Huizerkaas BC Zuyderzee MECO groep
  • Lid worden
  • Webshop
  • Businessclub
  •  

    Wedstrijdverslagen

    Inspiratieloos: Huizen – AZSV: 1 -2

    Gepubliceerd op:

    AZSV en de laatste lootjes

    Het seizoen dreigt voor Huizen uit te gaan als de beroemde nachtkaars: twee punten uit de laatste vijf wedstrijden is niet bepaald een resultaat waar Arnold Klein de slingers voor uit de kast zal halen.
    Vanmiddag de Aalten Zaterdag Sport Vereniging op bezoek op de Wolfskamer. Uit werd het een lekkere 0 – 3 voor de mannen van Klein en de verwachtingen zijn dan ook hoog gespannen en op een broodnodige driepunter wordt in de wandelgangen eigenlijk gewoon gerekend.
    AZSV staat dus alleen wél gewoon zesde op de ranglijst en peurde zeven punten uit die laatste vijf wedstrijden. Tóch moet Huizen vandaag die punten in eigen huis zien te houden om het directe lijfsbehoud dat de doelstelling voor dit seizoen is veilig te stellen. Ondanks de geruststellende rekensom van de heer Fröhlich van Berkum ben ik toch pas helemaal gerust als Huizen gewoon één punt meer heeft dan de achtervolging nog zou kunnen halen.
    Jaime Hensen neemt zijn vertrouwde plek onder de lat weer in, Frank van den Bosch kan alweer aansluiten bij de selectie al is het dan vooralsnog op de bank. Een operatie houdt nu ook Timo Vos de rest van het seizoen aan de kant. Geen echte voetbalblessure, maar ik kan er weinig verzinnen die me zo’n onbehaaglijk gevoel zouden kunnen geven. Vanaf hier nogmaals een spoedig herstel gewenst!



    Bij AZSV is spits Rik van der Eerden weer fit, met zijn vijftien goals de absolute AZSV-topscoorder. Een reus van een vent, een speler om rekening mee te houden!
    Met de rentree van ‘Frankie’ – die in die uitwedstrijd zijn bijnaam ‘De Horzel’ aangemeten kreeg – ook weer die twee schatten op de tribune: ‘De Omaatjes’ van Frank van den Bosch. Frankie boft maar met twee van die engeltjes!
    Figuren die ik minder als ‘schatten’ of ‘engeltjes’ zou willen betitelen is het volk dat weer het een en ander aan troep op en onder mijn schrijftafeltje heeft achtergelaten. Een megaprullenbak staat vlak naast het tafeltje, maar toch het patatbakje gewoon op de grond gekwakt, de mayo op de vloer en dus onder mijn schoenen. Het is blijkbaar niet ‘vet’ of ‘cool’ om je troep gewoon netjes weg te gooien.

    Vuurwerk

    En de wedstrijd opent met vuurwerk, niet op het veld helaas, maar de festiviteiten rond het 95-jarige bestaan van onze buurclub HSV De Zuidvogels werden opgeleukt met een daverend vuurwerk. Of het een beetje plagerij was om het vuurwerk meteen na de aftrap te ontsteken weet ik niet, maar het leukte de wedstrijd wel meteen wat op.
    En dat zou geen overbodige luxe zijn, want beide teams zouden er niet echt een voetbalfeestje van gaan maken deze middag. AZSV was enerzijds uiteraard uit op een revanche voor de 0 – 3, maar was ook weer bang in een open Huizer mes te lopen. Men was gewaarschuwd.
    Huizen had na de oorwassing van Berkum twee weken de tijd gehad om dit echec een beetje te verwerken, maar dat was maar gedeeltelijk gelukt: het zelfvertrouwen straalde bepaald niet af van het spel van onze mannen. Anouar Aktaou laat wel meteen één van zijn befaamde crosspasses los, maar AZSV-verdediger Bram Rensing heeft dat goed doorzien en onderschept de pass voor de bal een Huizer weet te bereiken.
    Dan is het de beurt aan AZSV en Chris Verheul jaagt een voorzet van rechts in één keer hoog over de goal van Hensen.
    Tristen Kroeze lanceert vervolgens Hidde van der Veldt die hoopvol sneller was dan zijn directe tegenstanders. Hiddes voorzet wordt echter weer door die ferme AZSV-defensie onderschept. Kroeze ziet kans de aanval nog even in leven te houden. Dan wordt Theo Visser getorpedeerd en de jonge arbiter Andy Wolff geeft Huizen balvoordeel. Helaas was dit niet een wedstrijd waarin Huizen veel met balvoordeel wist aan te vangen en ook dit voordeel gaat dan ook uiteindelijk weer verloren in de menigte voor doelman Jasper te Kolste.
    Langzaam maar zeker ontrafelt zich het beeld van een moeizame wedstrijd.

    Werken

    John van ’t Schip beet ooit als trainer van FC Twente een van zijn spelers toe dat als ie niet lekker in de wedstrijd zat, dat ie dan wel zijn arbeid kon leveren. En dat doet Huizen: werklust kan ze zeker niet ontzegd worden. Maar er gaat gewoon teveel fout, er zit te weinig raffinement, te weinig overtuiging in de acties, de passes, de combinaties. Het mondt uit in een aantal clashes op het middenveld waar Joshua Lo-Asioe, Dennis Lamme en Bram Rensing even het slachtoffer van worden. Gelukkig kunnen ze alle drie weer verder, maar heel even lijkt het speelveld op een soort veldhospitaal met rennende verplegers en verzorgers.
    Als Hidde van der Veldt dan voor de tweede keer stevig aangepakt wordt, kent arbiter Wolff Huizen dan een vrije trap toe op een metertje of twintig van de goal van doelman Te Kolste. Anouar zet zich er achter en jaagt de bal hard langs de muur, maar helaas ook langs het doel van Te Kolste.
    De weer sterk opstomende Kogeldans legt dan de bal fraai in de loop van de mee sprintende Sergio Kozjak. Deze doet een dappere poging de bal in volle sprint te controleren, maar ziet dan de bal toch over de achterlijn springen.
    En zo zien we hoe AZSV wel drukt, maar niet tot kansen komt en Huizen countert, maar de kansen niet benut. Het noopt Dennis Lamme tot een gewaagde poging van een meter of dertig. Ondanks de overtuiging van vader Fred Lamme dat Dennis ze kan maken uit alle standen en afstanden, hobbelt de bal gevaarloos naast. Maar ja: niet geschoten is altijd mis, he?

    Ploeteren

    Huizen knokt tegen AZSV, maar zeker ook tegen zichzelf. Er hangt een matheid over het voetbal die aan moedeloosheid lijkt te grenzen. Een schitterende voorzet van Niek te Veluwe bereikt de volledig vrijstaande spits Rik van der Eerden die met zijn kopbal de hoek maar voor het uitzoeken heeft en het is slechts aan het gebrek aan scherpte bij de AZSV-spits te danken dat Huizen niet op achterstand komt: de bal vliegt ruim naast. Maar het gevaar is nog niet geweken, want kort daarop gaat Niek te Veluwe scherp door en komt oog in oog te staan met Jaime Hensen die zijn eerste schitterende redding van de middag verricht als hij de harde inzet van Te Veluwe met de voet weet te keren om vervolgens de rebound simpel weg te vangen. Huizen is aan het ploeteren om het hoofd boven water te houden.
    Sergio Kozjak weet in de negentiende minuut met een slim passje Hidde van der Veldt te bereiken binnen de zestien voor Te Kolste, maar opnieuw is het té druk en weet Tom te Veluwe Hiddes inzet te blokkeren. Een lange aanval die begint met een goede actie van Ritchie Zinga die struikelend en wel in balbezit weet te blijven op een goede crosspass. De bal; komt voor en ondanks de nodige omzwervingen weet geen van de betrokkenen tot een voldragen doelpoging te komen. En weer speelt de term ‘ploeteren’ door mijn hoofd. Huizen knokt en buffelt, maar het heilig vuur ontbreekt, de splijtende pass, de geraffineerde beweging die AZSV het bos in weet te sturen.
    Een inzet van Rik van der Eerden wordt geblokt, dan gaat Chris Verheul er vandoor voor het strafschopgebied langs. Twee man is hij te slim af en aan de andere kant wordt deze fraaie actie besloten met een pegel van Tom te Veluwe die ook weer veel te ruim bemeten was en hoog over vliegt. Van het sprankelende Huizen van weleer is weinig meer over. Veel te veel ballen gaan opzij of achterwaarts. En weer denk ik ‘ploeteren’…

    Voorsprong!

    Joshua Lo-Asioe zet dan goed zijn ‘kont in het duel’ en weet zo in balbezit te blijven. Hij behoudt het overzicht en ziet de opsprintende Kogeldans weer langs de lijn flitsen. De bal gaat goed in de loop en onze kleine vleugelverdediger kan slechts ten koste van een corner worden afgestopt. Theo Visser belast zich weer met deze taak en brengt de bal in de doelmond. En dan wordt het hotseknots-begonia in het doelgebied. De bal flippert heen en weer, op en neer, grabbel, grabbel, via de rug(!) van Hidde van der Veldt, doelman Te Kolste wentelwiekt en komt armen en benen tekort en dan is het Joshua Lo-Asioe die uiteindelijk aan al dat geharrewar een einde maakt door de bal het laatste zetje over de doellijn te geven! 1 – 0 en de opluchting vliegt als een bevrijdingsfestival over de tribune. Zou het dan tóch? Zou het dan tóch weer eens lukken? Zal dit AZSV weer knakken?
    En Huizen lijkt door te willen zetten: een uitval via de ijverige Visser gaat richting Kozjak. Twee slimme spelers die elkaar goed aanvoelen, maar die ik veel te weinig naar mijn smaak naast elkaar zie opereren. De bal wordt corner gegleden voor de 2 – 0 op het scorebord getoverd kon worden. De corner komt voor, maar is te hoog voor de gretig anticiperende Lo-Asioe en de bal verdwijnt aan de andere kant weer onaangeroerd over de achterlijn. Zinga passeert Tom te Veluwe en besluit tot een doelpoging. De afstand is echter ruim en de kracht van de inzet overstijgt nauwelijks het niveau van die van een B-junior. Doelman Te Kolste kan de bal simpel wegvangen. Jammer van die fraaie actie die er aan vooraf ging. Ook Sergio Kozjak doet een poging nadat hij sterk aan de bal was gebleven. Ook nu weet de bal de juiste richting niet te vinden en rolt gevaarloos naast. Huizen wil wel, maar de overtuiging ontbreekt volledig in onze doelpogingen…

    Gelijk

    Een minuut of acht voor rust lijkt een voorzet vanaf de flank goed richting die gevaarlijke spits Van der Eerden te gaan. Hensen verkiest deze bal aan Jeroen Lamme over te laten die er inderdaad keurig tussen zit en de bal corner kopt. Gevaar geweken, lijkt het. Had Klein er immers niet bij de wedstrijdbespreking op gehamerd hoe AZSV hun corners bij de eerste paal neerlegden? Dat kon dan toch niet meer fout gaan?
    Helaas… Niek te Veluwe zet zich achter de bal en bij de eerste paal duikt daar Sebastian Navis op die de bal simpel binnen kan knikken. En Huizen is de voorsprong dus na acht minuten al weer kwijt…
    Het is een mentale knak voor de mannen. Men realiseert zich dat deze goal onnodig was, dat ze hiervoor gewaarschuwd waren.
    Sergio Kozjak krijgt nog een applausje als hij na een lange sprint Navis vlak voor de tribune de voet dwars weet te zetten, maar het AZSV dat moed heeft geput uit deze simpele gelijkmaker: Van der Eerden ‘vergeet’ in de zestien de bal en een tweede inzet wordt door Kogeldans onschadelijk gemaakt. De corner wordt in eerste instantie nog geruimd en een voorzet uit de afvallende bal gaat maar nauwelijks aan topscoorder Van der Eerden voorbij.
    En dan gaat Helms op slag van rust beginnen aan een warming up. Wat is Klein van plan?

    Rust

    De 1 – 1 waarmee we de rust in gaan geeft een reëel beeld van hetgeen we deze eerste helft hebben mogen aanschouwen. Beide ploegen vertoonden een opvallend gebrek aan creativiteit waardoor beide doelmannen zich niet bovenmatig hoefden te spannen. Beide ploegen ogen een beetje uitgeblust en ‘aan vakantie toe’.
    Ik ben benieuwd wie er uit gaat voor Helms en of daar weer een blessure aan ten grondslag ligt. Want met de felle Schaap en onze ‘Horzel’ nog op de bank zat ik eigenlijk meer aan dat soort wissels te denken.
    Angstig bekijk ik de ruststanden van de concurrentie: WV-HEDW staat nog op 0 – 0 tegen Ajax, Buitenpost idem dito tegen HZVV en ook SDV Barneveld en d’Olde Veste, CSV Apeldoorn en Swift zijn nog niet tot scoren gekomen. Flevo Boys staat min of meer verrassend met 2 – 1 voor tegen kampioen Eemdijk dat de teugels blijkbaar al wat heeft laten vieren…
    Maar eens zien of Huizen deze tweede helft de wedstrijd alsnog naar zich toe zal weten te trekken. Vooralsnog heb ik daar nog weinig voortekenen van mogen aanschouwen…

    Wissels

    Het zijn Helms en Creebsburg die aan deze tweede helft mogen beginnen. Anouar Aktaou en Ritchie Zinga hebben hun plekken daar voor af moeten staan. Nou niet bepaald de wissels die ik in gedachten zou hebben als ik een wedstrijd in mijn voordeel zou willen laten kantelen. Maar goed: ik heb Klein nog nooit op een ondoordachte wissel kunnen betrappen, dus hij zal er ongetwijfeld zijn ideeën mee hebben. Ik zie hiermee een soort 5-3-2-opstelling ontstaan. Een tactische wissel dus.
    Het lijkt wel wat effect te hebben want Visser ‘schampt’ een goede voorzet van de doorgebroken Van der Veldt.
    Het voetbal wordt er echter toch niet florissanter van, ook bij onze gasten niet. Eerst is het Van der Eerden die zijn faam als topschutter bepaald niet waarmaakte als hij de bal maar voor het intikken heeft na drie, vier gruwelijke misperen bij ons achterin. Ook Nick van Breugel weet dan niet te profiteren van de defensieve wanorde bij Huizen en Hensen weet zijn doel voor doorboring te behoeden.

    Wat een kansen!

    Sergae Kogeldans speelt met een slimme steekbal Sergio Kozjak weg. De bal komt perfect voor de voeten van onze spits en waar hij anders zo koel en berekenend bleek, schrikt hij nu van het gapende gat dat de lege doelmond voor hem vormt. Ik zie de paniek in de ogen van doelman Te Kolste als Kozjak de bal keurig controleert en uithaalt. En dan gaat het afschuwelijk mis. Onze arme Kojak zal dit moment vannacht nog menigmaal zwetend aan zich voorbij zien trekken, want de bal gaat over de goal en niet zo’n beetje ook… Chocoladebeentje? Zenuwen? Gebrek aan zelfvertrouwen? Wie het weet mag het zeggen, maar dit soort ballen moet gewoon binnen worden gewerkt op dit niveau!
    Maar AZSV kan er ook wat van: liggend in geslagen positie weet doelman Hensen tot twee keer aan toe als reddende engel op te treden op inzetten van Van der Eerden en Niek te Veluwe! Knap van Hensen, maar met alle respect: één van die ballen had onze doelman liggend op de grond toch zeker kansloos moeten laten.
    Het spel wordt slordiger en slordiger en op een gegeven moment doet het me zelfs denken aan onze Wolvenbak: kluitjesvoetbal!
    Huizen probeert het wel, maar weet niet lekker in haar kracht te komen. Of dat de verdienste is van AZSV, durf ik niet met zekerheid te stellen, maar feit blijft dat van het fraaie positiespel dat Klein eerder dit seizoen in zijn team geramd leek te hebben, is he-le-maal niks meer terug te vinden…

    Frankie

    Op de tribunes mort het publiek om het inbrengen van onze publiekslieveling Frankie van den Bosch. Begrijpelijk, maar ook wel alarmerend dat Huizen zó afhankelijk lijkt te zijn van de inbreng van een knul die eigenlijk nog maar net komt kijken in he seniorenvoetbal.
    Terwijl er gejuich opsteekt als Frank aan zijn warming up begint, brengen Visser en Kogeldans gezamenlijk de bal voor. Zowel Hidde van der Veldt als Joshua Lo-Asioe weten echter geen raad met deze voorzet en de bal rolt weer zo door zonder dat doelman Te Kolste er een grijze haar van gekregen zal hebben…
    Coach Dave de Jong van AZSV grijpt in en brengt Yordi Orriëns voor Nick van Breugel en diezelfde Orriëns jaagt een voorzet gretig maar hoog voorlangs.
    Dan mag Frankie dan eindelijk zijn opwachting maken na lang blessureleed. De aangeslagen Kozjak die heel veel loopwerk had verricht, maar zichtbaar met zichzelf worstelde na zijn misser mag dan op de bank plaats nemen.
    Kroeze begint dan een 1-2 en de inzet wordt ten koste van een corner geblokt. Visser knikt de bal goed naar de hoek, maar helaas ook langs de verkeerde kant van de paal.
    Geel voor Jeroen Lamme die in de ogen van arbiter Wolff Chris Verheul ‘opvangt’. Een beetje discutabel, aangezien Verheul ook maar bitter weinig aanstalten maakte om de botsing te ontlopen en zodoende eigenlijk gewoon tegen Lamme aanliep. Maar goed: Wolff stond er dichterbij dan ik, dus ook hier weer het voordeel van de twijfel voor de arbitrage.
    Een vrije trap van invaller Orriëns die zich nadrukkelijk wilde manifesteren bij AZSV en nu is het Dennis Lamme die er goed het hoofd onder zet. Het loopt uiteindelijk uit op een corner aan de andere kant waar Visser de bal goed voorbrengt. Jeroen Lamme loopt goed in en opnieuw sleept hij een corner uit het vuur. Nu is het Frank van den Bosch die zijn invalbeurt tracht te bekronen met een halve volley die echter een simpele prooi vormt voor doelman Jasper te Kolste.

    Noodlot

    Klein brengt dan nieuw elan binnen de lijnen in de vorm van Kevin Schaap. De leeg gespeelde Theo Visser mag plaats voor hem maken. Je hebt gouden wissels maar je hebt ze ook die van lood lijken. Gretig stuift Schaap achter Niek te Veluwe aan en in de hoek van het strafschopgebied wordt de HZSV-spits lichtjes aangetikt. Voor door de wol geverfde speler als Te Veluwe is dat ‘kaassie’ en gretig zoekt Te Veluwe de rubber korrels op. Gedecideerd strekt arbiter Wolff de arm richting strafschopstip… Helaas: er viel vanaf mijn positie weinig op deze beslissing aan te merken, je moet een aanvaller gewoon niet in de verleiding brengen om op die plek neer te gaan. Te Veluwe was al op weg naar de cornervlag en er was weinig direct gevaar meer van zijn actie te duchten. Meelopen en voor je houden is dan het devies. Maar dat is lastig als je jong, onervaren en vooral heel gretig bent. Een leermomentje voor de onfortuinlijke Kevin Schaap die met lede ogen toe moest zien hoe spits Van der Eerden Hensen de verkeerde kant op stuurde en met nog drie minuten plus wat extra tijd op de klok Huizen de genadeklap toediende: 1 – 2…
    Het is in onze mannen te prijzen dat de handdoek niet gegooid werd: Frank van den Bosch weet bij de eerste paal niet tot een schotpoging te komen op een vallende bal uit een corner van Schaap. Ook Jeroen Lamme doet nog een koppoging die over vliegt. Nóg een scrimmage, wéér geen doelpoging, het is over en óp bij Huizen. Gelaten druipen de mannen af na opnieuw een nederlaag…

    Trainers

    Normaliter vang ik coach Klein na de wedstrijd even op voor een interview, nu kwam er steeds iets tussen en kwam het er niet van. Ik moet me nu maar even behelpen met de korte wedstrijdanalyse die de beide trainers in de businessruimte gaven.
    Coach De Jong van AZSV bijt het spits af en geeft aan dat ze de eerste helft wat makkelijker aan de bal waren dan Huizen en een aantal kansen creëerden, maar waar toch de eindpass ontbrak om die kansen te verzilveren. De Jong meende wel twee of drie goals te hebben kunnen maken. Terwijl AZSV het overwicht in doelpunten had moeten uitdrukken, stond het toch ineens maar zo met 1 – 0 achter uit een corner waarbij de AZSV-defensie er niet goed uitzag. Ook uit een corner wisten onze gasten dus weer terug te komen. De Jong voorspelde zijn mannen in de rust dat Huizen wel wat zou gaan ‘doen’ de tweede helft. En dat klopte: Huizen stond beter de tweede helft nadat het van 4-3-3 naar 5-2-3 en 5-3-2 switchten waardoor we meer moeite kregen om door die Huizer defensie heen te lopen. Beide ploegen kregen na rust nog wel wat mogelijkheden. Via de strafschop behaalde AZSV dus de winst waar ze dan ook heel blij mee waren.
    Coach Arnold Klein zag een onzeker Huizen starten na de forse nederlaag tegen Berkum. Ondanks dat er de afgelopen twee weken op gehamerd was dat uit de ‘koppies’ te zetten, was dat toch maar ten dele gelukt. Ondanks dat Klein aan had gegeven hoe AZSV zijn corners neemt, bleek dat toch mis te gaan, waardoor AZSV weer op gelijke hoogte kon komen. In de rust heeft Klein inderdaad het een en ander omgegooid, waarna de rechtsback van AZSV in principe de bal mocht hebben en de rest schaakmat werd gezet. Dan is het zaak daar verder je voordeel uit te trekken. Maar als je kijkt hoe AZSV in vergelijking met Huizen de duels aangaan, dan is dat net een stukje slimmer: steeds een handje, een duwtje erbij. Daarin schoot Huizen tekort. Ook refereerde Klein nog even aan de opgelegde kans die Huizen liet liggen. In Kleins beleving kon de speler in kwestie gewoon doorlopen en ’m zo binnenschuiven. Dan kom je dus niet op 2 – 1 maar gaat hij er aan de andere kant met een strafschop wel in. Heel vervelend voor Kevin Schaap, een jonge knul van achttien, negentien jaar die zich in zijn jeugdigheid even de scheidsrechter in verleiding brengt. Die legt ‘m dan op de stip en dat is de keuze van de scheidsrechter. Maar je moet ‘m gewoon niet in die verleiding brengen en dan is het dus vooral zuur dat je deze wedstrijd met 1 -2 verliest. Dan kan je alleen nog naar de ranglijst kijken en hopen dat de uitslagen gunstig voor ons uitvallen. Dat viel gelukkig niet echt tegen. Maar buiten dat, vond Klein dat een gelijkspel vandaag wellicht ook terecht was geweest. Maar voetbal is zoals het is en dus moeten we ons gewoon weer zien op te richten naar de volgende wedstrijd tegen Buitenpost toe…

    Jaime Hensen

    Met een aantal goede reddingen leek onze doelman ons lang voor de nederlaag te kunnen behoeden, maar helaas…
    Wat een zeperd, weer! Je pakte toch wel sterk een stel ballen…” verzucht ik als ik Jaime in de gang naar de kleedkamers opvang.
    “Jah, maar daar hebben we niks aan. We staan staan toch weer met lege handen hier!” sombert Jaime. “En dat doet zeer, heel zeer… Dit mag gewoon echt niet gebeuren…”
    Inderdaad: uit win je met 0 – 3, verschil is we dat die Van der Eerden nu mee deed. Was dat het verschil?
    “Ik denk dat we gewoon naar onszelf moeten kijken! Kijk zo’n grote kans van Sergio in de tweede helft, dat zijn gewoon ‘key-momenten’, dan die hele domme fout en dat is dan weer een keerpunt in de wedstrijd: of je komt op 2 - 1 vóór en nu kom je met 1 -2 áchter!”
    Deze wedstrijd werd niet beslist op mooi en fraai voetbal, maar gewoon op fouten! Alle goals vielen door stomme fouten, ook bij hen…
    “Klopt! We hadden wel een lucky-goal met die openingstreffer. En we hadden het nog zo gehad over hun corners, en alsnog kopt hij ’m daar zo binnen zonder dat we het duel aangaan! En dan weet je gewoon dat het weer moeilijk gaat worden…
    Ik had ook het gevoel dat we de grip een beetje kwijt waren na de 1 – 1.”
    Ik vond ons heel ongeïnspireerd voetballen. Waren dat nog de naweeën van de 6 – 0?
    “Nee, we hebben de koppen na Berkum bij elkaar gestoken en weten dat we die drie punten gewoon hard nodig hebben en daar moeten we gewoon hard voor werken met zijn allen, die komen niet zomaar aanwaaien! Maar goed: dit soort dingen mogen eigenlijk gewoon niet meer gebeuren! Je moet ook je kansen afmaken, zeker op dit niveau.”
    Twee punten uit de laatste zes wedstrijden…
    “Nee het gaat niet heel best, nee… Maar daar moeten we niet in blijven hangen en gewoon die energie erin blijven stoppen. We hadden vandaag ook wat moeite met hun systeem waardoor we niet lekker in ons spel wisten te komen, dat maakte het ook een minder leuke wedstrijd om te zien, denk ik…”
    Volgende week verwacht ik gewoon weer drie punten van jullie!
    “Ik kan ze niet beloven, maar we gaan er wel onze stinkende best voor doen!”

    Joshua Lo-Asioe

    Jij maakte ‘m, he?” vraag ik onze nijvere middenvelder. Vanaf de tribune was slecht zichtbaar wie de bal nou het laatste zetje gaf, vandaar dat ik het even uit eerste hand wilde vernemen.
    “Yes! Ja, gelukkig wel. Jeroen Lamme die hem tegen Hidde aan kopte. Iedereen van hun trapte of graaide mis, dus ik kon hem zo binnen tikken eigenlijk. Die keeper zat er nog wel aan, maar die was al achter de lijn.”
    Ik had het er net met Hensen over dat deze wedstrijd beslist werd door fouten en niet door goed voetbal…
    “Ja, dat ben ik wel met je eens. Het was vandaag ook gewon ’bikkelen’ voor elkaar. De ploeg met de langste adem wint hem uiteindelijk. Nee, ik ben het helemaal met je eens dat zo’n corner niet zomaar ingekopt mag worden. We moeten dit analyseren en zorgen dat het volgende keer niet weer gebeurt. De trainer had het nog zo van tevoren gezegd dat we scherp moesten zijn met die cornerballen van hun, ze geven hem bij de eerste paal. Zo zonde: je had je vandaag weer ‘veilig’ kunnen spelen… Ik baal er echt van, we hadden deze écht niet hoeven te verliezen. Maar goed: we hebben het gelukkig nog allemaal in eigen hand en moeten het dan maar tegen Buitenpost laten zien!”

    Frank van den Bosch

    Uiteraard was ik heel benieuwd hoe Frank van den Bosch zijn eerste minuten na zijn blessure had beleefd.
    “Ja, het ging eigenlijk wel prima met mijn blessure, vandaag. Geen last gehad, geen terugslag! Ik was goed behandeld door de fysio, dus dat viel me niet tegen!
    Ik denk dat we vandaag wel hard gewerkt hebben, maar dat AZSV vorige keer heel anders speelde, waardoor wij echt de ruimte achter de verdedigers konden vinden. Ik denk ook dat we vandaag met te weinig diepgang hebben gespeeld, teveel vanaf het middenveld wilden opbouwen terwijl we juist meer achter de linies moesten kruipen. Maar aan de werklust lag het vandaag sowieso niet. Je verliest hem op een penalty na een overtreding, anders had je volgens mij een degelijke 1 – 1 gespeeld. Voetbal komt soms gewoon puur op fouten aan. Wij zijn een jong team dat nog niet de ervaring heeft om die fouten te voorkomen…”
    Allemaal mooi en aardig, maar ik heb toch ook dit seizoen wedstrijden gezien waarin jullie het nadrukkelijk wél aan konden!
    “Ja, ik weet ook niet hoe het kwam. Iedereen was voor deze wedstrijd ook gewoon scherp, we wilden het ook voor Bertje doen omdat hij er een mooie dag van wilde maken (Bert Brons had voor na de wedstrijd een Rad van Fortuin opgezet). Dat het er dan niet uit komt vinden we allemaal heel erg zonde en iedereen loopt te balen en zit er een beetje doorheen. We hebben nog een paar puntjes nodig, dus we gaan er volgende week gewoon weer helemaal voor!”

    Apenstaartjes kijk op de zaak

    Twee schamele puntjes uit de laatste zes wedstrijden. Uitgeschakeld voor de districtsbeker, het zijn zware tijden voor de Huizer aanhang. Verliezen hoort bij het spel, maar wat ik erg vind is dat ik het Huizen van een paar maanden geleden niet meer herken: het is van een ploeg die zich voorstond op fraai positiespel verworden naar een tobbend geheel dat de overwinning maar steeds aan haar neus voorbij ziet glippen. Nu ook weer in de slotfase een onnodige strafschop tegen krijgen, een volstrekt onnodige tegengoal uit een corner, een bal voor open doel over schieten, het lijkt wel of de ploeg ’op’ is. Maar we moeten nog drie wedstrijden: Buitenpost, Genemuiden en kampioen Eemdijk wachten ons nog. Je bent zo goed als je laatste wedstrijd en dat geeft weinig hoop als ik heel eerlijk ben. Nou heb ik door schade en schande ervaren dat niet-eerlijk zijn je altijd inhaalt, het verhaal van die leugen die zo snel kan zijn…. Toch behoud ik de hoop op lijfsbehoud. Het moet toch gewoon mogelijk zijn om nog her en der een puntje te sprokkelen en veel van onze concurrenten moeten nog tegen elkaar. Die zullen ook niet allemaal de volle winst gaan grijpen in die laatste wedstrijden.
    Maar goed: er gebeuren in de slotfase van de competitie rare dingen: degradatiekandidaat Flevo Boys dat kampioen Eemdijk met 5 - 2 terugwijst!
    Buitenpost verloor met 1 – 0 bij HZVV. Buitenpost kan tegen Huizen op gelijke hoogte komen, maar zal daarvoor met 16 – 0 moeten winnen om ons ook op doelsaldo te kunnen passeren. HZVV en d’Olde Veste kunnen ons al niet meer inhalen, dus rechtstreekse degradatie is uitgesloten. Flevo Boys zal alles moeten winnen om ons voorbij te streven, SDV Barneveld en CSV Apeldoorn vormen nog een serieuze bedreiging en volgen ons op zes punten afstand.
    CSV moet nog thuis tegen AZSV en uit tegen Berkum en Buitenpost.
    SDV moet nog thuis tegen Flevo Boys en HZVV en uit naar DHSC.
    Ondanks de berekeningen van de heer Fröhlich zal Huizen dus toch nog ergens een driepunter vandaan moeten pulken om helemaal zeker te kunnen zijn. SDV Barneveld zie ik wel winnen van Flevo Boys, al knokt dat dus ook voor de laatste kansen om die nacompetitie te ontlopen. Ook het al praktisch gedegradeerde HZVV lijkt me niet al te lastig voor Zakaria el Biyar en zijn mannen, en ook het kwakkelende DHSC lijkt me geen onoverkomelijke hobbel om te nemen.
    CSV Apeldoorn krijgt het al wat lastiger met AZSV en Berkum. Het is maar te hopen dat die twee hun sportieve plicht zullen doen. Buitenpost lijkt me te doen voor de Apeldoorners.
    Maar je kunt bespiegelen wat je wilt: als Huizen ‘gewoon’ drie punten weet te pakken is het normaliter op doelsaldo al veilig. Het is jammer dat we uitgerekend naar dat verre Buitenpost moeten voor die cruciale wedstrijd om lijfsbehoud. Maar ik hoop toch dat u met mij die verre reis zult maken om onze mannen een hart onder de riem te steken!
    Ondanks de nederlaag was het een groot feest in onze kantine waar Bertje Brons aan het rad van fortuin draaide. Door twee oogverblindende schoonheden laat ik me verleiden de laatste lootjes (Haha: het was geen spelfout in de titel van dit verslag!) aan te schaffen. Met rode konen zie ik de een na de ander naar voren komen om de ene prijs na de andere op te halen, Joshua Lo-Asioe gaat er zelfs met twee gigantische plakken zalm vandoor! Maar alsof Bertje het er om doet: als mijn lootje in de buurt komt drukt hij het rad stil met zijn priemende vingertje! En dus staat het rad twee nummertjes stil vóór mijn nummertje aan de beurt zou zijn gekomen. Het dondert niet! Het is een heerlijke middag, met dank aan alle prijzensponsors die dit toch maar mogelijk maakten. En natuurlijk die vier sprankelend blauwe ogen van die twee dames die ook die laatste lootjes wiste te slijten…


    ...Tweedehands lootjes. Zgan. Tegen elk aannemelijk bod... ;-)

    Een nobel gebaar van bondsridder Frans Vermeij: een klein jochie dat zojuist een fles sterke drank mocht ophalen (en dus weer bij papa en mama mocht inleveren) kijkt begerig naar de hoofdprijs die Frans in ontvangst mocht nemen: een heuse telefoon en niet zo’n minne ook! En dan schenkt Frans zijn prijs met een brede glimlach aan het mannetje! Gouden kerel! Net als organisator Bertje Brons, maar die naamgrap heb ik al meerdere keren gemaakt…
    Zaterdag Buitenpost! Buitenpost! Op naar Buitenpost! Laat meubelboulevard, de grasmaaier en het winkelcentrum maar lekker voor wat ze zijn en kom onze mannen supporten! Ze hebben uw steun hard nodig!

    Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via 
    ron apenstaartje rtpsoftware punt NL

    Gerelateerde artikelen