Gretig: Huizen – WV-HEDW:5 – 1

Pittig: WV-HEDW

Ik kan me weinig positieve sportieve resultaten van Huizen herinneren van onze wedstrijden tegen WV-HEDW. Het vorige seizoen pakten we twee keer een punt (1 - 1 thuis, 2 - 2 uit), waarbij met name de uitwedstrijd een lofzang aan Koning Voetbal was. Iemand merkte op dat dat de enige twee punten waren die we ooit tegen de Amsterdammers gehaald hebben. Daarbij kan Huizen nou niet echt terug kijken op een flitsende start van deze competitie met vier punten uit evenveel wedstrijden. Bemoedigend is daarbij dan weer wel dat dat het met hetzelfde gemak en iets meer mazzel gewoon twaalf hadden kunnen (moeten?) zijn. Voetballend had Huizen wellicht ‘recht’ gehad op een koppositie, maar helaas blijkt het scoren van goals toch wel een essentieel onderdeel van het spel dat voetbal heet. En daar schoot Huizen nou net te kort tegen SWIFT, Alphense Boys en Hoogland… Desalniettemin start coach Klein toch weer met de gekende basiself. Niet dat ik suggesties voor verandering heb, de keuzes van Klein en zijn staf komen me volstrekt logisch voor.
Van Kammen en Van der Veldt blijven vandaag aan de kant met blessures. Geen risico in deze fase van de competitie. Dat levert een bank op met reservedoelman Van Schaik, Helms, Perez, Schaap, Bakker, Kamstra en Schipper

Ook ‘gigant’ WV-HEDW (107(!!!) teams) kende een moeizame start van de competitie en peurde zelfs slechts drie punten uit de eerste duels van deze prille competitie. Voor beide ploegen is het dan ook zaak nu eens spijkers met drie koppen te slaan: wie vandaag verliest haakt af en moet angstig naar beneden gaan kijken. De winnaar blijft in de race voor het linker rijtje. Zo simpel is het eigenlijk…
Eenmaal op de tribune gelukkig weer de ‘Omaatjes’ én een nieuwe stadionspeaker! Jurgen van Wessel. Een contract voor het leven voor die man! Luid en duidelijk, goed verhaal, leuke eigen insteek door te beginnen met de reservespelers en dan pas de basiself. Verfrissend, aangenaam, geweldig! In ere houden die man!

Frank en de Omaatjes...

Nou hebben we dus een prachtig LED-scherm aan de muur van de kantine. Vorige wedstrijd verborgen achter de parasols, deze week verborgen achter de mosseltent. Toch een beetje jammer. Al zeg ik er meteen bij dat ik zelf ook geen betere plek zou kunnen aanwijzen voor dat ding. Maar goed: we hebben niet iedere wedstrijd een mosselparty en erg veel zon verwacht ik ook weer niet de komende maanden.
De wedstrijdbal wordt vandaag geleverd door 3108 DESIGN. Volgens eigen zeggen Timmerman en Architect in één. Maar vooral een sociaal bewogen bedrijf dat via stageplaatsen jongeren ‘met een afstand tot de schoolbanken’ op geweldige wijze op onze samenleving voorbereidt. Een loffelijk initiatief dat zeker navolging en ondersteuning verdient.

Fris

Zowel Huizen als WV-HEDW lijken zich van meet af aan niet te willen verstoppen. Geen verlammende angst voor open messen en dus een open en aantrekkelijke pot voetbal. De eerste corner is voor onze gasten en ‘DJ Joshy’ Lo-Asioe neemt de bal goed op de krullenbol en zorgt er zo voor dat dit voor Huizen geen verdere nadelige gevolgen heeft.
Huizen zoekt ook de aanval en dan is daar een heerlijke combinatie via Kogeldans en Kozjak die voor deze gelegenheid op de linkerflank opereert en met een fraaie voorzet captain Visser bedient. Met een gewaagde volley probeert Visser de openingstreffer voor zijn rekening te nemen, maar met dit soort ballenmoet je gewoon een beetje geluk hebben en de bal spat ruim over de goal van WV-HEDW-doelman Dion Thomas.
Een minuut later is Sergio Kozjak opnieuw gevaarlijk en laat vanaf de zijlijn een geweldige crossbal los die buiten bereik van Dion Thomas tegen de binnenkant van de verre paal uiteenspat! Opluchting in de Amsterdamse gelederen, teleurstelling bij de opgeveerde Huizer aanhang.
Drie minuten later – we schrijven de negende minuut – mag WV-HEDW een vrije trap nemen wegens het blokkeren van die gevaarlijke WV-HEDW-spits Joost Heij. De bal ligt er heerlijk voor zo op een metertje of anderhalf, twee van ons strafschopgebied. Het is even billenknijpen op de tribune. Rida Najib belast zich met dit buitenkansje en jaagt de bal buiten bereik van doelman Pabon over de muur en tegen de lat! Nu zijn de rollen op de tribune omgedraaid en kan de Huizer aanhang opgelucht adem halen en zakt alles dat WV-HEDW is teleurgesteld terug in de kuipstoeltjes.

Lekker!

En zo ontspint er zich een heerlijke open wedstrijd op de Wolfskamer. Een fraaie aanval wordt besloten met een goede voorzet van Tristen Kroeze. De bal komt voor en doelman Thomas moet er zich dapper voor werpen om de openingstreffer te voorkomen.
Dan stuitert een hoge bal over Jack van Moerkerk. Het leek wel wat op die rare stuiterbal waar Ajax donderdag jl. de score mee opende. Waar de Olympique Marseille-speler de ingreep niet meer aandurfde doet Van Moerkerk dat nu wel. Het kost hem terecht geel als hij zich in de middencirkel vergrijpt aan de door spurtende Frank van den Bosch. De weg was nog lang en er waren nog verdedigers die de weg naar de goal hadden kunnen afsnijden, dus rood was hier zeker niet de juiste kleur – al werd daar achter me op de tribune wel héél nadrukkelijk om gevraagd…
Een voorzet van de jarige Timo Vos is een fractie te hoog voor Joshua Lo-Asioe. Mede doordat er stevig mee werd gesprongen in de Amsterdamse defensie kan onze nijvere middenvelder, die gelukkig weer op tijd hersteld was van zijn blessure, te weinig kracht en richting aan zijn kopbal meegeven. Beide defensies passen goed op de wederzijdse ‘forten’ en hoewel we een sprankelende eerste helft aan het bekijken zijn blijven de kansen op de vingers van één hand te tellen.
Dan krijgt Timo Vos een verjaarscadeautje waar hij niet zo blij mee is. Hij wordt lelijk geraakt en heeft verzorging nodig. Wonderdokter Baijens weet hem weer op de been te helpen, maar we zien aan zijn loopje dat dat niet van harte gaat. Klein had daar al op geanticipeerd en had spits Kamstra al in de warming-up gestuurd. Vos probeert het nog wel, maar de snelheid en felheid waarmee hij zijn spel altijd opluistert lijkt wat verloren te zijn gegaan. Nadat Van den Bosch nog een keer goed werd weggestuurd door Lo-Asioe, moet Vos dan toch de handdoek in de ring werpen en wordt vervangen door Thomas Kamstra.

Scoren

Huizen heeft inmiddels het beste van het veldspel en trekt de wedstrijd langzaam maar zeker naar zich toe. Het spel houdt ons op het puntje van onze stoel, maar wat deze wedstrijd nodig heeft is een doelpunt en behoudens die ballen op paal en lat zijn beide ploegen daar nog niet echt serieus bij in de buurt gekomen. Kamstra is dan goed betrokken bij een snelle aanvalsopzet waaruit Lo-Asioe de bal gevaarlijk inbrengt. Helaas is daar Tim de Jong die verder onheil voor WV-HEDW fraai weet te verijdelen.
Dan gaat die dekselse Kamstra er ineens goed vandoor. Oog in oog met doelman Thomas kiest hij voor het omspelen van de Amsterdamse doelman. Dat lukt hem als volleerd spits voortreffelijk, alleen komt Kamstra wel wat te ver naar de buitenkant uit. Voor de goal verschijnt de gretige Van den Bosch en Kamstra kiest ervoor om hem de bal toe te spelen. Maar ook de WV-HEDW-defensie staat niet stil en voor Frank goed en wel aan de bal komt zit er dan een verdediger tussen en blokt de inzet van onze ‘horzel’. Het levert wel een corner op die door doelman Thomas in een scrimmage voor de goal wordt weggebokst.
Ook Kozjak mag dan ineens alleen op doelman Thomas afgaan. Ook Kozjak kiest er voor om de doelman te omspelen en ook hij komt wat ver naar de zijkant uit. De hoek is moeilijk, té moeilijk naar blijkt als Kozjak de bal probeert binnen te schuiven en de bal in het zijnet ziet belanden. Kans verkeken, maar dat Huizen de beste papieren heeft voor de openingstreffer wordt langzaamaan duidelijk.
Ook een kopbal van Joshua Lo-Asioe op een voorzet van de voortreffelijk spelende Dailey Groenewegen ontbeert weer de kracht en richting om doelman Thomas ernstig in verlegenheid te brengen.
Op slag van rust probeert Theo Visser het nog eens met een striemende uithaal, maar ook nu spat de bal rakelings langs de verkeerde kant van de paal naast.

Rust

Nadat doelman Pabon nog knap een voorzet van Najib onschadelijk had gemaakt, gaan we dan dus toch zonder doelpunten rusten. Huizen verzuimt opnieuw zich te belonen voor het goede spel en moet dus beducht zijn voor de tegenstoten van de Amsterdammers. Het leidde wel tot een aantrekkelijke eerste helft waarin beide ploegen op zoek waren geweest naar die broodnodige openingstreffer. Een goal waar beide ploegen dicht bij waren met hun ballen op respectievelijk paal en lat. Voor Huizen kwamen er daar nog eens twee uitgelezen mogelijkheden bij van spelers die de doelman al voorbij waren, maar toch het net niet wisten te vinden. Huizen dus voor ‘op punten’, maar aangezien alleen doelpunten tellen, schieten we daar dus niet veel mee op.
Reservedoelman Van Schaik kwijt zich keurig van de taak onze pupilletjes van de week een beetje bezig te houden. Voor deze mennekes moet dit immers toch een middag om nooit te vergeten zijn. ‘Duimpje op’ voor Mitchell!
Bij Huizen liep Helms al enige tijd warm. Vooralsnog zou ik geen speler aan kunnen wijzen die rijp was voor een wissel, maar ik neem aan dat Klein ‘inside information’ heeft en Helms niet voor Jan met de korte achternaam warm heeft laten lopen.

Wissels

Het is niet Arnold Klein, maar WV-HEDW-coach Marcel Valk die wisselt. En niet zo zuinig ook: maar liefst drie man tegelijk worden vervangen. Jack van Moerkerk, Nick Lammers en Joost Heij worden bedankt voor bewezen diensten en vervangen door Tim Correia, Jordy Dijkhuizen en Tim van Eldonk.
Je hebt gouden wissels en … deze…
Het is natuurlijk onzin deze wissels als directe oorzaak aan te wijzen, maar we zijn net twee minuten bezig als Kroeze bij een aanval van Huizen zijn inzet geblokt ziet. De afvallende bal komt voor de voeten van Frank van den Bosch die zich niet bedenkt en doeltreffend uithaalt: 1 – 0 en eindelijk lijkt Huizen zich dan toch te belonen voor haar goede spel.
Ik krijg amper de tijd om deze goal te beschrijven, want twee minuten later is het opnieuw raak: op de achterlijn verovert de ijverig storende Visser de bal op een verdediger van WV-HEDW en prikt de bal voor de goal waar in de drukte Joshua Lo-Asioe opduikt om de bal over de doellijn te werken. Geen schoonheid van een goal, maar wel eens die getuigt van wilskracht (Visser) en gretigheid (Lo-Asioe). En ook minder fraaie goals tellen gewoon!
Huizen heeft de cadans lekker te pakken, want opnieuw heeft het slechts twee minuten nodig voor een volgende treffer: de ijverige Kozjak dendert weer door en oog in oog met doelman Thomas behoudt hij nu het overzicht en legt de bal panklaar voor Frank van den Bosch die daar wel raad mee weet en zijn tweede van de middag laat aantekenen! 3 – 0 en we weten niet wat ons overkomt daar op de tribune. Er wordt nog net geen ‘10-10-10’ gescandeerd, maar waar gaat dit doelpuntenfestijn dan straks eindigen? WV-HEDW hangt als een aangeslagen bokser in de touwen en als de term ‘rijp voor de slacht’ ooit van toepassing was, dan is het vandaag wel! Als WV-HEDW eigenlijk niet al ‘geslacht’ is…

En door…

Natuurlijk legt WV-HEDW het moede hoofd nog niet in de schoot en een fraaie diagonale pass gaat maar rakelings aan Rida Najib voorbij. Aan de andere kant doet Kamstra hetzelfde: zijn voorzet is fraai en gevaarlijk, maar deze gaat ook aan alles en iedereen voorbij.
Dan komt Helms voor Sergae Kogeldans die met wat klachten onder luid applaus naar de kant gehaald wordt. Helms zou weer een degelijke partij voetbal op de mat leggen. Eigenlijk is Helms een voetballer die altijd met een zeven van het veld stapt. Nooit een zes, nooit een acht. Een stabiele factor en een genot voor de staf om zo’n speler achter de hand te hebben.
Inmiddels wordt de Wolfskamer geteisterd door een wolkbreuk. Dat maakt het veld snel en glad. De bal schiet door naar de volledig vrijstaande Romello Austin. ‘Bewaker’ Kroeze die felle duels met de rappe buitenspeler uitvocht, laat zich ook nu niet uit het veld slaan en met een uiterste krachtsinspanning weet Tristen zich voor de bal te storten en zo een doelpoging te voorkomen.
3 – 0 Lijkt een veilige marge, maar AZ’67 bewees midweeks dat dat nog geen enkele garantie biedt. En dus besluit Sergio Kozjak er dan nog maar eentje bij te prikken: hij schat een pass van Dennis Lamme goed op waarde en opnieuw staat hij oog in oog met doelman Thomas die geen antwoord heeft op Kozjaks bekeken schuiver die via de binnenkant van de paal binnen kaatst. 4 – 0 en dat lijkt toch echt wel een marge waarmee de Huizers zich in veilige haven mogen wanen.

‘Ere’treffer?

Doelman Pabon ziet een spijkerharde inzet van invaller Correia op zich af spatten. De bal is spekglad en Pabon neemt dus geen risico en pareert de bal met de vlakke hand. De bal spat weg en Correia denkt een tweede kans schoon te kunnen zien. Pabon is echter alert en voor Correia gevaarlijk kan worden is onze doelman alweer op zijn post om de bal op te pikken.
We zijn al ruim een uur onderweg als eerst Kamstra goed in de loop wordt aangespeeld. De Amsterdamse noodrem gaat er weer op en arbiter Hendrix ziet zich genoodzaakt Yamiro Macrander het geel voor te houden. Theo Visser legt de vrije trap perfect op het hoofd van Jeroen Lamme. Waar onze noeste rots in de branding daar meestal wel raad mee weet, heeft hij nu de kompasnaald volstrekt verkeerd afgesteld staan en de bal verdwijnt vanuit kansrijke positie meters naast de goal van doelman Thomas. En Lamme was het spoor blijkbaar even helemaal bijster, want kort daarop denkt hij de bal op het gladde veld terug te spelen op Pabon. Hij passeert echter zijn eigen doelman en de bal lijkt maar zo in eigen doel te verdwijnen. Pabon doet een uiterste poging de bal te achterhalen, maar als de bal dan onverwachts toch tegen de paal botst is Pabon er te dicht op om de bal nog te ontwijken en via het rechter scheenbeen van onze doelman ketst de bal alsnog binnen: 4 -1 en wéér geen clean sheet dus voor de onfortuinlijke Pabon die wel weer op een prima wedstrijd terug kan zien. Maar om dit nou een ‘eretreffer’ te noemen?

Onverdroten

Huizen haalt de spreekwoordelijke schouders op en gaat onverdroten voort. Maar op de een of andere manier is het ‘verzorgde’ uit het spel van onze mannen verdwenen. Hotseknots-begonia-voetbal doet de amusementswaarde van deze heerlijke wedstrijd geen goed. Kamstra jaagt de bal in het zijnet na een van de spaarzame fraaie aanvallen die we nog te zien zullen krijgen.
Kroeze levert dan slordig in bij Correia en moet dat zelf weer herstellen.
Dan gaat Frank van den Bosch er weer vandoor. Tim de Jong ziet zich genoodzaakt aan de arm van onze gelegenheidsspits te gaan hangen. Frank laat zich echter maar niet zonder slag of stoot neerhalen en zet zijn voet nog onder de bal in de hoop doelman Thomas met een boogbal te kunnen verrassen. Maar het evenwicht is te zeer verstoord en de bal valt ver naast de goal. Wel geel voor De Jong en een vrije trap voor Huizen. Visser jaagt de bal langs de muur, maar ook naast de goal.
Toch zal ook Visser loon naar werken krijgen als zeven minuten voor tijd een voorzet van Van den Bosch strak voor de goal langs lijkt te gaan. Maar dan is daar Visser die van dichtbij het laatste zetje weet te geven dat de bal in de verre hoek binnen laat glijden: 5 -1 en Huizen stevent daarmee op een heerlijke ruime overwinning af. Een overwinning waar heel Huizen naar hunkerde!
De koek is nog niet op, want Klein grijpt deze comfortabele stand aan om ook wat jongelingen speelminuten te gunnen. Robbie Schipper, Tijmen Bakker en Kevin Schaap komen binnen de lijnen voor Lo-Asioe, Kozjak en Frank van den Bosch. Eigenlijk drie applauswissels.
Kevin Schaap breekt dan in de dying seconds van deze wedstrijd nog door en jaagt de bal spijkerhard tegen de onderkant van de lat. De bal spat heen en weer en voor mijn gevoel was de bal wel degelijk over de lijn, maar het ging allemaal zo snel dat ook de grensrechter een en ander niet kon bijbenen en nog in volle sprint was richting achterlijn toen Schaap zijn bal uiteindelijk weer het veld in zag kaatsen. Het was een heerlijk toetje op een heerlijke wedstrijd waarin Huizen zeer goede zaken deed en zich zo keurig binnen het linker rijtje nestelde.

Arnold Klein

“Dit had ik van tevoren niet durven voorspellen…” open ik het gesprekje met onze winnende coach.
“Laat ik het zo zeggen: als je kijkt naar het spelbeeld van de afgelopen weken, dan hoop je dat je de lijn die we hebben uitgezet weet door te trekken. En dat hebben we gedaan. De eerste helft was eigenlijk een kopie van eerdere wedstrijden met een schlemielige vrije trap die op de lat spat. Dat was het enige wapenfeit dat WV-HEDW de eerste helft heeft gehad. Wij creëren al na vier minuten al een kans die er eigenlijk in moet, de eerste van vijf kansen die maar zo goals hadden kunnen zijn. Kijk je dan naar onze vorige wedstijden: Alphense Boys één counter, goal! Zo leek het ook nu bijna te gaan.
De tweede helft hadden we echter meteen alles goed staan in balbezit en bij balbezit tegenstander. We hadden in de rust besproken dat we moesten volharden in het spel dat we speelden. Dat leverde de bevrijdende treffer meteen na rust op en zie je dat we binnen zes minuten drie keer weten te scoren.”
“Doorgaan waar we mee bezig zijn, zeg je, maar je had het toch iets anders neergezet voor mijn gevoel…”
“Klopt! Scherp gezien. We hebben er veel op getraind. Ik wist dat WV-HEDW centraal verdedigend fysiek erg sterk is. Daar hebben we op geanticipeerd en daar iets anders tegenover gesteld door de zijkanten sterk bezet te houden en zoveel mogelijk ballen achter die verdediging neer te leggen. Dat hebben we vandaag wat anders ingevuld dan de afgelopen twee weken en dat pakte goed uit.”
“Is deze andere aanpak een blijvertje?”
“Ik weet waar de sterke en mindere kanten van Hollandia liggen. We zullen gewoon messcherp moeten zijn. Het gaat er mij gewoon nog steeds om hoe wij het spel op de mat kunnen leggen. De uitslag is natuurlijk altijd leidend voor supporter en iedereen. Daarom ben ik ook heel blij dat we deze wedstrijd gewonnen hebben voor alle mensen die Huizen een warm hart toedragen. Ik kan mijn team alleen maar een groot compliment geven hoe ze vandaag het spel op de mat hebben gelegd.”
“Heb je nou vandaag alle goals ingehaald die je vorige wedstrijden hebt laten liggen?”
“Dat kan: als je kijkt naar Hoogland en Alphense Boys, als we die eerste kansen gemaakt hadden, dan hadden dat ook maar zo grotere uitslagen geworden kunnen zijn. Maar goed: dat zijn allemaal gepasseerde stations. Vandaag hebben we dan weer laten zien wat we voetballend kunnen. De details waar het tegen Hoogland aan schortte zorgden vandaag dat we de drie punten lekker in huis hielden met een klinkende 5 – 1 overwinning…”
“HBC wint met 0 – 8 bij DHSC, Ter Leede legt Alphense Boys met 0 -5 over de knie. Rare uitslagen, toch?”
“HBC is bet een heel aardige ploeg, hoor, maar ik had in deze competitie eigenlijk niet anders verwacht. In het begin van iedere competitie streeft iedere trainer zijn manier van spelen na. Op een gegeven moment heeft ie daar succes mee of juist niet en dan is de vraag hoe je als trainer daar mee om moet gaan. Ik heb vandaag ook gekozen om iets te wisselen in de manier van spelen en dat pakt dan goed uit. Als het spel en de energie maar goed zijn! Vorige week was dat ook het geval, alleen sta je dan met lege handen omdat je maar geen goals maakt. Het is frustrerend om goed te spelen en toch geen punten te pakken.”
“Je had vandaag te kampen met een tweetal blessures. Dat vangen we toch vrij simpel op…”
“Ja, ik heb ook al eerder aangegeven dat we gewoon een groep van tweeëntwintig min of meer volwaardige spelers hebben. Sommige spelers zijn nog niet helemaal waar ze zijn moeten, maar die brengen wel dat stukje gemotiveerdheid dat het voor mij als trainer erg makkelijk maakt. Natuurlijk wordt het een ander verhaal als het er drie of vier zijn die je moet vervangen, maar nu ging dat vlekkeloos. Zo’n Thomas (Kamstra, Red.) speelde vandaag niet op zijn eigen spitspositie, maar viel toch prima in. De spitspositie is een lastige om in te vullen. Thomas is daar nog niet ver genoeg in naar mijn smaak. Maar hij is jong en gretig en heeft het toch maar goed ingevuld!”
“Helms vond ik ook weer sterk invallen…”
“Ja, Remco is gewoon een hele stabiele factor. Sergae Kogeldans had wat klachten en dan is het voor mij heel simpel om Helms te brengen…”

Olivier Pabon

“Voor je wéér met de noorderzon bent vertrokken, pluk ik je nu maar als eerste uit de kleedkamer. Je had vorige week een afspraak?”
“Ja! Ik had een andere afspraak en had mijn ‘joker’ ingezet (spelers gaan allemaal standaard met de bus mee terug, maar mogen soms wel ‘een joker’ inzetten om op eigen gelegenheid te vertrekken. Red.). Ik kon echt niet langer wachten…”
“Ik had je vorige week willen complimenteren met een uitstekende wedstrijd en ook vandaag kan ik dat compliment wel herhalen… Maar wat een L*llige tegengoal…”
“Ja, wil je daar niet meer over beginnen! Ik dacht eerlijk gezegd dat hij naast zou gaan en toen kaatste hij ineens van de paal weer terug. Ik zat er zo dicht op dat ik te weinig tijd had om daar nog op te reageren. Dat zag er natuurlijk ook heel knullig uit en voelt ook heel knullig.”
“Ik hoorde vandaag de eerste mensen opmerken dat we er als keeper op vooruit zijn gegaan… Persoonlijk vind ik het nog wat vroeg om dat al te zeggen, maar het geeft wel aan dat je een goede eerste indruk achter hebt gelaten…”
“Dat is zeker een heel mooi compliment, al vind ik zelf dat ik nog niet zover ben als Jaime. Ik ben wel heel blij dat ik alle vertrouwen van het team heb gekregen en geniet er gewoon ook lekker van!”

Thomas Kamstra

“Eindelijk eens lekker wat minuten mogen maken! Is het bevallen?”
“Zeker, zeker ja! Het is wel jammer voor Timo Vos dat ie er uitgerekend op zijn verjaardag geblesseerd af moest, maar voor mij was het wel heel lekker dat ik nou eens zestig minuten mocht spelen. Ik kwam er gelijk wel lekker in met een goede loopactie waarmee ik langs de keeper ging. Helaas ging die bal er uiteindelijk niet in, maar verder kan ik er wel goed op terugkijken!
Ik voel me hier prima thuis. Ik was er zeker niet vanuit gegaan meteen een basisplek te veroveren, maar ik baalde er wel van dat ik twee wedstrijden helemaal niet gespeeld heb. Maar ik moet me gewoon op de trainingen laten zien en als ik er in mag komen. Ook bij Hoogland vond ik zelf wel dat ik lekker inviel. Zo hoop ik steeds meer minuten te mogen gaan maken.
Ik moest vandaag op een andere plek dan mijn eigen positie invallen. Dat was wel even wennen, maar het smaakte wel naar meer. Ik hoop dat de goals nu ook binnenkort weer gaan komen!”

Frank van den Bosch

“Heerlijk weer!” glundert onze publiekslieveling als ik hem feliciteer met zijn twee goals. “De eerste helft misten we wel weer een paar kansjes en dat hebben we de afgelopen wedstrijden natuurlijk ook gedaan. Ik was dan ook heel blij voor het team dat ik de openingsgoal kon maken, waardoor we gelijk door konden pakken. Als we naar de uitslag kijken, hebben we nu de stijgende lijn wel te pakken.
We hebben de eerste wedstrijden gewoon teveel moeite gehad met scoren. Daar hebben we veel op getraind en nu heeft dat dan gelukkig zijn uitwerking gekregen.
Theo Visser en ik moesten samen wisselend de spitspositie innemen en dan vanuit een vroege voorzet proberen te scoren via de flanken waar Sergio Kozjak en Timo Vos voor de aanvoer moesten zorgen. Dat pakte vandaag wel lekker uit: het ging op een gegeven moment razendsnel en dat gaf een heerlijk gevoel  dat ze er maar in bleven vliegen. Heerlijk!”
“Had je niet heel graag ook die boogbal willen maken?”
“Boogbal? Ah! Jazeker! Het was eigenlijk meer om de bal gewoon weg te schieten zodat ik een vrije trap zou krijgen. Ik wilde hem wel richting goal schieten, maar helaas werd dat toch niet de kers op de taart, maar een 5 – 1 uitslag is alleen maar mooi! Ik sta nu op drie goals en ben op jacht naar tien goals of méér! Haha!”

Jurgen van Wessel

Ik wilde hem een contract voor het leven aanbieden! Met een speels gemak alsof hij al jaren omroept klaterde zijn prettige stemgeluid over de Wolfskamer. Zonder verder iemand tekort te willen doen was dat een aangename verrassing.
Na de wedstrijd had Jurgen helaas andere verplichtingen waardoor ik hem niet meer te pakken kreeg. Vader Jan-Rene regelde echter zijn nummer, zodat ik hem zojuist even telefonisch kort kon spreken.
“Haha! Nou dat contract, dat mag wel, hoor! Ik vond het ontzettend leuk om te doen! Ik denk dat af en toe een nieuw geluid geen kwaad kan, maar ik wil niemand van zijn of haar plek stoten, hoor! Ik vind het gewoon leuk wat voor de club te kunnen doen. Ik hoorde van meer mensen dat ze het positief ervaren hebben. Dat is wel heel fijn, dan weet je dat je goed bezig bent geweest. Je moet doen waar je goed in bent, dus ik denk dat ik mijn functie bij de club wel gevonden heb.”
“Je staat me bij als een redelijk getalenteerde doelman. Voetbal je zelf ook nog?”
“Alleen in de zaal bij Laren! Ik heb inderdaad wel bij Huizen Onder23-1 onder de lat gestaan. Het eerste redde ik niet en daarna ben ik in Huizen 6 gaan voetballen waar destijds een aantal getalenteerde spelers onderdak hadden gevonden, maar ik verloor toch een beetje de lol in het voetbal en kwam tot de conclusie dat ik gezellig kijken met mijn vader en mijn broer eigenlijk leuker vond dat zelf actief te zijn.
Nee, er zijn geen afspraken met me gemaakt. In november krijgen we gezinsuitbreiding. Dan hoop ik Huizen van een nieuw aanstormend talent te kunnen voorzien. Dat houdt wel in dat ik gewoon niet alle thuiswedstrijden zal kunnen omroepen, maar als ze me vragen dan ben ik in principe altijd bereid!”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Eindelijk weer eens een overtuigende, klinkende overwinning. Het deed zeer bij WV-HEDW waarvan coach Marcel Valk na afloop zo gebelgd was dat hij zich niet wilde lenen voor een korte nabeschouwing in de bestuurskamer. Jammer, maar ik kan me nauwelijks voorstellen dat de cynische bedankjes van het Huizer publiek voor zijn drie wissels daarvan de hoofdoorzaak waren. Een trainer die zo gepokt en gemazeld is als Marcel Valk zou daar toch boven moeten kunnen staan.
WV-HEDW zakt nu naar de voorlaatste plek. Een plek die ver beneden de stand van deze goede ploeg is en die naar ik aanneem ook op korte termijn weer verlaten zal gaan worden. Het is een rare competitie met merkwaardige uitslagen, getuige ook de 0 – 8 van HBC bij DHSC.
Huizen handhaaft zich netjes in het linker rijtje op een zevende plek. Vandaag (zondag) spelen JOS/Watergraafsmeer en Purmersteijn nog tegen elkaar. Die wisselende speeldagen maken de stand nogal onoverzichtelijk, zeker ook met Hollandia – JOS/Watergraafsmeer dat nog in de planning zit vanwege een jubileum.
Vandaag dus een heerlijke en volkomen terechte overwinning voor Huizen. Coach Klein gaf al aan tandenknarsend op het puntenverlies in de eerste wedstrijden terug te zien. ‘Wat als’ en ‘misschien’ tellen niet in het voetbal, de keiharde (doel-)punten bepalen waar je staat en dan blijkt hoe dan ook de ranglijst uiteindelijk toch de enige juiste stand aan te geven. Excuses, verwijten, spijt, het heeft allemaal geen zin, scoren en de punten gewoon pakken is het devies waar Huizen zich nu op moet richten. Geen wedstrijd is een ‘cadeautje’, geen wedstrijd is een ‘makkie’. Ik verval in herhalingen, ik weet het. Je bent zo goed als je laatste wedstijd heet het. Dan is Huizen nu dus ineens heel erg goed. Nu is het zaak die lijn inderdaad door te trekken en te zien waar het allemaal toe zal leiden en ons niet te laten verblinden door deze ene zwaluw die voor Huizen zeker niet op voorhand de voetbalzomer in leidt. Volgende week wacht ons Hollandia dat Huizen op twee punten op de hielen zit. Nu alle ploegen nog relatief dicht opeen staan maakt een overwinning of een nederlaag een wereld van verschil op de ranglijst uit. Ik hoop dan ook dat ik aanstaande zaterdag daar in Hoorn weer veel geel-groen langs de lijn aan zal treffen.
Vandaag was het in ieder geval weer fijn langs de lijn!

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via

ron apenstaartje rtpsoftware punt NL