Wederopstanding: Huizen – DETO 2 – 2

Door Eendracht Tot Overwinning

Kent u dat gevoel ook? Opstaan met het ondefinieerbare gevoel dat er iets ‘mis’ is? Ik ben geen ochtendmens en het duurt dan ook even voor ik deze vage steen op mijn maag waar ik mee wakker word een beetje kan duiden. Voetbal… Onze onvolprezen Dirk Bunschoten memoreerde het al: ‘Mensen die niet van voetbal houden, leiden een gelukkiger leven…’ Want als de koude washand mijn ergste slaap heeft weggewassen keert het besef terug waar ik dan zo mee in mijn maag zit: Ajax kansloos uitgeschakeld in Europa, Huizen dat eerst tegen de Ajax amateurs en later in de stromende regen tegen AGB het onderspit moest delven, dan de vernedering van Oranje tegen Frankrijk daar nog eens overheen. Nu heb ik persoonlijk niet zoveel op met ons nationale elftal, maar ik ben chauvinist genoeg om dit toch pijnlijk te vinden.
En vanmiddag moeten we dan met een sterk gehavende selectie tegen het sterke DETO aantreden. Midweeks al amper dertien fitte veldspelers op de been kunnen brengen, het uitvallen van onze kleine aanjager Frank van den Bosch, spits Felitciano Zschusschen al wekenlang slechts toeschouwer, onze topkiller Theo Visser nog steeds in de lappenmand, steunpilaar Jeroen Lamme uitgeschakeld… Nee, ik kan nou niet echt zeggen dat ik met veel optimisme naar half drie uitkijk…
De winderigheid maakt dat ik het vandaag niet volmondig een ‘lekker voetbalweertje’ durf te noemen. Een straffe wind dondert dwars over het veld. Maar ja: na afgelopen woensdag valt alles mee! Het ‘Je zit in ieder geval droog,’ klinkt in alle begroetingen door als ik me in de bestuurskamer nestel om de opstellingen door te nemen.
En die opstellingen maken me niet echt vrolijk, want mijn lijstje met geblesseerden blijkt nog niet eens volledig: ook de makkelijk scorende Sergio Kozjak heeft zich met een hamstringblessure onder de tribuneklanten gevoegd.
Twaalf punten staat Huizen los van de gevarenzône. Dat lijkt een hoop, maar vier wedstrijden op rij verliezen met in de achtervolging clubs die ‘ineens’ ook punten gaan pakken, en je ziet die marge slinken als sneeuw voor de zon.
En dus worden er noodmaatregelen getroffen en tot mijn verbijstering zie ik de naam van Sebastian van Kammen op het formulier verschijnen. Nou had hij me laatst toevertrouwd pas nieuwe kicksen te hebben aangeschaft, maar dat leverde na ruim een jaar uit de roulatie geweest weinig meer balcontacten op dan met de handen op de rug een balletje de kring in tikken bij het positiespelletje dat de selectie voor aanvang altijd ter opwarming speelt. Weliswaar start Sebastian op de bank en is er an sich niets mis met de voetballende kwaliteiten van deze oudgediende, maar er bestaat toch ook zoiets als wedstrijdritme en hoe zit het met zijn conditie? Hoe je het wendt of keert: het lijkt me toch iets van een ‘noodgreep’ als je een beroep moet doen op dit soort spelers.
Ook Lars van der Wal mag weer zijn opwachting in de basis maken. Sergae Kogeldans is nog niet voldoende hersteld om al te kunnen spelen en zal zich later dik ingepakt op de tribune nestelen.
Ook een opvallende naam op de lijst van bankzitters is de naam van Theo Visser die voor het eerst sinds februari weer van de partij is. Maar ook daarvan vraag ik me af in hoeverre dit een noodgreep van Arnold Klein en zijn staf is. Hoe inzetbaar is onze doelpuntenmachine al?
Het inschieten laat zien dat Helms geen ‘killer’ is, zijn bal zoeken ze nu nóg denk ik. Maar Timo Vos laat tussen neus en lippen even een paar striemende strepen los die me als voormalig doelman de stuipen op het lijf zouden jagen. Waarom zien we die pegels in de wedstrijd toch zo weinig terug? Is dat een stukje zelfvertrouwen dat onze snelle vleugelspits nog ontbeert? Ik hoop maar dat hij in die harde wind de stimulans vindt om vandaag eens lekker uit te halen.
De harde wind geeft me ook wat hoop. Zou de wind goed voetbal onmogelijk maken en de wedstrijd naar een bloedeloze 0 – 0 gaan blazen? Op voorhand ben ik met een punt tevreden – héél tevreden…

Rommelig

Zoals min of meer te verwachten viel met die wind, begint de wedstrijd met rommelig spel. Beide teams knokken tegen de elementen en elkaar en dat levert inderdaad geen oogstrelend voetbal op. Bij iedere pass die de drie meter moet overbruggen krijgt de bal het effect van een strandbal en volgt een min of meer onvoorspelbaar traject. Het is knap dat de ballen toch soms ook nog wél op de plaats van bestemming arriveren.
De eerste voetballende actie die ik het noteren waard vind zien we na een kleine acht minuten als Lars van der Wal een even fraaie als brutale passeeractie heeft. Bal buitenom, Lars binnendoor. Helaas lukt de passeer actie wel, maar tikt Lars de bal alsnog zelf buiten de lijnen. Bal werd wat gepakt door de wind, vermoed ik, waardoor deze niet op de plek lag die Lars verwachtte. Maar het is bemoedigend te zien dat dit jonge talent de brutaliteit heeft om dit soort acties te maken. Lekker!
Kort daarop krult Hidde van der Veldt vanaf de andere kant de bal tegen de wind in richting verre hoek. Helaas vliegt de bal net de kruising voorbij. Ook Timo Vos jaagt de bal voorlangs. De lijnrechter stond al met de vlag omhoog, dus een doelpunt zou sowieso niet geteld hebben, maar Huizen oogt minder kansloos dan ik vooraf gevreesd had. Vooral die brutale Lars van der Wal dwingt me met enige regelmaat naar het puntje van mijn stoel.

Domper

Net als ik constateer dat Huizen eigenlijk best wel aardig in de wedstrijd zit slaat het noodlot toe. De lange Kai Wesseling haalt onverwachts uit en verrast doelman Hensen. Vanaf een meter of twintig glibbert de bal ongehinderd binnen… Een domper van jewelste en het zag er allemaal uitermate ‘lullig’ uit. Na afloop zou Jaime me verklaren dat die bal op dat gladde veld en dat nieuwe stukje doelgebied ineens nog extra vaart leek te krijgen.
En Huizen is meteen een beetje van de leg. Anouar Aktaou glibbert weg op een wat ongelukkig uitpakkende breedtepass van Robin Creebsburg, waarmee de weg naar Hensen ineens open ligt. Doordat de bal doorglibbert op het spekgladde kunstgras blijft het nog zonder gevolgen, maar Huizen voetbalt zichtbaar aangeslagen door deze onverwachte tegentreffer.
Toch probeert Huizen die bakens te verzetten en nadat een partijtje hooghouden balbezit voor Huizen had opgeleverd, jaagt Ritchie Zinga de bal uit de draai rakelings naast.
DETO heeft gelukkig ook het vizier niet helemaal op scherp en spits Bas Postma jaagt tot twee keer aan toe de bal in redelijk kansrijke positie hoog over de goal van Jaime Hensen. Diezelfde Hensen is ook goed bij de les als Melvin Degenaar meer overleg in zijn doelpoging legt en de bal geplaatst binnen wil werken. Hensen pakt netjes en ook dit gevaar is weer geweken.

Doffe dreun

Doelman Roberto Stopel verkijkt zich dan even op de snelheid van Ritchie Zinga. Zinga zit er bovenop als Stopel iets teveel tijd neemt om de bal weg te spelen. Een clash en de bal spat helaas vóór de goal langs in plaats van erin… Het zit ook niet echt mee voor Huizen.
En dat blijkt dan ook in de achtentwintigste minuut als een diepe bal een sprintduel oplevert dat door onze defensie van Kai Wesselink wordt verloren. Hensen is zijn doel uit en als Wesselink de bal dan met een uiterste poging de bal langs zijn man tipt, boogt hij de bal tevens keurig over onze doelman heen. Traag gaat de bal richting goal en Robin Creebsburg doet nog een dappere poging de bal te achterhalen en voor de lijn weg te werken, maar helaas: ook nu zit het weer niet mee voor Huizen en de bal ratelt akelig definitief tegen de touwen. 0 – 2 En het lijkt weer ‘zo’n dag’ te gaan worden…
Een doffe dreun dus, voor Huizen dat aangeslagen deze tegenvaller moet incasseren. Twee ‘lullige’ goals tegen tegen een sterke tegenstander als DETO, het voelt als een gelopen koers.

Penalty!

Huizen voetbalt met de moed der wanhoop door en waar we vooraf nog hoop hadden op een puntje, lijkt die hoop nu toch echt wel vervlogen. Zinga doet nog een uiterste poging op een fraaie crossbal van Dennis Lamme, maar komt een teenlengte tekort. Aan de andere kant grabbelt Hensen op een voorzet van Bas Postma, maar gelukkig is daar ‘Kroeze to the rescue!’ Geef die man een cape en een embleem op zijn borst en hij kan zo op in een Marvel-serie!
Creebsburg ziet dan terecht geel als hij zich door Bas Postma over het veld laat sleuren, wéér ziet Hensen er niet goed uit bij een voorzet uit een corner die op herhaling mocht, wederom door goed storend werk van Tristen Kroeze. Deze keer lost Hensen het zelf op voor DETO van zijn onzekerheidje weet te profiteren. Maar het uitverdedigen gaat niet echt lekker en Kai Wesselink – wéér hij! – krijgt de bal op een presteerblaadje aangereikt van de Huizer defensie. Wéér ligt vier minuten voor de rust de weg naar Hensen open, met Wesselink op volle snelheid. Dapper gooit Hensen zich voor de aanstormende spits en de strafschop lijkt onvermijdelijk als Wesselink het contact voelt en de bal buiten zijn bereik ziet rollen. Arbiter Haico Michielsen is onverbiddelijk: geel en een strafschop…
Het doek lijkt nu toch echt wel te vallen voor de mannen van Klein…

Ommekeer

Het is Bas Postma die zich met dit buitenkansje belast. Nou had Postma al een paar keer de juiste richting naar het doel niet weten te vinden met zijn doelpogingen en wellicht speelt hem dat ook nu parten, want de inzet is niet hard genoeg en met een katachtige snoekduik graait Jaime Hensen de bal uit de hoek voor hij de doellijn heeft weten te passeren! Huizen ontsnapt voorlopig even aan de 0 – 3 die ongetwijfeld de nekslag voor onze dapper knokkende mannen zou hebben betekend. Meteen trekt Huizen er vandoor tegen het verbouwereerd toekijkende DETO dat even nodig heeft om de teleurstelling te verwerken. Joshua Lo-Asioe speelt dan niet alleen zichzelf, maar ook Ritchie Zinga vrij. Een zogenaamde honderd-procents-kans! Onze slangenmens heeft zich echter nog niet echt een ‘killer’ betoond en ook nu gaat zijn inzet weer rakelings naast… Het is een klein dompertje na de euforie van de gestopte strafschop. Maar proef ik hier toch iets van een ommekeer?

Rust

Dat Huizen gemankeerd aan deze wedstrijd moest beginnen is één, maar om dan ook maar meteen in je eigen voet te schieten is dan weer het andere uiterste. Twee onnodige goals en een al even onnodige strafschop weggeven is iets dat je je tegen een DETO niet kunt permitteren.
Goed voetbal is onder deze omstandigheden lastig en dat laat zich op het veld ook wel aanzien. Er gaat van weerskanten veel mis.
Mijn hoop is toch gevestigd op de kansen die Huizen zich deze eerste helft al wist te verschaffen. Het gevoel dat we toch niet echt kansloos zijn en dat we het vooral aan onszelf te danken hebben dat we DETO nu al in een zetel gezet hebben overheerst. Tegen het einde van de eerste helft zagen we Theo Visser al warm gaan lopen en dat versterkt mijn hoop op een klein wondertje. Ik hoop alleen maar dat Klein niet de jonge Lars van der Wal naar de kant zal halen, want hij vormde toch wel een van de lichtpuntjes die ik deze eerste helft in de Huizer gelederen wist te ontdekken…

Wissels

Achteraf hoor ik dat beide kleedkamers bol hebben gestaan van de emoties. Woede bij onze gasten dat ze Huizen nog niet op de rug hebben gelegd en bij Huizen eist Klein van zijn mannen dat er een tandje bijgezet gaat worden en slachtoffert helaas toch Lars van der Wal. Ook voor Ritchie Zinga zit het er op voor vandaag en Theo Visser en Kevin Schaap mogen aan de aftrap verschijnen.
DETO wil meteen zaken doen en zet aan. Anouar Aktaou weet het eerste gevaar met een fraaie sliding te beteugelen. Ik ga die GVR toch echt wel missen volgend seizoen, maar ja: iets met gedane zaken en zo…
Maar dan stuurt de weer sterk acterende Joshua Lo-Asioe onze ingevallen goalgetter met een heerlijke steekbal weg. Achtervolgd door twee verdedigers stuift Theo Visser het strafschopgebied binnen. De kans lijkt ‘kaassie’ voor een spits van het kaliber Theo Visser, maar dan speelt het gebrek aan wedstrijdritme hem parten: in plaats van koeltjes af te drukken zoals we dat van hem kennen, draalt hij en laat hij zich wat wegdringen. De bal gaat opzij en na wat omzwervingen belandt de bal bij Vos – die kennelijk mijn gedachten bij het inschieten heeft gelezen – en zijn schot teistert de lat boven doelman Stopel!
Huizen leeft nog!

Hoop en vertwijfeling

Als zelfs een zekerheidje als Remco Helm zich verslikt in de bal, dan geeft dat de omstandigheden wel aan waaronder deze wedstrijd gespeeld moest worden. Het biedt Coplan Soumaoro een goede kans die daar echter ook niet de juiste richting mee wist te geven.
De vertwijfeling slaat ons om het hart als kort daarop de onfortuinlijke Bas Postma de bal voor open goal maar voor het intikken heeft en het toch presteert de bal hoog over de lege goal te jagen. Vertwijfeld koelt hij zijn woede op de reclameborden achter de goal van Hensen. Vertwijfeling ook bij Huizen, maar zeker ook hoop: de gemiste strafschop en nu deze niet te missen kans die DETO laat liggen. Zou ons geluk zijn teruggekeerd? Zou er dan meer in het vat zitten dan een ongelukkige nederlaag?
Inmiddels heeft een regelrecht noodweer zich over de Wolfskamer uitgestrekt. In de stromende regen worstelen de mannen zich tegen de elementen in.
We hebben net een uur op de klok staan als Timo Vos zijn schot gesmoord ziet in de DETO-defensie. DETO krijgt de bal echter niet lekker weg en die valt dan voor de voeten van Theo Visser die laat zien dat hij het nog niet verleerd is: met een bekeken krulbal laat hij doelman Stopel kansloos en tekent zo voor de aansluitingstreffer. Huizen krijgt dan eindelijk toch loon naar werken en ineens is er weer van alles mogelijk! De vertwijfeling is nadrukkelijk omgeslagen in de hoop!
Huizen zet door: aangespoord door het publiek dat iedere actie met gejuich ondersteunt, zien we dat dat zijn uitwerking niet mist op de spelers. Het geloof lijkt weer helemaal terug en we gaan gewon op jacht naar de gelijkmaker!

Op jacht!

Hidde van der Veldt is de eerste die tot een poging komt: zijn inzet wordt echter knap geblokt door verdediger Mert Baglar. Maar de wil is er: een vrije trap van Anouar Aktaou is net wat te hard voor Joshua Lo-Asioe om er een gevaarlijke kopbal uit te persen.
Arnold Klein laat dan onder luid applaus Sebastian van Kammen zijn rentree maken. Deze ervaren rot zou maar zo eens de beslissende pass in zijn benen kunnen hebben. Maar hoe fit is hij eigenlijk al weer? We zullen het gaan beleven…
Een fraaie combinatie die begint bij Tristen Kroeze gaat via Timo Vos het strafschopgebied van DETO in. Daar heeft de sterk spelende Dennis Lamme iets moois in gedachten, maar ook hij breekt zijn nek over de bal die onder deze omstandigheden toch nog steeds rare capriolen maakt.
Moeder natuur heeft een felle hagelbui ter vervanging van de stromende regen bedacht en terwijl het hele veld wit kleurt verwacht ik eigenlijk dat arbiter Michielsen even zal staken. Vooral die kale Karlo Borghuis moet het zwaar te verduren hebben gehad met die hagelstenen die zijn vleespetje teisterden.

Onrustig

De onrust slaat toe bij DETO. Men gaat gespannen voetballen en coach Jürgen Schefczyk grijpt in: Diego van der Weide en Tim Bongers nemen de plekken in van Melvin Degenaar en Hans Ouraaha.
Maar het verandert eigenlijk niets aan het beeld van de wedstrijd. De jonge Kevin Schaap onderscheidt zich met enkele fraaie voorzetten vanaf de flank. Dat doet ie goed dat aanstormende talent! Eén van die voorzetten wordt met de arm geblokt. Arbiter Michielsen ziet er geen strafschop in. Vanaf mijn positie leek het er inderdaad op dat de bal van redelijk dichtbij op de arm kwam. Een arm die niet echt uitgestoken was en de beslissing van de leidsman om door te laten spelen was in mijn ogen dan ook te billijken – al was de wens bij velen op de tribune de vader van de uitgeschreeuwde gedachte…
De aanval loopt door en dan wordt de laatste inzet tot overmaat van ramp notabende door een eigen speler geblokkeerd. De wil is aanwezig, maar de minuten beginnen nu toch wel heel nadrukkelijk weg te tikken…

Slotfase

Het is een enerverende wedstrijd geworden. Niet fraai, maar ongelofelijk spannend! Langzaam maar zeker kruipt de klok naar die fatale negentig toe. Huizen dringt aan, perst, beukt, de DETO muur kraakt maar laat zich nog niet slechten. Niemand voelt nog kou of regen, het is bloedstollend spannend. Natuurlijk ben ik niet objectief als ik stel dat Huizen de gelijkmaker zonder meer verdiende en nog minder objectief als ik stel dat ze misschien wel verdiend hadden om te winnen. Of is het dan de euforie die wat al te nadrukkelijk een loopje met me neemt?
Want in de 87^e minuut krijgt Huizen uit een van die aanrollende aanvalsgolven een corner toegewezen. Even verwarring als eerst Visser richting cornervlag gaat, dan Aktaou en tenslotte toch weer Visser. Na afloop zou Theo me toevertrouwen dat Anouar er ‘doorheen’ zat vanwege de ramadan waar hij aan meedoet. En dus zet Visser zich achter de bal. Op de hem bekende manier daalt de bal ineens scherp, mede gedragen door de wind, en bij de eerste paal zien we een hele kluit spelers knokkend de lucht in gaan in de strijd om het balbezit. Wie het won moest ik achteraf vernemen, maar dan hoor ik dat het Tristen Kroeze was die – net als destijds in de kampioenswedstrijd tegen de Zuidvogels – de bal binnen heeft weten te knikken! Hij scoort niet veel, maar áls Tristen scoort zijn het belangrijke goals!
We denken dat de buit binnen is, maar koning voetbal had nog een verrassing voor ons in petto: met de negentig al op de klok is daar dan toch een nog even aandringend DETO dat eerst via een kopbal van Kai Wesselink nog de onderkant van de lat raakt en in de extra tijd nog een gevaarlijke vrije trap mag nemen. Diego van der Weide jaagt de bal spijkerhard in de muur en de bal en de bal spat corner. Het is dus tot de laatste seconde spannend en billenknijpen, maar dan mag Huizen toch de handen heffen in wat eigenlijk een soort overwinning te noemen valt als Michielsen dan toch een dapper en zwaar bevochten punt de boeken in fluit!

Arnold Klein

“Ik had de indruk dat we minder kansloos waren dan ik vooraf mogelijk had gehouden….”
“Tja ik gaf vooraf al aan dat je bij voorbaat niet kansloos bent, ook al speel je met spelers van wat mindere kwaliteit. Maar ik vond dat we met name de eerste helft niet echt ‘Huizenwaardig’ waren, qua energie en beleving , in de duels. En als je dat niet brengt, dan ga je apathisch naar de slachtbank. De twee goals die we tegen kregen vond ik illustratief voor het spel dat we op de mat legden in de eerste helft. Als je niet de juiste energie weet te brengen, dan krijg je dat soort momenten en gaat het tegen je werken.”
“Was dat wellicht ook een beetje een gebrek aan zelfvertrouwen dat leefde bij de spelers vanwege alle blessures en afwezigen?”
“Nou, daar heb ik tijdens de voorbespreking niet op gehamerd en daarom was ik ook furieus in de rust. Mijn basiseis aan spelers is, dat als je bij Huizen speelt, dat je dan strijd moet leveren en energie moet brengen. En dan maakt het me niet uit of je een half jaar niet gevoetbald hebt, maar je moet voor elkaar gaan strijden. Daar heb ik ook naar gehandeld in de rust. Daar wil ik overigens wel de kanttekening bij maken dat ik Lars van der Wal niet heb gewisseld om dat hij het niet zou brengen, dat was een puur tactische wissel: ik wilde een linkspoot op links en een rechtspoot op rechts. Ik heb er bij de mannen er op gehamerd in de rust, dat het enige dat ze nog te doen stond was te gaan strijden voor een punt. Niet in zak en as gaan zitten, maar gewoon gáán! Beleving brengen, strijd brengen, dan maar een keer met wat minder goed voetbal. Die beleving die kwam er in en ook bij de supporters voelden we die beleving waar de jongens ook weer een stukje extra energie uit wisten te halen en daaruit maken we de belangrijke aansluitingstreffer. De spelers voelden die sfeer bij de supporters en daardoor konden ze net even iets meer brengen!”
“Je hád ‘m zelfs met een beetje fantasie kunnen winnen…”
“Nou,” protesteert Klein met een bedenkelijk gezicht, “die laatste minuut die bal onderkant lat… Maar ja, na die gestopte penalty hadden we eigenlijk die aansluitingstreffer al moeten maken. Als Joshua Lo-Asioe die levensgrote kans niet afschuift maar voor eigen succes had gegaan…. Maar ja, dat zijn zo van die dingetjes, je moet gewoon een keuze maken op zo’n moment.
Kijk je naar de laatste twintig minuten dan zie je een Kevin Schaap die de ene na de anderen goede voorzet voor de goal zwiepte. Als je daar wat gelukkiger tegenaan loopt, dan scoor je eerder de 2 – 2 en dan moet je het nog maar zien. Maar uiteindelijk hebben we via werklust, strijdlust, een terecht punt uit het vuur gesleept! Dit voelt voor ons als een overwinning, zeker als je de selectie bekijkt waar we mee moesten beginnen en ziet hoe verslagen de groep er bij zat in de rust. Als je dan weer ziet hoe goed ze zich weer weten te herpakken dan is dat echt een compliment waard.
Ik denk dat dit een heel belangrijk punt is, zeker gezien de ranglijst en de resultaten op de andere velden…”

Theo Visser

“De terugkeer van een fenomeen…” lach ik onze topschutter toe.
“Haha, ja lekker!”
“Een goal en een beslissende corner. Er was even wat verwarring wie ‘m zou nemen…”
“Ja, Anouar ging er al naartoe, maar die gaf aan dat ie kapot was vanwege de ramadan, dus ik gaf aan dat ik die corner wel zou nemen. En dat pakte lekker uit…”grinnikt onze aanvalsleider tevreden. “Nee, ik durf niet te zeggen dat ik weer helemaal terug ben, ik ben nog verre van ‘fit’. De pijn in het been is gelukkig wel echt weg, maar ik heb nu toch wel een trainingsachterstand vanwege de zes, zeven weken dat ik niet heb kunnen trainen en spelen.”
“Ik zag je op een gegeven moment alleen op de keeper afgaan met twee man in je rug en ik denk dat een Visser met ritme die gewoon gemaakt zou hebben…”
“Ja, dat is inderdaad gewoon ritme en er weer in zien te komen. Maar gelukkig maak ik ‘m daarna weer wél lekker.
Het waren barre omstandigheden, dat hielp helaas niet echt mee die harde wind en zelfs een hagelbui, maar we betoonden ons een echte ‘vechtploeg’.
De eerste helft was iedereen een beetje aan het ‘stoeien’ met zichzelf, ruzie met de bal, passes die niet aankwamen, we zaten er niet helemaal lekker in. DETO is gewoon een hele goede ploeg, was goed in balbezit en bleef dan ook rustig, ook als wij druk zetten spelden ze hem naar de juiste kleur. Maar de tweede helft denk ik dat we het DETO gewoon heel erg lastig hebben gemaakt. Het werd voor ons d’r op of d’r onder en je zag dat we er al ploeg voor bleven gaan. En als je er als team voor blijft gaan, dan word je daar af en toe gewoon voor beloond.
We hadden de eerste helft zeker een doelpuntje mee kunnen pikken, maar goed: uiteindelijk komen we van een 0 – 2 achterstand terug naar 2 – 2 en daar mogen we best trots op zijn, toch?
Voor mijn gevoel begon het met het stoppen van de penalty. Ik zei tegen Jaime (Hensen, Red.) dat dit eigenlijk gewoon een doelpunt vóór ons was. Zijn redding was even groot als mijn goal.
Nu is het voor mij kwestie van weer fit, fit, fit worden. Ik moest er vandaag ook al eerder in dan ik verwacht had en wat we hadden afgesproken. De bedoeling was met een kwartiertje te beginnen, ik was de afgelopen week ook nog ziek geweest en had afgelopen donderdag voor het eerst weer een hele training met de groep gedaan. Conditioneel was het vandaag heel erg zwaar om die drie kwartier vol te maken.”
“Nou, niks forceren! We hebben je immers nog hard nodig, dat heb je vandaag eens temeer bewezen!”

Sebastian van Kammen

Ik had ‘m eerlijk gezegd niet echt meer terug verwacht in onze hoofdmacht. De laatste maanden fungeerde hij meer als hulptrainer dan als speler. Maar dan vertrouwt hij me toe dat hij pas nieuwe kicksen heeft gekocht en proef ik dat het voetbaldier in hem toch weer opspeelt. En vandaag was hij er dan ook weer. Nuttige invalbeurt met een professioneel overtredinkje hier en daar, wat stroefjes ook nog, maar toch…
“Ja, het voelt goed om weer even terug te zijn op het veld,” grijnst onze middenvelder als ik hem voorhoudt dat ook hij ‘The return of a legend’ is…
“Toen ik je laatst sprak hield je de boot nog een beetje af over je terugkeer op het veld…”
“Ik heb nu twee(!!) keer meegetraind en op zich gaat het wel, al voelt het voor mijn gevoel nog niet helemaal lekker, maar dit is gewoon ‘te doen’, zeg maar…
“Je komt er niet in als we 3 – 0 voor staan met een kwartier nog te spelen en een lekker zonnetje erbij…”
“Nee, inderdaad. Ik kwam er in bij 0 – 2 en toen maakten we 1 – 2 en toen gebeurde het alsnog in de 78^e minuut of zo?”
“En hoe voelt het nu? Gesloopt?”
“Nee, op zich niet, maar het was wel zwaar met al die regen en hagelbuien, veel wind ook. Dat maakte de ballen onberekenbaar, zeker als ze door de lucht gespeeld werden waren ze moeilijk te timen. We speelden allemaal in een hoog tempo omdat we de gelijkmaker wilden forceren, dus dat was zeker wel even aanpoten…”
“Ik zag je op een gegeven moment een sliding maken waaraan je toch wel kon zien dat het wedstrijdritme er nog niet helemaal in zat…”
“Ja, dat klopt! Dan ben je gewoon wat te laat, maar ja het is dan alles-of-niks hè? Ik ging dan wel als een vertraagde opname naar de grond, maar ik had ‘m wel hè! Maar ja, dat is logisch als je er echt een jaar uit bent geweest. Ik ben in februari 2022 geblesseerd geraakt, dus dat is écht lang geleden…”

Apenstaartjes kijk op de zaak

2 – 2 Gewonnen! Juich ik mijn vrouw toe als ze vraagt hoe het gegaan is. Vooraf had ik haar al deelgenoot gemaakt van mijn bezorgdheid rond deze wedstrijd en ze geniet van mijn blijheid.
Ik ben zelden zo blij geweest met een punt als vanmiddag. Niet alleen vanwege dat punt, maar ook vanwege het feit dat als je met zo’n gehavend team dit resultaat nog uit het vuur weet te slepen, dan voelt dat als iets ongenaakbaars, iets onoverwinnelijks!
Na afloop verklaart DETO coach in de nababbel dat hij bepaald niet ‘even blij’ als Huizen was met dit punt. Ook bij DETO klapperde de kleedkamerdeur van de emoties en Schefczyk geeft ruiterlijk toe dat hij teleurgesteld is met dit ene punt. Zijn ploeg raakte het hoofd kwijt na de gemiste strafschop die de wedstrijd naar alle waarschijnlijkheid in het slot gegooid zou hebben. DETO jaagt op een periodetitel en kan dit puntverlies dan ook slecht lijden.
Coach Klein memoreerde in dat praatje even aan de planning van de KNVB waardoor we midweeks tegen AGB moesten aantreden. Hij was er uiteraard niet gelukkig mee. Ook bij Huizen stond de kleedkamerdeur even bol in de rust. Veel te makkelijk moesten we de tegengoals incasseren. De beide wissels in de rust brachten voor hem meer energie in het team en vormden daarmee de basis voor de ommekeer in de wedstrijd. Wel was hij uiteindelijk tevreden met een punt, gelet op die bal onderkant lat in de slotfase. Ook gaf hij aan dat Huizen nog steeds niet veilig is, er zijn nog wat punten nodig voor we definitief uit de gevarenzône zijn.
Met dit ‘bonuspunt’ zijn we weer koploper. Helaas dan weer wel de koploper van het rechter rijtje, maar goed, als we daar aan het einde van het seizoen nog steeds staan, dan denk ik dat we toch van een geslaagd seizoen kunnen spreken.
Volgende week treden we ijs en weder dienende aan in Apeldoorn tegen Christelijke Sport Vereniging aldaar. Het is maar te hopen dat de ziekenboeg dan weer wat spelers terug zal geven aan de wedstrijdselectie, want ook dat is weer een cruciaal treffen. CSV Apeldoorn staat zeven puntjes onder ons en zal die hete adem van de achtervolgers nog harder voelen dan wij. Zoals al snel duidelijk werd in deze competitie ontlopen de ploegen elkaar niet echt heel veel, op een enkele uitschieter na dan. Zo won CSV Apeldoorn recentelijk nog van DHSC dat aan een vrije val begonnen lijkt, speelde het gelijk tegen Genemuiden dat de laatste weken ook het spoor lichtelijk bijster lijkt, maar liet het wel weer punten liggen tegen nummer laatst HZVV. Momenteel lijkt Ajax de ploeg in vorm. De Amsterdammers hebben echter teveel punten achterstand om nog voor een spannende slotfase van deze competitie te kunnen zorgen.
Maar Huizen hoeft nog even niet naar boven te kijken. Directe handhaving, liefst met een veilige marge is voorlopig het doel waarnaar wij streven.
Ik heb weer genoten van een wedstrijd die me de kou deed vergeten, die me op het puntje van mijn stoel hield en waar een heroïsche wederopstanding van een gehavende ploeg tot een al even heroïsch punt leidde. Het was weer fijn langs de lijn!
Zaak om dat tegen CSV Apeldoorn niet voor niets te laten zijn geweest. Tegen DETO werd duidelijk hoe de ploeg extra energie kan peuren uit een meelevend publiek. Laten we daar in Apeldoorn daarom ook ons steentje bijdragen aan naar wij hopen een uitstekend resultaat!

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via
ron apenstaartje rtpsoftware punt NL