Gedisciplineerd: AZSV – Huizen: 0 – 3

Aalten

Chauffeur Hans zag zich genoodzaakt zijn bus helemaal voor de Lidl te parkeren. Onbegrijpelijk dat de gemeente niet voorzien heeft dat waar die grote tribune gebouwd werd er ook wel eens spelersbussen zouden kunnen arriveren. En dus begint de warming-up al op de Wolfskamer met een korte wandeling richting bus. De snijdend koude wind maakt de wandeling geen pretje en ik heb op voorhand al medelijden met de spelers die straks dat veld op moeten in een kort broekje en een dun shirtje, dat binnen de kortste keren ook nog eens drijfnat van het zweet zal zijn. Alleen dáárom vind ik het al toppers!
Vroeg vertrekken ook, want het complex van de Aalten Zaterdag Sport Vereniging ligt zo ongeveer op een steenworp van de Duitse grens. Moet je wel flink kunnen gooien, maar toch: het blijft een stevige rit van maar liefst 129 kilometer. Ik benijd de Aaltenaren niet: voor ons is dit een éénmalig fenomeen, deze mannen moeten dus diezelfde lange ritten maken naar Huizen, Ajax, Eemdijk, Swift en WV-HEDW. Alleen Buitenpost ligt verder met een afstand van 154 kilometer.

De heenreis is dus al een hele zit, maar hoe zal dat zijn op de terugreis? AZSV is een pittige tegenstander en bezet de vierde plek op de ranglijst, waar Huizen op een mistroostige twaalfde plek terug te vinden is. De drie punten zijn bitter nodig voor onze mannen, maar de kansen daarop worden behalve door onze ras optimist Frank Tevaarwerk niet al te hoog ingeschat. Alleen Genemuiden wist dit seizoen een schamel puntje weg te slepen van Sportpark Villekamp, wat dus als je straks met lege handen weer die bus in moet stappen? Ik moet er maar even niet aan denken.
Onderweg passeren we diverse boerenbedrijven die hun ongenoegen over het regeringsbeleid kenbaar maken met omgekeerde vlaggen. Het is inmiddels zo’n vertrouwd beeld geworden dat je raar opkijkt als je er een met de rode baan boven zou zien wapperen.
Ook de gemeente Aalten lijkt niet echt ingericht met het oog op touringcars en Hans moet al zijn stuurmanskunsten uit de kast trekken om zijn gevaarte door de nauwe straatjes te loodsen. Het oogst bewondering. Niet alleen van ons, maar ook van een automobilist die op een kruising zo onder de indruk was dat hij er maar even snel een foto van maakte. Hij had beter zijn auto even wat terug kunnen trekken zodat we de bocht hadden kunnen maken, maar a la…
Sportpark Villekamp is echter zonder problemen ‘te nemen’ voor Hans. Dáár heeft het Aaltener gemeentebestuur gewoon voor een ruime oprit gezorgd. Nu dus dat gemeentebestuur in Huizen nog…
De ontvangst in de knusse bestuurskamer onder de tribune maakt een hoop goed: koffie, gevuld speculaas en een allervriendelijkste ontvangst.
De namen in de opstelling van de Aaltenaren zeggen me niet veel. Dan verschijnt er een reus van een vent in de deuropening en dat blijkt één van de drie spelers te zijn die voor AZSV het net hebben weten te vinden tot dusver: Rik van der Eerden die al zes treffers achter zijn naam heeft, maar vandaag vanwege een blessure werkeloos zal moeten toekijken. En ineens krijg ik weer wat meer hoop op een goed resultaat. Dat betekent dat het nu aankomt op de andere twee doelpuntenmakers (Chris Verheul en Joost Rasing die respectievelijk vijf en drie treffers achter hun naam hebben) om Huizen op de knieën te krijgen. En zelfs met die indrukwekkende Van der Eerden in de spits scoort AZSV toch al niet makkelijk. Ook steunpilaar achterin Michael Vaags (Speler van de week volgens het programmaboekje) begint niet in de basis.
Ook dat biedt weer meer opties voor Huizen dat met een aangepaste aanvalslinie begint. De spitspositie wordt ingenomen door Frank van den Bosch en die zal Klein daar niet voor zijn brute kopkracht neer hebben gezet. Over de flanken wordt hij geassisteerd door de snelle Timo Vos en de al even snelle Hidde van der Veldt. Snelheid en beweeglijkheid lijken dan ook de wapens waarmee Klein de Aaltenaren te lijf wil gaan.
Achterin moet de niet geheel fitte Kogeldans zijn plekje afstaan aan Remco Helms die daardoor weer naar links verhuist en daarmee de plek voor Tristen Kroeze op rechts vrijmaakt. Op de bank de kwikzilverachtige Rowdy Perez, de degelijke Robin Creebsburg, de snelle Laurens Kooij en de sluwe Sergio Kozjak. Daarnaast uiteraard die niet geheel fitte Sergae Kogeldans en reservedoelman Tim van Dompzelaar. Helaas nog geen Felitciano Zschusschen en ook de toch weer met een terugval kampende Tim Boterenbrood moet deze wedstrijd aan zich voorbij laten gaan.
Die snijdende wind staat pal in de AZSV-tribune. Ik probeer het heel even, maar besluit al binnen enkele seconden dat ik toch maar gebruik ga maken van het aanbod de wedstrijd vanuit de warme radiokamer te gaan volgen. Zulk hartelijk volk daar! Dat maak ik helaas toch ook vaak nog anders mee…
De toss wordt denk ik gewonnen door AZSV want er wordt van helft gewisseld. Begrijpelijk, want de zon komt laagstaand vanachter het doel van doelman Guus Vaags en zal naar verwachting de tweede helft achter de bomen verdwijnen. Wéér een laagstaand zonnetje waar Jaime Hensen mee te kampen krijgt.
De pupil van de week Moze Wevers wil later profvoetballer worden en geeft alvast zijn visitekaartje af als hij Hensen kansloos laat. En dan kunnen we beginnen…

Druk

Adel verplicht en AZSV neemt van meet af aan het voortouw in handen zoals het een ploeg uit de kop van de ranglijst betaamt. Joost Rasing, Siep Rompelaar en Niek te Veluwe beginnen aan een langlopende aanval als AZSV als winnaar uit een serie felle middenveldduels te voorschijn komt. Ondanks de aanhoudende dreiging komt het niet tot een volwaardige doelpoging. De rolverdeling is duidelijk: AZSV zet druk en Huizen zoekt de counter waar het kan. Het is alle hens aan dek en ook Hidde van der Veldt moet achteruit om zijn defensie bij te staan. Dat kan niet voorkomen dat Niek te Veluwe hem aftroeft in een duel en de bal voorbrengt waar Chris Verheul koppen op zoek gaat naar zijn zesde treffer als Hensen de bal niet lekker weet te verwerken en hem over zijn graaiende handen ziet draaien. Een splijtende pass van Freek Mulder brengt Chris Verheul in kansrijke positie, maar de attent spelende Tristen Kroeze geeft hem geen millimeter cadeau en weet zijn inzet te blokken. Kroeze zou een uitmuntende eerste helft spelen: geconcentreerd, gedisciplineerd en scherp.
Huizen komt slechts sporadisch onder die druk vandaan. De onvermoeibaar werkende Frank van den Bosch weet dan bij zo’n spaarzame uitval de bal bij Timo Vos te krijgen. Helaas weet onze hardwerkende vleugelaanvaller de bal net niet voldoende te controleren en biedt zo de AZSV defensie de gelegenheid zijn snode plannen te verijdelen. De aanval gaat echter door en Remco Helms brengt de bal opnieuw in de zestien en even ontstaat er een flipperkastsituatie voor de ogen van doelman Vaags. Daar moet je geluk bij hebben en dat geluk had Huizen op dat moment dus even niet.

Kans!

Met een dik kwartier op de klok is daar dan ineens Theo Visser die zich met de aanval weet te bemoeien. Hij draait naar binnen en zijn uithaal lijkt regelrecht de bovenhoek binnen te spatten. Doelman Vaags slingert het lange lijf er soepel achteraan en met een fabuleuze redding weet hij de bal uit de kruising te tikken. Het is eigenlijk de eerste échte kans van de wedstrijd en die is dus voor Huizen. Dat geeft de Huizer burger moed!
Dan toch weer AZSV dat na een foute pass op het middenveld ineens Siep Rompelaar kansrijk ziet worden. Wéér is het die solide spelende Kroeze die ten koste van een corner de openingstreffer weet te voorkomen. Het lage zonnetje maakt dat Hensen de bal niet goed beoordeelt en zijn poging de bal weg te stompen resulteert in een rare carambole die een volgende corner tot gevolg heeft. Deze wordt echter feilloos door onze doelman weggevangen, maar het was wel weer even schrikken!

Tjakka!

Dan die vierentwintigste minuut! Joshua Lo-Asioe zoekt de ruimte voor een schot als Bram Rensing even in de fout gaat. Lo-Asioe wil vernietigend uithalen maar komt niet uit en de bal floepert richting Theo Visser die wél de juiste richting aan de bal weet te geven. En met een droge knal die doelman Vaags te machtig was slaat de bal zomaar binnen! Een wondertje is geschied: Huizen pakt gewoon brutaal en tegen alle verhoudingen in de voorsprong!
Natuurlijk weigert AZSV zich bij deze tegenvaller neer te leggen en dringt meteen weer aan. Verheul haalt van buiten de zestien uit voor een gevaarlijke schuiver richting paal, maar Hensen is op zijn post en safe as the bank of England werpt hij zich voor de bal. Kort daarna legt Siep Rompelaar te weinig kracht in zijn doelpoging om Hensen te verontrusten als hij een rebound op de slof neemt.
Opnieuw Tristen Kroeze die Huizen voor de gelijkmaker behoedt als Te Veluwe Rasing diep stuurt. Kroeze was ongenaakbaar en gaf de rappe vleugelspits geen duimbreed toe. Maar ook Jeroen Lamme onderscheidt zich achterin als hij met een dappere glijdende poging redding brengt. Een bal die maar zo achter de eigen doelman had kunnen spatten, maar nu dus redding brengt in de benauwde Huizer veste.

Volhouden!

De AZSV druk houdt dus aan en de vraag dringt zich op hoe lang Huizen hier tegen bestand zal blijven. Hoewel de druk dus aanhoudt, blijven de echte uitgespeelde kansen vooralsnog uit. Maar één slippertje, één uitglijer op dat echte gras en de broze voorsprong wordt weer teniet gedaan. Het is billenknijpen daar in dat heerlijk warme hokje en ik neem aan ook op die tribune daar aan de overkant waar zich toch ook nu weer tal van trouwe Huizen supporters hebben verzameld om onze mannen te steunen. Hulde!
Het voetbal van Huizen vertoont nog maar weinig tekenen van het heerlijke positiespel waar ik altijd zo van kan genieten. Voorin is het ren-je-rot op alle geruimde ballen die op goed geluk richting onze voorwaartsen gespeeld worden, achterin is het ‘weg-is-weg’. Het drietal voorin heeft de ondankbare taak heel veel ‘vuile meters’ te maken. Vooral gelegenheidsspits Van den Bosch onderscheidt zich qua werklust. Met een goed half uur gespeeld is zijn schuivertje te zwak om nog wat AZSV-potten te kunnen breken, maar als hij kort daarop eerst goed de opbouw van de thuisploeg onderbreekt en op avontuur gaat, zijn man uitkapt en het bos in stuurt, is zijn schuiver maar centimeters naast de verkeerde kant van de paal.
Ook AZSV is echter dan weer dicht bij de gelijkmaker als Joost Rasing op zijn beurt rakelings naast kopt. Huizen volhardt in stug en gedisciplineerd verdedigen: geen avontuurtjes, degelijkheid troef!
Een uitval via Timo Vos die zijn voorzet rustig weggevangen ziet worden door doelman Vaags, Frank van den Bosch gaat goed door, maar de pass die dan volgt ontbeert precisie. Geel voor Lo-Asioe als hij op het middenveld een aanvalsopzet onreglementair onderbreekt. Weinig aan te merken op de jonge arbiter Van Zuijlen en ook deze kaart was gewoon terecht.
Opnieuw een onzekerheidje bij doelman Hensen die half mist op een diepe pass op Verheul. Het levert AZSV een corner op die Hensen nu wél perfect op de vuisten neemt. De afvallende bal wordt door Ferran Mombarg op de slof genomen, maar de bal mist alle richting en vliegt ver naast.

Rust

De 0 – 1 is een onverwachte en overheerlijke opsteker. Een genot dat bijna overtroffen wordt door de heerlijke gevulde koek die me gastvrij wordt aangeboden. Bijna! Want er gaat niets boven het gelukzalige gevoel dat AZSV er dus twee zal moeten maken om ons eronder te krijgen en voorlopig zijn ze daar eigenlijk nog niet serieus bij in de buurt gekomen. Nog vijfenveertig lange minuten wachten ons en ik zie hoe Sergio Kozjak aan een serieuze warming-up is begonnen.
De tactiek van Klein lijkt dus vooralsnog zijn vruchten af te werpen: Huizen houdt zich AZSV keurig van het lijf en heeft zelfs brutaal geprofiteerd van een slippertje in de Aaltener defensie.
Achterin bij AZSV wordt Michael Vaags node gemist als ik mijn kompanen in de geluidscabine mag geloven, maar ik kan me ook het gemis van spits Van der Eerden wel voorstellen die met dat indrukwekkende postuur toch voor een portie onrust daar in het centrum van de Huizer defensie had kunnen zorgen. Nu was het behoudens die ene kopkans weinig indrukwekkend wat de thuisploeg aan de dag had weten te leggen.
Voetballend is het allemaal niet oogstrelend wat Huizen laat zien, maar als je je zo dichtbij de afgrond bevindt, dan is mooi voetballen een luxeartikel. ‘Niks spel! Knikkers!’ bitste Youp van ’t Hek ooit in een van zijn theaterprogramma’s en dat is het credo waarmee Huizen vandaag moet zien die punten mee de bus in te nemen!

Wissel

Tegen mijn verwachtingen in komt Kozjak niet binnen de lijnen. Huizen gaat ongewijzigd verder met waar het mee bezig was. AZSV-coach De Jong brengt Thijmen te Kolste binnen de lijnen. Een lange verdediger die volgens mijn cabinegenoten vaak als breekijzer wordt ingezet en dat gaat dan ten koste van Max Rensink. Diezelfde Te Kolste kopt dan na negen minuten een bal ver naast uit een goede voorzet van Ferran Mombarg. Ook een poging van Verheul gaat voorlangs als het druk zetten van Huizen even misloopt. Het zijn speldenprikjes van AZSV dat oogt alsof men niet goed raad weet met deze speelwijze van Huizen. Te Kolste kopt na een kwartier een bal goed door op Verheul die er ook van dichtbij niet in slaagt de bal achter Hensen te werken. Ook Mombarg en Te Veluwe doen het de Huizer aanhang even dun door de broek lopen als een pegel gevaarlijk richting paal spat. Nu is het Hensen die met een stijlvolle parade de bal weet te keren.
Dan komt in de vijfenzestigste minuut dan toch Kozjak voor de leeg gespeelde Vos. Kozjak is niet zozeer een ’loper’, maar wel iemand die voorin een bal kan controleren en vast weet te houden. Een sluwe voetballer en Huizen kan nu echt wel wat slimheid gebruiken om die langzaam naderende driepunter over de streep te trekken.
Met een fraaie hakbal zet Hidde van der Veldt Sergio Kozjak vrij richting cornervlag. De voorzet van Kozjak dwarrelt echter achter voor iemand er ook maar iets mee aan had kunnen vangen.
Opnieuw grijpt coach De Jong in en brengt een dubbele wissel: Bram Rensing en Siep Rompelaar verlaten het veld en Michael Vaags komt dan toch binnen de lijnen. Ook Nick van Breugel mag proberen het heilig vuur terug te brengen bij de thuisploeg en een bres te slaan in die stugge Huizer defensie.

Wilskracht

Huizen maakt zich op voor het laatste half uurtje. Van den Bosch kwijt zich uitstekend van zijn verdedigende taak en belet een voorzet van Mombarg. Dan helaas een pittige blessure voor Joost Rasing. De rappe aanvaller gaat neer met naar wat zich als een liesblessure laat aanzien. Even wordt er nog naast me geopperd dat er een bal in de edele delen terecht was gekomen, maar de behandeling van de blessure gaf toch anders aan. Helaas kan Rasing de wedstrijd niet voortzetten en wordt vervangen door Sebastian Navis.
Inmiddels tikken de minuten weg en breekt het laatste kwartiertje reguliere speeltijd aan. Huizen voelt het verslappen van de tegenstand en zoekt meer en meer de aanval. Een voorzet van Visser stuit wat ongelukkig over Van de Veldt heen. Jammer, want bij een goede aanname had er maar zo een kansrijke situatie uit kunnen ontstaan.
Navis probeert dan een bal in de kruising te sturen, maar het is de plek waar Hensen makkelijk bij kan en onze doelman vangt de bal rustig weg nu hij de zon niet langer in de ogen heeft.
Nóg een wissel. AZSV haalt nu alles uit de kast om alsnog op gelijke hoogte te komen. Freek Mulder moet zijn plek afstaan aan Jonathan Goosen. Op de een of andere manier krijgt AZSV iets wanhopigs nu de een na de ander naar het front wordt gestuurd. Met zoveel mensen voorop wordt het wel wat druk.

Slotfase

Een foutje van de verder uitstekend fluitende Van Zuijlen als Joshua Lo-Asioe spijkerhard voor de tribune neergehaald wordt. Ik twijfel nog over de kleur van de kaart, maar tot onze verbijstering (ook de AZSV’ers naast me blazen de wangen bol van opluchting) houdt Van Zuijlen de kaart op zak! Nu moet ik natuurlijk meteen zeggen dat ik daar in die geluidscabine het ‘fijne’ van de overtreding niet meekreeg, maar op het oog was het een hele pittige. Gelukkig kon 'DJ Joshy' de wedstrijd voortzetten. Achteraf zou Huizen tegen drie gele prenten aanlopen waar AZSV dus helemaal verschoond bleef van deze reprimandes. Paste niet helemaal in het beeld van de wedstrijd, Luuk… Maar verder: uitstekend gefloten!
Van Breugel probeert het met een boogbal die rakelings over de goal van Hensen gaat. Jaime zat er goed bij, maar je houdt toch even de adem in.
De minuten tikken langzaam maar zeker weg en steeds vaker gaan mijn blikken van het veld naar die rode cijfertjes daar links naast me: 80!
Naast me wordt geopperd dat men inmiddels al dik tevreden zou zijn met een puntje, maar nu we er zó dicht bij zijn, zou ik dat toch als een verkapte nederlaag ervaren.
81, 82, 83, 84, 85, 86… En dan een uitval. De bal gaat de hoek in en Joshua Lo-Asioe trekt de bal terug richting penaltystip. De AZSV defensie grijpt halfslachtig in en met een halve schuiver drukt Theo Visser de bal tussen een woud van spelers en een omvallende doelman door recht door het midden binnen! 0 – 2! En daarmee lijkt het pleit wel beslecht hier in Aalten!
Doelman Vaags bokst nog een hoge voorzet weg voor Joshua Lo-Asioe gevaarlijk kon worden, Arnold Klein pakt een gele prent als Van den Bosch bij zijn eerste overtreding geel krijgt en hij in woord en gebaar aangeeft het met die beslissing van Van Zuijlen oneens te zijn, en dan gaat diezelfde Frank van den Bosch er op een pass van Theo Visser vandoor. Oog in oog met doelman Vaags incasseert hij met een bekeken schuiver de terechte beloning voor al zijn harde werken in deze wedstrijd: 0 – 3. De omaatjes trots, Frank dolgelukkig en ook mijn geluk kan daar in die cabine niet meer op…

Arnold Klein

Terwijl ik wacht tot Arnold Klein even zijn momentje in de kleedkamer heeft gepakt, buldert het ‘Huizen is on fire! Tralalalalala!’ door de deur heen. Hij moet lachen als ik hem begroet met ‘Daar is ons tactisch genie!’
“Haha! Dank je wel!”
“Je lacht wel, maar ik denk toch dat ik er niet ver naast zit: je koos voor snelheid voorin en beweeglijkheid, dat had je gewoon goed voorzien!”
“Dat heb je inderdaad goed geconstateerd,” glimlacht Klein van oor tot oor.
“Wanneer heb je besloten tot deze aanpassing, deze aanpak?”
“Vorige week al. Ik had al wat informatie binnengekregen over deze tegenstander en ook wat beelden gezien. Ik heb wel getracht het in te vullen via onze eigen spelopvatting, maar wel op een andere manier voorin om te zien of we daar wat meer vrijheid konden krijgen. En dat liep op zich ook wel. Ik vond wel dat we verdedigend wat teveel achter de feiten aanliepen, met name met de lopende mensen op hun linkerkant. Ik probeerde dat voor rust al een beetje te ondervangen, maar dan kan je de spelers toch wat moeilijker bereiken. In de rust heb ik aangegeven dat vandaag de punten gewoon ‘heilig’ zijn en hebben we achterin nog meer zekerheden ingebouwd…”
“Toch zag ik hun beste kansen in die tweede helft…”
“Ze brachten wel veel ‘power’ in hun voorzetten, maar ook de tweede helft hebben ze niet echt een uitgespeelde kans gehad.
Ik vind wel dat we nog beter moeten omgaan met de mogelijkheden die we creëren in de omschakeling, al scoren we vandaag dus wel twee keer uit die omschakeling. Maar als je dat nog beter gaat doen, dan kan je er nog meer uithalen.
Aan de andere kant: we hebben vandaag gewoon gedisciplineerd gevoetbald, sommige spelers hebben net weer even op een andere positie misschien moeten spelen. Des Huizens is altijd het voetballend willen oplossen, het ‘mooi’ willen oplossen. Dat zag je vandaag ook, hoewel ze toch heel zakelijk hebben gevoetbald.
Sergae Kogeldans was niet helemaal fit. Daarom heb ik hem ook vandaag op de bank gehouden en ook niet in laten vallen. Daardoor kon ik Remco Helms op die kant zetten en Tristen Kroeze op rechts inbrengen.”
“Ik vond Tristen zeker de eerste helft ontzettend sterk spelen….”
“Een paar weken geleden heb ik daar al wat op gezegd daar in de businessclub. Dat heeft Tristen goed gedaan en dat heeft hem kracht gegeven en hij is met hernieuwde energie, moed en plezier gaan trainen, wetende dat de staf volledig achter hem staat. Hij had vandaag ook heel veel zin om zich weer te bewijzen, en dat heeft ie vandaag dan ook uitstekend gedaan!
Ja, het wordt een heerlijke busreis terug. Ik ben ook trots op mijn spelers hoe ze dit hebben opgepakt. Ik vind het leuk dat je me een tactisch genie noemt, maar die spelers moeten het nog allemaal wel weten uit te voeren. We hebben niet heel veel kansen gehad, maar de kansen die we kregen werden gewoon benut!”

Theo Visser

Niet alleen met twee goals weer ontzettend belangrijk, maar ook een aanvoerder die weer voorop ging in de strijd.
“Een waardig aanvoerder zag ik vandaag! Maar ook lekker ouderwetse Theo Visser-goals!”
“Dat komt natuurlijk ook omdat iedereen er zijn volledige energie in steekt! Het team heeft mij nodig, maar ik heb ook het team nodig!
We hebben dit andere systeem met elkaar doorgenomen. Niet alleen ik praat met de trainer, ook andere jongens doen daarin hun zegje. Ook vorige week toen we het in de rust hadden omgegooid zag je ook een half uur waarin we dominant werden, alleen maakten we de kansen toen niet af. Vandaag speelden we eigenlijk het systeem dat Berkum vorige week tegen ons speelde. Ik vond AZSV een hele sterke ploeg, gevaarlijke voorzetten, maar we merkten gewoon dat het nu een stuk sterker stond qua organisatie. We hadden van te voren afgesproken te proberen ‘over te slaan’ en zo min mogelijk korte ballen tussendoor te spelen tegen deze ploeg, dat was levensgevaarlijk. We hebben de ploeg gewoon weer bij elkaar geraapt, de volle honderd procent gegeven en dan zie je dat die werklust gewoon beloond wordt.”
“Die eerste goal, beschrijf ‘m eens…”
“Joshua had de bal en hij zocht eerst de ruimte voor een eigen schot. Daarbij speelde hij de bal een beetje te ver voor zich uit en kon hij ‘m nog net breed leggen op mij. Ik nam ‘m aan en ik raakte de bal perfect…”
“Die tweede raakte je niet echt perfect…”
“Haha! Nee, ik switchte op het laatste moment van hoek waarin ik ‘m wilde leggen waardoor ik de bal eigenlijk maar half raakte. Maar het was wel de bedoeling dat die keeper al naar de verre hoe zou gaan, daardoor wilde ik die switch maken. Daardoor stond die keeper toch op het verkeerde been en zo viel hij dus alsnog binnen. Ook die ballen tellen gewoon! Haha!
Heerlijk dat ook Frank van den Bosch nog een goaltje maakt. Die verdiende er in de eerste helft eigenlijk al een met de acties die hij maakte. Frank was heel goed bezig…”
“Ook nu in de vierde divisie toch weer hoog op de topscorerslijst…”
“Ja, en nummer tien vandaag! Wat dat betreft een lekkere eerste seizoenshelft. Het geeft zelfvertrouwen dat je het nu een klasse hoger nog steeds niet anders aan het doen bent.”
“Toch heb ik wel het gevoel dat wat minder nadrukkelijk boven de rest uitsteekt dan vorig seizoen…”
“Wat ik net ook al aangaf: ik heb het team ook nodig. Het is nu een stap hoger en we spelen tegen betere teams. Dan moeten wij ook beter voor de dag komen en dat zie je ook vandaag: keihard verdedigen, heel lang 0 – 1 en zorgen dat we niks tegen krijgen. Misschien niet het aantrekkelijkste voetbal om te zien, maar het gaat er uiteindelijk om dat we meer doelpunten maken dan de tegenstanders. Het is ook het resultaat van de goede groepssfeer, ook als we mindere resultaten boeken blijven we een eenheid!”

Jeroen Lamme

“Mij viel vandaag de discipline op waarmee er verdedigd werd. Was dat van tevoren de afspraak?”
“Nou, we hebben de afgelopen wedstrijden gewoon vaak op kleine dingetjes verloren. Dan merk je dat je aanvallend wel druk op een tegenstander weet te zetten, dat hebben we een paar wedstrijden gehad waardoor je het gevoel kreeg dat je ‘m kon winnen, maar ‘m uiteindelijk toch verloor. Dus waren we van mening dat we toch iets moesten veranderen, niet per se dat we helemaal wilden inzakken, maar wel dat we iets slimmer wilden gaan spelen en vandaag bijvoorbeeld iets meer op de counter gaan spelen tegen de nummer vier van de ranglijst. En dat pakte vandaag dus goed uit.
AZSV is gewoon een sterke en goede ploeg. Dat zag je ook die eerste helft waarin we toch behoorlijk onder druk kwamen te staan. Dan maakt Theo Visser die belangrijke eerste goal waardoor je iets meer ruimte krijgt. Als je 1 – 0 achter had gekomen kan je wel inzakken, maar moet je op een gegeven moment toch komen. Dus die treffer van Theo maakte het ons wel meteen een stuk gemakkelijker.
Ook de tweede helft hebben we als leeuwen gevochten om stand te houden. We zeiden tegen elkaar dat we hoe dan ook die wedstrijd over de streep zouden gaan trekken. Toen die 0 – 2 viel wisten we dat het zou gaan lukken…”
“Ik kan me jou niet in het AZSV strafschopgebied herinneren vandaag en ook Anouar zag ik geen enkele keer het middenveld in dribbelen…”
“Nou, ik was er één keer met een corner in de eerste helft. Het is wel onze speelwijze om de opbouw onder meer via Anouar te verzorgen, maar AZSV verdedigde zo hoog dat we daar vandaag totaal de kans niet voor kregen en meteen de lange bal moesten spelen. Dan zie je dat Joshua of Theo vandaaruit de tweede bal kan winnen en dat we van daaruit kunnen gaan voetballen. Dus dat pakte vandaag goed uit!
Ja, het is een heerlijk gevoel en dat hadden we ook echt even nodig. We hebben een paar wedstrijden tegen ploegen gespeeld waartegen je net niet de winst weet te pakken, dus dit was een wel héél welkome overwinning!”

Anouar Aktaou

Ik moet onze robuuste verdediger even achterna strompelen door de catacomben. Een hele serie knieoperaties heeft mijn loopvermogen dusdanig aangetast dat ik hem tenslotte toch maar wanhopig naroep en gelukkig hoort hij me door alle feestgedruis heen.
“Het viel me op dat we vandaag zeer gedisciplineerd hebben verdedigd…”
“Ja, dat denk ik ook. We hebben meerdere wedstrijden gehad waarin we goed hebben staan verdedigen en er dan, zoals tegen DETO, toch nog aangaan. Door die snelle 0 – 1 wisten we dat het een kwestie zou worden van over de streep trekken. Misschien dat we zelfs nog wat ‘te laag’ stonden de tweede helft en we alles maar wat wegschoten. Maar verdedigend stonden we vandaag gewoon echt goed en gaven we de tweede helft eigenlijk niets meer weg behoudens een hard schot dat Jaime Hensen goed verwerkte.”
“Ook jij ging niet op avontuur vandaag. Je speelde heel degelijk en sober…”
“Klopt! Ik ben gaan onderkennen welke wedstrijden dat kan en vooral ook wanneer niet! Zeker op zo’n natuurgrasveld weet je dat het veld niet echt meewerkt als je zulke acties wilt gaan maken. En dus wist ik dat ik vandaag gewoon puur moet gaan verdedigen en me iets minder met de opbouw moest gaan bemoeien door in te schuiven.”
“Jouw lange ballen zie ik toch wel degelijk ook als opbouwende acties. Je hebt een mooie lange trap!”
“Ik zie die lange ballen niet echt als opbouwen, al komen ze soms wel goed aan. Wedstrijden als deze en zoals tegen DETO moet ik gewoon met Jeroen samen zij aan zij gaan strijden achterin. Als we er drie punten mee pakken dan vind ik dat ook helemaal niet erg en doe ik dat met liefde elke week!”

Tristen Kroeze

In de kantine neem ik ook Tristen even apart. Hij speelde met name de eerste helft een voortreffelijke wedstrijd.
“Ik kan vandaag echt niet om je heen!” open ik het interview. “Wat zou je daar op willen zeggen?”
“Ik zou het echt niet weten,” klinkt het bescheiden.
“Ik vond je de eerste helft met afstand Man-Of-The-Match!”
“Mwoah…” klinkt het nóg bescheidener. “Verdedigend heb ik mijn mannetje vandaag wel gestaan, denk ik. We hadden het ook met Timo Vos goed staan aan mijn kant, met die linksbuiten die steeds naar binnen kwam en die opkomende linksback…”
“Je gaf ze vandaag geen centje speling. Toch was het voorheen nog wel eens een kritiekpuntje dat je je man teveel ruimte gaf. Maar vandaag dus als een kleefmijn aan je man geplakt…”
“Ja, na DHSC wat niet echt mijn beste wedstrijd was hoorde ik die kritiek inderdaad ook. Maar ja, aan de andere kant: als we te maken hebben met zo’n linksbuiten dan moet je wellicht ook op een andere manier druk zetten waardoor ik minder in die één-op-één-situatie terecht had kunnen komen.
Ik was héél gemotiveerd vandaag. Er is de afgelopen weken het een en ander gezegd en geschreven over mijn persoon. Dat vond ik niet ’leuk’ en dat demotiveerde me heel erg en dat kreeg ook de weerslag op mijn spel. Daarna heb ik een heel goed gesprek gehad met de trainer en de assistent-trainer waardoor ik weer wat meer zelfvertrouwen kreeg en de afgelopen weken weer keihard ben gaan trainen. Vandaag kreeg ik dan de kans. Gisteren vroeg naar bed en vandaag getracht te laten zien wat ik kan en dat kwam er wel uit zoals ik het voor ogen had, ja…
Ik denk inderdaad dat we de tweede helft eigenlijk amper kansen hebben weggegeven ondanks dat we toch wel onder druk stonden. Er waren wel wat pogingen, maar het is niet dat de Jaime Hensen één-op-één werd gezet of zo.
We wisten dat het hier vandaag wel lastig zou gaan worden, maar na de 0 – 1 konden we toch iets meer van achteruit spelen. Jeroen was weer beresterk in de kopduels en haalde daarmee de angel bij hen er wel wat uit. En dan hebben we voorin snelle spelers die van die ruimte gebruik kunnen maken!”
Aldus onze jonge verdediger die maar weer eens aantoonde dat je niemand zomaar af kunt kunt schrijven en dat niemand er beter op gaat voetballen als men hem op dat ellendige Twitter affakkelt. Vandaag dus serieus kandidaat voor Man-Of-The-Match in mijn ogen, en dat dus in een elftal waarin bijna iedere speler een dikke voldoende haalde!

Apenstaartjes kijk op de zaak

Bonuspunten noemde Arnold Klein vorige week de punten die je tegen dit soort tegenstanders haalt. Het bewijst ook maar weer eens dat de verschillen in deze competitie angstig klein zijn. Angstig, want je weet bepaald niet zeker welke ploegen je onder je zult weten te houden. We verloren van nummer laatst en pakten punten van ploegen die dus ruim boven ons op de ranglijst staan.
Deze 0 – 3 bij de nummer vier van de ranglijst mag je dus rustig tot die bonuspunten rekenen.
De euforie belet me toch niet om te constateren dat we het fraaie voetbal vandaag hebben zien lijden onder de jacht op de punten. Zeker naarmate het eindsignaal naderde werden de ballen naar voren wilder en ongecontroleerder. Dat het voetballend niveau vandaag niet hoog was, dat zijn we maandag al weer vergeten. Wat blijft zijn die drie punten die we uitgelaten mee de bus in namen.
Het is ook een beetje arrogant om als kersverse promovendus maar steeds van je eigen kracht uit te willen gaan. Je zult je op dit niveau toch her en der aan moeten passen om niet mooi voetballend gewoon weer terug te zeilen naar die vermaledijde eerste klasse. Een realistische Arnold Klein heeft zich dat gelukkig gerealiseerd. Zolang we niet ‘veilig’ staan (en dat kon wel eens een tijdje duren met deze geringe onderlinge verschillen) moeten we de bakens en onze voetballende ambities verzetten. En als een tegenstander inderdaad rijp voor de slacht is, dan komt dat mooie voetbal vanzelf wel weer bovendrijven.
Vijf puntjes staan we nu los van de gevarenzone. Dat blijft een broos vangnet met de rare uitslagen die we ook vandaag weer konden noteren: Swift dat bijvoorbeeld op eigen veld met 0 – 1 onderuitging tegen CSV Apeldoorn. Die had ik zeker niet op mijn toto-formuliertje zo ingevuld. Of het verrassende Buitenpost dat thuis tegen HZVV niet verder komt dan 1 – 1.
De competitie is nog lang en we zullen alles op alles moeten zetten om deze race voor lijfsbehoud voort te kunnen zetten. Maar deze driepunter is daarin zonder meer een uitstekende stap voorwaarts.
Dinsdagavond moeten we voor de beker aantredentegen SVW ’27. Hoewel SVW op aanzienlijk lager niveau acteert, weten we inmiddels uit ervaring dat dat geen enkele garantie geeft voor een florissant resultaat. Ook tegen Schalkwijk werd het maar een moeizame overwinning. Ook SVW zal graag wat willen laten zien tegen die Vierde divisionist!
‘s Zaterdags volgt daar dan de thuiswedstrijd tegen Buitenpost op. Ook weer een pittige. Een verrassende ploeg met wisselende resultaten. Het won bijvoorbeeld uit bij Berkum met 1 – 2. Van onderschatting kan dan ook geen sprake zijn, ook al weten we dat we die punten hoe dan ook op de eigen Wolfskamer moeten zien te houden.
Ik dank alle getrouwen die de vrieskou hebben getrotseerd om onze mannen ook daar tegen de Duitse grens aan te steunen en hoop u ook op onze eigen vertrouwde Wolfskamer weer te mogen begroeten!

Gemoedelijk sfeertje! (Foto Cees Verloop)

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via 
ron apenstaartje rtpsoftware punt NL