Geduldig: SVL – Huizen: 1 – 4

Langbroek

SVL uit zou op papier geen probleem mogen zijn voor de trotse koploper. Ware het niet dat de uitglijers in deze competitie vaak plaatsvinden tegen de ‘kleintjes’. Huizen liet bijvoorbeeld op eigen terrein twee punten liggen tegen deze degradatiekandidaat en Zuidvogels schonk ons de eerste periode dankzij een 1 – 1 gelijkspel in en tegen Almkerk. Sliedrecht verloor zelfs op eigen terrein van Almkerk! Dit is gewoon geen competitie om makkelijk te denken over welke tegenstander dan ook en Huizen zou dus op haar hoede moeten zijn.
Chauffeuse Wilma zet ons keurig af op sportpark Oranjehof waar we worden verwelkomd met een fiks spandoek: ‘We are blue, we are white, we are fighting dynamite!’ Ook hier heeft die Engelse ziekte dus al toegeslagen. Mogelijk dat deze leus is overgenomen van een Engelse club, maar ik vind het altijd wat kolderiek staan als een lokaal dorpsclubje zich dergelijke internationale allure aan meet. Bij Huizen hebben we daar overigens ook een handje van gekregen, want ik kreeg laatst de aankondiging van ons stratentoernooi onder ogen dat volledig in het Engels gepresenteerd werd als ware het een internationaal dancefestival. Maybe I’ll have to write this match reports in English too to make some fancy impression…

De ontvangst in de knusse bestuurskamer is een stuk gemoedelijker dan de leus en aan de koffie maken we kennis met het arbitrale trio dat de KNVB voor deze wedstrijd heeft aangesteld. Opmerkelijk, want dit leek voor mij op voorhand toch niet op een risicowedstrijd…
Winnen is vandaag de enige optie. Arnold Klein heeft dan ook de meest logische opstelling uit de hoge hoed getoverd: voor Jaime Hensen treden Tristen Kroeze, Jeroen Lamme, Anouar Aktaou en Sergae Kogeldans aan. Daarvoor een middenrif met Frank van den Bosch, Dennis Lamme en Joshua Lo-Asioe. De stormtroepen bestaan vandaag uit Theo Visser, Timo Vos en Hidde van der Veldt.
Met een bank waarop we Tim Boterenbrood, Laurens Kooij, Remco Helms, Felitciano Zschusschen en reservedoelman Rok van Nuenen aantreffen heeft onze coach ruim voldoende opties om het een en ander om te zetten mochten de zaken niet zo lopen als gehoopt.
Met een schuin oog kijken we toch ook vandaag weer naar de andere kant van de Wolfskamer waar GRC’14 op bezoek komt. De supporters daar hebben me beloofd dat ze Huizen kampioen zouden gaan maken, dus eens kijken of ze die belofte gestand kunnen doen.
Voor dat de koploper er op bezoek komt, loopt het niet echt storm in Langbroek: ik schat dat ruim de helft van de aanwezigen een groen-geel hart heeft.
Pupil van de week Thijs oogde in de bestuurskamer nog wat beschroomd, maar eenmaal op het veld schudt hij alle schroom van zich af en weet hij Anouar Aktaou op het verkeerde been te zetten en rondt keurig af achter Jaime Hensen. Als dan ook nog een heus clublied heeft geklonken (dit nu wel weer gewoon in het Nederlands!) gaan we dan beginnen…

Gretig

Dat Huizen gretig en gemotiveerd aan de aftrap is verschenen blijkt al meteen bij diezelfde aftrap. Voor de bal rolt is Theo Visser al driftig onderweg op de Langbroeker helft en moet door arbiter Van de Luitgaarden even teruggefloten worden. Een gretigheid naar voren die ik ook graag straks in de wedstrijd bij onze goalgetter terug hoop te zien. In zijn vrije rol heb ik wel eens het gevoel dat hij nog net niet de handschoenen van Hensen overneemt om ook het keeperswerk nog voor zijn rekening te nemen. Theo’s werklust is een voorbeeld voor het hele team, zoals het een goed aanvoerder betaamt. Maar ik zie ‘m liever wat vaker oog in oog met de vijandelijke doelman…
Het is toch SVL dat het eerste wapenfeit voor zich opeist als Sjoerd Aalbertsen naast kopt na een fraaie combinatie over de vleugel.
Vijf minuten later is het dan toch Huizen dat de klok slaat: de weer sterk acterende Hidde van der Veldt herpakt zich na aanvankelijk balverlies en bezorgt de bal bij Joshua Lo-Asioe. Diens kopbal verlengt de voorzet naar de inlopende Frank van den Bosch die zich niet bedenkt en uithaalt. De bal kust de lat boven doelman Matthijs Mocking en verdwijnt zo over de goal. Weer twee minuten later draait Frank van den Bosch zich fraai vrij en speelt de opkomende Sergae Kogeldans aan. Diens inzet wordt door Mocking met moeite over de lat getild. Daarbij werd de aanval ook afgefloten voor buitenspel, maar de rolverdeling is weer duidelijk: Huizen dringt aan, SVL houdt de zaak gesloten en zoekt het geluk in de counter.

Bedachtzaam

Huizen laat zich niet gek maken door de noodzaak hier met drie punten weg te moeten rijden. Bedachtzaam speelt het op eigen helft de bal rond op zoek naar de gaatjes die het weet dat die zullen gaan komen. SVL trekt een witte muur op enkele meters achter de middenlijn en wacht op de dingen die gaan komen. Het is lastig voetballen, maar Huizen houdt zo wel de controle over de wedstrijd.
Het levert onder meer een corner op voor Huizen. Anouar Aktaou zet zich achter de bal en zwiept hem op het oog wat ruim bemeten voor de goal van Mocking langs. Aan de andere kant neemt Theo Visser de bal keurig op het hoofd en dwingt Mocking tot het weg boksen van de inzet. Kogeldans pikt op en zet opnieuw in, nu weer helemaal naar de andere kant van de goal waar Hidde van der Veldt alle risico neemt en de bal in één keer op de pantoffel neemt. Je moet een beetje geluk hebben bij zo’n volley, en dat geluk had Hidde deze keer dus niet en de bal verdwijnt over en naast de goal van Mocking.

Counters

De tegenaanvallen van SVL – veelal ingeleid door de sluw voetballende Ali Alkan – waren echter zeker niet van gevaar ontbloot. Diezelfde Alkan draait en pielt in onze zestien en haalt uit vanuit de draai. Ook een bal waar je een beetje mazzel bij moet hebben en ook Alkan moest het zonder dat geluk stellen bij deze inzet. Ook zijn teamgenoot Jorrit Fiegen zit het niet mee als hij een minuut later een rebound vol op de pantoffel neemt. De bal spat hoog over zonder dat Hensen er de handschoenen tegenaan hoeft te zetten.
En zo ontwikkelt er zich een boeiend schouwspel daar op sportpark Oranjehof met kansen voor beide doelen. Zo’n kans doet zich ook weer voor in de twintigste minuut als Anouar Aktaou een moeilijke bal op Frank van den Bosch geeft. De controle bij onze kleine middenvelder is fraai en hij weet de bal keurig door te spelen richting de ijverige Timo Vos die de bal echter rakelings buiten zijn bereik aan zich voorbij ziet gaan.
Het is diezelfde Timo Vos die dan de aanzet geeft tot de beloning van deze geduldige opbouw aan Huizer zijde. Zijn pass bereikt de weer onstuitbaar opstomende Kogeldans die deze keer niet voor de voorzet kiest, maar de bal keurig langs doelman Mocking binnenschuift: 0 –1 en het eerste gaatje in die witte dijk is geprikt… Nu maar hopen dat die Langbroeker vingertjes uit die dijk getrokken zullen worden…

Vingertje

Maar dat vingertje gaat dus vooralsnog niet uit die dijk! Al stuurt de weer sterk spelende Dennis Lamme Hidde van der Veldt weer goed weg en dwingt Hidde doelman Mocking tot een knappe safe met zijn uithaal. Als dat vingertje al uit de dijk was, dan moeten we dus wel scoren om daar gebruik van te kunnen maken.
Nadat arbiter Van de Luitgaarden even wat grenzen moest trekken door eerst spits Bart Aalbertsen met geel te beboeten voor gemekker, is ook Joshua Lo-Asioe aan de beurt als hij kort daarop aan de noodrem moet trekken.
Het zit Huizen ook niet echt mee in de afronding: een kopbal van Hidde van der Veldt lijkt al bij de tweede paal binnen te vallen maar dreigt toch het doel op centimeters te missen. Timo Vos dendert op de paal af om het leer het laatste zetje in de goede richting te geven. Maar ‘voor paal staan’ werd zelden zo fraai in beeld gebracht als op dat moment met die onfortuinlijke Timo die op centimeters van de doelpaal geen keuze kon maken tussen koppen of willekeurig welk ander lichaamsdeel. En de bal verdwijnt dus miraculeus langs de verkeerde kant van de paal…

Geduldig

Huizen laat zich niet van de wijs brengen. Technisch en qua positiespel is het de betere van de twee ploegen, maar het betaalt zich dus nog niet uit. En zolang de marge slechts één schamel goaltje is, blijft de hoop op een stuntje bij de Langbroekers in leven.
Theo Visser stuurt Hidde van der Veldt goed weg. Hidde stuift de hoek van het strafschopgebied binnen en heeft dan heel even een moment van besluiteloosheid. Dat moment is voor Sjoerd Aalbertsen genoeg om hem met een keurige sliding de bal te ontfutselen.
En dan gaan we toch een beetje zweten langs de lijn. Niet van de hitte, want het windje was bepaald fris, maar vooral omdat we nu toch wel beginnen te vrezen voor die ongelukkige tegengoal die deze wedstrijd weer in evenwicht zou kunnen brengen. SVL ruikt die mogelijkheid ook nu de tweede Huizer goal maar steeds uitblijft en zet aan, komt meer en nadrukkelijker van de eigen helft en Huizen moet zowaar het initiatief aan de thuisploeg laten. Alkan jaagt de bal maar weer eens een metertje over de goal van Hensen en rommelt zich even later door onze defensie als achter elkaar de ene na de andere 1-2-combinatie van Huizen wordt heroverd door de Langbroekers. Vanaf een meter of zeven jaagt ook de geroutineerde Alkan de bal echter te gehaast en ruim over de goal van Hensen. Dit zijn ook 100% kansen die deze degradatiekandidaat maar zo weer in het zadel zouden hadden kunnen helpen.
Anouar Aktaou gooit dan lijf en leden in de strijd om een vlammend schot van Walter Cremers te blokken. Huizen piept en kraakt – de onfortuinlijke Aktaou waarschijnlijk nog het meest, maar hij geeft geen krimp.
Het bekende oogje van die al even bekende naald wordt door Huizen van dichtbij bekeken als Jaime Hensen een corner net niet weet te voorkomen. Jens van Doorn zwiept de bal in de doelmond en in een mêlee van spelers weet Huizen met vereende krachten de bal aan de juiste kant van de doellijn te houden. Jorrit Fiegen moet al die inspanningen bekopen met een hoofdblessure als hij in zijn verwoede pogingen de bal over de lijn te werken in botsing komt met de doelpaal. Huizen zal na rust echt uit een ander vaatje moeten gaan tappen, anders kon die magere voorsprong weleens dramatisch gaan verdampen!

Rust

We gaan dus aan de thee met een wankele 0 – 1 voorsprong. Gelet op de vier ferme kansen die de thuisploeg heeft laten liggen (2. Kopbal naast Aalbertsen, 32. Alkan jaagt over, 36. Schot Alkan over, 40. Scrimmage op doellijn) gebiedt de eerlijkheid dat ondanks het optisch overwicht dat Huizen een groot deel van deze eerste helft had, een gelijke stand toch niet helemaal onverdiend zou zijn geweest. Het is dus bepaald geen gelopen koers voor onze mannen en ik ben dan ook benieuwd of en hoe Klein zal gaan ingrijpen.
Op de Wolfskamer heeft Zuidvogels inmiddels wel duidelijk gemaakt dat GRC’14 ons vandaag niet verder richting de titel zal gaan helpen. De 2 – 0 is een voorsprong die je onze buren wel toe kunt vertrouwen tegen een ploeg als GRC’14. Voor Huizen is ook hier dus een overwinning uit het vuur slepen dan ook de enige optie voor vanmiddag. Linksom of rechtsom, mooi voetbal of niet, PUNTEN!

Oef…

We beginnen ongewijzigd aan de tweede helft en erger nog: SVL gaat gewoon verder waar het voor rust is geëindigd: in de aanval. Anouar Aktaou moet dan na drie minuten al een overtreding begaan op die dekselse Ali Alkan die hem geel oplevert. De vrije trap wordt door Alkan zelf genomen en spat door de muur. Dan zien we Hensen met een weergalzode reactie naar de hoek schieten en de bal naar veiliger oorden dirigeren. Een 100% wereldredding waarvoor we onze doelman eigenlijk minimaal met een plaquette zouden moeten eren.
Dan wordt Huizen wakker. Eerst gaat Vos goed door. Hij wordt licht aangetikt en ziet dat zijn actie daarmee tot mislukken gedoemd is. Wat makkelijk gaat hij neer, maar de overtreding was gezien door Van de Luitgaarden en de vrije trap derhalve een logisch gevolg. Nu is het doelman Mocking die zich mag onderscheiden op de vrije trap van Theo Visser en ook de Langbroeker doelman slaagt met glans voor dit tentamen.

Wissels

Dan grijpt Klein tien minuten na rust toch in en haalt Kroeze, Aktaou en Van den Bosch naar de kant om Remco Helms, Felitciano Zschusschen en Tim Boterenbrood binnen de lijnen te brengen. Toch is het wéér Hensen die zich als eerste van de twee doelmannen moet onderscheiden als hij tot twee keer een inzet uit een corner moet weg boksen. De rebound valt dan voor de voeten van Ali Alkan die onze doelman opnieuw beproeft en wéér is Jaime Hensen de grote triomfator.
Jens van Doorn ondervindt dan dat Tim Boterenbrood zo ongeveer de laatste man is waar je in volle ren door gestuit wilt worden. Onverzettelijk blokt ‘Boter’ Van Doorn die neergaat en verzorging nodig heeft. Even later zal Van Doorn uit de strijd worden gehaald door coach Joël Titaley. Ik kan me er iets bij voorstellen als de wissel voor Van Doorn als een opluchting kwam.
Nadat Walter Cremers de bal nog een keer hoog over had gejaagd en Selcuk Albayrak de bal recht op Hensen had gevolleerd, neemt Huizen stukje bij beetje weer het initiatief van de thuisploeg over en dicteert het wedstrijdverloop weer zoals het in het begin van deze wedstrijd al deed. Vos ziet zijn lob-poging nog geblokt en tot corner verwerkt worden. Dat levert in eerste instantie nog niets op als de kopbal van Joshua Lo-Asioe door Aalbertsen van de lijn wordt gehaald: wéér een corner. De bal komt voor en dan is daar – wie anders dan – Joshua Lo-Asioe die de bal met het lichaam van dichtbij over de doellijn werkt en de marge voor Huizen met 0 – 2 op twee goals brengt.
Met één goaltje verschil zat er nog wel een stuntje in voor SVL, maar twéé goals?...

Afstand nemen

Nu zijn de vingertjes toch wel uit de Langbroeker dijk. Joshua Lo-Asioe stuurt Hidde van der Veldt diep en nu de verdedigers van SVL wat verder van de goal zijn gaan spelen in een poging tot een wanhoopsoffensiefje weet hij wel raad met die ruimte. Hij stuift op doelman Mocking af die er met de moed der wanhoop uit komt. Oog in oog met de Langbroeker doelman kiest Hidde voor het eigen succes en dat biedt de moedige doelman de kans om redding te brengen, waar een balletje breed op Felitciano Zschusschen de doelman in kansloze positie zou hebben achter gelaten.
Maar Hidde maakt het kort daarop wel weer goed met Zschusschen als hij sterk doorzet over de vleugel en een voorzet loslaat richting Zschusschen. Die bedenkt zich niet en met en heerlijke volley laat hij zijn klasse even zien en laat Mocking volstrekt kansloos. 0 – 3 en welke Langbroeker er nu nog hoop op een stuntje had, die heeft die hoop dan nu wel laten varen.
Ook de 0 – 4 had Felitciano Zschusschen kort daarop al op de schoen bij een vernietigende uithaal. Deze keer krijgt doelman Mocking assistentie van zijn verdedigers die zich er massaal voor gooien en de bal weten te blokken.
Timo Vos wordt dan vervangen door Laurens Kooij die kort na zijn inbrengen aan het einde van een fraaie combinatie tussen Kogeldans en Visser staat en beheerst afrondt: 0 – 4
De overwinning had nog ruimer kunnen uitvallen als grensrechter Jeffrey Adu Boahen er niet een paar keer naast zat met zijn beoordelingen. KNVB-man, dus geen partijdigheid en dan kan ook een onpartijdig grensrechter er dus wel eens naast zitten. ’t Kan ook zijn dat het gros van de toeschouwers er naast zat, natuurlijk, maar ik heb zo mijn twijfels.
Laurens had ook nog zijn tweede al op de schoen als doelman Mocking goed anticipeert op een voorzet. Hij laat de bal echter los en dan is daar Kooij er als de kippen bij om de bal in het doel te jagen. Tenminste: dat was de planning, maar de bal verdwijnt jammerlijk in het zijnet. Gebrek aan wedstrijdritme zullen we maar stellen…
Ik ben mijn tas al aan het inpakken en als ik diep in blessuretijd nog even opkijk zie ik nog net dat doelman Hensen gepasseerd wordt door een nuchtere schuiver van invaller Freek van Wijk. En weg is die ‘clean-sheet’. Een schrale troost voor SVL en een bittere pil voor de weer uitstekend keepende Jaime Hensen…

Arnold Klein

“Ik probeer altijd voor de headline van de verslagen de wedstrijd in één woord een beetje samen te vatten. Ik koos voor vandaag voor ‘geduldig’. Snap je dat?”
“Tja, dat was eigenlijk de remedie op die eerste helft,” beaamt Klein. “Het eerste half uur speelden we gedurfd en vrij en creëerden we de nodige kansen. Dan maken we het onszelf weer moeilijk omdat we niet doorpakken en verder afstand nemen dan die 0 – 1 waarmee we wel een kleine opening forceerden, maar nog niks ‘binnen’ hadden.”
“Ik vond eigenlijk dat we de hele wedstijd – op een fase eind eerste helft na – de wedstrijd heel geduldig controleerden…”
“Mwoah, dat ben ik niet helemaal met je eens. We hadden inderdaad het laatste kwartier van de eerste helft wat te weinig grip op hun omschakelmomenten. Daardoor sloop er wat angst in de ploeg en daardoor wist SVL twee hele goede kansen te creëren via die balvaardige Ali Alkan. Dat is bekend, die heeft hoog gespeeld en die weet gewoon hoe dit uit te spelen. Ik vond ons toen in de omschakeling niet gretig genoeg en hadden we regelmatig teveel mensen vóór de bal. Ook meteen na de rust zie je dat we weer bijna in de valkuil trappen die SVL voor ons gegraven had, dezelfde valkuil waar we thuis ook al ingetrapt waren – alleen geeft de scheidsrechter geen rood maar geel – en pakt Jaime Hensen die vrijetrap fantastisch uit de hoek. Dat was voor mijn gevoel het keerpunt in de wedstrijd. Daarna konden we rustig op zoek naar de 0 – 2. Als je onvoldoende grip op de counters hebt, dan moet je gewoon wat geduldiger op balbezit spelen en je iets anders positioneren. Dat hebben we de tweede helft iets anders gedaan dan in de eerste helft en werd SVL de tweede helft dus niet meer zo gevaarlijk uit de counters. Maar dat betekent wel dat je geduldiger moet wachten om de juiste man te vinden. Dat hadden we overigens nog wel wat beter kunnen doen: balletje breed als iemand anders er beter voor staat, betere keuzes maken. De beste remedie is dan gewoon goals maken. Het maakt me dan niet uit of dat uit een standaardsituatie is of niet, daar trainen wij immers ook gewoon op. Na die 0 – 2 zie je dan ineens weer een frank en vrij voetballend Huizen dat de uitslag nog wel veel hoger op had kunnen voeren. Dat neemt allemaal niet weg dat we op bepaalde momenten in de wedstrijd wel slordig zijn geweest en die slordigheid had maar zo kunnen leiden tot een gelijke tussenstand. Waar we voor de winterstop misschien wat scherper voor de goal waren of gewoon wat meer geluk hadden, hebben we dat nu dan even niet. Maar ook die laatste goal, daar kan ik me mateloos aan irriteren datje die zó makkelijk weggeeft. We spelen af en toe met zo’n gedrevenheid dat de spelers zichzelf in hun enthousiasme uit hun posities lopen. Dat zijn ook een beetje de grillen van een ploeg die zo graag wil…”

Jaime Hensen

“Het droeve lot van een keeper in een goed lopend elftal is dat hij veelal als toeschouwer zijn wedstrijden doormaakt, maar vandaag toch weer serieus aan het werk!...”
“Ja, ik denk dat we goed begonnen met veel lopende mensen, maar dat het toch een wat stroef potje dreigde te worden. We creëerden wel veel kansen, maar we hadden onszelf daarmee meer moeten belonen. Daarna geven we nog een tweetal hele grote kansen weg.”
“Toen we de tweede helft dan eindelijk afstand namen, zag ik jou zo ongeveer al je goal uitkomen zodra ze ook maar één voet over de middenlijn zetten…”
“Haha, dat is wat overdreven! Ik ben wel een meevoetballende keeper, dus wil je graag bij het spel betrokken worden. De eerste helft was dat wel lastig met de vrije trappen die zij rond de zestienmeter kregen. Die ene die had een hele lastige stuit, daar moest ik vol voor gaan. Dat was inderdaad wel een heerlijke redding. Ik krijg gewoon dit seizoen heel weinig te doen en dan moet ik er toch staan op de momenten dat het er ineens wél toe doet. Dat is inderdaad het moeilijkste van het keepersvak, omdat je negentig minuten geconcentreerd moet blijven. Soms krijg je één bal in de zestien en ben je de rest van de wedstrijd toeschouwer en moet je op dat moment toch de volle concentratie hebben. Lastig, maar dat is wel waarvoor je er dan staat.”
“Ik vond Huizen heel mooi geconcentreerd en geduldig zoeken naar de openingen. Was dat de opdracht die jullie mee hadden gekregen?”
“De trainer had ons op het hart gedrukt niet hetzelfde te laten overkomen als in de thuiswedstrijd toen we een rode kaart kregen en met 1 – 1 het veld af stapten. Dat hebben we ook benoemd in de kleedkamer: dat we geduldig moesten spelen en dat we de eerste helft bij vlagen veel te gretig waren en teveel wilden. We moesten proberen simpeler in onze posities te spelen en het balletje rond te laten gaan, dan komen die kansen vanzelf wel. En dat zag je de tweede helft dan ook gebeuren. Theo Visser die Laurens Kooij als invaller zijn goaltje gunt.
We moeten nu gewoon naar onszelf blijven kijken en ons wedstrijd voor wedstrijd blijven concentreren. Nee, ik wil nog niet vooruitkijken naar de derby. Daar zitten nog vijf wedstrijden tussen en die kunnen allemaal het verschil maken Nu dus eerst De Bilt thuis. Als we dat met z’n allen op die wedstrijden focussen  – we hebben iedereen nodig! – dan hopen we ook dan weer een mooi resultaat te halen!”

Laurens Kooij

We hebben hem een tijdje uit beeld zien verdwijnen, onze rappe jonge vleugelspits. Een blessure hield hem een tijd aan de kant en dat kostte hem het zicht op een basisplek.
“Daar hebben we lang op moeten wachten: een goal van Laurens Kooij…”
“Jazeker! Veel te lang. Toevallig was dit wel de wedstrijd waarin ik geblesseerd ben geraakt. In het begin van het seizoen speelde ik wat vaker in de basis, daarna was het lastiger om er weer tussen te komen. Nee, dit is denk ik niet mijn eerste goal. Volgens mij had ik er begin van dit seizoen al eentje gemaakt, maar eerlijk gezegd weet ik dat niet meer helemaal zeker. Ik was zeker gretig om weer eens te scoren. Hiervoor kreeg ik denk ik net te weinig speeltijd om lekker in mijn spel te komen en te kunnen scoren – daar moet je ook goede kansen voor krijgen – maar vandaag ging hij er dus wel in! En inderdaad: bijna nóg eentje! Die bal had ik terug moeten leggen. Ik hád ‘m kunnen maken, maar het ging iets te snel allemaal.”
“Is dat dan ook de gretigheid van een speler die de smaak te pakken heeft als hij invalt?”
“Ja, ik denk dat dat inderdaad m’n gretigheid was om voor eigen succes te gaan. Daarvoor had ik nog wel een goede actie waaruit Felitciano Zschusschen scoorde, maar die werd helaas afgekeurd wegens buitenspel.
Ik begin nu weer helemaal fit te worden en begin er ook weer lekker in te komen. Het zijn voor mij best wel moeilijke weken geweest waarin ik veel moest toekijken en ook weinig kon laten zien in de tijd die me dan toebedeeld werd. Dat gaat best wel een beetje aan je zelfvertrouwen knagen en dan ga je daar op de training ook een beetje tegenaan lopen. Maar ik moet zeggen dat het ook op de trainingen de laatste tijd ook weer lekkerder gaat. Ik zit goed in mijn vel, nu! Ik heb het ook geaccepteerd dat het logisch is als de basiself goed draait, dat het dan lastig is om je er weer tussen te knokken. Als ik niet geblesseerd had geweest had ik misschien nu in de basis gestaan. Maar dat heb ik nu geaccepteerd. Nee, van mijn blessure heb ik totaal geen last meer. Het enige dat nog ontbreekt is wat wedstrijdritme…”

Apenstaartjes kijk op de zaak

De mensen van SVL hadden stiekem gehoopt op een stuntje. In de kantine een heuse cocktailbar met twee jolige Hofmannetjes die de meest zonnige mixjes voor de gegadigden mixten. Ik ga voor de Mojito die me heel vriendelijk aangeboden wordt door de mannen. Ze hebben er ondanks de toch wat tegenvallende belangstelling voor hun brouwsels zelf de grootste lol in.

De Hofmannetjes...

Geen onvertogen woord daar in Langbroek. Geen mineurstemming, geen agressie, gewoon sportief zoals het hoort, ondanks de dreigende degradatie. Een fijn clubje daar in dat Langbroek. Ik gun ze een langer verblijf in de eerste klasse, maar dat zal lastig worden – al is de marge met zes wedstrijden te gaan zeker niet onoverbrugbaar met één puntje achterstand op GRC’14 en twee op Woudenberg – al was het maar alleen om die Hofmannen met hun cocktails…
Huizen blijft dus netjes op titelkoers. De spanning stijgt met de wedstrijd en het moet voor de spelers ook een kwestie van stalen zenuwen zijn om die focus keer op keer te behouden. Zolang de marge slechts twee puntjes is, is er nog helemaal niets beslist met nog zes wedstrijden ­ – inclusief derby – nog voor de boeg.
Zaterdag dus De Bilt. De bekerwedstrijd aan het begin van het seizoen liet al zien dat ook dit weer geen gelopen koers is, ondanks de makkelijk ogende 0 – 3 overwinning destijds bij De Bilt.
De Bilt sleepte – naar ik vernam in een tumultueuze wedstrijd – in Leerdam een punt uit het vuur. En met de negende plek op de ranglijst en met slechts vier punten afstand van de gevarenzone, zullen ook die Biltenaren weer gebrand zijn op het afsnoepen van de punten.
Het aftellen is nadrukkelijk begonnen en wordt met de wedstrijd spannender. Wie van de twee ploegen stapt er de volgende keer naast het slappe koord dat richting titel gespannen is. Of komt het dan straks toch allemaal neer op die beslissende derby?

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via:

ron apenstaartje rtpsoftware punt NL