't Staartje van WNC

27 Minutes…

Het lijkt haast wel de titel van een of andere documentaire over een dramatische gebeurtenis. Nu heeft het staken van een wedstrijd altijd wel iets dramatisch, maar gelukkig niet van dien aard dat men er ooit een documentaire over zal gaan maken.

(foto's: www.henkheijnen.nl)

Vandaag dus het restantje van die merkwaardig gestaakte wedstrijd. Huizen met elf tegen de tien van WNC bij een stand van 4-1 voor Huizen. Merkwaardig, aangezien de reden voor staken (commentaar op de leiding) tot het moment van staken tot geen enkele gele kaart had geleid... Maar goed, ook een arbiter heeft wel eens een slechte dag en dus een wat korter lontje. Daarbij hadden WNC en arbiter Felix inmiddels al een ‘geschiedenis’ opgebouwd die hier ongetwijfeld een beslissende rol in gespeeld zal hebben. De uitslag is natuurlijk wel cruciaal voor de eerste periode en dus moet dat restantje toch worden uitgespeeld. Huizen moet vandaag daarin de voorsprong vast zien te houden om ook daadwerkelijk die eerste periodetitel definitief bij te kunnen schrijven. Het is al uitbundig gevierd en dan springt toch dat spreekwoord in gedachten dat je de huid van de beer niet moet verkopen voor je het beest ook daadwerkelijk geschoten hebt…
Mijn bezoekje aan ‘Testen voor toegang’ draaide deze keer echter uit op een teleurstelling: positief getest! Het enige dat ik er positief aan vond was overigens, dat ik er zelfs als risicogroep nauwelijks hinder van ondervind. Tenminste: niks wat een paracetamolletje en een slokje Nattermann niet op weten te lossen. Helaas dus geen bezoek aan de tribune, uiteraard. Gelukkig vond ik Boudewijn Vlot bereid om me van de nodige info te voorzien zodat ik er toch een verslag van in elkaar zou kunnen zetten.
Bij Huizen de bekende namen, Klein heeft geen verrassingen voor ons in petto, anders dan Remco Helms die zich bij de basiself heeft gevoegd. Maar waar je die ook neerzet, je wordt daar nooit echt zwakker van.
Of WNC ook vandaag weer met dezelfde namen aan de start verschijnt, kan ik niet zo snel vast stellen. Een aantal namen komt me bekend voor, maar ik zou er geen vergif op durven innemen. Ze staan uiteraard wel met z’n tienen op het veld voor deze verplichte exercitie.

Verplicht nummer

En dus beginnen de team op een winderig sportpark de Wolfskamer aan dit verplichte nummer. Huizen doet wat er van haar verlangd mag worden en zoekt de aanval. Het is Timo Vos die na een minuut of tien door lijkt te gaan breken, maar in doelman Dick van Loon een attente sta-in-de-weg treft. Ver uit zijn goal weet de WNC-doelman Huizens vijfde treffer te voorkomen. Theo Visser probeert het twee minuten later dan nogmaals met een schuiver, maar de bal mist teveel de richting om Van Loon in verlegenheid te kunnen brengen.
En zo geeft Huizen van meet af aan aan, zich niet te willen laten verrassen en die spreekwoordelijke beer ook daadwerkelijk van zijn jasje te willen ontdoen.
Een lange crosspass weet dan opnieuw Timo Vos te bereiken. Het resulteert deze keer in een corner die Van Loon makkelijk weg kan vangen. WNC wil snel van de desorganisatie van de zwak genomen hoekschop profiteren en countert richting Jaime Hensen. Maar zover laten de groen-gelen het niet komen en nog voor Hensen er de handschoenen aan vuil hoeft te maken is het gevaar alweer bezworen. Het is ook lastig voetballen als je met tien man al tegen een 4-1 achterstand op moet boksen. Je moet wel een onverbeterlijke optimist zijn wil je dan het geloof in een goed resultaat nog weten te behouden…

Dapper

Het is in WNC te prijzen dat ze toch met de moed der wanhoop dapper op zoek blijven gaan naar dat resultaat. Als de concentratie bij Huizen achterin even te wensen overlaat, ontstaat er met een kwartier op de klok een hotsenknotsbegonia-situatie voor de neus van Jaime Hensen. Het is een rommelige situatie waarbij uiteindelijk Jaime Hensen zich de bal weet toe te eigenen. Het is een fase waarin Huizen ook voorin toch wel iets van scherpte lijkt te missen en hierdoor enkele aardige mogelijkheden verloren laat gaan.
Opnieuw een vrije trap voor Huizen en wederom weet de bal de koers naar het doelvlak niet te vinden. Het is typerend voor het wat slordige spel van Huizen, dat met het verstrijken van de minuten die al binnen gewaande periodetitel met rasse schreden dichterbij ziet komen. De teugels worden onbewust wat gevierd. Het dapper knokkende WNC ziet dan een inzet eerst door Hensen geblokt, waarna de rebound over vliegt en ook een schot van Gideon Emanuels dat het resultaat wat te hoog zoekt.
Met deze wind is het spelen van hoge ballen lastig. Desondanks koos Huizen toch vaak voor deze aanpak door de lucht. Voeg daar dan een vleugje gebrek aan scherpte aan toe en dan is de 4-1 eindstand tenslotte het lang verwachte feit. Arbiter Maurick van Dijk, die dit ‘staartje’ zonder noemenswaardige problemen tot een goed einde wist te brengen, fluit Huizen definitief naar de periodetitel. Huizen kan zich opmaken voor het vervolg van de competitie over twee weken als het tegen GRC-14 aan mag treden om deze eerste periode een waardig vervolg te geven. Na afloop bleef het nog lang onrustig in de Huizer kleedkamer, maar dat was nu vooral vanwege de verjaardag van Dennis Lamme…

Apenstaartjes kijk op de zaak

Geen…
Het voelt vreemd een wedstrijd – al was het dan maar een deel – van mijn geliefde Huizen te moeten missen. Heel even heb ik stiekem overwogen om toch te gaan, maar mijn morele kompas heeft me behoed voor die dwaling. Er zijn belangrijker zaken dan voetbal — al kan ik me er nu op dit moment zo een-twee-drie niet zo heel veel voor de geest halen.
Het was een verplicht nummertje, vanmiddag. Natuurlijk kón de KNVB niet anders dan dit besluit te nemen. Wonderen zijn immers de wereld nog niet uit, want had Huizen zich er immers niet ook al lang en breed bij neergelegd dat onze buren in Almkerk die periode zouden gaan pakken? Nu is het dan officieel en zijn we daarmee verzekerd van een ticket voor de nacompetitie. Uiteraard hoop ik dat we promotie middels de titel zullen afdwingen, maar daarvoor is het nu nog veel te vroeg.
Vorige week liet Huizen zich in Rotterdam de kaas van het brood eten en dat gevaar ligt bij onze ploeg met enige regelmaat op de loer. Ook wij lieten immers tegen laagvliegers punten liggen en kan de ploeg zich niet ‘n wedstrijd veroorloven deze op halve kracht en routine te beginnen. Coach Klein is zich gelukkig ook van dit fenomeen bewust en zal er nadrukkelijk voor waken dat de groep niet verslapt. Het is een jonge en gretige ploeg die goeddeels bijeen blijft, ook volgend seizoen. En dat is iets waar ik onze TC een groot compliment voor wil geven. Zeker ook als ik bekijk wat er nog meer aan versterkingen al werd binnen gehaald, dan is de term ‘goed bezig’ bepaald te zwak uitgedrukt.
Ook coach Klein mag zijn lijn — die hij ontegenzeggelijk met ons vlaggenschip heeft uitgezet — nog een seizoen doortrekken. Ik zou het hem heel erg gunnen als hij dan ook daadwerkelijk de vruchten van zijn goede werk zou kunnen plukken met een Huizen dat zich dan in de hoofdklasse manifesteert!
Met nogmaals dank aan Boudewijn Vlot voor de input, hoop ik me spoedig weer op de tribune bij u te kunnen voegen en met u de ontwikkelingen van ons geliefde groen-geel van nabij te kunnen volgen!

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via 

ron apenstaartje rtpsoftware punt NL