Leermoment: Huizen – Berkum 2 – 3

Gewoontedier

Ik ben een gewoontedier. Voor mij is sleur het mooiste dat er is. Ook op zaterdag: eerst even met m’n meisje naar de markt, wat eten bij Chicara en dan lekker naar het voetballen. In verband met de hittegolf werd de wedstrijd tegen Berkum verplaatst naar 11.00 en dat gooit dan helaas mijn hele geliefde schemaatje in de war. Jammer alleen, dat er op de website van Huizen – toch het eerste medium waar je op kijkt – geen enkele melding te vinden was van het vervroegde aanvangstijdstip. Wel op Twitter en facebook, begreep ik later, maar daar moet je dan wel maar net actief op zijn.
Dat het verplaatsen een verstandig besluit was, merkte ik al gelijk bij het betreden van het veld. De hitte zoog zich via mijn voetzolen en kuiten naar binnen en ik benijd de speler niet die daar dus negentig minuten fanatiek op rond moet rennen. Bij voorbaat al mijn immense bewondering voor de mannen, want ik was zelf al blij dat ik ‘medium-rare’ de overkant van het veld haalde.
Naast me heeft Jorben Nieuwenhuis post gevat met de camera waarmee ook Berkum de verrichtingen van de 22 vast legt voor nadere beschouwing. Aardige knul, net zoals al die Berkummers wel een sympathieke indruk op me maken. Ik heb het idee dat er in de vierde divisie met ‘n wat ‘normalere’ blik naar Huizen wordt gekeken dan in de eerste klasse, waar ik soms toch wel wat kinnesinne en haat en nijd proefde richting ‘het grote Huizen’.
De namen en rugnummers worden me bereidwillig via de mail toegezonden. Eenmaal weer thuis helaas niets binnengekregen. Is toch iets fout gegaan bij het verzenden, denk ik. Een verzoek in het korte verslag was echter al genoeg om een tweetal namenlijsten toegezonden te krijgen. Waarvoor alsnog mijn hartelijke dank!
Ook de wederzijdse reserves worden in verband met de hitte op het veld door beide trainers naar de tribune gedirigeerd. Dat wordt daarmee eigenlijk één grote reservebank. Toch nog redelijk veel toeschouwers, valt me op.

Pittig

Dat Berkum een ander kaliber tegenstander zou zijn dan Hoogland was me al uit doorgaans betrouwbare bron ingefluisterd. En dat blijkt al meteen vanaf de aftrap. De bal gaat vlotjes rond in de Berkummer gelederen en een soepel opgezette aanval noopt tenslotte de onder druk gezette Jaime Hensen de bal uit te poeieren. De stadionklok is nog niet van de nul af geweest!
Vier minuten staat daar dan pas op als Lars van Gerner goed doorzet en Hensen vanuit moeilijke hoek passeert. Op de doellijn moet dan Tim Boterenbrood redding brengen om een vroege achterstand te voorkomen.
Overigens: veel spelers komen met een 'vetrandje' terug van de zomerstop. Zo niet onze ‘Boter’. Hij had zich ten doel gesteld tien kilo af te vallen en heeft de hele vakantie doorgetraind en zijn eet– en drinkpatroon aangepast. Als notoir Bourgondiër en dikbuik weet ik welk een zelfdiscipline en doorzettingsvermogen dat vergt. Chapeau, Tim! Grote klasse!
Ondanks dat Tim voorheen dus tien kilo meer mee te torsen had, vond ik hem altijd al opmerkelijk snel voor zijn postuur. Dat belooft veel goeds voor dit seizoen!
Weer dendert de paarse trein richting Hensen. Marc van der Meulen en Finn van Kommer zetten een fraaie aanval op die uitmondt in een goede voorzet richting Twan Knul. Die wil uit de draai een schotpoging wagen maar maait gelukkig voor ons langs de bal. Even later een afstandspoging van Van der Meulen dat echter te krachteloos was om Hensen te verontrusten.
Kracht zat er zeker wel in de poging die Twan Knul vier minute later deed. In kansrijke positie gunt hij zich te weinig tijd en jaagt de bal hoog over.

Vizier

Het vizier is bij Berkum nog niet op scherp klaarblijkelijk en dat houdt Huizen in leven.
Pas een kwartier op de klok en opnieuw fraai combinatievoetbal dat vaak zijn oorsprong vond bij de Berkummer nummer 12, Alex van Hoesel. Wat een kei van een speler is dát, zeg! Ik heb er als voetballiefhebber van genóten! Sterk aan de bal, met ‘n prachtige versnelling in de loop als hij opstoomde, wat de TC van FC Twente heeft bezield om hem niet bij de selectie te houden, ik weet het niet… Wat een voetbalgenot!
Van Hoesel staat weer aan de basis van een prachtige aanval van de Berkummers, via Mike van Ekeren en opnieuw Finn van Kommer, moet Boterenbrood alle zeilen bijzetten om de inzet met gevaar voor lijf en leden te blokken. Maar Tim is er een die niet alleen uit het goede hout gesneden is, maar ook een met een ijzeren wil en dus gaat hij er onvervaard voor liggen.
Een zonneviziertje had ook Jaime Hensen met die nog wat laagstaande zon wel van pas kunnen komen: bij een hoge bal wordt hij verblindt door ‘de koperen ploert’ en moet een wat knullig uitziende boks richting bal maken. ‘Op de tast’ weet hij de bal toch te verwerken. Probleem met een zonneklep is echter: als je de zon niet ziet, zie je de bal óók niet…
Een venijnige inzet van Van Hoesel gaat dan recht op Hensen af. Deze keer laag, dus geen probleem voor onze doelman.
Pas in de twintigste minuut weet ik een actie van Huizen te noteren die in de buurt van een serieuze aanval kwam. Anouar Aktaou heeft een prachtige diepe pass in de benen en stuurt daarmee Frank van den Bosch weg. Bedrijvig als altijd probeert onze jonge pitbull de bal voor te geven, maar op het laatste moment weet daar een Berkummer zijn stokje voor te steken.

Van het kastje naar de muur

Huizen loopt zich de benen uit het lijf. Het zwoegt, steunt en kreunt, kraakt en piept. Maar vooralsnog blijft het overeind. Dan neem ik de woorden van Arnold Klein in gedachten die me recentelijk aangaf dat we komend seizoen ploegen zouden tegenkomen die gewoon ‘beter’ zouden zijn dan Huizen, maar dat we dan toch voor een resultaat zouden proberen te gaan. Want ondanks dat overweldigende overwicht van de Berkummers hebben we Hensen eigenlijk nog niet serieus in actie gezien. En dat mag rustig een compliment voor onze mannen heten!
Huizen voetbalt manmoedig door en zoekt de opties waar het die maar denkt te kunnen vinden. Dat maakt het aanvalsspel soms wat te gehaast en te opportunistisch: na een aardige combinatie tussen Felitciano Zschusschen en Frank van den Bosch is het Joshua Lo-Asioe die zich mee naar voren heeft gewaagd en wel érg hoog over schiet. Nou was Joshua wel een aantal keren stevig aangepakt door de Berkummers die de tackle en de overtreding niet echt schuwden. Wellicht dat de pijntjes hem toch wat parten speelden.
Dan gaat het in de achtentwintigste minuut achterin toch fout bij Huizen: aan de bal wil Anouar Aktaou Mike van Ekeren uitspelen, maar glijdt weg. Van Ekeren pakt dit cadeautje snel op en geeft het door aan Twan Knul die het vervolgens met een droge knal uitpakt: 0 – 1, en Huizen staat dan dus toch op achterstand. Knullig, maar bepaald niet tegen de veldverhoudingen in.

Gelijk!

Het is een domper uiteraard voor die hardwerkende Huizers en de manier waarop is toch iets dat een zeker gevoel van onrechtvaardigheid met zich meebrengt. Iedere vloeiende aanval van de Berkummers die tot de openingstreffer zou hebben geleid hadden we kunnen verteren, maar deze schlemielige manier doet extra zeer.
De teamspirit is echter één van Huizens grote kwaliteiten en de mannen spannen zich in om de zaak weer recht te trekken. Na een  half uur spelen mag Huizen dan haar eerste(!)corner nemen. Gewoontegetrouw belast Theo Visser zich met het nemen ervan. De bal komt ruim voor en wordt koppend opnieuw ingebracht door de sterk spelende Dennis Lamme. Even is er onrust bij de Berkummers achterin, maar in de menigte weet er toch één de bal te ruimen voor een Huizer het beslissende zetje heeft kunnen geven.
Dat beslissende zetje wordt dan drie minuten later toch door Felitciano Zschusschen gegeven. Weer Dennis Lamme die de bal perfect diep stuurt. Is het Frank van den bosch die de bal goed voorzet vanaf de flank? Zschusschen glijdt half uit als de bal wat achter hem aan komt rollen, maar half vallend en op zijn zitvlak brengt hij de term ‘zitvoetbal’ in gedachten. Maar het heeft effect. Niet al te hard, maar onverwacht en vanachter een aantal verdedigers heeft de bal ineens vrije doorgang en glijdt vlak naast de paal achter de verraste doelman Huib Veurink: 1 – 1! En Huizen heeft loon naar harde werken. Voetballend misschien niet helemaal verdiend, maar qua inzet zéker!

...Zschusschen heeft gescoord...

Vasthouden

Het is nu zaak deze stand in ieder geval tot de rust vast te houden. Een gelijkspel lijkt immers het hoogst haalbare tegen deze sterke tegenstander.
Lars van Gerner verzuimt de Berkummers opnieuw op voorsprong te zetten als hij ongedekt de bal te ver van zich weg laat springen en daarmee Hensen de kans geeft de bal weg te vangen voor Van Gerner er zijn snode plannen mee ten uitvoer kon leggen.
Weer staat Huizen onder druk en moet het achter de Berkummers aanhollen. Een schot van Mike van Ekeren kaatst via de rug van Jeroen Lamme af tot corner. Marc van der Meulen brengt de bal tot twee keer aan toe voor en de tweede keer gaat de bal rakelings over Hensen heen. Even paniek achterin en Huizen krijgt die bal maar met veel moeite en met gebruikmaking van wel érg veel stations uit de eigen zestien.
Het rustsignaal hangt al even in de lucht als een fraaie dieptebal richting Bas van Wijnen in één keer in de loop door Van Wijnen op de slof genomen wordt. Lukt zoiets, dan gaat zo’n goal de wereld over, maar het geluk was helaas voor Van Wijnen aan Huizer zijde en de inzet mist alle richting voor een wereldgoal. Maar het was wel even genieten voor de objectieve toeschouwer in mij…

Rust

Met de 1 – 1 mag Huizen zich het gelukkigst prijzen. Berkum is op alle fronten de bovenliggende partij en Huizen moet zich het snot voor de ogen lopen de zaak bij te benen. Met die hitte lijkt me dat een schier onmogelijke opgave en ik heb dan ook diepe bewondering voor die mannen die daar op die groene bakplaat in de rondte hollen.
Opmerkelijk dat dit Berkum een week geleden niet langs Hoogland wist te komen. Voor mijn gevoel zit hier wel een divisie of twee kwaliteitsverschil in. Zo zie je de aantrekkelijkheid van voetbal: het onvoorspelbare dat de verschillende wedkantoren rijk maakt. Als A van B wint en B van C, dan garandeert niets dat A ook van C zal winnen…
Huizen wisselde nog niet. De minuutjes lijken nu even van iets ondergeschikter belang. Ik vraag me dus af of Arnold Klein de twee helft een ander team in het veld gaat brengen nu mensen als Jeroen Lamme bij hun eerste optreden de volle vijfenveertig minuten in de benen hebben.
Bij de Berkummers zie ik zeven man zich serieus warm lopen in een lekker pass-oefening. Bij Huizen zie ik aanvankelijk naast doelman Tim van Dompzelaar slechts drie man aan een warming-up bezig, maar later sluiten zich er dan  nog wat tribuneklanten aan.

Wissels

Van Dompzelaar dus onder de lat en bij de Berkummers ook een andere doelman: Jasper de Visser. Zal toch wel wat frustrerend voor eerste doelman Huib Veurink geweest zijn: die kon zijn broekje gewoon netjes opvouwen en weer in zijn tas stoppen, maar kreeg er toch een om zijn oren…
Bij Huizen zie ik wat nieuwe gezichten op het veld. Eens zien of dat een kentering zal gaan betekenen in het wedstrijdbeeld.
Maar die hoop vervliegt snel: een fraai hakje brengt Giorney Rojer in stelling die de bal strak voorgeeft. De bal vliegt zonder verdere inmenging voorlangs, maar de toon lijkt al wel weer gezet.
Toch een poging van Huizen als Visser handig over de voorzet van Frank van den Bosch heen stapt en zo Dennis Lamme een goede schietkans biedt. De bal van Lamme klimt rakelings over het doel van De Visser. Dichterbij zijn we behoudens die zitgoal nog niet geweest.
Negen minuten mag Huizen de hoop koesteren dat het deze helft verder ongeschonden door zal komen. Dan tikt Martijn Brakke de bal keurig van dichtbij binnen op een strakke voorzet van de zijkant. Er gaan even wat stemmen op dat het buitenspel geweest zou zijn, maar de arbitrage ziet er geen been in en keurt de goal goed. Opnieuw kijkt Huizen tegen een achterstand aan.

Buitenspel?....

Schlemielig

De aftrap is maar net genomen of Huizen moet opnieuw terug. De net ingevallen Tijmen Bakker speelt de bal terug op doelman Dompzelaar en de communicatie is laten we zeggen ‘niet optimaal’. Van Dompzelaar heeft zich naast zijn doel opgesteld en ziet de bal net buiten zijn bereik de verre hoek in stuiteren… 1 – 3 en wéér krijgt Huizen een uitermate schlemielige goal tegen. Ondanks de sterkte van Berkum hebben onze gasten eigenlijk nog geen goal uit een goed lopende aanval weten te produceren, of het moet die tweede goal zijn, die met dat buitenspelluchtje…
En nóg geeft Huizen niet op. Het is bewonderenswaardig hoe de mannen toch blijven gaan voor een resultaat. Ooit merkte Ben de Graaf eens gevat op: ‘Je hebt pas van Huizen gewonnen als de bus het sportpark verlaat!’ En die mentaliteit proef ik nu toch ook weer bij onze helden.
Een voorzet van de onvermoeibaar ogende Frank van den Bosch bereikt Sergio Kozjak die de bal maar rakelings langs de verkeerde kant van de paal kopt. Een bal komt net wat te hard voor, de rebound wordt opnieuw ingebracht en dan is daar de rosse kuif van Jeroen Lamme die goed inknikt en zowaar doelman De Visser tot een knappe redding dwingt. De corner wordt helaas naast gekopt, maar Huizen komt eindelijk wat meer aan aanvallen toe.

Volwassen

Het spel van Berkum oogt ‘volwassener’ dan dat van Huizen. Het straalt uit dat het grip op de wedstrijd heeft. Het gros van de afvallende ballen zijn gewoon een prooi voor de fysiek wat sterkere Zwollenaren en zijn ze dat niet, dan schroomt men niet om Huizen professioneel een halt toe te roepen. Joshua Lo-Asioe moest dat al een paar keer ervaren, maar ook de lichte Frank vanden Bosch legt het regelmatig af tegen het fysiek van zijn directe opponenten.

Het 'Fysiek'...
Huizen doet wat het kan, probeert zich met wisselend succes onder die druk uit te voetballen. Een vrije schop van Theo Visser wordt na ruim een uur over de kruising gekruld. Het zijn de plaagstootjes die Huizen uitdeelt. Kozjak weet met een bekeken bal Van den Bosch aan het werk te zetten. Diens inzet wordt geblokt. De rebound wordt met een ferme uithaal opnieuw ingebracht, maar caramboleert hard in het gezicht. Even verzorging en weer door!
Berkum neemt wat gas terug in die hitte en met die comfortabele voorsprong. Een poging van Mike van Ekeren om de bal in een keer te volleren mislukt. Snel hergroepeert Berkum zich voor de dingen die komen gaan. Weer een sterke combinatie van Berkum waar Van Ekeren nauw bij betrokken was en het is Bas van Wijnen die zijn kopbal óp het dak van het doel ziet eindigen.

Veerkracht

En dan blijkt toch de veerkracht van dit Huizen. Berkum neemt dus wat gas terug en daar maakt Huizen meteen dankbaar gebruik van: Van den Bosch staat aan de basis van een sterke combinatie die weer aan de wedstrijd tegen Hoogland deed denken, en die combinatie eindigt bij Kozjak die niet alleen slim positie heeft gekozen, maar die ook koeltjes de trekker overhaalt en de bal in de verre hoek achter De Visser steekt: 2 – 3! En dat is toch een draaglijker stand dan die schlemielig tot stand gekomen 1 – 3.

...Kozjak - echte spitsengoal - hier in andere actie...

Maar de negentig minuten zitten er bijna op en het slotakkoord van Huizen komt aan de late kant. Kozjak verovert de bal en bereikt Van den Bosch. Recht voor de goal met een man in zijn nek probeert Frank weg te draaien om tot een schot te komen. Dat mislukt en de bal schiet wat door. Onze terriër gaat er achteraan en weet opnieuw in te zetten: de bal dwarrelt vervaarlijk over De Visser heen en laat hem kansloos in de verre hoek! Maar helaas: de bal ketst van de bovenkant van de lat het veld weer in.
Opnieuw wordt de bal ingebracht en bereikt Van den Bosch die schuin voor de goal alle frustratie over de zojuist gemiste bal in zijn poging legt. Frustratie en precisie gaan zelden samen… Bertje Brons is de halve middag naar die bal aan het zoeken geweest…
Huizen verliest dus voor de eerste keer dit seizoen. Een nuttige les die Huizen met de beide beentjes weer even ferm op de grond plant…

Arnold Klein

“Tja, je weet nu ook hoe het kastje en de muur eruit zien…”
“Omdat?” reageert Klein een beetje zuur. En als ik aangeef dat Huizen het grootste deel van de wedstrijd achter de feiten aan heeft gelopen, verklaart hij gelaten: “Tja, er is gewoon een aantal ploegen in deze poule dat een stap verder is dan wij. En dat is alleen maar mooi dat we dat ook kunnen meemaken in de oefencampagne. De eerste twintig minuten hadden we er gewoon heel erg moeite met het druk zetten en de manier van combineren waardoor we er maar moeilijk onderuit konden voetballen. Na die twintig minuten had je kunnen zien dat we langzaam wat beter in ons spel kwamen en iets makkelijker konden voetballen. Niet dat we nou zo heel veel op de helft van Berkum kwamen, maar we kwamen wel wat makkelijker onder hun druk vandaan, kregen wat meer balbezit en konden dat ook wat langer in dat balbezit blijven. Niet dat we daar nou echt gevaarlijk uit konden worden, maar anderzijds zijn ook zij niet heel erg gevaarlijk voor onze goal geweest.

...Inzet...
Ook in deze fase van de voorbereiding blijven we gewoon ook doorwisselen. Vandaag wilde ik zoveel mogelijk jongens vijfenveertig minuten laten spelen, vooral de mensen die nog niet gespeeld hadden zoals Jeroen Lamme, Anouar Aktaou en Remco Helms en dat voelde goed bij die jongens.”
“Ik vond Berkum net wat volwassenere spelen dan Huizen. Ik vond dat ze bij  ons achterin soms net wat teveel ruimte kregen om hun  ding te doen, de meeste tweede ballen waren voor Berkum…”
“Ja, het is een ploeg die net iets meer duelkracht bracht in het spel en dan moet je slim blijven voetballen en de vrije man blijven zoeken. In de vlagen dat we dat wél deden, zag je ook dat we er wél onderuit konden voetballen. Dan zag je dat ook Berkum niet de middelen heeft om onze opbouw en aanval te stoppen. Wij moesten vandaag echter meer vanaf de eigen helft spelen en daaraan zie je dat je met Berkum gewoon te maken hebt met een stukje ‘bovenkant van de Hoofdklasse (Vierde divisie. Red.)’.
En dat is ook helemaal niet erg. Afgelopen dinsdag was gewoon een lekkere oefening voor ons eigen veldspel en vandaag konden we werken aan het verdedigende aspect, hoe het verdedigend goed neer te zetten. Dat lukte heel wisselend. Dat stapje zullen we nog moeten gaan maken…”
“Trek je die ene lullige terugspeelbal eraf – ik weet: je mag zo niet rekenen – dan heb je hier toch een heel verdienstelijk gelijkspel te pakken…”
“Nou ja, de manier waarop je de doelpunten tegen krijgt: die eerste is een opbouwfout. Het is wel goed dat dat nú gebeurt, want ze straffen dat genadeloos af. Da’s niveauverschil! Dan die terugspeelbal, da’s ook een goal die je onnodig weggeeft en die bal die al dan niet buitenspel was, dat was ook maar een rommelgoaltje. Je kunt dus niet stellen dat Berkum uit een fraai uitgespeelde aanval gescoord heeft. Ze hebben daar wel veel kansen voor gehad, laten we dat voorop stellen, maar ze scoorden daar dus niet uit. We zijn voor mijn gevoel niet echt weggespeeld, maar hebben dus wel wat meer dan ons lief was achter de bal aan moeten lopen…”
“Weggespeeld is dan wellicht een wat te groot woord, maar je zag wel dat Berkum zeventig van de negentig minuten de bovenliggende partij was…”
“Ja hoor, eens! Het balbezit was gewoon voor Berkum, maar de kansen voor beide ploegen kon je bijna tegen elkaar wegstrepen! Uiteindelijk gaat het in een wedstrijd om het resultaat en met een heel klein beetje meer geluk stap je hier nog met 3 – 3 van het veld af ook!
Maar goed: in de voorbereiding kijk ik niet naar het resultaat en concludeer ik gewoon dat we het de eerste fase gewoon echt niet goed gedaan hebben en het gaandeweg de wedstrijd steeds beter op gingen pakken. Al met al een hele nuttige oefenwedstijd waarin ook de jonge jongens die er in kwamen meteen mee konden gaan in dit niveau. Het was leuk om te zien hoe hetgeen we deze week geoefend hadden – hoe spelers in scoringspositie voor de goal te krijgen – hoe je dat dan bijvoorbeeld in die goal van Felitciano Zschusschen terugziet. Nu volgen Scherpenzeel en Genemuiden. Scherpenzeel heeft zich goed versterkt en in Genemuiden treffen we gewoon een tweede Berkum. Ook daar zal je wellicht dat klasseverschil kunnen zien. Maar ook daar zullen wel ons niet zomaar naar de slachtbank laten leiden. We gaan nu de videobeelden bestuderen en daar lering uit proberen te trekken.”

Tim van Dompzelaar

Zonder verder iemand tekort te willen doen, denk ik dat we met doelman Van Dompzelaar onze selectie weer wat verbreed hebben.
“Je maakte verder wel een sterke indruk, maar er was er vandaag natuurlijk  één die er wel héél lullig in ging…”
“Eh, ja… Het was een beetje een fout van beiden. Het was natuurlijk een wat ongelukkige terugspeelbal en ik kwam er ook niet helemaal lekker uit. Maar ja, het is niet anders, het is zuur, maar ik ben blij dat het nu gebeurt en niet in de competitie.
Voetballend ging het al weer wat beter met me dan de afgelopen keren, dus daar ben ik wel blij mee. Daar moet ik voor mijn gevoel nog wel aan werken: mijn spelhervattingen zijn niet altijd optimaal. Maar goed, het ging voetballend nu al beter voor mijn gevoel, ondanks die terugspeelbal, dus dat nemen we lekker mee naar de volgende wedstrijd.”
“Er ‘staat’ wel iemand in de goal. Ik kan me voorstellen dat je gehaald bent…”
“Haha, ja, dat is fijn om te horen..”
“Ik heb het gevoel dat de concurrentie onder de lat dit jaar met jouw komst wéér sterker is geworden…”
“Ja, daar ben ik natuurlijk wel voor gekomen. Ik kan het heel goed vinden met Jaime Hensen en we hebben het daar ook wel over gehad samen dat we elkaar beter kunnen maken. Ik denk dat we een hele goede combi kunnen vormen, maar ik probeer het hem ook zeker ‘lastig’ te maken. Ik kom uiteraard om te spelen, of dat nou in Onder23 is of in het eerste, maar ik wil het wel op elke training laten zien! Ik wil nog beter worden en ik ben nog jong, dus ik kan nog een hoop leren…”

Robin Creebsburg

Een opvallende verschijning is de rijzige gestalte van Robin Creebsburg. Zonder die vergelijking verder dan het uiterlijk door te willen trekken, doet hij me denken aan Virgil van Dijk.
“Ik heb het idee dat je steeds dichter bij de eerste selectie aan het groeien bent…ik zie een duidelijke ontwikkeling in de heer Creebsburg…”
“Dank u wel! Ik merk wel dat ik beter word en meer en meer bij de groep word betrokken. Het was ook fijn om een app’je van de trainer te krijgen dat ik bij de eerste selectie zit en dat men mij bij deze voorbereiding wilden hebben. Ik heb tot nu toe alle wedstrijden minuten gemaakt en alles meegetraind, dus ik merk zelf ook dat er ontwikkeling in mijn spel zit.”
“Je bent groot, je bent sterk, fysiek sta je je mannetje. Ik  heb niet het idee dat als jij erin komt dat er dan een ’invaller’ in komt…”
“O, daar ben ik blij mee dat u dat zegt! Het is natuurlijk wel aanpoten en heel anders dan in Onder23. Doordat ik ook vorig seizoen al een paar keer meegetraind heb weet ik nu wel wat er voor me is. Maar ik vind een uitdaging alleen maar fijn. Ik moet me natuurlijk wel laten zien, al ben ik dan zeker nog geen basisspeler.”
“Vorig seizoen kwamen we in dat kampioensjaar eigenlijk achterin zelden in de problemen. Maar dit seizoen zullen we toch denk ik vaker aan de ‘noodrem’ moeten trekken. Dat betekent schorsingen en wellicht ook wat blessureleed achterin…”
“Dat zal mogelijk inderdaad wel mijn kansen op speelminuten vergroten. Ik hoop natuurlijk niet dat we blessures of schorsingen krijgen, maar die kans is natuurlijk nu wel wat meer aanwezig dat dat gaat gebeuren.”
“Hoe ben je zo bij Huizen terecht gekomen?”
“Ik kom uit Almere. Mitchell van Schaik liep stage bij mij op school. Hij wist dat ik naar een andere club wilde en sprak met Ferry Hendrikse en die heeft me toen gehaald…”
“Nou, daar zijn we Ferry nog steeds dankbaar voor! Wat zijn je verwachtingen, je ambities voor dit seizoen?”
“Sowieso in de selectie te komen, en al weet ik dat het heel moeilijk gaat worden met Anouar en Jeroen voor me, hoop ik ook op speelminuten in de competitie, af en toe invallen, heel misschien een paar keer in de basis. Ik doe gewoon mijn best en hoop op het beste. Maar ook het meetrainen vind ik al geweldig! Ik merkte vorig jaar al dat ik door het meetrainen met het eerste, stappen kan maken in mijn ontwikkeling. Er zit best wel niveauverschil in de trainingen van Onder23 en het eerste. Daar word ik beter en sterker van. Het gaat er gewoon steviger en sneller aan toe!”
“In het veld hoor ik je alleen niet zo nadrukkelijk als bijvoorbeeld een Jeroen Lamme die je boven alles en iedereen uit hoort coachen…”
“Nee? Ik praat wel degelijk veel hoor! Maar het  kan nog wel iets nadrukkelijker. Dat heeft niet echt met het zelfvertrouwen te maken, het heeft denk ik gewoon te maken met de situatie…”
Aldus opnieuw een speler die nadrukkelijk aan de poort klopt en onze selectie breder en sterker maakt. Opnieuw een voetballer die je als trainer met een gerust hart van de bank haalt als de nood aan de man komt.

Apenstaartjes kijk op de zaak

Even weer terug op aarde. Na Hoogland ga je toch een beetje zweven. Je bent zo goed als je laatste wedstrijd en dus speculeerde ik er lustig op los: als dit de vierde divisie is, tja, tot waar zou Huizen dan wel niet kunnen reiken?
Berkum zette ons dus weer even terug op aarde en we moeten ook nu weer oppassen dat we ons niet laten verblinden door die laatst gespeelde wedstrijd.
Want op de keper beschouwd kreeg Huizen twee uitermate schlemielige goals tegen en hebben onze twee doelmannen zich verder niet bovenmatig hoeven inspannen, ondanks dat Berkummer overwicht. Trek je die twee goals er af, dan had zomaar een – weliswaar zwaar geflatteerd – resultaat kunnen pakken. Als’en en maar’en tellen niet, want áls Berkum wat scherper was geweest dan het het er zomaar drie of vier bij kunnen maken. Maar het feit dat Huizen dat toch wist te voorkomen en op een haar na een fictief punt misliep is an sich bemoedigend.
Scherpenzeel en Genemuiden zijn nu de volgende ijkpunten waaraan we ons mogen spiegelen. Het blijft allemaal oefenen natuurlijk, met veel wissels en ‘fantasieopstellingen’ van beide kanten. Ik heb er echter alle vertrouwen in dat Arnold Klein met zijn staf de juiste lering en conclusies uit deze duels zullen halen om ons succesvol in die vierde divisie te kunnen mengen.
Met dank aan Andre Toering en Jorben Nieuwenhuis voor het alsnog aanleveren van de namen en rugnummers! Ondanks het resultaat van vanmiddag verheug ik me al weer op de volgende ontmoeting ­– en revanche – met deze vriendelijke Zwollenaren!

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via 

ron apenstaartje rtpsoftware punt NL