Jammer: Huizen – WV-HEDW 1 – 1

Wilhelmina Vooruit – Hortus Eendracht Doet Winnen

De naam doet vermoeden dat deze in dronkenschap verwekt is. Het is echter het resultaat dat je krijgt als je na de fusies van diverse clubs de namen maar steeds in stand wilt houden. Ik ben in het kader van dit verslag wel blij dat men voor de afkorting gekozen heeft. Ik krijg al regelmatig klachten dat deze verslagen te lang zijn en als ik de naam telkens voluit zou moeten vermelden, dan werd dit verslag helemaal van astronomische lengte.
Aan het Amsterdamse WV-HEDW bewaar ik niet de prettigste herinneringen. Een ontzettend warme en gastvrije club, daar niet van, maar voetballend kan ik me weinig glorieuze momenten voor ons geliefde groen-geel herinneren. Ook de laatste ontmoeting op De Wolfskamer eindigde in een teleurstellende 0 – 2 nederlaag. Teleurstellend, omdat ook toen Huizen eigenlijk niet de mindere ploeg was en beide doelmannen een hoofdrol vertolkten. Om met Wim Sonneveld te spreken: ‘Het had net zo goed andersom kenne zijn!’
Net als Huizen is WV-HEDW gepromoveerd en net als Huizen startte het deze competitie ook met een knappe overwinning. Het duidelijk dat beide ploegen graag een goed vervolg aan die sterke seizoensopening willen knopen.
Dat knoopwerk moet bij Huizen dan gebeuren zonder topscorer en aanvoerder Theo Visser die door coach Klein deze week aan de kant wordt gehouden om de blessure die hem nog hindert de kans te geven verder te genezen. Wel start Huizen weer met de jonge smaakmaker Perez in de basis. Ook kiest Klein weer voor Helms achterin. Kogeldans is weliswaar weer terug van zijn sociale verplichtingen, maar Helms heeft het uitstekend gedaan tegen SDVB, dus geen reden voor Klein om zijn basisplek weer aan Kogeldans toe te bedelen. Op het middenveld weer de keuze voor het aanvallende deel van de Van den Abeelen-twins: Simon. Verder de bekende namen op de bekende plekken.
Na een indrukwekkende elegie waarin de grote verdiensten voor s.v. Huizen van de recentelijk overleden Daan Weggemans werden opgesomd en een al even indrukwekkende minuut stilte, kunnen we dan toch aan deze tweede proeve van bekwaamheid in de vierde divisie beginnen. Jammer alleen dat de publieke belangstelling wat tegenvalt. Wie dacht dat de belangstelling aan zou trekken nu we gepromoveerd zijn kwam vandaag in ieder geval bedrogen uit: de tribune vertoont meer lege dan gevulde plekken op het moment van de aftrap. Met een forse ABRI zouden we deze bezoekers ook makkelijk hebben kunnen huisvesten…

(Foto's: Henk Heijnen Fotografie)

Flitsend

Net als in de voorgaande ontmoeting komen beide ploegen om te voetballen. Geen ontzag bij onze bezoekers en al evenmin andersom: Huizen opent fris van de lever en beide ploegen gaan onverveerd op zoek naar de openingstreffer. Al na twee minuten trekt arbiter Tim Visser tot ieders verbazing al geel voor Ashraf Azzouz. Azzouz was even neer gegaan na een stevig duel en kreeg tot ieders verbazing meteen een gele prent voorgeschoteld. Ik neem aan dat Ashraf iets onwelvoeglijks richting arbitrage had geuit en had daar nog wel even met arbiter Visser over na willen praten, maar deze was kort na de wedstrijd helaas al op weg naar huis.
Huizen opent dus sterk en de eerste aanval van onze mannen eindigt in een kluwen spelers nadat Simon van den Abeelen, Rowdy Perez en Frank van den Bosch aan iets moois waren begonnen.
Ook een aanval die begint met het wegsturen van de ijverige Felitciano Zschusschen, die vervolgens met een slimme beweging Van den Abeelen bedient. De bal gaat dan slim naar de andere kant van het strafschopgebied waar Dennis Lamme de bal hard en rakelings voorlangs jaagt.
Aan de andere kant haalt Lancine Bamba verwoestend uit bij een uitval. De bal gaat echter meters over de goal van doelman Hensen.
Wéér Felitciano Zschusschen die het op zijn heupen heeft en opstoomt. De pass op Rowdy Perez is perfect en onze jonge smaakmaker heeft van dichtbij de hoek maar voor het uitkiezen. In de splitsecond die hij heeft kiest hij echter geen hoek en ziet zijn inzet gekeerd door de benen van doelman Sil Fiddani. De rebound wordt vervolgens óp de goal gekopt in plaats van erin. Een kans waar je rustig het etiketje 100% op mag plakken. Dat soort kansen krijg je gewoon niet al te vaak op dit niveau. Op de een of andere manier beleef je echter zoveel plezier aan het spel van Perez dat je hem deze misser toch makkelijk vergeeft. Maar dat Huizen nu al een snelle voorsprong had moeten nemen staat buiten kijf…

Lekker!

Huizen speelt een heerlijk soort voetbal vanmiddag. De combinaties gaan snel van voet tot voet, het spel waarvoor ik als toeschouwer graag naar De Wolfskamer kom. WV-HEDW is fysiek sterker en door het snelle combinatiespel weet Huizen uit de fysieke duels te blijven en WV-HEDW de wil op te leggen in deze openingsfase. Maar ook onze gasten maken er een heerlijk voetbalfeestje van.
Onder druk van de weer fel jagende Frank van den Bosch moet WV-HEDW  een corner toestaan. Frank neemt deze zelf en doelman Fiddani gaat wat onder de bal door. Als de bal voor de voeten van Simon van den Abeelen valt jaagt deze de bal spijkerhard in de meute verdedigers die zich in de doelmond heeft verzameld. Opnieuw een corner die kort wordt genomen. Dan glibbert Frank van den Bosch even weg en meteen is daar een uitval van de Amsterdammers. Nu is het Hensen die attent is en bijtijds ruimt voor WV-HEDW tot een serieuze doelpoging weet te komen.
Opnieuw zo’n gave serie combinaties waarmee Huizen door de Amsterdamse defensie snijdt. Het gaat zo gemakkelijk lijkt het, dat het wachten slechts is op de openingstreffer. De combinatie brengt de bal op het hoofd van Zschusschen die met een kordate knik de bal onder de lat stuurt. Helaas wel exact op de plek waar doelman Fiddani positie had gekozen en de doelman kan de bal dan ook simpel wegvangen. Maar het was een aanval uit dat bekende boekje. Een aanval waar ik inmiddels toch de hand van coach Klein in meen te herkennen.

Openingstreffer

Het wachten is dus op de treffer die de ban voor Huizen zal gaan breken. Dan een matige terugspeelbal van Rowdy Perez en Hensen moet opnieuw alert zijn goal uit om erger te voorkomen.
Ondanks het overwicht dat Huizen dit eerste kwartier aan de dag legt, had dus ook maar zo WV-HEDW met de openingstreffer kunnen gaan strijken.
Wéér zo’n schitterende combinatie en in volle ren moet Frank van den Bosch oog in oog met doelman Fiddani de bal zien te controleren. Dat gaat dan helaas mis en de bal springt zo van de voet over de achterlijn. Maar het was weer een staaltje oogstrelend voetbal.
Tim Correia wordt dan na een kwartiertje spelen de doorgang versperd en arbiter Visser geeft een wat makkelijke vrije trap een meter of twee naast de hoek van het strafschopgebied. Correia, Azzouz en Kick van Aelst posteren zich dreigend achter de bal. Het is dan Azzouz die de bal gevaarlijk in de doelmond krult waar Steven Knijnenburg de bal op he hoofd neemt. Opgelucht zien we hoe de bal naast vliegt.
Ook een zachte schuiver van Tim de Jong mist de juiste richting en rolt tot onze opluchting via de vingertoppen van Hensen naast de goal.
Langzaam maar zeker merken we dat WV-HEDW meer tot aanvallen komt en een antwoord lijkt te hebben gevonden op het flitsende voetbal van Huizen. Hensen komt meer en meer in het verhaal voor: na een korte terugspeelbal moet hij opnieuw attent ingrijpen en als Correia vanaf de rand van het strafschopgebied door een woud van benen vernietigend uithaalt, ligt onze doelman perfect in de baan van het schot. Via zijn knie spat de bal over het doel en Huizen komt dan toch met de schrik vrij. Huizen weet de bal vervolgens uit deze corner maar uiterst moeizaam uit de eigen zestien te weren. Het is tenslotte Tristen Kroeze die een uitbal versiert en zo het ‘Huizens Ontzet’ inleidt.
Opnieuw een vrije trap van Azzouz. Jeroen Lamme is nu de rots in de branding en stoort goed. Het wordt slechts een achterbal. Arbiter Visser moet in een indringend gesprekje Jordy Dijkhuizen ervan overtuigen dat het écht geen corner was. Visser duldde duidelijk geen tegenspraak op zijn leiding en heel eerlijk gezegd was daar tot op heden ook weinig reden toe.

Rust

Na een zwak genomen corner die slechts een achterbal bij de eerste paal opleverde, gaat Huizen dan na een enerverende eerste helft met een toch licht onbevredigende 0 – 0 rusten. Het aanvankelijke overwicht ebde gaandeweg de eerste helft wat weg en dat maakt het toch zuur dat we ons die die beginfase niet wisten te belonen met een voorsprong.
De slotfase van deze eerste helft was echter alweer voor onze mannen in geel-groen en bij een bokswedstrijd zou Huizen licht op punten voor hebben gestaan. Maar voetbal is geen jurysport en aangezien die fictieve objectieve toeschouwer zonder meer vrede zou hebben gehad met deze brilstand, is dat waarschijnlijk mijn geel-groene brilletje dat hier voor me spreekt.
Na een goed half uur zagen we al hoe Laurens Kooij, Sergae Kogeldans en Hidde van der Veldt aan de warming-up gestuurd werden. Op het veld zie ik Sergio Kozjak, Tim Boterenbrood, Thomas van den Abeelen met reservedoelman Tim van Dompzelaar ontspannen een balletje hooghouden. De eerder genoemde drie zijn mee naar binnen en ik vermoed daardoor dat we de tweede helft met drie invallers zullen gaan beginnen…

Wissels

En inderdaad: de wat aangeslagen Zschusschen is in de kleedkamer achtergebleven. Ook Helms en Perez zien we niet meer tussen de lijnen terug. Voor hen maken Kooij, Kogeldans en Van der Veldt voor deze tweede helft hun opwachting. Ik puzzel hoe Klein de zaken nu neer zal gaan zetten en had eigenlijk het inbrengen van een generieke spits als Kozjak wat logischer gevonden. Maar Kleins wegen zijn ondoorgrondelijk en vertrouw ik er blindelings op dat hij hier een slimme gedachte bij zal hebben.
Ook Jack en Mick van Moerkerk komen in het veld bij WV-HEDW voor Janyro Purperhart en Van Aelst. Nieuwe ronde, nieuwe kansen, zullen we maar zeggen…
Huizen probeert het heft weer in handen te nemen en door te gaan waar het de eerste helft mee geëindigd is. Een corner smoort in de menigte voor Fiddani en een overstapje gaat mis en leidt een tegenaanval in. ‘Never a dull moment’, vanmiddag…
Een fraaie aanval via Kooij, Kroeze en weer Kooij, waarbij deze laatste vergeet om de trekker over te halen. En dan gaat het gezegde ‘niet geschoten is altijd mis’ op.
Jeroen Lamme is weer de reddende engel als een pass op het middenveld niet bij een Huizer terechtkomt, maar Bamba vrije doortocht richting Hensen lijkt te gaan geven. Lamme is echter de trotse winnaar en we kunnen weer opgelucht achterover gaan zitten op de tribune die inmiddels toch wat rijkelijker gevuld lijkt dan bij het begin van de wedstrijd.
Diezelfde Bamba krijgt dan kort daarop ineens wél vrije doortocht en mag nu oog in oog met Hensen zijn hoek uitkiezen. Opnieuw is het doelman Jaime Hensen die zijn waarde voor de ploeg bewijst en zegevierend uit de gemalen autobanden oprijst… Ook een schot van Azzouz spat naast de goal van onze onvolprezen doelman en het is duidelijk dat deze wedstrijd nog alle kanten op kan…

Tjakka!

Nu Huizen het flitsende spel wat kwijt is geraakt – of WV-HEDW dat er een antwoord op heeft gevonden – komen onze spelers ook meer en meer in de fysieke duels met de Amsterdammers terecht. Anouar Aktaou is dan een van de mannen die voorop gaan in de strijd. Hij moet dat wel met een stevige tik bekopen en gaat even neer. Gelukkig kan hij de wedstrijd voortzetten.
Grappig ook om te zien hoe de kleine Frankie van den Bosch wat aan het ruziën is met een tegenstander die zeker drie koppen boven hem uittorent. Het ‘handgemeen’ heeft een wat koddig verloop als de Amsterdammer toch wat geïrriteerd blijkt door die kleine pitbull. Nijdig weert hij Frank als een hinderlijke wesp van zich af.
Dan is het in de drieënzestigste minuut toch raak: een fraaie omsingeling van het Amsterdamse strafschopgebied leidt tot een bal die wat ongelukkig bij Dennis Lamme uitkomt. ‘Hier kan hij niks mee’ gaat het door ons heen. Dennis weet de bal toch perfect te controleren en haalt verwoestend uit. Doelman Fiddani keert de inzet, maar kan de bal niet klemmen. De rebound komt voor de voeten van Laurens Kooij die zich deze keer niet bedenkt en met een doffe knal jaagt hij de bal achter Fiddani en zet zo Huizen op een 1 – 0 voorsprong die op dat moment lichtelijk tegen het beeld van de wedstrijd in genoemd mag worden.

Eerste gewin is kattengespin

Meteen brengt Arnold Klein dan toch Sergio Kozjak binnen de lijnen voor Simon van den Abeelen.
Dan een tweede momentje waar ik arbiter Vissers kijk op de zaak wel over had willen vernemen: weer gaat Anouar Aktaou neer en opnieuw trekt Visser tot ieders verbazing geel uit de borstzak. Niet voor de overtreder, maar voor het slachtoffer. Geel dus voor Anouar, wellicht ook weer iets gezegd?
Moment drie voor arbiter Visser was twee minuten later als Kozjak door Laurens Kooij diep gestuurd wordt richting Fiddani. Oog in oog met de WV-HEDW-doelman wordt hij volkomen van de sokken gelopen door een verdediger die hem in de rug beukt. Geen enkele intentie om de bal te spelen en vanuit mijn standpunt een 100% strafschop. Arbiter Visser loopt er echter op luttele meters achter en met weidse armgebaren maakt hij duidelijk dat hij er géén strafschop in ziet. En hij heeft het hier voor het zeggen. Hij zal het ongetwijfeld goed gezien hebben, maar ik zag het anders en had er graag nog even met hem van gedachten over gewisseld.
Het lijkt wel of Huizen even van de leg is door deze tegenvaller. Want nagenoeg onmiddellijk na deze tegenvaller krijgen we de tweede domper te verwerken. Een uitval over de flank wordt kinderlijk eenvoudig doorgezet. Op de achterlijn hoopt men op een achterbal, maar dan wordt de bal toch voorgetrokken en zo ongeveer óver de doellijn rolt de bal voor de voeten van Bamba die dit presentje gretig uitpakt en het laatste zetje over de doellijn geeft. Een zwak moment van de totale defensie dat op dit niveau onmiddellijk afgestraft wordt! 1 – 1,  En dat is een fikse domper op de euforie die even daarvoor nog over de tribune voer.

Terugspeelbal

De oplettende lezer zal beseffen dat hij nog een momentje van arbiter Visser tegoed heeft. En dat momentje ontstaat een kwartier voor tijd als een mispeer achterin de bal bijna loodrecht omhoog jaagt. Iedereen kon zien dat hier van enige opzet geen sprake was, de bal viel bij wijze van spreken bijna loodrecht achter de schutter neer en bood alle kans aan WV-HEDW om er tussen te springen. Geen speler bij zijn volle verstand die op déze wijze een bal op zijn keeper terugspeelt. Hensen vangt de bal dan ook gewoon en tot ieders verbijstering ziet Visser hier als enige persoon op heel De Wolfskamer een terugspeelbal in… En tja: hij heeft het hier nog steeds voor het zeggen…
Hectische taferelen met Hensen die vóór zijn complete team staat om de indirecte vrije trap vanaf een meter of vier onschadelijk te maken. Verder terug dan de doellijn konden de mannen uiteraard niet en dus is het een zenuwenslopende situatie waarbij de verre hoek de nodige gaten vertoonde. Een WV-HEDW-speler probeert het zicht van Hensen te belemmeren en tracht zich in de muur te werken. Dat is gelukkig verboden en arbiter Visser grijpt dan ook terecht in. Opnieuw een speler die voor de neus van Hensen gaat staan dansen, nu iets verder naar voren en nerveus hupt Hensen opzij om zicht op de bal te behouden. Dan, met wat aarzelingen, toch het tikje opzij en het schot! Opgelucht zien we hoe de muur stand houdt en de bal geblokt wordt. Huizen ontsnapt!

Tik tak tik tak…

De minuten tikken langzaam voorbij. Het fraaie voetbal heeft inmiddels plaats gemaakt voor een heus voetbalgevecht. De mouwen gaan omhoog en de verzengende warmte op het kunstgras begint zijn tol te eisen. Zoals gesteld was WV-HEDW de wat fysiekere ploeg en dat ondervinden Dennis Lamme en Frank van den Bosch bijna gelijktijdig in de middencirkel. Gelukkig had arbiter Visser hier wél goed het oog in. Overigens: behoudens die vier momenten waar ik zo mijn vraagtekens bij zette, vond ik de goede man zeker geen slechte wedstrijd fluiten.
Sergio Kozjak heeft dan uiteindelijk de winnende nog heel even op de schoen als hij goed doorzet en de verre hoek achter Fiddani kiest. Heel leep verschalkt hij de WV-HEDW-doelman, maar ziet helaas zijn inzet rakelings langs de verkeerde kant van de paal rollen.
Nog een sprintduel tussen Kogeldans en Bamba en een perfecte sliding van onze kleine geblokte vleugelverdediger die daarmee zelfs een corner wist te voorkomen.
Tim Correia haalde net de negentig minuten niet en vier minuten voor tijd moet hij zijn plek afstaan Dylan Cardol. Een afstandsschot van Jordy Dijkhuizen is hard maar recht op Hensen en dat is dan geen probleem voor onze doelman. En met een toch licht teleurgesteld gevoel hoor ik dan hoe Visser het gelijke spel in de boeken fluit.

Arnold Klein

“Ik hoor net iemand opmerken dat hij het een terechte uitslag vond. Maar ergens wringt die 1 – 1 toch bij mij persoonlijk… Hoe kijk jij daar naar?”
“Eh, ja en nee. Kijkend naar de eerste helft speelden we prima voetbal, goed in de posities, goed aan de bal met leuke aanvallen. We missen dan echter net even de killer voor de goal. Grootste kans was voor Rowdy Perez die hem zo binnen kan schieten en zo hadden we wel een aantal mogelijkheden meer om WV-HEDW ‘pijn’ te doen. Daardoor stond het met rust nog 0 – 0 ondanks ons goede veldspel.
Na een minuut of vijfentwintig zakte het ietsje in en verloren we dat ‘flitsende’ een beetje. We bleven echter wel gedoseerd de bal spelen en kwamen daardoor eigenlijk niet of nauwelijks in de problemen behoudens wat corners en vrije ballen. WV-HEDW ging in die fase wat fysieker spelen en wat hoger druk zetten waardoor ze onze opbouw iets wisten te ontregelen. Toch zag je ook dat als we dan rustig aan de bal bleven dat we dan een aantal keren er toch goed doorheen wisten te spelen.
Dat moet je dan kunnen blijven opbrengen en dat kost heel veel energie en daar zitten wij momenteel nog niet in. Daarbij missen we ook nog wat spelers die een verschil kunnen maken. We hebben ervoor gekozen om Theo Visser nog een weekje rust te geven om verder te herstellen van zijn blessure. Anders lopen we het gevaar dat hij gaat lopen kwakkelen en daar heb je dan het hele seizoen verder last van. Maar ook een Timo Vos missen we nog die er met heel veel elan tegenaan kan gaan.”
“Het had mij vanaf de kant logischer geleken als je voor Felitciano Zschusschen Sergio Kozjak in had gebracht: een echte spits voor een echte spits…”
“Dat hebben we inderdaad wel een tijdje overwogen. We zagen echter dat WV-HEDW veel moeite had met diepgaande mensen. En derhalve kozen we voor extra snelheid voorin met Laurens Kooij, Sergae Kogeldans en Hidde van der Veldt, alle drie razendsnelle spelers. Wissels die we vooral deden omdat we een iets andere manier van spelen wilden proberen. Helaas heeft dat uiteindelijk toch niet helemaal gebracht wat wij daar mee beoogden. WV-HEDW ging de tweede helft ook iets anders spelen waardoor we meer moeite hadden om in ons spel te komen.
Ik wil Jeroen Lamme een compliment geven voor de manier waarop hij gereageerd heeft op de beelden van vorige week die we met hem besproken hebben. Als je ziet hoe hij vandaag de lijnen uitzet voor de diepe ballen, dat vind ik een groot compliment waard.
Dan komen we toch op 1 – 0, en hoop je het uiteindelijk niet meer weg te geven. Door knulligheden achterin gaat dat dan toch mis: Dennis denkt die bal af te schermen en een achterbal te forceren en dan weet die speler dat op de een of andere manier dan toch te verzilveren. Of die speler daarbij nou zijn handen gebruikt of niet, dat zijn nou juist de slimmigheden waarmee je hier op dit niveau wordt afgestraft.
De laatste twintig minuten zie je ook dat bij ons gewoon de pijp leeg is. Dat is het fysieke dat de komende weken nog moet komen.”
“Dat is dus tijdelijk, maar ik zie bijvoorbeeld een Frank van den Bosch niet binnen een paar weken twintig centimeter groeien…”
“Nee, dat klopt uiteraard. En dus moeten we nog meer gaan hameren op de speelwijze van de eerste twintig minuten waarbij we die fysieke duels weten te ontwijken. Daar moeten we gewoon niet in verzanden. Die eerste minuten hadden we een perfecte opbouw, goede keuzes, bewogen we goed op elkaar en dat zullen we langzaam aan langer vol moeten zien te gaan houden.”

Dennis Lamme

“Tegen het einde van de wedstrijd had ik je maar zo willen nomineren voor Man van de wedstrijd. Maar toen werd je broer al omgeroepen…”
“Haha! Maakt niet uit! Als het maar in de familie blijft!”
“Ik vond je sterk spelen vandaag en vind dat je een sterke groei doormaakt. Niet alleen qua spel, maar ook fysiek word je sterker…”
“Ik vond het zelf vandaag ook wel lekker gaan, ja. Ik kon veel kopduels winnen en kon ook overal samen met Joshua Lo-Asioe de duels goed aangaan. Ik baal alleen van dat ene moment waaruit die 1 – 1 voortkwam. Daar wilde ik juist tevéél mijn lichaam gebruiken om die bal echter te laten lopen. Maar die tegenstander zocht geen duel met mij en kwam gewoon achter me langs! Ahhh, daar baal ik wel héél echt van…
Ja, die pegel van onze treffer kwam inderdaad van mij. Ik kreeg een pass van Tristen Kroeze en dat was eigenlijk een beetje een hobbelbal. Ik dacht eerst ‘hier kan ik helemaal niks mee!’ en twijfelde om hem door te spelen naar de zijkant, maar toen nam ik hem toch aan en lag hij ineens goed voor me en ik haalde uit en raakte hem lekker. Die keeper had er moeite mee en Laurens Kooij kon hem toen netjes afmaken!
Helaas dus toch die 1 – 1. Ik zie dat toch een beetje meer als twee punten laten liggen dan als een gewonnen punt…”

Jeroen Lamme

“De eerste man of the match. Terecht?”
“Mwoah, ik kan niet voor anderen spreken, maar ik vond zelf wel dat ik lekker in de wedstrijd zat. Dus of ik nou man of the match was weet ik niet, maar ik speelde wel een lekkere wedstrijd.”
“Ik zag je twee keer ingrijpen toen anderen een beetje de mist in gingen. Je was vandaag weer echt die ouderwetse rots in onze branding!”
“Ja, het gaat lekker, ik zit goed in mijn vel en sowieso is die vierde divisie een heerlijke uitdaging. Op dit niveau heb ik zelf nog nooit gespeeld. Ik vind het dan ook fijn om mezelf fit te houden en scherp te blijven om klaar te zijn voor dit seizoen. Ik heb ook deze vakantie heel fanatiek hard gelopen en heb veel in de sportschool gezeten en heb vee ‘padel’ gespeeld. Dus ik ben wel heel actief geweest. Nu ik negentwintig ben en iets ouder begin te worden, merk ik het al wel als ik een paar biertjes op heb, maar dan doe ik even een poosje rustig aan en komt het allemaal weer goed.
In de beginfase domineerden wij vandaag. In die fase hadden we eigenlijk al een goal moeten maken. Als je die maakt, dan kan je hetzelfde spelletje spelen als vorige week. Vorige week had ik het gevoel dat we geen kans weg hebben gegeven en dat gevoel bekroop me nu ook toen we die 1 – 0 maakten. We hadden de overhand en ik dacht dat we ons tactisch wat zouden laten inzakken en zouden verhinderen dat ze er doorheen zouden komen. Maar dan geven we knullig die gelijkmaker weg en dat is natuurlijk doodzonde!
Tegen deze tegenstander met een resultaat van het veld stappen geeft toch wel een indicatie van waar je staat. Ze zijn vorig seizoen ook overtuigend kampioen geworden, waardoor je wist dat je hier een gelijkwaardige tegenstander zou treffen. Je weet niet hoe de rest van de competitie gaat verlopen, dus het was wel zaak hier drie punten te pakken. Het zou maar zo een directe concurrent voor ons kunnenzijn. Ik ken de andere ploegen niet, dus het is moeilijk om te zeggen hoe we er voor staan. Ik ben daar voorzichtig mee, met die voorspellingen. Ik herinner me nog een seizoen met Loosdrecht nadat we gepromoveerd waren. We dachten we wel even een periodetje te pakken, maar dat viel dus vies tegen!”
“Even iets persoonlijks: ik hoorde dat het niet zo goed gaat met jullie moeder…”
“Klopt. Ze heeft een aantal behandelingen ondergaan en ondergaat die nu nog. We weten helaas dat het niet meer goed gaat komen. Ze voelt zich nu naar omstandigheden goed en het is een hele sterke vrouw wen we zijn dan ook heel erg trots op haar.
Nee, we gaan er nuchter mee om Dennis en ik en hebben niet het idee dat het ons spel zal beïnvloeden.”
Vanaf deze plek uiteraard alle sterkte gewenst voor onze twee dappere strijders en uiteraard ook sterkte voor moeder Lamme in haar zware strijd.

Jaime Hensen

“Daar zijn we weer!” lacht onze doelman die vandaag met twee cruciale reddingen en een attent gekeepte wedstrijd een ferm aandeel in dit zwaarbevochten puntje had. “Het gaat goed en ik zit lekker in mijn vel, maar dit is natuurlijk wel waarvoor je er staat als keeper zijnde.
Het is gewoon jammer dat we ons – zeker op basis van de eerste helft – niet weten te belonen, want ik dacht dat wij over het geheel genomen wel de betere kansen hebben gehad. Ga je daar beter mee om, dan had je deze wedstrijd zonder meer naar je toe kunnen trekken.
Die goal ging er inderdaad wat ‘lullig’ in. We trainen er vaak op, op dat insnijden. Nu reageerde ik helaas net wat te laat toen die bal door de benen ging. Misschien had ik daarvoor bij het inspelen van de bal er al wat meer mee moeten doen,” vervolgt hij wat schuldbewust. “Toch weer een leermomentje.
Verder vind ik dat we een hartstikke goede wedstrijd hebben gespeeld, ik ben alleen wat ontevreden met de uitslag, we moeten gewoon nóg beter met onze kansen leren omspringen.”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Toch een wat onbevredigend gevoel na een zeker niet onverdienstelijk punt dat in de ogen van veel toeschouwers een te billijken uitkomst van deze heerlijke wedstrijd was. De thuisblijvers hadden ondanks het mooie weer toch het ongelijk aan hun zijde: het was een klein voetbalfeestje op De Wolfskamer. Ik troost me met de gedachte dat we ‘het’ Huizen van vorig seizoen nog niet echt gezien hebben. We missen nog steeds onze aanvalsleider en topscorer Theo Visser – een man die in deze wedstrijd zeker het verschil had kunnen maken en ook heb ik onze sterkhouders nog niet echt zien excelleren in aanvallend opzicht. Dat is een kwestie van tijd, denk ik. Nog een paar weken en dan moeten de mannen toch conditioneel ver genoeg zijn om er weer topfit tegenaan te gaan.
WV-HEDW geldt als een van de sterke ploegen in deze competitie. Voor wat dat waard is, want het is puur van horen zeggen en ik heb nog maar weinig mensen gesproken die wat meer zicht op de onderlinge krachtsverhoudingen hebben. Maar voorlopig bezet Huizen na twee wedstrijden een heerlijke derde plek. Zegt uiteraard verder nog niets, maar het voelt toch heel anders dan de supporters van d’Olde Veste, Berkum en SDVB tegen de prestaties van hun ploegen aan zullen kijken. Na twee wedstrijden met nog steeds met lege handen te staan zal toch zeker al een beetje gaan knagen.
En laten we nou uitgerekend volgende week helemaal naar het verre Steenwijk moeten om daar d’Olde Veste, één van die drie staartploegen, te ontmoeten. Voorwaar geen sinecure, want de Steenwijkers zullen alles op alles zetten om van die hatelijke nul af te komen. Huizen kan zich opmaken voor een heet avontuur daar in de kop van Overijssel. Het is een fikse rit door de polder, maar ik vraag u toch om die rit te gaan maken . Laten we een dealtje maken: u massaal naar Steenwijk, de jongens met drie punten naar huis?

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via 

ron apenstaartje rtpsoftware punt NL