Frustrerend: Hoogland – Huizen: 1 – 0

Hoogland en de resultaten uit het verleden…

Aangezien Hoogland voorheen uitkwam in de zondagafdeling van de vierde divisie, moet Huizen in het gelijknamige plaatsje om 18.00 uur aantreden. Ik heb daar nog niemand een positief woord over horen spreken. Het lijkt me voor beide clubs een verliespost op de begroting: in Hoogland zullen velen ook de zaterdagavond als een familieavond beschouwen en de derde helft beperkt houden en in Huizen zullen nog weinigen de gang naar de eigen kantine nog maken om nog even na te kunnen praten over de wedstrijd. Ergo: minder inkomsten voor de wederzijdse penningmeesters en problemen om voor dat handjevol getrouwen zónder thuiskomen de kantine en keuken te bemensen. Daar heeft Huizen sowieso al de nodige personele problemen, dus lijkt het u wel eens gezellig om een handje bij te steken in de keuken of achter de bar (altijd gezellig!) dan verwijs ik u met alle liefde door naar Roelie Visser (’n App’je naar Roelie met uw naam en leeftijd naar 06 - 243 71 250 volstaat!).
Huizen start de strijd tegen de Hooglanders met vier punten in de knip. Niet slecht, maar zeker ook wel wat teleurstellend als je bedenkt dat dat er eigenlijk wel negen hadden kunnen zijn. SWIFT hadden we niet mogen verliezen, en Alphense Boys hadden we gewoon moeten winnen. Maar helaas, het is niet anders. Het is dus zaak om straks uit Hoogland met een goed resultaat weg te rijden, want ook Hoogland begint deze wedstrijd met vier punten: een nipte nederlaag tegen de almachtige koploper Ajax, gelijk bij het altijd lastige DHSC, en een keurige overwinning op laagvlieger SJC. Dit alles uiteraard met inachtneming van het nadrukkelijke voorbehoud dat besloten ligt in een competitie die pas drie speelrondes onderweg is.
In mijn archieven tref ik drie vriendschappelijke ontmoetingen tussen Huizen en Hoogland. Thuis 1 – 1, uit 2 – 7 en 1 -2. Maar net als bij beleggingen bieden resultaten uit het verleden geen enkele garantie op de toekomst. Zeker ook aangezien het hier ook nog vriendschappelijke ontmoetingen betreft.
De bestuurskamer is bij aankomst op sportpark Langenoord nog bezet door de Hooglander selectie. Ik schuif aan bij grensrechters Stan van Doren en Chris Hoogland die in de kantine even opgevangen worden door een bestuurslid van de Hooglanders.
Huizen start met één verrassing: Frank van den Bosch begint op de bank en zijn plaats wordt ingenomen door routinier Sebastian van Kammen. Daarmee lijkt een 4-4-2-opstelling het meest voor de hand te liggen. ‘n Tactische ingreep van Klein? Verder op de bank reservedoelman Kay Rademaker, Robbie Schipper, Thomas Kamstra, Hidde van der Veldt en Remco Helms.
In de opstelling van Hoogland herken ik enkele namen die me nog zijn bijgebleven uit de oefenwedstrijden. Dat geeft de burger moed: deze namen hebben we al eerder teruggewezen. Maar ja: resultaten uit het verleden, hè…
Het programmaboek verwijst nog even naar deze verslagen. Toch altijd leuk daar weer wat waardering in te herkennen…

Pupil van de week Otis Jeltis speelt in de JO9-3 van Hoogland, maar is zeker een talentje. Nadat hij aanvankelijk wat moeite leek te hebben met het Huizer middenveld, gaat hij met gezwinde spoed op doelman Pabon af en laat onze doelman met een bekeken schuiver in de hoek volstrekt kansloos.

Lekker!

En dan gaan we zelf ook ‘gezwind‘ van start: Vos gooit er maar meteen in de eerste minuut een ‘panna’ uit. Nou is het voor een panna wel noodzakelijk dat je na het poorten van je tegenstander de bal aan de andere kant weer oppikt, maar a la!
Vos had het meteen lekker op de heupen: een minuut later breekt hij door en laat een voorzet los die geruimd wordt en weer bij Vos en zijn directe tegenstander belandt. In het felle duel werkt Vos de bal zelf over de achterlijn. Maar de ‘drive’ is er!
Kort erop draait Huizen de duimschroeven nog wat verder aan als Dailey Groenewegen een voortreffelijke crosspass loslaat die Timo Vos goed aanneemt en doorspeelt op Sergio Kozjak. Diens inzet wordt echter met de moed der wanhoop geblokt door Frank Voorwald die zich er met alle ziel en zaligheid voor werpt.
De openingsfase is lekker! Een goed combinerend en aandringend Huizen en een scherp counterend Hoogland maken dit tot een levendige opening.
Zo’n snelle Hooglander counter leidt dan tot de eerste corner. Hoogland brengt die goed en gevaarlijk voor. Doelman Pabon laat zien waarom hij de eerste keus onder de lat werd en pakt de hoge bal ‘safe as the bank of England’ – voor wat dat vandaag de dag nog waard is…

Dompers!

Doelman Sebastiaan Bruins van Hoogland verslikt zich dan bijna in een balletje achter het standbeen langs. De ervaren doelman (hij speelt dit seizoen wellicht zijn 500^e officiële wedstrijd in Hoogland 1!) komt er mee weg en dan gaat het ineens snel over de Hooglander linkerkant. Een doorbraak, een strakke voorzet voorlangs en dan staat daar Serif Sengul tot onze ontzetting volkomen vrij om die bal in alle rust aan te nemen. Hij had nog koffie kunnen bestellen en die kunnen opdrinken, zo vrij, maar hij bedenkt zich niet en met een bekeken diagonale schuiver in de uiterste hoek laat hij doelman Pabon geen kans. Het is eigenlijk Hooglands eerste serieuze aanval en Huizen helpt de thuisclub zo dus wel héél lekker in het zadel. Onbegrijpelijk!
Maar de gifbeker is nog niet leeg voor Huizen: een minuut of drie later wordt Joshua Lo-Asioe zwaar getorpedeerd en gaat kermend neer. Een overtreding waar de bijbehorende kaart minimaal een rood randje gehad zou moeten hebben. Arbiter Maurice Paarhuis ziet er echter voordeel in en toont ook achteraf de zondaar geen kaart. Opnieuw: onbegrijpelijk! Zo gaan ze de instructiefilmpjes voor arbiters in: ‘Dames, Heren, dít is nou rood!...’
DJ Joshy probeert het nog wel even, maar we zien dat hij niet meer voluit kan gaan en even later is het dus einde wedstrijd voor Lo-Asioe. Het geheime wapen Frank van den Bosch mag dan alsnog zijn opwachting maken. Ik denk dat Klein hem liever ‘bewaard’ had voor het moment dat Van Kammen door zijn adem heen zou zijn. Een tweede domper dus voor Huizen dat hiermee veel te vroeg haar troeven op tafel moest leggen.

Achtervolging

En dus gaat een gehavend Huizen in de achtervolging. Een voorzet van Sebastian van Kammen komt prachtig voor waar Dennis Lamme een heerlijke volley in gedachten heeft. Hij haalt vernietigend uit en trapt helaas óp de bal in plaats van er tegen en produceert zo een rollertje waar de Hooglanders opgelucht adem bij gehaald zullen hebben.
Vos bereikt de weer sterk spelende Tristen Kroeze. Die bereikt op zijn beurt Sergio Kozjak wiens kopbal helaas een paar graden de juiste richting miste. Kort daarop wordt Kozjak opnieuw aangespeeld door Theo Visser. Kozjak speelt en draait zich goed vrij en komt oog in oog met doelman Bruins. Er zijn slangen die hun prooi als het ware hypnotiseren en zich zo meester van hen maken. Zoiets gebeurde ook met Kozjak in de rol van prooi en Bruins in de rol van – met alle respect – slang: met genoeg hoeken voor het uitkiezen kiest Kozjak het plekje waar nou net die doelman staat en de bal gaat recht op de Hooglander sluitpost af. Dit zijn de kansen waar Huizen toch écht effectiever mee om moet springen. Op dit niveau krijg je er daar namelijk niet al te veel van…

Kansen

Nadat Mohammed el Haydar het eerste geel van de wedstrijd had gezien voor een stevige overtreding waarmee hij Tristen Kroeze op een korte luchtreis stuurde, opnieuw een mogelijkheid voor Kozjak die na een schitterende combinatie bij de eerste paal wordt aangespeeld en uit de draai doelman Bruins onder vuur neemt. Opnieuw staat de Hooglander goalie op de juiste plek om de bal corner te boksen. En ook de mee opgekomen Jeroen Lamme wist zijn kopbal vervolgens niet op het doelvlak gericht te krijgen.
Kozjak – ijverig als altijd – jaagt goed door op Bruins, die na zijn bijna slippertje gewaarschuwd was, jaagt de bal nu rücksichtslos over de zijlijn. Nuttig werk, maar ik kan me voorstellen dat je dit stoorwerk als diepste spits wel érg veel kracht kost. Kracht die je eigenlijk nodig hebt op het moment suprême als je je feitelijke werk als spits moet doen: scoren… Het zijn nu kleine succesjes, maar je komt er niet écht veel verder mee…
Sergae Kogeldans dringt dan een minuut of tien voor rust goed door en laat een voorzet los waar Frank van den Bosch wel brood in ziet. Bij de eerste paal neemt hij een snoekduik om de bal in te kunnen koppen. Helaas heeft hij een haarbandje om het hoofd, want hij kwam een haartje tekort om de bal de juiste richting te kunnen geven. Weer een kleine mogelijkheid voor Huizen.
Op slag van rust nog even een serie misperen in onze zestien. We krijgen de bal maar niet lekker weg. Gelukkig heeft ook Hoogland het vizier niet echt op scherp en zien we hoe de uithaal van Yassine Tekfaoui door doelman Pabon keurig uit de benedenhoek wordt geplukt. Aan de andere kant een goede loopactie van Sebastian van Kammen en een voorzet waaruit een kopbal ontstaat die door Bruins rustig onder de lat vandaan wordt geplukt. Een metertje meer links of rechts en… Maar ja, die Bruins had goed door waar te gaan staan. Of wist hij onze aanvallers steeds bijtijds te hypnotiseren de bal in zijn richting te zenden?

Rust

Opnieuw oogt Huizen dreigend maar krachteloos waar het om de afwerking gaat. De meeste doelpogingen worden al geblokt voor doelman Bruins er aan te pas dient te komen en áls ze dan al eens tot de sluitpost doordringen, dan staat de ervaren Bruins altijd op de juiste plaats om de inzet relatief simpel onschadelijk te kunnen maken.
Ook in Hoogland treft Huizen weer een ‘genaste’ tegenstander die weet hoe en wanneer toe te slaan, wanneer een duwtje, een tikkie, een ferme charge noodzakelijk is. En ondanks een overwegend veldoverwicht kijkt Huizen dus toch weer tegen een onnodige achterstand aan. ‘Dekken’ hoort net als ‘scoren’ nou eenmaal bij het spel dat voetbal heet en daar laat Huizen nou juist de steken vallen die het breiwerk compleet hadden kunnen maken.
ik zie geen serieuze warmlopers. Klein heeft zijn ‘troef’ blijkbaar al uit moeten spelen of vertrouwt op de huidige elf om de klus alsnog te gaan klaren. Kamstra, Van der Veldt en Schipper worden vooralsnog als geheime wapens achter de hand gehouden. Dus wie weet…

Wissels

Coach Raymond Prins van Hoogland ziet wél reden voor een dubbele wissel: Maurits de Baar en Vincent Muis komen Finn van Kommer en Luuk Oosterling aflossen.
De eerste corner is weer voor de thuisclub en pegel van invaller Muis jaagt een bal spijkerhard op de goal van Pabon. De bal wordt onderweg geblokt en leidt tot een korte scrimmage waar Huizen verder zonder kleerscheuren uit weet te komen. Ook een gevaarlijk moment als Lex Hienekamp diezelfde Muis full-speed richting Pabon stuurt. Onze jonge doelman bewijst opnieuw zijn waarde door alert zijn goal uit te schieten en Muis van verder onheil af te houden.
Huizen moet zich opnieuw even herpakken voor het zich weer in de wedstrijd weet te knokken. Van Kammen jaagt na een goede combinatie de bal over de goal van Bruins en ook een inzet van Visser zoekt het doel van Hoogland een ietwat te hoog.
Nadat Thomas Kamstra routinier Van Kammen af was komen lossen, mogen Maurits de Baar en Jorrit Fiegen er lustig op los combineren en een 100%-kans dient zich aan als ze oog in oog met Pabon komen. Onze jonge doelman weet de harde inzet gelukkig met de voet te keren en zo opnieuw een schier onmogelijke achterstand te voorkomen. De 1 – 0 blijkt al een lastige horde voor Huizen om te nemen, maar tegen dit Hoogland maakt dit Huizen geen twee goals, zoveel is inmiddels wel duidelijk…

Keepers

Het is in deze fase doelman Pabon die een uitstekende indruk achterlaat. Een corner lijkt bij de eerste paal over onze doelman heen gelift te worden en even is het paniek in de tent bij Huizen achterin. Coen Heus drukt dan in alle commotie af en opnieuw is daar Pabon die zijn klasse etaleert en de inzet pareert.
Aan de andere kant steekt die andere doelman Pabon naar de kroon: een lange bal richting tweede paal stuitert over Frank van den Bosch heen en lijkt maar zo binnen te gaan vallen. Met een katachtige reactie weet Bruins de bal echter toch met een uiterste krachtsinspanning naast de goal te werken. Centimeterwerk, maar het volstaat!
En zo eisen de beide doelmannen wellicht de titel ‘Men-Of-The-Match’ op.
De corner die op de fraaie actie van Bruins volgt wordt met een volley ingezet door Visser, die volgens mij de bal ook niet het lekker raakt. De bal valt bij de tweede paal naar beneden en wordt daar zonder verdere gevolgen geruimd door de Hooglander laatste lijn.

Beraad

Een blessure bij Serif. De mannen van Hoogland drommen bijeen bij coach Prins, maar geen van de Huizers lijkt de noodzaak van even bijpraten met coach Klein te gevoelen. Een enkeling pikt even een bidon op om zich te laven, maar van overleg is geen sprake. Het bevreemdt me.
Als het spel hervat wordt lijkt Huizen het vooral te zoeken in opportunistische lange ballen. Het combinatievoetbal lijkt een beetje zoek bij onze mannen. Niet dat het de eerste helft iets anders opleverde dan een handvol kansen, maar toch: voor mijn gevoel is dat toch effectiever dan die lange halen naar voren. Tijd voor snelheidsduiveltje Hidde van der Veldt?
En zowaar: de inkt waarmee ik dit schrijf is nog niet droog of Hidde van der Veldt en Remco Helms verschijnen aan de zijlijn om de wedstrijd vol te gaan maken voor Timo Vos en Dennis Lamme.
Van der Veldt lijkt meteen van zich te kunnen gaan doen spreken als hij de bal voor de voeten krijgt en spijkerhard uithaalt. De Hooglanders zitten hem echter op de schoen en met een doffe dreun wordt het schot in de kiem gesmoord. Van der Veldt bedient even later Kroeze die goed voorgeeft, maar opnieuw is daar doelman Bruins die aan alle Huizer hoop een einde maakt door zich voor de bal te werpen.

Slotfase

Serif en Tekfaoui moeten dan met een kwartier nog te gaan hun plek afstaan aan Laslo Duister en Ruben Jansma. De minuten sijpelen langzaam maar zeker weg richting eindsignaal en coach Prins haalt alles uit de kast om de wankele 1 – 0 over het eindsignaal te tillen.
Huizen moét nu komen, moét risico’s gaan nemen. Kogeldans moet een gevaarlijke voorzet ruimen en doet dat met verve. Ook Hoogland gaat nog wat meer opportunistisch voetballen. Het maakt het verblijf op de tribune daar in Hoogland wel erg spannend, maar wel minder ‘hoogstaand’. Een goed schot van Remco Helms wordt rustig gekeerd door Bruins die er de vuist onder zet voor de bal onder de lat kon verdwijnen. Ook nu ging de bal weer niet voldoende náást de doelman die zich daarmee niet tot het uiterste hoefde in te spannen. Het is allemaal steeds ‘net niet’ bij Huizen.
Een vrije trap van Hoogland wordt door Pabon knap uit de hoek gebokst. Aan de andere kant neemt Theo Visser een hoekschop die nu wel enige inspanning van Bruins vereist om de bal onder de lat vandaan te tikken. Opnieuw een corner en is het uiteindelijk Jeroen Lamme die in de drukte te weinig kracht en richting achter zijn kopbal kan zetten om die uitmuntende doelman te kunnen verschalken.
Rinze Muis komt zijn broer dan assisteren ten koste van Jorrit Fiegen. De laatste loodjes breken aan…
Huizen zet alles op alles om die gelijkmaker te forceren. Kozjak zet strak voor. De bal gaat hard en laag voor de goal langs. Kamstra doet een uiterste poging de bal bij de tweede paal binnen te glijden, maar komt net een schoenmaatje tekort om de eerste van zijn beloofde vijftien goals voor Huizen aan te laten tekenen.
Kamstra gaat dan goed door en zet voor op Frank van den Bosch die buiten de zestien uithaalt en Bruins tot een schitterende redding dwingt die de bal maar nauwelijks buiten de palen weet te dwingen.
We zitten al in de extra tijd als een opdringend Huizen bijna geslacht wordt via een scherpe uitval van Vincent Muis. Oog in oog met Pabon kiest hij voor de schuiver in plaats van het omspelen van onze doelman en tot onze opluchting zien we de bal centimeters naast de goal verdwijnen. En dan zit het er op. Opnieuw lijdt Huizen een even zure als onnodige nederlaag.

Arnold Klein

Met “Vind je het gek als ik zeg dat ik me tóch een beetje zorgen begin te maken dat we wéér een wedstrijd verliezen die we eigenlijk gewoon hadden moeten winnen?” leg ik Klein mijn bezorgdheid voor.
“Tja, zorgen in de zin van dat we vier wedstrijden best goed gevoetbald hebben. Vorige week krijgen we in zo’n zelfde situatie een goal tegen en dat komen we dan niet meer te boven. Eén onoplettendheidje is meteen een goal ondanks dat je zelf goed speelt. In aanvallend voetballen zit nou eenmaal inbegrepen dat je ook kansen weggeeft, al wil je dat natuurlijk wel zo min mogelijk doen, maar ook nu weer is het moment van omschakelen en positioneel goed staan niet in orde. Ik miste twee spelers daar op dat moment en dat kost ons meteen een goal, waar we dit soort momenten bij de tegenstander dus niet afstraffen. Dan is de pass naar voren toe weer niet zorgvuldig, achter de man of zo in de voeten van een tegenstander, en dan kom je dus niet aan scoren toe! We creëerden wel voldoende kansen desondanks, maar als je steeds net een teenlengte tekort komt…
Ik denk dat we twee wedstrijden heel veel kansen hebben laten liggen en de tegenstanders perioden lang van het kastje naar de muur hebben gestuurd, maar toch uiteindelijk met lege handen blijft staan…”
“Maar baart jou dat dan geen zorgen?”
“Nou, je moet gaan nadenken: ‘wat willen we met z’n allen?’ Als we het zo doorzetten, dan gaat de aanhouder misschien ook winnen, maar anderzijds moet je ook wel gewoon zien dat je je punten haalt. Dus is de vraag of we iets anders zullen gaan starten, dan wel anders moeten gaan spelen…”
“Ik kreeg naar aanleiding van de spelerslijst al het vermoeden dat je vandaag met 4-4-2 zou gaan spelen, al heb ik dat op het veld niet echt terug gezien…”
“Nee, nee, nee: Frank had wat last en heeft pas donderdag een deeltje mee kunnen trainen. Die werd dus uit voorzorg uit de basis gehouden. Dat ik hem al weer zo snel moet brengen was niet helemaal de planning. Het systeem zit er wel goed in, de opbouw gaat in het begin goed, maar dan is de fase erna nog té onzorgvuldig, de keuzes net niet de juiste, dat was vorige week het geval en nu wéér.”
“Ik heb eigenlijk best een hele leuke wedstrijd gezien. Dat maakt het des te frustrerender dat je nu weer met lege handen staat…”
“Ja, maar dat is het ook! Kijk, dat is nou het vervelende van deze situatie, als je nou het gevoel zou hebben dat je helemaal niks gebracht hebt, geen energie, dan ga je zoeken naar iets dat er anders moet. Maar nu ‘loopt’ alles prima, alleen de punten niet. En daar zullen we dus echt iets op moeten gaan zoeken…”
“Dat lijkt me een zware nacht worden voor jou…”
“Neuh… Weet je wat het is: je bent de hele week bezig in je hoofd met hoe we dingen er uit moeten gaan halen. Ik had Hoogland al zien spelen en wist exact waar hun angel lag. Daar hebben we zeker ook de eerste helft feilloos op gespeeld. Zij hebben daar een tegenzet op gedaan in de tweede helft waardoor wij iets minder gevaarlijk werden. Later pakten we ook dat weer goed op en kwam de ‘drive’ er weer in en werden we weer gevaarlijk. Wat dat betreft denk ik dat het veldspel gewoon goed is geweest en heeft één onachtzaam moment ons achterin de das om gedaan…”
“Nou ja, op naar volgende week dan maar weer, maar ik hoop toch wel dat je vannacht of wanneer dan ook ineens dat lampje met dat briljante idee aan ziet floepen… Want nogmaals: ik vind dit toch wel erg zorgelijk…”
“Dat mag ook! Maar laat ik het zo zeggen: het wordt pas écht zorgelijk als het veldspel niet goed is. We moeten alleen even iets zien te vinden op het feit waarom we daar een goal tegen krijgen. Daar moeten we deze week even iets voor gaan zoeken… We moeten er gewoon keihard voor blijven werken en de eindstreep is pas na dertig wedstrijden. Maar dat we ongelukkig gestart zijn als we kijken naar de verhouding veldspel versus punten, dat moge duidelijk zijn…”

Joshua Lo-Asioe

“Jeemig Joshy, wat een aanslag!” houd ik onze onfortuinlijke steunpilaar voor. “Dat jij er ook daadwerkelijk uitgaat, geeft eigenlijk al aan hoe ernstig die aanslag was…”
“Ja, ik ben niet iemand die snel aan pijntjes toegeeft. Maar ik had nu écht veel te veel last na die aanslag om verder te gaan. Het voelde niet goed. De scheidsrechter zei tegen mij dat hij voordeel wilde geven, maar hij had op zijn minst daarna nog geel moeten trekken…”
“Je hebt het grootste deel van de wedstrijd vanaf de bank kunnen bekijken. Dat heeft als voordeel dat je ook kunt zien wat er fout gaat…”
“Ik kijk natuurlijk met een stuk teleurstelling op deze wedstrijd terug dat we hier met lege handen staan. Maar we hebben genoeg kansen gehad om de wedstrijd naar ons toe te trekken, het hele team heeft wel alles gegeven, gewerkt voor elkaar. Maar het is waar we wel vaker tegenaan lopen: het is gewoon dan de laatste fase waarin het niet goed gaat, het afmaken. Daarmee moet je wedstrijden winnen. Dus als dat lastig gaat, dan speel je een hele moeilijke wedstrijd…”
“Wat moet je daar nou aan doen?”
“Sowieso niet meegaan in het spel dat zij spelen. Met die 1 -0 voorsprong gaan zij natuurlijk terugzakken en in tempo terugschakelen. Alles gaat dan rustig aan, alles gaat op zijn elfendertigst.  Dat die ballen allemaal recht op de keeper af gingen, tja, waar zou dat aan liggen. Iedereen doet natuurlijk zijn uiterste best om die bal er in te werken en dan zit het soms mee, maar soms ook tegen… de afgelopen weken zit het een beetje tegen. Laten we hopen dat dat omdraait binnenkort en het ook weer eens mee gaat zitten voor ons…”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Ik had ook doelman Pabon nog even bij me gehad willen hebben, maar die gaf aan heel veel haast te hebben. ‘n Nadeel van die late wedstrijden: de familie roept, de zaterdagavond lijkt voor velen bestemd voor verjaardagsfeestjes, bruiloften en partijen. Een ander nadeel is dat je bij thuiskomst na zo’n wedstrijd een volkomen lege kantine aantreft. Dat maakt een nederlaag extra zuur en bitter, al heb ik er alle begrip voor dat het toch al overvraagde kantinepersoneel niet tot half negen gaat zitten wachten op de enkeling die nog even na wil babbelen. Maar het is wel een kille, katerige thuiskomst zo.
In dat kader wijs ik u graag nog even op de her en der verspreide noodkreten van onze onvolprezen kantinebazin Roelie Visser, die zelfs beloningen uitdeelt als je twee keer per maand een handje wilt komen helpen in onze kantine. Een vereniging als de onze bestaat bij de gratie van de vrijwilligers. Als ieder volwassen lid zich één keer per maand een paar uurtjes nuttig zou kunnen maken voor de club die ons zo na aan het hart ligt, dan zou dit soort noodoproepen overbodig zijn. Om met een bekend Engels staatsman te spreken: vraag niet wat de club voor u kan doen, vraag wat u voor de club kunt doen!
Na afloop werd ik aangeschoten door een Hooglander fan die blijkbaar een trouw lezer van deze verslagen is. Ik discussieerde even met hem over de wedstrijd en stelde dat Huizen eigenlijk de overwinning had verdiend op basis van de kansen. De man wierp daar terecht tegenin dat ook Hoogland in de slotfase nog de nodige mogelijkheden onbenut had gelaten. Dat Pabon een van de uitblinkers van vanmiddag was, lijkt hem daarin te staven. Anderzijds is het natuurlijk wel zo dat Huizen moest ‘komen’ en daarmee de deur open moest zetten voor de counters van Hoogland. Staat het met rust 0 – 2, dan had Hoogland niets mogen zeggen en kan Huizen de deur achterin gewoon dicht houden. Maar ‘als’ telt niet in voetbal, wat er op het scorebord staat na afloop is de enige realiteit waar we mee te dealen hebben. Verdiend of niet.
Bij het verlaten van de tribune sprak ik een andere fan waarbij ik mijn bezorgdheid kenbaar maakte voor wat betreft de resultaten. De man had al de nodige tegenstanders gezien en stelde me gerust dat er beslist nog zat mindere ploegen in deze poule ronddobberden die we met gemak onder ons zouden moeten kunnen houden. Maar zoals Arnold Klein tijdens mijn interview met hem ook al aangaf toen ik deze conversatie aanhaalde: vandaag waren we ook de betere, maar toch staan we met lege handen. Je moet het uiteindelijk wel doen!
Ondanks de nederlaag heb ik wel kunnen genieten van een heerlijke wedstrijd met een goed voetballend maar niet scorend Huizen.

Desondanks was het toch weer fijn langs de lijn!

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via

ron apenstaartje rtpsoftware punt NL