Opmaat: Huizen – Breukelen: 5-0!

Breukelen

Aan de top komen is één, er blijven is twéé! Vandaag komt Breukelen langs op de Wolfskamer om Huizen van die koppositie te stoten. De vraag is dan ook of onze ploeg tegen die druk bestand is – op de valreep struikelen voor de derby lijkt me vandaag een horrorscenario!
Als ik ’s ochtends op de markt bij de dierenkraam sta, vraagt een supporter me gekscherend of ik kauwstokjes tegen de zenuwen aan het inslaan ben. Misschien nog niet eens zo’n gek idee, maar ik heb het vogelvoer al afgerekend, dus wellicht volgende week als die derby wacht.
Breukelen heeft bij de Huizer aanhang de naam lastig te zijn, maar als ik mijn eigen archief doorblader, dan lijkt dat thuis nogal mee te vallen: het waren vooral de duels in Breukelen die voor al dan niet onnodig puntverlies zorgden. Dat is dan weer een kleine geruststelling als ik onder een stralend blauwe hemel m’n ijzeren ros bestijg.
Aangekomen op onze thuishaven wordt dat herwonnen optimisme eigenlijk weer een beetje de kop ingedrukt als ik de spelerslijsten doorneem: geen Jeroen Lamme, geen Kroeze (wel op de bank), geen Van Kammen, geen Felitciano Zschusschen… Dat lijkt me toch wel een aderlating!
Klein lost dat achterin op met Boterenbrood en Helms. Beide volwaardige vervangers en dat geeft dan weer hoop. Op het middenveld de inmiddels geroutineerde Dennis Lamme, dus dat hoeft eigenlijk ook geen probleem te zijn. Lennart Dubbeldam neemt de honneurs voorin waar en met zijn twee goals vorige week heeft hij laten zien dat we ook daar niet met de handen in het haar hoeven te gaan zitten.
En zo word ik een beetje tussen hoop en vrees heen en weer geslingerd als ik op mijn vaste stekkie plaats neem.
Beide pupilletjes van de week hebben ze ieder maar een eigen bal gegeven. Tot grote hilariteit gaan beide doelpogingen náást de goal van Sem van Steenis die ze ruimhartig een tweede kans geeft. Om met Pierre Bigot te spreken: iederéén verdient een tweede kans…

(foto's: Henk Heijnen Fotografie)

Poeh!

We zijn amper een minuut of twee onderweg als Mark van der Wessel met een fraai boogballetje Remco Helms truukt. Ineens ligt de weg open naar de goal van Hensen. Even lijkt er sprake van hands als de voorzet naar spits Mike Versloot gaat, maar arbiter Roel Metsemakers ziet er gelukkig geen penalty in. Het gevaar is daarmee echter nog niet geweken, want diezelfde Versloot komt dan net een teenlengte tekort om de bal – die evengoed nog gevaarlijk dicht voor onze tweede paal langs hobbelt – het laatste zetje te geven. Dit gaat een lastige middag worden, heerst het op de tribune.
Ook een kopbal van Jonas Katshima mist gelukkig de juiste richting voor de openingstreffer, maar Huizen moddert en worstelt deze openingsfase.
Gelukkig komt daar snel verandering in. Langzaam maar zeker zien we Huizen zich herpakken en het vertrouwde fraaie positiespel, waarin ik inmiddels de hand van coach Klein in meen te herkennen, begint weer de overhand te nemen.
Ooit speelde Maarten Spanjer ‘Het miskend Talent’ in een komisch voetbalprogramma van Frits Barend en Henk van Dorp. Hij deed daarin in het bos allerlei trucjes, waaronder ook ‘de kontstop’, een hoge bal die met het achterwerk gecontroleerd werd. Zelden zag ik die live op de velden, maar vandaag was het dan weer eens een keer raak: een geweldige ‘kontstop’ van Frank van den Bosch. Probleem bij de kontstop is dat de bal zich dan achter je bevindt en dat je maar moet zien hoe je die dan weer in bezit krijgt. Maar op Frank – met oma op de tribune en vader achter de camera – stond vandaag geen maat en zonder dat de tegenstanders om hem heen een kans op succes kregen behield hij balbezit voor Huizen. Heerlijk!

Ommekeer

Na een klein kwartier heeft Huizen zich helemaal herpakt en speelt het haar vertrouwde spel weer: goede loopacties en met degelijke combinaties ging het weer rustig op zoek naar de goal van Van Steenis. Voor Breukelen rest niets anders dan tegenhouden en hopen op een counter. De pogingen werden echter zonder al te veel hoofdbrekens onschadelijk gemaakt en met de minuut wordt duidelijker wie hier als winnaar uit dit duel tevoorschijn zal gaan komen. Een rolverdeling die je mag verwachten van de koploper tegen de nummer negen van de ranglijst. Maar die eerste goal moet er dus nog wel eerst even in!
Een vrije trap van Anouar Aktaou – weer oerdegelijk vanmiddag – valt gevaarlijk in het doelgebied van Van Steenis. Daar wordt Dubbeldam lichtelijk in de mangel genomen, maar opnieuw ziet arbiter Metsemakers er geen strafschop in. De situatie was te druk en daardoor te onoverzichtelijk voor mij op de tribune om die beslissing te kunnen beoordelen. En dan krijgt de arbiter altijd het voordeel van mijn twijfel.
Een minuut later zet de geblokte Boterenbrood goed door, gebruikt het stevige lijf uitstekend en weet een inworp uit de situatie te slepen. De druk op Van Steenis houdt aan en wordt met de minuut heftiger. Maar nog steeds ligt die bevrijdende openingstreffer er nog niet in. Theo Visser pegelt de bal rakelings over de goal van Van Steenis als Dubbeldam na een uitstekende actie goed aflegt. Visser op zijn beurt steekt met een adembenemend fraaie steekpass tussen twee Breukeler verdedigers door Hidde van der Veldt weg. Op volle snelheid haalt Hidde uit en met een oorverdovende ‘peng!’ ketst de bal via de binnenkant van de paal voor de goal langs! De aanval wordt doorgezet en in paniek wordt er een corner weggegeven door onze gasten. Deze leidt opnieuw tot een corner en dan moet de bal uiteindelijk toch terug naar eigen helft en is het momentum van deze fraaie aanval voorbij. Maar de openingsgoal hangt nadrukkelijk in de lucht!
Van der Veldt was vandaag weer bij vlagen onstuitbaar met zijn snelheid en vechtlust. In de zevenentwintigste minuut knokt hij zich goed terug in het duel als hij balverlies lijkt te gaan lijden. In twee instanties weet hij de bal toch voor te krijgen waar doelman Van Steenis de bal alert weet weg te vangen voor het écht gevaarlijk werd.

De ban wordt gebroken!

Twee minuten na de fraaie actie van Van der Veldt is het dan toch raak: een prachtige diepe bal van Anouar Aktaou bereikt Lennart Dubbeldam. Lo-Asioe zet dan sterk door tot in de zestien. Diens pogingen kunnen nog worden geblokt door de Breukeler verdedigers. Als de rebound dan bij Visser belandt heeft ook deze twee pogingen nodig voor hij het net weet te vinden en zo de openingstreffer aan tekent. De ban is gebroken!
Meteen lijkt Hidde van der Veldt daar een tweede goal aan toe te voegen, maar zijn schuiver scheert rakelings voorlangs bij Van Steenis.
Eigenlijk is de strijd al gestreden. Breukelen komt nog wel een keer opzetten en weet via een corner spits Versloot te bereiken. Diens kopbal gaat echter recht op Hensen af en vormt zo geen enkele bedreiging.
Aan de andere kant verslikt Van Steenis zich bij het uitkomen in Dubbeldam. De bal caramboleert voor de voeten van Frank van den Bosch die de Breukeler doelman met een boogballetje wil verschalken. Het zou qua doelpunten niet echt de middag van onze kleine pitbull worden. Frank speelde een uitstekende wedstrijd, maar zou het net maar niet weten te vinden vanmiddag. En ook nu gaat de bal vrij simpel in handen van de Breukeler doelman.
Weer Anouar Aktaou die met splijtende passes strooide vanmiddag als ware het pepernoten tijdens het Sinterklaasfeest. En ook deze keer is de ongrijpbare Van der Veldt er als de kippen bij om er iets nuttigs mee te doen. De voorzet komt echter net achter Joshua Lo-Asioe die er met een duikende hakbal a la Rafael van der Vaart alsnog een doelpoging van probeert te maken. Maar dit soort pogingen gaan niet voor niets de wereld over als ze lukken en helaas zal de poging van Joshua dus niet verder komen dan een vermelding in dit verslag.

Afstand

De druk houdt aan met regisseur Theo Visser als drijvende kracht. Opnieuw stuurt hij Van der Veldt de hoek in en deze dwingt Van Steenis tot een lastige redding. De doelman weet de bal echter toch uit de hoek van zijn goal te duwen. De corner wordt door Aktaou prima in de zestien gebracht, maar inmiddels hebben zich daar teveel Breukelenaren verzameld die deze klus weten te klaren.
Het is echter uitstel van executie, want luttele minuten later mag Huizen dan toch de 2–0 noteren als de uitblinkende Lo-Asioe op een scherpe voorzet Dennis Lamme de bal met het hoofd weet te schampen en zo de verre hoek achter Van Steenis vindt.
Een eventuele en ongelukkige tegentreffer betekent hiermee niet meteen puntverlies en dat geeft dus lucht.
De rust nadert al met rasse schreden en op slag van rust zien we dan toch nog een gevaarlijke uitbraak van Breukelen. De toch erg snelle Boterenbrood vindt zijn gelijke qua snelheid in Mike Versloot die daarmee zijn voorsprong niet wenst prijs te geven bij een uitbraak. Maar als een raket komt daar Frank van den Bosch aanstuiven die hem de pas afsnijdt met een heerlijke sliding tackle! Prachtig op de bal, op volle snelheid, een schoonheid om te zien! Ballen in me buik!
Arbiter Metsemakers staat bij wijze van spreken al met de fluit in de mond om voor de rust af te blazen als Anouar Aktaou de bal nog een keer in de doelmond brengt. Verwarring alom en de bal lijkt zomaar bij de tweede paal binnen te gaan rollen. Dan is daar als een duveltje uit een doosje Hidde van der Veldt om aan alle onzekerheid een einde te maken en het laatste zetje over de doellijn te geven voor de Breukeler defensie zich kan weten te herpakken en met een heerlijke 3–0 voorsprong mag Huizen aan de thee.

Rust

De riante 3–0 is zonder meer verdiend te noemen. Een logisch gevolg van het veldoverwicht dat Huizen deze eerste helft aan de dag wist te leggen. Huizen speelt van de twee ploegen het meest verzorgd en wist dat in kansen én doelpunten uit te drukken waarbij die derde goal wel een beetje een bonusdoelpunt genoemd mag worden.
Het is lang geleden dat we zo ontspannen de rust in konden gaan. Deze ploeg maakt er geen drie meer in die laatste drie kwartier.
Op het veld zie ik Tristen Kroeze die aan het einde van de eerste helft al was begonnen met warmlopen serieuze trapoefeningen doen om warm te worden. Ik ben benieuwd of en voor wie Klein hem straks in het veld zal gaan brengen. Persoonlijk zou ik dit ‘winning team’ niet gaan wijzigen, maar ik heb dan ook geen zicht op de verborgen pijntjes en conditie van de mannen.

Van het zelfde laken een pak

Twee nieuwe gezichten bij aanvang van de tweede helft. Het is coach Frans Schuitemaker van Breukelen die Aras Salah Hussien en Mohamed Mazouz binnen de lijnen brengt ten koste van Jonas Katshima en Saïd Mousslih.
Het zou echter geen verschil maken voor het beeld van de wedstrijd: Huizen pakt ook deze tweede helft de draad weer op waar het die de eerste helft heeft laten liggen en gaat onverdroten door met het bestoken van de Breukeler veste. En dus moet Sem van Steenis zich tot het uiterste strekken om een vrije schop van Theo Visser uit de hoek te boksen, Hidde van der Veldt jaagt de bal rakelings bij Van Steenis voorlangs. In paniek lijkt een verdediger een rare roller van Frank van den Bosch in eigen goal te krullen, maar tot opluchting van de ongelukkige blijft de schade beperkt tot een corner.
Dan wordt Theo Visser zwaar geattaqueerd op het middenveld. Getergd grijpt de liggende Visser de bal en voorkomt zo een uitbraak van de kwade Breukelenaren. Om de zaak te sussen trekt arbiter Metsemakers geel voor Visser. Het zou het enige geel van deze wedstrijd betekenen, maar onze aanvalsleider staat nu wel op scherp en met enige bezorgdheid en het oog schuin naar volgende week baart ons dat toch wel zorgen. Ondanks een brede selectie met veel talent is Theo Visser toch geen speler die je graag mist in een cruciaal duel!

Doelsaldo

Huizen blijft jagen op treffers. Het doelsaldo betekent in deze nek-aan-nekrace immers eigenlijk een extra punt. Onze buren staan inmiddels op 1–1 in Leusden, maar die zijn een half uur later begonnen en daar kan dus nog van alles gebeuren.
Dan even een kleine speldenprik van Breukelen als Milan van Nimwegen het doel in redelijk kansrijke positie wat te hoog zoekt. Het zijn de sporadische uitvallen van een ploeg die er eigenlijk niet meer in gelooft.
Tim Boterenbrood gelooft er nog wel degelijk in en opnieuw zet hij ijzersterk aan voor een rush die hem van de eigen zestien tot diep op de helft van Breukelen brengt. Leuk om te zien, maar dit soort acties wordt helaas maar zelden bekroond met een doelpunt en ook deze keer eindigt het met balverlies.
Met net een goed uur op onze nieuwe stadionklok (met dank aan Bouwbedrijf Verwelius!) is het dan toch Lennart Dubbeldam die loon voor zijn harde werken krijgt. In twee instanties prikt hij de bal voor de vierde maal achter de kansloze Van Steenis. De wedstrijd was uiteraard al gelopen, maar het geeft toch voldoening dat de score verder wordt uitgebouwd.
Coach Schuitemaker wisselt meteen Van Nimwegen voor Nikolaj Mihajlov en bij Huizen komen Kroeze en Vos in de ploeg voor Boterenbrood en Van der Veldt.
Ook een wissel zonder wissel: Aras Salah Hussien houdt aan een duel een bloedneus over en moet even verzorgd. Arbiter Metsemakers constateert echter bloed op het shirt van de onfortuinlijke Breukelenaar en zijn nummer 20 moet dan ingewisseld worden voor dat van een reservespeler. Amateurploegen hebben nu eenmaal geen schaduwsets aan kleding tot hun beschikking en Hussien vervolgt de wedstrijd dan ook met rugnummer 18.

Slotakkoord

De wedstrijd is gelopen en de krachten worden wat gespaard voor de ‘clash’ van volgende week.
Toch komt Huizen nog op een vijfde treffer: een boogbal achter de defensie en de gretige Van den Bosch stuift er vol overtuiging op af. Ook doelman Van Steenis onderkent het gevaar en komt snel zijn doel uit. Een botsing dreigt, maar Van den Bosch is een fractie eerder bij de bal en wil deze langs de doelman tikken. Van Steenis ligt echter zo ongeveer óp de schoen van Frank van den Bosch en weet de inzet daarmee toch te pareren. Dapper gekeept van de Breukeler doelman! De rebound valt echter voor de voeten van Theo Visser en terwijl de Breukeler defensie zich naarstig voor de goal verzamelt vindt Visser toch in twee instanties het gaatje door een woud van benen en steekt de 5–0 in de boeken!
Daarmee is het pleit echt wel beslecht. Delano Paskald komt nog voor Helms in de ploeg en ook Laurens Kooij mag nog even zijn opwachting maken voor Dubbeldam. Een gevaarlijke lob dreigt nog even voor de eretreffer van Breukelen te gaan zorgen, maar Hensen zit er nog net met de vingertoppen aan. Bij de tweede paal doet Mihajlov nog een dappere poging die hij met een blessure moet bekopen. Frank van den Bosch haalt nog een keer wild en woest uit om zijn oma op een doelpunt te trakteren, maar zoals gesteld: qua scoren was het helaas zijn dag niet en de bal vindt ergens ver weg een roemloos einde op de bijvelden…
Met deze 5–0 doet Huizen goede zaken en tankt het zelfvertrouwen voor The Clash Of The Titans van volgende week…

Arnold Klein

“Tja,” lacht Klein ontspannen met een goudgele rakker in de hand. “Zo’n wedstrijd kan natuurlijk heel anders lopen als je binnen drie minuten op 0–1 achter komt. Dat is wel ‘het gevaar’ van Breukelen, dat wisten wij ook van tevoren. En op de een of andere manier krijgen ze tegen ons toch altijd óf de openingsgoal of de eerste kans van de wedstrijd. Dat was even benauwd, maar daarna hebben we Breukelen gewoon compleet weggetikt.”
“Ik zag daarin wel een parallel met vorige week, het rustig blijven en blijven voetballen naar de goal toe… Is dat ‘Het nieuwe Huizen’?”
“Nou, dat durf ik niet te zeggen. Breukelen trok zich terug op eigen helft. Voor de winterstop waren wij nog wel eens geneigd alleen maar vooruit te willen spelen, alleen maar diep te willen gaan. Dat kost zoveel schakelmomenten en daarom hebben we er op gehamerd geduldig te blijven en de combinatie te blijven zoeken in balbezit. Dan komt zo’n bal er op een gegeven moment vanzelf wel tussen en dat zag je vandaag dan ook gebeuren. Door dat spel kregen we redelijk wat kansen en duurt het eigenlijk nog te lang voor we dan uiteindelijk op 1–0 kwamen. Hidde schoot de bal op de binnenkant van de paal en daarvoor hadden we nog een paar mogelijkheden om de score te openen. Na de 1–0 bleven we ‘hongerig’ op jacht gaan en maakten we dan ook de 2–0 en de 3–0 voor de rust. Maar ook een 3–0 ruststand wil niet zeggen dat je de wedstrijd al gewonnen hebt. Al denk je niet dat dit een tegenstander was die er nog wel even drie zou maken de tweede helft, zie je toch dat als je even niet waakzaam genoeg bent dat ook deze ploeg nog een paar keer voor onze keeper op kunnen duiken. Scoren ze er daar eentje van, dan kan je toch zo’n tegenstander weer tot leven wekken. En dat vind ik dus dat dat niet mag gebeuren.”
“Je miste vandaag toch wat basisspelers. We vingen dat vanmiddag toch eigenlijk probleemloos op. Dat is toch wel een hele luxe positie voor een trainer…”
“Ja. Luxe, maar als iedereen weer fit is, dan wordt het weer een ander probleem. We hebben gewoon een ploeg waarbinnen de spelers heel erg aan elkaar gewaagd zijn. Daarbij hebben we ook spelers die op meerdere posities uit de voeten kunnen. Tim Boterenbrood speelt vandaag pas voor het eerst sinds de winterstop weer zijn eerste zestig volle minuten, Tristen heeft helemaal nog niet kunnen voetballen sinds de hervatting, zo kunnen we allemaal werken aan een stukje speel­ en wedstrijdritme. Een aantal spelers haalde ik naar de kant omdat ik ook dáár wat rekening mee wilde houden…”
“We hadden eigenlijk verwacht dat je Theo Visser zou gaan wisselen omdat die met een gele kaart eigenlijk ‘op scherp’ stond…”
“Dat was inderdaad een keuze. Nu haalde ik Dubbeldam naar de kant omdat ik geen risico met zijn oude blessure wilde nemen. Die had nu vijfenzeventig minuten gespeeld en ik wilde niks forceren wat dat betreft. Maar ik had ook nog andere spelers kunnen wisselen. Ik had ook niet zo het gevoel dat Visser een tweede geel zou pakken, daar is het gewoon de speler niet naar.
Het is gewoon goed dat je wint met het oog op volgende week. Maar we gaan ons pas deze week richten op Zuidvogels, eerder zijn we daar nog niet mee bezig geweest. Zo’n derby is altijd een speciale wedstrijd, of je nou eerste of tiende staat op de ranglijst. Ik hoop gewoon dat het voor de neutrale toeschouwer een leuke ambiance en een leuke wedstrijd gaat worden en het liefst een herhaling van de 3–0 van de laatste editie. Ik weet een beetje wat de kracht van Zuidvogels is, maar ik verwacht niet dat we ons daar al te veel aan hoeven aan te passen en ons gewoon tegen hun sterke punten te kunnen wapenen. Ze hebben een goed collectief, wij hebben een goed collectief en dus zit er genoeg strijd in. Wij staan gelijk met hun aan kop, we zijn buren, als het weer dan ook nog een beetje meewerkt is alles is aanwezig voor een volle bak volgende week!”

Theo Visser

“Vijftien goals, inmiddels. Je bent een fenomeen! Vorige week en sowieso na de winterstop was je een beetje ongelukkig in de afwerking, even het vizier niet helemaal op scherp…”
“Klopt! Ik was de afgelopen periode wat drukker met m’n werk geweest na de coronastop dat alles weer open ging, waardoor ik mentaal en fysiek even weer scherp moest stellen. Maar dat mag eigenlijk geen excuus zijn. Ik ben blij dat als het bij mij even niet loopt dat het team dat dan weet te compenseren…”
“Nou ja, ik kon het aan je spel an sich niet merken. Alleen het scoren bleef een beetje achter…”
“Ik probeer nu gewoon de draad weer op te pakken. Ook vorige week pakte ik alweer mijn goaltje mee en die lijn moet ik gewoon doortrekken. Het is daarbij ook gewoon heel prettig dat we al drie wedstrijden weer geen tegengoal hebben hoeven te incasseren, dat geeft de ploeg gewoon heel veel vertrouwen.”
“Ik vind het opvallen dat Huizen gewoon heel rustig blijft voetballen. Is dat iets waar jullie bewust aan werken” of is dit gewoon een stukje ‘groei’ binnen het team?”
“Beide! Ik denk dat we de eerste seizoenshelft hebben willen laten zien dat we heel erg goed konden voetballen, nu zijn we eigenlijk een stap verder door dat we zakelijk blijven en volwassen blijven voetballen – onze momenten pakken wanneer het nodig is. Waar ik ook op hamer is dat wij de wedstrijd moeten controleren. Wij zijn dominant, wij moeten de bal hebben en bepalen hoe het spel verloopt. Als de tegenstander de kans krijgt om te voetballen betekent dat eigenlijk dat we zelf de grip op de wedstrijd hebben verloren. Dan liever maar vijf minuten langer de bal zien te behouden en er rustig doorheen proberen te voetballen dan risico’s nemen en de grip kwijt te raken.”
“Ik hoopte dat Klein je na een uur zou wisselen. Snap je dat?”
“Euhhh… Nee, eigenlijk niet…”
“Met dat geel op zak stond je min of meer op scherp voor volgende week...”
“Ah! Tja, ik gaf aan mijn mede middenvelders al aan dat ik even een beetje uit de duels wilde blijven met die 4–0 voorsprong. Het was gewoon een domme gele kaart. Ik vond wel dat er een overtreding op me gemaakt werd, ik heb de noppen nog in mijn enkel staan, maar ik had het gewoon niet moeten doen. We stonden 4–0 voor, het had geen zin om het te doen, ik had beter moeten weten…”
“Volgende week de strijd der titanen. Heb jij daar ook eens speciaal gevoel bij bij zo’n dorpsderby?”
“Jazeker! Het is natuurlijk een hele beladen wedstrijd met veel publiek. Daar kunnen we heel veel steun aan hebben. Ik denk ook dat we de eerste derby thuis spelen. Ook in die wedstrijd moeten we net als vandaag weer dominant zijn, al vind ik wel dat er nog een tandje bij kan als we balverlies lijden. Dan moet zo’n bal sneller weer in ons bezit komen. Daar zijn we soms toch nog wel een paar keer te gemakzuchtig in geweest vandaag. (De meest gehoorde kreet langs de lijn was vandaag inderdaad het ‘Druuuuuk!’ van coach Arnold Klein, Red.). Maar ik heb heel erg veel vertrouwen in de ploeg. Ik denk dat het een hele leuke pot kan worden en dat we er allemaal op gebrand zijn om de Zuid aan te gaan pakken.”
“Ga jij er zelf nog met je werk een beetje rekening mee houden?”
“Ik ga zeker lekker uitrusten en me voorbereiden. Ik ben vrijdag lekker vrij en wil dan helemaal fit en scherp aan de aftrap verschijnen!”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Het aftellen is begonnen… Ook onze buren gaven vanmiddag hun visitekaartje af door met 2–4 in Leusden van Roda ’46 te winnen. Onze eigen 2–0 nederlaag daar geeft wel aan dat dat een uitstekende prestatie genoemd mag worden. Als ik de verslagen die ik van verschillende kanten mag geloven, verdient het spel van onze buren niet echt de schoonheidsprijs. Maar op de een of andere manier winnen ze er dus wel wedstrijd  na wedstrijd mee en blijken ze zo een uitermate lastig te bespelen tegenstander.
Nou zeiden we dat ook van Breukelen, al lijkt dit Breukelen in de verste verte niet meer op het lastige Breukelen dat we in het recente verleden troffen. Lag dat aan de zwakte van Breukelen of aan de sterkte van Huizen? De ploeg van Frans Schuitemaker kijkt nadrukkelijk naar beneden. Schuitemaker gaf daar in zijn wedstrijdanalyse in de businessclub zelf antwoord op: “We hebben vandaag terecht verloren. Huizen gaat met Zuidvogels, Sliedrecht en WNC voor promotie, Breukelen hoopt op handhaving. Ook al zou Breukelen vandaag die eerste treffer hebben gemaakt, dan nog zouden we met 3–1 of 4-1 naar huis zijn gestuurd…”
Huizen zit in de ‘flow’. Zuidvogels zit in de ’flow’. En dat levert alle ingrediënten op voor een pot voetbal op het scherpst van de snede. Zuidvogels moét winnen om de koppositie weer over te nemen, Huizen heeft aan iedere ander resultaat genoeg om het lijstaanvoerderschap te continueren.
Het zijn altijd wedstrijden apart. Eigenlijk hoef je alleen als penningmeester blij te zijn met een derby, want de andere ploegen hebben die druk van twee speciale wedstrijden helemaal niet. En diezelfde derbydruk vormt toch vaak een ballast die zich in het spelniveau vertaalt. Eigenlijk zijn derby’s vooral spannend en beladen, ook als het nummer vier tegen nummer twaalf op de ranglijst betreft. Nu het ook nog eens nummer één tegen nummer twee op doelsaldo betreft geeft dat een extra dimensie. Ons anders zo vredige dorpje zal komende zaterdag nadrukkelijk in twee kampen worden gescheiden: wie kan er maandag met een big smile om de lippen bij het koffiezetapparaat op kantoor aanschuiven en wie kan er maar beter stil zitten als hij verbaal ‘geschoren’ wordt...
Het aftellen is begonnen…
Tik, tak, tik, tak…

Op– en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via

ron apenstaartje rtpsoftware punt NL