Urk zet Huizen met beide beentjes op de grond: 0-2

s.v. Urk

Wederom ben ik een gelukkig man als de Urker teammanager zonder blikken of blozen een opstelling met rugnummers voor me tevoorschijn tovert. “Kleine moeite, toch?” schampert hij als ik hem vertel hoe blij ik daar mee ben en wat een moeite ik door de bank genomenmoet doen om zelfs bij competitiewedstrijden de spelers van de tegenpartij op een rijtje te krijgen. Die opstelling verraadt een aantal namen die me inmiddels wel bekend in de oren klinken. De Urkers hebben een beleid dat er alleen iemand van buiten gehaald wordt als er écht geen Urker te vinden is die op die positie uit de voeten kan. Op enig niveau dan, uiteraard, want de lagere teams spelen echt niet met tien man omdat ze die positie niet in kunnen vullen. Maar het betekent wel dat de doorstroming soms wat stokt en je jaar op jaar dezelfde namen voorbij ziet schuiven.

(Foto's: Henk Heijnen Fotografie)

Een elftal dat dus al vanaf de jeugd met elkaar voetbalt. Waarom het de Urkers wél lukt het met ‘eigen jongetjes’ te redden in de hoofdklasse en Huizen ondanks dezelfde ‘eigen jeugd eerst insteek’ nog niet? Ik heb geen idee. Huizen heeft twee keer zoveel inwoners en zou dus uit een rijker arsenaal aan jeugdspelers moeten kunnen putten, maar voorlopig blijven wij dus steken in die eerste klasse.
Als ik op de tribune arriveer, tref ik daar aanvankelijk alleen de familie Lo-Asioe. Ze reageren geschrokken als ik ze vraag of ze wel ‘gereserveerd’ hadden. Het duurde even voor mijn poging tot humor bij ze indaalde daar op die verder volkomen lege tribune. Gelukkig krijgen ze al snel gezelschap van de beeldschone Charlotte en haar ouders. Joshua blijkt dus niet alleen een begenadigde voetballer, maar ook een connaisseur van vrouwelijk schoon. Some guys have all the luck!

Druk

Urk mag aftrappen en kiest meteen de aanval. De toon is al na tien seconden gezet: die Urkers komen hier niet alleen om te oefenen, maar zeker ook om te winnen! Urks is scherper in de duels, feller, doortastender en het lukt Huizen niet of nauwelijks om daar ‘onderuit te voetballen’ zoals dat in het vakjargon heet. Na de eerste stormloop vanaf de aftrap die bij onze cornervlag eindigt, is het nog in de eerste minuut dat Riekelt Jan Brands op het middenveld alerter en doortastender reageert op een bal die tussen twee Huizers in dreigt te vallen. Die twee vochten niet om dat ‘been’, maar Riekelt Jan liep er wel mee heen… Hij lanceert William Boer en als de bal voor komt moet Jaime Hensen vol aan de bak om de bal weg te boksen. Nee, dit wordt geen rustig avondje oefenen. Huizen zal er vol voor moeten gaan wil het hier het hoofd boven water houden tegen deze Urker mannetjesputters.
Toch lukt heet af en toe om aan de druk te ontsnappen. Joshua Lo-Asioe zet een prachtige aanval op die via meerdere schijven bij Theo Visser komt. Met een droge knal jaagt hij koeltjes de 1-0 tegen de touwen. Hoewel… De vlag is omhoog en arbiter Gert van de Broek honoreert dat signaal. Helaas buitenspel dus! En het feest gaat niet door. Maar het sterkte wel het geloof in de Huizer harten op de tribune: het kán dus blijkbaar wel!

Hensen

Een minuut later wéér die sterke Brands die een kopbal lanceert die Jaime Hensen opgelucht naast ziet vliegen. Diezelfde Hensen is op dat moment de man met het meeste balbezit van het veld, want zo ongeveer een op de twee balcontacten van een Huizer ging richting onze onvolprezen doelman.
Theo Visser stuurt dan met een van de passes die niet naar Hensen gericht was Tristen Kroeze weg. De bal is te hard en doelman Richard Strijker is er bijtijds bij. Kroeze jaagt echter door op de doelman en dan komt Strijker toch wat in de verlegenheid. Paniekerig wordt er getracht uit te verdedigen, maar goed voorbeeld doet goed volgen en Huizen zet nu heel even druk op de Urker defensie. Ze weten de klus te klaren, maar er zullen best wat Urkers even wat bolle wangetjes hebben geblazen…
Een hilarisch momentje als Brands – wéér hij – een onverwachte pegel loslaat die van de armen van de gestrekt naar de hoek gaande Hensen loodrecht omhoog spat. Met ingehouden adem kijken we toe of de bal voor of achter de lijn zal gaan vallen. Gelukkig blijft Hensen koel en hij vangt de bal half liggend weer keurig op.
Opnieuw Hensen in actie als in de twintigste minuut Lucas Schraal scherp doorgaat op een steekpass. Onze doelman is attent en weet zich er nog voor te gooien voordat Schraal tot een afronding kon komen.

Achter

Toch is het dan in dezelfde minuut alsnog raak als diezelfde Lucas Schraal goed anticipeert op een scherpe voorzet. Huizen verspeelt de bal knullig op het middenveld en de Urker omschakeling is dan snel en genadeloos. De bal komt voor en ondanks verwoede pogingen van ons centrale duo en Jaime Hensen, weet Schraal de bal het laatste zetje over de doellijn te geven. Even twijfel of het zelfs een eigen inzet was, maar na afloop verzekeren de Urkers me dat het Schraal was die de bal binnen werkte. 0-1 Achter en op dat moment zeker passend in het beeld van de wedstrijd.
Natuurlijk legt Huizen zich hier niet bij neer en het probeert die stugge Urker defensie tot capitulatie te dwingen. De opgestoomde Tristen Kroeze laat dan een venijnige pegel los die door doelman Strijker geplukt wordt als wat het een rijpe appel. Kort daarop is Strijker bijtijds zijn goal uit als Visser diep wordt gestuurd. Een sterke doelman, die Strijker. Het levende bewijs dat een doelman geen twee meter hoeft te zijn om soeverein te heersen in zijn doelgebied en ver daarbuiten!
Net als tegen Columbia daalt het spelpeil bij Huizen als men geforceerd op zoek wil naar de gelijkmaker. Er gaat dan ook veel mis: ik zie gekaatste ballen van een metertje of twee die gewoon niet aankomen of zelfs rechtstreeks naar de tegenstander gaan. Om over de lange passes nog maar te zwijgen. Huizen heeft ook moeite met de fysiek sterke tegenstander die Urk is. Veel persoonlijke duels eindigen in een triomftocht voor de mannen van trainer Karsten en Huizen moet vooral achter de feiten aan lopen om bij te kunnen blijven.
Dan ontsnapt Hidde van der Veldt als hij op volle snelheid een bal oppikt. Met een voorzet op maat bereikt hij Theo Visser die recht voor de goal een spetter in gedachten heeft waar zelfs Strijker geen antwoord op zou mogen hebben. Maar helaas, Visser raakt de bal half en de bal zeilt meters naast de goal van de Urker doelman.

Wil om te winnen

Bij de Urkers spreekt de wil om te winnen ook uit het veelvuldig commentaar dat de mannen op vermeende arbitrale dwalingen hebben. Nee, Urk komt hier niet alleen voor een gezellig potje zomeravondvoetbal. Om met Youp te spreken: ‘Niks spel! Knikkers!’ is het motto voor de Urkers. Gedegen controleren ze de wedstrijd en zoeken hun momenten om de aanval te zoeken. Een schotpoging van Jan van Slooten wordt gekraakt door de sterk invallende Delano Paskald. De corner levert een kopbal van Brands op die bij de eerste paal echter recht in handen van Hensen valt.
Weer is Hidde van der Veldt dan ongrijpbaar door zijn snelheid. Opnieuw is de voorzet goed. Hidde lijkt zijn woorden na Columbia waar te maken en levert nu ook ballen op maat. Het is nu Timo Vos die op het juiste moment een zetje krijgt en daardoor het doel niet wist te vinden - geen genade bij de Urker defensie: die overwinning moet mee naar Urk!
Kort voor rust een aanval van Urk: William de Boer gaat goed door en op de rand van de zestien legt hij de bal panklaar voor Riekelt Nentjes. Net als Theo Visser even daarvoor heeft hij een heerlijke uithaal in gedachten, maar dan is daar Joshua Lo-Asioe die zich professioneel tegen hem aangooit. Scheidsrechter Van den Broek laat doorspelen, dit tot ongenoegen van de Urker goegemeente. Wellicht is dat de opmaat voor de felle tackle die een einde maakte aan de uitbraak van Frank van den Bosch die een halve meter de lucht in werd geschopt door de onverbiddelijke Dick Hakvoort. Het levert Hakvoort een gele prent op die uiteraard verder weinig gevolgen of betekenis heeft in zo’n ‘vriendschappelijk’ duel.

Rust

We gaan de rust dus opnieuw met een 0-1 achterstand in. Maar in tegenstelling tot Columbia is Urk nu wel degelijk de beter voetballende ploeg. Huizen heeft grote delen van deze eerste helft onder druk gestaan en kon zich maar zeer moeizaam onder die druk uit voetballen. Hoewel Huizen zich desondanks toch een paar redelijke tot goede kansen wist te verschaffen begint het toch wel een eentonig verhaal te worden: Huizen heeft gewoon teveel kansen nodig om tot een doelpunt te komen.
Maar eens zien of de ploeg die Arnold Klein voor de tweede helft aanlaat treden deze bakens zal weten te verzetten…

Vers bloed

De tweede helft treedt Huizen aan met onder meer Jeroen Lamme (terug van vakantie) en Sebastian van Kammen in de ploeg. En dat brengt – met denk ik de speech van Klein nog in het achterhoofd – iets meer elan in de ploeg.
Toch is het Urk dat de wedstrijd ook nu weer domineert en controleert. Geroutineerd zet Urk het spelbeeld naar haar hand en we mogen van geluk spreken dat Bennie Dunnink het vizier wat te hoog had afgesteld in de eenenzestigste minuut, nadat de bal perfect op hem teruggelegd was.
Ook Karsten wisselt en brengt Pieter Brands voor de onfortuinlijke Lucas Nagel die met – laten we maar zeggen – wat al te heftige ‘onderbuikgevoelens’ het veld moest verlaten.
De wissel is nog vers als Jeroen Lamme een overtreding op de rand van de zestien moet maken en de kersverse invaller zich meteen achter de vrije trap zet. De pegel is hard en op de goal, maar wij hebben gelukkig Jaime Hensen die de bal resoluut op de knuisten neemt. Huizen worstelt met zichzelf en de fysiek sterke tegenstander.
Klein brengt dan Hidde van der Veldt en Frank van den Bosch weer binnen de lijnen. De aangeslagen Timo Vos en Dennis Lamme staan hun plek af.
Urk kiest sluw de momenten uit en zo’n moment is er weer in de zeventigste minuut: Hessel Snoek zet strak voor en de geblokte spits William de Boer komt er dan net niet lekker bij, gehinderd door de wanhopig storende Huizer defensie.
Wéér een gele kaart als Frank van den Bosch opnieuw getorpedeerd wordt. Deze keer is het Bennie Dunnink die het betere sloopwerk voor zijn rekening neemt. Geen half werk in die Urker defensie…
Met nog een goed kwartier te spelen draait en kapt Anouar Aktaou zich schitterend vrij. Gedurfd, maar gedegen. Het is het begin van een knappe aanval die eindigt als Sebastian van Kammen op het moment suprême en stevige bodycheck krijgt.

Genadeklap

Twee minuten later opnieuw een fraaie aanval opgezet door Tim Boterenbrood die na een fraaie controle Hidde van der Veldt prima wegsteekt. Weer schuwen de Urkers de lichamelijke inzet niet en weer zien we onze aanvallers afgetroefd door het fysieke spel van de Urker defensie. ‘De mannen tegen de jongens’ speelt het door mijn hoofd.
Dan acht minuten voor tijd een snel en koelbloedig uitgevoerde counter over onze rechterflank. De bal komt goed voor en recht voor de goal bedenkt William de Boer zich niet en met een vernietigende uithaal jaagt hij de bal de kruising achter de kansloze Hensen: 0-2. Over en sluiten voor Huizen.
En het had nog erger uit kunnen pakken als Jaime Hensen niet kort daarop goed had ingegrepen toen Snoek en Van Slooten een bal door een woud van benen op de goal joegen. Met een katachtige reactie keert hij de bal op de doellijn en behoedt Huizen zo voor een grotere nederlaag. Want dat Huizen hier nog iets uit het vuur zou kunnen slepen, daar geloofde inmiddels al niemand meer in…

Arnold Klein

“Hier was weinig op af te dingen,” constateer ik na afloop met Arnold Klein. “Zij waren over het algemeen slimmer in de duels. Elke keer als wij aan opbouwen dachten maakten zij gewoon een slimme overtreding waardoor ze weer goed stonden voor wij goed en wel aan die aanval konden beginnen. Ze waren ook harder en feller in de duels. Voetballend waren ze gewoon net even een stapje verder dan dat wij waren. Ze speelden bijna hetzelfde spelletje als het spelletje dat wij willen spelen. Zij waren echter iets gehaaider, iets sneller, en voorin hadden ze iets meer stootkracht dan wij vandaag op de mat konden leggen. Wij hebben uiteraard wel wat spelers voorin die momenteel bewust even lang de kant staan met pijntjes en blessures, dus daar misten we gewoon ook nog wat spelers. Wat zij heel goed deden was bij een balverovering meteen doordraaien en de andere kant zoeken. Daar stond er dan altijd eentje vrij. Bij Urk was dat al een automatisme en bij ons nog niet. Wij draaiden dan vaak de andere kant op en kwamen dan uiteindelijk uit bij Jaime Hensen. Dat wil ook eigenlijk niet, maar dat is denk ik ook wel het stukje kwaliteit dat Urk in de ploeg heeft. Ze zetten vroeg druk en willen dat ook. En áls we er dan onderuit konden spelen, dan moet je wel de rust aan de bal hebben en de juiste man aan weten te spelen. En daar waren we vandaag niet goed genoeg in. Misschien is dat ook wel het verschil tussen een eerste- en een hoofdklasser…Maar goed: ook dat hoort bij een oefencampagne. Ik heb vandaag ook een paar spelers uitgeprobeerd op een andere positie om te kijken of ze daar ook uit de voeten konden. Dat pakte niet altijd even voordelig uit, helaas…
Zo langzamerhand gaan we nu richting de basisspelers die daar dan wel uit de voeten zouden moeten kunnen. Ik hoop dat de spelers die daar net niet bij horen nog een stapje extra gaan zetten en de progressie gaan maken om het die basisspelers lastig te maken.
We hebben deze oefencampagne gekozen voor allemaal pittige tegenstanders, daar moeten we dan vooral ook onze leermomenten uit halen en er ons voordeel mee doen. Ook vandaag zag ik toch ook nog zaken die ik zeker goed vond gaan. Ik denk wel dat je als supporter op de tribune toch anders tegen een wedstrijd aankijkt dan als trainer, die toch ook bepaalde zaken van de trainingen in de wedstrijd terug wil zien. Nu nog een stap maken in slimmer voetballen en slimmer die duels aangaan…”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Normaal had hier nu een interview met een speler gestaan. Deze keer helaas niet. Niet omdat ik niet tegen het verlies kon, of dat ik geen kandidaten had, maar heel simpel omdat ik mijn kandidaat misgelopen ben …
Ik had Remco Helms willen interviewen, Huizens ‘Stille kracht’. Je hebt ze haast wel in iedere selectie: die bescheiden spelers die staan waar de trainer ze neerzet, zonder morren, zonder stennis. Werkend voor het team, nuttig en aanvullend. Remco is er zo een en hij deed dat vanavond zeker voortreffelijk: eerst centraal achterin foutloos en pas in de tweede helft – inmiddels op het middenveld geposteerd – kon ik hem op een foute pass betrappen. Remco is geen speler die ‘gekke dingen doet’. Hij kiest eigenlijk zonder uitzondering de meest logische en efficiënte oplossing, staat er waar hij nodig is en doet zijn ding. Ik had er graag even met hem over gesproken, maar zoals hij vandaag speelde zal die gelegenheid zich ongetwijfeld nog wel een keer voordoen. Je houdt me tegoed, Remco!
Een eerste nederlaag dan toch. Na drie nipte zeges met redelijk tot goed voetbal nu dan een tegenstander die niet kwam voor een vriendschappelijk potje zomeravondvoetbal, maar voor een resultaat. Urk speelde volwassener, mannelijker dan Huizen en troefde zo onze jonge brigade af, fysiek, tactisch en qua slimheid.
Een leermoment voor onze mannen. Mouwen zijn er om opgestroopt te worden, tandjes zijn er om bijgezet te worden. Beide zaken verzuimde Huizen en kreeg daarvoor onverbiddelijk de rekening gepresenteerd.
Natuurlijk mogen we tot onze verdediging aanvoeren dat we een aantal spelers misten. Natuurlijk voegt een Zinga in vorm iets toe, natuurlijk is een Kogeldans een rots in de branding, uiteraard moest Jeroen Lamme weer even inkomen na zijn vakantie, kan een Laurens Kooij met zijn snelheid wellicht wat potten breken… Neemt niet weg dat er aan deze nederlaag gewoon helemaal niets af te dingen viel en dat ook de mannen die er nu stonden gewoon volwaardige vervangers zijn. Dat Huizen desalniettemin toch tekort schoot moet het leermoment zijn dat we uit deze ontmoeting moeten peuren.
Weer even terug op aarde met beide voeten, overwinningen komen niet vanzelf, daar moet je wel wat voor doen. We kregen een lesje hardheid, felheid en gedrevenheid. En dus even slikken en weer doorgaan. Zaterdag nieuwe ronde nieuwe kansen in Capelle tegen opnieuw een gevestigde hoofdklasser. Eens zien wat er is blijven hangen van vanavond…

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties van harte welkom:
ron apenstaartje rtpsoftware.nl