
“Dan denk ik dat je vandaag toch wel een aardig visitekaartje hebt afgegeven…”
“Dank u!” lacht deze jonge held bescheiden.
“In mijn verslag komen voornamelijk Dylan en jij voor…”
“Nou, dat is dan toch een positief puntje aan deze wedstrijd voor ons dan toch…
We hebben nog een andere keeper die in het tweede de competitiewedstrijden speelt. Ik keep ook voor het tweede alleen de bekerwedstrijden. Daar zijn we gelukkig wél door naar de volgende ronde. Verder zal ik het moeten hebben van die wedstrijden en wat vriendschappelijke ontmoetingen. Ik moet gewoon blijven presteren en hopen dat ik er na de winterstop weer in sta!
Ik speel al mijn hele voetbalbestaan bij SVW. Ik heb eerst bij de zondagselectie gezeten. Daar was ik wel de eerste doelman. Dat was overigens ook geen fijn seizoen waarin ik ook veel goals tegen heb gekregen…”
“Nou, vandaag heb ik als voormalig keeper enorm van je genoten en wens je heel veel succes! Knok voor je plekje!”

Rowdy Perez

“Daar gáán we weer!” lach ik ons jonge talent toe. Twee goals, die dan weliswaar tegen een tegenstander werden gemaakt voor wie de lijdensweg zich inmiddels al ruimschoots had afgetekend, maar toch: die achtste was wonderschoon!
“Ja, die goal, daar heb ik mijn best voor gedaan!” lacht hij van oor tot oor. “Ja, het was natuurlijk al een perfecte bal van Laurens Kooij. Die kon ik zo meenemen en om de keeper heen. Het was gewoon een kwestie van rustig blijven en binnen tikken…” Als hij het zo zegt lijkt het zo simpel…
“Rustig blijven? Het was een waar kunstwerk! Daar krijg ik dus de kriebels van inmijn buik!” roep ik in mijn enthousiasme.
“Haha! Ja, ik moest gewoon de concentratie erbij houden. Het was voor mij ook weer de eerste wedstrijd sinds een paar weken dat ik met een hamstringblessure langs de kant heb gestaan. De blessure bleef maar opspelen. Ik voel het nog steeds wel een beetje, maar het gaat zeker de goede kant op, dat kon ik vandaag ook weer zien. Mijn snelheid heeft er gelukkig niet onder geleden…”
“Tja, je kwam er in en he begon te lopen. Nummer één ging je voorbij, nummer twee ging er aan…”
“Ja, ik kon gelukkig wel mijn sterkste wapen gewoon gebruiken. Ik hoop er zaterdag ook weer gewoon bij te zijn.”
“Je klopt toch wel iedere keer weer aan de deur…”
“Ja, daar doe ik het ook voor. Ik wil het team zoveel mogelijk helpen, resultaat blijven halen is nu het belangrijkste en daar zijn we nu goed mee bezig.”
“Het is denk ik voor jou ook belangrijk om je geduld te bewaren…”
“Ja, dat klopt. Maar ik ga me nog steeds niet haasten en forceren om me in het eerste te spelen. Ik neem gewoon mijn tijd nog, ik ben pas negentien, dus ik heb nog alle tijd. Mijn beste jaren moeten nog komen! Ik ben nu aan het groeien en aan het leren, als ik goed bezig blijf dan komt de rest vanzelf!”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Natuurlijk kunnen we deze monsteroverwinning weg relativeren tot we een ons wegen, maar ik blijf het lekker vinden. Onze mannen speelden met overtuiging en deden wat je van een vierde divisionist tegen een vierde klasser mag verwachten: ze volledig overklassen.
het duurde eventjes voor de ban gebroken was, maar toen vlogen de ballen er met de regelmaat van de klok in. Het was puur aan die uitstekende doelman te danken dat we niet dik in de dubbele cijfers eindigden.
Natuurlijk speelde het wel wat in ons voordeel dat SWV’27 blééf ‘voetballen’. Het deed een beetje denken aan Cambuur dat vorig seizoen in de Johan Cruijff ArenA gewoon zijn eigen spelletje bleef spelen en daar een soortgelijke rekening voor kreeg gepresenteerd en ook met 9 – 0 op de broek kreeg. Uiteindelijk denk ik dat Miquel Tjong A Hung daar toch verstandig aan heeft gedaan. Met elf man voor de goal liggen, niet voetballen en dan met 2– 0 naar huis gestuurd worden betekent toch ook gewoon uitschakeling. Gezien de ambitie van de club om zo snel mogelijk de stap naar de derde en daarna tweede klasse te maken, is het zaak dat ‘voetbal’ er gewoon in te houden. Ik denk dat het ook voor de mannen van Tjong A Hung een leerzame avond geweest is waar ze wellicht komende wedstrijd al hun voordeel mee kunnen doen. Ik wens ze vanaf hier heel veel succes tegen Wieringermeer!
Zaterdag speelt Huizen dan tegen dat merkwaardige Buitenpost. Een sterke tegenstander en de vraag is in hoeverre we die winning-mood mee kunnen nemen naar deze cruciale wedstrijd.
WV-HEDW gaat naar het onderaan staande Olde Veste, CSV Apeldoorn ontvangt Berkum, Swift ontvangt het wat kwakkelende Ajax dat deze bekerronde dus niet overleefde, mede dankzij Goudhaantje Olivier Blaauw en zijn BFC. Allemaal ploegen die Huizen met een overwinning op de ranglijst zou kunnen passeren als ze punten morsen. En dus is het zaak in ieder geval die punten op de Wolfskamer te houden!
Ik hoop dat u aanstaande zaterdag weer de weg naar de Wolfskamer weet te vinden om onze mannen te supporten!
Het was weer fijn langs de lijn!

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via 

ron apenstaartje rtpsoftware punt NL