Tandeloos: Huizen – Berkum: 0 -2

Berkum

De goedheiligman arriveert weer in Huizen en dat geeft een drukte van belang. Merkwaardig: het Sinterklaasjournaal deed naar ik begreep nog deze week verslag van het ten onder gaan van de pakjesboot, maar voor zover ik hoorde kwam de Sint desondanks toch weer ongeschonden aan. Alleen zijn Pieten waren wel wat bleekjes om de neus geworden, niet zo verwonderlijk na zo’n avontuur, denk ik dan maar…
Bleekjes om de neus ben ik zelf niet op voorhand met de wedstrijd tegen Berkum in het verschiet. In de voorbereiding deden de Zwollenaren zich al gelden als een sterke ploeg, maar Huizen leek toch aardig opgewassen tegen de Berkummers ondanks het 2 – 3 verlies.
De voorbereidingsuitslagen zeggen niets, maar dat kan dus naar twee kanten uitwerken. Deze competitie bivakkeerden de Berkummers continue op de plekken waar je niet wilt staan aan het einde van het seizoen. Ook nu staan ze als vierde van onderen op een PD-plek. Wel lijkt de ploeg de draad weer opgepakt te hebben en is Huizen nu tot op twee punten genaderd. Dat maakt dit wel een cruciale wedstrijd voor beide teams: winnen is afstand houden tot de onderste regionen, verliezen is een nakende strijd tegen het degradatiespook. En als je eenmaal in die beruchte hoek zit waar de klappen vallen, dan leert de ervaring dat je een soort magneet voor tegenslag lijkt te worden. Zaak om daar zo ver mogelijk vandaan te blijven. Nadeel is wel dat er veel ploegen dicht opeen staan: de afstand van nummer laatst tot de relatieve veiligheid van de middenmoot (Ajax, achtste plek) scheelt slechts tien punten en daar bivakkeert dus het complete rechter rijtje dicht op elkaar. Winst of verlies maakt het verschil tussen de baksteen en de komeet op die ranglijst.
Na de terechte nederlaag tegen Swift ben ik benieuwd of dat leidt tot paniekvoetbal vanaf de bank. Maar Klein houdt keurig vast aan zijn vertrouwde elf, met dien verstande dat Helms nog steeds de rechterflank verdedigt en Kozjak weer in de basis begint voor de geblesseerde Felitciano Zschusschen.
Het Huizer publiek lijkt niet echt warm te lopen voor deze cruciale wedstrijd. In het zonnetje op het terras zie ik nog wel wat mensen, maar de tribune is maar spaarzaam gevuld. Nou is de ervaring dat dat meestal als de wedstrijd aan de gang is langzaam verder binnendruppelt, maar deze aanblik een minuut of vijf voor de wedstrijd is toch alleen met ‘mistroostig’ te omschrijven. Jammer, onze mannen verdienen gewoon een kolkende tribune ter ondersteuning. Wel ondersteuning van een nieuwe sponsor: Nederlof fish uit Stellendam-IJmuiden. ‘De beste vis leveren, begint bij de beste vis vangen,’ stellen ze en daar is natuurlijk geen speld tussen te krijgen. Complimenten aan de sponsorcommissie die hiermee weer goed bezig is geweest!
Niet onder de aanwezigen onze dapp’re oude strijder Dirk Bunschoten. Zijn gezondheid laat het bezoeken van de wedstrijden nog niet toe. Vanaf deze plek van harte beterschap gewenst en we hopen je weer snel met dat vertrouwde tasje langs de lijn te mogen begroeten. Je wordt node gemist, Dirk!
De pupilletjes van de week hebben beiden een bal gekregen voor de overtocht naar doelman Huib Veurink. Als ik echter weer opkijk zijn ze toch met één bal keurig onderweg en na de 1-2’tjes volgt een vlekkeloze afronding…

(foto's: Henk Heijnen Fotografie)

Erop!

Huizen lijkt zich meteen te willen revancheren voor de nederlaag van vorige week en trekt enthousiast richting Veurink. Dat resulteert al in de eerste minuut in een corner die goed voor komt. Bij de tweede paal lijkt Dennis Lamme de bal maar voor het binnen knikken te hebben, maar in de drukte ziet Berkum kans de inzet te blokkeren en doelman Veurink kan simpel rapen. We gaan er maar weer eens lekker voor zitten: dit belooft weer eens een lekker wedstrijd voor onze groengelen te worden.
Al snel slaat echter de twijfel toe als Berkum ‘wakker’ wordt. Eerst is daar een vrije trap voor onze gasten in de zesde minuut als Visser in zijn ijver wat al te onstuimig ingrijpt. De bal wordt razendsnel genomen en Visser moet zich de benen uit het lijf lopen om via een corner erger te voorkomen.
De bal van Boaz Rahaan komt voor en lijkt te worden geruimd door de Huizer defensie. De afvallende bal wordt echter striemend hard door Giorney Geronimo Rojer op de pantoffel genomen en teistert zo de vuisten van de attent reagerende Jaime Hensen! Meteen daarop komt de bal weer voor, zeilt rakelings over onze defensieve krachten heen en valt pardoes voor de voeten van spits Martijn Brakke die oog in oog met onze doelman diens rechtervoet treft. Opnieuw verkeert Huizen in zwaar weer en lijkt het in niets meer op het ontspannen middagje dat zich de eerste minuten leek aan te kondigen.

Of toch eronder?

Een uitval van Huizen via Sergio Kozjak die een scherpe bal op de weer hard werkende Frank van den Bosch lanceert. Een verdediger van Berkum mist de bal jammerlijk, maar daar had dus dan weer niemand in het geelgroen op gerekend…
Berkum dringt aan en ik proef wat onzekerheid in het spel van Huizen sluipen. Het voetbal van onze gasten oogt over het geheel wat verzorgder, doordachter. Huizen lijkt vooral het weg-is-maar-weg-principe te huldigen: zolang die bal op de andere helft ligt kan je hem niet tegen krijgen… Maar van het fraaie positiespel waar ik zo gek op ben zie ik weinig terug op dit moment.
Even protesten voor een handsbal in de Berkummer zestien als Huizen even aandringt, maar meteen neemt Chris van der Meulen de aanval over voor de Berkummers en Berkum sleept een corner uit dat vuur. Mike van Ekeren zet de bal strak voor en in een kluwen van spelers voor de neus van Jaime Hensen is er dan toch het hoofd van Martijn Brakke dat de bal het laatste zetje geeft en de bal valt binnen. Brakke is zeker een kop kleiner dan onze centrale mensen, maar weet er dus toch aan te komen. Opnieuw laat Huizen zich dus weer de kaas van het brood eten en kijkt het wederom tegen een achterstand aan. Weliswaar een achterstand die het logische gevolg lijkt van het overwicht dat Berkum aan de dag legt, maar toch weer met het gevoel dat de goal an sich niet nodig was geweest…

Moed der wanhoop

Huizen tracht de rug te rechten en als Frank van den Bosch dan wat al te hardhandig door Robert Talens wordt neergelegd levert dat ons een vrije trap op. Talens blijft het geel bespaard dat hier niet geheel onterecht was geweest. Na afloop zou arbiter Frank Tol verklaren dat hij het er de wedstrijd niet naar vond. En daar kan ik me iets bij voorstellen. Floot verder een keurige wedstrijd, die Tol. Zo wil ik ze iedere week wel hebben.
Anouar Aktaou zet zich achter de vrije trap, de muur staat in positie en Anouar jaagt de bal er keurig langs. Echter ook langs de tweede paal en deze kans gaat daarmee ook verloren.
Even een hartverzakking als spits Brakke in de dekking wordt aangespeeld in de zestien. De bal maakt een rare kluts en rolt dan buiten bereik van Hensen tergend langzaam tegen Hensens linker paal
Twee minuten later opnieuw aan de valium als Rahajaan Visser aftroeft en zo aan een langlopende aanval begint die uiteindelijk uitmondt in een vernietigende afstandspegel van Frank van der Burg. De bal spat via de onderkant van de lat richting doellijn en tot onze opluchting constateren arbiter Tol en zijn assistent Yngwie van de Velde dat de bal niet geheel en al de doellijn had gepasseerd.
Met de moed der wanhoop probeert Huizen zich staande te houden als een bokser die twee keer tien tellen heeft gehad. Heeft dit Huizen wel de mentale veerkracht om deze achterstand ongedaan te kunnen maken? Het moet voor de mannen op het veld toch ook een ontmoedigende ervaring zijn om zo weinig in die voetbalmelk te brokkelen te hebben…

Van geluk en de wijsheid

We zijn inmiddels nog geen half uur onderweg als een scherpe voorzet rakelings voorlangs vliegt en aan de andere kant tot een corner leidt waaruit Berkum ook een tweede corner destilleert. Weer gaat de bal voorlangs en Hensen weet er nog wel een paar vingers tegenaan te krijgen, maar dat lijkt weinig effect te hebben. Opnieuw staat Martijn Brakke op de juiste plek en zijn uithaal wordt met meer geluk dan wijsheid door Sergae Kogeldans van de lijn gehaald. Huizen wankelt nadrukkelijk en mag nu al van geluk spreken dat die 0 – 1 niet verder door de Berkummers werd uitgebouwd. Huizen heeft totaal geen grip op de wedstrijd en wordt als een vissersbootje in de orkaan heen en weer gespeeld.
Spaarzaam zijn de momenten van balbezit. Een kleine uitzondering vormt de aanval in de drieëndertigste minuut als Frank van den Bosch de bal op het hoofd van Theo Visser bezorgt. De kopbal gaat echter naast en we zakken weer teleurgesteld terug in onze stoeltjes.
Dan ligt Sergae Kogeldans ineens op de grond met een blessure en het venijn waarmee Joshua Lo-Asioe de bal uit joeg verried een flinke portie frustratie. Ook een pass van Aktaou op Theo Visser leidt niet tot het gewenste resultaat als Theo de bal niet lekker weet te raken en doelman Veurink kan zonder veel problemen redding brengen.
Op slag van rust neemt Jorben Nieuwenhuis een corner voor Berkum. De afvallende bal wordt door Rojer fraai ingeschoten en ketst met een heerlijke ‘peng!’ van de kruising boven de kansloze Hensen. Huizen haalt de rust ongeschonden, maar wel met meer geluk dan wijsheid…

Rust

Huizen mag zich de handjes dichtknijpen dat het dus met die nog steeds niet onoverkomelijke 0 – 1 de rust in gaat. Berkum is oppermachtig en heeft gewoon ronduit pech gehad dat we de tweede helft niet gewoon schriftelijk af hadden kunnen doen. Huizen stelde daar voetballend bitter weinig tegenover. Is dat het effect van de nederlaag tegen Swift? Is het zelfvertrouwen een beetje zoek geraakt bij de mannen? De lijn en het raffinement lijken ver te zoeken in het spel van onze mannen. Te veel ballen gaan op goed geluk richting voorwaartsen die er zelden chocola van kunnen maken.
Wat kan Arnold Klein nog uit zijn hoge hoed toveren? Welk konijn weet hij tot verbazing van het inmiddels toch nog aardig aangezwollen publiek uit die hoed tevoorschijn te toveren? Kogeldans en Tristen Kroeze spelen de bal in een soort warming-up heen en weer. Gaat Kroeze de aangeslagen Kogeldans vervangen of zorgt Sergae dat hij de pijn en stijfheid van zijn blessure er nu uit loopt?

Aanpassing

Als de mannen zich opstellen voor de tweede helft blijkt dat Klein tactisch heeft ingegrepen. Opnieuw wordt de onzichtbare Kozjak bedankt voor bewezen diensten, verhuist Helms naar het centrum en komt Kroeze op zijn vertrouwde rechterflank te staan. Een aanvaller voor een verdediger. Voor mijn gevoel niet echt de aanpassing die het tij zal kunnen keren. Klein kiest blijkbaar voor een soort ‘Van Gaal-opstelling’.
En hij lijkt gelijk te hebben: Huizen lijkt zich wat te herpakken en neemt brutaal het heft in handen. Een vrije trap van Anouar Aktaou wordt goed ingekopt door Joshua Lo-Asioe. Helaas vliegt de bal net over de goal van Veurink, maar het lijkt tenminste weer wat op aanvallende ambities van Huizen. Ook Frank van den Bosch heeft geen geluk als hij een afvallende bal in één keer op de slof neemt. En geluk moet je nou eenmaal hebben bij dit soort ballen. ‘Niet geschoten is altijd mis’ luidt het gezegde en dus wordt hem deze poging met liefde vergeven.
Ook Theo Visser mag dan een poging wagen om na een overtreding op Van den Bosch een vrije trap net buiten de zestien in een doelpunt om te buigen. Weer vliegt de bal keurig langs de muur, maar ook rakelings langs het doel van Veurink.
Huizen heeft de strijd bepaald nog niet opgegeven!

Op jacht

En Huizen gaat op jacht naar de gelijkmaker die met het huidige spelbeeld bepaald niet ondenkbaar is. Nu is het Berkum dat zich moet beperken tot counters en reactievoetbal. Een reactie die even lijkt uit te blijven bij doelman Hensen als Giorney Geronimo Rojer (prachtige naam, maar wel wat lastig te typen) de bal wat ver van zijn voet laat springen. Rojer gaat er achteraan om zich alsnog de bal door Hensen af te laten snoepen.
Klein probeert met het inbrengen van Timo Vos een tandje bij te zetten. Hij haalt daartoe Van den Bosch van het veld en dat verbaast me enigszins: onze kleine piranha veroorzaakte regelmatig Berkummer overtredingen die tot mooie dingen hadden kunnen leiden.
Ook bij Berkum nu een verse kracht: Lars van Gerner komt Chris van der Meulen aflossen.
Ondanks de Huizer druk geven de Berkummers geen duimbreed toe en staan heel degelijk, geroutineerd en geconcentreerd te verdedigen met kleine overtredinkjes waar men dat noodzakelijk acht. Er is eigenlijk geen doorkomen aan voor de Huizer voorwaartsen, waar de inbreng van een Felitciano Zschusschen node gemist wordt.
Kogeldans haalt dan nog maar eens vernietigend uit als Joshua Lo-Asioe stevig geblokt wordt in de zestien. Maar ook Sergae had het vizier niet helemaal op scherp.
Aan de andere kant wordt een corner perfect ingekopt. De bal lijkt binnen te vallen maar Hensen weet het leer op de doellijn te bemachtigen. Protesten van Berkum dat de bal de doellijn zou zijn gepasseerd, maar arbiter Tol en zijn assistent Dave van ’t Veer zijn resoluut: de bal is niet 'geheel en al' over de lijn geweest! Een visie die na afloop door een van de aanwezige fotografen wordt bevestigd en Huizen blijft zo voorlopig nog in de race naar een broodnodig puntje!

Coup de grâce

Ook Robin Creebsburg mag dan zijn opwachting maken. Hij komt de toch wat aangeslagen Kogeldans vervangen. Hij komt centraal achterin te staan waardoor er meer gelegenheid is voor onze centrumverdedigers om zich wat meer met offensieve bedoelingen in de strijd te kunnen mengen. ‘Creebs’ zou een prima invalbeurt maken. Geen regelrechte heldendaden die ik hier meteen moet vermelden, maar een uitermate betrouwbare wedstrijd met rust en de nodige zelfverzekerdheid. Prima!
Met een kwartier te gaan een scherpe voorzet/schot van Timo Vos. Doelman Veurink moet zich strekken en kan ten koste van een blessure de bal uit zijn heiligdom ranselen. De doelman heeft verzorging nodig en aangezien iemand hem een tasje brengt vanuit de dug-out, vermoed ik dat de botsing hem een contactlens heeft gekost.
De redding leverde wel een hoekschop op die verlengd wordt naar de andere kant waar Huizen het opnieuw vanaf de cornervlag mag proberen. Opnieuw komt de bal voor en dan is daar die invaller Creebsburg die met een knallende kopstoot de gelijkmaker in de boeken lijkt te koppen. Opnieuw is het echter die doelman Veurink die zijn ploeg voor de gelijkmaker behoedt. Sterker nog: zijn redding is de opmaat tot een uitval als Huizen op het middenveld de weggewerkte bal verkeerd verwerkt. En ineens gaan er dan drie man alleen op Hensen af. Heel even klinkt de roep om buitenspel als de bal breed gaat naar Mike van Ekeren. Grensrechter Van ’t Veer kon dat niet met zekerheid constateren en arbiter Tol liep achter de aanvallers aan in deze op hoge snelheid uitgevoerde aanval. Geen vlag- of fluitsignaal dus en als Van Ekeren dan oog in oog met Hensen de hoek maar voor het uitzoeken heeft is het pleit beslecht voor het dapper knokkende Huizen: 0 – 2, daar komt Huizen nooit meer overheen in de resterende tien minuten plus blessuretijd. Daarvoor had Huizen toch ook deze tweede helft gewoon te weinig doelrijpe kansen afgedwongen om nog in een punt te kunnen blijven geloven.
Het is in de mannen te prijzen dat ze het hoofd niet in de schoot lieten hangen: Een vrije trap van Aktaou wordt door Jeroen Lamme nog over gekopt en Theo Visser krijgt nog een herkansing via een vrije trap rand zestien. Maar ook deze keer passeert hij alleen de muur en niet het Berkummer doelvlak. Nog een corner als Aktaou al kappend de bal bij Dennis Lamme krijgt en diens schot dus door de Berkummer defensie tot corner verwerkt ziet. Helaas, pindakaas… Huizen verliest opnieuw en opnieuw valt er weinig af te dingen op het verlies.

Arnold Klein

“Het was sowieso wel de bedoeling dat er uit een ander vaatje getapt zou worden na vorige week, “ beaamt Klein mijn uitgesproken verwachting. “De speelwijze van Berkum was wel behoudend: met vijf man achterop en sterk gegroepeerd op het middenveld. Daardoor konden wij in balbezit maar moeilijk de vrije man vinden. En bij balverlies van ons stonden ze dermate snel goed waardoor ze in de omschakeling gevaarlijk konden worden…”
“Zochten we die vrije man wel bewust? Ik had af en toe het gevoel dat de bal vaak wat lukraak naar voren werd gespeeld…”
“Ja, dat klopt: we werden onrustig omdat we niet de man wisten te vinden die we wilden vinden. Dan moet je geduldig blijven met het rondspelen, waardoor we niet vanuit de backs de ruimtes konden vinden waar ze wel lagen. Ik heb dan wel aangegeven dat we te weinig diepgang in ons spel hebben, maar dat moet niet betekenen dat elke bal maar naar voren moet gaan.”
“Voor een ploeg die volgens jou heel verdedigend speelde, hebben ze wel erg vaak paal, lat en kruising geraakt…”
“Ja, maar hoe zijn die kansen ontstaan? Dat was telkens vanuit de omschakeling. Daar hebben ze op geloerd.
Wedstrijden tegen Swift, Berkum en straks tegen Eemdijk, dat zijn voor ons ‘bonuspunten’, dat zijn geen ploegen waar je op voorhand uit mag gaan van een overwinning of een gelijkspel. En vandaag zijn we er dus niet in geslaagd dat bonuspunt te pakken. Als je echter kijkt hoe we de wedstrijd hebben omgebogen van de eerste naar de tweede helft, dan zie je dat we organisatorisch beter stonden waardoor de spelers makkelijker de duels aan konden gaan. We hebben nu voor het eerst een systeem gespeeld met drie man achterop, dus geen vijf man achterop zoals jij stelt. Maar dat is maar net hoe je het bekijkt en noemt. Daardoor konden we wat meer spelers voorin brengen, iets waar het de eerste helft gewoon aan schortte. We kregen wel wat kleine kansjes waardoor ik toch het gevoel kreeg dat die 1 – 1 wellicht nog in de lucht hing.
Dan komt die corner, die keeper pakt hem er fantastisch uit en wij maken een fout op het middenveld en dan komen zij eruit met drie man en is het ineens toch 0 – 2.
Nee, de restverdediging wás op dat moment op orde! Alleen werd die bal op het middenveld niet goed aangenomen, waardoor ze er ineens uit konden vliegen.
Daarna had ik toch nog het gevoel dat we de aansluitingstreffer nog zouden kunnen maken. Ik verwachtte extra tijd omdat die keeper ook de nodige tijd op de grond had gelegen. Die tijd kregen we, maar we hebben daarin niet meer kunnen scoren.”
“Ik had het gevoel dat we in de voorbereiding dichter bij Berkum zaten dan dat we nu hebben gezeten…”
“Mwoah, in de voorbereiding hadden zij en wij heel andere ploegen. En daarbij werden we toen ook de eerste helft helemaal weggespeeld. Vandaag waren we gewoon net niet daadkrachtig genoeg…
Maar goed: je weet van tevoren als je als kampioen uit de eerste klasse in de vierde divisie terecht komt dat je het sommige wedstrijden heel erg lastig gaat krijgen. Kijk maar naar de ploegen die onderaan staan, dat zijn allemaal ploegen die gepromoveerd zijn. Je zult gewoon iedere week keihard moeten knokken voor je punten. We hebben nu gewoon een zwaar rijtje met Swift en Berkum. Maar ook AZSV en Buitenpost zijn pittige tegenstanders, om nog maar te zwijgen van Eemdijk…”
“Toch maak ik me wat zorgen over de machteloosheid die we vandaag uitstraalden…”
“Nee, alleen voor wat betreft de eerste helft ben ik het met je eens, maar de tweede helft zag het er ook aanvallend toch wel goed uit…”
“Twee keer moest die keeper flink aan de bak, maar verder heeft Huizen toch niet veel afgedwongen voor mijn gevoel…”
“Nee, maar heeft Berkum dan wel veel afgedwongen? Ook de eerste helft hebben ze niet echt veel kansen gehad, al waren ze dan in de omschakeling wat beter. Ze scoorden uit een cornerbal en een counter!
Maar laten we wel wezen: we weten gewoon dat het een zwaar seizoen zou worden, waarin je enerzijds bonuspunten moet zien te pakken en anderzijds bepaalde wedstrijden gewoon moet winnen. Het seizoen duurt gewoon dertig wedstrijden en na die dertig moet je gewoon boven de streep zien te eindigen. Ik vertrouw er opdat we na de winterstop het merendeel van onze punten zullen gaan halen… Maar ik wil in ieder geval volgend seizoen niet weer een derby hoeven spelen…
Creebsburg speelde inderdaad een hele degelijke wedstrijd. Hij traint al vanaf het begin van het seizoen mee. Hij heeft natuurlijk wel twee hele degelijke centrale verdedigers voor zich om de concurrentie mee aan te gaan. Het is een dikke deur waar hij op moet kloppen, maar wellicht moeten we toch ook wat gaan veranderen in onze manier van spelen en komt hij straks nadrukkelijker in mijn verhaal voor…”

Robin Creebsburg

“Na zo’n verloren wedstrijd probeer ik toch altijd nog wat lichtpuntjes te vinden om over te schrijven. Jouw invalbeurt was voor mij vandaag zo’n lichtpuntje…”
“O, dank u wel!” klinkt het bescheiden. “Ja, ik vind het raar om van mezelf te zeggen, maar ik vond het wel een fijne invalbeurt! Ik kon lekker mijn ‘ding’ doen, kopte bij die corner de bal bijna binnen. Ik had hiervoor al een wedstrijd gespeeld, maar ik zat er toch lekker in toen ik in het veld kwam. Ik had er ook echt zin in om in te vallen. Ik voelde het ook in het veld, iedereen was er gewoon lekker fel in.”
“Ik moet bekennen dat toen ik je warm zag lopen dat ik dacht ’Wat moet ie dáár nou mee?’”
“Haha! Ja, eerst dacht ik dat ook. Maar ik keek op de bank en daar zaten geen verdedigers meer. Tim Boterenbrood was nog niet helemaal fit, dus ja, toen moest ik wel…
Ja, het was best wel een slordige wedstrijd van onze kant. Ik denk wel dat we de tweede helft heel goed hebben laten zien dat we toch echt wel kunnen strijden. We hadden gewoon de pech dat er in de eerste helft een bal binnen viel en dat we zelf te weinig kansen creëerden. De tweede helft was een stuk beter en was iedereen voor elkaar aan het knokken en hadden we het gevoel dat een puntje nog steeds mogelijk was.
Bij die kopbal werd ik door de trainer naar voren gestuurd. Ik weet niet wat de afspraken precies waren in de rust, want daar was ik niet bij, maar wat er precies mis ging op het middenveld bij die tweede goal dat weet ik niet: we verloren een duel en toen kon die bal één-op-één worden gespeeld. Wij dachten wel aan buitenspel, maar uiteindelijk had dat dus toch niet meer uitgemaakt…”

Frank van den Bosch

“Wat een trieste middag, Frank…” somber ik tegen onze hardwerkende vleugelaanvaller/middenvelder als hij de kleedkamer uit stapt.
“Jazeker, het is niet heel best, maar we hebben er wel alles aan gedaan en hard geknokt met elkaar. Het zat helaas ook niet mee en viel hij aan hun kant wél…
Berkum is gewoon een goede ploeg die eigenlijk te laag staat voor wat ze kunnen. We hadden het er zeker de eerste helft gewoon moeilijk mee. De tweede helft hebben we het wel gewoon weer goed opgepakt, maar we moeten er met z’n allen gewoon nóg harder aan trekken om de ploeg weer wat omhoog te brengen en weer wat te klimmen op de ranglijst.
Nee, ik was niet ‘leeg’ toen ik gewisseld werd. Het was gewoon een tactische wissel van de trainer, dat moet ik gewoon accepteren.”
“Valt het je een beetje tegen, dat spelen in de vierde divisie?”
“Nou, nee. Het zijn qua niveau veel 'voetballende' ploegen, maar ik denk dat we gewoon eigenlijk makkelijk mee zouden moeten kunnen. Het zit alleen dit seizoen wat tegen. Het overwicht dat we vorig jaar vaak hadden, dat zie je nu minder terug. Daar moeten we met elkaar gewoon hard aan blijven werken, dan moet het gewoon goed komen!
Ja hoor: mijn omaatjes blijven de verslagen gewoon lezen! Haha! Ze blijven trots op me en vinden de verslagen heerlijk! En ja, ik sta nog elke dag met een glimlach op het veld. Dus gewoon op naar volgende week!”

Arno Hoekstra (trainer Berkum)

“Ik ben toch wel benieuwd wat het geheim van Berkum is. Jullie stonden stijf onderaan, maar jullie zijn nu aan een indrukwekkende opmars bezig!”
“Haha! We zijn dieseltjes, he? We komen laat op gang, zeg maar…
Maar zonder gekheid: we zijn iets anders gaan spelen, en we misten in het begin een aantal spelers. De resultaten waren inderdaad niet goed: we wilden heel vroeg druk geven en dat hebben we iets veranderd en dat werpt gelukkig zijn vruchten af…
Twee weken geleden hebben we nog wel verloren van DHSC, maar van de laatste vijf wedstrijden hebben we er vier gewonnen.
Nee, we zijn inderdaad niet echt vaak in de problemen geweest. Alleen die corner in de eerste minuut toen had Huizen bij de tweede paal een kans. De eerste helft vond ik ons echt wel beter voetballen en hadden we er denk ik wel drie of vier moeten maken. De tweede helft vond ik ons voetbal wel wat minder, we liepen wat ver terug. De overwinningen hebben ons in die zin ook wel vertrouwen gegeven dat we niet heel veel doelpunten meer tegen krijgen. Daardoor hadden mijn spelers wel het vertrouwen om te zeggen ‘Kom maar op!’ Ik vond wel dat we iets te ver naar mijn smaak terug gingen.
Die kopbal was in de tweede helft denk ik de beste kans voor Huizen, daar redt onze doelman ons. Verder was het de tweede helft gewoon zaak voor ons die overwinning over de streep te trekken en hebben we niet veel meer gecreëerd…”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Met ‘Mensen die niet van voetbal houden, leiden een gelukkiger leven!’ schetste onze onvolprezen Dirk Bunschoten ooit het chagrijn waarmee ik gisteravond tussen de klamme lappen dook. Niet alleen ging mijn geliefde Huizen toch wat kansloos ten onder tegen een stug en gedisciplineerd verdedigend Berkum en zakte daarmee gevaarlijk dicht richting de rode lijn die eerste klasse en vierde divisie scheidt, maar ook mijn andere liefde Ajax ging weer blamerend onderuit. Het zijn dit soort wedstrijddagen die het supporterschap tot een vorm van zelfkastijding maken.
Waar ik bij Ajax dan nog de zwarte Piet richting trainer denk te mogen schuiven, heb ik dat gevoel niet bij Huizen. Ik denk dat er gewoon niet meer in onze selectie zit dan er momenteel uitkomt. De uitleg van Klein en zijn aanpak is altijd realistisch waarbij zelfkritiek niet wordt geschuwd. Klein moet nu eenmaal roeien met de riemen die hem aangereikt worden. En bij een club als Huizen zijn die riemen niet al te lang. Voeg dan daarbij nog eens de pech met blessures van Van Kammen (toch altijd wel een speler met creatieve impulsen), Felitciano Zschusschen (toch ook een speler die voorin iets kan forceren), Tim Boterenbrood (normaliter toch een defensieve ‘ijzervreter’) en het beeld van een ploeg in zwaar weer wordt dan toch begrijpelijk.
Kijkend naar de tegenstanders die we tot op heden hebben gehad, zijn we weliswaar vaak kwalitatief wat de mindere geweest, maar voetbalden we toch heel behoorlijk mee. Waar andere ploegen inmiddels al een ferme afdroogpartij achter de rug hebben met meer dan vier of vijf goals tegen, is dat Huizen eigenlijk alleen tegen titelkandidaat DHSC overkomen. Een wedstrijd overigens waar Huizen zeker nog aan een punt heeft geroken en zelfs een 1 – 3 voorsprong wist te nemen en er uiteindelijk toch maar weer vijf in wist te prikken. Onnodig puntverlies dat met wat meer gogme voorkomen had kunnen worden (Olde Veste, Ajax, WV-HEDW, DETO, HZVV) maakte dat Huizen zich nu toch in zwaar weer bevindt, waar het evengoed zomaar in het linker rijtje had kunnen bivakkeren. De ranglijst liegt nooit en de race is zeker nog niet gelopen met nog twee-derde van de competitie te gaan. Van uitstel komt echter vaak afstel, en het is dan ook zaak niet te veel te vertrouwen op de negentien wedstrijden die er nog gaan komen. Als je eenmaal in zwaar weer verkeert, dan wordt het steeds lastiger om dat van je af te zetten en je onder die mentale druk vandaan te voetballen. Berkum laat zien dat het tij wel degelijk te keren valt en ook nu liet Huizen de tweede helft weer zien zeker mee te kunnen op dit niveau.
De laatste wedstrijden van dit kalenderjaar kan de laagstaande zon een factor van betekenis vormen. Ook tegen Berkum moest onze doelman tegen dat laagstaande zonnetje in kijken. Nou weet ik niet wie van de twee de toss gewonnen had, maar áls je de keus hebt, dan zou dat zeker een factor zijn om niet te kiezen voor de aftrap maar voor de slimste speelhelft qua zon. De tweede helft zakt bij ons de zon meer en meer achter de tribune en geeft dus meer schaduw. Als je in zwaar weer verkeert, dan maken dat soort kleinigheden soms net het verschil tussen winst en verlies.
Volgende wedstrijd in Aalten tegen de nummer vier van de ranglijst. Een veld vol afgevallen bladeren weet ik nog goed. De toenmalige grensrechter brak er zijn been op. Ook iets om straks eens goed te bekijken voor de wedstrijd begint en je daar qua schoeisel goed op voor te bereiden als je aan die kant speelt. Weer geen ‘makkie’ dus. Ik hoop volgende week echter toch weer fris en vrolijk mijn bedje uit te stappen voor het volgende verslag van een driepunter. Misschien is dat laatste een beetje tegen beter weten in, maar ik blijf het vertrouwen in de ploeg houden!

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via 

ron apenstaartje rtpsoftware punt NL