Ouverture: Loosdrecht – Huizen 1-3

Loosdrecht

Vandaag gaat het dan voor het eerst dit seizoen om ‘knikkers’. Coach Arnold Klein is er de man niet naar om deze wedstrijden voor de districtsbeker te beschouwen als veredelde oefenwedstrijden, dus na twee laatste en uitermate teleurstellende oefenpotjes ben ik hard toe aan een Huizen dat bereid is ‘iets neer te zetten’. Vandaag hoop ik de eerste contouren te gaan zien van Huizen 2021-2022.
Contouren waarvan dan helaas Sergae Kogeldans (geblesseerd), Ritchie Zinga (geblesseerd), Tim Boterenbrood (geblesseerd) en Sebastian van Kammen (ziek) nog geen deel uit zullen maken. Spelers die tegen een verbeten strijdende tegenstander als Loosdrecht wellicht juist net het verschil zouden kunnen gaan maken. Want dat tweedeklasser Loosdrecht in haar rol als underdog de mouwen op zal stropen om het die Huizers zo lastig mogelijk te maken en de Loosdrechtse huid zo duur mogelijk te verkopen, dat proef ik vooraf uit de positief gespannen uitspraken en opmerkingen die ik her en der opvang.

(Foto's: Henk Heijnen Fotografie)

Het is ook een thuiskomen voor Jeroen en Dennis Lamme die hier hun voetballende ‘roots’ hebben liggen.
Helaas op het prachtig verbouwde complex van de Loosdrechters nog niets dat op een tribune lijkt. Maar de medewerking die ik krijg van de Loosdrechters is fenomenaal: er wordt speciaal voor mij een stoeltje aan de middenlijn gezet. Als ik de naam van de weldoener wil noteren blijk ik echter mijn trouwe vulpennetje te zijn verloren. Ik meen Robin Kerkhofs te hebben onthouden, maar als ik me vergis, dan bij deze mijn excuses en alsnog mijn innige dank!
Gelukkig tref ik mijn vulpennetje nog keurig even buiten de bestuurskamer op de grond aan. Het is een pennetje van slechts drie eurootjes bij de HEMA, maar het schrijft heerlijk en in de loop der jaren raak je toch een beetje gehecht aan zo’n stom ding.
Van Rob Fabriek van de website Gooischgras.nl - waar ik een gastvrij onderdak voor mijn voetbalcolumns heb gevonden - verneem ik dat Loosdrecht zich aanzienlijk versterkt heeft. Dat houdt een belofte in voor vanmiddag: die Loosdrechter nieuwelingen zullen ongetwijfeld wat willen laten zien, het is immers ook voor hen het eerste officiële optreden van dit seizoen.
Ook een oudgediende: achterin staat Gilliam Hund, die ook een historie bij Huizen heeft. Hij geeft al jaren naar tevredenheid leiding aan de Loosdrechter defensie, hoor ik in het wedstrijdsecretariaat.
Sportvliegtuigjes scheren af en aan over het veld en ik herinner me Feyenoord doelman Eddy Treytel die ooit bij een uittrap een meeuw neerhaalde. Met een flinke pegel haal je hier dus zomaar een Cessna naar beneden. Maar goed, er zijn me gelukkig geen gevallen uit de praktijk bekend, dus ik vermoed dat dit louter in mijn op hol geslagen fantasie zal kunnen gebeuren.
Het is prima vertoeven daar aan de zijlijn, lekker nazomerzonnetje in de rug. Voor de mannen op het plastic tapijt wellicht net iets té warm, maar mij hoor je vooralsnog niet klagen!

Es Geht Los!

Dan fluit arbiter Remco Appel het seizoen 2021-2022 uit de startblokken. De eerste serieuze aanval komt al meteen van Huizen als Freek de Oude met een fraaie steekbal Laurens Kooij lanceert. Uiteraard klappen de Loosdrechter verdedigers er meteen stevig op en Laurens gaat dan ook onverbiddelijk neer. Arbiter Appel ziet er echter niet meer in dan de hoekschop die deze actie oplevert. Ik denk dat ie gelijk had. De corner wordt zonder verdere gevolgen ingekopt door Dennis Lamme. Ook een voorzet van de opgerukte Tristen Kroeze wordt zonder problemen door doelman Bas van den Hoek uit de lucht geplukt.
Uiteraard tracht ook  Loosdrecht zich een weg naar onze onvolprezen Jaime Hensen te banen, maar het stuit daar in de openingsfase steeds op de ongenaakbaar spelende Anouar Aktaou en zijn kompanen. Het moet voor de Loosdrechter spitsen nogal ontmoedigend geweest zijn om zich een weg langs deze rots in de branding te moeten zien te banen. Aktaou zou zich deze eerste helft ontpoppen als de beste man van Huizen, om niet te zeggen van het hele veld.
Chamiel Hok-A-Hin, Hamza Azouagh en Gilliam Hund zetten een vlot lopende combinatie op, maar weer is de Huizer defensie op haar post en de aanval wordt onderbroken voor Hensen handelend hoeft op te treden.
Aan de andere kant levert een omstreden corner een voorzet van Theo Visser op waar opnieuw doelman Van dn Hoek goed het oog in had. En zo golft het spel prettig heen en weer. Huizen speelt geconcentreerd en geeft niets weg, aan de andere kant vallen er wel eens wat gaatjes in de Loosdrechter defensie, maar ontbreekt het de Huizer spitsen aan de creativiteit om de juiste keuzes te maken, waardoor beide doelwachters eigenlijk kunnen volstaan met wat routineus vang- en raapwerk. Een schot van Frank van den Bosch ketst af op de defensie en zo gebeurt het ook aan de andere kant als Anouar Aktaou een sta-in-de-weg blijkt voor een schotpoging van Fouad Dahmani.
Loosdrecht zet dan druk op linksback Delano Paskald en probeert hem af te jagen. Paskald blijft kalm en voetbalt zich er sterk onderuit. Het is meteen de opmaat voor een Huizer uitval waarbij Hund met een wat paniekerige trap opruiming houdt.

Aftasten

Het blijft voorzichtig aftasten als twee boksers die om elkaar heen draaien op zoek naar zwakke plekken in de wederzijdse defensie. Opnieuw een fraaie aanval over meerdere schijven brengt Huizen tot voor doelman Van den Hoek, maar ook hier strandt het schip in het zicht van de haven.
Met de buitenkant van de wreef neemt Theo Visser dan toch maar een keer Van den Hoek onder vuur. De bal suist echter recht op de doelman af die daar niet van verblikt of verbloost.
Een fraaie combinatie dan, die begint bij Joshua Lo-Asioe en via de sprintende Laurens Kooij bij Theo Visser belandt. Dahmani moet dan aan de noodrem en accepteert het geel dat daar voor staat van arbiter Appel. De vrije trap spat via de muur tot corner. Huizen heeft nu na een minuut of twintig dan toch de knuisten stevig om de Loosdrechter ‘strot’.
We zien een vreemde carambole als Laurens Kooij door drie man geattaqueerd wordt en Appel voordeel geeft. Via doelman Van den Hoek belandt de bal bij Visser, maar ook nu weet Visser niet doeltreffend uit te halen en gaat ook deze mogelijkheid verloren.
Aan de andere kant leidt een uitval van Hok-A-Hin die zich fraai langs wat Huizers goochelt, tot een vrije trap die door spits Maarten Nikkessen vanaf een meter of twintig ruim over de kruising wordt gekruld – zulks tot groot ongenoegen van Loosdrecht trainer Cor van Garderen. Diezelfde Nikkessen wordt dan even later keurig afgestopt door de attent verdedigende Aktaou als een doorbraak aanstaande lijkt. Maar zoals ik al eerder schreef: Aktaou was ongenaakbaar vanmiddag!
na een minuut of veertig opnieuw een kans voor Huizen als Joshua Lo-Asioe doorbreekt en doelman Van den Hoek zich verstapt, op het verkeerde been staat, en tot zijn opluchting de bal tergend langzaam voor zijn goal langs ziet huppelen.
Een minuut later de beste kans die Huizen deze eerste helft zal krijgen als een scrimmage ineens Laurens Kooij vrij voor doelman Bas van den Hoek zet. Een beetje schuin voor de goal jaagt hij van een meter of tien de bal wild en onbesuisd over de goal van de Loosdrechter doelman. Dit soort ballen moeten toch echt binnen het doelvlak blijven. Dat de keeper hem stopt, a la! Daar heb je tenslotte zo’n ballenvanger voor in je team. Maar ruim over of naast? Nee, dat mág gewoon niet voor een beetje spits!

Rust

Nadat Hensen nog een kopbal van Nikkessen recht op zich af had zien komen op een voorzet van Dahmani gaan we dan rusten met een 0-0 stand. Beide doelwachters hebben zich niet bovenmatig hoeven in te spannen en dat is wat er hier in zonnig Loosdrecht vooral aan ontbreekt: sensatie voor de doelen. Het is een van twee kanten gedisciplineerd gecontroleerde wedstrijd waarbij vooralsnog het voorkomen van tegendoelpunten het won van het maken ervan. Huizen heeft de betere mogelijkheden gehad met de pegel van Kooij als hoogtepunt.
Het betere combinatiespel zien we echter toch aan de Huizer zijde. En waar ik vorige week het verschil tussen de eerste- en de tweedeklasser niet kon zien, is dat nu toch echt wel waarneembaar.
Loosdrecht op haar beurt maakt het de Huizers al even gedisciplineerd lastig en probeert met opportunistische uitvallen Huizen ‘pijn’ te doen.
De warmte maakt wel dat het veld bij tijd en wijle erg lang wordt: de voorste en laatste linie bevinden zich nu en dan bijna de volledige lengte van het veld uit elkaar en dat maakt het spel af en toe ook wel wat slordig.
De vraag dringt zich toch wel op wie er voor Huizen zal moeten gaan scoren. Voorin werkt men hard, verricht men veel ondankbaar loopwerk, maar erg veel raffinement zit er niet in het spel van onze voorwaartsen.

Scherp

Loosdrecht lijkt wat scherper uit de kleedkamers te zijn gekomen voor de tweede helft. De 0-0 geeft denk ik voeding aan het gevoel dat er wellicht inderdaad een bekerstuntje in zou kunnen zitten vanmiddag. Toch is het Huizen dat de eerste aanval van enige important in deze prille twee helft op touw zet, als de sterk spelende Tristen Kroeze de bal fraai op de onvermoeibare Frank van den Bosch speelt. De steekbal op de instormende Dennis Lamme is wat scherp, maar getuigt wel van het raffinement dat ik zo node miste voor de rust. Inglijdend komt Dennis een noplengte tekort om de bal binnen te werken bij de tweede paal en ziet hij zijn inzet geblokt. Ook een venijnig schot van Theo Visser beleeft een voortijdig einde in het verdedigingsblok van de Loosdrechters. Ook Huizen lijkt wel een tandje bij te zetten en Van den Hoek moet attent zijn goal uit om de bal voor Visser weg te kapen.
Aan de andere kant probeert Jeroen Lamme een diepe bal op Hok-A-Hin duikend te onderscheppen, maar duikt mis. En dat geeft Hok-A-Hin de mogelijkheid richting Hensen op te stomen. Rugdekking voorkomt een doorbraak en Huizen moet een corner toestaan. Die zal gelukkig aan alles en iedereen voorbij vliegen en Huizen overleeft dus ook dit momentje weer.

Ban

We zitten in de eenenvijftigste minuut als Jaime Hensen met een verre uittrap Freek de Oude lanceert. Op volle snelheid is deze nauwelijks meer te achterhalen en opnieuw moet Loosdrecht aan de noodrem. Deze keer echter binnen de beruchte lijnen en arbiter Appel kan niet anders dan naar de stip te wijzen en geel te presenteren aan Bert Doornekamp.
Het is Theo Visser die zich achter de bal zet en Van den Hoek volstrekt kansloos laat met zijn penalty: 0-1 en de ban is nu dan toch eindelijk gebroken.
Acht minuten later lijkt Visser na een vloeiende combinatie de 0-2 aan te tekenen. Helaas heeft de arbitrage buitenspel geconstateerd. Het is dubieus volgens veel Huizers, maar ik had de indruk dat clubgrensrechter Marco Kerkhof ‘netjes’ vlagde en dat áls het al geen buitenspel was, dat het dan toch echt een oprechte vergissing geweest moest zijn. Vanaf mijn positie kon ik het lastig waarnemen en dus gaat mijn voordeel van de twijfel dan altijd naar de arbitrage.
Uiteraard tracht Loosdrecht met man en macht de achterstand ongedaan te maken. Azouagh lijkt daarnaar op weg als hij zich met wat fraaie schijnbewegingen doorgang richting achterlijn verschaft. Daar houdt het dan toch echt weer op , want Huizen gaf niets weg.

Wissels

Cor van Garderen brengt dan met een uur op de klok zijn eerste wissel: Mervelinio Olijfveld komt binnen de lijnen voor Doornekamp. Kort daarop mag ook Jamal Lachkar zijn opwachting maken voor de wat onopvallend spelende Nick Doppenberg.
Bij Huizen komt Hidde van der Veldt Dennis Lamme vervangen en brengt Van Garderen ook Jamal Hofwijks voor Azouagh
Het verandert weinig aan het spelbeeld: Huizen blijft de bovenliggende partij en heeft weinig moeite met de aanvalspogingen van de thuisclub.
Een fraaie krul van Theo Visser na goed werk van Freek de Oude bereikt Frank van den Bosch die duikend de bal tracht in te koppen, maar ook de Loosdrechter defensie geeft dan geen krimp. Met de krappe marge blijft het zo ongemeen spannend.
Ook Remco Helms komt dan Freek de Oude vervangen.
Hidde van der Veldt stuit op de uitkomende Van de Hoek en weer weet Huizen niet verder uit te lopen in de score. Joshua Lo-Asioe moet zelfs geel accepteren als hij een stevig blok zet op het middenveld om een aanval in de kiem te smoren.

Afstand

Met nog een kwartier te gaan verovert Hidde van der Veldt knap de bal en stuurt Frank van den Bosch weg in de Loosdrechter zestien. De ingreep is fors en van achteren en opnieuw wijst Remco Appel gedecideerd naar de stip. Zonder blikken of blozen zet Theo Visser zich wederom achter de bal en ook deze keer laat hij de arme Bas van den Hoek geen enkele kans met zijn penalty: 0-2 en dat lijkt tegen deze dapper knokkende Loosdrechters op dit moment wel de doodsteek.
Nadat Nikkessen een wanhoopspoging geblokt zag door de stug verdedigende Delano Paskald, zien we dan tien minuten voor tijd een van de twee serieuze kansen die Loosdrecht deze wedstrijd zou krijgen: Dahmani legt de bal panklaar op de krullenbol van Gilliam Hund. De kopbal van dichtbij is prachtig, de redding van Jaime Hensen zo mogelijk nóg mooier! En zonder dat Hensen vanmiddag tot het uiterste hoefde te gaan, staat hij er dan toch maar als hij er moét staan. En dat onderscheidt de grote doelmannen van de keepertjes… Een tegentreffer zou ongetwijfeld weer een hectische slotfase hebben opgeleverd met een Loosdrecht dat het geloof in een puntje met een tegentreffer weer had zien opvlammen.
Nu is deze redding de doodsteek voor de mannen van Van Garderen. Het geloof vloeit uit de benen en met ‘Gewoon lekker voetballen!’ probeert men met elkaar er nog een leuke middag van te maken.

Slotfase

Met nog vijf minuten te gaan op de fraaie stadionklok, komen Timo Vos en Lennart Dubbeldam de volkomen leeggelopen Frank van den Bosch en Laurens Kooij vervangen.
Loosdrecht zou dus twee hele serieuze kansen krijgen vandaag. De eerste – de kopbal van Hund - memoreerde ik al. Nu is het vlak voor tijd invaller Jamal Hofwijks die ineens zomaar voor Hensen op mag duiken. Oog in oog met onze doelman tracht hij hem met een slimme inzet te verschalken. De reactie van Hensen is echter katachtig en in twee instanties komt onze goalie als winnaar uit deze strijd.
De klok geeft nog een minuut officiële speeltijd aan als Dubbeldam laat zien waarom we hem node missen als hij niet speelt: met een fraaie krul stelt hij de inlopende Visser in staat alsnog zijn hattrick te completeren en van dichtbij legt hij de 0-3 achter doelman Van den Hoek.
Daarmee is de koek echter nog niet op, want in de extra tijd mag Loosdrecht nog een vrije trap nemen en dat stelt arbiter Appel in staat ook zijn arbitrale hattrick te maken: de bal komt op een hand in de muur en Appel legt de bal ten derden male op de stip. Deze keer is Hensen kansloos als routinier Hund hem de verkeerde hoek in stuurt. 1-3 en Huizen opent zo het seizoen met een keurige overwinning waar voor vriend en vijand weinig op viel af te dingen.

Arnold Klein

“Een typische openingswedstrijd van het seizoen met twee ploegen die elkaar geen duimbreed wilden toegeven. Kneep je ‘m met de rust niet een beetje dat het nog 0-0 stond?”
“Nee, want we hebben die eerste helft helemaal niks weggegeven. Zelf hebben we twee kleine kansen gecreëerd en de mogelijkheden geschapen om nog meer kansen te creëren. Ons veldspel was niet slecht, maar wel in een wat te langzaam tempo en daardoor deden we ze geen ‘pijn’. Maar hoe we het verdedigend wilden neerzetten, dat hebben we goed uitgevoerd. Het team heeft geknokt voor alle meters die er te winnen waren en hebben gewoon uitgevoerd waar we eigenlijk al vanaf het begin mee bezig zijn, alleen komt dat er de ene keer beter uit dan de andere keer…”
“Maar dat kostte jou op een gegeven moment wel zo ongeveer je stembanden…”
“Tja, ik heb al eerder aangegeven dat ook ik onderdeel ben van het team. Ik ben heel gedreven in bepaalde zaken en daar wil ik de jongens in meenemen. Ik ben daarin wel eens wat te bevlogen daar langs die zijlijn, maar dat is niet om ze te kritiseren, maar om ze te helpen in bepaalde situaties.
In de rust hebben we met z’n allen besproken wat we niet goed deden die eerste helft, waar we zaken moesten verbeteren. Onder meer dat we iets meer diepgang moesten zoeken omdat de ruimtes achter hun verdediging er echt wel lagen, maar daar moet je dan snel op inspelen. Dat was echt een teamprestatie en daar loop je dan mee uit naar 0-3. Helaas kregen we die 1-3 nog tegen, maar goed, al met al heb ik vandaag kunnen genieten hoe ze als team hebben gewerkt naar deze overwinning toe.
Natuurlijk kan je dan stellen dat het ‘maar’ een tweedeklasser was, maar we hebben gewoon ons spelletje gespeeld en dat willen we ook blijven spelen. Ongeacht of we nou tegen hoofdklassers of tweedeklassers spelen en uiteindelijk moeten we daar gewoon nóg beter in worden.”
“Het viel me op, dat met name naar het einde van de eerste helft de linies op momenten wel héél erg ver uit elkaar kwamen te liggen. Was dat de warmte?”
“Dat was inderdaad een puntje van kritiek. Dat heeft ook soms te maken met snel genomen spelhervattingen. Als je dan niet goed staat, dan speel je jezelf in balbezit uit positie en daar moeten we vreselijk alert op blijven zijn. Anders krijg je zo’n ‘pendelwedstrijd’ en kom je gewoon niet in je eigen spel. Maar ik denk niet dat dat met de warmte te maken heeft: je voetbalt met warmte en je voetbalt met vorst of in de stromende regen. Je moet gewoon te allen tijde gedisciplineerd je teamtaken uitvoeren.”
“Ik heb in dat verband met bewondering gekeken naar Frankie van den Bosch. Die is de hele wedstrijd aan het sprinten geweest. Onvermoeibaar leek het wel…”
“Nou, die was aan het eind ook wel ‘leeg’, hoor,” lacht Klein. “Ik heb als trainer liever dat iemand zestig minuten ‘vol gaat’ en dan aangeeft dát ie leeg is, dan spelers die naar negentig procent terugschakelen om de wedstrijd uit te kunnen spelen. Vandaag zag ik dat Frank ook goed gebruik maakte van zijn kwaliteiten. Wat ik eerder bij hem opmerkte was dat hij teveel risico in zijn spel legde en dat zag ik vandaag een stuk minder. Dat zijn stappen die hij aan het maken is in zijn ontwikkeling. We hebben hem tijdens de oefencampagne op verschillende posities gebruikt, maar ik ben het met je eens dat hij hier centraal op het middenveld het best uit de voeten kan. Iedereen zal continue de volle honderd procent moeten geven om zich in de basis te spelen en om daar in te kunnen blijven. Het is een gretige groep met veel talentvolle spelers…
Het was in ieder geval een goede eerste bekerwedstrijd. Dat geeft de groep ook weer een extra stimulans en daar ben ik alleen maar blij mee hoe dat vandaag uitpakte. Natuurlijk zag ik wel weer leermomentjes vandaag, dus nog genoeg om de komende tijd aan te werken…”

Anouar Aktaou

“Voor mij was je - zeker de eerste helft - de beste man van het veld…” open ik bij Anouar. Bescheiden probeert hij het compliment wat af te zwakken: “Ja en nee. Ik verspeelde inderdaad niet veel ballen en in de opbouw zag ik de ruimtes waar Theo Visser graag in duikt. En dat liep inderdaad wel lekker. Maar de rest van het team stond ook goed en we hebben weinig tot niks weggegeven, dus ik denk dat het hele team de eerste helft zeker wel voldoende heeft gespeeld.
We merkten ook dat ze op een gegeven moment mij vast probeerden te zetten en de opbouw via andere spelers van ons wilden laten lopen. Maar ook dát hebben we goed opgelost. Het was alles bij elkaar een prima wedstrijd en we hebben gewonnen, en dat is uiteindelijk het belangrijkste.
We moesten inderdaad wel geduldig blijven. De kansen kregen we wel, dus we moesten het achter gewoon dicht houden en wachten tot hij voor zou gaan vallen. Twee goals vielen doordat we goed achter die verdediging van hun wisten te komen en het was goed dat we het geduld hebben bewaard en uiteindelijk met een mooie 1-3 van het veld konden stappen…”
Dan moet Anouar mee de kleedkamer in om de overwinning met zijn maten te kunnen vieren.

Theo Visser

Man of the Match is natuurlijk Theo Visser met zijn drie goals. Twee onberispelijk genomen strafschoppen en een echte spitsengoal.
“Eigenlijk vier, he?” lacht Visser van oor tot oor als ik hem na de wedstrijd uit de kleedkamer opvang. “Ik had zelf niet het idee dat het buitenspel was en als ik iedereen op de bank zo zie opspringen dan wordt die twijfel alleen maar sterker.
De laatste hattrick is sowieso al lang geleden, maar bij de jeugd maakte ik ze wel vaker. Bij de senioren kan het maar zo een of tweekeer per seizoen gebeuren, denk ik.
Nee, ik had niet echt twijfels met de rust toen het zo lang 0-0 bleef. Ik zag dat we achterin helemaal niets weggaven – al kon ons eigen spel natuurlijk nog wel wat beter. Voorin lagen er ruimtes tussen de linies waarmee we er zeker één of twee hadden kunnen maken. Dat hebben we ook meegenomen in de rust, dat we gelijk goed uit de startblokken moesten komen, dat we snel op zoek moesten naar die eerste goal om onszelf ook te belonen. Dat zag je ook in de voorbereiding: het voetbalt zoveel makkelijker als je eenmaal de score geopend hebt.
ik stond vandaag nog steeds op het middenveld. Ik heb het er met de trainer deze week veel over gehad dat ik me meer voorin moet laten zien, meer voor de goal moet komen. In de voorbereiding heb ik wellicht wat teveel de bal geprobeerd te gaan halen, waardoor ik dan afwezig was als de bal voor de goal kwam. Vandaag heb ik meer getracht mee te doen in de aanvallen en dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Ik voel me ook erg lekker in die rol van ‘diepere tien’. Als ik echt als diepste spits moet gaan functioneren dan krijg ik gewoon minder de bal en heb ik minder vrijheid om te ‘voetballen’.
Ja, ik ben zeker tevreden. Niet alleen met die drie goals, maar zeker ook voor het hele team. Na de wedstrijden van vorige week hadden we ons al op de training al voorgenomen om een knop om te zetten nu het weer ergens om gaat. Dit was het eerste officiële potje weer en dan is een overwinning toch gewoon belangrijk om daar mee te kunnen beginnen. Nu is het zaak dat vertrouwen te behouden en positief naar elkaar te zijn…”

Apenstaartjes kijk op de zaak

De kop is er af: een nette overwinning waar weinig op viel af te dingen. Natuurlijk voert het te ver om meteen hoog van de toren te blazen, het blijft een keurige overwinning, maar wel op een tweedeklasser uiteraard. Maar ja: ook dié wedstrijden moet je toch eerst maar zien te winnen en dat blijkt zeker met bekerontmoetingen vaak nog lastig zat. Zelfs de beste paarden weten hier nog wel eens te struikelen, door onderschatting, doordat de tegenstanders met de schuimvlokken om de mond die volle 100% geeft en jij maar negentig. Maar hoe je het wendt of keert: de eerste overwinning is in de pocket.
Maar wat zegt dat over Huizen? Wat vertelt het ons over de kracht en sterkte van ons team? Er ontbraken nogal wat namen op het wedstrijdformulier die aan Huizen wellicht nog wat ‘extra’s’ mee zouden kunnen geven. Ik denk dan aan een Zinga, mogelijk Van Kammen en zeker ook Boterenbrood en Kogeldans. Wat ik daarbij dan wel héél erg bemoedigend vind, is het spel van de mannen die hen vandaag vervingen. Ik kon vandaag eigenlijk geen zwakke stee vinden in onze ploeg. Ik heb genoten van Frank van den Bosch, Aktaou en zeker ook van Delano Paskald. Het geeft inderdaad maar aan dat niemand binnen de ploeg een abonnement op een basisplaats kan opeisen – het is dringen voor een basisplek en alleen de sterksten mogen beginnen, de afvallers hongerig en gretig loerend op hun kans.
Volgende week staat het Almeerder Waterwijk voor de poort van de Wolfskamer. En hoewel we het ook hier hebben over een tweedeklasser is er geen enkele aanleiding om iets van onderschatting aan de dag te leggen. Ook deze Almeerders zullen Huizen graag ‘een poepie laten ruiken’. En dus zal ook komende zaterdag die volle honderd procent gevraagd worden. Deze lekkere overwinning zal ongetwijfeld naar meer smaken en ik heb er dan ook alle vertrouwen in dat die honderd procent ook komende week weer aan de dag gelegd gaat worden…
Ik hoop u allen in groten getale weer aan de lijn te treffen!

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via 
ron apenstaartje rtpsoftware punt nl.