Huizerkaas BC Zuyderzee MECO groep
  • Lid worden
  • Webshop
  • Businessclub
  •  

    Wedstrijdverslagen

    Verdiend: Huizen – SDV Barneveld: 2 – 0

    Gepubliceerd op:

    Sterk Door Vriendschap Barneveld

    Het is mistig als ik op de Wolfskamer arriveer. Het veld ligt er nagenoeg onbesneeuwd bij en dat is te danken aan Gert van der Roest en zijn crew. Gert loopt met de bladblazer op zijn rug de laatste resten weg te blazen terwijl teammanager Henk de Groot in een van de strafschopgebieden druk doende is het veld bespeelbaar te maken. Hulde aan deze noeste werkers die er voor zorgden dat Huizen – SDVB gewoon doorgang kon vinden.
    Blijkbaar kennen de meeste clubs dergelijke helden, want slechts één wedstrijd in de vierde divisie zaterdag wordt vandaag afgelast. Een virtueel applaus voor al deze toppers!


    Als ik de opstelling in handen krijg is het even puzzelen hoe Klein vandaag de hoogst noodzakelijke driepunter binnen wil harken. Een correctie volgt en daarin verhuist Remco Helms naar de reservebank ten faveure van Tristen Kroeze. Maar ik blijf puzzelen wie hij in de punt van de aanval zal opstellen. Ik houd het in eerste instantie op Frank van den Bosch die die rol in het verre Aalten zo voortreffelijk invulde dat het hem de eretitel ‘De Horzel’ opleverde.
    De rest van de opstelling laat zich eigenlijk logisch invullen: Hensen in de goal, Kroeze, J. Lamme, Aktaou en Kogeldans in de laatste lijn, Kozjak, D. Lamme en Visser op het middenveld en tenslotte Zinga, Van der Veldt en Van den Bosch voorin.
    De bank wordt bevolkt door onze aanstormende talenten Creebsburg, Bakker, Portenge, Perez en de meer ervaren Helms en Vos. Die laatste heeft een wonderbaarlijke genezing doorgemaakt van zijn knieblessure van vorige week. Ik spreek hem even als hij even  zijn neus buiten de catacomben steekt: “De knie voelde al vlug weer beter aan en ik denk dat het alleen maar wat irritatie door een verkeerde beweging was. Woensdag was het alleen nog wat stijvig en donderdag heb ik al weer voorzichtig getraind,” vertelt hij me. Hij begint dus op de bank en dat lijkt me in deze lastige veldomstandigheden niet geheel onverstandig. Reservedoelman is vandaag Olivier Pabon die op zijn beurt de geblesseerde Van Dompzelaar vervangt die met een botscheurtje kampt.
    Ook spreek ik voor de wedstrijd Joost Westland. Deze goedlachse delicatessenhandelaar voorspelt me een 4 – 1 overwinning voor Huizen vanmiddag: “Stop maar met schrijven, let op mijn woorden: 4 – 1!” verklaart hij met een stelligheid waar ik niet aan durf te tornen. Ik help het hem hopen, maar ik verwacht straks een tot de tanden gemotiveerd SDVB dat ongetwijfeld vandaag aan de opmars naar veiliger oorden op de ranglijst zal willen beginnen.
    Bij de Barnevelders staan de voormalige Huizen spelers Rob Knul en Zakaria el Biyar in de basis. Beiden spelers die ik toch wel de nodige kwaliteiten toedicht. Verder zie ik namen als Mengerink, Schefczyk en Van de Streek op de namenlijst. Die 4 – 1 van Westland zie ik dan ook op het eerste gezicht nog niet gebeuren en ik vrees dat we ons met een krappere overwinning zonder meer gelukkig mogen prijzen vanmiddag…
    Als de twee pupilletjes van de week dik ingepakt tegen de kou hun ballen keurig achter doelman Van de Streek hebben geplant, kunnen we dan een aanvang maken voor de tweede helft van de competitie.

    Kans

    We hebben amper onze zitplaatsen opgewarmd als Hidde van der Veldt met een fraaie steekpass Ritchie Zinga lanceert. Op volle snelheid is Zinga niet meer te achterhalen. Ongehinderd stuift hij het strafschopgebied binnen en komt oog in oog met doelman Van de Streek te staan. Een uitgelezen kans om maar meteen wat spijkers met koppen te slaan door SDVB met de neus op de feiten te drukken. Maar alleen voor de Barnevelder doelman komt deze laatste als winnaar uit de strijd als hij de inzet van onze kersverse spits (want hij is het die als diepste spits staat opgesteld en dus niet Frank van den Bosch, zoals ik vermoedde) pareert en de openingstreffer ten koste van een corner weet te voorkomen. Daar grabbelt Van de Streek dan wel even op, maar veel gevaar levert dat niet op.
    SDVB is wakker en begint met fanatiek druk te zetten om het Huizer spel te ontregelen. Dat heeft succes in die zin dat het SDVB dan wel geen directe kansen oplevert omdat men bij Huizen achterin degelijk verdedigt, maar aan lekker voetballen komt Huizen ook niet echt toe nu de ruimtes op het veld zo klein worden gemaakt.
    Zakaria el Biyar maakt het Kogeldans moeilijk die op de grond liggend de bal niet lekker weg krijgt. De kleine dribbelaar laat een schuiver los en treft een geconcentreerd keepende Jaime Hensen op zijn weg. Aan de andere kant is ook Van de Streek geconcentreerd als Theo Visser zich achter een vrije trap op een meter of drie buiten het strafschopgebied zet. Naam en faam van onze topschutter zijn hem vooruit gesneld en het is even alle hens aan dek bij onze gasten uit Barneveld. De bal krult goed om de muur heen, maar Van de Streek weet het lichaam goed achter de bal te krijgen en voorkomt zo dat het leer op het glibberige veld door kan schieten. Ook bij een bal die Van der Veldt in de kluts richting Van den Bosch stuurt, wordt onze kleine middenvelder goed afgeschermd waarop Van de Streek eenvoudig kan rapen.
    Zo verstrijken de eerste tien minuten zonder dat beide ploegen echt serieus voor de wederzijdse doelmannen verschijnen – op die kans van Zinga na, natuurlijk…

    Openingstreffer

    Net als we ons er min of meer bij neerleggen dat dit een moeizaam middagje gaat worden is daar ineens die voorzet van de ijverige Sergio Kozjak. De bal draait hoog in het strafschopgebied en Van de Streek kiest er voor om in de drukte zijn vuisten te gebruiken om de bal weg te boksen. Dat lukt, maar de bal valt even buiten het strafschopgebied voor de voeten van de ongedekt rond dwarrelende Frank van den Bosch. Hij heeft even wat tijd nodig voor de bal lekker voor zijn voeten ligt, maar dan volgt er toch de schuiver waar op de tribune om gesmeekt werd. Door een woud van benen snort de bal richting hoek en deze keer ziet Van de streek de bal te laat om nog effectief naar die hoek toe te vliegen en de 1 – 0 is dan een feit!
    Voor me op de tribune kirt Joost Westland triomfantelijk dat er nog maar drie goals te gaan zijn voor zijn voorspelling werkelijkheid wordt.

    Bibberen

    Het is niet alleen vanwege de kou dat we even bibberen op de tribune, waar de nattigheid nadrukkelijk haar sporen heeft achtergelaten. Met zak- en handdoekjes worden de stoeltjes van het ergste vocht ontdaan, maar het blijft nattigheid troef. Ook bibberen vanwege een diepe bal waar Ricardo Mengerink net iets eerder de voet tegen aan krijgt dan onze centrale verdedigers. Hij tikt de bal tussen de twee verdedigers door en zo in één keer langs de uit zijn doel gekomen Hensen. Mengerink lijkt de bal vervolgens maar voor het binnenschuiven te hebben, maar tot onze opluchting zien we hoe de bal over de achterlijn rolt voor Mengerink bij de bal is om zijn snode plan ten uitvoer te brengen.
    Maikel Jansen ziet dan na een goed half uur spelen Hidde van der Veldt aan voor een medespeler en schuift hem zo de bal in de voeten. Meteen trekt Hidde de pleiterik en stuift ten aanval. Jansen voelt de bui al hangen en blokkeert Hidde de doorgang door hem op te vangen. Iets dat toch echt wel in de categorie ‘onderbreken van een veelbelovende aanval’ thuis hoorde, maar de jonge arbiter Stan Smit houdt voor alsnog de kaarten op zak en Jansen komt weg met een reprimande. Het zou een van de weinige foutjes zijn die de arbiter vanmiddag zou maken.
    Het zou voor Jansen echter slechts uitstel van executie betekenen, want luttele minuten later is hij dan toch aan de beurt als hij opnieuw een overtreding nodig heeft om de sterk opkomende Tristen Kroeze in zijn opmars te blokkeren.
    Op slag van rust dan even wat onvriendelijkheden over en weer als beide teams elkaar geen duimbreed wensen toe te geven en de wederzijdse felheid in de acties verontwaardigde reacties bij beide teams oproept.

    Rust

    Gelukkig kunnen beide teams kort na de onvriendelijkheden even afkoelen en tegelijk opwarmen bij een bakkie thee. Wéér is de marge minimaal en dus uitermate wankel. Eén (letterlijke) uitglijer is voldoende om SDVB weer langszij te brengen. De voorsprong is terecht, want ondanks dat SDVB Huizen het voetballen lastig maakte, was toch wel duidelijk dat Huizen de beter voetballende ploeg op het veld was. Weliswaar maakte Huizen het zichzelf in de slotfase nog even wat lastig, maar tot echte kansen leidde het behoudens de bijna doorbraak van Mengerink verder niet. Een ‘kans’ die in het niets zonk vergeleken bij de opgelegde kans die Huizen in de openingsfase al had laten liggen. En dat maakt de voorsprong een terechte.
    Vooralsnog dus geen reden voor Arnold Klein om in te grijpen en ik zie dan ook geen echter serieuze warmlopers.

    Moed der wanhoop

    Coach Bart Schreuder (broer van…) heeft zijn ploeg in de rust op het hart gedrukt om fanatiek door te jagen en Huizen het spelen onmogelijk te maken. De mannen van Schreuder doen dat met verve en meteen moeten we toezien hoe Huizen zich maar uiterst moeizaam onder die druk tracht uit te voetballen. Anouar Aktaou en Sergio Kozjak zijn even onze stormwering als Shan Biwot het onze defensie verdraaid lastig maakt.
    Maar Huizen weet van de nood ook wel een deugd te maken en bij een van de messcherpe uitvallen waarmee het onder die druk uit weet te komen zet de weer uitmuntend spelende Tristen Kroeze een beeldschone aanval op die door Frank van den Bosch met een ferme pegel wordt afgesloten. Van de Streek pareert, maar de aanval gaat over de andere zijde van het veld verder en nu komt de voorzet strak voor de goal langs waar de bal maar rakelings gemist wordt door onze voorwaartsen.
    Zakaria el Biyar zou zich als een van de beste mensen op het veld etaleren en hij is het dan ook die met een goede soloactie het strafschopgebied in de breedte doorsteekt. De bal gaat naar buiten en komt gevaarlijk voor bij de eerste paal waar Rob Knul opduikt en met een lepe beweging Hensen tracht te verschalken. De bal caramboleert echter rakelings over de kruising.

    Combineren

    Huizen probeert al combinerend de aanval te zoeken. Zinga en Kogeldans zetten opnieuw zo’n fraaie combinatie op en de voorzet veroorzaakt lichte paniek in het Barnevelder doelgebied. De bal schiet door en dan is daar de ijverige Kozjak die alsnog een poging doet Van de streek te passeren. Het ontbrak echter maar net aan de juiste richting en de bal vliegt naast.
    Schreuder brengt dan Cem ter Burg en Stijn van Wolfswinkel voor Shan Biwot en de met geel op het randje opererende Maikel Jansen. Aan Huizer zijde komt Remco Helms Hidde van der Veldt aflossen. Ik had Helms eigenlijk al eerder verwacht, omdat Helms de kwaliteit heeft eigenlijk altijd een groen-geel-shirt te bereiken met zijn passes. En dat kon deze wedstrijd goed gebruiken, want ondanks enkele fraaie combinaties ging er toch vooral veel fout aan weerskanten.
    Huizen wordt door SDVB stevig onder druk gehouden en mijn blikken vliegen om de haverklap naar de klok. Huizen zal de bakens toch echt wat moeten gaan verzetten, want onder deze druk nog een half uur door voetballen, dat moét haast wel noodlottige gevolgen hebben; dit vraagt om brokken…

    Opluchting

    Opnieuw moet arbiter Stan Smit naar de borstzak grijpen als een uitbraak van Ritchie Zinga door Milan van Elten op ruwe wijze onderbroken wordt. De vrije trap levert niets bruikbaars op en we maken ons op voor een zenuwslopend laatste kwartiertje. Huizen moét gewoon punten gaan pakken om weg te blijven uit de regionen die deze competitie straks op een akelige manier uitermate spannend zullen gaan maken voor de betrokken ploegen. Met de moed der wanhoop, maar uitermate geconcentreerd en gedisciplineerd houdt Huizen de rug recht, verdedigt het de broze voorsprong op een manier die recht doet aan de stand op de ranglijst van beide ploegen. En dan is daar ineens Anouar Aktaou die heer en meester blijft over de situatie en een pass het middenveld in stuurt waar Sergio Kozjak de bal goed verovert en door de opgedrongen defensie van onze gasten breekt. Zijn loopje oogt soms wat ‘houterig’, maar dan blijkt hij met dat loopje toch ruim voldoende snelheid te kunnen maken om alleen op Van de Streek af te gaan. Oog in oog met de dapper keepende doelman behoudt Sergio het overzicht en legt de bal breed op de mee op sprintende Frank van den Bosch die glijdend de bal in het verlaten doel schuift: 2 – 0 en Huizen heeft eindelijk de marge die een akelig slippertje kan velen!
    Voor Frank is het meteen zijn laatste actie van de wedstrijd. Met een verkrampte spier moet hij het strijdperk verlaten. Frank speelde eigenlijk een wat minder gelukkige wedstrijd en leed veel balverlies. Balverlies dat hij op zijn geheel eigen wijze steeds weer trachtte te corrigeren. Frank gleed daarbij zo ongeveer het halve veld op zijn achterwerk over en dat gaat een speler uiteraard niet in de koude kleren zitten. Dankzij die niet aflatende inzet en uiteraard die twee beslissende treffers kon hem de titel Man-Of-The-Match echter al niet meer ontgaan…
    Timo Vos mag dan Van den Bosch komen vervangen. Deze doet ook meteen van zich spreken als hij goed over de flank doorzet en een voorzet loslaat die door Theo Visser bij de tweede paal helaas niet helemaal op waarde werd geschat, waardoor de bal uit kansrijke positie naast vliegt. Opnieuw een goede kans die Huizen laat liggen om de wedstrijd definitief naar zich toe te trekken. Ook een voorzet van Sergio Kozjak na een goede pass van Dennis Lamme (die ook weer een voortreffelijke rol op dat middenveld vervulde) was niet aan onze topscorer besteed en het was dus maar goed dat we voor onze doelpunten niet louter van Theo afhankelijk zijn…
    Slangenmens Ritchie Zinga slingert zich door naar de achterlijn en weet er nog een gevaarlijke voorzet uit te persen die wat paniekerig door de Barnevelder defensie wordt geruimd. Ook Zinga en Kroeze mogen dan gaan douchen en Rowdy Perez en Tijmen Bakker nemen hun plekken in voor de slotfase waarin beide ploegen verder geen noemenswaardige activiteiten meer ontplooiden, waardoor Huizen de even terechte als zwaar bevochten overwinning mee de kleedkamers in kon nemen.

    Arnold Klein

    “Nee, het was niet de bedoeling om de tweede helft zóver terug te zakken,” verklaart Klein na afloop. ”Het kan zijn dat de groep dat zo aanvoelde, maar het was niet echt het tactisch concept dat we bedacht hadden. Maar goed: ze hadden dan wel iets meer balbezit die tweede helft, maar je kunt niet zeggen dat ze er nou echt veel kansen uit hebben weten te creëren.
    Ik vond SDVB zeker niet slecht, hoor. Ze hadden er wel voor gekozen om een iets ander systeem te spelen dan ze normaal spelen. Maar dat is uiteraard een keuze van hun trainer. Het speelde ons wel wat in de kaart. Na de wissels stapten ze weer over op 4-3-3 en wisten ze ons meer onder druk te zetten, maar nogmaals: het was niet onze bedoeling om zover terug te zakken als we uiteindelijk gedaan hebben.
    ”Moet je dan met al die snelheid voorin niet veel eerder die wedstrijd op slot gooien?” vraagt Gijs Moerman van de Gooi & Eemlander.
    “Nou, we krijgen na twee, drie minuten al een opgelegde kans en twee minuten na rust nog een keer hetzelfde. Daar hadden we die wedstrijd al met 2 – 0 naar ons toe kunnen trekken. Dat deden we niet en dat was voor de winterstop ook al een probleem voor onze ploeg. Dat zijn momenten waarmee je een wedstrijd gewoon naar je toe moet trekken en makkelijker voor jezelf kunt laten verlopen.”
    Je maakt het jezelf eigenlijk onnodig moeilijk,” vul ik aan.
    “Ja, daar hadden we het van de week ook al over, dat is een manco van deze ploeg waar we hard aan blijven werken. Natuurlijk kan je wat rust in je spel winnen als je je voorsprong weet uit te bouwen, maar je moet toch ook de posities op de ranglijst in ogenschouw houden, want je kon dit toch wel min of meer een veredeld degradatieduel noemen. Dat zijn duels waarin het vaak aankomt op veel kracht en fysieke strijd waarin wij mee moeten. Aan de andere kant: als wij wat meer rust aan de bal weten te scheppen, dan kan je er wat makkelijker doorheen voetballen. Maar dat moet je wel durven om rustig aan de bal te blijven en je niet mee te laten slepen in een voetbalgevecht. Daarbij weet je natuurlijk ook dat zo’n eerste wedstrijd na de winterstop toch een hele speciale is waarin extra krachten spelen en waarin het resultaat gewoon heilig is.
    Ik zag vandaag tot mijn tevredenheid dat de jongens weer alles gegeven hebben, meters voor elkaar hebben gemaakt, tot kramp aan toe.
    Vandaag ontbrak Joshua Lo-Asioe door een schorsing, dus daar moesten we een oplossing voor vinden. Ik wilde op het middenveld ook nog een ‘aanjager’ hebben en dan kom je dus uit bij Frank van den Bosch.”
    Ik vond met name ook Kozjak erg sterk spelen, vanmiddag…
    “Ja, Sergio is ook zo’n speler die even moest wennen aan het systeem en die zichzelf heel bescheiden op stelde nadat hij eigenlijk vier jaar stil had gestaan in zijn ontwikkeling. We hebben veel met hem gesproken en langzaam gebracht, maar nu past hij perfect binnen de groep en heeft zichzelf perfect aangepast en binnen de groep gevoetbald.”
    Je keuze voor Zinga in de spits verbaasde me een beetje. Het is van origine een buitenspeler en in de voorbereiding merkte ik toch wel een beetje onwennigheid op wanneer hij in scoringspositie kwam…
    “Nou ja, ook die keuze valt wel binnen een manier van spelen die we nastreven. We kunnen de keuze maken een wat beweeglijker of een wat statischer spits neer te zetten. Hij moet inderdaad wat trefzekerder worden. Maar ja: bij die kans in het begin had hij heel veel tijd en dan ga je soms teveel nadenken. En het was natuurlijk wel goed gekeept ook…”

    Sergio Kozjak

    We hadden natuurlijk in Frank van den Bosch met zijn twee goals een terechte Man-Of-The-Match, maar ik vond jou over de gehele wedstrijd bezien toch ook wel een serieuze kandidaat…
    “Ik ben zelf ook zeker tevreden. In het begin moest ik er wel een beetje ‘inkomen’, met Sergae Kogeldans om die hoog opkomende back op te vangen, maar we hebben dat uiteindelijk goed opgepakt en hebben we uiteindelijk weinig tot niets weggegeven.”
    Je hebt heel veelzijdig gespeeld vandaag: aanjager, rots in de branding en soms zelfs aanvalsleider…
    “Ja, dat was ook een beetje de rol die ik vandaag had gekregen. Ik moest in eerste instantie gewoon mijn opkomende back afstoppen en me daarmee verdedigend laten zien. Maar ik moest aanvallend ook gewoon meedoen en in de counter er al helemaal overheen gaan. Ik heb mijn best gedaan om daar zoveel mogelijk in mee te kunnen doen, zoveel mogelijk te kunnen brengen voor het team. Dat waren wel veel meters die gelopen moesten worden, maar het ging wel goed voor mijn gevoel.”
    Vind je het gek als ik stel dat je ‘groeiende’ bent?
    “Dat kan! Bedankt, dat vat ik op als een compliment. Ik merk zelf wel dat ik meer ‘rust’ in mijn spel heb. Ik ben nu een beetje af van die drang om mezelf te bewijzen omdat ik nieuw bij de club ben. Ik heb het gevoel dat ik nu stabieler in de groep lig en dat ik gegroeid ben in het systeem dat we spelen…”
    Die rust in je spel die je zelf aangeeft, zagen we vooral terug op het moment waarop jij alleen op die keeper afgaat en toch oog houdt voor Frank van den Bosch…
    “Ja, op dat moment staan we 1 – 0 voor en natuurlijk had ik hem zelf ook wel graag willen scoren, maar Frank stond eigenlijk voor open goal, dus dan is het mijn taak voor 100% om die bal af te geven…”
    Maar goed: je moet het dan nog wel zien, je moet het kunnen, en moet het op kunnen brengen om die kans aan een ander te gunnen…
    “Het was gewoon een goed opgezette aanval met Frank. Ik hoefde hem eigenlijk alleen maar voor teleggen opdat hij hem er in kon laten rollen. Het was ook noodzakelijk dat hij erin ging…”

    Dennis Lamme

    Een andere uitblinker in mijn ogen was onze jonge middenvelder Dennis Lamme. Met de week lijkt Dennis te groeien, niet alleen fysiek, maar zeker ook in zijn spel. Een zekerheidje…
    “Haha, voor mijn gevoel is het alweer een tijdje geleden!” lacht hij als ik hem even apart neem.
    “Je was samen met Sergio Kozjak voor mijn gevoel een uitblinker bij Huizen…”
    “Ah, dank je wel! Ja Sergio Kozjak was ook echt goed vandaag!”
    ’t ‘Jochie’ van destijds, dat zie ik al een hele poos niet meer terug. Ik denk dat jouw naam als een van de eersten op het wedstrijdformulier wordt ingevuld…
    “Ja, ik zit er momenteel lekker in! Ik ben blij dat ik ook deze eerste wedstrijd weer speel en ik moet ook zeggen dat deze positie me wel lekker ligt. Ik heb wat meer het veld vóór me, kan de ballen wat meer versturen, naar Theo Visser bijvoorbeeld. Maar ook de kopduels gaan lekker. Als je eenmaal in die flow zit, dan blijf je goed gaan. Ik voel ook het vertrouwen dat de staf en het team in me heeft, dat ik geen ‘twijfelgeval’ meer ben. Als je dat voelt, dan kom je als vanzelf wel lekker in je spel.”
    Ik stond laatst met je vader in de kantine te praten en vroeg toen waar jouw ‘plafond’ zou liggen…
    “Ik heb zeker ambitie om de top van het amateurvoetbal te halen. En dat wil ik op dit moment vooral met Huizen te bereiken. Ik denk dat handhaving gewoon zonder meer moet kunnen lukken en dan wellicht volgend seizoen nog hoge ogen te gaan gooien. Als ik kijk hoe het nu in mijn eerste jaar vierde divisie gaat, dan denk ik dat ik nog wel een treetje hoger aan moet kunnen. Ja, ik denk dat ik dat wel aan zou kunnen… Misschien als ik op mijn top ben, op mijn achtentwintigste of zo…
    Ik moet wel fysiek nog verder groeien. Ik merk nu al dat dat met de jaren komt. Het is niet zo dat ik nu meer in de gym zit of zo, maar ik merk gewoon dat ik steeds sterker word.”
    Ik was ook blij je moeder weer op de tribune te zien…
    “Ja, ik ook! Ik had haar vanwege de kou eigenlijk niet verwacht vandaag. Ik zag haar in de rust ineens zitten en dat gaf me wel een ‘boost’, ja.  Het gaat eigenlijk relatief heel goed met haar. Deze periode is sowieso een lastige periode, maar gisteren hebben we goed nieuws gehad: ondanks dat de chemo gestopt is, is de kwaal de afgelopen drie maanden niet verergerd! Ze heeft een MRI gehad en dat was dus heel bemoedigend dat de situatie momenteel stabiel is…”
    Daarmee relativeert het voetbal natuurlijk ook meteen…
    “Ja natuurlijk, zeker! Gisteren toen we het nieuws kregen was ik ook niet echt direct met de wedstrijd van vandaag bezig, maar voelde ik meer blijheid vanwege die goede uitslag van de MRI!”
    Dan feliciteer ik je eigenlijk meer met je moeder dan met die driepunter van vandaag!
    Je hebt wel eens spelers van wie je zegt: ‘daar zit een goede kop op!’ En Dennis is er daar zeker één van!

    Apenstaartjes kijk op de zaak

    Drie kostbare punten in de tas. Ik memoreerde al eerder dat Huizen een kleine oase vormt in het rechter rijtje op de ranglijst met een positief doelsaldo. Vijf-plus, waar de twee ploegen boven ons min-vijf en min-negen als saldo met zich mee torsen. Daarmee bevinden we ons als aanvoerder van het rechter rijtje op de plek waar ik ons voor dit seizoen inschat. Als we hier aan het eind van het seizoen nog steeds staan, dan denk ik dat we gewoon tevreden kunnen zijn. Niet dat ik geen hogere notering ambieer of uitsluit, maar ik denk dat we ook realistisch moeten zijn, wetende dat tegen het eind van het seizoen er vaak vreemde dingen gebeuren op die ranglijsten. We staan nu zes volle punten los van de gevarenzone en dat lijkt veel, maar twee ongelukkige speelrondes en je staat er zomaar ineens weer tussen. Het is dus zaak de puntenreeks door te trekken en een serietje zonder nederlagen neer te zetten.
    Aanstaande zaterdag gaan we naar Amsterdam, naar WV-HEDW – één van die twee ploegen die direct boven ons bivakkeren. Eén puntje scheidt ons slechts en een overwinning loodst ons dan ook meteen het linker rijtje binnen, waarbij Buitenpost bij een voor ons gunstige uitslag tegen Berkum mogelijk nog een soort ‘bijvangst’ zou kunnen worden. De week erna komt rode lantaarn drager d’ Olde Veste op bezoek op de Wolfskamer. En daar hebben we nog iets tegen goed te maken. Het is dus zaak om de volle winst uit de eerste drie ontmoetingen van 2023 te peuren. Het zou een fraaie uitgangspositie vormen voor de daaropvolgende ontmoeting als we uit naar Flevoboys moeten. Flevoboys, dat ongetwijfeld dezelfde revanchegedachten naar ons toe zal hebben na de 5 – 0 oorwassing die ze op de Wolfskamer ontvingen. Maar goed: eerst maar eens zien hoe we uit Amsterdam terug komen, voorlopig kent Huizen in 2023 louter overwinningen. Eens zien hoe lang we dat weten vol te houden!
    Ik hoop u dan ook weer massaal op sportpark Middenmeer te treffen om onze mannen naar de overwinning te supporten!

    Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via 

    ron apenstaartje rtpsoftware punt NL

    Het uitgebreide verslag met de interviews volgt in de loop van zondag

    Gerelateerde artikelen