Pechvogeltje: Huizen – Ajax 0 – 0

Ajax thuis, altijd lastig…

Prima voetbalweertje als ik de Wolfskamer op fiets. Wel wat nerveuze kriebels in de buik. Dat schijn ik toch nog maar steeds niet te kunnen ontgroeien, net zo goed als ik al 67 jaar wacht op de eerste tekenen van volwassenheid. Het wil er maar niet van komen en daar zal die nervositeit wel deel van uitmaken, vrees ik…

> Bekijk de foto's of je kan ze ook bestellen. 

Het wedstrijdformulier vertoont aan de Ajax-zijde meer namen die me belletjes doen rinkelen dan me lief is: Lesley de Sa (ooit een blauwe maandag in het grote Ajax actief), Rydell Poepon (ook ruim eredivisieminuten in de benen) en nog tal van spelers die in het amateurvoetbal gepokt en gemazeld zijn. Ook de Japanse aanwinst Keina Yamaguchi waar HZVV trainer Rick Mulder ons voor waarschuwde prijkt op de lijst met Ajax basisspelers.
Opmerkelijke cijfers voor de Amsterdammers: slechts vijf(!) doelpunten voor en slechts één tegen. Afgaande op de wedstrijdverslagen die me onder ogen kwamen lag dat niet in de laatste plaats aan doelman Virgil Deen die een prominente plek in die verslagen voor zich opeiste.
Voor onze kersverse voorzitter Klaas Vos was het een feestelijk weerzien met tal van oude bekenden.
Een andere oude bekende mocht ik gelukkig ook even de hand drukken: Ton Ojers. De gezondheid van Ton verhindert hem vaak de wedstrijden te bezoeken. Het is een gemis dat hij nadrukkelijk ervaart, zeker voor wat betreft de wedstrijden van Huizen, waar hij toch een speciale band mee heeft.
Huizen begint in de vertrouwde formatie, met dien verstande dat Remco Helms de voorkeur krijgt boven Sergae Kogeldans en dat ook Hidde van der Veldt weer zijn opwachting in de basis mag maken. De bank is ruim bezet met Timo Vos, Rowdy Perez, Thomas van den Abeelen, Sergio Kozjak, Laurens Kooij, Sergae Kogeldans en reservedoelman Olivier Pabon.
De naam ‘Ajax’ trekt toch de nodige mensen naar het sportpark en de tribune vult zich aardig terwijl ook aan de andere zijde de mensen mannetje aan mannetje in het zonnetje staan. Eindelijk weer eens de publieke belangstelling die je bij een ‘hoofdklasser’ mag verwachten.
Nadat de pupillen van de week Ajax doelman Virgil Deen ongenadig onder vuur hadden genomen, gaan we dan beginnen…

Open

Hoe bestrijd je een ploeg die pas één tegentreffer hoefde toe te staan en hoe waak je voor onderschatting voor een ploeg die slechts vijf keer wist te scoren? Alleen al in de wedstrijd tegen DHSC scoorde Huizen net zoveel! Van enig ontzag is geen sprake bij Huizen, dat brutaal speldenprikjes begint uit te delen: Tristen Kroeze stuurt in de tweede minuut Visser al op avontuur. Doelman Deen moet zijn reputatie al meteen waarmaken en onderschept de strakke voorzet.
Ook Ajax laat zich niet onbetuigd en diezelfde Kroeze moet dan sterk overeind zien te blijven in een fel persoonlijk duel. Het lukt Kroeze om als overwinnaar uit het duel te stappen. Een goed teken aangezien die gevaarlijke Yamaguchi bij deze actie betrokken was.
En zo golft het spel heen en weer en ontwikkelt er zich een open duel met hoofdrollen voor de wederzijdse defensies.
Een uitstekende voortzetting van doelman Jaime Hensen vormt de aanzet tot een fraai opgezette aanval via Helms, waarna de bal soepeltjes van man tot man gaat. Pas in de zestien van Ajax gaat het mis als er resoluut wordt ingegrepen voor Felitciano Zschusschen iets met de bal aan kan vangen. Twee minuten later is het Theo Visser die Hidde van der Veldt lanceert richting achterlijn. De bal komt gevaarlijk voor en bij de tweede paal heeft Virgil Deen iedere millimeter van zijn aanzienlijke lengte nodig om de bal voor de inkomende Zschusschen weg te plukken. Het is Huizen dat toch voornamelijk de toon zet in deze openingsfase.

Wat een kans!

We zijn een kwartier onderweg als een snelle combinatie over de flank via de als altijd weer ijverige Frank van den Bosch er vandoor gaat. Via Visser komt de bal tenslotte op het hoofd van Joshua Lo-Asioe die de lat boven Deen teistert. De bal ketst terug en dan is daar op enkele meters voor het open doel Hidde van der Veldt die de bal maar voor het inknikken heeft. De bal kwam echter onverwachts en hard terug van die lat en ook Hidde weet dan niet de juiste richting aan de bal te geven en via de bovenkant van de lat gaat deze honderd procents kans helaas de vergetelheid in…
Het was een lastige kans die je ook wel van de laagste pupillen tot in de Champions League wel ziet missen. Maar een kans wás het!
Van iets minder kaliber was de kans die drie minuten later mochten aanschouwen. Hidde van der Veldt forceert bij Akram Chentouf een corner die goed voorkomt en maar rakelings bij de eerste paal aan de blonde kuif van Jeroen Lamme voorbij schiet.
Dat die Japanse aanvaller van Ajax wel wat kan met een bal, blijkt in de vijfentwintigste minuut als Yamaguchi zich na een inworp met een heerlijke lichaamsschijnbeweging en voortreffelijk voetenwerk van een tweetal Huizers ontdoet en ineens zomaar richting achterlijn mag spurten. Een actie waar je bij ‘dat andere Ajax’ al vlot dertig euro voor een kaartje voor moet betalen – áls je hem daar dan al ziet! De voorzet is strak en doelman Hensen heeft er goed het oog in en vangt de bal simpel weg.
De tijd vliegt als je je amuseert. Een 0 – 0 gelijke stand houdt altijd een zekere spanning in zich. Ondanks dat de wedstrijd niet echt lijkt te ‘ontbranden’ en we onze doelwachters niet bovenmatig in actie hebben hoeven te zien komen, zitten we toch naar een heerlijke wedstrijd te kijken.
Dan even een opmerkelijk momentje als Hidde van der Veldt een bal verkeerd terugspeelt op het middenveld. Ineens lijkt de weg naar ons strafschopgebied open te liggen. Maar Hidde neemt zijn verantwoordelijkheid en gooit er een sprint over twintig meter uit, herovert de bal, en maakt zo zijn eigen foutje goed. Karakter!

Rust

Nadat een kopbal van Atilla Yildirim óp het dak van het doel terecht was gekomen nadat Lesley de Sa het even op zijn heupen had gehad, gaan we dan rusten met een 0 – 0 stand waarmee Huizen zich toch wel het meest ontevreden mag voelen. Een stand die het logische gevolg is van het gebrek aan daadkracht van de wederzijdse aanvallen en de scherpte waarmee de wederzijdse defensies zich van hun taken wisten te kwijten. Huizen was dus nog het dichtst bij de openingstreffer bij die kopballen van Lo-Asioe en Van der Veldt. ‘Voor op punten’ zou je kunnen stellen.
Dat wankele evenwicht zorgde er wel voor dat die eerste helft werkelijk omgevlogen is ondanks dat we weinig spetterende actie in de strafschopgebieden hebben gezien.

Overwicht

Het ongewijzigd aangetreden Huizen opent met een kleine belegering van dat strafschopgebied van Deen. De Huizer aanvallers zwermen als wespen om een glas bier om de goal van Deen heen, maar telkens weet de Ajax-defensie te voorkomen dat er echte kansen ontstaan. Bij de uitval die dan volgt jaagt De Sa de bal hard voorlangs, maar geen Ajacied te bekennen die er gebruik van kon maken.
Felitciano Zschusschen trekt dan goed naar binnen en haalt uit. De bal klimt echter een metertje teveel om doelman Deen in de problemen te kunnen brengen. Ook Anouar Aktaou rukte weer een keer schier onstuitbaar op. ‘Schier’, want het lukte die degelijke Timo van Roemburg daar centraal achterin bij Ajax toch om het gevaar tot staan te brengen.
Een hoge bal voor. Van Roemburg: 2 meter, Xamm Flemming: 2 meter, Frank van den Bosch: 1 meter zeventig… Tja, en dan tóch dapper dat kopduel aangaan… Ik hou van dat joch!
Het overwicht van Huizen leidt tot het af en toe hanteren van de noodrem bij Ajax. Zo mag Anouar Aktaou een vrije trap nemen op een meter of twee naast de hoek van het strafschopgebied. De bal komt hard voor en er klinkt wat protest op in de laatste lijn van Ajax. Arbiter Richard Groenewegen die al eerder blijk had gegeven wel van een mannelijk potje voetbal te houden gaat daar niet op in. En dat is dan niet naar de zin van Van Roemburg die maar blijft mekkeren. Dan is Groenewegen het zat en kent Huizen een indirecte vrije trap toe, net even binnen het strafschopgebied. Deze keer gaat Theo Visser aan de trekker staan. Een nerveuze muur wordt vlak voor Deen opgetrokken en terwijl de bal ook niet lekker blijft liggen in het windje dat over de Wolfskamer woei, duurt het even voor die trekker dan eindelijk overgehaald kan worden. De bal spat hard in de inlopende muur en ook deze ‘kans’ gaat dus verloren voor Huizen.

Professioneel

De Ajacieden zijn vorig seizoen gedegradeerd uit de derde divisie. Huizen is net gepromoveerd uit de eerste klasse en dat maakt dat er verschillen zijn te constateren in het maken van professionele overtredinkjes om de tegenstander te ontregelen. De op zich goed fluitende Groenewegen zag naar mijn smaak wat veel van die ‘onschuldig’ ogende overtredinkjes door de vingers: spelers die in de rug werden gelopen, duwtjes over en weer, een tikje hier en daar. Niets dat zonder meer rijp was voor een kaart, maar waar een fluitsignaal naar mijn niet altijd even bescheiden mening toch wel op zijn plaats was geweest.
Het uur voetballen is traditioneel het moment voor trainers om eens wat te gaan wisselen. Ajax-coach Sander Middelbeek brengt Kaj de Jong en Rydell Poepon in het veld voor Lesley de Sa en Atilla Yildirim. Arnold Klein stuurt Sergae Kogeldans naar het front om daar Tristen Kroeze af te lossen. Kogeldans gaat op zijn vertrouwde linksbackplek spelen en alleskunner Remco Helms verhuist naar de plek die Kroeze zojuist heeft vrijgemaakt aan de andere kant. Twee minuten later mogen ook Sergio Kozjak en Timo Vos aantreden voor Van der Veldt en Zschusschen.
Kozjak doet meteen van zich spreken: eerst met een bekeken doorkopbal en kort daarop versiert hij met goed afjagen een corner voor Huizen.
Huizen blijft de druk op Ajax aanhouden, maar het blijft natuurlijk altijd oppassen voor de spaarzame tegenaanvallen. Tristan Buis had een pegel in gedachten, maar produceert slechts een slap rollertje dat geen probleem vormt voor een doelman als Jaime Hensen. Dennis Lamme verslikt zich bij het uitverdedigen en balverlies dreigt. Liggend op de grond weet Dennis zich toch weer in het duel te knokken en de bal alsnog naar de juiste kleur te transporteren. Het blijft een fascinerend voetbalgevecht waarbij de beide ploegen elkaar geen duimbreed wensen toe te geven.

Weer zo’n kans!

Het laatste kwartier verschijnt op de klok. Duidelijk is dat wie nu scoort feitelijk de ‘Golden Goal’ maakt. Die Golden Goal lijkt dan op de voet te liggen van Timo Vos die op pure wilskracht doorbreekt. ‘Schiet! Schiet! Schiet!’ wordt er om me heen gegild. Maar Vos staat wat schuin voor de goal en vermoedt een betere positie bij Sergio Kozjak die recht voor de goal opduikt. De pass is dan echter net wat te krap bemeten en de kans gaat jammerlijk verloren. Achteraf kan je een koe in de kont kijken. Nou lijkt me dat laatste geen pretje, maar achteraf weet iedereen wel wat de beste oplossing was geweest. Nu roept men ‘had ie maar zélf geschoten’, maar had ie dat gedaan en had die voortreffelijke doelman Deen die bal gepakt, dan had Vos weer de wind van voren gekregen dat ie voor eigen succes gegaan was met Kozjak kansrijk voor de goal… Wordt het een doelpunt dan heb je het goed gedaan, maar anders is iedere keuze die Vos had kunnen maken een foute.
En dat blijkt kort daarna, als Joshua Lo-Asioe goed doorjaagt op de wat treuzelend uitverdedigende Chentouf. Joshua ontfutselt hem de bal en met een heerlijke slalom staat hij dan ineens oog in oog met de uitkomende doelman Virgil Deen. De hoek is ook nu wat moeilijk en waar Vos koos voor de pass, gaat Joshua nu voor eigen succes. Deen maakt zich breed, Lo-Asioe passt de bal langs de doelman, maar helaas ook langs de verre paal… Nu verzucht men op de tribune: ‘Waarom legt ie hem niet breed?’ Maar het is opnieuw een honderd procents kans die Huizen laat liggen. Kansen die je toch echt zal moeten gaan benutten wil je niet in de problemen gaan komen in die vierde divisie.

Slotfase

Doelman Deen heeft bij deze actie echter zijn enkel verdraaid en heeft niet alleen verzorging, maar zelfs een brancard nodig om het veld te verlaten. Reservedoelman Axel Weitz neemt zijn plaats onder de lat in. Later vernam ik dat die onfortuinlijke Virgil Deen net terug was van een kruisbandblessure. Vanaf deze plaats dan ook mijn oprechte beterschapswensen voor deze geweldige doelman!
Beide ploegen gaan op jacht naar die ‘Golden Goal’ en het is doelman Hensen die het eerst katachtig naar de hoek moet om een schot van Rydell Poepon onschadelijk te maken. Aan de andere kant is een voorzet van Visser net wat te ruim bemeten voor Joshua Lo-Asioe en Sergio Kozjak. Een onbegrijpelijke misser van Hensen zorgt voor een ware hartverzakking op de tribune. Een hoge bal lijkt een simpele vangbal voor onze doelman te worden, maar de bal valt zo tussen zijn handschoenen door en in de menigte werkt Poepon de bal op de bovenkant van de lat! In mijn jaren als doelman overkwam mij dit ook wel eens. Mijn vader zaliger kon het dan niet nalaten om pesterig vanaf de kant “Ron, je handjes zijn lek!” te roepen. En in dit soort situaties hoor ik dat dus nog steeds…
Na de wedstrijd sprak ik Hensen even aan op dit moment. “De man voor me maakte een vreemde beweging toen ik los riep en daar schrok ik even van,” verklaarde Jaime desgevraagd. Maar het was wel even schrikken, dus… Snakten we de eerste helft naar wat actie voor de doelen, nu krijgen we meer dan we aan kunnen!
In de blessuretijd volleert Poepon de bal nog een keer spijkerhard en rakelings langs de goal van Hensen in een slotoffensiefje van Ajax. Maar de 0 – 0 zou vandaag heilig blijken. Weitz pakt nog een knappe vrije trap van Visser uit de hoek en dan gaat die voorspelbare uitslag alsnog de boeken in…

Arnold Klein

“Ik heb een heel geconcentreerd en goed verdedigend Huizen gezien, vandaag…” leg ik Arnold voor.
“Klopt! We hebben heel scherp en solide verdedigd en eigenlijk niets weggegeven en hebben daarnaast ook bij vlagen leuk voetbal laten zien. Het stond organisatorisch gewoon goed, zowel aanvallend, verdedigend en in de restverdediging. Ik ga niet zeggen dat we heer en meester waren, maar we waren wel de bovenliggende partij. Je moet dat alleen wel weer uitdrukken in doelpunten, eigenlijk al voor de rust. Na rust werd het een wat gelijkwaardiger wedstrijd waarin we dan toch eigenlijk niets weggeven. Die volley in de slotfase dat vond ik niet echt een uitgespeelde kans, dat was gewoon een mogelijkheid uit een standaardsituatie. Daarvoor hadden we hem eigenlijk al moeten beslissen in die situatie met Joshua die rustiger had moeten blijven en ‘m gewoon breed had moeten leggen op Visser of Vos die hem zo binnen hadden kunnen leggen…
Als je echter kijkt naar onze manier van spelen, dan concludeer ik met tevredenheid dat we heel ‘volwassen’ gevoetbald hebben vandaag. Ajax is gedegradeerd uit de derde divisie, wij zijn net gepromoveerd en als je dan ziet wat we dan toch maar op de mat leggen, dan kan ik niet anders dan heel tevreden zijn over het presteren van de groep. Het is alleen jammer dat je aan dat ene puntje van vanmiddag niet veel hebt, want je zakt toch weer verder op de ranglijst. Ik zie de ploeg echter wel steeds meer groeien. DHSC was gewoon even een off-day in defensief opzicht. Vorige week laten we vier kansen liggen, vandaag weer twee, en die moet je gewoon wel zien te maken, natuurlijk… Tja die kans van Joshua: hij kan twee dingen doen en hij doet een derde ding dat gewoon niet goed is. Maar goed, dat weet hij zelf ook wel…”
“Je begon met Helms in plaats van Kogeldans…”
“Ja, ik koos voor Helms omdat die het vorige week heel erg goed had gedaan en Sergae afgelopen week toch nog wat last van die getrokken verstandskies had gehad en niet voluit heeft kunnen trainen deze week. Daarbij bouw je ook met Remco iets meer ‘zekerheid’ achterin in. Het was dus min of meer de uitkomst van een optelsom van factoren.”
“Laatst gaf je aan Remco niet op die rechtsback positie te willen posteren. Vandaag schoof je hem dan toch door…”
“Dat ik Remco doorschoof naar rechts had te maken met het feit dat we vorige week met de rechterkant wat aanvallender speelden. Tristen Kroeze en Hidde van der Veldt kregen het op een gegeven moment allebei wat zwaarder en dus koos ik voor een defensievere back op die plek. Dat was de reden ook dat ik Tristen Kroeze wisselde, want die speelde bepaald niet slecht vandaag, die heeft gewoon prima zijn ding gedaan… Tegen DHSC heeft hij zeg maar ‘een hard leermoment’ gehad dat hij goed heeft meegenomen in de afgelopen trainingsweken en heeft zich dus prima hersteld. Hij moet gewoon veel meer vertrouwen en geloof in zichzelf hebben!”
“Ik begreep dat je de hele week specifiek op de aanpak van Ajax had getraind. Is dat er voor jouw gevoel helemaal uitgekomen?”
“We hebben de eerste helft heel vaak getracht de vrije man te vinden en die vonden we ook heel vaak, waardoor we ook verder kwamen in onze opbouw. Alleen de laatste fase ontbrak er op dat moment nog wel wat aan. Maar we hebben prima dóór en tussen de linies kunnen voetballen.
We wisten dat Ajax een voetballende ploeg heeft, maar ook niet veel diepgang heeft. We hadden goed in beeld waar hun sterktes en hun zwakten in de opbouw lagen. We hebben daar heel goed op geschakeld: we wilden hoog druk zetten, maar we zagen al snel dat ze er met die keeper vrij simpel onderuit wisten te voetballen, waardoor we als team al snel doorhadden dat dat vele loopwerk voorin weinig zin had. Ik vond het bemoedigend om te zien dat ze dat zélf deden, zonder dat ik dat echt hoefde te coachen. Allemaal hele kleine stapjes die dit elftal steeds verder brengen… Alleen die effectiviteit, dat moet echt gaan komen wil je gaan winnen…”

Joshua Lo-Asioe

Ik tref Joshua aan de rand van het veld waar hij amicaal in gesprek is met een speler van Ajax. Deze plaagt hem als hij mij op Joshua aan ziet komen lopen: “Oei! Die wil je spreken over die kans!”
“Ik wil het inderdaad toch even hebben over die gemiste kans,” plaag ik onze als altijd goedlachse middenvelder even later in de catacomben. “Ik veerde al overeind!”
“Haha! Ja, in mijn hoofd zag ik hem er ook al ingaan. Je neemt in een split-second een beslissing en die pakt nu dan niet goed uit. Ik hoorde achteraf dat er nog twee man naast me stonden die ik had kunnen aanspelen. Als ik mijn hoofd omhoog had gehouden had het wellicht anders afgelopen.
Ik gaf meteen goed druk na het balverlies en pak die nummer 6 de bal goed af, neem hem goed mee en ga goed door. Alleen die laatste fase natuurlijk, tja…”
“Wat gebeurde er met die keeper? Raakte je hem?”
“Nee, ik schoot gewoon en hij maakte zich breed. In die beweging bleef hij haken in het gras waardoor hij zijn enkel blesseerde. Maar ik heb ‘m dus niet geraakt…”
“Het was een lastige wedstrijd. Ajax vijf voor en één tegen, dat merk je meteen. De 0 – 0 was eigenlijk van tevoren al haast in te vullen…”
“We wisten inderdaad dat ze heel weinig tegen krijgen, maar ook heel weinig zelf creëren. Daar hebben we de hele week op getraind hoe we daar mee om moesten gaan. Ik moet zeggen dat we dat echt goed hebben gedaan. Daardoor was het veldspel echt een stuk beter dan vorige week. Je zag ook echt dat we weer met plezier speelden. Dan zie je de kracht van dit team en het is gewoonzonde dat ze er vandaag dan net niet in vallen…
Die bal in de eerste helft dat ik op de lat kop, daar stond die speler vlak voor me. Hij ging er eigenlijk onderdoor en toen zag ik de bal pas op het allerlaatste moment. Daarna Hidde nog, maar die bal stuitte wel raar weg, die kans was best wel lastig te benutten. Maar goed, als het dan niet lukt om zelf te scoren, dan is het des te belangrijker om zelf ook geen goals tegen te krijgen. We hebben de afgelopen wedstrijden best wel veel onnodige doelpunten tegen gehad en daar werken we nu hard in verdedigend opzicht aan. We stonden nu met z’n alleen goed compact en we hebben eigenlijk geen kans weg gegeven.
Ne, ik ben niet echt tevreden met dit resultaat. Ik vind dat we eigenlijk wel een doelpuntje en de winst verdiend hadden…”

Jeroen Lamme

“Mij viel vandaag de discipline op waarmee er werd verdedigd. Niet alleen door jou, maar eigenlijk door de hele laatste lijn…Als je dat vergelijkt met de manier waarop jullie DHSC dachten tegen te houden, dan vraag ik me af wat er in de afgelopen weken gebeurd is…”
“Tja, ik denk dat DHSC gewoon een uitschieter was. Ik denk dat we als team zijnde altijd al een degelijke verdediging hebben gehad, niet alleen achterin, maar eigenlijk wel het hele team. We hebben dan ook de afgelopen twee weken niks ‘geks’ of ‘anders’ gedaan dan anders. Vandaag hebben we gewoon weer laten zien wat je van ons mag verwachten, zeg maar…
Nee, we hebben ze niet op een speciale manier tegemoet getreden. Het zijn gewoon de Ajax-‘amateurs’. Het is wel dat fraaie shirt en je ziet ook meteen dat er meer mensen zijn komen kijken, dat geeft deze wedstrijd wel iets speciaals, maar verder gingen we deze wedstrijd in als een normale competitiewedstrijd. Nee, zo’n derby als tegen Zuidvogels vorig jaar, dan ga je wel met wat extra gevoelens zo’n wedstrijd in, maar nu? Ach, tegen Ajax spelen blijft wel ‘leuk’ natuurlijk…
Maar goed, je weet dat zij weinig tegengoals krijgen, ze hebben gewoon een paar goede jongens achterin. Desondanks creëren we toch wel goede kansen, alleen hebben we vandaag de pech gehad dat we die ene goal niet gemaakt hebben. Als je die eerste had gemaakt, dan moeten ze toch iets meer komen en hadden we wellicht uit kunnenlopen naar twee of drie nul. Dat lukte dus vandaag helaas niet.
Tevreden met het resultaat? Ehhh….fifty-fifty! Ik houd het gevoel dat we de wedstrijd hadden kunnen winnen, bij vlagen hadden we ze in onze greep, maar uiteindelijk verlies je ‘m ook niet. Na DHSC hebben we de koppen bij elkaar gestoken en verliezen we nu twee keer op rij niet en krijgen we geen goals tegen. Dat is positief, maar het blijft jammer dat we niet hebben gewonnen…”

Richard Groenewegen

Arbiter Groenewegen floot bepaald niet slecht in mijn ogen. Toch had hij de fluit voor mijn gevoel wat meer mogen – en zelfs moeten – hanteren bij de kleine professionele duwtjes, schopjes, handjes waarmee de beide ploegen elkaar vandaag te lijf gingen. Geen zaken om echt kaarten voor te trekken, maar iets stringenter fluiten had wel gemogen. Voeg daarbij dat moment van die indirecte vrije trap die voor mij op de tribune als uit de lucht kwam vallen en dus alle reden om onze arbiter van dienst even om wat commentaar te vragen.
“Nee, het was op zich geen ingewikkelde wedstrijd om te leiden. Een sportieve wedstrijd en weinig moeilijkheden, geen overdreven tackles en twee ploegen die wilden voetballen, dus dan kan je het ook lekker door laten voetballen en heb ik geprobeerd het ook in die zin een echte wedstrijd te laten worden… Daar neem je dan als scheidsrechter natuurlijk ook wel eens wat risico’s mee. Als ik merk dat het niet werkt en dat er frustraties ontstaan, dan ga ik wel strakker en vaker fluiten.”
“Dat is wel een puntje van kritiek dat ik op uw leiding van vanmiddag heb: ik vond dat u wat veel toeliet…”
“Dat klopt! Ik laat veel doorgaan, dat is ook mijn stijl. Daar mag iedereen het zijne van vinden. Als het niet met grove tackles gepaard gaat wil ik eigenlijk zoveel mogelijk door laten voetballen om ook de snelheid van het spel hoog te houden.”
“Een merkwaardige situatie in de tweede helft bij die indirecte vrije trap. Vanaf de tribune kwam die voor mij wat uit de lucht vallen…”
“Dat kan ik me voorstellen, inderdaad! Wat er gebeurde waas dat Huizen een vrije bal van naast het strafschopgebied krijgt. De bal komt in handen van de keeper en toen wilde die nummer vier van Ajax (Timo van Roemburg. Red.) een vrije trap omdat hij geduwd zou zijn. In de kluwen van vijftien spelers op dat moment had ik dat niet geconstateerd, maar het zo best kunnen zijn dat hij een duw heeft gekregen. Hij bleef echter maar roepen, schreeuwen en wegwerpgebaren maken. Ik riep hem al twee keer aan daar mee te stoppen, maar hij bleef maar doorgaan. Ja, dan komt er een moment dat ik ingrijp, er is ergens een grens. Waar de speler op dat moment staat die commentaar levert, wordt dan de vrije trap genomen. Het maakt op dat moment gewoon niet uit waar het is. Ik had hem kort daarvoor ook gewaarschuwd voor dat praten en heb hem dus eigenlijk al twee kansen gegeven. Ook zijn teamgenoten waren nijdig op hem en maanden hem te stoppen. Op een gegeven moment liet hij me geen keuze meer. Het liefst stap ik hier ook het veld af zonder kaarten te hoeven trekken, dus deze is dan toch wel jammer. Maar goed, al met al een prima wedstrijd!”
“Ik ben ook zeker niet ontevreden. Van mij mag je volgende week wel weer fluiten, hoor…”
“Maar dan wel wat méér fluiten zeker? Haha!”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Weer een doelpuntloos gelijk spel en Huizen zakt nu toch echt het rechter rijtje op de ranglijst in. Geen man over boord, want winnen en verliezen gaat in deze competitie hand in hand: WV-HEDW-HEDW verliest nipt op eigen terrein AZSV, Berkum weet in Steenwijk Olde Veste naar een nederlaag te spelen, DHSC en CSV Apeldoorn delen de punten en vorige week ging het sterke Eemdijk kopje onder tegen toen nog laagvlieger Buitenpost, dat deze week ook SDVB aan de zegekar bond en dus als een dobber omhoog schoot op de ranglijst. Het is een rare competitie.
Als ik de wedstrijden van Huizen tot op heden op een rijtje zet, dan zie ik geen tegenstanders waarbij we ondersteboven zijn gespeeld. Ja, DHSC pakte een half uurtje heftig uit, maar ook daar hadden we zeker met een punt weg gereden als de wedstrijd nog een kwartiertje langer had geduurd.
De realiteit is dat Huizen na zeven wedstrijden samen met Genemuiden op een tiende plek is beland. Naar boven kijken heeft weinig zin meer, het is nu zaak om niet verder te zakken, waarbij de ploegen elkaar eigenlijk geen duimbreed toegeven qua punten.
Volgende week mag Huizen zich gaan meten met DETO dat we op de zevende plek tegenkomen. Het DETO dat vandaag met 1 – 5 een ferme dreun uitdeelde aan HZVV. Zo afgetekend heeft Huizen nog niet verloren en we mogen rustig stellen dat we een aardig partijtje meeblazen in deze vierde divisie. En dat is voor een kersverse promovendus dus echt geen slechte prestatie! Vandaag speelde het pechduveltje ons parten, maar aan het einde van het seizoen heb je normaal gesproken net zoveel geluk als pech. Al geloof ik wel dat je pech en geluk ook wel een beetje kunt opzoeken, af kunt dwingen. Nooit geschoten is immers altijd mis…
Het is weer een stevige rit naar Vriezenveen. Ik snap dat dat velen afschrikt, maar ik denk dat de mannen uw steun hard nodig zullen hebben om tot een goed resultaat te komen. Iedere hobby kost nou eenmaal geld, dus ik zou toch willen aandringen bij elkaar in de auto te kruipen en de rit naar Vriezenveen te maken. Met vier man in een auto zijn de kosten dan te overzien en het is nog gezellig ook!
Tot in Vriezenveen, dus?

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via 

ron apenstaartje rtpsoftware punt NL