Levendig: Buitenpost – Huizen: 1 – 3

Buitenpost: één puntje van ‘veilig’

We moeten vroeg uit de veren: om kwart over tien vertrekt chauffeur Rene richting Buitenpost. Dus de wekker op acht uur, en dat doet best een beetje zeer bij een pensionado voor wie de term ‘ochtendmens’ bepaald misplaatst zou zijn. Zelden overigens een toepasselijker naam voor een plaats gezien dan deze, next stop: zo ongeveer de boot naar de Waddeneilanden…

Het is heerlijk voetbalweer: zonnig, maar niet te warm, droog en geen wind die de vlaggen van de masten trekt. Ondanks het onnavolgbare rekenmodel van dat Berkummer rekenwonder, heb ik berekend dat we toch nog wel minimaal één punt nodig zullen hebben om onbereikbaar te worden voor de onderste vier op de ranglijst. Voor dat ene punt hebben we dan nog drie wedstrijden waarvan deze tegen Buitenpost op papier de makkelijkste lijkt. Lijkt, want ook Buitenpost heeft net als wij de punten nog bikkelhard nodig waar onze laatste twee tegenstanders zich inmiddels al in de prijzen hebben gespeeld. Dus wat heet ‘makkelijk’?
Buitenpost haalde een punt meer dan Huizen uit die laatste vijf wedstrijden. Dat deed het wel in één wedstrijd door van het kwakkelende DHSC te winnen. Huizen heeft drie punten voorsprong op de Friezen, maar het doelsaldo van onze mannen is veel beter en dus eigenlijk een punt waard. Een korte blik op de ranglijst leert echter ook dat Huizen zich voor vandaag nog geen zorgen hoeft te maken: onze positie zal vandaag in ieder geval ongewijzigd blijven, maar bij verlies kruipt een deel van de concurrentie ongetwijfeld angstig dichtbij, waaronder dus dat zelfde Buitenpost.
154 Lange kilometers later, slechts onderbroken door een korte tussenstop, staan we dan in dat illustere Buitenpost. Fraai complex, echt natuurgras met ingebouwde sproeiers! Het oogt als een plaatje. Ik ben alleen altijd bang dat die sproeiers toch wel eens een nekkenbreker kunnen zijn als ze zo in het veld zijn opgenomen. Maar goed: ergens in de buurt van Zeist heb ik wel eens een compleet putdeksel in het strafschopgebied aangetroffen, ik laat me dan ook geruststellen dat die dingen diep genoeg wegzakken.
Dan even de inwendige mens versterken, denk ik. Maar dat valt helaas een beetje tegen: mijn favoriete snack - het broodje bal satésaus - is alleen verkrijgbaar als losse bal, zonder broodje en zonder satésaus. Helaas, dan maar gewoon een patatje mét. Maar weer helaas… Géén patatje. Toch wel even afzien na zo’n lange reis… Ook materiaalmannen Bos en Hogenboom staren me hologig en hongerig aan. Zij besluiten dan toch maar voor de ‘kale’ bal te gaan. Ze maakten niet de indruk dat dat een succes was…
Je waant je hier toch een beetje op vakantie, want als de Friezen onder elkaar praten versta je er geen woord van. De Friezen zijn gelukkig ‘tweetalig’ en schakelen moeiteloos om naar verstaanbaar Nederlands als ze merken ‘dajn buitenmins bin’. Ik heb een paar jaar heerlijk in Heerenveen gewerkt en dus weet ik dat het ‘stugge’ etiket dat de westerling graag op de noorderling plakt volkomen onterecht is. Zo ook in de bestuurskamer waar ik hartelijk ontvangen word en van koffie met een heerlijk gebakje word voorzien. Toch nog wát in de maag!
Buitenpost trainer Willem Brouwer merkt spijtig op dat het hem met moeite toch weer gelukt is om elf namen op het wedstrijdformulier te krijgen. Van zijn selectie van drieëntwintig man heeft hij er slechts dertien over. Negen geblesseerden (onder wie het slachtoffer van de DHSC-ongeregeldheden) en één geschorste. Op het fraaie namenlijstje met kopfoto’s zien we dan ook twee spelers van wie blijkbaar nog geen fotootje beschikbaar was. Een ‘gehavend Buitenpost’ mag ik het van hem noemen.
Huizen treedt wel aan op nagenoeg volle oorlogssterkte, uiteraard zonder de vertrekkende Felitciano Zschusschen en de geblesseerden Tim Boterenbrood en Timo Vos.
Gillend vuurwerk klinkt op vanachter de bosschages, ondanks een ferme scheur timmert de jeugd fanatiek op het restant van een drumbandtrommel en langs de lijn worden een paar fakkels ontstoken. Buitenpost heeft er zin an…

Levendig

Beide ploegen zijn gebrand op een resultaat en wensen dat niet met afwachtend voetbal te bereiken. Na zeven seconden gaat Theo Visser al neer en moet arbiter Richard Groenewegen al handelend ingrijpen. Geen zware overtreding, maar Buitenpost laat wel even merken dat de middenlijn tot hier en niet verder is.
Toch laat Huizen zich er niet door afschrikken en neemt het initiatief. Een fraaie aanval lijkt tot een kansrijke situatie te kunnen gaan leiden, maar helaas liep de gretige frank van den Bosch buitenspel. Een fraaie dieptepass van Anouar Aktaou bereikt diezelfde Frank van den Bosch die prima voorgeeft. In de drukte voor doelman Kevin van der Meulen worden de schotpogingen van Hidde van der Veldt en Joshua Lo-Asioe geblokt en houdt Huizen helaas niet meer dan een inworp aan deze aanval over. Doelman Van der Meulen is even later dan net even sneller bij een dieptepass van Dennis Lamme en snoepte de bal dapper voor de voeten van Sergio Kozjak weg.
Het is een vlotte en sprankelende opening van deze wedstrijd. Samen met het zonnetje over sportpark De Swadde is het voor de trouwe aanhang die deze reis toch weer hebben aangedurfd ronduit genieten!
Buitenpost zoekt het vooral in de snelle counter. Als het op het middenveld dan na een zwak moment mis dreigt te gaan waardoor Mark van der Meer er vandoor kan spurten, dan moet Tristen Kroeze alle zeilen bijzetten om de rappe aanvaller te achterhalen. Dat lukt hem knap, weliswaar ten koste van een corner, maar het was weer een fraai stukje teamgeest dat Tristen daar aan de dag legde. De corner wordt maar moeizaam verdedigd en Rik Weening heeft iets heel moois in gedachten bij de tweede paal. Zijn volley uit de heup komt er echter niet uit en getergd loopt hij dan Anouar Aktaou tegen de grond.
Weer gaat Huizen er vandoor via Van den Bosch. Aan de pass op Hidde van der Veldt aan de andere kant van het strafschopgebied mankeert niets, maar Hidde krijgt de bal niet lekker onder controle en zijn inzet vormt dan ook slechts een ‘oprapertje’ voor Van der Meulen.

Lekker!

Ondanks dat beide ploegen nog niet tot scoren zijn gekomen, of misschien wel juist daardoor, is het een enerverend gebeuren daar op de Swadde. Met een kwartier op de klok raapt arbiter Groenewegen het een en ander op van het veld en loopt op de bank van Huizen af. Je gaat me toch niet vertellen dat er ook hier met bier of zo is gegooid? Maar nee: het was gewoon even wat afval dat Groenewegen daar in de afvalbak achter onze dug-out deponeerde.
Een venijnig schot van Bas Verbree wordt bij de eerste paal knap gepareerd door doelman Hensen en Weening zet een solo in en blijkt akelig lastig van de bal te krijgen. In het zicht van de haven wordt hij dan toch gestuit en de bal caramboleert vreemd omhoog. Protesten van Buitenpost dat er geduwd zou zijn, maar Groenewegen is niet van de kinderachtige en laat gewoon doorspelen.
Zo ook aan de andere kant als Theo Visser een schot loslaat dat wellicht door een Buitenposter arm zou zijn beroerd. Ik kon het niet constateren en ook nu weigert Groenewegen drastische maatregelen te nemen. De bal dwarrelt door het strafschopgebied en doelman Van der Meulen sprint zijn doel, uit, gooit zich voor de aanstormende aanvallers en opnieuw mag Huizen een corner nemen. Als die voor komt, dan is Tristen Kroeze helaas even alle gevoel voor richting kwijt en kopt niet op doel, maar als volleerd verdediger de andere kant op. Na afloop maar even een kleine bijdrage van Buitenpost ophalen, of zo… 😊

Wissel

Of het er iets mee te maken heeft weet ik niet, maar kort na die vreemde kopbal gaat Kroeze zitten en vraagt om verzorging. Zo te zien iets met de schouder (na afloop zou Tristen me toevertrouwen dat de arm bijna uit de kom ging en dat hij daardoor niet meer lekker het duel in kon gaan. Ook ingooien zou een probleem worden).
Kroeze gaat nog even verder, maar Remco Helms begint toch maar met warmlopen.
Dan gaat Verbree met gestrekt been in op Dennis Lamme. Een hele pittige overtreding in mijn ogen, maar arbiter Groenewegen heeft zich denk ik voorgenomen om de wedstrijd zonder kaarten te beëindigen en laat het bij een vrije trap en een hartig woordje. Op zich nog wel te billijken, want ondanks de belangen was het over het algemeen toch een sportieve wedstrijd met wederzijds respect.
Dan gaat Kroeze toch na een goed half uur naar de kant als Helms voldoende warmgedraaid is.
Nadat Sam Wormmeester een voorzet van de flank geen richting mee wist te geven die tot een openingstreffer had kunnen leiden, moet Dennis Lamme het opnieuw ontgelden en wéér laat Groenewegen de dader zonder geel ontkomen.
Nadat een wat onnozel hakje van Hidde van der Veldt zo in de voeten van een Buitenposter terecht kwam, is het weer Buitenpost dat ten aanval trekt. De aanval loopt stuk en dan moet Groenewegen er op slag van rust toch aan geloven als Frank van den Bosch rond de middenlijn finaal onderuit geveegd wordt. Jort van der Meulen heeft de twijfelachtige eer de eerste kaart van Groenewegen in ontvangst te nemen.

Rust

Ook een brilstand kan het gevolg zijn van een heerlijke eerste helft. Wie zegt dat 0 - 0 ‘saai’ zou moeten zijn? Huizen neigt weer naar het Huizen dat ik met zoveel plezier heb mogen aanschouwen dit seizoen: het combinatievoetbal lijkt weer op de weg terug, het positiespel lijkt weer wat vaker te kloppen en hoewel er nog best wel stappen te maken zijn, lijkt het weer een beetje ‘als vanouds’.
De standen op de andere velden zijn niet ongunstig, maar met deze stand hoeft Huizen zich nergens meer zorgen om te maken. Een stand overigens die uiteraard wel uitermate ‘broos’ te noemen is…

Tweede helft

De ploegen beginnen ongewijzigd en ook het spelbeeld is ongewijzigd: weer opent Huizen sterk en aanvallend. Een vrije trap waar Aktaou en Visser zich achter zetten wordt helaas ruim over de goal van Van der Meulen gewerkt en een fraaie actie van Frank van den Bosch die zich weer nadrukkelijk deed gelden in het veld, zet Kogeldans aan het werk. De doelman Van der Meulen probeert de voorzet met één hand te onderscheppen, maar dat wordt grabbelen. Helaas loopt Joshua Lo-Asioe dan zijn tegenstander in al zijn ijver omver en blaast Groenewegen deze situatie tot stilstand. Jammer!
Aan de andere kant een goede voorzet van Verbree waarop spits Van der Meer echter wegglijdt op het moment suprême. Dan scoort Huizen uit een uitval. We veren op en zien tot ons afgrijzen dat de vlaggenist van dienst buitenspel heeft geconstateerd. Nu is de regel dermate ingewikkeld geworden dat ik me niet meer aan een oordeel durf te bezondigen, maar onze arbitrage-expert Gert van der Roest houdt bij hoog en bij laag vol dat het geen buitenspel was. Maar ja: helaas was hij het niet die de fluit hanteerde vandaag…

Goal!

‘Frankie’ heeft ‘the jazz’ vanmiddag. Dartel zet hij Willem de Boer te kijk waarna deze onze lichtgewicht tegen de grond werkt met een ‘ippon’. En opnieuw moet Groenewegen toch weer het geel tevoorschijn trekken. Het afkeuren van de vermeende buitenspelgoal blijkt in de achtenvijftigste minuut dan toch slechts uitstel van executie voor de Buitenposters, want als Anouar Aktaou de toegekende vrije trap neemt, voel ik al aan mijn water dat dit wel eens wat zou kunnen worden. En inderdaad: leep slingert ‘Anoustar’ de bal bij de tweede paal en dan is daar uiteraard weer die onverzettelijke Joshua Lo-Asioe die er van dichtbij de coiffure tegenaan weet te zetten. En dan is er over het algemeen geen houden meer aan, en ook nu dus niet: 0 – 1! Blijdschap en opluchting zinderen door de Huizer aanhang.
Bij de aftrap mort Sam Wormmeester nog wat na en noopt arbiter Groenewegen hem middels de al weer derde gele kaart de mond te snoeren.
Coach Brouwer grijpt in en brengt Mike Visser en Rolf Dijk in voor Mark van der Meer en Willem de Boer. Een poging het tij nog te keren voor de Friezen?

Goal!

Weer moet Groenwegen naar het geel grijpen als Mark Huizinga Hidde van der Veldt vastgrijpt op het moment dat deze zijn kans schoon ziet om een achter een achter de defensie vallende bal aan te gaan. Van Groenewegens nobele streven de kaarten op zak te houden blijft zo weinig over, vrees ik.
Doelman Van der Meulen onderscheidt zich op een knallende kopstoot van Lo-Asioe die een prima voorzet van Frank van den Bosch op waarde wist te schatten. Katachtig haalt de Friese doelman de bal uit de hoek. Aan de andere kant knoeit Hensen even met uitverdedigen maar komt gelukkig met de schrik vrij als de bal achter wordt gewerkt door de Buitenpostaanvallers. Het was écht wel spannend genoeg, Jaime!
Een goede Huizer aanval weer. Hidde van der Veldt gaat goed langs Youri Sietering maar de kaats met Theo Visser leidt dan echter weer tot een buitenspelsituatie.
Even een clash op het middenveld als Lo-Asioe en Verbree voor dezelfde bal gaan. Een ongelukkige botsing die wat mij betreft met een scheidsrechtersbal had kunnen worden afgedaan, maar ook met de vrije trap voor Buitenpost kon ik wel leven. Het was toch even schrikken…
Hensen is dan wel weer op zijn post als een schuiver van een meter of twintig gevaarlijk over het natgespoten veld in de richting van zijn heiligdom scheert. Degelijk werpt onze doelman zich ervoor en bezweert zo het gevaar.
Hidde van der Veldt wordt dan afgelost door Ritchie Zinga en Brouwer brengt Niels Wiersma en Durk de Haan voor Sietering en Jort van der Meulen. Alles of niets bij Buitenpost?
Het zou dus in eerste instantie ‘niets’ worden voor de gehavende ploeg van Brouwer die na dit seizoen het trainingsjasje aan de wilgen hangt. Opnieuw is het Anouar Aktaou die een heerlijke voorzet loslaat waar Joshua Lo-Asioe goed het oog in heeft. Deze keer duikt hij bij de eerste paal op om de bal weer feilloos achter doelman Van der Meulen te planten: 0 – 2 en daarmee lijkt Huizen zich al in veilige haven te spelen!

Oeps!

Maar dat was te vroeg gejuicht! Drie minuten later zet de bonkige Rik Weening goed door door het centrum en ondanks verwoede pogingen hem tot staan te brengen dringt hij zich door tot hij oog in oog met de uitkomende Hensen staat. Ondanks de vingertoppen van onze doelman valt de bal toch in de verre hoek en zit Buitenpost dus met deze aansluitingstreffer weer volop in de race om een punt! 1 – 2 en het lijkt nog een barre slotfase te gaan worden…
Klein grijpt in en brengt Sebastian van Kammen voor de aangeslagen Joshua Lo-Asioe. Diens eerste daad is een pegel die ruim over vliegt uit een kort genomen corner na een goede actie van Frank van den Bosch.
Huizen voelt de druk en het spel wordt dan ronduit onrustig: de ballen gaan wild naar voren of over de bomenrij die het veld omzoomt. Pompen of verzuipen!
Wilbert Postma wordt dan door Brouwer als de redder des Buitenposts opgeworpen in de plaats van de uitgespeelde Verbree, de laatste troefkaart van Brouwer.
Een wilde bal van Visser die daarmee de benauwde Huizer veste trachtte te ontzetten bereikt Kozjak die er op volle snelheid achteraan gaat. Ik kan mijn eigen handschrift niet meer lezen wie ‘m van de bal wist te zetten van de Buitenposters, maar de ijverige Kozjak moest fysiek zijn meerdere erkennen in de Friese verdediger.
Opnieuw geel voor aanmerkingen op de leiding, deze keer voor Rik Weening. Die arme Groenewegen: die dacht een rustige middag te kunnen fluiten en dit is dan toch al weer kaart nummer vijf… Ik weet niet wat er gezegd werd met die twee kaarten voor commentaar op de leiding, maar de drie voor de overtredingen waren allemaal volkomen terecht en hadden er zelfs nog wel twee meer kunnen zijn. Maar opmerkelijk genoeg zal deze wedstrijd me niet bijstaan als een ruwe of onsportieve wedstrijd. Ik denk dat Groenewegen het uiteindelijk dus toch wel goed heeft aangepakt.
Een uitval van Huizen via wie anders dan de onvermoeibare Frank van den Bosch. Een fraaie voorzet op Theo Visser die wat moeite heeft met zijn aanname. De bal gaat door naar Ritchie Zinga en ook diens inzet wordt door de Friese defensie geblokt.

Tjakka!

Dan een diepe bal waar Kozjak achteraan spurt. Ook doelman Van der Meulen onderkent het gevaar en komt als een speer zijn doel uit. Een botsing is het gevolg waarbij beide spelers even opgelapt moeten worden. Van opzet geen sprake en opnieuw oordeelt Groenewegen dat de vrije trap toch naar Buitenpost gaat. De opgelapte Van der Meulen neemt de bal en kijkt toe hoe zijn ploeg de strijd op het middenveld verliest. En dat heeft de slimme Kozjak in de smiezen. Met een geweldige schuiver vanaf eigen helft(!) verrast hij de terug sprintende Van der Meulen en maakt zo aan alle twijfels een einde: 1 – 3 met nog slechts blessuretijd te spelen. Dit kán niet meer fout! Maar wat een apotheose deze wondergoal! Van deze afstand zie je ze eigenlijk alleen met een lange boog binnen vallen. Een schuiver over de grond als dit heb ik eigenlijk van mijn leven nog niet mogen aanschouwen!
De resterende minuten speelt Huizen routineus uit tegen het aangeslagen Buitenpost dat het hoofd in de moede schoot legt. Huizen veilig, werk aan de winkel voor Brouwer en zijn mannen…

Arnold Klein

“Ik zag vandaag bij vlagen weer het Huizen dat ik graag zie!”
“Ja! Dat heeft te maken met de spelers die je beschikbaar hebt,” antwoord Klein resoluut. “Vandaag had ik onze eerste elf weer helemaal beschikbaar.”
“Maar verschilde dat dan zoveel met vorige week?”
“Jazeker, want toen had ik Frank van den Bosch nog niet volledig beschikbaar en dan kan je niet vanuit het systeem spelen dat we graag willen. Nou maakt het systeem an sich niet veel uit, maar het gaat vooral om dat de spelers de veldbezetting goed beheersen. Deze groep heeft dit seizoen en vorige seizoen wel bewezen dat ze vanuit die veldbezetting gewoon goed kunnen spelen. Dat zorgde er voor dat we zeker de eerste helft bij vlagen heel simpel konden gaan voetballen, al vond ik het aan de bal nog wel wat onrustig. Het veld was prima, maar het vergde soms wel even een extra aanname waarna we soms iets te gehaast de diepte zochten.
Maar goed: deze groep wil heel graag en dat leidt er soms toe dat we wat geforceerd gaan spelen. In de rust heb ik dan ook aangegeven wat er in balbezit tegenstander beter moest. Daardoor konden we hun linkerkant vervolgens wat beter bestrijden. We wisten ook dat zij twee manieren hadden om te voetballen en bij één van die manieren komt Anouar Aktaou gewoon vrij. En als ze Anouar wél onder druk zouden zetten, dan moesten we het gewoon via het middenveld zoeken. Dat lukte bij vlagen goed en dan lijkt voetbal ineens heel simpel.”
“Je noemt Frank van den Bosch al. Cruciaal, tot in de vijfennegentigste minuut vol in de sprint, er ging continue dreiging van uit…”
“Ja, weet je wat het is, het is heel lastig: we hebben een groep waar heel veel drive in zit. Bij sommige spelers zit het idee dat ze nog wel een stap hoger willen maken, andere spelers voelen zich op dit niveau perfect thuis. Die mix zal nog wat dichter naar elkaar toe moeten groeien.”
“En een wereldgoal van Kozjak…”
“Ja, vorige week voelde Sergio zich zo teleurgesteld dat hij die kans miste. Dat nam hij toch ook nog een beetje mee vandaag: een Sergio in goeden doen schiet die bal bij de 0 -1 zelf binnen. Daarom was ik voor Sergio ook zó blij dat hij zo’n geweldige goal maakt. Zo kan voetbal dan ook wel weer zijn. Sommige spelers vertrouwen gewoon te weinig op zichzelf terwijl ze eigenlijk veel meer kunnen. Dat is denk ik toch ook wel een beetje de sleutel van dit seizoen, denk ik. Als de veldbezetting goed staat, weten we exact van elkaar wat we willen en wat we moéten doen. Als dat echter even uit balans wordt gebracht, dan moeten er spelers opstaan en die spelers hebben we dit seizoen niet zo nadrukkelijk gehad. Natuurlijk heb je in een seizoen wel eens mindere fases. We hebben dertien spelers die er het hele seizoen hebben gestaan. Een seizoen op hoger niveau plus nog eens vier wedstrijden extra ten opzichte van wat we gewend waren. Voeg daar nog wat teleurstellingen bij en het beeld is compleet…”
“Ik moet bekennen dat ik na vorige week mijn twijfels had of we überhaupt nog een punt zouden pakken deze slotfase van de competitie…”
“Ja, maar dat is dus die negatieve gedachtegang die ik sowieso niet kan volgen.”
“Sorry, maar ik zag het in ons voetbal echt niet terug…”
“Nee, maar dat heeft te maken met een verandering van speelwijze! Een speelwijze die ons niet ‘eigen’ is. Dan kom je dus steeds net niet goed uit met je veldbezetting war ik het al over had. Ondanks dat je niet het Huizen gezien hebt vorige week had je toch ook maar weer zo met 2 - 1 voor kunnen komen te staan. Je bent zo goed als je laatste wedstrijd, maar als het tegenzit moet je ook de positieve punten blijven herkennen en vasthouden aan hetgeen waar we mee bezig zijn…”
“Ja, maar met alle respect: zes wedstrijden, twee punten…”
“Ja, terecht! Die score is gewoon mager! Maar we hebben ook wel eens series gemaakt met tien of twaalf punten uit zes wedstrijden. Heel veel ploegen hebben dit seizoen dit soort series gemaakt. Alleen de hele stabiele ploegen die zijn daar van gevrijwaard. En zo’n ploeg moeten wij nog zien te worden.
Dit was doelstelling nummer vier: één was met meer eigen jeugd wat te doen in het eerste, dat is denk ik wel gelukt.
Tweede doelstelling was energieker en leuker voetbal op de mat te leggen. Ook dat vind ik deels wel gelukt.
Derde doelstelling was kampioen worden in de eerste klasse, dat hebben we ook gedaan en nu dan als vierde directe handhaving. Dat waren de doelstellingen die ik mezelf en de club heb opgelegd en nu is het dan weer tijd voor nieuwe doelstellingen…”
“Nog twee wedstrijden: Genemuiden en Eemdijk. Als we zo spelen als vandaag dan acht ik ons ook tegen die ploegen niet helemaal kansloos…”
“Zeker niet! Genemuiden gaat donderdag de bekerfinale in, komt zaterdag bij ons op bezoek. Een goede voetballende ploeg, fysiek ook sterk. We moeten zien hoe we ons ten opzichte van hen kunnen weren en hoe we het voetballend kunnen brengen. Dat kan een hele leuke, open wedstrijd worden omdat wij veilig zijn en zij zich op kunnen gaan maken voor de nacompetitie. De week erop krijg je natuurlijk ook een ploeg die uitgevoetbald is, maar dat wil zeker niet zeggen dat ze zich zomaar naar de slachtbank zullen laten leiden. Maar ook dat kan weer een hele leuke, open wedstrijd worden! Ook de objectieve toeschouwers zouden dan wel eens waar voor hun geld kunnen krijgen. Leuke affiches: nummer één en nummer drie!”

Frank van den Bosch

Onze kleine horzel maakte vandaag zijn faam weer helemaal waar: hij begon vanaf de aftrap te sprinten en deed dat in de vijfennegentigste minuut nog steeds. Een continue bron van dreiging voor de Friese defensie en een handenbindertje van jewelste.
“Als ik er een moest kiezen, dan werd jij toch wel Man-Of-The-Match,” zet ik voor als hij lekker in het zonnetje naast de kleedkamer van een welverdiend biertje geniet. Plagerig joelen de andere spelers alsof ze het er niet mee eens zijn.
“Ja, wat een gasten, leuk is dat hè?” grinnikt hij.
“Wat mij opvalt is dat veel spelers na een blessure weer weken nodig hebben om weer op hun niveau terug te komen. Jij had er slechts een halve wedstrijd voor nodig…”
“Ja, ik heb heel hard met Bertje Brons getraind. Mijn dank nog daarvoor aan Bert! Elke dinsdag en donderdag en soms ook de zaterdag nog met Bert aan de slag geweest. Hij heeft me weer topfit gemaakt. Ik train nu alweer een week met de groep. Ik ben nou eenmaal een loper, ik moet het hebben van mijn loopvermogen. Maar ik moet zeggen dat op het eind de kramp zich al weer een beetje aandiende.”
“Je had ook de pech dat dit een fysiek sterke ploeg was. Met jouw postuur heb je het dan extra zwaar…”
“Nee, zeker! Van mijn fysiek moet ik het niet hebben, ik moet het voetballend zien op te lossen. Dat lukte vandaag ook goed en kon ik lekker tussen de linies door voetballen. Ik wil de ploeg ook bedanken voor de strijd die we met z’n allen hebben geleverd.
Het is natuurlijk ook het doel van iedere aanvaller om zijn directe tegenstander uit te schakelen en te passeren. Daarbij kwam mijn snelheid goed van pas inderdaad. Ik denk dat ik dat deze wedstrijd wel goed benut heb!”
“D’r is eigenlijk maar één ding jammer, he…?”
“Dat ik niet gescoord heb?”
“Dat ook, maar dat je omaatjes dit niet gezien hebben…”
“Haha! Mijn omaatjes komen alleen met thuiswedstrijden kijken of als we dichtbij spelen. Maar als je 1 – 3 wint maakt het me ook niet uit wie er scoort, inderdaad…”

Sergio Kozjak

“Vorige week de schlemiel, vandaag de held met een wereldgoal…”
“Ja, zulk soort goals gaat inderdaad wel de wereld over ja! Remco onderschepte die vrije trap van de keeper. Die mocht een vrije trap nemen omdat ik net met hem gebotst was. Ik nam die bal van Remco aan en draaide open en toen zag ik dat die keeper nog steeds in die hoek van het strafschopgebied stond. Nee, ik weet niet meer dat ik iemand wegstuurde omdat ik die kans zag. Ik was eigenlijk op zoek naar een optie om een diepe bal te kunnen geven toen ik mijn kans schoon zag. Waar vorige week de goal heel groot was, was hij nu vanaf de middenlijn juist heel klein. Met een soort van effect draaide hij voor de paal weg naar binnen.
We zijn vandaag echt als team opgestaan en volgens mij was het voor de toeschouwers ook wel een mooie wedstrijd om naar te kijken.
Ik vind ook dat je die ‘vuile meters’ voor elkaar over moet hebben. Wil je als team presteren dan moet je van elkaar het vertrouwen hebben dat als je een steekje laat vallen dat een ander dat voor je corrigeert. Ik heb wel veel gelopen, maar ik vond het dus niet ‘ondankbaar’ omdat het ook een paar keer gunstig uitpakte.
We zijn nu veilig en met nog twee aantrekkelijke wedstrijden voor de boeg kunnen we nu gewoon proberen het seizoen leuk voetballend af te sluiten!”

Anouar Aktaou

“Een cruciale rol voor Anouar, deze week, met twee puntgave voorzetten!”
“Ja, ik raakte ze wel lekker allebei,” geeft Anouar bescheiden en schoorvoetend toe. Ik heb ze ook wel eens heel slecht geraakt. Als Joshua (Lo-Asioe, Red.) en Jeroen (Lamme, Red.) in die positie staan, dan is het meestal raak. Ik probeerde ze gewoon zo goed mogelijk neer te leggen vandaag…”
Hij blijft bescheiden, véél te bescheiden naar mijn smaak. En dus prikkel ik hem verder: “Maar jij hebt dat toch wel erg vaak, hoor dat je ze zo perfect weglegt!”
Met “Jawel, jawel, maar er zijn ook wel eens ballen die ik niet goed raak!” probeert hij mijn woorden toch weer af te zwakken. Wat een geweldig kerel is dit toch!
“Het veld zat sowieso niet echt mee vandaag. Ik raakte de tweede helft bij het uitverdedigen ook een bal maar half. Maar goed: op dat moment was het niet meer nadenken, maar gewoon ruimen die ballen en de voorsprong bewaken! Waar die bal terecht komt maakt dan niet zoveel meer uit. Ik ben gewoon blij dat we veilig zijn… Ik ben blij dat die druk nu uit ons hoofd is. We hebben het daar de afgelopen weken zelf wel een beetje naar gemaakt, ook. Nu kunnen we weer gewoon vrijuit gaan spelen.”
“Kan je al wat meer melden over je voetbaltoekomst? Zijn er al wat ontwikkelingen?”
“Als ik eerlijk ben zijn er wel wat clubs bij me geweest. Maar óf het was beneden het niveau waar ik nog voldoening uit haal, óf het was gewoon te ver. Ik moet wel een beetje realistisch blijven qua afstand en het niveau waarop ik het nog de moeite waard vind. Toen ik hier bij Huizen kwam speelden we eerste klasse en zijn toen gepromoveerd. Maar ik wil niet weer afzakken naar een niveau waarop ik er geen motivatie meer voor kan opbrengen. Ik ben nu vierentwintig en zit eigenlijk in de bloei van mijn carrière, maar wat komt dat komt. En als er niks meer komt, dan is dat zo en kan ik daar ook mee leven…”
“Daar ga je spijt van krijgen, want deze jaren komen nooit meer terug!”
“Ja, ik heb dat privé ook al eens tegen je gezegd: het is zonde, maar ik ga niet ten koste van alles proberen door te voetballen. Ik vind het jammer, want ik houd van het voetballen, en zoals vandaag ook heb ik volop de motivatie en ben blij om te winnen. Maar zoals ik al aangaf, ik moet wel realistisch blijven: ik kan niet een uur heen en een uur terug met drie keer in de week een training in de avonden. Maar ik hoop nog steeds dat er een geschikte club zich aandient!”
“Het zou een verlies voor de voetbalsport zijn als jij zou stoppen!”
“Haha! Dank je wel, da’s aardig dat je dat zegt…”

Joshua Lo-Asioe

“Onze topscorer!” lach ik hem toe als onze onvolprezen middenvelder zich bij me voegt.
“Ja, dat ben IK he?” grapt hij met een brede grijns.
“Nou, nou , nou! Dan sla ik meteen maar even een heel ander toontje aan, want ik vond je wat onopvallend spelen voor je scoorde…”
“Naaaah! Dat ben ik niet helemaal met je eens, Ron!” is hij meteen weer serieus.
“Ik zit je ook een klein beetje op te fokken, want je speelde zeker wel nuttig, hoor…”
“Ja, ik heb best wel veel meters gemaakt!”
“Maar, in alle eerlijkheid: van jou wordt toch ook een beetje een ‘sterrenstatus’ verwacht in het veld…”
“Is dat zo?” klinkt het ongelovig.
“Ja, je geldt toch als één van de sterkhouders in dit elftal…”
“Maar als je er gewoon twee inknikt zoals vandaag, dan is alle twijfel weg toch? Maar ik snap wat je bedoelt. Zeker de afgelopen weken ging het natuurlijk anders dan vorig seizoen. Toen speelden we in deze periode lekker voor het kampioenschap, nu moesten we knokken om uit de gevarenzone te blijven. Dat was voor ons allemaal best wel nieuw en wennen en wellicht ging het ook wel wat in de koppies zitten, waardoor het voetbal er af en toe niet echt meer uitkwam. Maar vandaag heb ik echt weer genoten van het hele team, de werklust, de wil om te winnen, de meters die we voor elkaar wilden maken, echt complimenten daarvoor.”
“Ik heb op de tribune ook echt zitten genieten. Zelf als het nul-nul had gebleven had ik terug kunnen zien op een heerlijke wedstrijd, er werd gelopen, strijd geleverd…”
“Vooral dat laatste wat je zegt: dat strijd leveren. Ik heb vandaag iedereen wel zien strijden voor de overwinning. En je ziet wat het oplevert uiteindelijk…
We zijn nu veilig en dat is het belangrijkste! Nu nog twee wedstrijden lekker voetballen en dan volgend seizoen lekker knallen!”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Huizen was weer een beetje Huizen vandaag. Bij vlagen heel leuk en aantrekkelijk voetbal. Na afloop sprak ik die lieve dame uit de bestuurskamer nog even Zij was wat minder enthousiast over de wedstrijd. Ik denk dat haar waarneming vooral ook door haar teleurstelling wat bijgekleurd was.
Ik had de arbitrage graag nog even gesproken na afloop, maar helaas waren de heren in geen velden of wegen meer te bekennen. Ik had Richard Groenewegen nog even willen vragen hoe de wedstrijd hém was bevallen. Met name op het feit dat hij toch nog vijf keer geel moest trekken in een op zich sportieve wedstrijd. Toch denk ik dat Groenewegen ondanks hier en daar een enkele discutabele beslissing een hele behoorlijke wedstrijd heeft gefloten en mede door bijtijds tóch naar de borstzak te grijpen deze wedstrijd niet liet ontaarden en zo bijdroeg tot een heerlijke voetbalmiddag.
Huizen is dus veilig. Wat er ook gebeurt: er blijven altijd voldoende clubs onder ons staan op de ranglijst. Een ranglijst waar we nu lijstaanvoerder van het rechter rijtje zijn, en waar we qua doelsaldo zelfs een keurige zesde plek innemen. Het doelsaldo geeft aan dat Huizen best wel een regelmatig seizoen heeft gekend. Toch denk ik dat we als we straks het complete seizoen evalueren we tot een aanzienlijk aantal ‘onnodig’ verloren punten zullen komen. Zaken waar Arnold Klein en zijn staf zich deze zomer nadrukkelijk het hoofd over zullen moeten buigen. Na een eerste jaar vierde divisie is het zaak volgend jaar ons al snel onder deze degradatiedruk uit te spelen, misschien zelfs meedoen voor een periodetje. Ik sluit het zeker niet uit en ik denk ook dat Huizen het aan zichzelf verplicht is om voor deze doelstelling te gáán.
De vraag is echter hoe we er qua selectie voor zullen staan: welke jongeren zullen écht gaan doorbreken? Welke spelers zullen we verliezen en hoe zullen de nieuwelingen in de selectie zich manifesteren? Het zijn vragen waar alleen de toekomst een antwoord op kan geven. Aan onze TC de taak om Klein volgend seizoen weer met een volwaardige selectie de competitie in te sturen.
Volgend week doet het sterke Genemuiden de Wolfskamer aan. Een wedstijd om des keizers baard, maar wel een baard waar ik graag naar uitkijk! Voor Huizen de uitdaging om ook zonder de druk van ‘het heilig moeten’ te presteren en toch niet te kelderen in dat rechter rijtje. Voor Genemuiden de uitdaging om zich nog op te laden terwijl de nacompetitie wacht.
Het was weer fijn langs de lijn! Het was zelfs een busreis van vier uur heen en weer meer dan waard! Met dank aan de meegereisde harde kern: u bent de ware supporters!

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via 
ron apenstaartje rtpsoftware punt NL