Zuur: Ajax – Huizen 2 - 1

Ajax uit: nooit echt gezellig…

Na een dag waarin het KNMI alle kleurcodes uit de kast had gehaald en de sneeuwjachten om het huis gierden, hoopte ik eerlijk gezegd dat het vandaag afgelast zou worden. In onze afdeling was dat op twee wedstrijden na dan ook het geval, ondanks dat het noodweer plaats had gemaakt voor een stralend zonnetje. Fris, maar zeker heerlijk voetbalweertje.
De Amsterdammers hebben wel een tribune, maar die biedt weinig beschutting tegen de elementen. Op de een of andere manier bewaar ik toch vooral herinneringen aan kou en forse nederlagen aan mijn bezoekjes aan de toekomst. Meest glorieuze herinnering is nog de verlenging die we ooit voor de beker afdwongen tegen de Ajax 2 profs met onder meer Nikos Machlas en Nourdin Boukhari in de gelederen. Toch verloren uiteindelijk, maar het was best wel een stuntje met een ontketende Michiel Kos… Daarna herinner ik me nog twee keer 5 - 1 op de broek te hebben gekregen op De Toekomst.
De Ajax-zaterdagamateurs kennen een forse selectie. Hoe ze dat allemaal naar behoren op het trainingsveld aan de gang weten te houden is me een raadsel, maar ik zag ooit een lijst met drieëndertig namen en waar me bij andere teams maar weinig belletjes meer gaan rinkelen, hoor ik hier een compleet carillon: mannen met eredivisieminuten in de benen Rydell Poepon, Kiki Musampa, Lesley De Sa, Urby Emanuelson, maar ook gekende namen in de amateurwereld als Kenneth Misa-Danso, Dico Koppers, Glenn van Zoolingen en Carlos Opoku. Eerlijkheidshalve moet ik er wel bij vertellen dat een groot deel van die forse selectie voornamelijk de massagetafels bevolkt voor blessurebehandelingen en relatief weinig inzetbaar is. Maar toch ook nu weer een aantal van die namen wel degelijk op het wedstrijdformulier van hedenmiddag.
Thuis kwamen beide ploegen niet tot scoren, maar Huizen zit momenteel in een goede ‘flow’ en is nog ongeslagen deze tweede seizoenshelft. Ik ben dan ondanks die indrukwekkende namen en die resultaten in het verleden niet echt pessimistisch als ik de bus in stap.
“Meneer, wilt u daar weggaan!” Een vraag die klinkt als een dienstbevel als ik me naar het veld tracht te begeven. De profs bestijgen hun fors bemeten bolides en blijkbaar loop ik te dicht in de buurt. Ik maak maar rechtsomkeert, maar het hele complex ademt een ‘verboden toegang’ sfeertje uit. Ondanks dat ik al twee keer zo lang Ajax-fan ben als dat ik bij Huizen betrokken ben, voel ik me nooit ‘welkom’ op De Toekomst, ondanks de spandoeken bij de ingang die me een hartelijk welkom proberen te heten. Gevoed door eerdere ervaringen probeer ik niet eens tot de bestuurskamer door te dringen. Weggestuurd worden is een nogal deprimerende ervaring kan ik u vertellen…
Geen opstellingen vooraf dus. Op de tribune krijg ik gelukkig het wedstrijdformulier van teammanager Henk de Groot toegezonden. Een kort vergelijk met de opstelling van de voorgaande ontmoeting die in een voor Huizen teleurstellende 0 – 0 eindigde, leert dat de Amsterdammers een andere doelman opgesteld hebben. Ik herinner me dat Virgil Deen die destijds het doel verdedigde met een zware blessure uit moest vallen. Vanaf deze plek dus opnieuw een voorspoedig herstel gewenst! De huidige basis bestaat daarmee voor slechts vijf spelers uit de mannen die in Huizen aan de aftrap verschenen. Een totaal ander Ajax dus.
De kleine tribune is tot mijn verrassing inmiddels voorzien van een heus schrijftafeltje merk ik, nadat ik Frank van den Bosch’ omaatje even een knuffel ter felicitatie heb gegeven. De schat is 84 geworden en is als verjaarscadeautje naar de deze wedstrijd meegenomen waar de halve familie haar van harte komt feliciteren. Ze geniet er zichtbaar van!

Omaatje tussen de kleinkinderen...

Van de kat en de boom

Coach Klein heeft bedacht eerst Ajax maar eens uit te laten stormen. En Ajax maakt dankbaar gebruik van de ruimte die Huizen de Amsterdammers laat en al in de eerste minuut levert dat een kopkansje op voor Rydell Poepon, na een snelle uitbraak over de flank. Het resulteert in een hoekschop die probleemloos wordt geruimd door onze defensie. Nadat ook Kaj de Jong met een aardige inzet had gecontroleerd of Jaime Hensen wel bij de les was, is het aan de andere kant dan de aanstromende Timo Vos die net door Roy Deken wordt uitgekapt. Maar het is toch Ajax dat de toon zet en aandringt in deze openingsfase. Klein wil blijkbaar de kat even uit de boom kijken.
Opnieuw De jong die het doel te ver naar rechts zoekt als een kort genomen doeltrap goed afgejaagd wordt. Veel dichterbij is de inzet van Dico Koppers die door Tristan Buis schitterend gelanceerd wordt. De bal vliegt maar rakelings de kruising voorbij en Huizen kruipt door het eerste oogje van die bekende naald.

Foto credits: Rob van Vliet
www.ajaxzaterdag.nl
> Meer foto's van de wedstrijd 

Van dik hout en die planken

Ajax schuwt de stevige ingreep niet. Arbiter Jules Nelissen fluit nogal op z’n ‘Nijhuis’ en dat hebben de Amsterdammers als ervaren ploeg goed in de gaten. Joshua Lo-Asioe is het eerste slachtoffer als hij fors geraakt wordt aan de zijlijn. Een overtreding die in mijn ogen bedoeld was om hem uit te schakelen, mede gezien de positie waarop het gebeurde. De Ajax-scouting had goed gekeken welke spelers ‘aangepakt’ dienden te worden bij Huizen. Gelukkig weet onze wonderdokter Harm Baijens Joshua weer op te lappen zodat hij de wedstrijd kan vervolgen.
Huizen komt maar niet lekker in de wedstrijd. Opnieuw een kans voor Ajax als Kaj de Jong een scherpe voorzet loslaat die maar rakelings aan Tristan Buis voorbij schiet. Huizen gokt op de counter, maar heeft daarmee doelman Ruben Zandwijken nog niet tot grootse daden weten te dwingen. Helms lanceert Sergae Kogeldans met een maatbal op diens stropdas. De inzet van onze vleugelverdediger wordt geblokt. Anouar Aktaou brengt de bal prima voor en Huizen kan drie pogingen doen om de bal achter Zandwijken te werken, maar telkens werpt er zich een Ajacied voor, waarna Glenn van Zoolingen uiteindelijk de bal weet weg te werken. De overal aanwezige Dennis Lamme weet de bal op zijn beurt weer te blokken, maar de bal vliegt dan buiten de lijnen en maakt  dat de aanval van Huizen stokt.
Aan de andere kant jaagt Timo van Roemburg de bal ruim voorlangs om even later de bal op de penaltystip te ontvangen in kansrijke positie. Nu is het Remco Helms die zich er voor gooit en zo de inzet blokt.
‘Fraai’ is het allemaal niet, maar wel donders spannend!

Van de kansen die iedere ploeg wel krijgt, maar die je wel moet benutten

Met een half uur op het prachtige LED-scorebord beginnen Timo Vos, Frank van den Bosch, Hidde van der Veldt, Dennis Lamme en nogmaals Dennis Lamme aan iets moois waarin ik het Huizen waar ik van houd herken: een soepel lopende combinatie die Timo Vos dreigend voor de goal van Zandwijken lijkt te gaan brengen. In plaats van zelf met een ferme dreun a la de goals waarmee hij vorig seizoen in en tegen Sliedrecht Huizen een verdienstelijk gelijkspel bezorgde, kiest hij nu voor afleggen op Dennis Lamme. Een pass die helaas door die lepe verdediging van Ajax goed voorzien en zelfs ‘uitgelokt’ werd. Kans verkeken dus, jammer, want het zag er allemaal heel veelbelovend uit.
Kort daarop weer zo’n soepel lopende aanval die begint bij de weer met prachtige passes strooiende Anouar Aktaou. Via Sergio Kozjak en Hidde van der Veldt wordt de pass op Timo Vos opnieuw onderschept. Een corner van Frank van den Bosch draait gevaarlijk voor de goal van doelman Zandwijken langs en weer is er geen Huizer die er het laatste zetje aan weet te geven. Kansjes, kansjes, kansjes… Je moet ze wel een keer maken, anders…
Helms heeft dan een hoogstandje vlak voor de tribune als hij met een pass via zijn standbeen de bal keurig bij Vos doet belanden. Iets frivools dat je van een degelijke speler als Helms niet zou verwachten, maar wat hij dus wel degelijk in huis heeft. Genieten!
En dan de beste kans die Huizen voor rust zou gaan krijgen als de weer geweldig spelende Kozjak de op snelheid liggende Hidde van der Veldt bereikt met een schitterende steekpass. Hidde komt daardoor oog in oog te staan met doelman Zandwijken die als een speer zijn goal uitkomt. Nu is het zaak het overzicht te behouden voor Hidde die door de hoge snelheid waarmee deze actie werd uitgevoerd wel erg weinig tijd tot nadenken kreeg. In plaats van een (moeilijk uitvoerbare) passeerbeweging kiest Hidde voor de schuiver en dan is Zandwijken te dichtbij om hem nog te missen en de bal stuit dan ook op de uitkomende doelman. De botsing is onvermijdelijk en doelman Zandwijken heeft even verzorging nodig nadat hij zelf de rebound buiten de lijnen had gewerkt. Een kans waar je er niet al te veel van zult krijgen tegen deze geroutineerde defensie…
Toch weet de sober, maar uitermate degelijk voetballende Robin Creebsburg even later Hidde opnieuw weg te sturen met een prachtige crosspass. Nu komt Hidde echter toch een schoenmaatje tekort om de bal te kunnen controleren en ook deze kans gaat dan ook verloren.

Rust

Nadat Kaj de Jong met een verdekt schot uit de draai Hensen nog tot een goede redding bij de paal had gedwongen, gaan we dan met een 0 – 0 stand rusten. Huizen is deze eerste helft zonder kleerscheuren doorgekomen. Het piepte en het kraakte af en toe wel in haar voegen, maar uiteindelijk werd het tot dusver toch niet echt een overdreven drukke middag voor Jaime Hensen. Daarnaast wist het vanuit de omschakeling toch hier en daar wel wat kansjes te peuren en dat laatste maakt die 0 – 0 toch min of meer terecht. Maar Huizen zal meer uit haar schulp moeten kruipen om straks met drie punten huiswaarts te kunnen rijden…

Van het laken en het pak

Ook na rust zien we de twee ongewijzigde teams hetzelfde spelbeeld op de mat leggen als voor de pauze: Ajax dringt aan, Huizen houdt tegen en loert op de kansjes die daar uit voort zullen vloeien.
Drie minuten na de hervatting is het Rydell Poepon die een diepe voorzet net via de graaiende handen van Hensen wegtikt. De corner wordt dan weer netjes door onze defensie verwerkt. Een opgelegde kans krijgt Van Zoolingen(?) die op een meter of twee voor de doellijn finaal langs de bal maait en zo een geweldige kans op de openingstreffer laat liggen. Ook een fraaie trekbal van Poepon scheert maar rakelings voor de lat langs.
En dan is het in de tweeënvijftigste minuut dan toch raak: de bal wordt opnieuw ingebracht en als de eerste inzet geblokt wordt is daar opnieuw Rydell Poepon die van dichtbij de bal in een menigte spelers over de doellijn weet te frommelen: 1 - 0 en dat is een fikse domper.
Manmoedig probeert Huizen de rug te rechten en gaat waar mogelijk op jacht naar de gelijkmaker. Tegen dit geroutineerd voetballende Ajax is dat echter makkelijker gezegd dan gedaan. Een voorzet van Kozjak wordt door Vos en Lo-Asioe jammerlijk gemist en dan is het weer Ajax dat Hensen met een bezoekje vereert: eerst pegelt Poepon nog naast, Van Roemburg stuift op en trekt naar binnen. Zijn schot gaat echter recht op Jaime Hensen af die daar verder weinig moeite mee heeft.
Ook de forse aanpak van Ajax gaat door. Met een uur gespeeld wordt Frank van den Bosch akelig getorpedeerd door de geïrriteerde Tristan Buis. Buis was een plaag voor onze defensie met zijn slimme acties, maar leek de hele wedstrijd te knokken tegen de ergernis die over zijn spel hing. Jammer: zonder meer een goede voetballer, maar zijn gedrag heeft geen gelijke tred gehouden met zijn talent… Een overtreding dus, en een die in mijn ogen absoluut rijp was voor een kaart met een kleur naar keuze, maar arbiter Nelissen houdt het bij een vrije trap. Waar Anouar Aktaou vorige week vanuit ongeveer dezelfde positie nog doeltreffend was, jaagt hij de bal nu ruim over en naast. Het kan niet alle dagen feest zijn, natuurlijk…

Van het alles of het niets

Nadat Vos vanaf de zijlijn een bal maar rakelings aan het doel van Zandwijken voorbij had zien vliegen, mag hij zijn plek afstaan aan Kevin Schaap. Ook Creebsburg mag tot verrassing van velen op de bank plaats nemen. Creebsburg speelde een prima partij en de wissel was dan ook puur tactisch: de degelijke Helms van de flank naar het centrum, de opportunistische Kroeze op de flank. Het moet zorgen voor meer aanvallende impulsen bij onze mannen.
Weer wordt Joshua Lo-Asioe keihard aangepakt. Opnieuw geen kaart en opnieuw Anouar achter de bal. Deze keer gaat de bal maar rakelings over de kruising, maar helaas: ook die tellen niet…
Bij Ajax komt Kenneth Misa-Danso binnen de lijnen voor Kaj de Jong. Ook een aanvallende impuls. Ajax’ coach Sander Middelbeek denkt met het inbrengen van deze snelle dribbelaar gebruik te kunnen gaan maken van de ruimte die een aanvallend ingesteld Huizen hem wellicht zal gaan bieden.
En Huizen gáát op jacht naar die gelijkmaker. Anouar Aktaou opnieuw die Hidde schitterend wegstuurt. De aanname van Hidde is er een van ongekende schoonheid en zijn inzet gaat vervolgens maar rakelings aan de goal van Zandwijken voorbij.
Buis maait dan aan de andere kant ook langs de bal zoals Van Zoolingen als eerder deed. Opnieuw een oogje van de naald waar Huizen zich doorheen wurmt. Maar wat maakt het uit? 1 – 0, 2 – 0 of 3 – 0: het levert evenveel punten op. Het is gokken op alles of niets.

Van alles?

Huizen knokt voor wat het waard is. Poepon stormt weer door op pure kracht. Zijn schot wordt half geblokt en levert een corner op. Dennis Lamme ruimt voor we averij op lopen. De ijverige Hidde van der Veldt troeft Roy Deken af en ziet zijn voorzet met de buitenkant van de voet geblokt worden waardoor de bal een simpele prooi voor Zandwijken vormt.
Met nog tien minuten officiële speeltijd te gaan besluit Arnold Klein nóg een verdediger op te offeren voor een aanvaller: Helms mag gaan zitten en de jeugdige aanvaller Lars van der Wal mag zijn opwachting voor de laatste minuten maken.
En dat doét die brutale vlegel ook! Is het zijn eerste balcontact? Zou maar zo kunnen, maar hij komt aan de bal binnen de zestien na een inworp en net als hij uit wil halen ziet hij de vrijstaande Kozjak. En met een heerlijk passje tussendoor weet hij onze spits te bereiken. Half uit de draai jaagt hij de bal van een meter of drie achter de kansloze Zandwijken: 1 – 1 en het dappere Huizen krijgt hiermee loon naar het harde werken!
Arbiter Nelissen blijkt dan toch wel kaarten mee te hebben genomen uit de kleedkamer, want als Rydell Poepon Anouar Aktaou lelijk op de nek inhakt komt die kaart dan toch eindelijk uit het borstzakje van onze leidsman. Ik hoorde na afloop veel mensen klagen over de arbitrage, maar persoonlijk heb ik de man geen beslissingen zien nemen die overduidelijk fout of partijdig waren. Het ‘syndroom van Nijhuis’ is een ware epidemie in arbitrageland en lang niet iedere arbiter weet hier mee om te gaan als de echte Nijhuis. Nelissen liet erg veel toe en daar sprong Ajax gewoon geroutineerder mee om dan Huizen. Maar dat Nelissen het geel wat veelvuldiger had mogen (moeten) trekken, ja, daar kan ik me zeker in vinden.

Van het ‘niets’ dat het ‘alles’ verving…

Arnold Klein herstelt na die gelijkmaker zijn defensie weer wat met het inbrengen van Tijmen Bakker voor de leeg gespeelde Frank van den Bosch. Middelbeek brengt op zijn beurt Carlos Opoku voor Rydell Poepon. Nog tien minuutjes volhouden en dan een welverdiend punt mee de bus in nemen. Een halve omhaal van Buis doet ons nog even schrikken. De bal vliegt rakelings langs het doel van Hensen. Misa-Danso gaat er als een schicht vandoor. Hensen komt goed zijn goal uit en werpt zich dapper voor de aanstormende Ajacied. Voor me op de tribune houdt onze onvolprezen voorzitter het niet meer: luidkeels smeekt hij Nelissen er maar een punt achter te zetten. Het punt dat Huizen zo graag mee de bus in wil nemen. Maar Nelissen heeft de nodige tijd in te halen van blessures en tijdrekken. En dus gaat het spel verder. De negentig staat al geruime tijd op de klok als Ajax een inworp mag nemen. Slim gebruikt Serghino Sanches één hand voor de inworp en de bal belandt ter hoogte van onze eerste paal waar Middelbeeks gouden greep Opoku de bal slim weet te verlengen tot achter de verbijsterde Hensen: 2 – 1 en alle hoop lijkt nu wel vervlogen. De foto’s suggereren nog dat er hands gemaakt zou zijn, maar ik kan me vorstellen dat dat de arbitrage is ontgaan, evenals die slimme éénhandsworp.
Ondanks een kort slotoffensiefje tegen beter weten in, is deze treffer de doodsteek en resten Huizen slechts die akelige gladiolen…
Achteraf kreeg ik een berichtje dat de 2 - 1 zelfs een eigen doelpunt was: "Wij stonden achter het doel bij de 2-1. Het was een eigen doelpunt van huizen. Als de verdediger de bal niet tegen zijn hoofd kreeg was hij voor langs gegaan"...
Ik heb het zelf niet geconstateerd vanaf de tribune, maar als het klopt is het dubbel zuur...

Arnold Klein

“Wil je even lekker vloeken?” vraag ik Klein als ik hem te spreken krijg als hij de andere pers te woord heeft gestaan.
“Haha, nee, het is jammer,” concludeert hij lachend als een boer met kiespijn. “Tja, we weten dat ze ver kunnen ingooien. Eén of twee handen, dat doet er voor mij niet toe. Je weet dat zo’n bal kan blijven hangen of ongelukkig kan vallen. We zagen dat ook bij Genemuiden uit, maar dat is inherent aan het voetbalspel. En vandaag pakte dat nadelig voor ons uit.”
“Ik vond wel dat Ajax de overwinning verdiend had…”
“De eerste helft hebben we ze iets meer aan de bal gelaten, maar zonder dat ze daar nou echt gevaarlijk uit werden. Ze kregen wel een paar kansjes, maar als wij in balbezit wat slimmer waren geweest, dan hadden wij ook kunnen scoren. Die eerste helft zal voor het publiek wat zakelijk geweest zijn: twee voetballende ploegen die vanuit de opbouw probeerden door te komen, waarbij wij iets meer hebben tegengehouden en hebben geloerd en gewacht.
Dat gebeurde ook in de tweede helft, maar toen was het een wat ongelukkige bal die bleef hangen waar ze uit scoorden. Toen moésten we. Ik heb toen aanvallend gewisseld met Kroeze en later Lars van der Wal erbij. Ik probeerde de gok te nemen of we daarmee meer uit het vuur konden slepen dan met lege handen de bus weer in te moeten. Dan scoren we via een voorzet van Lars van der wal een prima goal die de ploeg een opleving gaf. Toch zat de wedstrijd daarna een beetje op slot, maar dan valt die laatste lange bal een beetje zuur voor ons voor de goal…”
“Een béétje zuur! Hartsikke zuur! Ik vloek zelden tijdens de wedstrijd, maar vandaag was ik op de middenstip te horen, denk ik…”
“Tja, als we gewoon puur naar het voetballen kijken, dan was een punt zeker gewoon verdiend geweest, ondanks dat Ajax wat slimmer en sterker was, wat meer in balbezit was, dat zag je wel terug.”
“Ik denk dat ook de breedte en zwaarte van de bank vandaag de doorslag gaf. Als je ziet dat zij een Misa-Danso nog op de bank hebben, ‘n Opoku…”
“Ja, het is gewoon een geroutineerdere, gehaaidere ploeg. Maar ik vind niet dat we voetballend nou zo heel veel onder hebben gedaan. Als je ziet waar zij vandaan komen en wij vandaan komen, zij gedegradeerd uit de derde divisie, wij gepromoveerd uit de eerste klasse. We hebben vandaag meer dan voldoende werklust ingebracht, twee ‘rommelgoals’ weggegeven en een fantastische goal gemaakt! Ik kan de ploeg echt niets verwijten.”
“Toch herinner ik me van de eerste wedstrijd dat we Ajax behoorlijk de duimschroeven aan wisten te draaien… Waar zit ‘m dan het verschil met vandaag?”
“Het is sowieso een behoorlijk ander team waar we vandaag tegen stonden (vijf andere basisspelers, Red.). Anderzijds was het wellicht ook het gevolg van het feit dat we tactisch wat anders zijn gaan spelen. Ajax speelt achterin ook wat anders dan een DHSC of HZVV waardoor ze wat makkelijker onder onze druk uit konden voetballen. Daardoor kwamen we bij vlagen wellicht iets teveel achter de feiten aan te lopen. Maar ja: op een gegeven moment wisten ook zijn de vrije man en de oplossing niet meer te vinden. Wij wisten alleen in de omschakeling niet de ballen daar te krijgen waar we ze hebben wilden.”
“Je mist vandaag voorin Zinga, Visser, Zschusschen. Dat zijn toch de mensen waar je de doelpunten van mag verwachten…”
“Ja, door blessures moeten we de laatste weken wat meer een beroep doen op jonge spelers. Maar ook die jonge jongens gaan lekker mee in hetgeen waarin wij zitten. Ook bij hen ontbreekt het niet aan werklust, maar het is natuurlijk wel een behoorlijke stap die ze voetballend moeten zien te maken om op dit niveau mee te gaan. Als ik naar de wedstrijd vandaag kijk, dan kan ik eigenlijk alleen maar tevreden zijn over hoe wij ons weer ingezet hebben. Maar ja: voetbal is leuk, maar het is nóg leuker als je wint…”

Dennis Lamme

Alom aanwezig op dat middenveld, met de week beter spelend, groeiend van ‘jochie’ naar ‘kerel’, alle reden om hem eens even naar zijn mening te vragen. Als ik bij de kleedkamer aankom, zit hij als een dood vogeltje terneergeslagen op de bank en ik besluit hem even met rust te laten. Als hij onder de douche vandaan komt, spreek ik hem alsnog onder het afdrogen als hij de eerste teleurstelling van zich af heeft gespoeld.
“Je zat er goed doorheen, net…”
“Jaaa, klopt. Ik moest even een momentje voor mezelf pakken en even nadenken over de wedstrijd. Zij hebben wellicht wat meer de bal gehad, de eerste helft zeker. Toen hebben we wat meer dan wenselijk achter hen aan moeten lopen. Maar ja, hoe dan ook: toch alleen die twee k*t-goals tegen, eigenlijk, zo mag je het zeker wel noemen, zeker die laatste! We hebben gewoon gestreden voor elke meter. Ik moest veel loopwerk verrichten om mijn man (Timo van Roemburg, Red.) af te stoppen. Hij ging heel erg diep staan en het was een gevaarlijke gast. Doordat ik veel met hem mee moest lopen kon ik niet echt lekker in mijn zone blijven. Daardoor kregen Josh en Frank ook meer werk te verrichten. Dat was onder meer de reden dat ik overal te vinden was. Hun rechterkant was wat beter dan hun linker kant met die nummer tien, Tristan Buis. We hadden wel afgesproken om over hun rechterkant druk te zetten en dat hebben we toen in de rust omgezet. Op zich hebben we dat ook goed weten vast te houden.
Na de 1 - 1 wilden we eigenlijk volle bak doorstoten, ondanks dat we eigenlijk wat de mindere waren geweest deze wedstrijd. Achteraf hadden we wellicht gewoon hetzelfde moeten blijven doen, maar we gingen toch iets anders staan na die 1 – 1. Maar ja, dat weet je altijd pas achteraf, dat schiet niet op… Maken ze die laatste goal niet, dan hebben we het nu nergens meer over…”
“Ik denk dat je je niet kunt voorbereiden op dat soort momenten waaruit die tweede goal viel. Dat overkomt je gewoon bij tijd en wijle…”
“Tja, die Opoku kwam er in. Daar win je misschien geen duels van, maar je kunt er wel voor zorgen dat hij niet kan verlengen, een slim duwtje of wat. Dat zijn de punten waar we wellicht toch wat lering uit moeten trekken…”

Lars van der Wal

Onze jonge invaller leek even de gouden greep te worden van onze coach. Met zijn bekeken steekballetje op Kozjak stond hij aan de basis van de gelijkmaker…
“Invallen en bijna meteen beslissend zijn…”
“Ja, ik was bijna belangrijk,” lacht hij verlegen in de catacomben waar ik hem even opvang voor een kort gesprekje. “Ja, zonde! Het was een goede assist en en een goede goal. We hoopten dat nog verder uit te kunnen bouwen, maar het was een fikse tegenvaller dat je hem dan toch in de extra tijd nog tegen krijgt. Heel jammer…
Ik kwam het veld in met de opdracht om te storen en diepte te houden, dan is het lekker als je bij je eerste balcontact al meteen beslissend kunt zijn voor een doelpunt, natuurlijk. De bal kwam voor mijn voeten uit een klutsmomentje. Ik wilde een actie naar binnen toe maken en zag Sergio Kozjak vertrekken vanachter zijn man. Ik steek de bal eigenlijk precies goed weg en hij maakt een goeie goal!
Ik heb vorig jaar wel al een paar keer meegetraind met de eerste selectie, maar ik speel normaal gesproken in Onder23. Ik ben hier als vierjarige bij de club begonnen. Natuurlijk heb ik als doel om het eerste te gaan halen en ben dan ook blij dat ik nu al wat minuten mag gaan maken.
ik zit momenteel in een lekker periode en wil dat uitbouwen. Ik denk wel dat er nog genoeg verbeterd kan worden aan mijn spel en ik leer gewoon heel veel bij het eerste…”
“Ik hoop je nog vaak te mogen spreken na een wedstrijd!”
“Haha! Ja ik ook!”

Apenstaartjes kijk op de zaak

De zure smaak van deze nederlaag was met geen alcohol weg te spoelen. De teleurstelling, zeg maar rustig deceptie, was groot. De terugtocht van Napoleon uit Rusland maakte een vrolijker indruk dan de stille aangeslagen groep die ik in de kleedkamer aantrof na de wedstrijd. De dreun was stevig aangekomen.
Gelukkig hebben we even om deze klap te verwerken: zaterdag even geen wedstrijd, om dan de woensdag erop opnieuw naar Amsterdam af te reizen voor een bekerwedstrijd tegen AGB om drie dagen later DETO thuis te ontvangen. Een zwaar programma. AGB is zeker geen katje om zonder handschoenen aan te pakken en ik kan me toch ook voorstellen dat Klein een paar spelers van deze krachttoer wil vrijwaren om ze fit te hebben tegen DETO waar we in Vriezenveen in de slotfase naar een geflatteerde 3 – 0 nederlaag werden gespeeld toen ook daar ‘alles-of-niets’ op niets uitdraaide.
Ajax wipt nu over ons heen in de ranglijst, maar met een verdienstelijke achtste plek en twaalf punten voor op de gevarenzone is er bepaald nog geen man overboord. Het doel was bij aanvang van dit seizoen gewoon directe handhaving en daar lijkt Huizen nu keurig naar op weg.
Stilstand is echter achteruitgang en wil Huizen een stabiele vierde divisionist worden, dan zal er best nog het een en ander moeten gebeuren. We hebben een relatief jonge groep en daar zit best nog de nodige rek in. De eigen jeugd (Creebsburg, Perez, Van der Wal, Schaap, Pabon, Bakker, Horst en dan heb ik er ongetwijfeld nog een stel over het hoofd gezien) staat bol van het talent. Talent dat in de handen van een trainer als Klein gekneed kan worden tot volwaardige selectiespelers als ze het geduld op kunnen brengen en zich niet het hoof op hol laten brengen door talentscouts die ze een gouden toekomst in de lagere klassen voorspiegelen.
Met ‘talenten’ alleen ga je het toch niet redden op dit niveau. Het blijft zaak om ook ervaren krachten van buiten aan te trekken voor die plaatsen waar het talent nog niet rijp voor is. Het budget blijft dan ook het hete hangijzer voor de eerste selectie die we op de been kunnen brengen.
Zaterdag dus even geen voetbal. Even tien dagen dus om de wonden te likken die deze eerste nederlaag in het zelfvertrouwen geslagen heeft. Ik denk dat de ploeg die goed kan gebruiken. Het is te hopen dat dat de geblesseerden ook weer de gelegenheid geeft om de ziekenboeg te verlaten.

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via 

ron apenstaartje rtpsoftware punt NL