Opluchting: Huizen – Buitenpost: 2 –0

v.v. Buitenpost

Een buitenpost is een afgelegen standplaats of een post buiten een vesting of fort. Heel toepasselijk voor een dorp dat nog maar nét in Nederland ligt en geflankeerd wordt door illustere locaties als ‘Droge ham’ en ‘Laatste Stuiver’. Een rijke historie ook als ik Wikipedia mag geloven. Waar Huizen haar eerste vermelding in de geschiedboeken 1382 laat noteren, volgt het Friese dorp Buitenpost kort daarop in 1388. Leuke ‘weetjes’, maar het gaat natuurlijk om de wedstrijd van vanmiddag.
Even checken hoe de vlag erbij hangt bij mijn vrindje ‘DJ Joshy’ die dinsdag nog op het laatste moment verstek moest laten gaan met een lichte hamstringblessure. Met de brede glimlach die inmiddels Joshua’s handelsmerk wel geworden is, verzekert hij me dat hij helemaal fit is en ook nog van plan is een doelpuntje voor zijn rekening te nemen.

Dan word ik aangeschoten door Fred, de vader van Jeroen en Dennis Lamme, die me ook een voorspelling doet: “Die oudste van mij gaat er vandaag óók eentje maken!” verzekert hij me. OK!: dat zijn dus al twee doelpunten in de knip.
Buitenpost is geen tegenstander waar men al te lichtvaardig over kan denken: uit de laatste vijf wedstrijden wisten ze tien punten te verzamelen, waarbij het puntverlies ‘m in de laatste twee ontmoetingen zat. Hoopvol vraag ik coach Willem Brouwer of er sprake is van een ‘dip’ bij de Friezen. Met een brede lach houdt hij de duim en wijsvinger op enkele centimeters van elkaar en verklaart dat áls het al een dip is, dat het dan maar een héél kleintje zou zijn. Dat deze ploeg van titelkandidaat Eemdijk wist te winnen boezemt me toch wel wat ontzag in. Aan de andere kant: ook CSV Apeldoorn wist destijds een deukje te slaan in de titelaspiraties van Eemdijk door de ‘Diekers’ met 4-2 en lege handen terug naar Eemdijk te sturen. Het is en blijft een vreemde competitie…
Aan de bestuurstafel ook de arbitrage: naast arbiter Thomas Groenendijk ook de assistente Aniek Zwaan en Nikita Beloglazovs. De KNVB laat de arbitrage regelmatig van heinde en verre komen, maar Nikita komt zelfs uit Letland! Navraag leert echter dat Nikita in Nederland studeert en uiteindelijk van het arbitrale trio nog het minst ver heeft moeten reizen om hier te komen.
De opstellingen leren me dat ik bij de Friezen geen opvallende namen aantref en dat Arnold Klein gekozen heeft voor het ‘winning-team’, met dien verstande dat ook Sergio Kozjak toegetreden is tot de massagetafelbevolking en vandaag dus net als Felitciano Zschusschen vanaf de tribune moet toekijken. De tribune waarvoor de Friezen opnieuw zo’n grote uitschuifbare paal met camera installeren. Iemand enig idee wat zo’n ding kost? Lijkt me ook wel wat voor Arnold Klein die immers een diploma videoanalyse op zak heeft.
Ik betwijfel of het door mijn opmerking van twee weken geleden komt, maar we wisselen van helft nu en doelman Kevin van der Meulen moet tegen de zon in beginnen. Ik vermoed dan ook dat we gewoon de toss hebben gewonnen. Weer het kringetje om elkaar moed in te spreken en als de twee pupilletjes van de week hun werk hebben gedaan kunnen we beginnen.
Vertwijfeld gaan mijn blikken over de tribune: géén omaatjes! Wat is dat nu? Daar moet ik ‘onze kleine horzel’ straks eens even duchtig over aan de tand voelen!

Suprematie

Huizen heeft de smaak van het winnen lekker te pakken en lijkt van meet af aan van zinnens die smaak lekker vast te willen houden: het zet meteen druk op de Friese defensie en onze gasten komen amper aan voetballen toe. Trainers hanteren graag het vijf seconden-principe: bij balverlies moet je de bal binnen vijf seconden weer heroverd hebben. Een principe dat Huizen uitstekend in praktijk brengt deze openingsfase: onze gasten komen amper aan voetballen toe en de ene na de andere aanval rolt richting doelman Van der Meulen. Het ontbreken van zowel Felitciano Zschusschen als Sergio Kozjak noopt coach Klein tot het inzetten van alternatieven. Ik zie vooral Hidde van der Veldt in de spits opduiken, maar ook Frank van den Bosch duikt regelmatig in de punt van de aanval op.
Buitenpost houdt het echter angstvallig dicht achterin en zoekt de aanval via snelle counters. Tristen Kroeze zit er bij zo’n counter geweldig tussen en weet zelfs een corner te voorkomen als David Kazimier Bas Verbree diep stuurt. Het zou niet de enige goede ingreep van onze opgeleefde vleugelverdediger blijken vanmiddag! Ook met een foute terugspeelbal lijkt Huizen zichzelf even in de problemen te brengen, maar Jaime Hensen is attent en ruimt de bal voor een Fries er ook maar aan heeft weten te zitten.
Onze ‘horzel’ onderbreekt op het middenveld de opbouw van Buitenpost en zeet een combinatie op met Hidde van der Veldt. Vd Bosch krijgt de bal keurig terug en trekt het strafschopgebied binnen. Schiet! Schiet! Schiet! Maar Frank krijgt de bal niet lekker vrij voor een schot en als hij dan uiteindelijk dan toch de trekker overhaalt, komt er maar een slap rollertje uit waar de Friese defensie niet warm of koud van wordt.
Kroeze, Vos, Kroeze, Lo-Asioe, Kroeze, voorzet, corner!… Huizen combineert dat het een lieve lust is en de druk op Buitenpost wordt alsmaar groter. De corner levert vooralsnog niets op, maar Huizen domineert de wedstrijd en de beloning van die suprematie moet zich nu toch wel een keer in een voorsprong gaan vertalen…

Loon naar werken

Met een dik kwartier gespeeld mag Theo Visser met de zon in de rug een vrije trap nemen. Dat houdt in dat doelman Kevin van der Meulen recht tegen de zon in moet kijken wat die dekselse Visser met die bal uit gaat halen. De inzet wordt scherp ingebracht en wat paniekerig corner gekopt. De bal komt goed voor en Jeroen Lamme doet een eerste poging Van der Meulen te verschalken. Hij zoekt het doel echter te hoog en Van der Meulen kan opgelucht achter de bal aan huppelen…
Weer die sterk spelende Kroeze die een voorzet loslaat waar de Buitenposters met de nodige paniek op acteren. Arbiter Groenendijk loopt even in de weg en dat levert onze gasten niet alleen een scheidsrechterbal, maar ook even adempauze op. Het gevaar is echter niet geweken en kort daarna herovert Huizen de bal en is het Hidde van der Veldt die met een gevaarlijke schuiver de bal voorlangs jaagt. Het is nu echt pompen of verzuipen voor Buitenpost.
Rik Weening lijkt dan voor de Friezen de openingstreffer aan te gaan tekenen, maar niet alleen is Hensen weer op zijn post, grensrechter Beloglazovs heeft ook buitenspel geconstateerd. Maar het is een bemoedigende gedachte dat Hensen ook hier weer de situatie gewoon toch de baas zou zijn gebleven. Het geeft ons op de tribune toch een wat ongenaakbaar gevoel.
Nadat Weening opgelapt is van een kleine blessure die hij kort daarop in de middencirkel opliep, mogen we dan een corner nemen. Deze lijkt in eerste instantie geruimd waarna de bal opnieuw voor de goal van Van der Meulen wordt gebracht. En dan is daar die blonde kuif van onze onvolprezen Jeroen Lamme die met een kordate knik en de onderkant van de paal de belofte van zijn vader inlost! 1 – 0 En dat is op dat moment volkomen loon naar werken!

Ommekeer

Het blijkt ook een wake-up-call voor Buitenpost, want naarstig verlaat men de defensieve stellingen en gaat op zoek naar de gelijkmaker. En die is uiteraard op de helft van Huizen te vinden. Opnieuw moet Huizen in het defensief en geconcentreerd de zaken dicht zien te houden. Het is een concept dat Huizen de laatste weken goed lijkt te beheersen: géén gekke dingen achterin doen en zakelijkheid voor alles in die verdediging.
Vlak voor de tribune ondergaat Wim de Vries een kleine overtreding. De frustratie spat er echter van af als hij zijn schoen beschadigd ziet. Het waren waarschijnlijk dure schoenen of zo. Geïrriteerd smijt hij de schoenen weg en weigert aanvankelijk buiten de lijnen zijn schoeisel te gaan vervangen. Arbiter Groenendijk houdt echter voet bij stuk en De Vries gaat mokkend buiten de lijnen verder met het in orde brengen van zijn schoeisel. Als hij daar mee klaar is wil hij uiteraard met gezwinde spoed terug tussen de lijnen. Het spel bevindt zich echter vlak voor zijn positie en uiteraard kan hij dan niet zomaar het duel binnenstormen. Dan rolt de bal in zijn richting en gefrustreerd trapt hij de bal naar voren. Tja, dat is provoceren van de arbitrage natuurlijk en dat kan Groenendijk zich niet laten welgevallen uiteraard en trekt het eerste geel van de wedstrijd voor De Vries.
Het is nu Huizen dat moet pompen om niet te verzuipen. Een boodschap die met name Frank van den Bosch goed begreep. Hij is al in volle sprint aan het jagen als de bal richting doelman Van der Meulen wordt gespeeld, hij zet zijn sprint door tot aan de doelman die de bal rustig doorspeelt. Zonder iets van zijn sprint in te nemen zet Frank van den Bosch de achtervolging in om weer op eigen helft alsnog de aanvalsopbouw van Buitenpost te onderbreken. Een heldendaad! Wat een ‘lucht’, wat een energie, wat een bereidheid om ‘vuile meters’ te maken. Wat zouden ‘omaatje en omaatje’ trots zijn geweest als ze dit hadden mogen meemaken!
Theo Visser probeert het dan nog maar eens een keer van afstand. De bal is hard en scherp, maar ook recht op doelman Van der Meulen die het schot in twee instanties dan ook zonder verdere gevolgen onder controle brengt.
Even paniek als Jaime Hensen met één hand een hoge voorzet tracht te onderscheppen en tegen Tristen Kroeze op knalt in het eigen strafschopgebied. De bal valt vrij en Bas Verbree neemt de bal op het hoofd. Gelukkig is daar Jeroen Lamme die de bal onderschept voor hij binnen kan vallen. Een aarzeling wat nu te doen met Kroeze daar gewond op de grond, en even ben ik bang dat hij te lang zal dralen. Maar dan gaat de bal toch resoluut over de zijlijn en komt Huizen gelukkig toch met de schrik vrij.
Als Kroeze weer is opgelapt zetten Timo Vos (weer hard werkend, veel sjouwend) en Van den Bosch een aanval op op aangeven van Theo Visser die na zijn pass op de middenlijn fors getorpedeerd wordt. Het schot gaat echter weer recht op Van der Meulen af en arbiter Groenendijk die de voordeelregel prima hanteerde verzuimt daarna de tweede gele kaart te trekken voor die overtreding op Visser. Een van de weinig slippertjes waar ik deze jonge talentvolle arbiter op wist te betrappen.

Rust

Na een periode van suprematie pakt Huizen dus volkomen terecht de voorsprong die het daarmee verdient. Een voorsprong die eigenlijk wel hoger uit had moeten vallen gezien het veldoverwicht, maar gelet op het feit dat we doelman Van der Meulen eigenlijk niet tot het uiterste hebben gedwongen is de magere 1 – 0 aan de andere kant ook wel te billijken.
Buitenpost lijkt echter wakker te schrikken door de treffer en ging daarna op jacht naar de gelijkmaker en dat dringt Huizen nu terug in het defensief.
Huizen houdt de gelederen gedisciplineerd gesloten en leek tegen het einde van de eerste helft weer iets van die dominantie te herwinnen. Overigens zonder dat doelman Van der Meulen het vuur echt aan de schenen gelegd wordt.
Geen Huizer wissels die zich serieus op een invalbeurt aan het voorbereiden zijn. Lijkt me ook niet echt noodzakelijk vooralsnog. Maar met de frivole Perez op de bank vind ik dat eigenlijk toch ook wel weer een beetje jammer…

Onder druk

Het nummer ‘Under Pressure’ van Queen speelt nadrukkelijk door mijn hoofd als de tweede helft zijn aanvang heeft genomen. Buitenpost en Huizen gaan door waar ze de eerste helft mee geëindigd zijn: een sterker aandringend Buitenpost en een scherp op de counter spelend Huizen. Een voorzet van de nuttig spelende Van der Veldt belandt op het hoofd van Joshua Lo-Asioe, maar het vizier staat nog niet op scherp en de inzet raakt nog maar net de ballenvanger achter de goal van Van der Meulen. Die belofte moet ‘DJ Joshy’ nog even inlossen bij me!
Dan lijkt het even alsof er een soort voetballende ‘stilte’ over de Wolfskamer valt. Buitenpost speelt langzaam en zonder enige dreiging rond en er lijkt even een soort van gewapende vrede te ontstaan op het veld. Huizen moet oppassen dat het zich niet in slaap laat sussen als die Friezen straks ineens een tandje bijschakelen. Ik krijg er een uiterst onbehaaglijk gevoel van dreiging door.
En die versnelling komt dan enkele minuten later als Weening er na balverlies van Van den Bosch vandoor gaat en oog in oog komt te staan met Hensen. Schuin voor de goal is de hoek moeilijk en de redding van Hensen adequaat als de diagonale pegel de eerste paal zoekt.
Kort daarop moet Remco Helms (Safe as the Bank of England) weer redding brengen en ontzet de belegerde Huizer veste via Hidde van der Veldt en Theo Visser. Een afstandsschot van Dennis Lamme gaat ruim over de goal van Van der Meulen. Een euvel dat onze jonge middenvelder vaker heeft. Na afloop zou ik met vader Lamme over de ontegenzeggelijke kwaliteiten van onze middenvelder spreken en deze wist me te vertellen dat hij in de jeugd de ene na de andere bal in de uiterste hoek wist te deponeren. Wellicht dat Dennis daar in de jeugd meer tijd en ruimte voor kreeg, maar nu is trefzekerheid toch wel een minder puntje in zijn spel.
Huizen blijft echter onder druk van Buitenpost staan en met nog dik een half uur te spelen wordt dat toch wel zorgelijk met die broze voorsprong: zal Huizen dit vol weten te houden?

Wissels

Ik denk dat Arnold Klein diezelfde gedachte door het hoofd liet spelen, want aanvaller Timo Vos wordt naar de kant gehaald voor Sergae Kogeldans. Een verdediger voor een aanvaller is mijn eerste gedachte. Maar de speelwijze van Sergae kennende is het gewoon een aanvaller met wat meer verdedigende kwaliteiten, niet meer dan een accentverschuiving dus.
Dan is daar opnieuw Tristen Kroeze die de doorbrekende Youri Sletering met een perfecte sliding een halt toe roept. Een technisch volmaakt uitgevoerde sliding, keurig op de bal en meteen onder controle bij onze herboren vleugelverdediger.
Inmiddels begint de vermoeidheid zichtbaar te worden bij Frank van den Bosch: keihard werkend, sprintend, jagend, buffelend levert hij meer arbeid dan van hem verwacht mag worden. Maar hij levert ook de bal vrijwel consequent weer bij de blauwhemden in. De kracht voor de precisiepass is hem ontvloden. Ik vergeef het hem echter met liefde: als je zoveel arbeid levert, dan ben je al vlug mijn voetbalvriendje…
Huizen komt toch weer wat vaker voor de goal van Van der Meulen. Een rush van Theo Visser, een voorzet op Hidde van der Veldt en doelman Van der Meulen moet ingrijpen op een schuiver bij de paal. Hij lost, maar is op tijd ter plekke om Frank van den Bosch het scoren alsnog te beletten. Het levert Huizen slechts een corner op die bij de eerste paal in één keer naast getikt wordt door de mee opgekomen Helms.
Ook Buitenpost wisselt: Coach Brouwer brengt Rolf Dijk en Joran Olijve voor Bas Verbree en David Kazimier. Het rugnummer zeven van Olijve verraadt een aanvallende wissel. Gaat Buitenpost de jacht op de gelijkmaker verhevigen?

Counteren

Huizen beperkt zich tot uitvallen en counters. Niet écht het voetbal waar ik dol op ben, maar ik memoreerde al enkele verslagen eerder dat ‘mooi’ voetballen een luxe is die Huizen zich momenteel niet echt kan permitteren. U weet wel:

Die uitvallen van Huizen beginnen wel dreigender te worden naarmate de tijd verstrijkt en Buitenpost de nederlaag naderbij voelt komen. Het moet achterin meer en meer risico’s gaan nemen om die hatelijke nul weg te zien werken. Huizen houdt rustig stand en doelman Hensen komt dan ook vooralsnog niet echt in de problemen.
Minuut 69: Huizen komt snel uit via Tristen Kroeze die zich niet alleen verdedigend onderscheidde, maar ook aanvallend meerdere steentjes bijdroeg. Visser stuit dan op de hechte Buitenpostdefensie. Visser opnieuw nu aan de basis van een goede aanval. Hij zet Van der Veldt aan het werk die in plaats van een lob over de uitkomende doelman Van der Meulen heen kiest voor een bal op de mee opgekomen Frank van den Bosch. Of was het gewoon een mislukte lob? Een corner wordt door Anouar Aktaou goed ingekopt waar doelman Van der Meulen er goed het oog in had. Een schot van Visser spat recht op Van der Meulen af…
Het verhaal doet vermoeden dat Huizen het heft weer in handen had, maar dat is schijn: Buitenpost drukt, maar breekt gewoon niet noemenswaardig door onze linies heen. Huizen stond weer een puike pot te verdedigen en hield de friezen uit de buurt van Hensen.
Mark Huizinga stuurt Rolf Dijk op avontuur. Kogeldans moet een corner toestaan en ook die wordt zonder noemenswaardige hoofdbrekens verwerkt door de Huizer defensie. De aanvalspogingen van Buitenpost krijgen iets wanhopigs. Een vrije trap kaatst omhoog af op de Huizer muur en als de dalende bal dan in een mêlee van spelers valt durft Hensen er niet tussen te springen. Gelukkig constateert grensrechtster Aniek Zwaan buitenspel en zo overleeft Huizen ook deze situatie weer zonder kleerscheuren.

Zweet in de bilnaad

Als Remco Helms — die als slachtoffer achterbleef na die vrije trap — weer op de been geholpen is en trekt Willem Brouwer opnieuw een blik Friezen open om een punt voor Buitenpost uit het vuur te kunnen slepen. Jorrit Terpstra, Frits Veenema en Jort van der Meulen worden het veld ingestuurd met de opdracht een list te verzinnen waar Sam Wormmeester, Robin Huisman de Jong en invaller Joran Olijve blijkbaar niet op konden komen.
Tik-tak-tik-tak… Tergend langzaam telt de klok naar de tachtigste minuut. Iedere uitglijer, iedere misser, iedere ongelukkig ingezette sliding zou wel eens noodlottig kunnen worden voor de nog immer onkreukbaar verdedigende Huizer defensie. Aangevoerd door die onvermoeibare Van den Bosch houdt Huizen stand. Kroeze stuurt opnieuw de aanval aan en Remco Helms duikt op voor doelman Van der Meulen. Aan de andere kant laat Jeroen Lamme de diepe bal sluw achter lopen op een diepe pass. Tijd is kostbaar, iedere seconde is er één voor Huizen. Ook Jaime Hensen laat de bal slim lopen als Veenema diep gestuurd wordt.
89^e minuut: het zweet sijpelt ons op de tribune door de bilnaad. We durven amper adem te halen als Hidde van der Veldt met een splijtende pass ineens Frank van den Bosch op volle snelheid wegstuurt. Waar onze jonge held de energie nog vandaan haalde is me een raadsel, maar hij loopt zijn man eruit. Angstig gaan onze blikken even naar lijnrechter Beloglazovs, maar de vlag blijft omlaag. En net als in Aalten tegen AZSV maakt frank oog in oog met de doelman geen fout: met een bekeken schuiver laat Frank zijn vierde competitietreffer noteren en schiet hij Huizen in veilige haven!
Ook Rowdy Perez mag dan nog even zijn opwachting maken voor Hidde van der Veldt. Hij bemoeit zich meteen met een scherpe uitval via Frank van den Bosch en ziet hoe Visser de kracht niet meer heeft om de laatste pass aan te laten komen. Wel geel voor Rolf Dijk die veel te hard doorgaat op Van den Bosch en zo sleept Huizen opnieuw een zwaar bevochten driepunter binnen. Een driepunter die hard nodig zouden blijken gezien de andere uitslagen…

Arnold Klein

“Een wedstrijd met twee gezichten, denk ik. Tot en met de goal speel je die klanten helemaal zoek, daarna worden we toch teruggedrongen. Was dat een bewuste zet?”
“Laat ik het zo zeggen: Buitenpost speelde toch weer anders dan we op voorhand hadden verwacht. We hadden een iets ander formatie en tactiek van ze verwacht. Het lijkt wel of iedereen tegen ons met een konijn uit de hoge hoed komt. Ik verwachtte 4-3-3, maar ze speelden 5-3-2. Wij hebben een bepaalde manier van spelen die heel veel energie kost en waarbij je heel veel mensen voor de bal vrij kunt krijgen als je goed de ballen verovert. Dat deden we in die openingsfase: we zetten goed druk op Buitenpost en konden zo meteen gevaarlijk zijn.
Na de goal gingen zij er een beetje ‘tussenin’ voetballen, wisselend met vier, dan weer vijf man achterin. Het laatste deel voor de rust had ik ook zoiets van dat we niet meer gek zouden moeten gaan doen en wilde ik de rust gebruiken om het een en ander om te gooien om ons de tweede helft weer te kunnen herpakken. De punten waarin in die andere aanpak leidend en niet meer het mooie spel. We kozen bewust voor het spelen vanuit de omschakeling. Daardoor werden ze niet echt gevaarlijk en zag ik ook geen aanleiding om daarin nog te gaan veranderen.
Als ik echter kijk naar het uitspelen van die counters, dan moet ik concluderen dat we wel gewoon wat zorgvuldiger moesten zijn tussen de zeventigste en tachtigste minuut, want toen hadden we het al veel eerder kunnen afstraffen. Je weet met die stand dat die bal altijd een keer verkeerd kan vallen. Maar goed: de jongens hebben geknokt voor wat ze waard waren en ik was blij dat Frank van den Bosch met een mooie actie een al even mooie goal maakt.”
“Ik had niet gedacht dat dat er bij hem nog in zou zitten, want hij was eigenlijk al een tijdje ‘op’, hij kreeg geen bal meer waar hij hem hebben wilde, maar hij blééf maar sprinten en jagen…”
“Dat hebben wel meer spelers, die er gewoon misschien wel teveel energie in willen steken. Daar heb ik het in de rust nog over gehad. Sommige spelers steken hun energie in de verkeerde dingen. Breng gewoon de energie die nodig is tijdens een wedstrijd, maar probeer dan niet nóg meer te gaan brengen als je het eigenlijk niet meer op kunt brengen. Dan kan je in balbezit nog betere keuzes maken als je die kracht nog wél hebt. En die keuzes bepalen uiteindelijk of een counter succes heeft of niet…”
“Ik vind onze zakelijke manier van verdedigen op dit moment een ‘zichtbaar’ verschil met hoe we het begin van het seizoen verdedigden…”
“Ja, we hebben vorig seizoen natuurlijk heel veel zélf het spel moeten maken. Nu moeten we defensief gewoon meer brengen en moeten we soms de keuze maken tussen ‘leuk spelen en met lege handen blijven staan’ of ‘minder leuk spelen en gewoon de punten over de streep trekken’. Daar moeten we nóg sterker in worden. Ik kan er alleen maar waardering voor hebben dat de spelers ook een rol goed weten in te vullen waar ze eigenlijk minder goed in zijn, dat ze dat voor de ploeg weten op te brengen. Dat ze het dan even niet in het frivole spel zoeken, maar ook zakelijk weten te presteren.
Ik wachtte met het inbrengen van Rowdy Perez omdat ik heel zuinig met hem ben. Hij komt net terug van een blessure en ik weet dat hij steeds meer minuutjes kan maken, maar ik wil gewoon niets forceren met hem. Soms ‘staat’ het ook gewoon en dan ga je niet meer wisselen. Dat is zonde voor sommige spelers, maar dat hoort ook bij voetballen op dit niveau.”
“Je ziet ook aan Tristen Kroeze wat vertrouwen met een speler kan doen…”
“Ja, je moet een speler niet actie voor actie gaan beoordelen. Soms gaat het eerst een paar keer mis voor een speler uiteindelijk toch beslissend is. Ook voor mij gold dat in de tijd dat ik nog voetbalde: de ene week speel je gewoon beter dan de andere week. In balbezit moet je soms gewoon wat rustiger durven zijn en de juiste keuzes durven maken. Misschien is er dan ook wel eens een keuze fout, maar als je zakelijk speelt, dan kun je bijna geen fouten maken…
Op de training werken we daar aan. Soms kom ik naar mijn zin niet helemaal voldoende toe aan die individuele begeleiding, omdat we ook met een groepsproces bezig zijn.”
“Er volgen nu twee hele pittige ontmoetingen tot de winterstop. Op de een of andere manier zie ik die nu toch met enig vertrouwen tegemoet…”
“Genemuiden uit is voor mijn gevoel wel een hele lastige pot. ’n Goed voetballende ploeg, zit veel ervaring in en daar zullen we ons nadrukkelijk tegen moeten wapenen. We hebben nog tegen ze gespeeld en gewonnen in de voorbereiding, maar dat zegt nu ook niet zo veel meer: misschien spelen ze nu wel heel anders… Daarna volgt Eemdijk. Ik ken hun trainer heel goed en ook daar zullen we een gedegen strijdplan voor uit de kast moeten zien te trekken. Zie maar hoe ze vandaag over DHSC heen zijn gewalst!”

Felitciano Zschusschen

In de gang naar de kleedkamer vang ik onze geblesseerde spits even op en vraag hoe het met hem gaat. Gewoontegetrouw geeft hij eerst aan dat het goed met hem gaat, als ik hem vraag hoe het er mee gaat. Maar als ik hem er dan op wijs dat ie dan wel had gespeeld, blijkt het toch wat minder met hem te gaan dan hij in eerste instantie aangaf…
”Ja, als ik écht goed was geweest, dan had ik gespeeld ja. Ik zit met mijn knie. Ik heb op de training een blessure opgelopen. Donderdag heb ik weer een keer meegetraind en dat leek gewoon goed te gaan, geen pijn en ik kon alles doen. Maar de volgende dag had ik geen goede reactie daarop: de knie werd weer dik en stijf, dus ik ga nu een MRI-scan laten maken om te zien wat er mis is,” verklaart hij met een diepe zucht. “Ik vrees dat het mijn meniscus is. Nu maar zo snel mogelijk die foto laten maken en hopen dat het meevalt, want ik zit me heftig te verbijten op de tribune!”

Hidde van der Veldt

“Veel gelopen, wat ongelukkig in je acties, maar dan toch die beslissende pass…”
“Klopt! Maar ja, dat is uiteindelijk het belangrijkste toch? Maar het had inderdaad wel fijner geweest als we daarvoor al wat eerder hadden kunnen scoren. Voor rust hadden we ons al meer moeten belonen en maakten we grotendeels het spel. Na de treffer zakten we een beetje teveel in lieten we hen het spel maken en zochten wij het meer in de counter. Voor mijn gevoel stonden we toen voorin ook niet helemaal goed waardoor hen meer over de zijkanten konden voetballen. Maar ja, aan de andere kant: we hebben niks weggegeven. Jaime Hensen heeft amper een redding hoeven maken.
Inderdaad kostte het veel energie om steeds die loopacties te moeten maken achter dei verdwaalde ballen aan. Misschien dat me dat ook teveel energie heeft gekost om ook die beslissende acties nog te kunnen maken. Misschien had ik ook wat meer rust moeten bewaren bij die actie waarbij de bal voorlangs ging. Achteraf had ik beer op meer aansluiting kunnen wachten in plaats van voor eigen succes te gaan….”
“Hoeveel heb je er nu in liggen dit seizoen?”
“Ja, ééntje pas!” klinkt het spijtig. “Als spits wil je natuurlijk wel scoren, maar als ze er in gaan dan maakt het mij niet uit wie er scoort!
Bij die pass zich ik Frank al gaan en gaf hem meteen mee. Dan maakt hij nog een goede actie en legt hem zo in de verre hoek. Dat voelde als een bevrijding!”
“Niet gescoord, maar dus wel een fraaie assist…”
“Nou, die mag je er rustig bijzetten in je topscorerslijstje, haha!”

Tristen Kroeze

“Kan ik verdorie wéér niet om je heen! Wat speelde je geweldig, man!” open ik mijn gesprekje met onze kersverse Man-Of-The-Match. “Ik zag je een perfect sliding maken, technisch volmaakt. Heerlijk! Maar ook aanvallend heb ik je eigenlijk geen foute bal zien geven…”
“Nou, de eerste helft ging het nog wel een paar keer mis. Met die zon tegen was dat knap lastig kijken, maar ik ben zeker tevreden over hoe het vandaag ging!”
“Meestal hebben we wel stevige discussies over wie er Man-Of-The-Match moet worden, maar deze keer waren we redelijk unaniem in ons oordeel…”
“Nou, ik ik weet het niet hoor: ook Remco Helms vond ik ijzersterk, met name toen hij wat meer naar het middenveld ging, maar ik ben wel heel blij dat ik bij La Maison uit eten mag!” (Daar kan je zeker blij mee zijn, ik heb er laatst voortreffelijk gegeten! Red.)
“De eerste helft begonnen we zéér dominant, maar na die treffer klapte het beeld helemaal om. Hoe kwam dat?”
“Buitenpost ging anders voetballen. Eerst speelden ze met vijf verdedigers achterop. Daardoor konden ze geen drukmoment vinden. Na die treffer schoven ze één verdediger door naar het middenveld en toen kregen we moeite om door te dekken op dat middenveld en kwam Dennis Lamme steeds tegen twee man te staan. Dat hebben we in de rust omgezet en kwamen we daarna eigenlijk niet meer in de problemen…”
“Zie ik hier de Tristen Kroeze 2.0?”
“Haha, ja je ziet wat vertrouwen met je doet! Ik weet nu weer dat ik mijn man gewoon goed kan uitschakelen en met mijn snelheid ook in de aanval nog het een en ander kan betekenen!”

Arbiter Thomas Groenendijk

“Een scheidrechter fluit maar één keer zonder commentaar: bij het beginsignaal…”
“Ik heb gelukkig vrij weinig commentaar ervaren vandaag,” beantwoordt de jonge arbiter mijn onuitgesproken vraag.
“Ik had inderdaad twee gele kaarten nodig. Er was inderdaad een situatie waar ik na de voordeelregel ook nog geel had kunnen trekken. Ik heb dat ook zojuist met mijn rapporteur besproken. Wij analyseren alle wedstrijden kritisch, maar ik kon me de situatie niet meer helemaal helder voor de geest halen, maar mogelijk krijg ik a la Studio Sport de beelden nog een keer onder ogen. Ik zit in een speciale poule van arbiters waarvan wordt verwacht dát we zelfkritisch zijn, maar ook de feedback die ik krijg van mijn coach en van de waarnemers neem ik allemaal mee om mezelf verder te kunnen ontwikkelen.
Het was ook een prettige wedstrijd om te fluiten. Het liep allemaal goed en ik kon daardoor mijn stijl van fluiten goed in de wedstrijd kwijt. Ik ben wel geneigd om vrij veel toe te laten en dat kon vandaag want de beide teams gingen daar goed mee om.
Op die nummer twee van Buitenpost (Wim de Vries. Red) werd een kleine overtreding begaan. Daar had ik voor gefloten en dan zie ik dat hij wat materiaalproblemen had. Ik verzocht hem daarop om dat buiten het speelveld even in orde te maken. Hij treuzelde wat en wilde het veld eigenlijk niet verlaten. Uiteindelijk ging hij dan toch en heeft zijn spullen buiten de lijnen in orde gebracht.
Dan moet hij gewoon wachten tot hij van mij het signaal krijgt dat hij weer het veld in kan. Dat duurde even, want de bal was op dat moment daar in de buurt. Dan komt die bal op hem af rollen en houdt hij ‘m tegen op de lijn en dat is gewoon een overtreding waar ik geel voor moest trekken.”
“Het leek haast wel een beetje provoceren wat hij deed…”
“Ja, dat is onsportief gedrag en daar staat gewoon een gele kaart op en die heb ik dan ook gegeven…”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Een benauwde, maar o zo nuttige overwinning. Huizen klimt een plekje op doelsaldo en tikt nu echt bij de middenmoot aan. Belangrijker is misschien nog wel die zeven punten afstand die we hebben genomen tot de gevarenzône. Met nog slechts twee uitermate lastige wedstrijden tot de winterstop te gaan is dat geen overbodige luxe.
Fraai was het een minuut of twintig, toen Huizen een heerlijke dominante periode doormaakte en het Buitenpost nadrukkelijk haar wil op legde. De score was een logisch gevolg van zoveel overwicht.
Een van de redenen dat ik pas op zondag aan het uitgebreide verslag begin, is dat ik even emoties als euforie en frustratie wil laten bezinken voor ik ze aan het verslag toevertrouw. Ik wil even wat afstand nemen en met een wat versere blik mijn eigen aantekeningen analyseren. Dat doende, kom ik toch tot de conclusie dat we wel een heftig overwicht hadden in die genoemde dominante periode, maar dat we er toch eigenlijk alarmerend weinig echte kansen uit gehaald hebben. Daarentegen lees ik uit mijn aantekeningen dat we op de counter juist wél die mogelijkheden wisten te scheppen, maar dat we het onszelf toch weer veel te moeilijk hebben gemaakt door pas in de slotminuten een van die kansen te benutten en daarmee de wedstrijd in het slot te gooien. Achteraf heb ik dan ook wel begrip voor Buitenpost-coach Willem Brouwer die na afloop meende eigenlijk wel een puntje verdiend te hebben. Maar ja, dat zijn puntjes van dezelfde orde van grootte die Huizen zichzelf dit seizoen al een aantal malen door de neus boorde: Olde Veste, WV-HEDW, DHSC, HZVV, Ajax… Allemaal wedstrijden waarin er punten voor het oprapen hebben gelegen, maar waar Huizen gewoon verzuimde te bukken.
Maar Huizen leert. Huizen groeit. Huizen kreeg na Swift toch een beetje door dat voetbal weliswaar een spelletje is, maar dat je met een beetje meer zakelijkheid dat spelletje toch makkelijker naar je hand kunt zetten.
Ik hoop dat Huizen die zakelijke instelling ook tegen Genemuiden en Eemdijk aan de dag zal weten te leggen. Dan zal het best eens een tegenstander kunnen blijken waarop ook topclubs in deze competitie hun tanden wel eens lelijk stuk zouden kunnen bijten!

Het was weer fijn (lees: ‘spannend’) langs de lijn!

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via

ron apenstaartje rtpsoftware punt NL