Overtuigend: Huizen – GRC’14: 3-0

Storm

M’n route naar de zaterdagmarkt leidde vanochtend langs een keur van ontwortelde en afgeknapte bomen. Geen kleine jongens die daar als gevelde woudreuzen langs de weg lagen, de stille getuigen van de storm die ons land afgelopen nacht heeft geteisterd. Een ‘straalstroom’ boven Nederland veroorzaakt de ene na de andere storm. We komen haast letters in het alfabet tekort om ze te benoemen en hoewel men de stevige wind die er vanmiddag nog over ons land raast geen letter waard vindt, is het toch wel een factor om rekening mee te houden. Middenmoter GRC’14 komt vanmiddag naar de Wolfskamer en met deze wind lijkt verzorgd aanvalsspel nauwelijks haalbaar. En dat lijkt dan in het voordeel van de ploeg die zich vanmiddag vooral zal bepalen tot tegenhouden.
Eenmaal op de Wolfskamer gearriveerd is de wind nog wel nadrukkelijk aanwezig, maar toch niet zo heftig als ik op voorhand had gevreesd. Het is winderig, maar goed speelbaar. Klein begint met een brede bank: Dennis Lamme, Lennart Dubbeldam, Tim Boterenbrood, Timo Vos en reservedoelman Rik van Nuenen moeten vandaag even op hun speelminuten wachten. Speelminuten die keurig aangegeven gaan worden op een spiksplinternieuw scorebord! Met dank aan de firma Verwelius! Ook nieuw is de uitverkiezing van een heuse ‘Man of the Match’ die daarmee een dinerbon bij het fonkelnieuwe restaurant La Maison in de wacht sleept.
Vandaag neemt ook Klaas Vos weer de plek achter de microfoon in en zijn sonore bariton laat ons weten dat aanwinst Felitciano Zschusschen vandaag in de basis begint. Tristen Kroeze blijft met wat lichte klachten nog aan de kant en die leemte heeft Klein opgevuld met alleskunner Remco Helms.
De pupilletjes hebben wat moeite de juiste richting naar de goal van Nicky Janssen te vinden, maar de herkansing zorgt ervoor dat ze toch de score kunnen openen en de wedstrijd zijn aanvang kan nemen.

(foto's: Henk Heijen Fotografie)

Gretig

Huizen heeft er zin an! Hoewel Jaime Hensen even in verlegenheid dreigt te worden gebracht met een ‘ziekenhuisbal’ aan de rand van zijn strafschopgebied, wordt daarna de Giessen Rijswijk Combinatie continue onder druk gezet en rollen de aanvalsgolven onophoudelijk richting die steeds nadrukkelijker uitblinkende doelman Nicky Janssen. Al in de eerste minuut moet de toch niet al te lange Janssen iedere vezel in zijn lichaam rekken om een vrije schop van Theo Visser uit de hoek te ranselen. Er volgt een vreemde scrimmage uit de corner die dat oplevert en hoewel er twee(!) verdedigers op de doellijn staan om Janssen te assisteren ziet grensrechter Bert Bolink hier toch reden om de vlag te heffen voor buitenspel. Een missertje waarbij ik denk dat Bolink die twee man pas zag toen ze weer van de lijn afkwamen. Spits Zschusschen heeft dan twee keer achter elkaar de openingstreffer op de schoen: eerst met een halve omhaal waarbij de timing niet optimaal uitpakte en kort daarop schiet hij van zeer dichtbij de bal recht op Janssen als de bal ineens voor zijn voeten caramboleert uit een voorzet van de weer sterk acterende Joshua Lo-Asioe. Opnieuw weet Janssen zijn ploeg voor een achterstand te behoeden.
Wéér lijkt Janssen van elastiek als Sebastian van Kammen het heel leep van grote afstand probeert. Van een meter of twintig lijkt de bal onhoudbaar in de hoek te belanden, maar als een springveer is daar weer die dekselse Janssen die deze openingsfase Huizens grootste struikelblok blijkt.

Eindelijk

Nadat Zschusschen op de rand van de zestien een onreglementair halt was toegeroepen zet Visser zich opnieuw achter de bal. Hard spat het leer door de muur en deze keer moet Janssen lossen. De bal stuit het veld weer in en de rebound wordt dan wild en ongecontroleerd de berg op gejaagd.
En dan worden we toch wel wat onrustig: is dit weer zo’n wedstrijd waarin hij er gewoon niet in mág? Mijn schrijfblokje toont inmiddels vijf keer de code ‘KH’ – ‘Kans Huizen’, maar toch nog steeds die hatelijke nul op dat fraaie scorebord!
Dan is het dan toch eindelijk raak: als een duveltje uit een doosje snelt Hidde van der Veldt langs zijn tegenstanders en zet strak voor. Paniek in de achterhoede en met een gretige Frank van den Bosch die praktisch op de doellijn klaar stond om binnen te tikken is het Dylan Roovers die de bal ongelukkig beroert en achter de kansloze Janssen werkt: 1-0 en ondanks het geweldige veldoverwicht is dat toch een gevoel van opluchting dat die ban dan eindelijk toch gebroken is!

Spelregels

Ergens in Nyon (Zwitserland) staat een bureautje. En achter dat bureautje in het hoofdkantoor van de UEFA zit een mannetje dat zich de hele dag de tandjes verveelt. Zijn taak? Spelregelhervormingen. Het is een vast ’n redelijk betaalde baan en het mannetje voelt dan ook de druk om zijn centen waar te maken en met enige regelmaat de spelregels te veranderen. Zo heeft hij inmiddels de buitenspelregel zó aangepast dat deze zonder rekenliniaal, een fotografisch geheugen en een wiskundeknobbel niet meer naar behoren uit te voeren valt. Vervolgens heeft hij zich over de handsbal gebogen en daar een dermate samenstel van ‘alsen’ en ‘maren’ van gemaakt, dat ook die regel in feite neerkomt op: Regel nummer één: er ZIJN geen regels!
Bij de ene scheidsrechter moet een verdediger de bal zo ongeveer klemvast hebben wil hij worden afgefloten, waar de andere arbiter de bal al op de stip legt als je hand er van een meter afstand zo ongeveer afgeschoten wordt.
En nu heeft het mannetje zich weer uitgeleefd op de arbiter zelf. Voorheen een dood element zoals een doelpaal of cornervlag. Een volstrekt logische benadering van het fenomeen scheidsrechter. Maar nee, het mannetje zette hier ook zijn spreekwoordelijke tanden in: raakt de bal de scheidsrechter en komt deze van ploeg A en belandt de bal dan bij ploeg B, dan onderbreekt de arbiter het spel en geeft de bal terug aan A. Gaat de bal echter van A via de arbiter naar A, dan moet er gewoon doorgespeeld worden.
Tenminste: dat is de laatste versie die IK mee heb gekregen…
Ongetwijfeld zal het mannetje ook daar weer de nodige mitsen en maren een vast hebben geknoopt, maar dat is wat er feitelijk gebeurde toen Anouar Aktaou de bal aangespeeld kreeg. Via de hak van arbiter Jasper Jongejan belandt de bal voor zijn voeten. Een pass die hij overigens anders óók gewoon zou hebben opgepikt. Bal van Huizen naar Huizen, via de arbiter en dus…doorspelen! Tenminste, volgens de laatste mij bekend zijnde aanpassingen van ons mannetje in Zwitserland… Anouar neemt nog twee ferme passen en haalt dan van een meter of vijfentwintig vernietigend uit. Als een kruisraket sist de bal de uiterste hoek in, kust de paal nog lichtjes en slaat ongenadig binnen: 2-0! Zelfs een wereldkeeper als Nicky Janssen kon zich hier niet meer naar strekken al deed hij nog verwoede pogingen.
2-0 dus! Een wereldgoal! Maar dus wel een met discussie of ie wel geteld mocht worden vanwege dat hakje van arbiter Jongejan. Ik pretendeer zeker niet de wijsheid hier in pacht te hebben, maar mijn voetbalhart fluistert me in dat Anouar die pass ook zonder Jongejan in de voeten zou hebben gekregen en vooral: deze goal was gewoon té mooi om te worden afgekeurd… En ja: ik HEB een geel-groen brilletje op…

Rommelig

Nu Huizen wat afstand heeft genomen laat men de teugels wat vieren. Janssen ziet een halve volley van Sebastian van Kammen recht op zich af komen en heeft dan ook weinig moeite met dit projectiel. Slordigheden ook achterin bij Huizen als Hensen en zijn mannen bij het uitverdedigen gaan klungelen. Het lijkt momenteel wel een virus met al dat geschutter achterin en die soms manische hang naar ‘er onderuit voetballen’. Studio Sport staat bol van de bloopers en uitglijers en ook hier houden we onze harten even vast als onze Comedy Kapers (weet eigenlijk nog wel iemand wat dat was?) hun slapstick opvoeren. We komen er ongeschonden een paar keer mee weg, maar dat is meer geluk dan wijsheid. Daar moeten we niet mee aan de gang blijven!
Ook blinde mazzel als Mitchell Bastianen denkt ‘Wat die Anouar kan, kan ik ook!’ en zijn vernietigende uithaal spat op de lat boven de kansloze Hensen uiteen. Gaat zo’n bal er in, dan heb je toch een mogelijk kantelpunt in de wedstrijd: GRC ziet dan weer licht aan het einde van de tunnel en bij Huizen zal dan toch de twijfel toeslaan. Wilco van Rossem rommelt zich dan tot bij de tweede paal en zijn puntertje hobbelt er gevaarlijk dicht langs, voor ons langs de goede kant van de paal, maar de aansluitingstreffer lijkt op dit moment eerder aanstaande dan de 3-0.
Gesterkt door deze opleving zet GRC een tandje bij. Joshua Lo-Asioe wordt aan de zijlijn het slachtoffer van deze hernieuwde verbetenheid en wordt heftig getorpedeerd, waarbij het gele kaarten beleid van arbiter Jongejan de hele wedstrijd al enige ruimte liet voor discussie, zullen we maar zeggen. Op slag van rust wel geel voor Anouar Aktaou en zijn tegenstander. Blijkbaar waren er over en weer wat onvriendelijkheden geweest in deze verder uitermate sportieve wedstrijd.

Rust

De 2-0 voorsprong is en prettige, maar wel wat te magere afspiegeling van de heerlijke eerste helft die we zojuist hebben gezien. Een oppermachtig Huizen domineerde een dik half uur en kwam dan toch nog even in de problemen toen het de teugels wat liet vieren. Eigenlijk had Huizen zichzelf moeten belonen en de wedstrijd al vóór de rust in het slot moeten gooien. Een tegentreffer voor rust zou toch bij de mannen zijn gaan knagen en had ongetwijfeld voor de nodige onzekerheden gezorgd.
Positief is zeker het prachtige veldspel dat Huizen bij tijd en wijle op de mat legde: fraai positiespel, vloeiende combinaties, hoog druk zetten en GRC de duimschroeven aan draaien. Een compliment voor de mannen op dat winderige veld.
Nu maar hopen dat de we na de rust de draad van het begin van de wedstrijd weer op kunnen pakken en dan zo door kunnen gaan lopen naar een nulletje of vier, vijf.

Wissel

Als de ploegen weer het veld op komen zie ik hoe Tim Boterenbrood her en der boksen uitdelend met zijn maten zijn plek in de laatste lijn weer inneemt. Blijkbaar is er dus iemand uit. Even verdenk ik Klein dat hij Helms heeft geslachtofferd, maar die speelde zoals altijd een degelijke partij – ook op die voor hem toch vreemde rechterkant. Dan ontwaar ik Helms inderdaad nu op de linkerzijde en dat leidt me meteen tot de conclusie dat Sergae Kogeldans niet uit de kleedkamers is teruggekeerd. Helms dus op links en ‘Boter’ op rechts. Op de een of andere manier vind ik dat ook logischer ‘staan’.
Van het oppakken van de draad is echter helaas nog geen sprake. Het is GRC’14 dat die draad blijkbaar het eerst terug weet te vinden, want met een halve omhaal van Koen van Baardwijk wordt het doel van Hensen gezocht uit een inworp van Wessel Westerlaken. De bal gaat naast en Huizen moet dit toch echt als een serieus schot voor de boeg beschouwen. Op halve kracht heeft Huizen met iedere tegenstander – dus ook met GRC’14 – moeite!
Dan herpakt Huizen zich toch al wat in de persoon van de bedrijvige maar soms wat ongelukkig spelende Frank van den Bosch. Met een beweging waar je als voetballiefhebber ballen van in je buik krijgt, legt onze kleine pitbull zijn tegenstander in de luren. Als een wervelwind fladdert hij langs zijn verdediger. Het levert echter vooralsnog niets anders op dan een open doekje voor onze kleine smaakmaker.
GRC weigert zich als speelbal te laten gebruiken en ferme overtredingen op Hidde van der Veldt en diezelfde Frank van den Bosch zetten de toon. Een toonsoort die arbiter Jongejan niet lekker leek te weten te treffen, want zoals al eerder gesteld stelde zijn aanpak menigeen voor wat vraagtekens en ging de mantel der liefde soms wat onbegrijpelijk over dit soort overtredingen.

Beslissing

Huizen laat zich echter niet uit het lood slaan en begint weer de druk van voor de rust op onze tegenstanders te leggen. Een corner lijkt zomaar in de verre hoek binnen te zwaaien. Opnieuw is daar die uitmuntende doelman Janssen die zijn ploeg in de wedstrijd weet te houden door de bal onder de lat vandaan te liften. De combinaties rollen weer richting Janssen en een schitterende combinatie tussen Theo Visser en Hidde van der Veldt brengt Frank van den Bosch opnieuw bij de eerste paal in kansrijke positie. Maar zoals al eerder gesteld had Vrouwe Fortuna weinig mededogen met onze kleine held en ook nu komt hij dan een teenlengte tekort om de bal binnen te kunnen tippen.
Tim Boterenbrood misleidt met een heerlijke beweging zijn tegenstander Wessel Westerlaken, stoomt op en zet voor. Zschusschen zet in en ziet zijn inzet gekeerd in een woud van benen. Het levert Huizen een van de vele corners op. Theo Visser belast zich met deze taak en als de bal dan voor komt torent daar de donkere krullenbol van Joshua Lo-Asioe boven alles en iedereen uit. De knik is onberispelijk en de 3-0 slaat tegen de touwen! Het is de doodsteek voor GRC dat hier het laatste restje hoop mee ziet vervliegen.

Uitspelen

Met de veilige marge op zak is het voor Huizen een kwestie van uitspelen. Een vrije trap van Koen van Baardwijk wordt simpel weggevangen door Jaime Hensen die meteen de tegenaanval lanceert. In volle sprint moet Baardwijk terug naar eigen helft. Toch weet hij daarmee de inzet van Helms niet te voorkomen en doelman Janssen moet weer paraat staan. Als er zonder aanziens des teams een ‘Man-of-the-Match’ gekozen moest worden, dan zou mijn stem toch naar deze uitblinkende doelman zijn gegaan.
Met de 3-0 marge ziet Klein ook zijn kans schoon de speelminuten voor de reservebank uit te delen. Een driedubbele wissel brengt Dennis Lamme, Lennart Dubbeldam en Timo Vos in het veld en de licht aangeslagen Joshua Lo-Asioe, Felitciano Zschusschen en Hidde van der Veldt mogen op hun lauweren gaan rusten.
De strijd is gestreden en Huizen loert nog wel op een vierde treffer, maar weet de driepunter in de pocket. Frank van den Bosch jaagt de bal nog eens hoog over na een prachtige combinatie tussen Boterenbrood en Timo Vos, Theo Visser teistert van een meter of twee het lichaam van doelman Janssen uit een prachtige corner van Aktaou.
Laurens Kooij komt dan nog binnen de lijnen voor de licht aangeslagen Sebastian van Kammen en ook coach Piet de Kruif realiseert zich in de slotfase dat er nog wel wat jongens op die bank naast hem zitten die nog wel even het veld in willen. En dat brengt dus Marco Strik voor Wessel Westerlaken, Stan van Tilborg komt erin voor een speler wiens nummer ik niet zo snel kon onderscheiden en Ivo Colijn vervangt Dylan Roovers. Het maakte allemaal uiteraard niets meer uit: de strijd was gestreden, Huizen handhaaft de koppositie en loopt qua doelsaldo zelfs nog wat uit op buurman Zuidvogels. All’s well that ends well…

Arnold Klein

“Toen ik die eerste twintig minuten aankeek, dacht ik: dat wordt een monsterscore — maar hij moet er wel eerst in…”
“Haha, ja,” beaamt Klein met de lach van de triomfator om de lippen. “De eerste twintig minuten hebben we inderdaad goed gas gegeven en kregen we kans op kans. Maar het wachten was op die 1-0. Toen die viel en die 2-0 er vlot achteraan kwam hoopte ik dat we het op konden brengen om die score verder uit te gaan bouwen en lekker te gaan scoren. In plaats daarvan werden we slordiger in balbezit, de beleving werd wat minder, met name aan het einde van die eerste helft.
In de rust heb ik er bij de ploeg op gehamerd om die beleving en die draad van de eerste twintig minuten weer op te pakken, want elke verdwaalde bal kan maar zo de 2-1 betekenen en dan is het ineens weer een wedstrijd. Dan doe je jezelf de das om. Die bal op de lat had maar zo anders uit kunnen pakken en daar ben ik dan ook best een beetje pissig over. Als je toch zo makkelijk 2-0 voor komt, ga dan gewoon lekker voetballen!
Ook de tweede helft kwamen we wat moeizaam op gang. Ik zag op een gegeven moment wel die dingen terug waar we de afgelopen weken op gehamerd hebben. De ploeg wilde wel, maar worstelde wel met de posities en daarbij speelden we tegen een tegenstander die niet het beste uit ons naar boven wist te halen.”
“Je begon met Helms op een positie waar ik eigenlijk Boterenbrood verwacht zou hebben…”
“Tim Boterenbrood had vorige week donderdag op de training wat last gekregen van de hamstring. Daarom hebben we hem tegen Monnickendam (6-1 overwinning, Red.) ook niet gebracht. Helms deed het op die positie gewoon goed en dus hebben we die gewoon laten staan. In de rust gaf Sergae Kogeldans aan dat hij zich niet lekker voelde, dus die hebben we naar huis gestuurd en kon Boterenbrood alsnog zijn plek innemen en Remco Helms aan de andere kant gaan spelen.
Bij deze herstart van de competitie is het van belang dat we zoveel mogelijk spelers fit hebben. Dat is op een haar na gelukt. Tristen Kroeze heeft nog wat last en Ritchie Zinga is ook weer op de weg terug. Ik had verwacht dat Ritchie pas in maart of april weer op het veld mee zou kunnen trainen, maar die doet nu al weer mee me positiespelletjes bij ons. Maar na zo’n lange blessure heeft hij nog wel een stevige inhaalslag te maken voor hij weer wedstrijdfit is. Daar moeten we gewoon heel voorzichtig mee omgaan.
Ja, het is lekker dat we nu die eerste periode ook officieel in handen hebben. Officieus is gewoon niet zo heel fijn en moet je toch altijd bang zijn dat je hem nog uit handen geeft. Het is een eerste stap, maar uiteraard gaat de voorkeur uit naar rechtstreekse promotie. Zoals ik al eerder aan heb gegeven, we zijn zeker niet de enige ploeg die meedoet voor de bovenste plekken en we willen zo lang mogelijk in die strijd mee blijven doen. Ik blijf herhalen dat we op papier nog echt niet de beste ploeg zijn. Vandaag zag je echter wel dat we een gedreven ploeg zijn en dat de dingen die we trainen, waar we mee aan het werk zijn, dat dat er ook uit komt.”

Joshua Lo-Asioe

Weer o zo belangrijk met die derde goal die de wedstrijd feitelijk op slot gooide. Krachtmens Lo-Asioe, voor mij één van Huizens beste mensen.
“Ja, het ging inderdaad heel lekker,” glundert Josh als hij uit de kleedkamer is gestrompeld met een zogenaamd ‘ijsbeentje’. “Niet alleen met mij persoonlijk, maar ook met het hele team. We hadden er allemaal ook echt zin om weer te voetballen om de punten. Die eerste twintig minuten was van onze kant echt top, zeker ook met het aantal kansen dat we hebben gehad. Eigenlijk hadden we maar zo twee of drie nul voor kunnen staan binnen die twintig minuten. Gelukkig maakte we kort daarop toch de 1-0 en de 2-0, maar dan krijgen zijn dus een kans met die bal op de lat. Gaat die er in, dan wordt het weer een wedstrijd. En dus was het zaak om gewoon achterin de boel dicht te houden en die eerste helft zakelijk uit te spelen. Dat hebben we dus gedaan en zijn vol goede moed de tweede helft in gegaan en gelukkig maakte ik die derde goal. Weer met het hoofd! Ik was inderdaad al een beetje geblesseerd, want die schop kreeg ik al in de eerste helft. Ik probeerde de pijn er wel gewoon uit te lopen, maar ik bleef hem voelen als ik even aan wilde zetten. Gelukkig had ik nog wel voldoende sprongkracht over om die bal binnen te koppen. Daarmee knakte er wat bij hun en konden we de wedstrijd gewoon zakelijk uitspelen.
“Jullie hebben dat restantje uitgespeeld voor de periodetitel toen ik ziek was. Dat lijkt me zo’n rare gewaarwording dat je voor een klein half uurtje weer aan moet treden en moet zorgen dat je je prijsje niet door je handen laat glippen. Hoe hebben jullie dat beleefd?”
“Persoonlijk had ik er heel veel zin in en ik denk de rest ook. We wilden die periode echt eindelijk officieel binnen halen. We hadden hem inderdaad al ‘gevierd’, dus dat zou wel wat geweest zijn als dat alsnog mislukt zou zijn. We hebben dat half uurtje gewoon zakelijk uitgevoetbald en die titel gepakt. Het is gewoon een kwestie van voor elkaar willen werken en lopen en ik denk dat daar ook wel een belangrijke kracht van ons ligt.
Nu pakken we de draad weer op. We hebben ook wat oefenwedstrijdjes gehad na die rare corona-winterstop, maar het is toch echt een heel ander gevoel als je ’s ochtends wakker wordt dat je vandaag weer om de punten kan gaan spelen. Nee, niet nerveus, ik had er vooral gewoon heel veel zin in! Na twee en een halve maand zonder competitievoetbal ging het eindelijk weer ergens om. Ik denk dat je bij iedereen af kon lezen hoeveel zin we er in hadden!”

Frank van den Bosch

Hij speelde een goede, maar wat ongelukkige wedstrijd. Maar voor mij was hij toch weer een van de meest opvallende spelers in een geel-groen shirt.
“Frank, ik heb weer van je genoten vandaag!”
“Dank u wel,” glundert Frank bescheiden.“
“In het vorige interview dat ik met je had heb ik je nog aangesproken op het feit dat je wat onzorgvuldig met je krachten omsprong. Ik heb het idee dat je inmiddels wat ‘gedoseerder’ voetbalt…”
“Ja, ik heb met de trainer gesproken en hij heeft me gezegd dat ik wat meer ‘naar binnen’ moet komen. GRC speelde erg verdedigend. Het was zaak om het balletje goed heen en weer te laten gaan en vooral rustig te blijven…”
“Ik vond dat je wel in de afronding en de combinatie wat ongelukkig was vandaag…”
“Jazeker. Ik was dicht bij het doelpunt bij die eerste goal. Het was een mooie aanval, Hidde van der Veldt had een hele mooie actie op de flank en zet een goede kaats op met Felitciano Zschusschen en zet goed voor. Uiteindelijk liep die verdediger hem binnen, maar anders had ik ‘m zeker gemaakt. Ik vond het wel grappig dat ie toch op mijn naam gezet werd, dat is toch altijd lekker.”
“Ik vind je dus steeds volwassener gaan voetballen. Ben je daar ook bewust mee bezig?”
“Ik vraag veel aan de oudere en geroutineerdere spelers als Theo Visser of Sebastian van Kammen. Die coachen me dat ik wat rustiger moet blijven en makkelijker moet spelen. Daar leer ik heel veel van en die helpen mijn en het team wel om volwassener te spelen.”
“Ik was ook erg blij dat ik ook jouw naam zag verschijnen bij de contractverlengingen. Maar het duurde wel even vóór je verscheen. Waren het lastige onderhandelingen?”
“Nee, het waren zeker geen moeizame gesprekken! Ik wilde een en ander eerst goed met mijn ouders overleggen. Ik wil gewoon nog een jaar door met Huizen en dan bezien of ik de stap naar een BVO kan maken, want dat is toch een droom die ik nog steeds nastreef. Je moet zo lang mogelijk in je droom blijven geloven. En mocht ik dat niet gaan halen, dan zie ik wel weer waar het schip strandt…”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Als een kind zo blij dat ik weer op mijn vertrouwde stekkie kon plaatsnemen na maanden van voetbalheimwee en als grote domper anderhalve week van hoesten en quarantaine toen we eindelijk weer mochten. Bij deze mijn dank voor de hartverwarmende reacties die ik tijdens mijn afwezigheid via diverse kanalen mocht ontvangen.
De herstart verliep voorspoedig: eerste werd dus die periodetitel veilig gesteld in een formeel half uurtje voetbal, werd Monnickendam met 6-1 en de staart tussen de benen naar huis gestuurd. En nu dan keurig 3-0 tegen een van die tegenstanders waarvan je geacht wordt te winnen, maar waar het toch iedere keer weer een hele opgave kan blijken om die driepunters ook daadwerkelijk binnenboord te slepen. Huizen deed wat het doen moest, had wellicht een hogere score moeten behalen, maar een kniesoor die daar over valt.
Na afloop even wat hilariteit in de bestuurskamer waar GRC’14-trainer Piet de Kruif zich versprak en aangaf dat ‘Zuidvogels’ een maatje te groot voor zijn ploeg was geweest. Verder was er geen speld tussen te krijgen in zijn betoog: Huizen wás heer en meester vandaag en pakte zo een welverdiende zege bij deze hervatting van de competitie. Een goed begin is het halve werk. Huizens grootste tegenstander is Huizen zelf: ook vandaag leek gemakzucht even op de loer te liggen en kwam Huizen eigenlijk met de schrik vrij. Huizen kan zich niet permitteren ook maar een paar procenten terug te schakelen, dan wordt het ongenadig met zichzelf geconfronteerd. Ik heb dit seizoen nog geen ploeg gezien waar Huizen voetballend voor onder heeft gedaan. Ook het sterke Sliedrecht van Dennis van der Steen maakte op mij geen onoverwinnelijke indruk en Huizen deed zich daar in Sliedrecht eigenlijk wat tekort met de 2-2 waarmee men van het veld stapte. Trainer Van der Steen prees Huizen om haar voetballende kwaliteiten en dichtte ons meer kwaliteit toe dan onze buurvereniging. Maar tegelijkertijd liet hij de waarschuwing horen dat we die ploeg zeker niet moeten onderschatten omdat het een beresterk collectief is. De Zuid heb ik dus nog niet aan het werk gezien tegen Huizen. Het is dan ook zaak geen punten te laten liggen tot we de eerste derby van dit seizoen zullen gaan spelen en we ons in dat treffen niet mogen laten verrassen door een tot op het bot gemotiveerd Zuidvogels.
Eerstvolgende wedstrijd is Nivo Sparta waar we om 13.00 uur(!!) aan moeten treden. In Breukelen pakte het de volle winst tegen deze lastige tegenstander, dus van onderschatting kan en mág geen sprake zijn.
Het was weer fijn langs de lijn! Ik hoop u zaterdag in groten getale in Zaltbommel langs de lijn te treffen als Huizen tegen Nivo Sparta de koppositie gaat verdedigen…

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via 

ron apenstaartje rtpsoftware punt NL