Lekker! Huizen – CSV Apeldoorn 4 – 1

Christelijke Sportvereniging Apeldoorn

Het voelt aan als een lentezonnetje als mijn charmante chauffeuse me afzet op de Wolfskamer. Als dit dan die klimaatverandering is, dan ben ik daar niet ongelukkig mee. Maar ik vrees dat dit dan wel een heel beperkte kijk op die problematiek is…
Vandaag staat een lastige klip op het programma. CSV Apeldoorn staat op vier punten afstand en nog afgezien van het feit dat in deze competitie iedereen van iedereen lijkt te kunnen winnen maakt dat deze tegenstander geen katje om zonder handschoenen aan te pakken.
Ik herinner me CSV Apeldoorn als tegenstander nog van een oefenwedstrijd van enkele seizoenen geleden. Thomas Malolepszy speelde toen op de linkerflank en maakte een hele sterke indruk in deze oefenwedstrijd waarin Bertje Brons de honneurs als hoofdtrainer waar mocht nemen. 0-3 En daarmee werd Brons een van de twee trainers die met Huizen een 100% score wisten te halen. ‘n Quizvraagje voor de historici onder ons: wie was die andere trainer die terug kan kijken op een 100% score?
Bij CSV Apeldoorn valt vooral de naam van voormalig profs Jan Kromkamp en Jan Michels op. Gelukkig staan zij niet in het veld maar besturen ze de ploeg vanaf de bank. Van Kromkamp was ik destijds fan. Geweldige speler die me tijdens een oefenpotje van Jong Oranje op de Wolfskamer al meteen opviel. Later bij AZ beleefde hij voor mijn gevoel zijn beste periode voor hij naar Villareal verkaste om daarna via Liverpool bij PSV te belanden. Inmiddels was de knie van de nijvere middenvelder echter beschadigd geraakt en langzaam maar zeker deed het blessureleed hem meer en meer van het veld op de behandeltafel belanden. Na een poging alsnog bij Go Ahead aan de slag te gaan, moest Kromkamp dan toch zijn schoenen aan die treurwilgen hangen.
Wél op het veld Cem Köse een naam die me wel wat belletjes doet rinkelen. CSV heeft zich versterkt met een tiental nieuwe spelers leer ik uit hun fraaie presentatiegids. Vijf daarvan starten in de basis, vier zijn er ‘afwezig’ en één neemt er plaats op de reservebank. Een half nieuw elftal dus voor Kromkamp. Huizen speelt nagenoeg in dezelfde formatie als waarmee het het kampioensjaar afsloot en lijkt daarmee wellicht toch wat meer ‘ingespeeld’. Dat zal mogelijk een puntje in het voordeel van geel-groen kunnen betekenen.

Bij Huizen ontbreekt vandaag echter wel Felitciano Zschusschen die zich maandag op de training blesseerde. Vandaag daarom Sergio Kozjak in de punt van de aanval. Helms heeft vandaag toch weer de voorkeur gekregen op de rechtsbackplek. Uiteraard ontbreken ook de gebroeders Van den Abeelen. Ik kreeg er vandaag in diverse gesprekken geen vinger achter wat die ‘persoonlijke omstandigheden’ die hen tot stoppen noopte nou precies inhielden. Jammer, want ik denk dat beide spelers nog best hun waarde voor Huizen gehad zouden kunnen hebben. Mogelijk dat ze de overstap van de IJsselmeervogels Onder23 naar de vierde divisie wat onderschat hebben en ik hoop dan ook dat de regels inmiddels zo gewijzigd zijn op dit niveau dat de mannen na de winterstop in een ander shirt weer aan de slag kunnen. Ondanks dat ze niet veel minuten in Huizen 1 hebben mogen maken zijn het toch prima spelers die niet voor de voetbalsport verloren mogen gaan.
Na de indrukwekkende speech waarmee voorzitter Klaas Vos Arie Bout en Pim van de Meent herdacht en een al even indrukwekkende minuut stilte mogen dan de twee kleindochters van Arie Bout als pupilletjes van de week de laatste eer aan hun overleden grootvader bewijzen. Opa zou trots op jullie geweest zijn! Geen kans voor doelman Dean Bredewolt!

Samenvatting: csv Apeldoorn TV | Henk-Jan van Beek

> Foto's  wozopro.nl | Wout van Zoeren

Slikken

CSV Apeldoorn is niet echt onder de indruk en wil meteen zaken doen: het zet Huizen onder druk en Huizen weet zich de Apeldoorners wel van het lijf te houden, maar aan het eigen voetbal komt Huizen in deze openingsfase niet toe. Bij een van de spaarzame uitvallen van Huizen wordt er doorgejaagd op doelman Bredewolt die heel gewaagd tussen twee Huizer aanvallers door Jelle Macaré aanspeelt. Een bravourestukje dat aanvankelijk nog goed uitpakt. Maar ook Huizen heeft er ‘zin an’ en weet afjagend de bal weer te heroveren. Opnieuw gaat het richting Bredewolt en nu komt de bal schuin voor waar Joshua Lo-Asioe hoog boven zijn tegenstander uit torent. De kopstoot is weer helemaal ‘des Lo-Asioes’ en de bal spat in de derde minuut al onhoudbaar achter Bredewolt die behoudens dat huzarenstukje van zojuist eigenlijk nog geen bal van dichtbij had gezien. 1 – 0 en we veren verbijsterd op, want Huizen zat eerlijk gezegd in de eerste openingsminuten stevig in de Apeldoorner tang. Maar al even verbijsterd zakken we weer terug in onze stoeltjes want de goal kon in de ogen van arbiter Kenneth van Dijk geen genade vinden. Als een volleerd pantomimespeler maakt Van Dijk de reden van zijn afkeuring kenbaar: duwen… Zag u het, zag ik het… Nou, ik niet! Joshua sprong in de loop gewoon eerder en hoger dan zijn tegenstander en ja, dan kom je gewoon boven je tegenstander uit en zul je elkaar wel even raken. Maar wat had Van Dijk dán verwacht, dat Joshua eerst even zou aftellen ‘3-2-1: springen!’? ‘n Onbegrijpelijke afkeuring van de verder ook wat pietluttig fluitende Van Dijk die zich gaandeweg zou ontwikkelen tot een onberekenbare factor in deze wedstrijd. De goede man wekte de indruk vooral zaalvoetbalwedstrijden te fluiten en wisselde weidse armgebaren na botbedreigende tackles af met volstrekt overbodige fluitsignalen in onschuldige situaties. Zo legt Ruben Katerberg Theo Visser neer en komt er met wat armgewapper vanaf. De vrije trap gaat richting Jeroen Lamme die echter net een centimetertje tekort komt om er de rosse kuif tegenaan te kunnen zetten. Die kuif zat daarna wel in de war, zó dicht zat hij bij die bal!
Diezelfde Jeroen Lamme legt dan Nigel Michels neer halverwege de Huizer helft. En nu trekt Van Dijk wel het geel uit de borstzak. Vreemd genoeg niet voor Lamme, maar voor Joshua die ongetwijfeld het warrige fluiten van onze leidsman van passend commentaar zal hebben voorzien. Maar ja, wat passend is, kan dan heel anders door de arbitrage worden beoordeeld natuurlijk…
De vrije trap wordt in eerste instantie weggewerkt, maar dan steekt Noah Tuasela de bal opnieuw scherp in het strafschopgebied. Hensen is attent en komt goed uit. Daarbij had Van Dijk buitenspel geconstateerd, maar het was wel even wat angstzweet dat door de bilnaad gutste.

Herstel

Inmiddels heeft Huizen de nodige moed en zelfvertrouwen geput uit die afgekeurde goal: scoren is blijkbaar niet onmogelijk en Huizen komt daarmee meer en meer in het eigen spel. Hidde van der Veldt gaat goed door en via doelman Bredewolt spat zijn inzet voorlangs. Voor de goal stond Sergio Kozjak al klaar voor ‘the kill’ maar aan hem gaat zo deze bal alsnog voorbij…
De weer als immer ijverige Frank van den Bosch wordt dan van achteren met een soort kamikazeactie op een wel érg stevige manier onderuit geveegd. En weer ziet arbiter Van Dijk het voorval anders dan de rest van de aanwezigen op de Wolfskamer. Deze keer geeft zijn mime-act aan dat de bal gespeeld zou zijn. Een tackle van achteren… Tja… Ik ben de eerste om toe te geven dat ik volstrekt ongeschikt ben als arbiter en de arbitrage krijgt bij mij al vlot het voordeel van de twijfel. Maar er was voor mijn gevoel vandaag wel érg vaak sprake van twijfel.
Een corner voor CSV en spits Kozjak werpt zich in de baan van het schot. Met een ferme trap ontzet hij de Huizer defensie. Even gaan er Apeldoorner stemmen op dat er hands gemaakt zou zijn, maar gelukkig gaat arbiter Van Dijk daar niet verder op in.
Drie minuten later een diepe bal waar Theo Visser gretig achteraan jaagt. Hij is gelijk met doelman Bredewolt bij de bal en de doelman gooit zich er dapper voor en weet zo ten koste van een blessure de openingstreffer te voorkomen. Gelukkig kan Bredewolt na even verzorging te hebben ontvangen weer verder. Van den Bosch zet dan sterk voor en bereikt Lo-Asioe die niet voldoende achter de bal weet te komen om op doel te koppen. De bal zeilt door naar de andere kant van het strafschopgebied vaan Visser de bal oppikt en opnieuw in wil brengen. Helaas vliegt de bal over de goal achter. Maar het geeft wel aan dat Huizen meer en meer uit haar schulp aan het kruipen is.

Voorsprong

De misser wordt Visser volkomen vergeven als hij in de vierendertigste minuut de bal loepzuiver op het hoofd van de mee opgekomen Jeroen Lamme legt. In wat min of meer een herhaling van de afgekeurde goal lijkt, vliegt de bal opnieuw onhoudbaar achter doelman Bredewolt. Angstig gaan onze blikken naar de arbitrage, maar deze keer is het gebaar richting middenstip onmiskenbaar: 1 – 0 voor Huizen. Een terechte voorsprong gelet op het beeld van de wedstrijd.
Een slimmigheidje van Lo-Asioe levert vijf minuten later een corner op voor Huizen. Visser stuurt Joshua Lo-Asioe diep en de bal is wat aan de harde kant. Joshua gelooft er echter in en met een CSV verdediger op de hielen legt hij de bal vlak voor de achterlijn stil. Daar had zijn belager even niet op gerekend en loopt de bal alsnog pardoes over de achterlijn. Helaas leverde de corner echter verder geen vermeldenswaardigheden op.
Hidde van der Veldt gaat er dan kort voor rust bij een rare hoog opstuiterende bal vandoor, achtervolgd en beduelleerd door Noah Tuasela. De bal stuitert over het tweetal heen en weer en de mannen knokken een verbeten maar sportief duel uit om het bezit van die rare stuiterbal. Hidde lijkt als winnaar uit de strijd te komen, maar weer is het arbiter Van Dijk die roet in het Huizer eten mikt en het duel af fluit in ons nadeel. Gewoon een volkomen correct en fair duel waarbij de wederzijds uitgedeelde schouderduwen gewoon bij veldvoetbal horen.
De rust nadert en Frank van den Bosch is er weer eens vandoor. Met de bal aan de voet komt hij één-op-één te staan. Met een fraaie beweging probeert Frank zijn tegenstander te misleiden en haalt uit voor een schot dat echter half geblokt wordt door zijn directe tegenstander. Het levert een corner op die kort wordt genomen en door Anouar Aktaou helaas hoog over de goal van Bredewolt gejaagd wordt.

Rust

En daarmee gaan we dus rusten met een magere 1 – 0 voorsprong. Na de eerste openingsminuten overvleugelde Huizen de Apeldoornse elf en pakte dus een verdiende, maar eigenlijk iets te marginale voorsprong. De onbegrijpelijk afgekeurde openingsgoal gaf onze mannen het elan dat de laatste weken toch wat tanende leek.
De reserves houden ontspannen een balletje hoog. Er is ook geen aanleiding om een wissel te vermoeden.

Afzien

Kromkamp heeft wel ingegrepen en heeft Noah Tuasela in de kleedkamer achtergelaten. Voor hem komt Yorik Meijer binnen de lijnen. Weer even wat geharrewar aan de middenlijn voor Yorik de elf van Kromkamp mag completeren, maar dan kunnen we toch eindelijk van start met de tweede helft.
En dan blijkt dat CSV Apeldoorn aanzienlijk beter de kleedkamer uit is gekomen dan ze erin zijn gegaan en Huizen komt meteen onder druk van de Apeldoorners te staan. Hensen krijgt een matige terugspeelbal te verwerken en lost het keurig op. Na drie minuten haalt Cem Köse uit en we tellen de tegentreffer al! De bal spat echter buitenbereik van Hensen tegen de binnenkant van de paal en komt het veld weer in! Rik Vlutters pikt de bal op en opnieuw moet het aluminium voor Huizen in de bres springen. Hoeveel oogjes kan een naald hebben? Huizen zal zich toch echt moeten gaan herpakken en de draad van vóór rust weer op moeten pakken, want dit kan nooit lang goed gaan!
Ook de overgebleven broeder Tuasela – Levi – komt gevaarlijk door en ziet zijn voorzet gelukkig voor ons onberoerd voorlangs spatten.
Geel voor Hidde van der Veldt als hij de sterk spelende Delano Grootenhuis raakt. Blijkbaar werd de bijval van Nathan Greven daarop niet door arbiter Van Dijk gewaardeerd en ook Greven mag het geel in zijn zak steken.
CSV Apeldoorn houdt de druk aan en als de gemoederen weer wat bedaard zijn snijdt Jeremy Jonker als het spreekwoordelijke warme mes door de Huizer boter en trekt hard voor. Hensen wil de scherpe bal in een woud van benen onderscheppen, maar via de onderkant van zijn arm ketst de bal in eigen doel: 1 – 1 en op de tribune maken we ons ernstig zorgen. Huizen heeft een driepunter keihard nodig om niet als een baksteen omlaag te vallen op de ranglijst. En die driepunter lijkt op dit ogenblik verder weg dan ooit…

Beloning

Het is afzien. Huizen ploetert en zwoegt om zich het hoofd boven water te houden in de Apeldoornse aanvalsgolven. Na een goede passeerbeweging speelt Frank van den Bosch de bal helaas wat te ver voor zich uit en moet toezien hoe doelman Bredewolt de bal voor het weggrist. Ook een vlotte combinatie tussen Frank en Sergae Kogeldans mondt uit in een eenvoudige vangbal voor Bredewolt.
Arnold Klein grijpt in en brengt Timo Vos voor Hidde van der Veldt en Kromkamp besluit dat het genoeg voor vandaag is geweest voor Nathan Greven en stuurt Fedde Timmer ter aflossing van Greven die dus al met geel op zak liep.
De tweeënzestigste minuut floept op de stadionklok. De 1 – 1 prijkt er als teken van het wankele evenwicht vlak onder. En dan begint Frank van den Bosch aan iets moois. Hij draait zijn tegenstander helemaal dol en dwarrelt het strafschopgebied van Bredewolt binnen. Hij gaat neer en opnieuw ziet Van Dijk er geen overtreding in. De bal belandt echter voor de voeten van Sergio Kozjak die met één beweging zijn man omspeelt en zich niet bedenkt. Als een gloeiende streep spat de bal in de verre hoek achter de volstrekt kansloze Bredewolt en zet zo Huizen weer op voorsprong!
Het was de beloning voor de uitstekend spelende Kozjak die al meerdere malen blijk had gegeven van voetbalintelligentie en een gave techniek. Maar niet alleen voor Kozjak was deze wereldgoal een stukje beloning, ook voor de andere tien! Huizen had het moeilijk, maar hield de rug recht en dat werd nu dus beloond met een keurige voorsprong. Dat dat niet helemaal strookte met het spelbeeld op dat moment, daar maalde geen enkele Huizer om.
Twee minuten na de goal begint Frank van den Bosch opnieuw aan iets heerlijks. Deze keer weet Jeremy Jonker hem wel met wat grof geweld te stoppen. Deze keer ziet Van Dijk er gelukkig wel een overtreding in die Jonker dan ook nog geel oplevert.

En dóór!

De goal geeft Huizen opnieuw vleugels. Wel even een kleine hartverzakking als Köse een corner versiert die over de graaiende vingers van Hensen heen dwarrelt. De bal valt tegen Joshua Lo-Asioe aan waardoor de bal weer zo on handen van de attent reagerende Hensen valt. Maar dan gaat Huizen door: Kozjak gaat goed door en houdt oog voor de mee opkomende Van den Bosch. De pass is dan helaas net een fractie te kort en biedt de Apeldoorners de gelegenheid opruiming te houden.
Kromkamp brengt dan Jasper Verstraten in het veld voor Ruben Katerberg, maar het beeld van de wedstrijd verandert er niet door: Huizen heeft de smaak te pakken en dendert verder.
De ontketende Van den Bosch gaat weer goed door en zijn pass wordt bij de tweede paal maar nauwelijks gemist door de inglijdende Joshua Lo-Asioe, Kozjak legt goed af op Visser die de bal uit de draai over jaagt. Dan een overtreding net buiten het strafschopgebied. Arbiter Van Dijk kent de vrijetrap toe waar Anouar Aktaou en Theo Visser achter gaan staan. Beiden hebben een voortreffelijke trap in de benen en we gaan er dus maar even goed voor zitten. De rood-gele muur wordt opgetrokken en Visser is het dan die de trekker overhaalt: onhoudbaar spat de bal langs de muur en de paal binnen: 3 – 1 en Huizen neemt eindelijk afstand en krijgt zo loon naar werken!

Slotfase

Met nog een dik kwartier te gaan zet Kromkamp zijn laatste troef in: Laurence van den Enk wordt naar het front gestuurd en lost zo Nigel Michels af. CSV Apeldoorn tracht de rug te rechten, maar de zwakke kopbal van Köse vormt geen probleem voor een klasbak als Hensen die de bal simpel wegvangt.
Dennis Lamme moet ook even aan de noodrem voor Van den Enk aan iets moois kan beginnen en opnieuw komt de gele kaart uit de borstzak van Kenneth van Dijk. De voorzet uit de vrije trap komt voor en wordt tot corner verwerkt, waarna ook deze corner over wordt gekopt, maar nu door een Apeldoorns hoofd.
Arnold Klein brengt dan met het inbrengen van Tim Boterenbrood een wat defensiever accent in zijn ploeg aan en ‘Boter’ laat meteen even zien dat hij het nog niet verleerd is. Fanatiek loopt hij de gaten dicht die CSV denkt te trekken en even later vliegt hij niets ontziend het duel in om zelf als een volleerd acrobaat door de lucht te zweven.
Een steekbal op Fedde Timmer wordt door Timmer met de buitenkant van de voet verlengd en gaat voorlangs. De overtuiging was inmiddels toch een beetje tanende bij onze gasten. Overtuiging die overigens wel in de enorme pegel zat die die gevaarlijke Apeldoornse spits Delano Grootenhuis losliet als de bal voor zijn voeten dwarrelt na een afgeslagen vrije trap. Met een splijtende pegel van een meter of achttien lijkt hij de aansluitingstreffer op de schoen te hebben. En als al zo vaak is daar dan Jaime Hensen die zijn lichaam strekt en strekt en zo de bal stijlvol uit de hoek ranselt! Een bal op de paal vanuit buitenspelpositie vormt een van de laatste stuiptrekkingen van de Apeldoorners.
De klok staat al enige tijd stil op de negentig minuten die een wedstrijd officieel duurt. Arbiter Van Dijk voegt daar nog wat minuten aan toe voor de wissels en de blessurebehandelingen. En dan gaat Visser neer in de zestien als hij van achteren wordt aangetikt. Penalty oordeelt Van Dijk. Heel eerlijk gezegd vond ik de overtreding wat te licht voor een strafschop, maar ik ben er niet minder blij om. Visser voltrekt zelf het vonnis en jaagt de bal ongenadig hard achter de vertwijfeld uitvallende Bredewolt die ten vierden male de trieste gang naar het net mag maken. Woede en frustratie aan Apeldoorner zijde en terwijl het eindsignaal al geklonken heeft offreert Van Dijk nog twee gele kaarten aan verbitterde Apeldoorners.
Huizen heeft weer eens een lekkere overwinning bijgeschreven, een overwinning met duidelijke cijfers. Een overwinning waar het dan ook hard aan toe was!

Arnold Klein

“Ik denk dat de wedstrijd lastiger was dan de uitslag achteraf zal doen vermoeden…” leg ik Arnold Klein na afloop voor.
“Ja ja ja! Maar dat hebben we wel vaker meegemaakt. De laatste wedstrijd gingen we er met een 3 – 0 nederlaag vanaf. Dat was geflatteerd en ik denk dat deze 4 – 1 óók wat geflatteerd was. Anderzijds hebben we vandaag ook wel weer veel kansen en mogelijkheden op kansen gecreëerd. Je kan je daarbij dan ook afvragen of dat doelpunt van Joshua terecht afgekeurd is of niet… Daarna krijgen we nog een situatie waarbij een bal gewoon breed gelegd had moeten worden op Sergio Kozjak die hij zo binnen had kunnen lopen. Zo kan ik wel een aantal kansen en mogelijkheden voor rust opnoemen.
Ik had een stukje scherpte geëist van mezelf en de groep. We mogen niet tevreden zijn met hetgeen we nu hebben en iedereen moet die scherpte gaan laten zien. Daarbij heb ik ook nadrukkelijk zelf in de spiegel gekeken. Ik heb donderdagavond de spelers individueel ook weer de beelden laten zien waar het in het verleden fout ging om ze op een positieve manier te confronteren met waar het beter kan en moet. Ik vond de groep het positioneel best wel goed doen eigenlijk, daar was niet zoveel op af te dingen, maar ik miste toch iets scherpers en dat heb ik mezelf ook aangetrokken. Vandaar dat ik ook vandaag langs de lijn weer wat meer ‘aanwezig’ ben geweest. Ik vond ons vandaag bij vlagen echt goed spelen en heb echt kunnen genieten van ons spel.”
“Je miste vandaag Felitciano Zschusschen en ik moet zeggen dat dat uitstekend werd opgevangen door Kozjak…”
“Sergio heeft het geduld kunnen bewaren en is altijd positief gebleven en heeft altijd open gestaan voor hoe we hem beter trachten te maken. Daar heeft hij keihard aan gewerkt. We hebben aangedrongen op meer diepte in zijn spel en dan zie je dat bij die wereldgoal hij die loopactie in de diepte ook maakt. En als je ‘m dan zo weergaloos binnenschiet dan kan je alleen maar praten over een echte spitsengoal! Dat zegt veel over de uitstekende mentaliteit van Sergio.
We kwamen de tweede helft minder uit de kleedkamer en dat snapte ik ook niet helemaal want we hadden in de rust nog een keer benadrukt hoe we zouden moeten gaan staan, hoe we onze flank moesten verdedigen en dan toch lieten we een aantal keren CSV kinderlijk eenvoudig weglopen. Dat was wel een kwalijke zaak. We lieten ons weglokken uit een zone waaruit je je niet weg mág latenlokken en dat kostte ons een tegengoal. En dat terwijl we het er in de kleedkamer nog over gehad hebben…”
“Deze week stopten de broers Van den Abeelen. Dat waren toch grote talenten als ik de berichten mag geloven. Toch leek dat er hier nog niet helemaal uit te willen komen…”
“Tja, ze kwamen van Onder23 ineens in de vierde divisie terecht. Dat wil niet zeggen dat je dan meteen helemaal volwaardig mee kan. Daarbij kwamen ze in een team terecht dat op zich best al een aardig niveau heeft en daar zal je dan als jonge speler in mee moeten. Spelen in een eerste selectie vraagt ook meer van een speler mentaal en sociaal gezien. Niet alleen óp het veld, maar zeker ook daar omheen. Die stap was moeilijk, maar we balen dat ze hebben besloten te vertrekken…”

Sergio Kozjak

Met “Is dat zo?” houdt Sergio zich een beetje van de domme als ik hem meteen na de wedstrijd complimenteer met zijn goede wedstrijd en zijn terechte uitverkiezing tot Man-Of-The-Match. “Ik was in de aanloop naar deze wedstrijd heel gemotiveerd,” verklaart hij verder. “Ik wist al vroeg dat ik vandaag voor de eerste keer in de basis zou starten en daar keek ik met heel veel plezier naar uit. Ik wilde er vooral plezier uit halen en mezelf belonen voor mijn harde werken op de trainingen. Ik heb mezelf beloond met een goal die niet alleen mooi was, maar uiteindelijk ook een hele belangrijke bleek. Hij zat er wel héél lekker in,” glundert onze spits.
“Ik denk dat dat de understatement van het jaar is!” ga ik met hem mee in de euforie.
“Ik denk dat het een belangrijk moment is geworden omdat we daarna in een hele positieve flow kwamen te verkeren.
Het eerste half uur was ik nog wel een beetje zoekende en moest ik een beetje ‘in de wedstrijd komen’. Ik heb tot vandaag eigenlijk alleen als invaller mogen functioneren, als basisspeler beginnen is tóch anders.
Van de eerste goal kregen we als team een beste opkikker, werden extra gemotiveerd en kregen er meer en meer zin in. Dan moeten we die domper van de 1 – 1 verwerken en valt die 2 – 1 alsnog door ons eigen goede voetbal en gingen we er met z’n allen weer helemaal achter staan en erin geloven dat het vandaag zou kunnen! En dan wordt het dus uiteindelijk 4 – 1. Dit is wat we weer eens nodig hadden als team. Ik denk dat dit weer een heleboel positiviteit met zich meebrengt.”

Jeroen Lamme

“Ik was even bang dat je de complete score van vandaag op je naam zou krijgen…” open ik mijn gesprekje met de man die die belangrijke eerste goal binnen knikte.
“Nee, die gelijkmaker was niet van mij. Ik hoorde dat een aantal mensen al wel zeggen, maar hij ging toch echt via Jaimes onderarm binnen. Hij wilde die voorzet onderscheppen, maar die bal ketste onder hem door binnen.”
“Hoe lekker is het om weer eens afgetekend te winnen?”
“Ja dat is zeker lekker! Drie goals verschil en ik ook eindelijk weer eens een keer gescoord. We voelden op een gegeven moment ook dat we de betere ploeg waren, maar na rust kan je ook maar weer zomaar op 1– 2 achter komen, dus of het nou echt als wedstrijd ook een afgetekende wedstrijd is dat weet ik niet, maar het resultaat is heerlijk gewoon! Dit hadden we écht even nodig als ploeg om weer eens met drie punten van het veld te kunnen stappen.”
“En jij dus weer eens scorend. Dat was al weer een tijdje terug dat ik je als doelpuntenmaker kon interviewen…”
“Ja, hij zat er lekker in, he?” beaamt Jeroen lachend. “Daarvoor had ik al een corner gehad waar ik net niet bij kon met het hoofd en nu gaf Theo Visser hem fantastisch voor, ik hoefde hem alleen maar te schampen en hij vliegt er lekker in!
We waren echt weer toe aan een driepunter want het is een lastige competitie. Als er een paar wedstrijden net in ons voordeel hadden uitgepakt hadden we bovenin mee kunnen draaien. We hebben een aantal wedstrijden gewoon domme pech gehad. Deze ploeg stond vier punten boven ons, maar je ziet dat dat hier dus helemaal niks zegt. Je kunt dit soort wedstrijden ook maar zo winnen of zelfs verliezen, het is een hele gekke competitie wat dat betreft!”

Theo Visser

“Een lekkere overwinning. Niet alleen voor het team, maar zeker ook voor jou. Voor mijn gevoel heb je een tijdje wat ‘grijs’ gespeeld en sprong je er niet echt bovenuit. Je hebt teveelklasse om ‘slecht’ te spelen, maar de Theo Visser van vorig seizoen zag ik eigenlijk vandaag weer boven komen drijven…”
“Ja, dat is zeker waar!” beaamt Theo. “Ik heb nu een paar nieuwe schoenen erbij en meteen weer scoren, dus die draag ik vanaf nu elke week!”
“Sjakie en zijn wondersloffen, of zo!”
“Haha, ja zoiets, denk ik! Maar nee, het is de afgelopen thuiswedstrijden dat we hier gelijk speelden gewoon zonde geweest van de punten die we daarmee hebben laten liggen. We hebben van de week de koppen weer eens bij elkaar gestoken en met elkaar afgesproken dat het anders moet en dat we in ieder geval thuis ongeslagen willen blijven. Als we als team onze energie blijven leveren, als ik als individu mijn energie blijf leveren, dan worden we gewoon zoveel beter. Natuurlijk spelen we nu wat hoger en wordt het allemaal wat moeilijker, maar we hadden gewoon best bovenin mee kunnen draaien. We mogen niet meer verwachten ‘dat het wel gebeurt’, we moeten nu gewoon echt alles geven voor ieder punt. Het is denk ik ook een stukje kwaliteit, je zit er gewoon de ene wedstrijd beter in dan de andere.
Na rust was de organisatie gewoon even niet op orde bij ons en waren we wat zoekende. Ik had het gevoel dat we een beetje in slaap gesust waren. Die wereldgoal van Sergio Kozjak gaf ons weer vleugels waardoor we het Apeldoorn weer lastig konden maken…”
“En dan krijgt onze aanvoerder het weer op zijn heupen…”
“Haha, ja ik moet me gewoon weer meer voorin met de zaken gaan bemoeien. Dat heeft er denk ik de afgelopen weken wat teveel aan ontbroken voor mijn gevoel. Ik denk dat dat komt omdat ik teveel wilde helpen in de opbouw. Als team hebben we elkaar gewoon nodig. Met voldoend energie in de wedstrijd te steken maken we elkaar zoveel beter en kan ik me ook meer voorin laten gelden. Dan heb ik het vertrouwen dat het achter me wel goed komt. Alleen als ik me voorin met de zaken kan bemoeien kan ik scoren en dat is wat ik de afgelopen weken wat gemist heb. Al met al vind ik het toch niet slecht gaan. Met deze twee erbij sta ik toch al weer op zeven goals. We moeten gewoon met z’n allen het plezier in de wedstrijd beleven en onszelf belonen.”
“Als team was het denk ik ook wel een hectische weekje met de tweeling die er de brui aan gaven. Hoe is dat binnen het team aangekomen?”
“Tja, gebeurd is gebeurd, natuurlijk. We moeten toch verder, ook zonder Simon en Thomas, we kunnen daar als team niet in blijven hangen en ik denk dat we dat vandaag wel uitstekend gedaan hebben. Het is nooit een positieve ervaring natuurlijk als spelers er voor kiezen te stoppen. Je bent tenslotte een team. Er waren ook wat persoonlijke dingetjes die bij hen speelden en daarom hebben ze gekozen een ander pad te bewandelen. Jammer, maar wij moeten verder…”

Joshua Lo-Asioe

“Waarom werd ie afgekeurd?” val ik met de deur in huis bij onze robuuste middenvelder met die immer sprankelende glimlach.
“Die scheidsrechter vond dat ik een overtreding maakte, maar ik sprong gewoon veel eerder en hoger dan mijn tegenstander. We hebben er de beelden nog op nagekeken en van een overtreding was gewoon geen sprake! Zonde, want het was wel weer eigenlijk een echte Joshy-goal! Haha!
“Die heb ik inderdaad wel een tijdje gemist…”
“Ja, ik was een tijdje wat zoekende, maar ik voelde me vandaag gewoon weer lekker fris en weer zoals vorig seizoen. Jammer dat die goal dan ook werd afgekeurd, want dat zou zeker extra hebben geholpen. Maar goed: hij werd afgekeurd en daar haalden we nog meer ‘spirit’ en ‘drive’ uit om wél die 1 – 0 te gaan maken. Nadat die goal werd afgekeurd nam ik mezelf voor om niet bij de pakken neer te gaan zitten en er alles aan te doen om hem alsnog te gaan maken.”
“Ik ben ook wel een beetje kritisch: ik had het er met Theo Visser net ook al over dat ik het gevoel heb dat de uitblinkers van vorig seizoen er niet meer zo nadrukkelijk bovenuit steken. En jij was toch echt wel één van die uitblinkers…”
“Ja, je ziet maar weer dat je het als team niet met alleen twee of drie spelers kan doen. We hebben iedereen, de hele selectie, de staf, gewoon keihard nodig. De tegenstanders zijn sterker en daardoor springen de uitblinkers van vorig seizoen er gewoon wat minder uit en is het collectief belangrijker geworden. Dat vind ik eigenlijk wel mooi ook om te zien dat nu iedereen bij het resultaat betrokken wordt en het nu ook écht met z’n allen moet doen. We zijn daar als team in gegroeid dat het niet van twee of drie individuen afhangt!”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Lekker! Eindelijk weer eens huppelend naar huis. Hoewel: het werd eigenlijk een beetje zwalkend. Gelukkig dat mijn lieftallige echtgenote voor BOB wilde spelen en me oppikte, want het bleef nog lang onrustig op de Wolfskamer, waar nog tot laat de kannen blond schuimend bier richting het terras gingen waar de aangename temperatuur het vertoeven al even aangenaam maakte.
Na afloop houden de trainers altijd een kleine nabeschouwing in de bestuurskamer om hun visie op het gebeuren te geven. CSV-coach Jan Kromkamp gaf blijk van een realistische kijk op de zaak en keek met tevredenheid terug op de fase na rust waarin zijn ploeg Huizen het vuur aan de schenen legde. Ook hij trok de laatste strafschop wat in twijfel en betreurde de frustratie bij zijn spelers die na de wedstrijd nog tot de extra gele kaarten leidde.
Arnold Klein bevestigde de opvatting van Kromkamp ten aanzien van de strafschop, maar gaf wel eerlijk aan dat hij er an sich niet ongelukkig mee was.
Klein ging ook nog even in op de negatieve berichten die sommige ‘supporters’ hebben gemeend op internet te moeten plaatsen. Berichten die de ploeg geen goed hebben gedaan en dus een kwalijke zaak zijn. Klein benadrukte nog maar eens dat zijn ploeg kakelvers vanuit de eerste klasse is gekomen en nu alles moeten geven om tot resultaat te kunnenkomen. Dat is een leer– en groeiproces waar de ploeg in zit. Een proces waar dit soort negativiteit bepaald geen goed aan doet.
Ik schrok er nogal van. Misschien ben ik gewoon een blij ei, is mijn brilletje wat al te geel-groen gekleurd, maar ik snap deze negativiteit gewoon niet! Ik vind de negativiteit ook niet terecht! Ik dicht mezelf geen bovenmatige kennis van voetbalzaken toe, maar ik vraag me toch echt af wat de mensen met die kritiek voor ogen hadden voor dit seizoen. Dat we zomaar weer even om de titel mee zouden gaan doen? Dat we zomaar even door zouden hollen naar de derde divisie? Nog even afgezien of we daar als vereniging wel al klaar voor zijn…
En alles in ogenschouw nemend mogen we toch constateren dat we tot op heden door nog geen tegenstander echt van de mat zijn geveegd. Dat we drie verliespartijen hebben doorgemaakt waarbij het kwartje ook maar zo onze kant uit had kunnen vallen. Olde Veste weet nu nóg niet wat hen is overkomen, DETO stevende af op een bloedeloze 0 – 0 maar werden we door een strafschop gedwongen alles of niets te gaan spelen. DHSC zakte Huizen tien minuten lang stevig door het ijs, maar had die wedstrijd nog even langer geduurd hadden we ook dáár gewoon minimaal een punt uit het vuur kunnen slepen. Ik zie misschien wel het leukste Huizen sinds Roy Wesseling de scepter zwaaide. Niets ten nadele van alle andere trainers die we de afgelopen jaren met wisselend succes de revue hebben zien passeren. Maar hoe we het ook wenden of keren, we moeten gewoon roeien met de riemen die we hebben. Budgetten als die ik met enige regelmaat om ons heen hoor noemen, die hebben we gewoon niet. En hoe je het ook bekijkt, dat legt onze vereniging beperkingen op! Dat in ogenschouw nemend vind ik dat onze jongens het boven verwachting doen. In ieder geval boven mijn verwachting! Voetballend en qua resultaten!
Volgende week moeten we naar het sterke SWIFT. Ook daar moeten onze mannen weer voor de volle honderd procent aan de bak. Een heftige klus wacht ons daar in Amsterdam. En toch zie ik ook die wedstrijd met spanning, maar zeker ook met een gematigd vertrouwen tegemoet. Ik houd me vast aan het gegeven dat iedereen van iedereen weet te winnen en dat ook SWIFT al twee keer het onderspit moest delven. Als ik vroeger tegen een ploeg opkeek, dan merkte mijn moeder altijd heel nuchter op: ‘Ach, als ze een scheet laten, dan stinken ze ook…’ ofwel: het begint gewoon met 0 – 0 en het zijn ook maar mensen…
Ik hoop dat we onze negatieve geluiden achter ons kunnen laten, dat we onze mannen ook daar op het Olympiaplein zullen komen steunen met positiviteit. Ik reken op u!

Het was weer fijn langs de lijn!

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via 

ron apenstaartje rtpsoftware punt NL