Doffe dreun: Capelle-Huizen 5-1

Bekijk de foto's van de clubfotograaf van Capelle 

Race tegen de klok

Pas een kwartiertje voor aanvang parkeer ik mijn zwarte bolide achter sportpark ’t Slot, zo treffend getypeerd in het logo van de club. Ik sta mijn spullen nog uit de achterbak te grabbelen als ik het onmiskenbare ‘deng!’ van een opstuitende bal op straatstenen hoor. Met een grote boog landt de bal op mijn motorkap. Even schrikken en zeker als er een klein mannetje wat verwilderd aan de overkant van de waterpartij door de bosjes breekt. Maar dan herken ik uiteraard meteen onze onvolprezen ballenjager Bertje Brons. Blijkbaar herkent hij mij niet meteen, want een smekend ‘Meneer, meneer!’ schalt over het water. Met mijn geblesseerde knie durf ik de trap naar de overkant niet aan, maar gelukkig stapt er net iemand anders uit zijn auto die dat wel aandurft en zo belandt de bal uiteindelijk weer in de veilige handen van onze hersteltrainer.
Het hek aan mijn kant van het complex blijkt op slot en dus even omlopen. Ik hoor de ‘omrooper’ van dienst al de namen van de spelers oplezen. Capelle neemt deze wedstrijd dus blijkbaar serieus genoeg om er de nodige entourage omheen te bouwen. Niet vreemd overigens, want volgende week begint voor de Capellenaren de reguliere competitie al weer.
Een fraai complex met écht gras. Een vlaag weemoed trekt me door het voetbalhart. Zo hoort voetbal gespeeld te worden, al zijn er nu hele generaties spelers actief die op die plastic gras-persiflage zijn opgegroeid en niet beter meer weten.
Nog voor ik zelf actie heb hoeven ondernemen regelt teammanager Henk de Groot de opstellingen van beide teams voor me. Waarvoor alsnog mijn hartelijke dank. En als ik dan een plekje op de ietwat oncomfortabele houten tribunebankjes ben gesetteld komen de mannen het veld op voor de eerste helft.
De opstelling die ik kreeg, vermeldt de naam van Dennis Lamme in de basis en die van Tristen Kroeze bij de wissels. Toch begint Kroeze aan de aftrap en Lamme op de bank, die met slechts drie man magertjes bezet lijkt.

Hoofdklasse

v.v.Capelle speelt hoofdklasse en mag dus zonder meer als pittige tegenstander gezien worden. Zeker met de competitie zo in het verschiet, veronderstel ik dan toch wel de basisselectie bij de Capellenaren in het veld te zien. Het verschil in spel tussen de Huizer selectie en die van de Capellenaren laat er zich aanvankelijk  niet echt duidelijk aan af zien. Weliswaar jaagt de nijvere Marlon Slabbekoorn een harde pegel richting Jaime Hensen – voor de gelegenheid getooid met zo’n  LHBTI-staartje a la Remco Pasveer – maar het schot komt gelukkig niet ver en wordt geblokt in onze defensie.
Het is wel een wat nerveus begin bij Huizen: Kroeze levert in, herovert de bal en levert meteen weer in. In de zesde minuut zien we dan iets memorabels van Huizen als Theo Visser met een waanzinnig mooie crosspass nagenoeg de complete Capeller defensie het nakijken geeft. De bal gaat richting de sprintende Frank van den Bosch die echter mede door een slim zetje in de rug de bal toch aan zich voorbij moet laten gaan.
Aan de andere kant heeft Jeffrey Rijsdijk een lob in gedachten om Hensen te verschalken. De bal gaat ruim over de reclameborden en ik maak me weer even zorgen om mijn motorkap…
Van een meter of twintig probeert Joshua Lo-Asioe het dan ook maar eens. Ook zijn richtingsgevoel is nog niet helemaal wat het zijn moet en de bal vliegt gevaarloos over de goal van Capelledoelman Marc van Splunter.
Met tien minuten op de klok dan toch iets dat op combinatievoetbal lijkt: soepeltjes combinerend rukt Huizen over de linkerflank op en als de voorzet komt weet Tim Boterenbrood er net geen voetje tegenaan te zetten om de openingstreffer te produceren.

Kansen

Dan een superkans als Van den Bosch uithaalt en doelman Van Splunter aan het werk zet. Het schot is venijnig en de bal schiet in de rebound onder de aanstormende Van der Veldt door. Een goede kans, maar gezien het hoge flipperkastgehalte van de mogelijkheid, was de misser niet euvel te duiden voor onze hard werkende vleugelspits. De aanval zet door over de andere kant en nu is het Tristen Kroeze die schuin voor de goal uithaalt en de verre hoek zoekt. Doelman Van Splunter is geslagen, maar hij ziet tot zijn opluchting de bal aan de voor hem goede kant van de paal over de achterlijn verdwijnen.
En zo heeft Huizen eigenlijk de beste kansen in deze fase van de wedstrijd. Ook nu moeten we helaas weer constateren dat Huizen voorin niet echt efficiënt met die kansen om weet te gaan en veel mogelijkheden nodig heeft voor het tot scoren weet te komen.

Tegenvallertje

En dan na twintig minuten is het einde wedstrijd voor Tim Boterenbrood. Geblesseerd moet hij zich laten vervangen door de jeugdige Timo Vos.
De verwarring geeft Capelle de gelegenheid weer eens gevaarlijk voor Hensen op te duiken: de gevaarlijke Slabbekoorn die eigenlijk bij iedere aanvalsopzet van de thuisclub betrokken was, zet gevaarlijk voor. Centrumspits Olaf van der Sande – als ik zijn rugnummer 9 mag geloven – krijgt er net de kuif niet tegenaan en ook Capelle gaat dus wat slordig met de mogelijkheden om.
En zo ontspint er zich een aantrekkelijke wedstrijd met kansen voor beide doelen en is er van krachtsverschil tussen de eerste- en de hoofdklasser weinig tot niets te merken. En dat roept bewonderende opmerkingen achter me op van de harde - maar oude - kern van Capelle op die Huizen ‘verdomd lekker vinden tikken…’
Zo’n tikje geeft bijvoorbeeld ook Hidde van der Veldt die met een uitermate functioneel hakje de bal keurig in de loop van Timo Vos legt. Ons jeugdig talent kon echter nog niet echt bogen op een gelukkige invalbeurt en ook deze bal gaat vervolgens roemloos verloren na een ingreep van het Capeller middenveld. Ook geen succes voor Timo als een minuut of drie later een bal doorschiet en hij hard inschiet maar het doel helaas mist.
En zo stapelen de kansen zich op voor Huizen. Visser zet zich achter een vrije trap een meter of drie buiten het strafschopgebied op de plek waar even daarvoor Frank van den Bosch op de hakken getrapt was en zo zijn rush genadeloos onderbroken zag. De vrije trap is prachtig en Marc van Splunter moet alles uit de kast halen om de spijkerharde bal onder de lat vandaan te ranselen. Ook de daarop volgende corner wordt door Visser genomen en opnieuw lijkt de bal onder de lat te zeilen. Weer weet Van Splunter de situatie meester te worden. De 0-1 lijkt in de lucht te hangen. En net als ik dit schrijf schiet het door me heen: dit is dus typisch zo’n wedstrijd waarin je kort voor tijd een lullige goal tegen gaat krijgen – die eerste voetbalwet, weet je wel…
En alsof ik een kristallenbol tot mijn beschikking had, gebeurt het drie minuten voor rust dan inderdaad: Slabbekoorn – uiteraard hij – haalt uit en de bal valt via de hak van een verdediger zomaar achter de verbouwereerde en kansloze Hensen: 1-0…

Rust

En zo gaan we dus weer met een achterstand de rust in. Een achterstand die bepaald geen recht doet aan het spelbeeld van deze aantrekkelijke eerste helft. Voetballend was Huizen minimaal gelijkwaardig aan de Capellenaren en het was toch weer verschillende keren dicht bij de openingstreffer.
Met het spelbeeld van deze eerste helft nog vers op het netvlies lijkt er echter geen man over boord en ondanks dat Huizen toch wel érg veel kansen nodig heeft voor een treffer, ligt een gelijkmaker ergens die tweede helft toch nog steeds nadrukkelijk in de lijn der verwachtingen.
De bank is inmiddels geslonken tot een duo: Freek de Oude en Dennis Lamme die nu gebroederlijk een balletje heen en weer tikken. Veel wisselmogelijkheden om het tij te doen keren heeft Klein dus niet tot zijn beschikking…

Pijp

De tweede helft opent met een wat gedrevener spelend Capelle. Ik vermoed dat trainer Ralph Kalkman zijn mannen onder het genot van een kopje thee vermanend heeft gewezen op het feit dat ze er volgende week dus wél gewoon moeten staan tijdens die openingswedstrijd van de competitie en dat hun spel in de eerste helft weinig gelijkenis vertoonde met dat van een gedegen hoofdklasser.
Opnieuw is het Slabbekoorn die Van der Sande in stelling brengt met een knappe voorzet. Opnieuw weet Van der Sande er zijn hoofd niet tegenaan te krijgen en Huizen komt met de schrik vrij.
Een minuut later trekt Theo Visser er dan langs de zijlijn op uit. De bal komt goed voor waar Timo Vos niet lekker uitkomt met zijn passen en dus wat ruzie krijgt met de bal. En daarmee gaat dus ook deze mogelijkheid verloren.
De druk op Hensen neemt langzaam maar zeker toe en Lars Bosscha knalt een spijkerharde kopbal uit een corner rakelings over. Van der Sande combineert lekker met Rijsdijk maar die laatste vergeet af te drukken.
Doelman Van Splunter is dan wat dapperder dan Kroeze op een diepe bal en komt daardoor als winnaar uit deze strijd. Maar je ziet dat bij Huizen langzaam het heilig vuur ineen schrompelt tot een waakvlammetje. En dan is de 2-0 daar een logisch gevolg van: Ismail Yildrim kaatst op Van der Sande die ongenadig uithaalt en de uiterste hoek vindt. 2-0 en daarmee lijkt het pleit eigenlijk al wel beslecht voor Huizen.

Wondertje?

Gelooft Huizen nog in een wondertje? Een kopballetje van Dennis Lamme wordt simpel door Van Splunter uit de lucht geplukt, Remco Helms onderbreekt sterk en lanceert Sebastian van Kammen die zijn schuiver nog wel van richting veranderd ziet worden, maar helaas ook het geluk ontbeert om daarmee Van Splunter te verrassen. Het zit niet mee ook…
Dan wandelt Slabbekoorn weer door onze complete defensie alsof hij door een setje pilonnetjes slalomt. Een ‘Pietje Keizer’ actie lachen de mannen achter me. Rustig zoekt hij de verre hoek en vindt die ook: 3-0…
Is dit dan het verschil tussen de eersteklassers en de hoofdklassers? Hoofdklassers morsen zo’n kans niet?
Huizen blijft het bewonderenswaardig proberen. Visser breekt weer uit en trekt scherp voor. Sander Fischer wil onderscheppen en glijdt naar de bal toe. Of glijdt hij gewoon uit? In ieder geval stopt hij de bal met de onderarm en arbiter Berg kan niet anders dan naar de stip wijzen. Visser is een klasbak: miste hij tegen Columbia nog een strafschop, toch zet hij zich weer achter de bal. Nou kan ik me voorstellen als die vorige bal waardeloos ingeschoten was dat je dan zoiets hebt van ‘dat overkomt me niet nóg een keer!’. Maar met die bal tegen Columbia was niks mis - behalve dat die keeper de goede hoek koos en een schitterende safe in huis had. En dan moet je dus uit het goede hout zijn gesneden om er doodgemoedereerd weer achter te gaan staan. En dat deed Visser en deze keer verdwijnt de bal keurig achter de kansloze Van Splunter en komt Huizen op 3-1 en daarmee weer in de wedstrijd?

Alles of niets!

En ondanks dat de pijp zichtbaar leeg aan het raken was bij de mannen van Klein, gaat men toch voor de laatste kansen hier een resultaat uit het vuur te slepen. Met drie man achterin probeert Klein druk op de goal van Capelle te forceren. En dat lijkt nog te lukken ook: eerst is doelman Van Splunter alert op een goede voorzet van Joshua Lo-Asioe en troeft daarmee Hidde van der Veldt af en kort daarop gaat diezelfde Hidde van der Veldt er goed vandoor en moet Van Splunter zich dapper voor de voeten van onze aanvaller storten. Hij doet dat met verve en de kans gaat opnieuw verloren.
Als het dan niet lukt om Capelle op de knieën te krijgen, dan gaat de conditie zijn tol eisen. Geen verse wissels meer op de bank en al roulerend met zijn twee overgebleven wisselspelers tracht Klein zijn ploeg over de eindstreep te coachen. En dat gaat niet lukken tegen een hoofdklasser die aan de vooravond van de competitie staat. Acht minuten voor het verstrijken van de reguliere speeltijd kan invaller Joshua Kassels strak voorzetten en van dichtbij kan een andere invaller – Marvin van der Made – van dichtbij binnen tikken: 4-1 en dan is het wel over en uit bij Huizen. Drie minuten later wordt de 5-1 nog tegen de touwen geschoten als een diepe bal achter onze defensie valt en daarmee Kassels oog in oog met Hensen zet. Opnieuw laat Capelle zich dit buitenkansje niet ontnemen en feilloos weet Kassels de verre hoek achter Hensen te vinden…
Het laatste fluitsignaal van arbiter Berg komt voor de Huizers als een verlossing. Een overwinning met sprekende cijfers die echter gezien de omstandigheden niets zeggen over waar Huizen op dit moment staat. Voor Capelle een lekkere opsteker zo vlak voor de competitie, maar het gevaar bestaat dat het een Pyrrusoverwinning zal blijken, want ook zij zullen toch echt wel uit een ander vaatje moeten gaan tappen willen ze een rol van enige betekenis in die hoofdklasse gaan spelen.

Arnold Klein

Met “Zie ik hier een geslagen coach?” probeer ik Klein een beetje uit de tent te lokken. Maar Klein geeft geen krimp: “Haha, nee hoor, zeker niet!” lacht hij.
“Bij de 3-0 dacht ik nog: het is geflatteerd, maar als ik daar het beeld van het laatste half uur bij optel, dan kan ik alleen maar constateren dat deze uitslag terecht was…”
“Nee, we zijn op weg om conditioneel naar honderd procent te groeien, we spelen niet voor niets tegen hoofdklassers in deze voorbereiding. En dan weet je gewoon dat het pijpje na een minuut of zeventig bij een aantal spelers helemaal leeg is. We zijn gewoon nog niet zover. Ik begreep dat Capelle gewoon vol continue door is gegaan met trainen, dus die zijn gewoon verder. Daarentegen: als we de eerste helft hadden weten te scoren, dan gaat zo’n wedstrijd ook conditioneel heel anders lopen. We kregen drie tot vijf hele goede kansen waaruit we dan weliswaar niet scoren, maar op zich deden we dat prima met bij vlagen heel leuk combinatievoetbal. Wij willen gewoon proberen aanvallend voetbal te spelen en dan houdt dat ook in dat je wel eens ruimtes weggeeft. Dat proberen we uiteraard in te perken en dat lukte de eerste helft prima. Na de penalty hebben we va banque gespeeld met drie man achterin, in de hoop dat we dichterbij zouden komen, maar ook met het risico dat we de 4-1 om onze oren zouden krijgen. En dat laatste gebeurde dus, door A: de vermoeidheid bij de spelers en B: omdat we dus nóg aanvallender gingen spelen dan we al deden. Valt die 4-1 niet, dan houd je toch een beetje ‘leven’ in je ploeg….”
“Wat is wat jou betreft het belangrijkste leermoment uit deze wedstrijd?”
“Tja, dat is uit de eerste helft dat je gewoon een keertje had moeten scoren! Drie keer alleen op de keeper af en dan nul scoren, dus ik hoop dat er via via nog wat budget vrijgemaakt kan worden voor een extra spits, als dat mogelijk zou zijn… Inderdaad hadden we Visser op het middenveld ingezet, maar als ik die naar voren haal, wie moet er dan die rol invullen? Natuurlijk hebben de supporters daar zo hun meningen over, maar op al die opties kan ik je zo aangeven waar het ‘m aan schort als ze die rol moeten gaan invullen. Het is echt nog niet zo simpel als sommigen wellicht denken.”
“We zitten nu een goede twee weken voor de eerste officiële wedstrijd – voor de beker weliswaar –denk je de mannen op tijd conditioneel op 100% te kunnen krijgen in die twee weken?”
“Mwoah, je zag dat er vandaag al heel veel die negentig minuten vol hebben gemaakt..”
“Nou ja, maar dat ging niet echt van harte bij een aantal in die slotfase…”
“Nee, dat klopt, dat is het laatste kwartiertje. Die ‘adem’ moet nog komen en we krijgen nog Barneveld en Roda Boys, dus nog twee wedstrijden om aan die wedstrijdconditie te werken en daarnaast uiteraard ook de reguliere trainingen nog. Ik ben ook niet ongelukkig met het spelen van die bekerwedstrijden, want die zorgen straks voor het ritme van doordeweeks trainen en zaterdags spelen. Dan moeten we tegen Woudenberg (vandaag werd het wedstrijdprogramma bekend. Red.) er kunnen staan. Dat vergt dan wel een heel ander spel dan vandaag, dat is duidelijk. Geen reden tot ongerustheid wat mij betreft… Als we met de rust met 0-2 voor hadden gestaan, dan hadden we het gewoon vandaag ook goed gedaan…”

Delano Paskald

Centraal achterin vandaag Delano Paskald aan de bak. Een nieuw gezicht in onze selectie n dus leek het me leuk hem eens zijn licht over deze wedstrijd en zijn rol daarin te laten schijnen.
“Dat was even slikken, vandaag, he?”
“Ja, het was een zware pot…”
“Nou ja, de eerste helft had ik nog de indruk dat we goed mee konden…”
“Dat klopt: als we gewoon onze kansen af zouden maken, dan krijg je gewoon een heel andere wedstrijd. Ik denk dat we conditioneel afgetroefd werden en dat zij heel scherp voor de goal waren: bijna iedere kans was een doelpunt! Dat was denk ik het verschil tussen een eersteklasser en een hoofdklasser…”
“Deed je dan niet genoeg je best soms?” plaag ik onze nieuwe aanwinst die bepaald niet onverdienstelijk speelde vanmiddag.
“Jawel, jawel…” lacht hij, niet goed wetend wat hij met mijn plagerij aan moet. “Voetbal speel je natuurlijk niet in je eentje. Iederéén moet die honderd procent kunnen geven. We hadden vandaag een kleine bank en omdat we in de voorbereiding niets willen forceren moest ik er dus weer in nadat ik een tijdje langs de kant had gestaan. Dat doe je voor je team, gewoon… Ik denk dat dit soort wedstrijden ook heel erg leerzaam zijn voor ons. Je haalt er veel zaken uit die je beter moet leren herkennen, die sneller moeten, waar je beter op moet leren anticiperen”
“Hoe bevalt het je hier? Je hebt nogal wat clubs versleten in je jonge carrière…”
“Ja, goed, prima! De sfeer zit er goed in, het is gezellig en we hebben een groep met veel ambitie. Ik ben hier gekomen om kampioen te gaan worden.
Nee, ik ben zeker geen club-hopper. Ik begon bij de Nordin Wooter Academie en vandaar naar T.E.C. Daar kon ik niet echt mijn draai vinden en wilde ik graag naar een andere club op dat niveau. Toen dat niet lukte ben ik op het laatste moment naar TAC’90 gegaan omdat dat dan wel weer hoofdklasse was. Dat bleek echter niet te combineren met werk en school en toen kwam Huizen om de hoek kijken via Freek de Oude. In eerste instantie heb ik meegetraind met de Onder23. Daar heb ik laten zien dat ik op meerdere posities uit de voeten kon en heb de stap naar Huizen gemaakt. Nee, zeker geen spijt van gekregen, haha! Het is een leuk jong team met veel ambitie en dat spreekt me aan. Ik ga altijd voor het hoogst haalbare!”
Ambitie zat bij onze nieuwe aanwinst. Ik denk dat we nog veel plezier aan deze sympathieke nieuweling gaan beleven!

Apenstaartjes kijk op de zaak

Hoe je het wendt of keert: 5-1 op je broek krijgen doet gewoon zeer. Punt! Dan kan je van alles en nog wat aanvoeren aan verklaringen en excuses, maar 5-1 is een uitslag die boekdelen lijkt te spreken en al redeneer je er dan een stel weg, het blijft een pijnlijke uitslag.
Toch opende ik dit verslag met ‘Een spekende uitslag die niets zegt’ en dat lijkt dan met elkaar in tegenspraak. Laat het me uitleggen: 5-1 geeft gewoon ontegenzeggelijk aan dat je gewoon een maatje te klein was in deze wedstrijd. Dát zegt het, maar het zegt niets hoe je er daadwerkelijk voor staat wanneer straks onze eigen competitie begint. Capelle begint volgende week al, was verder in de trainingsopbouw en dan is het logisch dat je in de slotfase overlopen wordt.
Kijkend naar de eerste helft zagen we echter een Huizen dat de Capellenaren met 0-2 of 0-3 de rust in had moeten sturen. Het gezegde luidt: ‘Hadden komt als hebben te laat is’ en dus ga je gewoon rusten met 1-0 tegen alle wedstrijdbeeld in. Maar je hebt dus wel gewoon goed gespeeld tegen een ploeg die een klasse hoger speelt, op een ondergrond die je vreemd is (gras), met een uitgedunde selectie waarin nog een aantal spelers uit voorzorg langs de kant gehouden wordt, en dan is het uiteraard niet zo vreemd dat je het laatste kwartier ronduit door het ijs zakt.
Wat het wél zegt, is dat we momenteel zonder Zinga, Kooij en Dubbeldam wat krap in de spitsen zitten. En dat vind ik wél zorgelijk. Niets ten nadele van de mannen die er nu stonden, maar een aantal is gewoon nog niet rijp voor een basisplek als het straks écht om de punten gaat. Leermomentjes.
Ik hoop dat er toch nog ergens wat ruimte gevonden wordt om nog een scorende spits aan te kunnen trekken. Maar scorende spitsen zijn duur en of Huizen met haar budget bij machte is nog een échte versterking aan te trekken, dat waag ik te betwijfelen. En dus zal Klein moeten roeien met de riemen die hij heeft, want die buitenboordmotor zie ik nog niet zo 1-2-3 aan komen waaien.
Volgende week dinsdag naar SDVB in Barneveld en dan ‘s zaterdags naar Roda Boys in Aalst, een eerste‑ en een tweede klasser. Ik denk dat die uitslagen meer zullen zeggen over waar Huizen nu daadwerkelijk staat met haar selectie.
Dan nog een weekje conditie oppoetsen en dan staat Loosdrecht te trappelen om tegen de Huizers te stunten. Ik ben benieuwd!

Op- en aanmerkingen, aanvulingen als altijd van harte welkom via 
Ron 'apenstaartje'  rtpsoftware.nl