Zouteloos: Huizen – De Bilt: 3 – 0

Geen eer aan te behalen…

De Bilt is zo’n wedstrijd waaraan geen eer te behalen is: je weet dat je ‘m moet winnen, maar je weet ook dat dat het geen fraaie wedstrijd gaat worden en dat hij veel energie gaat kosten. Termen als ‘sprankelend’ en ‘enerverend’ komen zelden van pas bij het beschrijven van deze ontmoetingen en de teleurstelling van puntverlies ligt er altijd nadrukkelijk bij op de loer. Onze buren hebben dat twee weken eerder al ervaren toen ze in de slotminuut met 1 – 2 voor kwamen tegen de Biltenaren en vervolgens in de dying seconds alsnog de gelijkmaker moesten incasseren.
Zo zonnig als het weer op de Wolfskamer is mijn gemoed dan ook niet als ik in de bestuurskamer arriveer. Dit zijn de zenuwslopende laatste loodjes van een seizoen waar het ergens om gaat. ‘Mensen die niet van voetbal houden, hebben een rustiger leven’, speelt er door mijn hoofd, vrij naar onze onvolprezen wandelende Huizer encyclopedie Dirk Bunschoten.

(foto's: Henk Heijnen Fotografie)

Geen bestuursafvaardiging, de Biltenaren hebben dat al voor aanvang van het seizoen kenbaar gemaakt: gaat u maar lekker een bakkie koffie in de kantine halen, wij doen niet aan bestuurlijke plichtplegingen, thuis niet en uit ook niet… Is dat valse bescheidenheid, het zich niet willen voorstaan op een bestuursfunctie?
De KNVB heeft ook hier weer een arbitraal trio afgevaardigd. Wederom zie ik daar de noodzaak niet van in, want ook deze wedstrijd kende ik op voorhand niet bepaald een hoog veiligheidsrisico toe. Maar goed: persoonlijk ben ik wel blij met iemand aan de zijlijn die we van beider zijden achteraf niet van enige ‘voorbedachten rade’ bij willekeurig welk vlagsignaal dan ook kunnen betichten. Arbiter Richard van de Rest kan zich ook verheugen op de aanwezigheid van een rapporteur, dus voor hem is het ook een soort tentamen. Ik hoop dat het zijn fluiten niet al te veel zal beïnvloeden. Niks erger dan een arbiter die de sfeer van de wedstrijd inruilt voor wat extra puntjes op de ‘i’ in de hoop op een goede beoordeling…
Een wedstrijd die begint met twee reservekeepers op de bank: Rik van Nuenen en Milo de Man. Dat bevreemdt me, maar daar zal ongetwijfeld een plausibele reden voor zijn. Dat tweetal krijgt gezelschap van Laurens Kooij, Remco Helms, Lennart Dubbeldam, Tim Boterenbrood en Timo Vos.
In de basis dus de gekende namen, waarbij het verheugend is dat de fitheid van Felitciano Zschusschen inmiddels zover opgeschoten is dat hij in die basis kan beginnen.
Bij onze tegenstanders valt me eigenlijk één naam echt op: keeperstrainer Shorty Ooft… ’n Keeper die ‘Shorty’ heet? Wellicht dat die naam hem gekscherend gegeven is en dat het hier een hele lange vent betreft…
Op de tribune wordt mijn schrijftafeltje omsingeld, maar verder keurig vrijgehouden, door een half Huizer jeugdelftalletje. Waar ik meestal mijn tafeltje eerst van mayonaiseresten, chipszakken en plakkerige limonadevlekken moet ontdoen, kan ik nu gewoon plaats nemen. Klasse mannen!
De meeste toeschouwers hebben vandaag gekozen voor het zonnige terras aan de overzijde, maar beide oma’s Van den Bosch klauteren dapper de trappen treetje voor treetje omhoog. Het is een vertederend gezicht.

Ten aanval!

Nadat de twee pupilstertjes van de week keurig doelman Camiel Oe hebben gepasseerd, gaat de Huizer selectie op jacht om dat kunststukje te herhalen. In de eerste minuut resulteert dat al in een diagonaal schot van Theo Visser dat echter zonder al te veel hoofdbrekens uit de hoek wordt gepakt door doelman Oe.
Ook De Bilt kiest weer voor een hechte defensie en de snelle counter. Het heeft daar ook de mensen wel voor lopen. Een doorbraak in de tweede minuut over de flank en het Biltse talent Jesse Hennie Oliekan weet een corner te forceren. Huizen moet op haar hoede zijn! De kopbal van Jelle Vliek gaat gelukkig gevaarloos over de goal van Hensen een roemloos einde tegemoet.
Dan gaat Jesse Oliekan zitten. Een blessure dient zich aan. Jammer, want dat is toch wel een speler waar je als voetballiefhebber met enige plezier naar kan kijken. Oliekan lijkt nog even verder te willen, maar moet al vroeg in de wedstrijd (minuut 12) worden vervangen door Jonas Delen.
Voetballend gezien vormt de knallende kopbal van Dennis Lamme een hoogtepunt in deze beginfase. Een vrije trap wordt door Anouar Aktaou keurig bij de tweede paal op de rossige kuif van onze jonge middenvelder gekruld die er vervolgens heerlijk het hoofd tegenaan zet. De bal slaat spijkerhard tegen de onderkant van de doelpaal maar verkiest het veld weer in te stuiten. Kans verkeken, maar een prima poging!

Zoeken

Het is zoeken naar de openingen die er in die hechte Biltse muur te vinden moeten zijn. Dat gaatje lijkt dan gevonden als Steven van de Berg een corner moet toestaan. Oliekan wordt gewisseld en als de corner dan na dit oponthoud genomen kan worden is er toch even iets van desorganisatie bij de Biltenaren. Aktaou neemt de corner kort op Dennis Lamme en weer terug naar Aktaou, weer een scherpe draaiende voorzet, maar dan gaat de vlag omhoog en heeft men buitenspel geconstateerd. Het lijkt een kwestie van tijd voor Huizen de openingstreffer mag noteren – maar hij moet er dus wel eerst een keertje in!
De tegenaanvallen van de Biltenaren zijn zeker niet zonder gevaar. Zo ook een tegenaanval waarbij een voorzet van Murat Soner tot corner verwerkt moet worden. De corner wordt kort genomen en bereikt Sam Eerdmans die hoog boven alles en iedereen uittorent en een gevaarlijke boogkopbal lanceert waar Jaime Hensen volkomen het nakijken op heeft. De openingstreffer lijkt dus voor De Bilt te gaan worden! Gelukkig is daar de ijverige Tristen Kroeze die vlak voor de doellijn de bal naar veiliger oorden kopt en zo Huizen voor een lastige achterstand behoedt.

Eendrachtig

Huizen moet aan de bak! De Bilt is zo’n kauwbot waar honden uren op kunnen sabbelen en knagen voor ze het verorberd hebben. Maar Huizen is eendrachtig. Achtereenvolgens lijden Dennis Lamme en Tristen Kroeze direct na elkaar balverlies in felle duels op het middenveld, maar steeds is daar weer rugdekking en assistentie die erger doet voorkomen.
Felitciano Zschusschen probeert het dan maar eens van afstand als hij prima in de loop wordt aangespeeld. Zijn voetzoeker gaat uitstekend naar de hoek, maar doelman Oe is helaas paraat om de bal uit de benedenhoek te graaien. Joshua Lo-Asioe gaat dan rakelings onder een lange gekrulde voorzet van Aktaou door en die goal wil dus maar steeds niet vallen. Zou De Bilt zich dan ontpoppen als de reuzendoder die een sleutelrol in de race naar de titel zal gaan vervullen?
Met nog twee minuten tot het halve uur op de klok maakt de uitgekookt spelende Felitciano Zschusschen het de Biltse defensie lastig bij het uitverdedigen. Uitgekookt, want Zschusschen voelt precies aan wanneer er arbeid verrichtmoet worden. Het levert hem nu balbezit op en dan weet deze sluwe vos daar wel raad mee. Alert trekt Hidde van der Veldt een sprintje en krijgt de bal op maat als hij het strafschopgebied binnen stuift. Ik zie de verdediger aarzelen om hem neer te halen, doelman Oe is al op weg en de verdediger vertrouwt op het ingrijpen van zijn doelman. Dan is Hidde ‘los’ en met een bekeken schuiver zoekt en vindt hij de verre hoek achter de kansloze doelman Oe: 1 – 0 en het noopte niet alléén onze onvolprezen speaker Klaas Vos tot een opgeluchte verzuchting…

Uitbouwen

Nu is het dan een kwestie van uitbouwen. Zorgen dat die voorsprong verdubbelt, zodat je met een gerust gevoel straks aan de thee kunt. De Bilt ziet dan een zwakke poging van Vliek naast de goal van Hensen verdwijnen en je ziet aan onze gasten dat er toch wel iets van aangeslagenheid in hun spel geslopen is door deze tegentreffer. Weer snoept Zschusschen de bal slim af als De Bilt onder de druk uit probeert te voetballen. Twee keer waagt hij een schotpoging, maar beide keren weten de Biltenaren treffers te voorkomen. De bal belandt echter bij Visser die rand zestien neergehaald wordt. Een prima plek voor een vrije trap. Dan hebben we dus twee specialisten: Theo Visser en Anouar Aktaou. Het is ‘all hands on deck’ voor onze gasten. Muurtje, nerveus bukkende en dirigerende doelman Oe, wat veredeld ‘hang-en-sluitwerk’ en dan de schijnbeweging van Visser die net doet of hij de bal neemt maar de weg vrij maakt voor Aktaou die deze ingestudeerde variant prachtig op de kruising krult, ver buiten het bereik van doelman Oe die alleen maar opgelucht de wangen kon bollen.
We naderen de rust al met rasse schreden als de onstuitbaar voortdenderende Kogeldans weer zijn hielen laat zien aan zijn directe tegenstander. De voorzet lijkt te worden verwerkt, maar dan is daar in een rommelige situatie ineens Frank van den Bosch die met een schitterende volley vanuit de heup de bal op de goal jaagt. Doelman Oe zit er nog aan, maar moet tot zijn afgrijzen toezien hoe de bal tergend langzaam alsnog over de doellijn huppelt: 2 – 0 en dat lijkt eigenlijk al de nekslag voor de Biltenaren die de 1 – 0 al zo moeizaam wisten te verwerken.

Rust

Huizen scoorde dus op een psychologisch perfect moment de 2 – 0 waar het gezien het beeld van de wedstrijd eigenlijk al veel eerder ‘recht’ op had. Maar recht hebben en recht krijgen zijn in het voetbal twee totaal los van elkaar staande zaken. Dus toch met een redelijk veilig ogende marge de rust in. De Bilt oogde deze eerste helft behoudens die kopbal die Kroeze van de lijn kopte aanvallend weinig effectief. De gevaarlijke dribbelaar Youness Akhiat werd goed in de gaten gehouden en hij had ook wat weinig steun bij zijn acties. Dat haalde de angel wel enigszins uit de aanval van onze gasten.
De wisselspelers doen een ontspannen balletje hooghouden voor de tribune en ik vermoed dan ook geen wissels bij aanvang van de tweede helft. Is ook geen aanleiding toe, wat mij betreft.

Warmlopers

Als de spelers zich opstellen voor de tweede helft gaat echter de volledige bank aan de warming-up. Ik geloof dat alleen die twee keepers eenzaam achterbleven. Wat is Klein van plan? Ondanks de redelijk veilige voorsprong oogde hij niet echt heel erg tevreden en ook de toon van zijn tactisch aanwijzingen verried een zekere irritatie over het vertoonde spel. Trainers zien nu eenmaal zaken die wij als leken niet zien, zij trainen door de week uren met die mannen en willen dat terugzien in het vertoonde spel in de wedstrijden. Uiteraard was het gebrek aan creativiteit ons wel opgevallen, maar hoe creatief kun je zijn tegen dit soort defensief ingestelde ploegen?
Onze kleine pitbull Van den Bosch wordt dan op een nare manier tegen de grond gewerkt. Het is een gemene overtreding die we eerder deze week op Feyenoords Cyriel Dessers zagen begaan: een knie in de lage onderrug. Waar ik vrees dat Dessers daar zondag tegen PSV wel eens behoorlijk hinder van zou kunnen ondervinden, moet onze dappere jonge strijder het veld verlaten en wordt vervangen door Timo Vos.
De Bilt heeft denk ik iets van een donderspeech voor de kiezen gehad tijdens de thee, want het gaat met hernieuwd elan op zoek naar de aansluitingstreffer. Gesterkt door de Zuidvogels-ervaring dat het pas over is ‘when the fat lady sings’, gaat het wat meer naar voren spelen en probeert de Huizer defensie onder druk te zetten. Eerst is er een raar zwabberschot met verraderlijke stuit van Oualid Imoussaten dat Jaime Hensen even de hartslag deed versnellen maar waar onze doelman verder goed het oog op had en kort daarop is er een striemend schot naast van Akhiat dat de snode plannen van de Biltenaren nog maar eens onderstreept. Een vrije trap van Soner wordt dan door Kroeze op wat onorthodoxe wijze, maar wel effectief onderschept en verwerkt.
Huizen moet even goed bij de les blijven in deze openingsfase van de tweede helft.
Opnieuw goed storend werk van Felitciano Zschusschen dat balverlies voor De Bilt oplevert. Hij weet Timo Vos te bereiken die een levensgevaarlijke voorzet loslaat. Invaller Jonas Delen weet met een ultieme sliding in het eigen strafschopgebied te voorkomen dat Huizen de derde treffer zou weten te noteren. Felitciano Zschusschen zit lekker in de wedstrijd en met bijna een uur op de klok speelt hij zich prachtig vrij en met een heerlijk gemak laat hij een pegel los die het doel van Oe maar centimeters te hoog zoekt!
Een minuut na deze poging gaat doelman Oe lelijk in de fout als hij een bal zo in de voeten van Hidde van der Veldt speelt. De goal is leeg en Hidde ziet zijn kans schoon. Helaas is ook hij wat verrast door deze onverwachte mogelijkheid en laat zijn richtingsgevoel hem wat in de steek. Een bal zijwaarts richting de vrijstaande Timo Vos had een betere optie geweest, maar dat realiseer je je natuurlijk altijd pas achteraf…

Wissels

Het eerste uur zit er op en dan is het traditioneel wisseling van de wacht bij Huizen. Niet altijd tactisch even noodzakelijk, maar wel gewoon lekker om de selectie homogeen te houden en te zorgen dat iedereen een beetje aan zijn trekken komt. Tim Boterenbrood komt Tristen Kroeze aflossen, Remco Helms mag de plek innemen van Sergae Kogeldans die al meer dan genoeg energie in deze wedstrijd had gestoken en die we aanstaande dinsdag in Breukelen weer goed zullen kunnen gebruiken. Het is een beetje het principe van doorwisselen waarmee Roger Schmidt bij PSV ‘furore’ heeft gemaakt. Niet dat het zijn ploeg nou zoveel fitter heeft gehouden door de competitie heen, maar zeker als je in zeven dagen drie wedstrijden moet spelen, lijkt het me geen verkeerde aanpak.
De frustratie slaat toch een beetje toe bij De Bilt nu hun offensiefje wat dood lijkt te gaan bloeden. Imoussaten haalt Vos neer als onze rappe aanvaller hem de bal heeft ontfutselt en er mee vandoor dreigt te gaan. Het is het eerste geel van de wedstrijd dat arbiter Van de Rest moet trekken. Het is ook de eerste keer dat de arbiter mijn aandacht trekt. En dat zijn in de praktijk toch de besten. Mijn angst voor een ‘kunstfluiter’ vanwege een goede beoordeling is volstrekt ongegrond gebleken.
De Bilt coach John Vink gooit er dan ook maar twee verse krachten tegenaan: Maxwell Tros en Floris Blom komen Joulianos Stawrianidis en Guillermo Ooft vervangen, waarvan ik van de eerste blij ben dat ik die niet al te vaak in mijn verslag heb hoeven te vermelden…
Ook Laurens Kooij komt dan binnen de lijnen voor Felitciano Zschusschen. En Laurens lijkt meteen zijn stempel te gaan drukken als hij in volle ren op doelman Oe afgaat. De doelman komt uit en ontfutselt Laurens de bal. Dat veroorzaakt een duikeling bij onze jonge spits en dan gaat de verder dus perfect fluitende Van de Rest toch een beetje in de fout door geel te trekken voor een schwalbe. Geen vragende blikken na de val, geen protesten, geen wegwerpgebaren, Laurens ging gewoon neer door de confrontatie. Waren dit dan toch even de ogen van die rapporteur die Van de rest in zijn rug voelde prikken?

Over en sluiten…

Tim Boterenbrood maakt met een fraai hoogstandje een einde aan een counter over de flank. Het oogt wat frivool, maar als je er mee wegkomt is daar niks mis mee. Het voegde in ieder geval nog iets aan amusementswaarde toe aan deze toch niet echt verheffende wedstrijd. Niet dat we de objectieve toeschouwers eigenlijk hun kaartje terug zouden moeten betalen, maar hoogstaand voetbal heeft bepaald een ander gezicht.
Met een kwartier te gaan wordt Timo Vos die zich ontpopte als een echte handenbinder voor de Biltse defensie weer eens neergelegd. Ook geel nu voor Sam Eerdmans. Niets op af te dingen deze keer. Visser neemt de vrije trap en doelman Oe weet er de vingertoppen tegenaan te krijgen. Zijn verdedigers rekenden daar echter niet echt meer op en de bal wordt daardoor gevaarlijk de verkeerde kant op gespeeld. Het is even hotseknots-begonia daar in het doelgebied, maar Oe komt met de schrik vrij. Uiteindelijk volgt er een corner die tenslotte door Kooij hard over de goal van Oe gejaagd wordt.
Aan de andere kant een van de laatste stuiptrekkingen van aanvallend De Bilt als een vrije trap niet vol op het hoofd genomen wordt door Niels Hilhorst. De bal krijgt daardoor onvoldoende richting mee om gevaar te kunnen stichten.
De coup de grâce dient De Bilt zichzelf toe. Een voorzet komt gevaarlijk voor en Jelle Vliek doet een uiterste poging verder onheil te voorkomen. Met een bijna meetkundige precisie slaat de bal feilloos in de hoek achter de verbouwereerde Oe, die daarmee voor de derde keer de gang naar het net moet maken. Een goal waar iedere rechtgeaarde spits de lippen bij aflikt, maar waar Vliek bepaald andere gevoelens bij gehad zal hebben.
De wedstrijd is gelopen. Voor de vorm komt bij De Bilt Roland van Dijk Murat Soner nog aflossen, dwarrelt Van der Veldt nog maar eens speels over de achterlijn en sleept zo nog een corner uit het vuur. De bal komt nog een keer voor en we zien Anouar Aktaou al likkebaardend klaar staan om uit te halen op de steil naar beneden vallende bal. Niels Hilhorst steekt hem echter de loef af en Anouar waagt er zijn benen niet meer aan.
Ook arbiter Richard de Rest vindt het dan wel welletjes en trekt amper tijd bij en met een nuttige, maar weinig verheffende 3 – 0 heeft Huizen opnieuw een lastige hobbel genomen.

Arnold Klein

Ook onze succescoach leg ik even voor dat dit soort wedstrijden nou niet echt de kersen op de taart zijn die een seizoen leuk maken.
“Ja, inderdaad. We weten dat het tegen De Bilt altijd heel lastig voetballen is. Verdedigend staan ze gewoon hun mannetje en dat is hetgeen dat ze doen. Wij waren zeker in de eerste helft niet in goeden doen. Het was stram, het was stroef en we kozen veel te veel de lange bal waar we er ook gewoon doorheen hadden kunnen voetballen. Daardoor stonden we vaak positioneel weer niet goed om door te kunnen voetballen. Dan hebben we de individuele kwaliteit van Hidde van der Veldt nodig om op 1 – 0 te komen en hoopte ik dat ons dat extra energie zou geven en daarna leek het ook een kwartiertje wat minder stroef te gaan. De 2 – 0 was het gevolg van het feit dat we wat langduriger op balbezit konden spelen waardoor we net voor rust die tweede konden scoren. Daarmee was het eigenlijk in principe al wel een gelopen koers. Maar ik ken deze groep wel een beetje: je mag dan wel met vertrouwen in je ploeg voetballen, maar je mag niet gaan denken dat die ander het wel even oplost voor je. Je moet altijd bij jezelf beginnen en je moet het zelf eerst proberen op te lossen. De tweede helft laten we ons teveel uit de positie spelen. Ondanks dat we af en toe even terug moeten vallen op verdedigen op eigen helft, moeten we daar positioneel toch echt nog beter in worden, we geven daarin nog te makkelijk de situatie weg. Daar moet dan ook veel arbeid in zitten. Niet alleen bij het ‘hoog’ druk zetten, maar ook bij verdedigen op eigen helft.”
“Was dat dan ook de oorzaak van de ontevredenheid die je in je coaching uitstraalde in woord en gebaar?”
“Ja, we hebben er van de week nog op getraind. Dat wil ik dan wel terugzien.
Het leek ook wel alsof het weer een rol speelde, dat het zwaar en vermoeiend was. Ook bij De Bilt zat men er tegen het eind van de wedstrijd stevig doorheen: hijgen, kramp en dat was ook een beetje bij ons het geval. Aan de andere kant wilden de jongens ook hun benen wat sparen naar aanstaande dinsdag toe als ons een lastige uitwedstrijd tegen Breukelen wacht. En dan is het juist fijn als je de 3 – 0 kan maken. Als je beter ‘staat’ dan kan je ook makkelijker en beter counteren en moet je dat ook beter uitspelen. Ik besef dat je niet uit iedere mogelijkheid kunt scoren, maar iets meer finesse in de afronding kan geen kwaad…”
“Wat mij positief opviel was het dominantere spel van Felitciano Zschusschen…”
“Ja, hij komt van een wat hoger niveau en het is niet altijd even makkelijk om dan op een lager niveau die draad weer op te pikken. Daarbij wil hij heel graag en heeft te kampen gehad met wat blessuretjes. Maar hij is heel bruikbaar in het ‘doorvoetballen’. Ik vraag ook veel van hem, net als aan iedere speler, en ook daar zal hij dus aan moeten blijven werken.”
“Wat me ook opviel waren de twee reservekeepers…”
“Ja, Jaime Hensen had wat last en het was niet helemaal zeker of hij wel zou kunnen starten. Daardoor hebben we Rik van Nuenen gespaard als verse stand-in en heeft Milo de Man van de week al meegetraind en vandaag in de Onder23 gespeeld…”

Hidde van der Veldt

Met “Hij zat er weer lekker in!” geef ik Hidde een schot voor de boeg.
“Ja, na zoveel wedstrijden was het weer tijd voor een goaltje! Dit was denk ik mijn vierde of vijfde goal dit seizoen,” glundert onze snelle vleugelspits die met de week volwassener begint te spelen.
“Je bent wel een van onze gevaarlijkste aanvallers, maar qua doelpunten komt dat er niet altijd even makkelijk uit…”
“Ja, goals maken is een apart verhaal. Dat is iets dat me al langer achtervolgt. Maar als Theo Visser en Joshua Lo-Asioe het niet doen, dan moet iemand anders het maar gewoon doen. Vandaag dus Frank van den Bosch en ik ­– en die speler van De Bilt zelf natuurlijk…”
“Wat dacht je toen je alleen op die keeper afging toen Zschusschen je op weg stuurde?”
“Ik draaide weg en legde de bal nog één of twee keer goed en schoot toen gelijk. Ik had dus niet echt de tijd om na te denken zoals vorige week toen ik een soortgelijke kans verloren liet gaan. Toen gingen er allerlei dingen door mijn hoofd waardoor ik ging twijfelen en daardoor ging het fout….”
“Het was een lastiger wedstrijd dan de 3 – 0 uitslag doet vermoeden…”
“Ja, het was moeilijk om in ons spel te komen. We konden de rust aan de bal vaak niet goed bewaren en speelden daardoor vaak de lange bal die dan weer niet goed aankwam. Met dit weer ren je jezelf dan min of meer kapot. Je ziet bij de tweede goal dat als we de rust bewaren dat we er dan doorheen weten te voetballen en gewoon voetballend kunnen scoren. Met dit weer trekt de hitte van het veld heel erg je zolen in. Je voeten branden helemaal weg en dat werkte ook niet mee bij het rennen. Misschien toch eens ‘normaal’ kunstgras hier neerleggen…”

Tristen Kroeze

“Tristen, ik denk aan een heel belangrijk moment van jou…”
“Ja, je bedoelt die bal voor de goal die ik van de doellijn wegkopte! We creëerden niet zo heel veel en als je dan achter komt, dan wordt het lastig. Je moet dan nog meer druk gaan geven en kan je je eigen spel haast niet meer spelen tegen dit soort tegenstanders. Ik zag dat die man van De Bilt dat duel zou gaan winnen en stapte dus vast naar achteren en kon de bal daardoor wegkoppen.
Tegen dit soort tegenstanders moet je gewoon altijd ‘op de nul spelen’ omdat ze de spreekwoordelijke bus zullen gaan parkeren. Het is dus zaak ervoor te zorgen dat je er geen tegen krijgt, anders moet je nóg meer werk gaan verzetten om de zaak weer recht te kunnen trekken.”
“Ik vond het een wat ‘stroeve’ wedstrijd waarbij ik jou ook wel wat ongelukkig in de voortzetting, de passing vond…”
“Ja, het veld was heel erg ‘traag’. Alles kostte daardoor heel veel kracht. Als het veld wat natter is, dan kan je de bal sneller rond laten gaan en de tegenstander wat meer kapot spelen en openingen forceren. Als dat veld zo traag is, dan krijg je het met dit weer ook conditioneel zwaarder. Daar heeft de tegenstander natuurlijk ook last van. Ik had ook een misverstand met Hidde van der Veldt: ik gaf de bal er omheen omdat er heel veel ruimte lag, maar Hidde verwachtte de bal in de voeten. Het is ook lastig om vanuit die positie meteen een opening te creëren… Het is mijn taak om de bal in de ploeg te houden en aan de andere kant een opening te creëren. Als de tegenstander dan helemaal ‘gekanteld’ is, dan is het pas mijn taak om het spel te versnellen. En dat was vandaag erg lastig want ze hadden een directe man die vrij kort op mij stond.
Nee, de wissel was niet omdat ik ‘op’ of geblesseerd was. Gewoon omdat Tim Boterenbrood het ook hartstikke goed doet, dus het is prima dat ook hij aan zijn speelminuten komt!”

De Omaatjes

Twee glunderende dametjes op leeftijd. Ik vang ze even op als ze van de tribune zijn geklauterd en hun kleinzoon begroeten.
“Ja, ik ben de oma van Frankie,” verklaart een van de twee. Ik breng haar even in verwarring als ik vraag of ze de oma van vaders of van moeders kant is. Ze zoekt even steun bij de rest van de familie. De schat blijkt de oma van moeders kant als ze even uit die verwarring wordt geholpen door dochterlief. De andere oma verklaart met trots dat zij de andere kant van de familie voor haar rekening neemt.
“U bent wel een trouwe supporter, he? Als ik u iedere keer die steile trappen op zie klauteren, moet u wel veel voor uw kleinzoon overhebben, he?”
“Jazeker, dat moet ook wel, maar ik heb het er graag voor over! Ik heb nog wel meer kleinzoons die voetballen. Zijn broertje is óók voetballer! Of eigenlijk zijn grote broer! Daar kan ik helaas niet altijd gaan kijken want die speelt in Amsterdam, dus dat is voor mij een beetje lastig…”
“Ja, als hij thuis speelt dan ben ik er bij!” antwoordt Oma Van den Bosch kordaat als ik me tot haar richt. “Alle thuiswedstrijden probeer ik er te zijn. De uitwedstrijden helaas niet, dat kan ik van de kinderen niet verlangen…” verkondigt ze bescheiden. “Ze pikken ons nu op. Andere oma en ik wonen dicht bij elkaar…”
“Ik neem aan dat u heel erg trots bent op die kleine pitbull… En dan scoort ie ook nog vandaag!”
“O ja, zeker!” beamen ze in koor. “Pitbull? Bent u die man van die leuke stukjes op internet? Ik geniet er altijd van! Zondagmiddag om een uur of drie ga ik altijd meteen kijken of er al wat op staat!”
“Ik kan ze niet lezen… “ mijmert oma van moeders kant wat spijtig. “Dat moeten ze me nog even uitleggen hoe dat gaat! Ik heb wel een mobiel, maar ik weet niet hoe dat werkt…”
“Je kunt het ook op je tabletje kijken!” schiet Oma Van den Bosch te hulp.
Met “Anders wil Frank het vast wel even voor u printen, dat doet ie vast wel!” doe ik nog een duit in het zakje. “Hoe is Frank eigenlijk verder in het dagelijks leven? Is hij dan net zo’n felle als op het veld?”
“O nee!” klinkt het weer eendrachtig. “Nee, voetbal is z’n alles! Maar in zijn gewone doen is het een schatje!”
“De ideale schoonzoon?” stook ik dit vuurtje nog even verder op…
“Absoluut! Heel sociaal!”
“Heeft ie al een vriendinnetje?” vraag ik door in de hoop op een primeurtje. Maar dát antwoord mocht ik niet publiceren van de twee schatten: “Doe dat maar niet in de krant zetten!...”
Heerlijk!

Apenstaartjes kijk op de zaak

Dit zijn de wedstrijden waarbij alleen het resultaat telt. De rest moet je maar vlug vergeten. Na afloop verklaarde coach John Vink dat hij deze nederlaag niet van tevoren had ingecalculeerd. Hoewel Huizen bij hem als goede ploeg te boek stond, meende hij ons afdoende geanalyseerd te hebben om hier en resultaat weg te snoepen. Ook volgens Vink hebben we geen goede, aantrekkelijke wedstrijd beleefd. Vink vond dat De Bilt Huizen in het zadel hielp met twee goals, maar vond hij onze ploeg ondanks een bal op de lat en een bal op de paal toch vrij tam.
De tweede helft trachtte Vink de bakens wat te verzetten, maar maakte de eigen goal een einde aan alle aspiraties en werd het zo een verdiende overwinning voor Huizen. “We hadden vandaag geen recht op een punt,” was de nuchtere conclusie. “Ik kan Huizen alleen maar veel succes wensen richting het kampioenschap…”
Een nuchtere analyse van de De Bilt coach. Een waar ik het wel mee eens ben. De druk op de ploeg wordt met de wedstrijd groter en De Bilt is gewoon geen ploeg waartegen je maar even de pannen van het spreekwoordelijke dak speelt. Het is gewoon per definitie een zware bevalling, al zal menig moeder me verwijtend toe bitsen dat ik dan eerst maar eens een échte bevalling mee zou moeten maken.
3 – 0 En toch is Arnold Klein niet helemaal tevreden. Ik kan me aan de ene kant de frustratie van Klein wel wat voorstellen dat hij vandaag wat weinig van zijn oefenstof op het veld terug zag. Aan de andere kant doet Huizen gewoon heel netjes wat er van haar verwacht mag worden: drie punten in huis houden met een alleszins bevredigende uitslag. Aanstaande dinsdagavond een herhaling van zetten, inclusief uitslag en matig spelbeeld, en ik stap tóch weer als een tevreden man in mijn kleine zwarte pantertje.
Mooi voetballen is nu een luxe. Daar maak je je druk om als je je om niks anders meer druk hoeft te maken. Nu is het – om met Youp van ’t Hek te spreken – ‘Niks spel! Knikkers!”
Ondanks dat ik u geen sprankelende wedstrijd kan beloven, hoop ik dat u met mij de reis naar Breukelen zult maken om onze mannen bij te staan in hun zware strijd op dat slappe koord dat titelrace heet!

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via

ron apenstaartje rtpsoftware punt NL