Teleurstellend: Huizen – d’ Olde Veste: 1 – 1

Revancheren

Huizen vertrok eerder fit seizoen met een fikse kater en een 3 – 1 nederlaag uit Steenwijk. De kater omdat Huizen van beide ploegen gewoon nadrukkelijk de beter was geweest. Alle reden dus om vandaag wat recht te gaan zetten tegen d’ Olde Veste. Na vorige week met WV-HEDW een wedstrijd neer te hebben gezet die geen verliezers duldde en waarin het publiek de enige winnaar was, waren de verwachtingen hoog gespannen. De drie punten moeten vandaag gewoon op de Wolfskamer blijven om niet langzaam weer uit die veilige zone op de ranglijst te glijden.
De mannen van d’ Olde Veste treden vandaag aan in een voor hen unieke kleurencombinatie. Het oogt wat ‘bont’, maar het onderscheid met het edele groen-geel is daarmee goed te maken voor de arbitrage. d’ Olde Veste vertelt men mij in de bestuurskamer, is ook promovendus en de laatste plaats die men op de ranglijst inneemt ziet men niet als een ‘drama’. Men heeft een jonge ploeg, opgebouwd uit louter ‘eigen’ spelers.
Bij Huizen de gekende namen op het wedstrijdformulier: Hensen in de goal, achterin Kroeze, Jeroen Lamme, Aktaou en Kogeldans. Lo-Asioe, Dennis Lamme en Visser bevolken het middenveld en voorin moeten Kozjak, Zinga en Van den Bosch zich door de Steenwijker defensie zien te werken.
De bank kent met Helms en Van der Veldt zijn enige routiniers. Verder louter aanstormend talen in de personen van Vos, Perez, Bakker en reservedoelman Pabon.
Ook de beide omaatjes van Frank van den Bosch zie ik weer dapper de trappen op klauteren. Heerlijk! Ik ben fan van die twee geweldige meiden!
Wat ik wel mis is mijn mooie afvalemmertje. Als iemand dat heeft weggehaald in de veronderstelling dat dat een vergeten emmertje was, dan graag weer terugzetten!
Na een fraaie serie combinaties van de pupillen van de week die doelman Tom Holleboom kansloos laten, gaan we dan van start.

Stroef

En dan blijkt al snel dat dit geen herhaling van vorige week wordt qua amusementswaarde. Het oogt allemaal stroef en onwennig op het veld. Van beide kanten wordt de bal veel te snel ingeleverd en de passing is ronduit slordig. Het is d’ Olde Veste die me het eerst aan het schrijven jaagt: een voorzet van de snelle Jeffrey Dijkstra en de bal belandt in de veilige handen van doelman Jaime Hensen waarbij de Huizer defensie verder een wat apathische indruk maakte.
En zo tekent zich na enkele minuten al een beeld af van een moeizame voetbalmiddag. Je hebt wel van die wedstrijden waarin je na luttele minuten al tot het besef komt dat je je middag eigenlijk beter anders had kunnen besteden…
Dan gaat Kogeldans er over de vleugel vandoor en gaat diep. De voorzet glijdt over het centrale verdedigingsduo heen en belandt perfect voor de voeten van de mee opgekomen Visser. Het doel ligt open en we veren al overeind om de openingstreffer te verwelkomen. Tot onze ontzetting jaagt Visser de bal echter van een meter of tien over de kruising in plaats van achter doelman Holleboom… Verbijsterd zakken we terug in onze kuipstoeltjes, mensen grijpen naar het hoofd als dat al niet in vertwijfeling in de nek lag! Kreten van teleurstelling: dit is niet des Vissers! Dit soort kansen hoort zeker bij onze topscorer gewoon een kansloos wenende doelman achter te laten! Helaas niets van dat alles dus…
Het past perfect in het beeld dat we na enkele minuten al van deze wedstrijd kregen…

Ploeteren

En Huizen gaat inderdaad op zoek naar de volgende mogelijkheid om de score te openen. Het drukt en dringt onze Steenwijkse gasten terug op eigen helft waar ze al counterend via die snelle Dijkstra vanaf trachten te komen. Counters waar onze defensie echter weinig moeite mee heeft en die zelden tot bij Hensen geraken.
Zinga test dan doelman Holleboom met een hard diagonaal schot dat helaas de richting mist om het de doelman écht lastig te kunnen maken: simpel houdt Holleboom het lichaam achter de bal en het gevaar is daarmee geweken.
Een foute pass van Brian van der Zweerde ontlokt coach Dick Krommenhoek een krachtterm die de nodige hilarische reacties op de tribune losmaakt. Deemoedig maakt Krommenhoek zijn excuses, maar veel meer vermaak zouden we helaas niet echt gaan beleven.
Wéér een kans voor Huizen als Frank van den Bosch fraai wordt gelanceerd door Tristen Kroeze. Holleboom snelt zijn goal uit en Van den Bosch kiest voor een lob om de doelman te verschalken. De richting is goed, maar de hoogte helaas niet, en Holleboom kan de bal simpel weg vangen voor die lang verwachte openingstreffer een feit kon worden.
Huizen worstelt vooral met zichzelf. Door het slordige spel wordt het een partij ploeteren waar de toeschouwers eigenlijk niet warm of koud van werden…
Ook niet van de doorbraak die Patrick de Vente weet te forceren. Zijn voorzet richting Tom Kisjes wordt echter met enige moeite gewoon verwerkt voor Hensen daadwerkelijk in de problemen dreigde te komen. Wel even wat opwinding als de hard werkende Kozjak het uitverdedigen van Holleboom blokkeert. De bal spat echter naar kansloze oorden en verder dan een gemeenschappelijke ‘ Oei!’ komt het niet…
Ook een mispeer van Holleboom op een rare effectbal blijft zonder verdere gevolgen.

Bal op het dak

Als men gekscherend een laag geklasseerd voetbalteam wil aanhalen, dan grijpt men regelmatig naar de fictieve vereniging ‘Bal Op Het Dak’. Wellicht dat het typerend voor deze matige wedstrijd is dat d' Olde Veste met enige regelmaat de ballen hard en vér buiten de lijnen joeg met het ‘weg-is-weg’-verdedigen. Het presteerde daarbij zelfs één van die ballen op het dak van de kantine te jagen. Met een laddertje moest die arme Bertje Brons het dak op om de bal weer onder de mensen te brengen. De arme man maakt altijd maar halve thuiswedstrijden mee in zijn plichtsbesef om de verdwaalde ballen terug te halen. De term ‘onvolprezen’ gaat hier in volle omvang op voor onze Bertje!
Hensen moet dan kort voor rust alsnog stevig aan de bak als eerst De Vente een bal naar de hoek stuurt en Hensen daar gestrekt op zijn weg vindt. Ook een diagonaal schot van Dijkstra moet door onze doelman onschadelijk gemaakt worden.

Rust

De 0 – 0 is de enige passende stand voor de matige vertoning die we zojuist hebben uitgezeten. Arbiter Tijs Gommans fluit wat eerder af dan de stadionklok aangeeft, maar dat kwam omdat de klok te laat gestart was. Gommans had dat al een paar keer aangegeven, maar helaas bleek men niet in staat die achterstand te corrigeren. Maar zelfs áls Gommans te vroeg zou hebben afgefloten dan zouden daar weinig toeschouwers rouwig om zijn geweest. Het was meer transpiratie dan inspiratie wat we hebben moesten aanschouwen. Geen voetbalfeestje dus vandaag, maar fantasieloos geploeter en vooral veel foute passes. En dat terwijl het kleurverschil in de tenues toch nadrukkelijk zichtbaar was met dat vrolijke outfit van onze gasten. Het is in het leven altijd Yin en Yang: een hoogtepunt wordt altijd gecompenseerd door een dieptepunt, maar dat dat nou net tegen nummer laatst moet gebeuren… Het was een droevige vertoning die met voetbal slechts gemeen had dat er tweeëntwintig man achter een bal aan holden.
Ik zie Helms voor Huizen warm lopen en dat stemt me tevreden. Helms weet over het algemeen wél de juiste kleur te bereiken en hij zou dan ook voor willekeurig wie in het veld mogen komen wat mij betreft. Ook Hidde van der Veldt maakt zich gereed om in te vallen. Niet dat ik direct een kandidaat zie die er bij Huizen onderuit valt, maar momenteel ben ik blij met iedere verandering op het veld…

Herhaling van zetten

Coach Krommenhoek heeft Juules Kwant in de ploeg gebracht. Deze laat zich meteen even zien met een ferme pegel die gelukkig naast de goal van Hensen belandt. Huizen let op uwen saeck!
Uit een fraaie pass van Theo Visser schiet Frank van den Bosch ook maar eens over. Wel een knappe poging, maar het is met een vergrootglas zoeken naar dit soort pareltjes. Jeroen Lamme kopt uit een corner van Theo Visser in ieder geval een beetje in de buurt van het heiligdom van Holleboom, maar een positievere kwalificatie kan ik ook aan deze poging niet hangen. Het is een herhaling van zetten van de eerste helft. Zelfs de immer onfeilbare Helms grossiert ineens in ingeleverde ballen. Mijn vertrouwen in de mensheid loopt daarmee een stevige deuk op.
En dan slaat die onverbiddelijke eerste voetbalwet ongenadig toe: een hard schot wordt bij de eerste paal gepareerd door Jaime Hensen. Een fraaie redding, maar tot ontzetting van alles dat groen-geel een warm hart toedraagt caramboleert de bal van een meter afstand op de knie van pechvogel Aktaou. Hensen probeert de bal al liggend nog weg te grabbelen, maar tevergeefs. Huizen kijkt zomaar tegen een ontluisterende 0 - 1 achterstand aan…

Strompelend in de achtervolging

En dus moet Huizen nóg nadrukkelijker op jacht naar goals. De driepunter lijkt nu wel héél ver weg ineens. De voorgaande wedstrijdminuten hebben nu eenmaal weinig houvast voor enige hoop gegeven. Visser brengt de bal nog maar eens voor en Kojak doet een uiterste poging maar ziet de bal toch aan zich voorbij gaan. Het pást allemaal net niet bij Huizen en dat maakt dat de jacht op de gelijkmaker iets heeft van iemand die met de broek op de knieën achter iemand aan aan het hollen is… Goede wil een tien, maar de uitvoering mocht helaas het predicaat ‘voldoende’ niet dragen.
Jeffrey Dijkstra doet ons nog even de schrik om het hart slaan als hij naar binnen trekt en vernietigend uithaalt. Tot onze opluchting zien we de bal centimeters naast spatten.
Bij d’ Olde Veste brengt Krommenhoek Niels ten Veen en Davy Kuurman binnen de lijnen. Het kost Tom Kisjes en Jetse Suiker hun plaats. Ik vermoed maar zo dat Krommenhoek de driepunter ruikt en wat verdedigende accenten brengt, al doet Kuurmans rugnummer negen uiteraard wel een aanvaller vermoeden.

Gerechtigheid

Huizen probeert dat baken met man en macht te verzetten, maar schiet zich zelf steeds in de voet met slordig spel. Het is vooral Sergio Kozjak die zich aan dat slordige spel tracht te onttrekken en toch enige voetballende kwaliteit doet vermoeden. Het is dan ook gerechtigheid dat juist hij aan het einde staat van een drietal scrimmages waarbij de bal meerdere malen achter Holleboom gedeponeerd leek te gaan worden. Net als we de hoop al hebben opgegeven dat dit pupillenvoetbal voor die goal nog iets zal gaan opleveren is hij daar als Goudhaantje ter plekke om alsnog de bal over de lijn te wurmen. 1 – 1! En ineens is daar ook het geloof in die driepunter weer, Coach Klein voedt dat geloof met een aanvallende wissel: Visser en Kroeze verlaten het veld en Vos en Perez moeten d’ Olde Veste dat laatste zetje naar de nederlaag gaan geven.
De als altijd weer bikkelhard werkende Frank van den Bosch schuift de bal fraai breed op de inkomende Helms, maar helaas had ook Helms het vizier veel te hoog afgesteld: het lichaam gaat achterover en de bal ruim omhoog. Weer werk aan de winkel voor onze bosjesman Bertje Brons…

Slotoffensief

Met nog een kwartiertje te gaan test Kojak Holleboom opnieuw. Dapper werpt de doelman zich in de baan van het schot en de rebound wordt corner gewerkt. d’ Olde Veste wankelt. De bal komt uit de corner voor waar Kozjak meent de tweede al op de schoen te hebben, maar ook hij jaagt de bal rakelings, maar toch definitief, over de goal van Holleboom.
Na afloop zou iemand me influisteren dat het wellicht een goed idee is om op de training eens een partijtje te laten spelen zonder keepers, maar met een lint op een meter van de grond tussen de palen gespannen. Bal er onderdoor is puntje erbij, bal eroverheen een puntje eraf… Leek me inderdaad niet zo’n gek idee. Maar voor ik nu onze staf voor de voeten ga lopen met mijn clowntjesverstand heb ik er maar wat schamper om gelachen. Maar toch…?
Even later produceert ook Dennis Lamme een kopbal die dus een punt aftrek had opgeleverd ondanks de fraaie voorzet die daaraan vooraf was gegaan.
Gelukkig hebben de Steenwijkers het vizier ook niet echt op scherp, want Dijkstra heeft waarschijnlijk geen idee hoe kansrijk zijn positie was in de negenenzeventigste minuut. Hij jaagt de bal recht op Hensen, die de bal opgelucht en dankbaar in ontvangst neemt.
Thomas de Jong en Leon Hertong moeten de Steenwijker vesting verder versterken, want coach Krommenhoek is vastbesloten hier dan toch in ieder geval met een punt vandaan te gaan. Maikel Toeter en Mehran Ali Pour Asli staan hier hun plekken voor af.

Kans!

Huizen ruikt de overwinning en jaagt de Steenwijkers terug op eigen helft. Nadat de immer betrouwbare Jeroen Lamme een afschuwelijke mispeer had geproduceerd en daarmee invaller Kuurman een fraaie kans had geboden die naast spatte, is daar ineens Frank van den Bosch die met een heerlijke verfijnde steekbal – een bal die eigenlijk in betere wedstrijden thuis had gehoord - Rowdy Perez alleen voor Holleboom zet. Perez die al eerder wat ongelukkige momenten kende, loopt zich echter jammerlijk vast op de uitkomende keeper en heeft geen oog voor de mee opkomende medespelers. Wéér laat Huizen een kans liggen die de honderd procent toch zeker leek aan te tikken. Frank zelf loopt zich de benen uit het frêle lijfje en weet zich even later tussen verdediger en Holleboom in te wringen. Helaas is hij daarmee wel wat naast de goal komen te staan en de bal weet dan ook slechts het zijnet van de verkeerde kant te raken. Kans? Nou ja: weer een kleintje dan. Maar wel weer een die er gewoon ingaat als vrouwe Fortuna een beetje bij de les is…
Dat geluk ontbeert Huizen opnieuw als Hidde van der Veldt in de extra tijd op volle snelheid het strafschopgebied binnenstuift. Daar wordt hij op de hakken getrapt en gaat neer. Ik sta op dat moment vlak naast de plek des onheils te wachten tot ik door het hekje kan richting catacomben en voor mij is het duidelijk: de tik is nadrukkelijk hoorbaar, het contact is nadrukkelijk daar, ik heb strafschoppen zien geven voor minder! Maar helaas zag arbiter Gommans dat anders en doet een ‘Nijhuisje’…
Huizen en d’ Olde Veste delen de punten. Verdiende de wedstrijd vorige week geen verliezers, vandaag verdiende deze wedstrijd gewoon geen winnaar…

Arnold Klein

“Vorige week negentig minuten op het puntje van mijn stoel gezeten, als dat ding het gehouden zou hebben, maar deze week waren het anderhalf uur van mijn leven die ik nooit meer terug krijg…”
“Haha,” lacht Klein wat beschaamd. “Met je eens! Na vier minuten krijgen we dan meteen die grote kans van Theo Visser. Als die bal er in gaat dan zal zo’n wedstrijd ongetwijfeld anders lopen, maar nu werd het dus een hele zwakke vertoning van ons. Dat begon met onze voorwaartsen die onvoldoende druk wisten te zetten om hun opbouw te verstoren. Daardoor moesten we te snel uitstappen op het middenveld en ging daar onze gretigheid wat verloren. Met name de eerste helft kon d’ Olde Veste daar veel te makkelijk onderuit voetballen. Maar ook te weinig beweging, zeker in de diepgang, te vaak kwamen de spelers ‘in de bal’ (kwamen op de bal toelopen, Red.) en op de een of andere manier zat die diepgang er vandaag gewoon niet in. Ook met de wissels hebben we nog getracht die diepgang erin te brengen.
Ook voor de 1 – 1 was ik al van plan om aanvallend te wisselen en ik heb dat ook gewoon doorgezet na de gelijkmaker om te proberen ook een hele slechte wedstrijd toch over de streep te trekken.
Natuurlijk beseften we dat die punten nodig waren. We willen iedere week drie punten bijschrijven, die wil je zeker tegen dit soort ploegen binnenboord houden. Maar het zijn ook de ploegen zoals ik al eerder heb aangegeven, dit zijn ook de ploegen die het je lastig maken met defensief voetbal: ballen die blind over de lijn worden gerost, en defensieve muur die we gewoon niet echt hebben weten te slechten…”
“Maakten we het onszelf ook niet moeilijk doordat een aantal ‘sterkhouders’ hun dag niet echt hadden, om het zo maar te noemen?”
“Ja, ik merkte ook wel dat iedereen een beetje in de malaise meeging. Als je ook ziet hoe we die 0 – 1 weggeven, dan zit dat wel in het gevolg van zo’n wedstrijd die je op dat moment speelt. Ook de 1 – 1 valt met meer geluk dan wijsheid. Dan krijgen we met Rowdy Perez uiteindelijk nog de beste kans deze hele slechte wedstrijd naar ons toe te trekken. Je kunt hem dat niet echt kwalijk nemen, maar aan de andere kant hoop je ook voor hemzelf dat ie het toch ‘doet’.”
“En er wordt je een strafschop door de neus geboord…”
“Tja, ik denk dat we ook vandaag de leidsman nou niet echt ‘mee’ hadden… Ik kan me nog wel uit mijn tijd dat ik zelf speelde herinneren, dat als je een bal die net uit was hard wegroste, dan kreeg je gewoon een gele kaart wegens spelbederf! Vandaag vlogen ze werkelijk alle kanten op en hij liet alles toe… Ook waren er wel wat dubieuze momenten die hun wel en wij niet kregen. Maar ja, ik ga dit teleurstellende resultaat niet aan de scheidsrechter ophangen. Wij hebben aan de bal gewoon zelf te weinig gebracht, waardoor we ook gewoon te weinig kansen hebben afgedwongen.”
“Hoe je het wendt of keert: je pakt uit twee wedstrijden maar één schamel puntje tegen nummer laatst! Dat vind ik zorgelijk…”
“Mwoah, ok… Je moet uiteindelijk gewoon aan het eind de punten hebben die je haalt. Soms haal je een punt tegen een koploper, soms tegen nummer laatst. Het is zuur en je kunt er alles van maken, maar het was gewoon niet goed vandaag aan de bal en de energie die we normaliter wel kunnen leveren hebben we vandaag gewoon niet gebracht.”
“De wissels, wat waren je achterliggende gedachten?”
“Kogeldans had lichte klachten, daarom hebben we hem eruit gehaald. We waren niet helemaal tevreden over de verdedigende taken van Ritchie Zinga voorin en hebben toen Hidde daarvoor gebracht. Later brachten we dan die aanvallende wissels die we eigenlijk al voor de 1 – 1 gepland hadden. Met het risico dat je ‘m daardoor nog kan verliezen, maar wel in de hoop dat je ‘m toch nog wint…”
“Dan moet het volgende week maar weer gebeuren…”
“We wilden een ander rijtje resultaten na vier wedstrijden en dat hebben we nu qua punten. Maar we zullen er gewoon daar in Emmeloord alles aan moeten doen. We moeten gewoon volharden in wat we normaal gesproken heel goed kunnen. Vandaag stond bijvoorbeeld alles gewoon prima bij corners en vrije trappen, maar haha: ik heb het liever andersom: liever voetballend wat beter dan qua organisatie, maar het liefst natuurlijk allebei!”

Hidde van der Veldt

Uiteraard bevraag ik Hidde na afloop nog even naar die strafschop.
“Je viel sterk in, vond ik! En je had voor mijn gevoel een strafschop verdiend!”
“Ja, het was in de slotfase en die speler valt gewoon op mijn voet waardoor ik niet verder kon lopen. Ik val dan misschien een beetje opzichtig, maar als hij op mijn voet staat kan ik niet verder lopen en kan ik weinig meer doen dan vallen. Ik had ook de indruk dat de scheidsrechter vastbesloten was hem niet te geven, want Joshua (Lo-Asioe, Red.) was ook al twee keer  in een dergelijke situatie geweest waarbij hij ‘m had kunnen geven of niet. Je hoopt dan toch ook dat driemaal scheepsrecht is, maar niet dus…”
“Een teleurstellende wedstrijd…”
“Tja, de eerste helft was gewoon lastig en pas de tweede helft kwamen we wat meer in ons spel en hebben we nog kansen gecreëerd om uiteindelijk nog te kunnen winnen, maar die tweede wou er maar gewoon niet in, al hadden we er de tweede helft wel recht op om te winnen, denk ik. Rowdy Perez die een paar keer gevaarlijk doorkwam en er wel eentje had kunnen maken voor mijn gevoel. Dan nog twee of drie keer een half penaltymoment, maar ja: als dat er dan allemaal niet ingaat, dan blijft het dus gewoon 1 – 1, he?
Zeker als je niet in de wedstrijd zit en je komt dan ook nog achter, dan wordt het allemaal een stuk lastiger…”
“Wat is dat toch voor mysterieus gedoe dat je vorige week de pannen van het dak speelt en dat vandaag ineens alles lijkt te mislukken?”
“Nee, ik kan ook niet precies verklaren waar ‘m dat aan ligt. Misschien dat de trainer er een vinger op kan leggen en er wat aan weet te doen, maar ik durf niet te zeggen waar het aan heeft gelegen vandaag.”
“Misschien dat Hidde op de bank begon?” prikkel ik hem een beetje.
“Haha! Als het aan mij ligt wel, ja! Haha, maar dat is de trainer die daar zijn keuzes inmaakt en dan is het gewoon aan mij om er voor te zorgen dat hij gewoon niet om me heen kan… Sergio Kozjak doet het op het moment gewoon goed, dus als hij zijn assists en goals steeds blijft maken dan wordt het voor mij ook lastiger om me weer terug te knokken. Maar het is alleen maar goed dat die concurrentie er is. Daar wordt iedereen uiteindelijk alleen maar beter van!”

Jaime Hensen

“Jamie! Jeeemíg, hoe ging ie er in?!”
“Via Anouar….” verklaart onze doelman gelaten.
“Je pakte dat schot netjes en stond een betrouwbare wedstrijd te keepen…”
“Dat vond ik ook,“ sombert Jaime verder. “Maar eh, deze kan je wel op mijn conto schrijven,” concludeert hij vol zelfverwijt…
“Nee, kom op!” werp ik tegen. “Je pakte een hard schot uit de hoek en die bal kaatst via jouw vuisten en Anouar binnen. Dan grabbel je nog wat om hem alsnog te redden…”
“Ja, ik probeerde de bal in tweede instantie nog te redden, maar voor ik ‘m te pakken had zag ik ‘m al over de lijn rollen. Ik baalde als een stekker! Vooral ook omdat je tegen zo’n nummer laatst gewoon niet achter wilt komen! Het was bepaald geen denderende ploeg.
Ik vond dat we hen de eerste helft veel te makkelijk hebben laten voetballen, omdat we ons niet aan onze afspraken hielden om voluit druk te zetten zodat zij niet aan voetballen toe zouden kunnen komen. Daardoor konden zij heel gemakkelijk in ons middenveld komen te voetballen. Dat bracht ze niet echt voor mijn goal, maar het gaf ze wel het vertrouwen en het gevoel dat er wellicht wat te halen viel op de Wolfskamer.
In de tweede helft ging dat gelukkig stukken beter, maar je moet jezelf dan wel weten te belonen. Als je de tweede helft bekijkt, dan hadden zij hier echt geen punt verdiend. Daarbij vond ik de leidsman ook niet heel erg sterk, maar daar moeten we niet van afhankelijk zijn. Wij hebben gewoon genoeg kwaliteit in huis om van deze ploeg te kunnen winnen, ongeacht de arbitrage.”
“We hebben de nodige kansen laten liggen om deze wedstrijd naar ons toe te trekken…”
“Ja, een bal afleggen en Vos schuift ’m zo binnen. Het zijn van die kleine, maar beslissende momentjes. Ik had het gevoel dat als we nog een kwartiertje door hadden gegaan dat we hem alsnog hadden gewonnen. Jammer dat Theo Visser eruit ging, dat is toch wel een speler met hele bijzondere kwaliteiten. Maar goed, dan moeten andere jongens het gewoon gaan doen en helaas is dat dus niet gelukt vandaag…”
“Ik had op twaalf uit vier gerekend om deze tweede seizoenshelft mee te beginnen….”
“Ja, maar dat moet je dan nog wel eerst maar op het veld voor elkaar zien te krijgen. Maar ik sta hier wel met een stukje chagrijn…”
“Ik begreep dat jij ook volgend seizoen blijft…”
“Ja, ik heb mijn woord gegeven. Ik denk dat we hier met Huizen aan iets heel moois zijn begonnen, zeker onder ‘Sir Alex Klein’ en ik denk dat de meeste jongens daar ook in door willen gaan!”

Arbiter Gommans

In de bestuurskamer schiet ik arbiter Tijs Gommans nog even aan om naar zijn zienswijze rond de vermeende strafschop te vragen.
“Welke strafschop? Ik heb er geen gezien, anders had ik er wel voor gefloten!” constateert Tijs Gommans droogjes.
“Ik stond er vlak naast en ik ben zo eigenwijs om te stellen dat het wél een strafschop was…”
“Dat hebben wij dan anders gezien,” is het nuchtere commentaar van de jonge arbiter. “Ik heb daar geen overtreding in gezien, dus géén strafschop…
De spelers hebben het me verder deze wedstrijd niet echt moeilijk gemaakt, dus het was wat mij betreft een vrij gemakkelijke middag.”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Mij wordt wel eens verweten dat ik de zaken té positief beschrijf. Ik schrijf natuurlijk wel op het uithangbord van ons aller s.v. Huizen en je gaat daar natuurlijk niet graag je eigen nest bevuilen. Vandaag kon ik er echter weinig beters van maken: het was traag, het was saai, het was slecht, het was slordig en die spreekwoordelijke objectieve toeschouwer zou alleen tegen het eind van de tweede helft echt hebben kunnen constateren wie er knokte om in de middenmoot te blijven en wie er op de laatste plek op de ranglijst bungelde. En dat is verontrustend en teleurstellend.
Wetend waar Huizen toe in staat is, wetend dat flitsende combinatievoetbal daar ergens onder de oppervlakte moet sluimeren, wetend dat Huizen d’ Olde Veste eigenlijk met gemak naar een duidelijke nederlaag zou moeten kunnen spelen, is het dubbel zuur dat Huizen hier maar één schamel puntje uit weet te verzamelen. Olde Veste dat vier van zijn elf(!) puntjes tegen ons weet te verzamelen. Je zou haast van een ’angstgegner’ gaan spreken!
Natuurlijk zijn er voor een mooie wedstrijd twee ploegen nodig. Inderdaad koos d’Olde Veste vaak voor de weg-is-weg tactiek en maakte Bertje Brons meer meters dan menig speler op het veld om de her en der weg gepoeierde ballen weer terug te halen. Maar Huizen moet ook nadrukkelijk in de spiegel kijken, want het liet de Steenwijkers ook regelmatig ‘lekker ballen’ en dat leverde ook voor deze staartploeg toch nog de nodige mogelijkheden op. Noblesse oblige: wil je serieus meedoen voor handhaving, dan moet je dit soort wedstrijden gewoon winnen. Geen discussie of excuus mogelijk. Huizen speelde vijf keer gelijk en alle vijf de keren bleef het gevoel overheersen dat er méér in had gezeten voor onze mannen. Dat zijn tien volle punten extra en daarmee had Huizen in de top vijf hebben kunnen meedraaien. Maar ja: hadden komt als hebben te laat is.
“Soms pak je een punt tegen de koploper, soms tegen nummer laatst” merkte Arnold Klein zojuist wat gelaten op. Dat punt tegen nummer laatst hebben we nou dus wel, maar Eemdijk, Genemuiden, DETO en DHSC stuurden Huizen gewoon met lege handen de kleedkamer in. Pas tegen nummer vijf, AZSV, wist Huizen verrassend de volle winst binnen te slepen. Er is dus best nog een stap te maken voor Klein en zijn mannen. Die oefening met dat lint tussen de palen lijkt me dan eigenlijk zo gek nog niet: het merendeel van onze doelpogingen koos wel héél nadrukkelijk het luchtruim. Als de helft van die ballen onder de lat terecht waren gekomen, dan had de ranglijst er waarschijnlijk heel anders uitgezien…
Volgende week naar Emmeloord, waar Flevoboys ons met geslepen messen staat op te wachten. 5-0 Werd het op de Wolfskamer, Huizens grootste overwinning. Maar na vandaag lijkt me het gezegde dat resultaten uit het verleden geen garantie geven op de toekomst als nooit tevoren op te gaan.
Wéér een wedstrijd waar ieder ander resultaat dan een overwinning een bittere teleurstelling zal betekenen. Het is aan Huizen of we daar een bittere pil moeten slikken, of dat ons vlaggenschip zich weer opricht nadat het vandaag dus zwaar slagzij gemaakt had…

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via

ron apenstaartje rtpsoftware punt NL