Eerherstel: Berkum – Huizen: 0 -2

Berkum uit: altijd lastig…

Het is drukkend warm, benauwd en ik ben blij dat mijn bijdrage aan deze wedstrijd vandaag beperkt blijft tot wat licht schrijfwerk. Ik ben vroeg en pak nog even een stukje mee van een wedstijd van Berkum 2 dat zich onder leiding van de clubvoorzitter op het hoofdveld uitleeft. Prima keepertje bij Berkum 2! Maar ook zie ik een fraaie actie van een speler op de rechterflank die langs zijn tegenstander versnelt alsof hij de turbo erop zet en verwoestend uithaalt. Geen goal helaas, maar een actie om van te watertanden…
Vorig seizoen traden we drie keer aan tegen de Zwollenaren en trokken even zovele keren aan het kortste eindje. De laatste keer met 6 – 0, cijfers die er niet om liegen: dit Berkum is een te respecteren tegenstander! Ik moet tot 2021 terug voor ik een positief resultaat voor Huizen weet te vinden.
Ik ben wat vroeg en ga dus op zoek naar de kantine. Daar vang ik al een gesprek op van de kantinebeheerder met een hongerige dame. Vandaag dus alleen maar chips, Mars en gevulde koek, geen broodjes… Da’s even een tegenvaller zo even na het middaguur. Daarentegen is de ontvangst in de bestuurskamer allerhartelijkst. Blijkbaar stuit ik hier op een enclave trouwe lezers. Doet me toch altijd goed te vernemen dat de vruchten van mijn noeste arbeid ook daadwerkelijk gelezen en gewaardeerd worden.
Dinsdag werd de knoop doorgehakt wie van onze vier getalenteerde keepers Jaime Hensen zal gaan opvolgen. Een lastige keuze, maar wie vandaag het doel verdedigt zal ook de man zijn die tegen Ter Leede onder de lat zal staan. Ik ben benieuwd! Ik heb als voormalig doelman ook zo mijn voorkeuren en ben dan ook heel benieuwd of die keuze straks ook daadwerkelijk zal aantreden.
Inmiddels ben ik wel al voorzien van de namen en rugnummers van onze gastheren, met dank aan teammanager Aron van Rheenen. Aan de bestuurstafel verneem ik dat Berkum met name voorin stevig aan het verjongen is geweest, maar dat hun grote troef helaas nog niet speelklaar is. Ook een nieuwe trainer aan het roer: Eduard Lindeboom, voormalig speler van het eerste van Berkum die na wat omzwervingen teruggekeerd is op het oude nest.
Een bekende naam in de selectie is zeker ook die van Lars Miedema. Hij is de broer van de spits die onze Oranjevrouwen wellicht wél naar de halve finales had weten te schieten: Vivianne Miedema die helaas geblesseerd moest toekijken dit WK.
Bij Huizen helaas ook nog de nodige geblesseerde en niet geheel fitte spelers: op de tribune voor me nemen Dennis Lamme, Nathaniël Johnson en Hidde van der Veldt plaats. Spelers die ik op voorhand zeker niet uit zou sluiten voor een basisplek indien ze fit zouden zijn geweest.
Dat levert dan een eerste basisopstelling op waaruit enige conclusies getrokken mogen worden: Pabon is de eerste doelman geworden, Achterin Tristen Kroeze, Dailey Groenewegen, Jeroen Lamme en Sergae Kogeldans. Verder naar voren zien we dat Joshua Lo-Asioe, Theo Visser, Thomas Kamstra, Sergio Kozjak, Timo Vos en Frank van den Bosch – helaas weer zonder Omaatjes, maar ze zijn me voor volgende week weer beloofd!

Aftasten

Beide ploegen nemen deze wedstrijd serieus als laatste graadmeter voor de competitie weer van start gaat. Dat betekent dat beide ploegen elkaar de eerste tien minuten heftig aftasten op zoek naar zwakke plekken in de wederzijdse defensies. Alleen een uitval via de snelle Kogeldans brengt me ertoe de vulpen ter hand te nemen. Helaas nog zonder dat ik er een positief gevolg mee kan beschrijven.
Na die toen minuten is het de beurt aan Berkum: een langlopende aanval leidt een doelpoging in die echter vrij eenvoudig door onze defensie geblokt wordt. Huizen geeft niets weg.
Dan gaat Theo Visser aan het afjagen. Hij overrompelt zijn man die neergaat na een duw in de rug. Als arbiter Rene Wijma daar geen overtreding in ziet is de weg vrij voor Visser, die weliswaar wat aan de zijkant van het strafschopgebied uitkwam, maar goed het oog houdt op hetgeen daarvoor gebeurt. Zijn voorzet bereikt aan de andere kant Frank van den Bosch die met een droge volley de bal laag in de hoek achter doelman Huib Veurink jaagt: 0 – 1 en dat is héél erg lekker voor het zelfvertrouwen!

Open messen

Het is een gekende term in het voetbal: ‘in het open mes lopen’, oftewel té gretig de aanval zoeken en dan het deksel op de neus krijgen. Huizen waakt daar goed voor, het houdt de linies gesloten, jaagt goed en hoog af, daartoe aangespoord door de weer luidkeels coachende Arnold Klein. Toch een klein gaatje in die hechte defensie als na een goed kwartier Vince van den Akker de bal perfect voor de voeten van Lars Miedema legt. Net als zijn zus heeft Lars een geweldig schot en we mogen dan ook van geluk spreken dat de bal ijzingwekkend hard en rakelings langs de paal spat. Maar al met al heeft onze kersverse doelman Pabon dus eigenlijk nog geen bal aan serieus werk te verstouwen gekregen…
De opvallend sterk spelende Tristen Kroeze zit er weer goed tussen als er opnieuw een doorbraak over de flank dreigt. Tristen speelde goed: was scherp, won zijn duels en waagde zich regelmatig mee ten aanval. Als ik dan ’s avonds Devyne Rensch aan het werk zie bij Ajax, dan treffen wij het toch maar met die Tristen…
Gesteund door de solide defensie trekt Huizen hand over hand de wedstrijd naar zich toe. Niet dat Berkum nou totaal overlopen werd, maar hetgeen Huizen op de mat legde overtuigde meer, was dreigender en oogde verzorgder. Doelman Veurink moet dan ook gestrekt naar de hoek om een tweede treffer te voorkomen als Visser opnieuw goed voorzet en nu Timo Vos al rommelend vanuit de draai de bal in hoek dreigt te prikken. Het levert Huizen een corner op die voorbij de tweede paal opnieuw koppend wordt ingebracht door Joshua Lo-Asioe. In een wirwar van spelers gaat de bal over de doellijn, maar nu heeft arbiter Wijma wél iets geconstateerd dat niet door de beugel kon en tot onze spijt wordt de goal dus geannuleerd.

Kansjes

Toch werd Berkum via de snelle Nick Kleen bij tijd en wijle ook best gevaarlijk. Toch was het spits Vince van den Akker die goed doorbrak en vanuit uiterst lastige hoek (hij stond zo ongeveer op de achterlijn) de bal alsnog binnen trachtte te prikken. Jeroen Lamme was echter ook op zijn post en met het nodig kunst- en vliegwerk wordt de gelijkmaker alsnog voorkomen. De aanval wordt overgenomen en dan is het Kroeze die de bal fraai voor geeft in de loop van de opkomende Thomas Kamstra. De ware spits komt in Kamstra boven als hij de bal in één keer verlengt in de hoop de verre hoek te vinden. Dat geluk was hem niet beschoren, maar het was een fraai stukje voetbal dat Huizen daar weer ten beste gaf. Kamstra heeft even later ook nog de pech dat zijn inzet Timo Vos niet bereikt als een voorzet ‘over de hele’ goed voor zijn voeten valt. Het enige dat er voor Kamstra nog aan lijkt te ontbreken is een tikkeltje geluk. Maar ik denk dat we nog veel plezier aan deze spits kunnen gaan beleven…

Rust

We gaan dus rusten met een degelijk aanvoelende 0 – 1 voorsprong die gezien het spelbeeld van deze eerste helft zeker ook voor onze gastheren te billijken zal zijn geweest. Op enkele momenten na (schot Miedema en doorbraak Van den Akker) heeft Huizen weinig te duchten gehad van de Berkummer voorwaartsen en houdt het gedisciplineerd en degelijk de gelederen gesloten. Huizen speelt bedachtzaam vooruit, maar sticht daar wél regelmatig gevaar mee en duikt regelmatig gevaarlijk voor doelman Veurink op. De 0 – 1 had dan ook maar zo 1 - 3 of 1 - 4 kunnen zijn. Doelman Veurink die overigens zijn collega Jasper de Visser aan het inschieten is. Blijkbaar zijn de Zwollenaren er nog niet helemaal uit wie er het Berkummer doel zal gaan verdedigen.
Bij Huizen zie ik serieuze aanstalten voor een invalbeurt gemaakt worden door Remco Helms en Robbie Schipper. Kevin Schaap, Lars van der Wal en reservedoelman Tim van Dompzelaar spelen de bal lekker vrijblijvend rond en wekken niet de indruk al meteen op speelminuten te rekenen.

Wissels

Klein brengt Helms voor Kogeldans en Schipper voor Kamstra. Beide vond ik qua speelwijze niet rijp voor een wissel, dus ik vermoed preventieve wissels of toch nog even iets tactisch uitproberen.
Voor het spelbeeld verandert er niets: het is weer Huizen dat gedegen de aanval zoekt. Een fraaie ‘Aktaou’-dieptepass van Dailey Groenwegen bereikt de diepgaande Theo Visser. Helaas lukt het onze aanvalsleider niet om de bal in volle ren zo te controleren dat hij er een vervolg aan kan geven. Helaas, want het had een fraaie bekroning geweest van die actie van Groenewegen die me uitstekend bevalt daar centraal achterin. Toch ook een klein slippertje van onze centrale aanwinst als hij denkt de bal achter te kunnen laten lopen en de rappe Derk Fuller de bal alsnog vanaf de achterlijn voor weet te krijgen. Hoewel wat paniekerig, wordt de bal toch zonder verdere nadelige gevolgen geruimd.
Een perfecte voorzet van de mee opgestoomde Helms bereikt Joshua Lo-Asioe die met een fraaie volley het doelvlak slechts op centimeters mist.
Diezelfde Lo-Asioe pakt dan de enige gele kaart van de wedstrijd als hij op het middenveld een doorbraak verhinderd met een dubbele heupzwaai. Een ‘nette’ overtreding, maar terecht geel. Helaas bedekte arbiter Wijma even later een wat gefrustreerde Berkummer tackle van achteren met de mantel der liefde. Het voelde toch even wat ‘oneerlijk’, maar verder floot Wijma een prima wedstrijd.

Beslissing

Een minuut na het geel van Joshua Lo-Asioe neemt onze nijvere middenvelder sportief wraak en levert een perfecte voorzet af voor Theo Visser. Oog in oog met doelman Jasper de Visser maakt onze topscorer geen fout en legt de bal diagonaal in de verre hoek: 0 – 2 en dat lijkt toch wel de doodsteek voor de Berkummers die het potje met creatieve inspiratie maar niet open wisten te krijgen. En dan ineens flopt dat dekseltje er dan tóch af en draait Boaz Rahajaan zich magistraal vrij tussen twee Huizers door. Dan is de pass daarop perfect voor Walter Diaz Nzasi die daarmee oog in oog met Olivier Pabon komt te staan. Pabon blijft goed op de benen en houdt het oog op de bal. Nzasi schiet en raakt de buitenkant van de paal! De mazzel die Kamstra de eerste helft ontbeerde heeft Pabon dus wél aan de kont hangen. Geen onprettige bijkomstigheid voor een jonge doelman…

Consolideren

Uiteraard wil Berkum voor eigen publiek nog het een en ander laten zien. Aan Huizen de schone taak dat te voorkomen. Nadat Huizen in een zeldzaam moment van geknoei en onachtzaamheid achterin een corner moest weggeven, plukt Pabon dapper de bal boven het hoofd van Nick Kleen weg. Diezelfde Kleen breekt dan even later door drie tackles heen en verdient met die laatste een vrije trap die echter weer zonder nadelige gevolgen voor Huizen verwerkt wordt. Het ontbrak de Berkummer voorwaartsen wat aan ‘raffinement’ en creativiteit om het de Huizer defensie écht moeilijk te kunnen maken.
Frank van den Bosch opereert als eenzame diepe spits en dat is een rol die onze ‘horzel’ wel ligt. Vanaf de achterlijn trekt hij de bal voor en met de nodige paniek weten de Berkummers dat gevaar het hoofd te bieden.
Een zelfde situatie maar dan aan de andere kant waar die rappe Kleen onze defensie toch wel af en toe het leven wat zuur maakte. Ook hij bereikt de achterlijn en zet voor. Alleen is er geen Zwollenaar dicht genoeg in de buurt om een vervolg aan deze fraaie actie te kunnen geven.
Inmiddels is Tijmen Bakker voor Jeroen Lamme in het veld verschenen. En meteen moet Bakker vol aan de bak als een fraaie aanval van Huizen stuk loopt en Vince van den Akker alleen op Pabon af mag. Pabon blijft goed op de been en houdt het oog goed op de bal. Van den Anker mist het vertrouwen om onze doelman te omspelen en denkt het met een schuiver af te kunnen, maar daar is Pabon goed op beducht en staat zijn mannetje. Een keurige redding die het zelfvertrouwen van onze doelman zeker zal hebben versterkt.
Kleen jaagt de bal van afstand nog maar eens spijkerhard en rakelings over, Van den Anker speelt Mike van Ekeren aan, maar die ziet tot zijn afgrijzen de bal zo tussen zijn benen door rollen en Huizen lijkt zo naar het eindsignaal te kunnen freewheelen. Toch nog één keer Pabon die een inzet van Kleen knap uit de hoek weet te werken. Een bal die sterk leek op de inzet die de 0 - 1 voor Huizen betekende. Pabon liet echter zien dat er met hem een verstandige keuze gemaakt was voor de positie onder de lat…

Arnold Klein

“Zeker ben ik ontevreden!” grapt Klein met een glimlach van oor tot oor. “Nee, iedere wedstrijd hebben we aangepakt om conditioneel stappen te maken. Vandaag hebben we gespeeld zoals we willen spelen. Daarbij hebben we nog wat punten aan kunnen stippen in de rust die in mijn ogen niet helemaal goed gingen in de eerste helft. Ik vond ons bijvoorbeeld iets teveel achteruitlopen, positionele bezetting die in mijn ogen beter kon. Als je je te ver achteruit laat drukken, dan kom je er op een gegeven moment niet meer onderuit. Daardoor kreeg Berkum soms wat mogelijkheden om wel degelijk een kans te creëren. De tweede helft deden we dat beter met een fantastische tweede goal, waarbij je met elkáár het juiste moment van druk zetten kiest en met zijn allen vooruit durft te stappen en de situatie ook meteen dodelijk afstraft. Dat was ideaal!”
“Ik zag vandaag met dat heerlijke combinatiespel toch ook weer ‘de hand van Klein’ terug op het veld…”
“Tja als je veel wisselingen krijgt in je elftal dan levert dat ook wat onrust op. Je moet ook kijken als trainer op welke posities spelers eventueel óók uit de voeten kunnen. Daar is het een voorbereiding voor. Op het moment dat we geblesseerden hebben, zullen we tijdens de competitie gewoon exact moeten weten wie welke positie kan opvullen. Maar dat brengt wel met zich mee dat wedstrijden in de voorbereiding leuk of juist helemáál niet leuk zullen zijn. Maar ik heb je al eerder aangegeven dat ik dáár totaal niet naar kijk. Ik kijk naar de aspecten die ik wil kunnen zien en je moet daarin spelers ook de kans kunnen en durven geven, ongeacht het resultaat. Maar je ziet wel als spelers door de mand vallen dat je die spelers in de competitie never-nooit op die plek zal gaan neerzetten…
Ik hóóp dat we dit seizoen iets breder zijn geworden als groep en dat we uit die groep de juiste man op de juiste plek kan zetten, waarbij ik de keuze heb uit verschillende kwaliteiten die ik vind passen tegen een bepaalde tegenstander of strijdwijze. Een speler op de bank is in mijn ogen ook niet ‘minder’ dan de man die er wél staat, maar heeft alleen andere kwaliteiten.”
“Heb je het idee dat je ‘klaar’ bent voor Ter Leede?”
“Haha! Ik kan slecht ‘nee’ zeggen nu. Ik heb wel het idee dat we een uitgebalanceerde voorbereiding hebben gehad. Vorig jaar startten we in Barneveld met een selectie die eigenlijk niet helemaal fit was. Dat zal volgende week denk ik nu heel anders zijn. Ik verwacht dan eigenlijk nog wat spelers terug van lichte blessures en pijntjes…”

Maarten Roomer

“Niet te moeilijke vragen stellen, he!” roepen de mannen van de staf me toe als ik onze keeperstrainer even apart neem. “Maar ik denk dat jou de moeilijkste vraag van de week eigenlijk al gesteld is, toch?”
“Ja, de vraag was wellicht moeilijk, maar het was geen moeilijke beslissing als je er achter kunt staan.”
“Toch denk ik dat de uiteindelijke keuze toch wel een lastige was met vier talentvolle keepers…”
“Ja, dat wel. We hebben twee jongens die er vol voor gaan en daar komen er laten nog eens twee bij en dan heb je gewoon vier man die dingen naar die ene plek. Dan is het aan hen om te laten zien in hoeverre ze meekunnen in de manier waarop wij willen dat ze als keeper functioneren. Arnold kijkt daar naar met het oog op de voetbaltechnische kant van de zaak, zoals de opbouw, en ik vooral naar het keepers-technische gedeelte: neerzetten van de verdediging, rust en energie uitstralen, meevoetballen, maar ook de reddingen als het er op aankomt. Daarmee maak je eigenlijk een heel feitelijke afweging als je dat naast elkaar legt waarop je dan de uiteindelijke keuze bepaalt.
Uiteindelijk ontliepen ze elkaar ook niet zo heel veel. Het ging om hier en daar een streepje voor waardoor je het ook heel feitelijk gaat bekijken. We vonden dat Olivier iets meer rust uitstraalde dan de andere drie en uiteindelijk staat een keeper er ook om ballen tegen te houden en daar had hij ook een streepje extra met één-op-één-situaties. Ook de trap die bij een gedegen opbouw hoort zit wel snor bij Olivier, hij heeft een hele goede trap in de benen waarbij hij ook onder druk de bal nog steeds prima weet weg te leggen.”
“Nu hebben we wel een doelman speciaal aangetrokken. Dat de keuze niet op hem viel moet een teleurstelling voor hem geweest zijn…”
“Ja, Kay was zeker teleurgesteld. Hoe gek dat ook klinkt, dat is goed en dat moet ook. Kay en Mitchell (Van Schaik. Red.) zijn beiden later bij de voorbereiding aangehaakt. Daar ontbraken nog trainings- en wedstrijdminuten. Die hebben we dus met Onder23 mee laten doen. Beiden zijn het zeker keepers waar groei en potentie in zit. Het seizoen is nog lang en je weet niet hoe het straks allemaal gaat lopen. Dus het is gewoon goed dat we er twee fanatieke keepers achter hebben zitten. Die zijn zeker niet buiten beeld geraakt.
We moesten natuurlijk voor Ter Leede een keuze hebben gemaakt. Die is nu op Olivier gevallen en dan blijft hij voorlopig ook gewoon staan. Maar ook Olivier is nog jong. Als Jaime Hensen was gebleven, dan had hij nog zeker een jaartje moeten rijpen. We moeten hem nu de ruimte en de kans geven zich te laten zien. Ook als hij een wat mindere wedstrijd zou spelen, wat er bij een jonge doelman altijd in zit natuurlijk.”
“Je noemde Jaime Hensen al, ik zag hem laatst weer meetrainen!”
“Ja, ik denk dat ie straks met een strak lijf over de Australische stranden wil lopen, haha! Maar ik vind het leuk dat hij nog die binding heeft en op de training een positieve bijdrage weet te leveren qua mee-coachen en zo… Hij is natuurlijk al wat verder en geeft goede feed-back en stimuleert de anderen dat ook te doen…”

Olivier Pabon

Even kort onze kersverse eerste doelman. “Tja, Ollie: de kogel is door de kerk… Opgelucht?”
“Ja, zeker. Ik ben daar ook wel blij mee. Zeker ook opgelucht! Het was een harde concurrentiestrijd met drie pittige concurrenten. Maar ik ben het dus uiteindelijk toch geworden…”
“Voelde je vandaag extra druk?”
“Nee, niet echt. Ik moest gewoon lekker voetballen, lekker mijn ding doen zoals ik het altijd doe. Dat was ook de opdracht van Arnold Klein voor de wedstrijd. En het ging wel lekker. Als je je druk maakt gaat dat altijd ten koste van je spel, dat werkt alleen maar averechts…”
“Eerste helft had je niet veel te doen, de tweede helft was je zelfs even cruciaal…”
“Ja, ik had een goede reflex in de hoek vlak voor tijd en bij die één-op-één kon ik gelukkig lang laag blijven zitten en af te wachten, daarmee dwong ik die speler te schieten en daarbij kon ik die bal gelukkig ook keren. Het was zeker lekker om ook nog echt even een échte fysieke redding te kunnen maken!”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Niet eens zozeer de uitslag, als wel de manier waaróp deden me goed. Hoewel ik zelf niets dan bijval kreeg op het verslag van het dinsdagdrama, begreep ik van trainer Klein dat er toch ook wel mensen waren die het wel wat érg negatief vonden. Ik kan dat laatste niet ontkennen. Zoals Klein ook al aangaf, kijk ik vooral ook als ‘supporter’. Ik weet niet wat Klein voor ogen heeft bij bepaalde keuzes, wat hij wíl zien en waar hij aan wil werken in zo’n oefenwedstrijd.
De vraag of we nu dan klaar zijn voor Ter Leede bleef toch een beetje onbeantwoord. De evenwichtige voorbereiding die Klein memoreerde durf ik het helaas toch niet helemaal te onderschrijven. Maar dat hoéft ook niet, ik kijk met ‘leken ogen’ en beschrijf puur zoals een wedstrijd op mij overkomt. Eigenlijk heb ik maar hoogst zelden het zelfde beeld van een wedstrijd gezien als de verantwoordelijke man, of dat nou Jurgen Kok was, Eric Assink, Joeri Volkers, Tijs Schipper, Henk van de Pol, Jamory Leysner, Gerrit Plomp of Ton Ojers – ja, ik heb er wat de revue zien passeren. Arnold vormt daar geen uitzondering op. Het maakt me wel eens aan het twijfelen of ik wel geschikt ben voor dit werk. Gelukkig weet ik meestal mijn kijk op de zaak nog even te spiegelen aan die van andere toeschouwers voor ik aan het schrijven sla en dan kom ik er veelal toch wel weer wat beter uit. Maar het blijft een gewapende vrede tussen mij en de hoofdtrainers, waarbij ik de samenwerking met Arnold Klein wel als erg prettig ervaar binnen dit kader. Dát heb ik ook wel anders meegemaakt in het verleden.
Nog zes nachtjes slapen en dan is het zover. Dan gaan we aan de slag in die nieuwe competitie met al die oude bekenden en al die nieuwe ploegen. Ik verwacht geen ‘makkelijk’ seizoen en mijn persoonlijke ‘doelstelling’ voor dit seizoen is dan ook weer directe handhaving met als kers op de taart een plek in het linker rijtje. Maar zoals gesteld: ik dicht mezelf niet echt veel verstand van zaken toe. We zullen zien hoe het uit gaat pakken. Het aftellen is begonnen!

Met dank voor het fotowerk van de heer Fröhlich

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via

ron apenstaartje rtpsoftware punt NL