Maximaal: CSV Apeldoorn – Huizen: 1 – 1

Christelijke SportVereniging Apeldoorn

Motterige regen en een jarige Jeroen Lamme – en dat was géén 1 aprilgrap.
Met de nodige hoop op een leeglopen van die overvolle ziekenboeg stap ik de bus in. Maar helaas: Frank van den Bosch is nog niet speelklaar. Zo jong nog en dan toch al een aderlating als je niet speelt… Maar ook Sergio Kozjak zullen we vandaag nog niet in actie zien. Ook voor Felitciano Zschusschen lijkt het doek wel gevallen, zeker nu hij zijn toekomst verder bij De Wasmeer in gaat vullen. Jammer, toch wel een speler die ik steeds met plezier aan het werk heb gezien en een speler die ik er vandaag toch wel graag ook wel weer bij gehad had willen hebben. Want ondanks dat de statistieken een duidelijk voordeel voor onze groen-gelen aangeven (thuis 4 – 1 gewonnen, zeven punten voorsprong, verschil in doelsaldo 31(!) goals…) ben ik er op voorhand toch niet helemaal gerust op.

> Foto's | Met dank aan - wozopro.nl | Wout van Zoeren

Samenvatting

csv Apeldoorn TV | Henk-Jan van Beek

Gelukkig lijkt Theo Visser wel weer op de weg terug, leer ik in de bestuurskamer van de Apeldoorners als ik de opstellingen doorneem: hij begint in de basis. Het is wel even puzzelen hoe Klein de Apeldoorners vandaag denkt te gaan bestrijden: Naast het inmiddels gekende kwartet Kroeze, Creebsburg, Aktaou en Kogeldans, tref ik namelijk ook de naam va Helms aan. Ik posteer deze alleskunner op het middenveld, maar uiteraard ben ik daar niet zeker van.
Bij CSV Apeldoorn de bekende namen: doelman Bredewolt en Cem Köse. Van die laatste hoorde ik na afloop de afschuwelijke hel waar deze man doorheen moest na de aardbevingsramp in Turkije. Vanaf deze plaats mijn oprechte deelneming…
Op de tribune tref ik weer een prima schrijftafeltje aan. Jammer alleen dat men er niet voor heeft gekozen dat houten bankje van zo’n zittinkje te voorzien die ik op de rest van de zitplaatsen zie. De spleet tussen de twee latten is nogal fors bemeten en dat voel je behoorlijk na een tijdje. Maar met dat tafeltje ben ik uiteraard als heel erg in mijn sas…
Bij CSV op het laatste moment nog een wisseling: Rik Vlutters die op mijn lijstje nog in de basis begon, verdwijnt nu naar de reservebank en zijn plek wordt ingenomen door Didier Martel. Die naam zegt me ook wel wat! Even googelen en ja hoor: FC Utrecht en Vitesse! De speler die zo op Steven Seagal – die actieheld met die paardenstaart – lijkt en die altijd dezelfde vechtersmentaliteit in het veld ten toon spreidde. Zou die hier zijn neergestreken? Dan zie ik de geboortedatum: 26 oktober 1971… Eenenvijftig, dus! Nou hebben we recentelijk bij AGB Hursut Meric nog actief in actie gezien, maar dat Martel op déze leeftijd nog in de vierde divisie actief zou zijn, dat lijkt me toch redelijk onwaarschijnlijk. Een beetje doorgoogelen levert al vlot een jongere versie van Didier Martel op: Didier Martel Jr., inderdaad: zoon van…

Flitsend

Huizen opent flitsend! Al voor de klok goed en wel op gang is staat Timo Vos al oog in oog met doelman Bredewolt. Het schot is hard zat, maar helaas recht op de uitkomende doelman en de eerste kans voor Huizen gaat zo dus alsnog verloren. Dat had me een heerlijke opening geweest, zeg!
Ook Joshua Lo-Asioe duikt dan op in de buurt van Bredewolt en Huizen lijkt snel ‘zaken’ te willen doen hier in Apeldoorn. Maar ook Joshua zou vandaag het net niet weten te vinden.
Vanaf de andere kant gaat Hidde van der Veldt met speels gemak langs Jeremy Jonker die later uit zou groeien tot de beste man an het veld. De voorzet weet echter niemand van Huizen te bereiken, maar het ziet er allemaal heel veelbelovend uit in deze openingsfase.
Aan de nadere kant raakt Anouar Aktaou een bal niet helemaal lekker. Het levert de Apeldoorners een corner en daarna een hoofdblessure voor Yorik Meijer op. Meijer kan gelukkig verder.
Dan lijkt het wedstrijdbeeld wat te gaan kantelen. CSV kruipt meer en meer uit de schulp en als er balverlies wordt geleden op het middenveld, dan is dat de inleiding tot een langlopende aanval van de thuisploeg die met een zwakke inzet van Delano Grootenhuis wordt besloten: Jaime Hensen kan de bal simpel oprapen. Maar CSV is zich nadrukkelijk aan het oprichten.
Dan een moment waarbij we even het hart vasthouden: Jasper Verstraten gaat binnen de beruchte lijnen neer. Gelukkig ziet arbiter Luuk van Zuijlen er geen strafschop in, tot ongenoegen van de Apeldoorners op de tribune.
Ook een siddermomentje als een harde voorzet door Hensen wat onhandig wordt weggebokst. Gelukkig is daar defensie ter assistentie om erger te voorkomen. Maar het beeld van de wedstrijd is nadrukkelijk gekeerd in het voordeel van CSV…

Zwaar weer

Niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk is deze wedstrijd voor Huizen in zwaar weer beland: de motterige regen heeft plaats gemaakt voor een fors bemeten regenbui. Op het veld denderen Jonker en Grootenhuis makkelijke combinerend richting Hensen. Anouar Aktaou moet er een corner voor prijsgeven om erger te voorkomen. Jonker lijkt bij iedere aanvalsopzet van CSV betrokken te zijn en dirigeert de mannen van coach Jan Kromkamp richting Jaime Hensen.
Toch nog een heerlijke uitval van Huizen als de overijverige Theo Visser een heerlijke interceptie op het middenveld heeft en Hidde van der Veldt langs de flank wegstuurt. Dat gaat met de turbo erop en als de voorzet de bij de tweede paal inglijdende Joshua Lo-Asioe bereikt lijkt de openingstreffer in de maak. Helaas raakt Joshua de bal volkomen verkeerd en de inzet komt niet eens in de buurt van het doel van Dean Bredewolt…
Jeremy Jonker wordt met de minuut een grotere plaag voor onze defensie en wordt op het middenveld onvoldoende opgepakt. Daarmee komt er veel druk op Sergae Kogeldans te staan die zijn handen meer dan vol heeft aan Jonker die zich meer en meer als de architect van CSV ontpopt. Als Sergae tenslotte ook wat noodmaatregelen nodig heeft om Jonker af te stoppen, dan is het geel dat arbiter Van Zuilen hem voorhoudt ook terecht. En dat moet het spelen voor onze kleine vleugelverdediger tegen deze met de minuut groeiende spelmaker uitermate lastig maken…

Meeslepend

En zo ontwikkelt er zich een meeslepend en enerverend voetbalduel dat technisch weinig hoogstandjes te bieden heeft, maar qua spanning geen moment verveelde.
Een fel sprintduel tussen Kogeldans en Cem Köse wordt door onze kleine verdediger gewonnen. Timo Vos wil achter een diepe bal aangaan, maar wordt door Jasper Verstraten ondersteboven getrokken voor hij goed en wel op weg kan. Een dilemma voor arbiter Luuk van Zijlen: ‘eigenlijk’ is Vos een doorgebroken man. Maar de kans dat Vos ook daadwerkelijk bij die doorschietende bal zou kunnen komen was gering en zijn afstand tot Bredewolt groot. Het ‘oogde’ gewoon niet naar een rood-situatie, maar het was er voor mijn gevoel wél een. Toch kan ik zelfs met mijn groen-gele brilletje op de beslissing van Van Zuijlen wel billijken om door te laten spelen.
Iets minder begrip had ik voor de buitenspelsituatie waar deze jonge arbiter voor affloot toen Joshua Lo-Asioe in kansrijke positie op weg naar Bredewolt leek te kunnen gaan. De bal leek immers afkomstig van een CSV-verdediger… Maar hier werd Van Zuijlen ook niet echt correct bijgestaan door zijn assistent aan de zijlijn. Het levert even wat discussie, maar geen treffer op dus…
Al we de rust naderen, heeft Levi Tuasela een heerlijke actie in de benen, breekt goed door en ziet tandenknarsend toe hoe Grootenhuis met een onbesuisde pegel zijn goede actie de vergetelheid in jaagt.

Rust

En zo bereikt Huizen dan toch ongeschonden de rust. CSV Apeldoorn heeft zonder enige schroom het initiatief uit de openingsfase van Huizen overgenomen. Toch lijken de aanvallen die Huizen er nog uitperst wat directer en gevaarlijker dan die van CSV. Daar moeten we onze hoop maar op vestigen, dan. Want CSV lijkt ietsje meer gebrand op een overwinning dan de mannen van Arnold Klein – ze winnen wat makkelijker de persoonlijke duels, ogen fysiek wat verder dan onze mannen en we moeten dan ook verder maar hopen op een herhaling van vorige week tegen DETO toen we na rust uit een ander vaatje wisten te tappen en een 0 – 2 achterstand naar een gelijkspel wisten om te buigen.
Ik zie nog geen warmlopers in de rust, maar Huizen zal echt een tandje bij moeten zetten om ongeschonden uit Apeldoorn huiswaarts te kunnen keren…

Onvermijdelijk

Beide ploegen keren ongewijzigd terug op het veld voor de tweede helft. Ook het spelbeeld lijkt ongewijzigd te worden voortgezet en CSV begint waar het de tweede helft eindigde en een volley van Cedric Bultman wordt met het nodige kunst- en vliegwerk geruimd door onze defensie. De druk zit er al meteen weer op.
En dan gebeurt het onvermijdelijke: nadat Hidde van der Veldt gestuit werd en onze vrije trap op niets uitliep, mag Jonker de bal oppikken en met de bal aan de voet richting strafschopgebied oprukken. Je ziet ‘m mikken, nog een keer mikken, nog een pasje doen, nog een keer mikken en als er dan nog geen Huizer op het idee is gekomen om hem ook maar een strobreed in de weg te leggen, haalt Jonker vernietigend uit en laat Hensen kansloos… De 1 – 0 is een feit…
Hoe zal dit kwakkelende Huizen met deze tegenslag omgaan? Nu is er geen Theo Visser die nog ingebracht kan worden: die staat er immers al een volledige helft in. Op de bank hebben we nog Zinga, Van Kammen en onze twee jongelingen Schaap en Van der Wal. Maar mogen we van die twee jongelingen verwachten dat ze ons vastgelopen vlaggenschip wel eventjes vlot zullen trekken? Of van de pas twee weken in training zijnde Van Kammen? Is Zinga dan wellicht onze redder in de nood?
Huizen probeert de rug te rechten en via de aan Huizer zijde uitblinkende Hidde van der Veldt gaat Huizen op jacht naar de gelijkmaker. Van der Veldt moet het daarbij stevig ontgelden bij een ingreep van Yorik Meijer, die door zijn grove ingreep ook terecht het geel van arbiter Van Zuijlen voorgeschoteld krijgt. Deze aanval wordt hiermee tot staan gebracht, maar als Van der Veldt even later dan alsnog een dwarrelende actie heeft en zich keurig vrij draait op het middenveld, dan geeft onze uitblinker een heerlijke pass op de langs de zijlijn sprintende Theo Visser. De hoek is moeilijk als hij achtervolgd door een CSV-verdediger het strafschopgebied binnen stuift. Nu is Visser niet meer reglementair te achterhalen en oog in oog met de uitkomende Bredewolt blijft onze topschutter ‘cold as ice’ en met een heerlijke uithaal jaagt hij de bal de verre hoek in: 1 – 1 en Huizen staat weer gelijk!

Billenknijpen

Met nog een dik half uur te spelen is het nu zaak om niet weer tegen een  zeperd aan te lopen. Een vlammend schot van Didier Martel vliegt maar rakelings via de vingertoppen van Hensen naast. De corner van Grootenhuis wordt met vereende krachten geruimd. Arnold Klein haalt dan Helms, Kogeldans en Vos naar de kant en stuurt Van Kammen, Schaap en Van der Wal het veld in.
Je hebt gouden wissels en loden wissels en die arme Van der Wal lijkt dan even tot die laatste categorie te gaan behoren als hij in zijn ijver om de bal te heroveren zomaar een heerlijke dieptepass op Cem Köse geeft die verwoestend uithaalt en tot onze opluchting – en zeker die van Lars van der Wal – de bal via de onderkant van de lat weer het veld in ziet spatten. Niet alleen mijn bankje zorgt ervoor dat ik met een stijf toegeknepen bilnaad de verrichtingen van onze mannen gade sla…
De langdurige omsingeling die daar op volgt eindigt als Creebsburg de wat ongelukkig ingrijpende Hensen te hulp schiet en de bal corner werkt. Het is pompen of verzuipen voor Huizen.
Van bijna ’loden’ wissel, naar bijna ‘gouden’ wissel, als Schaap na ruim een uur goed doorgaat en de bal gevaarlijk voorgeeft. Van der Wal is in de buurt, maar weet de bal net niet voldoende te raken om Bredewolt in verlegenheid te brengen.

Slotfase

Inmiddels begint ook CSV het naderende eindsignaal te voelen en de pogingen beginnen wat wanhopiger te worden. Köse jaagt de bal vanaf de rand van de zestien onbesuisd en ruim over de goal van Hensen, de irritatie gaat een woordje meespreken en her en der ontstaan er wat onvriendelijkheden over en weer. Voor Delano Grootenhuis betekent dat geel als hij wat al te nadrukkelijk aan de zijlijn tegen Van Zuijlen blijft mekkeren.
Ook coach Jan Kromkamp gooit dan wat troeven in de strijd. Martel die al met geel liep, gaat er af en Volkan Kemence mag zijn plek innemen. Ook Cedric Bultman mag gaan douchen en Laurence van den Enk gaat de wedstrijd vol maken in de hoop alsnog die driepunter over de streep te gaan trekken.
Jaime Hensen is attent als een kopbal van Dennis Lamme net iets te kort lijkt. Hensen weet het gevaar te bezweren, een vrije trap van Grootenhuis wordt echter slecht verwerkt door Hensen. De bal spat het veld weer in en Jelle Macaré haalt van net buiten de zestien verwoestend uit. Het is echter nog steeds druk in het doelgebied van Hensen en op de doellijn weet Sebastian van Kammen een hedendaad te verrichten door met zijn fraaie gele schoenen de bal net voor de doellijn te stuiten en zo de tweede treffer van CSV te voorkomen. Het piept en het kraakt bij Huizen achterin, maar vooralsnog weet men het hoofd boven Nieuw Apeldoorns Peil te houden…
Ook Zinga komt nog binnen de lijnen als Visser leeg gespeeld naar de kant wordt gehaald. Hij eist meteen een hoofdrol voor zich op als een corner bij de tweede paal voor zijn voeten valt en hij een heerlijke volley in gedachten heeft. Die gedachten kwamen er niet helemaal uit en de bal spat als vuurpijl de lucht in om aan de andere kant van het veld voor de voeten van de nemer van de corner – Anouar Aktaou – te belanden. Tristen Kroeze moet dan nog even alles uit de kast halen om Van den Enk de doorgang te beletten, Hensen pakt nog twee schuivers en ook een tweede poging van Zinga weet het doelvlak niet te vinden. En zo gaat Huizen dan toch met een moeizaam bevochten, maar zeker niet onverdiend punt de kleedkamers in… De eerlijkheid gebiedt te vermelden dat áls er al een ploeg had mogen winnen, dat dat dan CSV geweest was, maar gezien de mogelijkheden die ook Huizen zich wist te verschaffen, konden vriend en vijand met dit gelijke spel wel leven…

Arnold Klein

De kleedkamers van beide ploegen liggen pal naast elkaar. Beide ploegen vieren het punt als een overwinning met boom-boxen die elkaar op volle sterkte proberen te overstemmen. Dat lukt niet, maar ze overstemmen wel mijn pogingen onze coach te bevragen naar zijn analyse van de wedstrijd. Zelfs een lege kleedkamer biedt weinig beschutting tegen het dreunende geweld. We maken er maar het beste van.
“Meer dan een punt zat er vandaag niet in,” concludeer ik.
“Klopt, de fase waarin we nu zitten is het een kwestie van puntjes sprokkelen om bij die onderste vier vandaan te blijven. We hebben nog steeds te kampen met personele problemen, blessures en spelers die nog niet helemaal fit zijn….”
“Ik zag dat je gekozen had voor een in mijn ogen opmerkelijke tactische vondst: vijf man achterop…”
“We hebben geprobeerd om ze net als in de thuiswedstrijd te bestrijden. Ik heb ook die beelden laten zien in de voorbespreking. We kregen echter niet volledig en goed grip op hun zijkant. Dat heeft er ook mee te maken dat sommige jongens nog niet de benodigde energie kunnen brengen, waardoor we maar moeilijk druk konden zetten en eigenlijk overal een stapje te laat waren. Vandaar dat ik het even omgooide waarna we iets meer defensie grip op de zaak kregen. Maar goed: in het eerste kwartier laten we wel twee dotten van kansen liggen. Meteen vanaf de aftrap hebben we een aardige kans en Joshua Lo-Asioe die hem helaas voorlangs glijdt…”
“Als ik objectief een Man-Of-The-Match had moeten kiezen, dan was dat in mijnen die nummer vier van hun (Jeremy Jonker)…”
“Was hij dat niet dan?!”
“Nee, dat werd volgens mij die nummer twaalf Levi Tuasela, maar ik had het idee dat jullie die nummer vier bewust vrij lieten in de opbouw…”
“Nee, dat was zeker niet het geval! Sergae Kogeldans zit alleen nog niet helemaal in zijn energie. Dat had hij vooraf ook aangegeven: ‘Ik probeer me leeg te spelen en dan is het op ene gegeven moment op’. Hij moest die speler oppakken, maar hij had er gewoon de lucht nog niet voor om dat continue te kunnen doen.
Na een kwartier na de rust wilde ik toch wat aanvallender wisselen. Kevin Schaap legde daarna de bal panklaar voor Lars van der Wal en daar hadden we maar zo stiekem met 1 – 2 voor kunnen staan. De eerste vijf minuten na die wissels hadden we het organisatorisch wel even wat moeilijk, maar dat trok naarmate de wedstrijd vorderde vanzelf bij.
CSV moest op een gegeven moment ‘alles-of-niets’ gaan spelen, waar het belangrijkste voor ons was hier gewoon niet te verliezen, zo reëel moeten we ook zijn. We kunnen momenteel gewoon niet hetgeen brengen wat we meteen na de winterstop hebben gebracht, daarvoor missen we gewoon teveel belangrijke spelers.”
“Ik miste vandaag ook een stukje intensiteit over de hele ploeg gerekend. Het leek er op alsof CSV wat meer wilde winnen dan Huizen…”
“Ja, dat vond ik ook. Ik miste ook een stukje intensiteit in ons spel. Onze jongens oogden wat ‘moe’. Dan kijk ik uiteraard eerst naar mezelf en dan kan ik eigenlijk alleen maar wijzen op de opkomst in de maanden juli en augustus toen we toch met vakanties hebben gezeten waardoor we niet die lekkere zes tot acht weken voorbereiding hadden die we vorig seizoen in de eerste klasse nog wel hadden meegemaakt. Dat kan je aan het einde van de rit nog wel eens opbreken, denk ik. Je ziet het ook bij de tegengoal: simpel balverlies. D overkomt je als je niet 100% fit bent, dan sta je net even niet helemaal goed.
Het is nu echt even overleven: vorige week met een punt, vandaag met een punt. Beide keren mogen we gewoon blij zijn met dat punt. Maar goed: we liggen nog steeds op koers om ons doel van directe handhaving; we lopen gewoon toch een punt uit op de onderste vier.
We krijgen nu een aantal hele zware tegenstanders – Swift over twee weken, Berkum dat in de winning mood is… Het is nu gewoon eerst weer puzzelen naar Swift toe…”

Sergae Kogeldans

Hij had het zwaar tegen die uitblinkende Jeremy Jonker, onze geblokte verdediger.
“Ja, ja, klopt,” beaamt hij mijn opmerking dat het een lastige wedstrijd voor hem was geweest. “Ja, die Jonker die kon wel heel aardig ballen,” lacht hij.
“Je pakte ook geel tegen hem. Het lijkt me tegen zo’n speler wel héél lastig voetballen met geel op zak…”
“Ja, weet je: hij wilde veel pingelen met de bal en op het moment dat je dat ook toelaat gaat hij dat de hele wedstrijd door doen, natuurlijk… Dus zo heb ik hem vanaf het begin een beetje uit zijn wedstrijd getracht te halen. Ik praatte tegen hem en zei hem dat er niks ging gebeuren aan deze kant. Daar raakte hij wel een beetje geïrriteerd door.
Ik wist wel dat ik met die gele kaart op zak met nóg zo’n overtreding er met rood af zou gaan, dus wat dat betreft moest ik er wel wat slimmer nadenken en mijn hoofd erbij houden, en dat deed ik dan ook.”
“Ik vond het met afstand de beste man van het veld. Was dat geel ook de reden dat je er op een gegeven moment uit ging?”
“Nee, ik was gewoon helemaal op. Ik ben ziek geweest en dit is dan weer de eerste wedstrijd. Ik heb het nu zestig minuten volgehouden, dus volgende keer mik ik weer op de volle negentig.”
“Volgend jaar weer in groen-geel te bewonderen?”
“Ik denk het wel, het ziet er goed uit. Zo te zien zullen we ons ook wel gaan handhaven zoals ons doel voor dit seizoen was. Volgend jaar misschien gaan voor een prijsje, een periode pakken of zo!”

Hidde van der Veldt

“Waarom kijk je zo verbaasd dat ik je voor en interviewtje vraag? Voor mij was je aan Huizer zijde de Man-Of-The-Match…”
“Geen idee, gewoon…” lacht Hidde wat verlegen. “Nee, ik vond zeker niet dat ik een slechte wedstrijd gespeeld had, maar het is fijn om te horen dat je me die titel geeft.
Ja, het ging wel lekker, de eerste actie lukte en dan gaan de andere acties ook wel goed. En een lekkere assist op Theo Visser!
Voor de rest was het wel een moeizame wedstrijd. Jammer dat we niet al vlot met 0 – 1 voor kwamen en dan ga je toch die wedstrijd anders in. Nu kwamen we dan 1 – 0 achter en moesten we achter de feiten aan lopen. Gelukkig maakten we snel de 1 – 1, maar na die gelijkmaker gingen we weer wat achterover zakken. Door de wissels kwam ik op een gegeven moment helemaal achterin te staan en lieten we hen dus weer het spel maken, terwijl we de tweede helft meer grip op hen hadden kunnen hebben dan andersom.”
“Wat ik bij veel andere spelers een beetje miste, maar waarom ik jou één van de uitblinkers vond, was de gretigheid, felheid, scherpte in de duels, de wil om te winnen…”
“Ja, dat heeft de trainer ook aangegeven in de rust, dat we allemaal een beetje ‘lafjes’ aan het spelen waren. Maar ja, op een gegeven moment is de tank toch leeg en kan je gewoon niet meer zoveel brengen. Misschien had er wel meer dan een puntje in gezeten vandaag, we hebben toch wel kansen gehad, maar dat had wel een gestolen overwinning geweest dan… Het kon gewoon alle kanten op vandaag!”

Arbiter Luuk van Zuijlen

Even een kort gesprekje met de arbiter van dienst. Hij kreeg van beide zijden van de tribune veel commentaar, maar ik kon de goede man eigenlijk niet op fouten van doorslaggevende aard betrappen.
“Ja, het was inderdaad een wedstrijd die gewoon alle kanten op kon,” beaamt Van Zuijlen aan de bestuurstafel. “Die speler aan de zijlijn die geel kreeg, dat was voor commentaar op de leiding.
Het was zeker een wedstrijd met wederzijds respect op het veld. Het was absoluut een lekkere wedstrijd om te fluiten, ik kijk er met plezier op terug en van die geluiden van de tribune heb ik weinig meegekregen…”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Geen beste wedstrijd vanuit voetbaltechnisch oogpunt bezien, maar ik heb me geen moment verveeld daar in Apeldoorn! Het puntje dat ons ten deel viel was gewoon voor beide partijen te billijken. Huizen kón niet meer en verdiende dan ook niet meer. Ondanks dat dit ene puntje ons voorzichtig op doelsaldo weer het linker rijtje in tilde. Een positie waar ik ovrigens onmiddellijk de handtekening onder plaats als we die aan het eind van de competitie nog in handen hebben.
Huizen bevindt zich momenteel in zwaar weer: de selectie is gehavend, oogt vermoeid en niet optimaal fit, ondanks dat ik vernam dat men afgelopen dinsdag nog volop getraind had. Niet alleen duurt dit seizoen langer, het is ook zwaarder en het begon eerder waardoor de voorbereiding wellicht niet helemaal optimaal was. Dan is het ook zeker een kwestie van ‘gewenning’ om die extra belasting aan te leren kunnen. Een gewenning waar je als debutant gewoon doorheen moet. Ik denk dan ook dat de twee weken rust die onze mannen nu kunnen genieten ze goed van pas komt. Swift is kandidaat voor de derde periode en zal Huizen geen duimbreed toegeven
Een aangename verrassing viel mij ten deel toen ik me op verzoek nog even in de bestuurskamer van CSV Apeldoorn begaf. Met een heuse toespraak werd mij de loftrompet even gestoken en werd ik voor mijn schrijfsels bedankt met een zakje paaseitjes. Ik voelde me zeer vereerd door deze onverwachte ‘huldiging’. Het geeft maar weer eens aan hoe verschillend de ontvangsten zijn die mij als scribent ten deel vallen. In dat kader wil ik echter nog wel even een afsluitende opmerking over mijn bezoekje bij Ajax maken: ik ontving een uitermate vriendelijke mail van de wedstrijdsecretaris van Ajax en een volgende keer zal ik mij in Amsterdam zeker weer richting bestuurskamer begeven.
Nu dus eerst even van de paasdis genieten, even een weekendje ‘vrij’.

Ondanks het ene schamele puntje was het toch weer fijn langs de lijn!

Het uitgebreide verslag met alle commentaren en bijzonderheden, treft u als altijd weer aan op de zondag na de wedstrijd, rond de klok van half drie…

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via
ron apenstaartje rtpsoftware punt NL