Verrassend: Huizen - Flevo Boys 5 - 0

Resultaten uit het verleden

Mijn enige herinnering aan Flevo Boys dateert al weer van jaren her. Ik herinner me een uitermate regenachtige avond in de polder waarbij ik verslag deed vanuit de kantine. Maar ik vraag me af of mijn geheugen me geen loer draait: mijn app’je met voetbaluitslagen vermeldt een viertal voorgaande ontmoetingen tussen onze clubs: in seizoen ’82-’83 zaten we samen in de competitie en leken de krachtsverhoudingen met 2-1 en 1-0 redelijk in evenwicht. Daarna aan het begin van deze eeuw nog twee oefenwedstrijden waarbij Huizen met nipt verschil aan het langste eind trok met 1-1 en 3-2.

Bekijk de doelpunten hier terug

We zijn nu echter een voetbalgeneratie verder en dan zeggen resultaten uit het verleden al helemaal niets meer. Wat wél wat zegt, is de 4-7 van de Flevo Boys in Utrecht tegen het toch niet misselijke DHSC. Ongetwijfeld zal de uitslag wat vertekend zijn, maar hij stáát wel. Huizen is dus gewaarschuwd.
Huizen hield aan de wedstrijd in Steenwijk tegen d’ Olde Veste vooral een katterig gevoel en de complimenten van Olde Veste coach Dick Krommenhoek over. Krommenhoek die ons – ondanks de 3-1 nederlaag – toch de beste ploeg vond waar hij tegen gespeeld had. Je koopt er niks voor, maar het is wel prettig te constateren dat het vermeende overwicht dat we daar aan de dag legden niet alléén het gevolg was van een geel-groen brilletje.
De opstelling van onze gasten zegt me niet veel, geen van de namen komt me bekend voor.
Huizen opent in de gekende basisformatie, waarbij opvalt dat smaakmaker Rowdy Perez niet op het wedstrijdformulier voorkomt: hij speelt in Onder23. Ook Tim Boterenbrood zit niet bij de selectie vandaag. Een onwillige kniepees houdt hem uit voorzorg aan de kant.

Terwijl ik in het gezelschap van de beide pupillen van de week mijn eerste aantekeningen in de bestuurskamer maak, klettert er een mega-regenbui op het terras. Dat belooft wat. Maar het is héél wisselvallig weer, want als ik naar mijn stekje op de tribune wandel, glanst het natte veld in een heerlijk herfstzonnetje.
Op de tribune wacht me een onaangename verrassing. Niet alleen moet ik mijn schrijftafeltje weer eerst ontdoen van de etens– en limonaderesten, maar ook heeft Omroep Flevoland gemeend hun camera midden op de tribune te moeten posteren. Het ontneemt me het zicht op een goed deel van het strafschopgebied. En dat is toch wel het gedeelte van het veld ‘where the action is’. Ondanks mijn verzoek of hij een paar treetjes hoger wil gaan staan, volhardt de man die bij die camera hoort halsstarrig in deze plek met de mededeling dat hij hier door het bestuur is neergezet. Navraag leerde me dat daar geen sprake van was en ik moest even de neiging onderdrukken dat pokkending met een ferme karatetrap de tribune af te schoppen. Aangezien mijn wrakke gestel dat soort atletische toeren niet meer aankan, laat ik dat idee maar vlug varen en staar mokkend naar die sta-in-de-weg…
De Flevo Boys maken in hun Ajax-tenue een imponerende indruk. Grote sterke kerels ook. Het voorgevoel voelt niet echt lekker, vandaag. Chagrijnig als ik ben door die cameraterrorist, fleur ik van de aanblik van dat polder keurkorps ook niet echt op.
Even wat verwarring mijnerzijds als het wedstrijdformulier een doelman met rugnummer 25 vermeldt, maar de doelman met het enige nummer dat een doelman hoort te hebben op de rug het veld betreedt. Zou dan toch de op het formulier bij de reserves vermelde nummer 1, Marco Bismeyer Vicente, zijn gaan keepen?
Mijn tafelgenootjes Boas van As en Yaseen Hasni van s.v. Huizen Onder 9-1, stuiven met speels gemak richting doelman Matyas van Zorge (ik ga er maar even vanuit dat hij het toch is die met rugnummer 1 onder de lat staat bij Flevo Boys) en met twee heerlijke schuivers prikken zij de eerste ballen achter de Flevo doelman. Nu Huizen 1 nog. Zou dit goede voorbeeld ook goed doen volgen?

(Foto's: Henk Heijnen Fotografie)

Kreun…

Het is Frank van den Bosch in de eerste minuut wat te gehaast afdrukt en een simpel balletje voor Van Zorge produceert. ‘Loop nou dooohoor!’ buldert Arnold Klein vanaf de zijlijn. Maar het leed is al geschied en Van Zorge kan de bal simpel oprapen.
Hoewel Huizen dus voortvarend begint, slaat dat helaas snel om. De nederlaag van vorige week heeft denk ik toch nog wel wat onzekerheid in de hoofden van de mannen achtergelaten. Eerst een lastige inworp, die resulteert in een zwakke terugspeelbal waar Johan Tiems wel brood in ziet. Hensen wil het dan voetballend oplossen en speelt de bal zó in de voeten van Aran Nijboer die de bal maar voor het inleggen heeft. Hij gunt zich gelukkig te weinig tijd met de aanstormende Dennis Lamme in de nek en produceert een simpele afzwaaier die ons opgelucht doet ademhalen.
Die opluchting is helaas van korte duur, want Flevo Boys ruikt bloed en zoekt via onze linkerflank de aanval. De bal komt voor en van een meter afstand weet Timon Rorije de bal óp het doel te krijgen. Sommige kansen zijn honderd procent en daar was dit er zeker één van!
Huizen kruipt dus door het oog van de naald en maakt daar zelfs een slalommetje in.
En daarmee is het leed nog niet geleden. Huizen blijft slordig in de opbouw, lijdt veel balverlies en we houden ons hart vast: dit gaat geen leuk middagje worden voor alles met een geel-groen hart…

Asjemenou…

Huizen ploetert verder. Een aanval via Theo Visser lijkt op niets uit te lopen. Flevo Boys krijgt de bal echter niet lekker weg en dan mag ineens Sergae Kogeldans als een duveltje uit een doosje opstomen en voorzetten. De inlopende Joshua Lo-Asioe leidt de aandacht af en dan komt Hidde van der Veldt op de penaltystip vrij en haalt nuchter uit. Tot ieders verbazing staat Huizen dan geheel tegen de veldverhouding in met 1 – 0 voor! Wat ons vorige week overkwam, lijkt nu het droeve lot van de Flevo Boys: goed spelen, kansen krijgen en missen en dan tegen alle redelijkheid in een goal om je oren krijgen.
De koek is nog steeds niet op voor Huizen, dat ineens met veel meer zelfvertrouwen speelt. Goed werk van Visser die zijn noeste arbeid afrondt met een pass op Hidde van der Veldt. Deze verslikt zich op de achterlijn in zijn eigen schijnbeweging en de aanval vindt een roemloos einde met een achterbal. Ron Janzen moet alle zeilen bijzetten om te voorkomen dat een snelle 1-2 weer tot voor Van Zorge kan worden doorgevoerd. De corner wordt kort genomen en lijkt op niets uit te gaan draaien als de bal via via naar de andere kant van het veld verhuist. Felitciano Zschusschen is daar de architect op het middenveld die met een prachtige pass het spel weer van links naar rechts verlegt. Daar zetten Hidde van der Veldt en Anouar Aktaou een heerlijke 1-2 op waarna Anouar de bal onder doelman Van Zorge door jaagt: 2 – 0! Geen sterk moment van de doelman die nog een pittige middag tegemoet zou gaan.

Afronden

Er op en erover! Meteen na de aftrap pikt Theo Visser de bal op en stevent op Van Zorge af. Zijn uithaal van buiten de zestien is de doelman opnieuw te machtig en de 3 – 0 floept aan op het scorebord. Het is een haast onwerkelijk gevoel, deze ommekeer: van stuntelende ploeg zonder zelfvertrouwen naar een met speels gemak scorend keurkorps!
Huizen ruikt bloed. Het gaat haast té makkelijk! De 4 – 7 toont echter aan dat ‘merkwaardige’ uitslagen met deze tegenstander niet onmogelijk zijn. Het is zaak om Flevo Boys op de pijnbank te leggen, vóór ze zich herpakken.
Het is Frank van den Bosch die de aanzet tot de volgende dreun geeft. Zijn voorzet wordt door Ron Janzen met het bovenbeen bijna in eigen doel gewerkt. Ik kan me niet voorstellen dat hij zó op doelman Van Zorge terug had willen spelen, want deze moet met een ferme snoekduik de bal uit zijn goal ranselen. En dan is daar Joshua Lo-Asioe die de bal met feilloze precies alsnog achter Van Zorge prikt en zo zelfs de 4 – 0 in de boeken jaagt.
Hoewel de wanhoop in de pogingen van onze gasten doorsijpelt, blijven ze toch op zoek naar een wondertje. Timon Rorije haalt vernietigend uit, maar ziet zijn inzet geblokt in een defensie die nu geen scheurtjes vertoont. Ook Giedo de Weerd verschijnt nog een keer kansrijk voor Hensen, maar onze doelman had een weddenschap lopen dat hij de nul zou houden en dat maakte hem extra gemotiveerd.
Aan de andere kant glijdt Marc Reussing een voorzet net voor de voeten van Felitciano Zschusschen weg. De bal gaat richting cornervlag en doelman Van Zorge gaat dat avontuur aan en begint een soloactie die deze keer wél goed afloopt. Flevo Boys lijkt het spoor nu toch echt lichtelijk bijster. En dat levert toch wat gefrustreerde acties her en der op. Arbiter Jordi Delsink moet Willem Huizing even tot de orde roepen als hij Visser onderuit trekt. Delsink houdt het bij een vermaning. Kort voor rust kan hij dan toch niet om geel heen als Said Hassan zich dan vergrijpt aan de alom aanwezige Joshua Lo-Asioe.
Diezelfde Lo-Asioe geeft dan wat makkelijk een corner weg en de scherpte lijkt er wat af bij Huizen door deze ruime voorsprong. Gelukkig maakt een speler van Flevo Boys hands voor er iets gevaarlijks met de bal gedaan kon worden en zo haalt Huizen dus ongeschonden de rust.

Rust

Huizen gaat dus met een comfortabele 4 – 0 stand de kleedkamer in. Alsof de weergoden er op hebben gewacht barst er meteen weer een fikse hoosbui los. Na het aarzelende en onzekere begin herpakte Huizen zich op wervelende wijze en legde Flevo Boys stevig op de pijnbank.
Na de 4 – 0 sloop er iets van gemakzucht en nonchalance in het spel van onze mannen, maar onze gasten waren niet bij machte daar gebruik van te maken.
Op het veld alleen wat spelers van Flevo Boys die zich serieus aan het opwarmen waren. Ik vermoed dat coach Arjen Postma (oud eerste elftal speler van Flevo Boys,175 competitiewedstrijden en 55 doelpunten!) met wat wissels het tij zal trachten te keren.

Wissels

En hij wisselt! En niet zo’n beetje ook! Niet minder dan vier wissels tegelijk betreden het veld. Ron Janzen, Said Hassan, Giedo de Weerd en Timon Rorije mogen zich lekker gaan douchen en Yander Zandbergen, Gerben Visser, Thom Bos en Thomas Potters moeten proberen het gestrande Flevoschip weer vlot te trekken.
Jaime Hensen krijgt na twee minuten een rare hoge bal te verwerken. Het is zo’n typische twijfelbal rand zestien. Je hoort hem haast denken: ‘Zal ik ‘m trappen? Zal ik ‘m koppen? Of zal ik ‘m vangen?’ Met Johan Tiems op volle snelheid in aantocht blijft Hensen opmerkelijk kalm: na de stuit kan hij de bal rustig vangen en kunnen wij weer opgelucht ademhalen.
De overtuiging is weg bij de Boys uit de polder. Dat blijkt wel uit het ‘terugspeelballetje’ van invaller Gerben Visser dat Jaime Hensen moeiteloos op kan rapen. Diezelfde Gerben Visser houdt de bal even later knap binnen de lijnen en ziet zijn voorzet nu geblokt door Anouar Aktaou. De corner die dat voor de Flevo Boys oplevert gaat hoog voorlangs. Het lijkt haast wel alsof de mannen uit Emmeloord iets hebben van ‘Laat ook verder maar zitten’, alsof ze tien minuten na rust al naar het eindsignaal verlangen.

Doodsteek

Visser krijgt een heerlijke bal aangespeeld van Zschusschen en neemt doelman Van Zorge onder vuur. Doelman Van Zorge moet lossen en de defensie weet met veel kunst- en vliegwerk de zaak te klaren.
Felitciano Zschusschen blijft maar strooien met slimme ballen en presenteert zich vandaag als hét geraffineerde schakelcentrum van Huizen. Opnieuw stuurt hij met een bekeken kopbal de bal in de loop van Frank van den Bosch. Helaas krijgt Frank de bal in dat drukke strafschopgebied niet lekker onder controle, maar de manier waarop Zschusschen hem bediende was werelds!
Het zat Frank niet echt mee vanmiddag. Hidde van der Veldt spleet de rood-witte defensie weer open en hoewel de voorzet op maat is ziet de Emmeloorder defensie toch kans de bal te onderscheppen.
Weer Van der Veldt op volle toeren en stuurt Sergae Kogeldans op avontuur. Bal voor en Van den Bosch glijdt in om de bal achter doelman Van Zorge te werken. Hij raakt de bal echter maar half en ziet zo deze kans verloren gaan.
Joshua Lo-Asioe gaat dan op avontuur en dreigt het strafschop binnen te glippen. Met een tackle van achteren op de kuit van onze nijvere middenvelder brengt invaller Yander Zandbergen de aanval tot staan. Arbiter Delsink is onverbiddelijk en trekt het rood uit de borstzak. Een invalbeurt van slechts 22 minuten dus voor Zandbergen die daarmee zijn ploeg eigenlijk de doodsteek geeft, want hoewel de eerste poging van Anouar Aktaou in de muur strandt, krijgt hij kort daarop een herkansing en deze keer is het wel raak: spijkerhard slaat de bal langs de rood-witte muur en de paal binnen; de 5 – 0 is een feit…

Ongenaakbaar

Wie nog enige twijfel over de uitkomst van deze wedstrijd mocht hebben gehad, die kon nu toch echt wel met een gerust hart onderuit zakken. Arnold Klein haalt de aangeslagen Joshua Lo-Asioe van het veld en brengt alleskunner Remco Helms.
Na een krachteloos schot van Johan Tiems dat geen problemen opleverde voor doelman Hensen, komen ook Laurens Kooij, Sergio Kozjak, Simon van den Abeelen en Timo Vos binnen de lijnen om Theo Visser, Hidde van der Veldt, Frank van den Bosch en Felitciano Zschusschen af te lossen. Het is er nu echt de wedstrijd naar om veel spelers minuten te laten maken.
Een speler die ik zeker nog even wil vermelden is die onopvallend, maar uitermate degelijk spelende Tristen Kroeze. Kroeze glijdt een minuut of tien voor tijd een voorzet keurig uit de doelmond voor Flevo Boys er gevaarlijk kon worden. Voor mij toch zeker één van de kanshebbers voor de dinerbon van restaurant La Maison!
Vijf minuten voor tijd komt het kratje bier van Hensen dan toch nog in gevaar: Johan Tiems verschijnt alleen voor onze doelman die goed zijn goal verkleint. Tiems durft de inzet nog niet aan en gaat in de hoek van het strafschopgebied een voetballend duel aan met onze doelman. Tiems weet zich vrij te draaien, trekt naar binnen en haalt uit. En dan is daar tóch weer die dekselse doelman Hensen die zich alsnog vanuit kansloze positie in de baan van het schot weet te werpen. Een wereldredding, waardoor dat kratje bier uit die weddenschap ongetwijfeld extra lekker zal smaken!
Het leed had nog groter voor Flevo Boys uit kunnen pakken als invaller Simon van den Abeelen zijn prachtige krulbal langs de goede kant van de paal had weten te sturen en Remco Helms bij de eerste paal niet op doelman Van Zorge was gestuit. Maar het kan niet altijd feest zijn en Huizen weet met deze 5 – 0 dat de plek in het linker rijtje voor deze week weer gewaarborgd is.

Arnold Klein

“Heb jij soms deze week wat aandacht besteed aan dat afwerken na vorige week?”
“Grinnik, Ja!” beaamt Arnold Klein mijn vermoeden. “Maandag zijn we daar mee begonnen, de lijn hebben we doorgetrokken op dinsdag. We hebben heel erg de nadruk gelegd op de loopacties voor de goal en hoe de voorzetten afgeleverd dienden te worden.”
“Wat vorige week maar niet wilde lukken, ging vandaag van een leien dakje. Maar de eerste tien minuten hield ik mijn hart vast…”
“Dat ben ik met je eens! Dit was met afstand de slechtste opening die we dit seizoen gespeeld hebben. Met die 5 – 0 ben je geneigd te stellen dat Flevo Boys er niets van kon, maar dat is niet waar! Ik vind Flevo Boys ook vandaag een hele goede ploeg. Ik vond ze heel erg sterk in de omschakeling. Dat was ook zo toen ze tegen DHSC speelden, dat is ook een ploeg die wil voetballen en Flevo Boys heeft laten zien dat ze daar zeven keer konden scoren. Ik weet dat de tegenstanders jouw stukjes ook veel lezen, dus ik ga niet verklappen welk wapen we daar tegen hebben gebruikt, maar dat pakte goed uit en haalde de angel uit hun spel. Na de 1 – 0 raakten ze ook een beetje van slag en maken wij vrij snel daarop ook de 2 –0 en 3 – 0. Als het dan binnen een half uur zelfs 4 – 0 wordt, dan weet je dat het ‘klaar’ is…”
“Je had vandaag onze jonge smaakmaker Rowdy Perez met de Onder23 meegestuurd. Waarom was dat? ‘n Roulatie systeem?”
“Nee, ik geloof niet zo in een roulatiesysteem. Hidde is op dit moment gewoon duidelijk onze eerste keus voor die plek. Hidde heeft gewoon een tijdje last gehad en was niet helemaal fit waardoor ik hem niet kon inzetten. Rowdy heeft hem toen uitstekend vervangen. Ik heb dat ook met Rowdy doorgesproken en aangegeven dat ik een achttienjarige speler niet voor de bank mee ga nemen, maar dat ik die liever laat spelen in de Onder23. Wetende ook, dat tegenstanders gewoon fysiek sterk zijn. Ik wil Rowdy alleen brengen als het echt nodig is. Negentig minuten lekker voetballen vind ik beter voor de doorontwikkeling van een jonge speler. Hij is licht, een talent, maar hij moet nog wel stapjes gaan maken. Ik heb hem ook aangegeven waarin hij die stapjes moet gaan maken.”
“Ik heb de indruk dat iedereen van iedereen kan winnen. Een competitie zonder duidelijke titelkandidaat…”
“Nou, dat weet ik nog zo net niet. In mijn ogen is Eemdijk nog steeds een duidelijke kandidaat en heb ik ook Genemuiden nog heel erg hoog zitten. De uitslagen zijn soms wel raar, want zoals ik net ook al aangaf ook Flevo Boys is écht geen slechte ploeg, maar we winnen wel met 5 – 0. Vorige week was d’ Olde Veste misschien een wat mindere ploeg en daar verlies je dan gewoon met 3 – 1.
Je moet deze competitie op het juiste moment scoren en vandaaruit de wedstrijd naar je hand proberen te zetten. Uiteindelijk zijn er altijd kansen en bedreigingen. Bij sommige supporters leeft de gedachte dat we bij de eerste vijf moeten eindigen, maar ik houd op het moment nog gewoon vast aan onze eerste prioriteit van directe handhaving. Wat we daar bovenop door kunnen bouwen, dat bouwen we door, maar het belangrijkste is de handhaving.
Volgende week treffen we weer zo’n bedreiging, DHSC. Weer een heel goede voetballende ploeg waar we weer zullen moeten zoeken naar hun mindere kwaliteiten waar we er weer met nieuwe frisse energie tegenaan zullen moeten gaan.”

Arbiter Delsink

Na afloop neem ik arbiter Jordi Delsink even apart om zijn beleving van de wedstrijd even te peilen.
“Ik ben er niet voor om de teams te bespreken, maar gewoon om de spelregels te hanteren. Huizen liep snel uit naar 4 – 0 waarmee de wedstrijd normaal gesproken wel gespeeld is. Maar je weet natuurlijk nooit wat er in zo’n tweede helft nog kan gebeuren.”
“Wat heeft u precies bij die rode kaart geconstateerd? Ik kon vanaf de tribune niet goed waarnemen wat er precies gebeurde…”
“Ik sta op een metertje of vijftien van de situatie en zie de noppen van die nummer acht met snelheid op de kuit komen van de speler van Huizen. En dan is er maar één straf en dat is de rode kaart. Verder waren de vier gele kaarten dié ik getrokken heb verder voldoende.
Al met al kijk ik met voldoening terug op deze wedstrijd. Ik ben voor mijn gevoel niet bepalend voor het verloop van de wedstrijd geweest en dat vind ik het belangrijkste. Ik heb één speler van Flevo Boys (Willem Huizing, red.) even aangesproken omdat hij een tegenstander bij de schouder pakte, dat vond ik gezien de situatie voldoende…”

Timo Vos

“Dit waren je eerste minuten weer, he?” constateer ik samen met een van oor tot oor glunderende Timo Vos die het begin van dit seizoen met een knieblessure aan zich voorbij moest laten gaan.
“Ja heerlijk! Het is wat sneller gegaan dan ik had verwacht, maar het is heerlijk om er weer te staan. Ik had van de week lekker getraind zonder pijn of terugslag. Maar ik was wel een beetje gespannen hoe het nu in de wedstrijd zou gaan, dat was toch even afwachten, ook hoe het zou zijn met de conditie. Bij die laatste actie had ik inderdaad wellicht de bal beter af kunnen geven, maar ik had toch ook best wel wat gretigheid om na al die tijd weer wat te laten zien. En ik viel met 5 – 0 in, dan permitteer je je toch wat makkelijker een actie dan als het nog maar 1 – 0 staat.
Ik heb me wel een beetje lopen verbijten toen ik warm mocht gaan lopen, ik wilde er zó graag in en toen het eindelijk zover was voelde het natuurlijk ook meteen weer goed…”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Wat een opluchting! Na dat rammelende begin met veel foute passes en twee dotten van kansen voor Flevo Boys viel het kwartje nou weer eens de voor ons goede kant op. Een scoreverloop waar je alleen maar van kunt dromen en een uitslag waarmee je je kop toch even boven het maaiveld uitsteekt.
Zoals ik al in het gesprek met Arnold Klein aangaf, is het een competitie waarin ik in ieder geval nog niet echt een favoriet weet te ontdekken. Vier speelrondes verspeeld en nu is er al geen ploeg meer ongeslagen. Iedereen wint van iedereen, alle tegenstanders zijn aan elkaar gewaagd. Berkum dat ik toch best een heel behoorlijke ploeg vond staat stijf onderaan en ook wij verloren vorige week van de toenmalige rode lantaarndrager. Ook een goede ploeg als Genemuiden staat bedrieglijk laag in het klassement. Een klassement uiteraard dat na vier speelronden nog weinig zegt.
Toch wil ik niet weglopen voor de verwachtingen voor dit seizoen. Huizen is door geen van de tegenstanders die we nu gehad hebben echt weggepoetst. Ook de enige nederlaag die we leden had een zuur nasmaakje dat naar ‘eigen schuld, dikke bult’ smaakte. Ook de voorbereiding gaf toch al wel enige indicatie van de kracht van dit Huizen.
De weg is nog lang en ik ben het met Klein eens dat we eerst maar eens moeten zorgen een stabiele Vierde Divisionist te worden. We moeten ook niet ‘uit onze krachten groeien’. Wat dat betreft hebben we wel leergeld betaald met dat jaartje derde divisie dat een vrije val inluidde die ons uiteindelijk in de eerste klasse deed belanden. We zullen niet alleen als team, maar zeker ook als club moeten groeien voor we stappen kunnen gaan maken. Dus nu eerst maar eens zorgen dat we ons in de loterij die deze competitie haast is zonder zorgen veilig kunnen spelen en dan van daar uit maar eens verder zien. Zeven uit vier vormt daar een prima begin voor. Een resultaat waar ik op voorhand zo voor getekend zou hebben!

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via 

ron apenstaartje rtpsoftware punt NL